Relaties
alle pijlers
Relatie niet kunnen betalen
zaterdag 20 april 2019 21:55
Nooit gedacht dat ik hier zelf ooit een topic zou openen. Ik weet ook eigenlijk niet goed wat ik hiermee wil. Ik ben best bang voor jullie reacties. Ik denk namelijk dat ik een beetje heel erg dom ben geweest de laatste tijd.
Ik heb nu sinds 1,5 jaar een lat-relatie. We hebben elkaar via kennissen leren kennen en de vlam sloeg eigenlijk meteen in de pan. Ik was al jaren alleen, heb zelfs als (bewust) alleenstaande moeder een kind gekregen (5). Hij is een aantal jaar geleden gescheiden, geen kinderen. We waren allebei vrij snel smoorverliefd, zijn gaan daten en nu ongeveer sinds een jaar komt vriend ook hier thuis over de vloer en heeft hij mijn kind leren kennen. Kind en vriend zijn echt dol op elkaar. Vriend heeft vanaf het begin aangegeven een serieuze relatie met mij te willen en ziet nog steeds een toekomst met mij.
Ik zou dat ook heel erg graag willen, ik hou heel veel van vriend, maar de laatste tijd komt er steeds vaker het besef dat ik het gewoon niet kan betalen. Ik zie gewoon geen andere uitweg meer dan de relatie te verbreken.
We werken allebei fulltime, maar mijn vriend verdiend gewoon veel meer dan ik. We zijn financieel absoluut niet gelijkwaardig. Vriend heeft daardoor een veel hogere levenstandaard dan ik. Kosten voor uit eten gaan enzo betalen we om en om, dus dat loopt heel gelijk op. Al begin ik de laatste maanden wel te merken dat vriend zich qua keuze restaurants en uitjes enzo een beetje aan mij heeft aangepast. Niet dat we elke keer bij de McDonalds zitten, maar als vriend met zijn familie of vrienden uit eten gaat dan is dat echt wel in een chiccer restaurant dan waar wij naartoe gaan.
Ik ben altijd van mening geweest dat je als vrouw gewoon je eigen broek op moet houden. Noemde mezelf altijd een feministe. Ik vond mezelf altijd totaal gelijkwaardig aan de man en alles zou altijd 50/50 gaan. Vriend staat er trouwens ook zo in, vind ook heel sterk dat alles gelijkwaardig moet zijn qua geld. Geeft aan mij als gelijkwaardige te zien qua andere dingen. We waren het er ook over eens dat alles 50/50 zou gaan.
Maar nu begint vriend vaker over de toekomst, hij wil het liefst over een tijd samen een huis kopen, gaan samenwonen en trouwen. En nu komt het er dus eigenlijk op aan en betrap ik mezelf erop dat ik misschien helemaal niet zo van dat 50/50 ben. Ik wil gewoon zó graag bij mijn vriend blijven. Ik hou van hem, ik wil met hem oud worden. Maar de levensstijl die hij gewend is, het type huis waarin hij wil wonen, hoe ga ik daar in godsnaam de helft van dragen financieel? Dat kán niet van mijn huidige salaris.
Mijn vriend wil maar niet snappen dat ik carrière technisch aan mijn plafond zit. Die vind dat ik mezelf naar beneden haal en dat ik er qua werk gewoon de schouders onder moet zetten zodat ik nog een paar keer promotie maak. Maar het zit er écht niet in. Ik heb hbo gedaan en verdien echt helemaal niet slecht, heb al jaren een hele leuke baan. Maar meer dan dit gaat het gewoon niet worden.
Ik heb eigenlijk m’n kop in het zand gestoken de laatste tijd. Ik zag dit al aan komen, dat het hier op zou gaan klappen. Tegen beter weten in, ben ik toch in de relatie gebleven. Wel met de laatste tijd dus een stemmetje in m’n achterhoofd dat we dus eigenlijk niet goed bij elkaar passen. Want met hoe wij er qua financiën in staan, dat lukt alleen als je allebei zo’n beetje hetzelfde binnen haalt. En dat is dus niet zo bij ons. Volgens mij zit er niks anders op dan toch uit elkaar gaan. Maar ik vind het wel héél erg verdrietig allemaal.
Nou ja, het is wel een heel erg lang verhaal geworden. Wet van Wuiles is dan van toepassing, hè. Dus misschien tegen beter weten in, wil ik jullie toch vragen naar wat jullie hier nou van vinden.
Ik heb nu sinds 1,5 jaar een lat-relatie. We hebben elkaar via kennissen leren kennen en de vlam sloeg eigenlijk meteen in de pan. Ik was al jaren alleen, heb zelfs als (bewust) alleenstaande moeder een kind gekregen (5). Hij is een aantal jaar geleden gescheiden, geen kinderen. We waren allebei vrij snel smoorverliefd, zijn gaan daten en nu ongeveer sinds een jaar komt vriend ook hier thuis over de vloer en heeft hij mijn kind leren kennen. Kind en vriend zijn echt dol op elkaar. Vriend heeft vanaf het begin aangegeven een serieuze relatie met mij te willen en ziet nog steeds een toekomst met mij.
Ik zou dat ook heel erg graag willen, ik hou heel veel van vriend, maar de laatste tijd komt er steeds vaker het besef dat ik het gewoon niet kan betalen. Ik zie gewoon geen andere uitweg meer dan de relatie te verbreken.
We werken allebei fulltime, maar mijn vriend verdiend gewoon veel meer dan ik. We zijn financieel absoluut niet gelijkwaardig. Vriend heeft daardoor een veel hogere levenstandaard dan ik. Kosten voor uit eten gaan enzo betalen we om en om, dus dat loopt heel gelijk op. Al begin ik de laatste maanden wel te merken dat vriend zich qua keuze restaurants en uitjes enzo een beetje aan mij heeft aangepast. Niet dat we elke keer bij de McDonalds zitten, maar als vriend met zijn familie of vrienden uit eten gaat dan is dat echt wel in een chiccer restaurant dan waar wij naartoe gaan.
Ik ben altijd van mening geweest dat je als vrouw gewoon je eigen broek op moet houden. Noemde mezelf altijd een feministe. Ik vond mezelf altijd totaal gelijkwaardig aan de man en alles zou altijd 50/50 gaan. Vriend staat er trouwens ook zo in, vind ook heel sterk dat alles gelijkwaardig moet zijn qua geld. Geeft aan mij als gelijkwaardige te zien qua andere dingen. We waren het er ook over eens dat alles 50/50 zou gaan.
Maar nu begint vriend vaker over de toekomst, hij wil het liefst over een tijd samen een huis kopen, gaan samenwonen en trouwen. En nu komt het er dus eigenlijk op aan en betrap ik mezelf erop dat ik misschien helemaal niet zo van dat 50/50 ben. Ik wil gewoon zó graag bij mijn vriend blijven. Ik hou van hem, ik wil met hem oud worden. Maar de levensstijl die hij gewend is, het type huis waarin hij wil wonen, hoe ga ik daar in godsnaam de helft van dragen financieel? Dat kán niet van mijn huidige salaris.
Mijn vriend wil maar niet snappen dat ik carrière technisch aan mijn plafond zit. Die vind dat ik mezelf naar beneden haal en dat ik er qua werk gewoon de schouders onder moet zetten zodat ik nog een paar keer promotie maak. Maar het zit er écht niet in. Ik heb hbo gedaan en verdien echt helemaal niet slecht, heb al jaren een hele leuke baan. Maar meer dan dit gaat het gewoon niet worden.
Ik heb eigenlijk m’n kop in het zand gestoken de laatste tijd. Ik zag dit al aan komen, dat het hier op zou gaan klappen. Tegen beter weten in, ben ik toch in de relatie gebleven. Wel met de laatste tijd dus een stemmetje in m’n achterhoofd dat we dus eigenlijk niet goed bij elkaar passen. Want met hoe wij er qua financiën in staan, dat lukt alleen als je allebei zo’n beetje hetzelfde binnen haalt. En dat is dus niet zo bij ons. Volgens mij zit er niks anders op dan toch uit elkaar gaan. Maar ik vind het wel héél erg verdrietig allemaal.
Nou ja, het is wel een heel erg lang verhaal geworden. Wet van Wuiles is dan van toepassing, hè. Dus misschien tegen beter weten in, wil ik jullie toch vragen naar wat jullie hier nou van vinden.
zaterdag 20 april 2019 23:03
Echt aardig komt hij niet op me over. Mijn man verdient een stuk meer dan ik, maar maakt daar nooit een probleem van. Hier geen 50/50.
Je leuke, fijne baan moet je echt niet opzeggen, alleen omdat hij vindt dat je meer moe verdienen!
Probeer echt nogmaals met hem te praten. Anders vrees ik dat je beter af bent zonder hem. Hoe moeilijk ook.
Je leuke, fijne baan moet je echt niet opzeggen, alleen omdat hij vindt dat je meer moe verdienen!
Probeer echt nogmaals met hem te praten. Anders vrees ik dat je beter af bent zonder hem. Hoe moeilijk ook.
zaterdag 20 april 2019 23:04
Mooi verwoord +1Lluvia schreef: ↑20-04-2019 22:15Maar waarom moet je dan perse meer promotie en meer gaan verdienen, wat is er mis met jouw levensstandaard? Ik moet er niet aan denken dat ik word gepusht om meer te verdienen, als ik tevreden ben met mijn huidige baan en leven. Ik zou toch het gesprek maar eens aangaan om te kijken wat hij wil en verwacht, en als hij ook vasthoudt aan 50/50 en zijn levensstijl, dan houdt het gewoon op...en dan moet je je ook afvragen of zijn liefde voor jou wel zo diep ging. En mss valt het reuze mee.
zaterdag 20 april 2019 23:05
Liever de relatie na 1.5 jaar verbreken, dan straks na 5 jaar.
En misschien nog een kind verder dat je hierin dan meesleept.
Dan is je spaargeld er totaal helemaal door.
En zit je met een gigantisch huis dat jij nooit van zijn leven in je ééntje kan betalen.
Kan je weer gaan zoeken naar iets anders betaalbaarders.
Kan je kind weer van school wisselen en zijn vriendjes en hobby's achterlaten.
Is er dus bovendien misschien nog een gemeenschappelijk kind. Dat altijd in "2 werelden" zal leven.
Ik zou nog 1 keer het gesprek aangaan.
Hem ook gewoon vertellen dat je nu elke maand aan je spaarcenten zit voor zijn - voor jou - dure uitstapjes en etentjes (waarschijnlijk heeft hij dat niet eens door).
Maar als dat niets oplevert ... dan maar zonder hem verder.
Ik zou ook niet happy zijn op dat continu pusherige van "meer verdienen, carrière, ...".
Je werkt al fulltime in een blijkbaar niet extreem slecht betaalde sector, met een HBO-diploma.
Wat wil ie dan? Dat je straks 70 uur werkt, daarnaast nog extra cursussen volgt en je kind totaal niet ziet opgroeien?
En dat alleen maar omdat hij dure vakanties en etentjes wil kunnen doen?
Hij zou net fier moeten zijn dat je als alleenstaande én fulltime werkt én een kind opvoedt én een huis afbetaalt én een job op niveau hebt, ...
Weinig alleenstaande moeders die heel die combinatie rond krijgen.
En misschien nog een kind verder dat je hierin dan meesleept.
Dan is je spaargeld er totaal helemaal door.
En zit je met een gigantisch huis dat jij nooit van zijn leven in je ééntje kan betalen.
Kan je weer gaan zoeken naar iets anders betaalbaarders.
Kan je kind weer van school wisselen en zijn vriendjes en hobby's achterlaten.
Is er dus bovendien misschien nog een gemeenschappelijk kind. Dat altijd in "2 werelden" zal leven.
Ik zou nog 1 keer het gesprek aangaan.
Hem ook gewoon vertellen dat je nu elke maand aan je spaarcenten zit voor zijn - voor jou - dure uitstapjes en etentjes (waarschijnlijk heeft hij dat niet eens door).
Maar als dat niets oplevert ... dan maar zonder hem verder.
Ik zou ook niet happy zijn op dat continu pusherige van "meer verdienen, carrière, ...".
Je werkt al fulltime in een blijkbaar niet extreem slecht betaalde sector, met een HBO-diploma.
Wat wil ie dan? Dat je straks 70 uur werkt, daarnaast nog extra cursussen volgt en je kind totaal niet ziet opgroeien?
En dat alleen maar omdat hij dure vakanties en etentjes wil kunnen doen?
Hij zou net fier moeten zijn dat je als alleenstaande én fulltime werkt én een kind opvoedt én een huis afbetaalt én een job op niveau hebt, ...
Weinig alleenstaande moeders die heel die combinatie rond krijgen.
anoniem_376630 wijzigde dit bericht op 20-04-2019 23:10
28.14% gewijzigd
zaterdag 20 april 2019 23:07
Mijn eerste idee toen ik dit topic begon te lezen was inderdaad: geef hem inzicht in je financiën. Dit heb je gedaan, supergoed! Wat mij vooral tegen zou staan aan deze situatie is zijn gebrek aan inlevingsvermogen en empathie. Dit gaat verder dan een verschil in inkomen, dat is maar en symptoom waarin zijn gedrag tot uiting komt.. sterkte!
zaterdag 20 april 2019 23:09
Hij laat wel heel duidelijk blijken dat hij jou financieel onaantrekkelijk vindt en dat je aan de bak moet.
En dan moet je daarna met hem mee op een vakantie die je niet eens echt leuk vindt, verdiend met die minder leuke baan (of extra krantenwijk).
Weet hij dat jij geen probleem hebt met je huidige salaris en bestedingsruimte?
Heb je dat heel duidelijk gezegd?
Is hij al eens 'afgedaald naar jouw niveau', heeft hij zich daarin verdiepte en uitgeprobeerd of meteen afgeschreven? Bijvoorbeeld samen met jou simpel gegeten, ik noem maar wat.
Uiteindelijk gaat het ook om wie er aan de andere kant van het tafeltje zit, of je het samen leuk hebt.
Het klinkt alsof je van de voedselbank leeft als ik zijn gedrag via jou zo lees.
En dan moet je daarna met hem mee op een vakantie die je niet eens echt leuk vindt, verdiend met die minder leuke baan (of extra krantenwijk).
Weet hij dat jij geen probleem hebt met je huidige salaris en bestedingsruimte?
Heb je dat heel duidelijk gezegd?
Is hij al eens 'afgedaald naar jouw niveau', heeft hij zich daarin verdiepte en uitgeprobeerd of meteen afgeschreven? Bijvoorbeeld samen met jou simpel gegeten, ik noem maar wat.
Uiteindelijk gaat het ook om wie er aan de andere kant van het tafeltje zit, of je het samen leuk hebt.
Het klinkt alsof je van de voedselbank leeft als ik zijn gedrag via jou zo lees.
zaterdag 20 april 2019 23:09
Nogmaals bedankt allemaal voor de reacties. Ik reageer niet op iedereen, maar ik lees wel alles, hoor. Fijn dat er ook zo snel al zoveel reacties zijn.
Echt heel goed om jullie reacties allemaal te lezen, het komt wel even hard binnen maar ik vind het heel waardevol. Er valt hier best wel een kwartje eerlijk gezegd.
Dit gaat helemaal niet om geld. Dit gaat om je willen aanpassen aan elkaar.
En dat is bij ons een beetje eenrichtingsverkeer, denk ik.
Ik doe dat vaker. Mannen uitkiezen die erg aan zichzelf denken en minder aan mij. Ik cijfer mezelf te veel weg. Althans, dat deed ik vroeger toen ik jonger was. Ik ben voor vriend echt best wel een tijdje alleen geweest. Vandaar als BAMmer een kind gekregen.
Ik ga even op de rem trappen met vriend. En ik ga met hem nog een keer het gesprek aan en heel serieus aangeven wat de mogelijkheden zijn. Meer geld verdienen is voor mij geen mogelijkheid. En als hij bij zijn standpunt blijft, dan ga ik er denk ik toch een punt achter zetten.
Het doet me allemaal best wel wat. Zit zowat te trillen op de bank. Maar rationeel gezien weet ik ook dat ik heel geschikt ben om zonder relatie door het leven te gaan. Zoon en ik hebben het heel erg leuk en gezellig samen. We hebben best een groot sociaal netwerk. Ik ben als alleenstaande eigenlijk nooit ongelukkig ofzo geweest. Daar hou ik me maar even aan vast nu.
Echt heel goed om jullie reacties allemaal te lezen, het komt wel even hard binnen maar ik vind het heel waardevol. Er valt hier best wel een kwartje eerlijk gezegd.
Dit gaat helemaal niet om geld. Dit gaat om je willen aanpassen aan elkaar.
En dat is bij ons een beetje eenrichtingsverkeer, denk ik.
Ik doe dat vaker. Mannen uitkiezen die erg aan zichzelf denken en minder aan mij. Ik cijfer mezelf te veel weg. Althans, dat deed ik vroeger toen ik jonger was. Ik ben voor vriend echt best wel een tijdje alleen geweest. Vandaar als BAMmer een kind gekregen.
Ik ga even op de rem trappen met vriend. En ik ga met hem nog een keer het gesprek aan en heel serieus aangeven wat de mogelijkheden zijn. Meer geld verdienen is voor mij geen mogelijkheid. En als hij bij zijn standpunt blijft, dan ga ik er denk ik toch een punt achter zetten.
Het doet me allemaal best wel wat. Zit zowat te trillen op de bank. Maar rationeel gezien weet ik ook dat ik heel geschikt ben om zonder relatie door het leven te gaan. Zoon en ik hebben het heel erg leuk en gezellig samen. We hebben best een groot sociaal netwerk. Ik ben als alleenstaande eigenlijk nooit ongelukkig ofzo geweest. Daar hou ik me maar even aan vast nu.
zaterdag 20 april 2019 23:14
Onthou deze vooral.Marlouse schreef: ↑20-04-2019 23:09
Het doet me allemaal best wel wat. Zit zowat te trillen op de bank. Maar rationeel gezien weet ik ook dat ik heel geschikt ben om zonder relatie door het leven te gaan. Zoon en ik hebben het heel erg leuk en gezellig samen. We hebben best een groot sociaal netwerk. Ik ben als alleenstaande eigenlijk nooit ongelukkig ofzo geweest. Daar hou ik me maar even aan vast nu.
Je doet het al jaren prima!
Met kind, huishouden, job, huis, ...
Die man hoort een leuke aanvulling te zijn.
Niet een financiële ramp voor je spaarboek en zuiger over carrière.
zaterdag 20 april 2019 23:17
Wat een eikel. Stel, hij is arts, dan moet hij dus iemand vinden die hetzelfde grote salaris verdient. Die vent is niet goed bij zijn hoofd. Het gaat om de liefde, niet om geld. En ik vind het echt abnormaal hoe die tegen jou praat hoe je je schouders eronder moet zetten. Op een gegeven moment heb je gewoon een salaris waar je blij mee bent, van kan leven en thats it. Heeeeel onaantrekkelijk en beter dunp je deze kerel, want stel je gaat samenwonen, nou, dan gaat ie helemaal gierig zitten doen. Nogmaals, heel onaantrekkelijk en kies voor jezelf en je zoon. Diep van binnen weet je ook wel dat het feit dat hij niet bereid is om wat bij te leggen voor de vakantie een gierige horkenstreek is. Liever alleen dan zo'n lamlul erbij.
zaterdag 20 april 2019 23:23
voor jou, TO
zaterdag 20 april 2019 23:29
zaterdag 20 april 2019 23:33
Ik vind het erg om te lezen dat hij zo hamert op promotie maken en meer verdienen terwijl je het overduidelijk prima doet allemaal. Je hébt een leuke baan, verdient genoeg om jou en je zoon te onderhouden en hebt, zo lees ik het, zelf geen grote behoefte aan dure, luxe restaurants en vakanties.
Daarmee kleineert hij je en ik vind dat pijnlijk voor je. Eigenlijk zegt hij dat je het niet goed genoeg doet.
Ik vind van wel!
Daarmee kleineert hij je en ik vind dat pijnlijk voor je. Eigenlijk zegt hij dat je het niet goed genoeg doet.
Ik vind van wel!
zaterdag 20 april 2019 23:52
Ik vraag me af hoe diep de liefde zit bij hem..... samen op vakantie is toch wat je dan het allerliefste zou doen?! Als mijn partner dit niet zou kunnen betalen, maar ik wel.... betaalde ik. Heb echt nog nooit gehoord dat de vakantie dan niet doorgaat. En dan.... gaat hij dan met zijn vrienden?
Vreemde man hoor!
Vreemde man hoor!
zondag 21 april 2019 00:03
Ik heb het wel al gehoord.paggy schreef: ↑20-04-2019 23:52Ik vraag me af hoe diep de liefde zit bij hem..... samen op vakantie is toch wat je dan het allerliefste zou doen?! Als mijn partner dit niet zou kunnen betalen, maar ik wel.... betaalde ik. Heb echt nog nooit gehoord dat de vakantie dan niet doorgaat. En dan.... gaat hij dan met zijn vrienden?
Vreemde man hoor!
Zelfs mannen die dan bijvoorbeeld 3 keer per jaar met hun vrienden / collega's / familie op reis gaan en 1 keer met hun partner.
Want partner kan dus maar 1 keer betalen terwijl hij dus wel 4 keer per jaar op reis wil of kan.
De meeste van dergelijke relaties stranden na een paar jaar.
Of de man gaat vreemd op vakantie.
zondag 21 april 2019 00:09
Als hij niet wil afwijken van 50/50 en niet wil inleveren qua luxe dan houdt het gewoon op. Of je moet álles gescheiden houden: geen gezamenlijke uitjes, geen gezamenlijke vakanties en al helemaal niet samenwonen. Maar of dat nou een erg gezellige relatie is, dat betwijfel ik, het eind van het liedje zal dan ook zijn dat de relatie ophoudt.
Hij heeft vast zijn leuke kanten, maar zoals je hem hier omschrijft klinkt hij erg star en weinig meelevend, en gewoon niet leuk.
Hij heeft vast zijn leuke kanten, maar zoals je hem hier omschrijft klinkt hij erg star en weinig meelevend, en gewoon niet leuk.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 21 april 2019 00:33
Ik vind dat jullie een wat vreemde verhouding hebben eerlijk gezegd. Als hij bepaalde dingen graag wil kan hij dat toch betalen? En jij moet dat dan toelaten.
Hier hetzelfde. Ik heb bijstand en vriend renteniert. Had wel tot vorig jaar een paar uur p week werk maar vooral omdat hij het leuk vond en wat hij deed was en is zijn hobby.
Daarentegen geef ik meer om luxere dingen om thuis te eten. Dat betaal ik dan. Uitjes of dingen waar hij naar toe "moet" dat betaald hij. Ondanks dat hij bv laat nog gewoon een lange reis maakt betaald hij toch het hotel omdat ik zo laat niet nog lang wil reizen (en graag een borrel drink bij zulke gelegenheden
) Accepteren dat de een meer kan betalen is ook een vorm van gelijkwaardigheid. Als jullie dat niet kunnen accepteren van elkaar zijn jullie misschien niet zo'n goed setje als je nu schijnt te denken.
Hier hetzelfde. Ik heb bijstand en vriend renteniert. Had wel tot vorig jaar een paar uur p week werk maar vooral omdat hij het leuk vond en wat hij deed was en is zijn hobby.
Daarentegen geef ik meer om luxere dingen om thuis te eten. Dat betaal ik dan. Uitjes of dingen waar hij naar toe "moet" dat betaald hij. Ondanks dat hij bv laat nog gewoon een lange reis maakt betaald hij toch het hotel omdat ik zo laat niet nog lang wil reizen (en graag een borrel drink bij zulke gelegenheden
) Accepteren dat de een meer kan betalen is ook een vorm van gelijkwaardigheid. Als jullie dat niet kunnen accepteren van elkaar zijn jullie misschien niet zo'n goed setje als je nu schijnt te denken.
zondag 21 april 2019 00:40
Ik lees dat je gaandeweg het topic al je relatie aan het heroverwegen bent... hard, maar wel realistisch.
Mij valt op dat vriend meer hecht aan zijn status dan aan jouw geluk.
Bovendien gaat hij over je grenzen heen door halsstarrig vast te houden aan dure vakanties, terwijl hij jouw financiële situatie kent, en ook weet dat je op je spaargeld inteert (???)
Zelfs al zou je (nagenoeg) evenveel verdienen als hij, dan zou jouw uitgavenpatroon al afwijken door het feit dat je een kind hebt. Kinderen worden alleen maar duurder als ze ouder worden, dus het verschil zal alleen maar toenemen.
Ik wens je veel sterkte, je hebt je leven uitstekend voor elkaar, laat je eigenwaarde niet afhangen van een man die jouw geluk ondergeschikt maakt aan zijn levensstijl.
Mij valt op dat vriend meer hecht aan zijn status dan aan jouw geluk.
Bovendien gaat hij over je grenzen heen door halsstarrig vast te houden aan dure vakanties, terwijl hij jouw financiële situatie kent, en ook weet dat je op je spaargeld inteert (???)
Zelfs al zou je (nagenoeg) evenveel verdienen als hij, dan zou jouw uitgavenpatroon al afwijken door het feit dat je een kind hebt. Kinderen worden alleen maar duurder als ze ouder worden, dus het verschil zal alleen maar toenemen.
Ik wens je veel sterkte, je hebt je leven uitstekend voor elkaar, laat je eigenwaarde niet afhangen van een man die jouw geluk ondergeschikt maakt aan zijn levensstijl.
De toekomst is niet meer wat het was
