relatie van mijn dochter met oudere man

Hallo moeder en vaders. Ik schrijf deze oproep om reakties te krijgen van ouders in misschien vergelijkbare situatie en omdat er te weining hulp is voor ouders met problemen met hun volwassen kinderen.
Ik ben zelf moeder van een dochter van ruim twintig jaar en een zoon van net onder de twintig. In september j.l. is mijn dochter op kamers gegaan om aan de universiteit te studeren. Ongeveer drie weken geleden (eind oktober) hebben we te horen gekregen /ontdekt dat ze een relatie heeft met een man die reeds over de zesitg jaar is. Door haar hobby heeft ze de man reeds een jaar geleden getroffen maar deze man heeft haar in een relatie gemanipuleerd nu ze op kamers is komen te zitten. Hij heeft haar verleid met uit eten, taartjes, keertje bowlen en bioskoop bezoekjes.
Op papier is ze dan wel over de twintig (en dus meerder jarig) maar in werkelijkheid is ze soms nog gewoon een tiener. De man heeft haar met zijn ervaring zo gemanipuleerd dat ze zich tegen haar ouders afzet. Hij heeft zelfs iemand uit zijn vriendenkring mijn dochter laten benaderen om als een soort ambasadeur te pleiten voor zijn zaak en dat het allemaal wel in orde is.
Als ouders hebben we met verschillende instanties gebeld om te horen hoe we er mee om moeten gaan. Onder andere verschillende organisaties die opkomen voor de rechten van vrouwen. Die kunnen hiermee ook niet uit te voeten omdat ze een dergelijke situatie met een dusdanig groot leeftijdsverschil nog niet vaak hebben meegemaakt.
We hebben met een familieraadgever gepraat en die heeft geluisterd en vol afkeer meegepraat en een aantal tips gegegevn om vooral niet dit of dat te doen waardoor je zelf in de problemen kan komen. Dat is hij niet waard. Het belangrijkste is om je dochter terug te winnen in een “gewone” relatie met het thuisfront.
Wat ik mis (wij missen) is de mogelijkheid om ook eens met andere ouders te kunen praten die iets dergelijks hebben meegemaakt of nog meemaken. Vooral dus met ouders van kinderen die nog maar net volwassen zijn verklaard. Voor jonge kinderen is hulp genoeg te krijgen en zijn er vele discussie forums op het internet. Ik zou graag met andere moeders en vaders willen praten hoe die er mee om gaan.
Ik zelf heb sterk de neiging om de man heel hard te willen slaan als ik hem zou tegen komen. Dat hij mijn dochter heeft afgepakt voor zijn pleziertjes is voor mij onvergevelijk en heb daar grote moeite mee. Ik wil hem dan ook absolut niet ontmoeten! Het is voor mij vreselijk mee te moeten maken dat een man in zijn positie zoveel leed in een gezin kan brengen! Hoelang moet ik dit laten gaan voordat ik er zelf aan onder door ga????
Ook de relatie binnen het gezin zelf lijdt er onder en ik heb er moeite mee om haar toch weer met open armen te ontvangen, wetende dat ze vele keren heeft gelogen en misschien intiem is geweest. Ik heb zelf ervaring met achtervolgende en aantastelijke oude mannen toen ik zelf een jong meisje was en heb daar nog altijd een walgelijk gevoel van.
Ik houd zielsveel van mijn dochter en telde de dagen af als ze weer eens een weekend thuis zou komen deze herfst. Maar nu spoken er toch hele andere gedachten door het hoofd en dat is zeer verdrietig en beangstigend!
Als aanvulling kan ik schrijven dat de man ruim 60 jaar is, nooit getrouwd is geweest, heeft geen eigen kinderen, maar is direkteur van twee scholen met vele jonge meisjes en tieners. Voor mij is het niet te begrijpen dat zo’n man wordt aangenomen. Is hij goed gescreent ? Hij heeft vaak van baan gewisseld en dus rijst de vraag, “is mijn dochter soms niet de enigste?”