Samenwonen in zijn huis

12-06-2019 04:10 41 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Ik ben nieuw op dit forum en wilde even mijn verhaal kwijt. Ik geloof dat ik een ongebruikelijk probleem heb, en ik zou er graag even mijn hart over willen luchten. Advies is welkom, maar ik wil vooral even mijn verhaal kwijt. Ik weet namelijk niet of er wel een oplossing voor is. :)

Sinds ongeveer 2 jaar heb ik een vriend, na lang vrijgezel te zijn geweest. Hij is erg lief en ik hou veel van hem. Nu heeft hij, net in de tijd dat wij elkaar leerden kennen, een woning gekocht in een nieuwbouwproject. Het huis moest dus nog nog gebouwd worden. Hij heeft vanaf het begin aangegeven dat hij daar met mij zou willen samenwonen en hoewel ik daar wel even over heb moeten nadenken, wil ik ook erg graag met hem samenwonen. Sowieso wil ik graag samenwonen en een gezinnetje stichten, de hele huisje-boompje-beestje riedel.

Alleen...…..niet in dat huis! Vanaf het eerste moment dat ik de bouwtekeningen zag en nog voordat de eerste steen gelegd was vond ik het spuuglelijk, ik voel me niet thuis in de buurt of het soort woning en het voldoet in geen enkel opzicht aan mijn woonwensen. Het heeft veel nadelen en onpraktische dingen waarvan ik weet dat ik me eraan ga storen en ik zie dat dus echt niet zitten. Mijn vriend daarentegen is zo lief dat hij, ondanks dat alles op zijn naam staat, hij het vanaf het begin ‘ons’ huis heeft genoemd. Maar het voelt niet als ‘ons’ huis, want ik heb het niet uitgekozen en ik heb er niks mee. En dan tegelijkertijd voel ik mezelf vreselijk ondankbaar en zeikerig: hoeveel vrouwen willen samenwonen en hun vriend niet? Maar ik word echt ongelukkig als ik eraan denk dat ik daar moet gaan wonen.

Als ik dan af en toe vragen stelde over het hoe/waarom van deze woning, bleek dat hij over een aantal dingen simpelweg niet had nagedacht toen hij het kocht (ligging van de tuin bv). En het is niet dat het een goedkope woning is of zo. Ik weet dat je voor datzelfde bedrag misschien een iets ouder huis had gehad, maar met veel meer ruimte zowel in het huis als in de tuin. Zo frustrerend vind ik dat. Ik heb echt geprobeerd er positieve dingen in te zien en uit te halen, maar ik word er gewoon echt niet vrolijk van. En omdat het groot en nieuw is, zitten we er zeker de komende 5 jaar aan vast en waarschijnlijk wel langer.

En nu worstel ik ermee (al anderhalf jaar) dat ik dit allemaal niet tegen mijn vriend wil zeggen. Het is wel zijn project, hij zegt vaak dat hij er zin in heeft en ik weet dat ik zijn enthousiasme definitief verpest en misschien wel onze relatie beschadig als ik dit tegen hem vertel. Bovendien helpt dat toch niet, want voldongen feit en zo. Maar ik kan ook niet goed doen alsof ik het wel leuk vind, dan lijkt het achteraf alsof ik al die tijd gelogen heb. Ik doe mijn best: ik ga braaf mee naar de kijkdagen, doe mee klusjes en zoek vloeren mee uit. Voor een huis waar ik niet wil wonen.

Ik weet echt niet wat ik ermee aan moet: ik heb een hekel aan ons toekomstige huis en ik kan het niet over mijn hart verkrijgen het tegen mijn vriend te zeggen. Iemand een goed advies hiervoor?
Ik zou hetzelfde wel tegen hem zeggen, maar op een voorzichtige toon: 'ik weet niet of ik me hier wel thuis kan voelen'.

Dan twee vragen:
Zijn er geen mogelijkheden het te verkopen zodra het klaar is? Soms heb je met de bouw zelf al winst gemaakt.

Kun je niet proberen het leuk te gaan vinden. Schilderijtje van je oma ophangen of andere spullen waar jij waarde aan hecht. Daarnaast samen leuke herinneringen maken in het huis. Misschien ga je het dan vanzelf leuke vinden. Of is het daarvoor echt te erg?
Alle reacties Link kopieren
Laat je je geluk niet iets te veel van stenen afhangen? Het is maar een huis. Je zit droog en schoon. Niemand heeft gelijk zijn droomhuis gevonden. Vijf jaar is zo voorbij. Dan kan je het waarschijnlijk met winst verkopen. En probeer eerst eens of het samenwonen goed gaat.
Alle reacties Link kopieren
Ik projecteer ontzettend maarreh.. ruilen?? Wij willen al een tijd samenwonen, zitten muurvast tussen scheefwonen en kopen en gaan omdat we toch ergens wat spaargeld vandaan moeten halen als we ooit ruimer willen wonen in een klein appartement (van hem) wonen, gewoon omdat we niet anders kunnen. Beide genoeg punten gespaard maar mogen als alleenstaande (Latters) niet in een eengezinswoning. Ik zie jouw probleem echt als een luxe probleem ;)

Wat ik dan weer niet snap is dat je nooit iets hebt laten merken aan hem, dat moet je toch kunnen delen? Niet het huis geheel "affikken" maar zorgen dat het iets meer eigen wordt door het met hem erover te hebben? En wat is het precies wat je niet leuk aan zijn huis vindt dan, is het iets tastbaars of een gevoel er niet thuis te zijn. Je bent bovendien lang op jezelf geweest, is het ook niet een stukje angst? Ik vind twee jaar samen niet super lang nog hoor, hoe jong ben je? Je bent er misschien nog niet aan toe. Of het huis is écht niet jouw ding maar dan ben ik wel heel benieuwd wat het is dan.
Je ziet blijkbaar een toekomst met deze man voor je. Maar tegelijkertijd durf of wil je niet eerlijk (te) zijn over zoiets belangrijks als de plek waar jullie gaan samenwonen. Je doet net alsof. Als dat is hoe jij je in een relatie gedraagt denk ik dat je niet klaar bent voor een relatie, laat staan om te gaan samenwonen.
Misschien maak je het jezelf ook een beetje tegen, TO. Het klinkt in elk geval alsof je het in je hoofd nogal overdramatiseert. Misschien is de tuin niet zo zonnig als zou kunnen, maar het is wel een privé tuin. En op warme dagen zul je blij zijn dat de zon niet recht de woning in schijnt. En misschien is het huis minder praktisch ingedeeld dan mogelijk, maar als het nieuwbouw is zal dat echt niet zo ernstig zijn als met sommige oude huizen waar de trap uitkomt in een slaapkamer of de enige badkamer alleen via een slaapkamer te bereiken is. Ergo: het kon vast beter, maar het had ook veel slechter gekund. Bovendien gaat het in het leven meer om met wie je het doorbrengt dan waar je het doorbrengt.
Alle reacties Link kopieren
Even los van dat je het huis nu helemaal niet ziet zitten, wat kunnen julie doen zodat je er je wel thuis voelt?

Suggesties:
-Hij woont er ook,
-Jouw smaak behang op de muur,
-Huis personaliseren met foto's en spullen die je goede herinneringen geven,
-Heerlijke bank, tafels en eethoek,
-Heerlijk bed,
-Mooie lampen,
-Fleurige tuin met bloemen
-Etc.
Love is the meaning of life
Ik zou beginnen met het vertellen. Ik heb wel iets soortgelijks momenteel. Bij mij gaat het meer om verschillende steden. Mijn vriend woont in een andere stad dan ik. Zijn huis is leuk, alleen het is niet in mijn stad. In mijn stad kunnen we niks krijgen. Ik ga wel die kant op. Al mijn vrienden verhuizen toch door de hoge huizenprijzen. Veel succes en bespreek het.
Alle reacties Link kopieren
TO, even een vraagje, waar/hoe woon je zelf. Met andere woorden, kan je vriend bij jou intrekken?

Soms moet je iets een kans geven en valt het later reuze mee.
Grote kans dat wanneer je er eenmaal woont, je het juist heel fijn gaat vinden.
Mocht het na een paar jaar nog steeds niet zijn wat je wilt dan kunnen jullie altijd nog verhuizen.
De meeste stellen beginnen ergens binnen hun mogelijkheden en zoeken later iets waar ze hun wensen kunnen verwezenlijken.
Alle reacties Link kopieren
Als je veel voor deze jongen voelt en serieus met hem verder wilt zul je dit in de openheid moeten gaan brengen en liever nog gisteren dan vandaag.
Voor je houden werkt niet, het gaat dan alleen nog maar meer tegenstaan.

Tijd voor een goed gesprek en zo snel mogelijk. Geef aan dat je merkt dat je je niet thuisvoelt in het huis wat hij heeft gekocht.
Dat dat gevoel niet nieuw is maar dat je dat al had vanaf het 1e moment dat je het huis zag maar dat je het moeilijk vond om dat tegen hem te vertellen.
Alle reacties Link kopieren
Tja, TO je kunt kiezen: NU vertellen Of je levenlang (relatielang) je mond houden.
Alle reacties Link kopieren
In mijn regio moet je iets van 8 jaar ingeschreven staan voor een sociale huurwoning, of werkelijk tonnen op kunnen brengen voor een simpele eensgezinswoning.
Starters staan met de rug tegen de muur, kunnen haast geen kant op.
Mijn broer betaald echt een schandalig hoge huur voor een bouwvallig 2 kamer hutje.
Zijn vriendin is nu bij hem ingetrokken. Veelte krap, maar er is niet anders.
Maar voor hun geldt ook dat het gaat om met 'wie' je woont, niet 'waar'. Ze zijn erg gelukkig samen, ookal hebben ze geen enkele luxe en nauwelijks ruimte.
Dus ja, ik vind dat jij een luxe probleem hebt.
Je hebt er ook nog geen dag gewoond, nog niets met het huis gedaan maar je weet nu al dat het niks voor jou is?
Ligging van de tuin niet goed?
Je komt in een gespreid bedje maar het sprei zint je niet...
Ik ben nu wellicht streng of onaardig tegen je, maar probeer om te beginnen eens je mindset tegenover dat huis te veranderen.
Je bent nu alleen maar een aversie tegen die woning aan het kweken i.p.v goede zin om er wat van te gaan maken. Jullie plekkie, jullie nestje. Komt heus wel goed.
Alle reacties Link kopieren
Wat wil je ermee bereiken door het te zeggen? Je verandert er niets mee, hij kocht het huis, je zit er naar eigen zeggen minstens 5jr aan vast. Maak je het niet heel groot voor jezelf? Veel stellen gaan eerste samenwonen in het huis van een van de twee, daarna kiezen ze vaak een huis voor hun samen. Zo kun je dit toch ook zien? Een tussenfase. Als je het goed doet heb je daarna een mooie overwaarde voor een volgens huis.
Ik vind ook dat je wel hoge verwachtingen hebt, samenwonen moet dus in het huis in de juiste stijl, met de juiste ligging, de juiste tuin.. veel mensen bereiken dit überhaupt nooit.
Ik ging samenwonen in een appartementje met twee kamers van 15m2. We denken er nog steeds met warme gevoelens aan terug :-)
Kortom: maak er iets moois van en corrigeer je innerlijke criticus. Zeg eerlijk tegen je vriend dat je over 5jr zeker naar een ander huis wilt kijken en maak er tot die tijd het beste van.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 6 jaar in het huis van mijn man gewoond in een stad waarmee ik niks had. Ik heb het er nooit naar mijn zin gehad en ben blij dat ik er weg ben. Vreselijk vond ik het.

Hij had het ook net gekocht en was nog in verbouwing.
beetjegek wijzigde dit bericht op 12-06-2019 07:36
13.72% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Tja, je zult het toch bespreekbaar moeten maken. Mijn man woonde in een stad waar ik niets mee had en ik in een stad waar hij niets mee had. Ik heb vanaf het begin gezegd dat ik niet in zijn stad ging wonen. Nu wonen we in een totaal andere stad, waar we beide opnieuw moesten beginnen. En wij hadden beiden ook nog eens een nieuwbouwwoning die voor beiden niet ideaal was.

In mijn ogen heb je te lang je mond gehouden, dus verwacht niet dat hij heel blij gaat zijn dat je er nu pas mee komt, maar goed niets zeggen is ook geen optie.
We’re all mad here
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je het belang van een woning voor jouw geluk overschat. Er is heel veel onderzoek naar gedaan dat mensen een basis geluksgevoel hebben en dat waar je ook gaat wonen of wat voor iets moois je ook koopt iemand na een jaartje ofzo weer net zo gelukkig (of ongelukkig) is als voorheen. Dit is natuurlijk gemiddeld dus er zijn uitzonderingen en er moet natuurlijk wel aan basale eisen voldaan zijn zoals een gevoel van veiligheid.

Waar maak je je precies zorgen om. Ben je bang een stukje vrijheid kwijt te raken door te gaan samenwonen? Bepaalt hij (of vroeger je ex of je ouders) al te veel voor je, waardoor dit “verdongen feit” bij jou tegenwerkt? Misschien eens een paar gesprekjes met een psycholoog om uit te zoeken waarom dit je zo beklemd.

Ik zou het in elk geval uitspreken. Je hoeft niet meteen het hele huis af te kraken, je kan ook aangeven dat je jezelf er niet helemaal ziet wonen, dat je het zeker een kans wilt geven (als je dat dan ook maar echt doet), maar dat het veel voor jouw gemoedsrust zou schelen als jullie van te voren kunnen afspreken dat als het je echt niet bevalt jullie gaan latten/ over 5 jaar een ander huis zoeken/ enz.
Het leven is niet eerlijk
Alle reacties Link kopieren
Roelanje schreef:
12-06-2019 07:38
Ik denk dat je het belang van een woning voor jouw geluk overschat. Er is heel veel onderzoek naar gedaan dat mensen een basis geluksgevoel hebben en dat waar je ook gaat wonen of wat voor iets moois je ook koopt iemand na een jaartje ofzo weer net zo gelukkig (of ongelukkig) is als voorheen. Dit is natuurlijk gemiddeld dus er zijn uitzonderingen en er moet natuurlijk wel aan basale eisen voldaan zijn zoals een gevoel van veiligheid.

je draait het om

TO (of wie dan ook) kan van bepaalde situaties wel ongelukkig worden
Je kunt echt op een plek/ in een huis wonen, waar je niet gelukkig wordt
Alle reacties Link kopieren
Maar waarom kun je het niet direct na oplevering verkopen dan?
Ik zou het wel zeggen, nu denkt hij dat jij dit huis ook helemaal leuk vindt.
Alle reacties Link kopieren
Verbinder schreef:
12-06-2019 06:53
Tijd voor een goed gesprek en zo snel mogelijk. Geef aan dat je merkt dat je je niet thuisvoelt in het huis wat hij heeft gekocht.
Dat dat gevoel niet nieuw is maar dat je dat al had vanaf het 1e moment dat je het huis zag maar dat je het moeilijk vond om dat tegen hem te vertellen.

Het huis is nog niet opgeleverd, nog niet ingericht, nog niet bewoond.. :sarcastic:
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook ooit ingetrokken in het huis van mijn man.
Vreselijk vond ik het.
Bouwvallig, onpraktisch en kil.
We konden toen geen kant op en zijn hier gebleven. Geprobeerd om het zo veel mogelijk iets van mezelf te geven. Erin klussen, mooie dingen uitzoeken en het eigen maken.
12 jaar later krijg je me hier voor geen half miljoen meer weg.
Ik bedoel te zeggen, het kan groeien. Geef het een kans. Verkopen kan altijd nog.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken je verhaal wel een beetje. Jaren geleden ben ik mijn partner ingetrokken in zijn woning. En die woning kwam op geen enkel vlak in de buurt van mijn “droomhuis”: in een dorp i.p.v. de stad waar ik graag heen wilde, tuin zonder zon en groen, te kleine badkamer, lelijke keuken, de woonkamer was compleet onpraktisch en ga zo maar door. Maar ja hij woonde er net en het was crisis dus verkopen was op dat moment niet verstandig in verband met een restschuld die dan over zou blijven. Ik ben toen wel bij mijn partner ingetrokken met daarbij de afspraak dat we na vijf jaar zouden gaan kijken voor een andere woning. In het begin ergerde ik mij aan alles en kon ik mij niet voorstellen dat het ooit mijn huis zou worden. Maar na een tijd bleek dat met wat aanpassingen de woning ook wel behoorlijk wat positieve punten had en ook bleek dat verafschuwde dorp wel mee te vallen mede dankzij super fijne buren. Uiteindelijk zijn we tien jaar verder en is partner ondertussen een ex-partner en heb ik er tijdens onze breuk alles aangedaan om de woning te behouden ( wat gelukkig gelukt is). En tuurlijk kijk ik nog regelmatig op Funda op zoek naar dat ene droomhuis in mijn geliefde stad en weet ik dat ik ooit die kant op ga. Maar tot die tijd ben ik best tevreden met de woning die ik heb.

Dus misschien is het beste advies wat ik je kan geven: geef de woning een kans. Ga er wonen en als het over een tijd niet blijkt te werken en er iets anders op je pad komt dan verkoop je de huidige woning.
Alle reacties Link kopieren
Waarom er de komende 5 jaar aan vast zitten? Vriend heeft geen kosten koper hoeven te betalen. Wie weet kunnen jullie het huis volgend jaar met flinke winst verkopen (de huizenprijzen zijn al gestegen t.o.v. toen hij het kocht waarschijnlijk).
Alle reacties Link kopieren
Sch0rpioen schreef:
12-06-2019 08:05
Waarom er de komende 5 jaar aan vast zitten? Vriend heeft geen kosten koper hoeven te betalen. Wie weet kunnen jullie het huis volgend jaar met flinke winst verkopen (de huizenprijzen zijn al gestegen t.o.v. toen hij het kocht waarschijnlijk).
Maar wel bouwrente dus die vlieger gaat niet helemaal op.
Maar wie weet met de huidige prijzen hij geen verlies hoeft te lijden.
Alle reacties Link kopieren
Sch0rpioen schreef:
12-06-2019 08:05
Waarom er de komende 5 jaar aan vast zitten? Vriend heeft geen kosten koper hoeven te betalen. Wie weet kunnen jullie het huis volgend jaar met flinke winst verkopen (de huizenprijzen zijn al gestegen t.o.v. toen hij het kocht waarschijnlijk).
Dit! en daarbij is een huis altijd moeilijk voor te stellen vanaf bouwtekeningen dus, wacht tot het af is. wellicht valt het mee
Don't cry, buy a bag and move on.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het een kans geven. Ga er in wonen, misschien valt het super mee. Je zou jezelf een grens kunnen stellen van, ik ga erin wonen en als ik het na 6 maanden nog steeds haat, dan aankaarten dat de woning niet voelt als jouw woning.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven