Samenwonen in zijn huis

30-06-2020 15:39 123 berichten
Alle reacties Link kopieren
Door omstandigheden is het zo dat als ik ga samenwonen met mijn vriend, dit in zijn huis zou zijn.
Op dit moment ben ik ongeveer half half in zijn en mijn eigen huis.
De wil om samen te wonen is er bij mij, maar ik heb het er ook wel erg moeilijk mee dat ik mijn eigen huisje moet achterlaten.
Het was maar een tijdelijke woning, echter de eerste die ik helemaal zelf heb kunnen inrichten.
In vorige relaties kon ik nooit zo mijn gang gaan qua de inrichting van het huis.
Nu is mijn huidige vriend niet zo krampachtig, maar feit is natuurlijk wel dat ik in een huis kom wat al ingericht is.
Ik kan wel een ander kleed op de grond leggen, wat kussentjes kopen of iets dergelijks.. maar de basis is toch niet door mij uitgekozen.
Mede door mijn verleden met samenwonen voelt het alsof ik nu een stuk van mijzelf moet inleveren en alsof ik de controle weer verlies.
Ik weet niet goed wat ik met dit gevoel moet, want ik ben wel het liefst samen met mijn vriend en dat heen en weer gependel en gesleep met spullen en dubbele lasten is ook niet wat ik op de lange termijn in stand wil houden.
Herkent iemand dit? Hoe is dit bij jullie gegaan?
Vergeet niet genoeg taart te eten
Alle reacties Link kopieren
Volhouder666 schreef:
30-06-2020 22:42
Ik zou wachten met samenwonen tot ik er aan toe zou zijn. Vooral na een eerdere mislukte samenwoon ervaring.
Edit: en met een kind in het spel zou ik niet mijn woning opgeven. Ook niet vanwege omstandigheden omdat dat puur de kut is die jeukt.
Als dat jouw referentiekader is van redenen om samen te wonen dan zegt dat meer over jou dan over mij :)
Vergeet niet genoeg taart te eten
Alle reacties Link kopieren
Verschillendesokken schreef:
30-06-2020 22:43
To ik had al gereageerd maar ik zie veel reacties die wat mij betreft een tikkeltje te ver gaan. Mijn vorige reactie was dat mijn vriend en ik van zijn huis, ons huis gemaakt hebben. Flink veel verbouwd, niet alleen een kussentje. Zijn huis was geheel niet mijn stijl, moest er een koopwoning voor opzeggen en zijn ex had een enorme extreme smaak, die door het huis heen nog steeds aanwezig was. Alles is des tijd radicaal veranderd, zowel mijn vriend en ik waren happy met de nieuwe keuzes. (Toen nog) Geen kinderen in het spel.

Jij zet de stap om bij je vriend te gaan wonen en jij hebt net als je vriend alle recht jezelf thuis te voelen. Natuurlijk moet het kind zich ook nog thuis voelen, maar als we echt naar alle wensen van kinderen gaan luisteren kan het dus zo zijn dat we in roze Barbie huizen gaan wonen of een huis vol met posters van cars. Zo lang het kind zijn/haar eigen plekje behoudt, het kind betrokken wordt over de nieuwe ideeën, jij en je vriend samen tevreden zijn met de nieuwe make over zit je denk ik helemaal goed!
Dankje voor je reactie!
Fijn om ook wat positiviteit te lezen tussen de laatste paar (rare) reacties.
Vergeet niet genoeg taart te eten
Alle reacties Link kopieren
Unicorntje schreef:
30-06-2020 23:13
Als dat jouw referentiekader is van redenen om samen te wonen dan zegt dat meer over jou dan over mij :)
Na een mislukte samenwoon ervaring leer je normaal gesproken wel dat je er niet te lichtzinnig over moet denken.
Unicorntje schreef:
30-06-2020 19:19
Ik ben niet bij allemaal andere relaties ingetrokken.
Ik ben een keer bij iemand gaan wonen en een keer samen een huurhuis. In 10 jaar tijd. Nu ben ik 1 jaar samen met mijn huidige vriend.
Jij niet. Twee keer samenwonen in 10 jaar tijd is heel veel en heel snel. En nu ben je na een jaar weer aan het overwegen om samen te wonen.
Dat is 3 keer in 11 jaar tijd. Vind je dat niet een signaal dat je te snel gaat?
..
Alle reacties Link kopieren
Unicorntje schreef:
30-06-2020 21:50
Als bijv. een collega van mij een relatie heeft van een jaar ga ik toch ook niet zeggen he Annie hoe is het met je scharrel?

Jufjoke, je hebt gelijk ik moet dit soort dingen ook gewoon negeren. Ik verbaas mij er alleen over.

Luci_Morgenster. logisch dat je kinderen op 1 staan. Ik denk alleen niet dat de levenskwaliteit van een kind per se achteruit gaat als er wat dingetjes in huis veranderen. Maar dat is mijn mening. Ik had als kind mijn eigen kamer waarmee ik kon en mocht doen wat ik wilde. Wat er daarbuiten gebeurde was niet aan mij en dat boeide mij ook niet.
Wel als die dingen een vrouw die intrekt betreft. En omdat jij dat niet beseft is er nog een extra reden om nog niet te gaan samenwonen.
..
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig heb ik van niemand hier toestemming nodig over al dan niet samenwonen.
Als (financieel) zelfstandige vrouw zonder eigen kind lijkt mij ook dat ik zelf wel bepaal of 2 x in 10 jaar samenwonen snel/veel is.
En ook met kind vind ik dat je daar zelf nog een visie op mag hebben overigens.
Er bestaan geen regels voor het leven.
Weltruste mensen :)
unicorntje wijzigde dit bericht op 30-06-2020 23:47
56.29% gewijzigd
Vergeet niet genoeg taart te eten
Alle reacties Link kopieren
.
Vergeet niet genoeg taart te eten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,
Ik denk dat je zeker met je vriend kunt praten en benoemen dat huis inrichting belangrijk voor je is voor een ‘thuis gevoel’ en dat je het enorm op prijs zou stellen als je vriend en jij samen kunnen inrichten. Juist zodat je je er prettig kan voelen.
Het lijkt me dat jouw vriend het ook belangrijk zou vinden dat jij je prettig voelt.
Alle reacties Link kopieren
Gaat het in het begin niet over kijken of het samenwonen werkt? Vooral wanneer er een kind is.
Ik zou zelf niet instemmen met grote (dure) aanpassingen in mijn huis wanneer er iemand intrekt. Wel wat eigen meubels meebrengen, wat decoratiespullen. Maar voor de rest is het afwachten en zou dat niet belangrijk mogen zijn. Ben je na een jaartje niet nog zo gek op je vriend dat je met hem als het moest in een iglo zou gaan wonen? Zo iets van 'overal waar mijn vriend woont ben ik thuis, zolang we maar samen zijn' en de rest zien we wel.
Mij zou het benauwen als iemand zo meteen wetten komt stellen in het huis van mij en mijn kind.
Unicorntje schreef:
30-06-2020 23:43
Gelukkig heb ik van niemand hier toestemming nodig over al dan niet samenwonen.
Als (financieel) zelfstandige vrouw zonder eigen kind lijkt mij ook dat ik zelf wel bepaal of 2 x in 10 jaar samenwonen snel/veel is.
En ook met kind vind ik dat je daar zelf nog een visie op mag hebben overigens.
Er bestaan geen regels voor het leven.
Weltruste mensen :)
Veel geluk met samenwonen, en maak je geen zorgen over die spullen, inrichting of het gevoel controle te verliezen. Het kont allemaal goed!
Alle reacties Link kopieren
Wat is de reden dat je reacties waarin wordt aangegeven dat de basis van het samenwonen mogelijk belangrijker is dan de inrichting van 'zijn' huis bestempeld als te ver gaan?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Ab_Normaal schreef:
01-07-2020 06:31
Veel geluk met samenwonen, en maak je geen zorgen over die spullen, inrichting of het gevoel controle te verliezen. Het kont allemaal goed!
Je moet sowieso nooit naar je gevoel luisteren
Natuurlijk bestaat er geen regel dat je 5 jaar moet wachten met samenwonen als er kinderen zijn, maar vind het wel apart dat je het hele kind verzwijgt in je verhaal over controle verliezen en dat je wil dat het ook jouw plekje wordt. Krijg je uiteraard ook reacties van 'laat hem maar verhuizen'.
Alle reacties Link kopieren
Unicorntje schreef:
30-06-2020 21:24
Mag ik vragen waarom je extreem tegen samenwonen bent?
Oprecht nieuwsgierig!
Door ervaring denk ik. Ik raak mezelf kwijt daarin.

Het komt denk ik ook omdat ik een inwonend kind heb waar ook veel energie naar toe gaat en in de weekenden is mijn vriend er, gezellig hoor maar vind het fijn als hij weer naar zijn eigen huis gaat dat ik weer mijn eigen ruimte en tijd voor mezelf heb.

Het is vooral het continue compromissen maken met elkaar als je samenwoont. Ook heb ik op straat gestaan nadat een ex het wel welletjes vond dat samenwonen na 4 weken. Was alles kwijt en was moeilijk om weer een huis te vinden, dat wil ik dus nooit meer meemaken.

Ik vind het gewoon erg voor jou dat je zo twijfelt en dat je toch een onderbuik gevoel hebt.
Het lijkt altijd zo idyllisch dat samenwonen net als de eerste periode van verliefd zijn, maar als dat voorbij is begint het echte samenwonen, het 24/7 samenzijn.
Ik merk ook aan jou dat je gehecht bent aan je eigen huis, dus daarom denk er goed over na, want nu mis je hem maar dadelijk komt hij je strot uit en intrekken bij iemand vind ik ook niet gelijkwaardig, zoek dan samen een nieuw huis om fris te beginnen.

Ik vind het missen van mijn partner juist fijn, des te fijner is het als ik hem weer zie in de weekenden.

Maar iedereen is anders dat besef ik ook.
Murrmurr schreef:
01-07-2020 09:00
Je moet sowieso nooit naar je gevoel luisteren
Zo overrated!
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
01-07-2020 08:06
Wat is de reden dat je reacties waarin wordt aangegeven dat de basis van het samenwonen mogelijk belangrijker is dan de inrichting van 'zijn' huis bestempeld als te ver gaan?
Ik heb het niet over die reacties. Ik heb het over reacties als 'het is niet je man, het is je scharrel' en nog een paar van dat soort rare opmerkingen.
Vergeet niet genoeg taart te eten
Alle reacties Link kopieren
Unicorntje schreef:
01-07-2020 09:47
Ik heb het niet over die reacties. Ik heb het over reacties als 'het is niet je man, het is je scharrel' en nog een paar van dat soort rare opmerkingen.
Je bent wat ik begrijp een jaar met jouw vriend. Het gaat er ook om hoe de relatie is met zijn kind, weet niet hoe oud het kind is en of het kind fulltime bij vader woont. Daarbij als je nu al veel bij jouw vriend bent dan is zijn kind onderhand wel aan jou gewend toch?

De relatie tussen mijn vriend en mijn zoon is echt heel leuk. Hij is nu een anderhalf jaar in ons leven en dat gaat goed. Ik vraag mijn zoon af en toe weleens tussen neus en lippen door hoe zou je het vinden als vriend bij ons komt wonen. Hij vind dat niet zo’n goed idee..hahaha..

Maar wat bij ons ook speelt is dat hij ook een ontzettend leuk huis heeft en ik ook. Best of both worlds zeggen wij altijd tegen elkaar.
Alle reacties Link kopieren
Sjaantje37 schreef:
01-07-2020 09:20
Door ervaring denk ik. Ik raak mezelf kwijt daarin.

Het komt denk ik ook omdat ik een inwonend kind heb waar ook veel energie naar toe gaat en in de weekenden is mijn vriend er, gezellig hoor maar vind het fijn als hij weer naar zijn eigen huis gaat dat ik weer mijn eigen ruimte en tijd voor mezelf heb.

Het is vooral het continue compromissen maken met elkaar als je samenwoont. Ook heb ik op straat gestaan nadat een ex het wel welletjes vond dat samenwonen na 4 weken. Was alles kwijt en was moeilijk om weer een huis te vinden, dat wil ik dus nooit meer meemaken.

Ik vind het gewoon erg voor jou dat je zo twijfelt en dat je toch een onderbuik gevoel hebt.
Het lijkt altijd zo idyllisch dat samenwonen net als de eerste periode van verliefd zijn, maar als dat voorbij is begint het echte samenwonen, het 24/7 samenzijn.
Ik merk ook aan jou dat je gehecht bent aan je eigen huis, dus daarom denk er goed over na, want nu mis je hem maar dadelijk komt hij je strot uit en intrekken bij iemand vind ik ook niet gelijkwaardig, zoek dan samen een nieuw huis om fris te beginnen.

Ik vind het missen van mijn partner juist fijn, des te fijner is het als ik hem weer zie in de weekenden.

Maar iedereen is anders dat besef ik ook.
Dank je voor je reactie. Ik heb ook moeite gehad met het vinden van een woning omdat ik buiten de sociale huur val qua inkomen. Gek genoeg voel ik mij daardoor extra kwetsbaar, omdat ik tussen wal en schip val en dat wil ik straks niet weer meemaken.
Aan de andere kant wil ik ook niet dat dit mij belemmert om de stappen te zetten die ik wil in het leven. En uiteindelijk zie ik mijzelf niet heel mijn leven alleen wonen en zie ik mijn vriend, nu ik beter weet wat ik wel en niet wil mede door het verleden, als de man waarmee ik mijn toekomst wil delen.
Vergeet niet genoeg taart te eten
Alle reacties Link kopieren
Unicorntje schreef:
01-07-2020 09:53
Dank je voor je reactie. Ik heb ook moeite gehad met het vinden van een woning omdat ik buiten de sociale huur val qua inkomen. Gek genoeg voel ik mij daardoor extra kwetsbaar, omdat ik tussen wal en schip val en dat wil ik straks niet weer meemaken.
Aan de andere kant wil ik ook niet dat dit mij belemmert om de stappen te zetten die ik wil in het leven. En uiteindelijk zie ik mijzelf niet heel mijn leven alleen wonen en zie ik mijn vriend, nu ik beter weet wat ik wel en niet wil mede door het verleden, als de man waarmee ik mijn toekomst wil delen.
Waar maak jij je het meeste zorgen over momenteel? Wat zegt je onderbuik gevoel?
Alle reacties Link kopieren
Sjaantje37 schreef:
01-07-2020 10:02
Waar maak jij je het meeste zorgen over momenteel? Wat zegt je onderbuik gevoel?
Ik maak mij het meeste zorgen dat het blijft voelen als bij iemand inwonen, en dat ik mijn eigen plek ga missen.
Zorgen over of het wel aan blijft die kan je blijven houden, want dat weet je nooit zeker.
Het is altijd een risico wat je neemt, dat is het nu, en dat is het over 2 jaar ook nog.
De woning waar ik nu woon is maandelijks opzegbaar van beide kanten, dus die zekerheid van een langdurige woning heb ik in mijn eigen huis nu ook niet...
Vergeet niet genoeg taart te eten
Alle reacties Link kopieren
Unicorntje schreef:
01-07-2020 14:44
Ik maak mij het meeste zorgen dat het blijft voelen als bij iemand inwonen, en dat ik mijn eigen plek ga missen.
Zorgen over of het wel aan blijft die kan je blijven houden, want dat weet je nooit zeker.
Het is altijd een risico wat je neemt, dat is het nu, en dat is het over 2 jaar ook nog.
ben ik niet met je eens
Verliefdheid wordt na twee jaar (gemiddeld) anders, dus als je twee jaar wacht, weet je beter of een relatie ook na de verliefdheid stand houdt
Unicorntje schreef:
01-07-2020 14:44
Ik maak mij het meeste zorgen dat het blijft voelen als bij iemand inwonen, en dat ik mijn eigen plek ga missen.
Zorgen over of het wel aan blijft die kan je blijven houden, want dat weet je nooit zeker.
Het is altijd een risico wat je neemt, dat is het nu, en dat is het over 2 jaar ook nog.
De woning waar ik nu woon is maandelijks opzegbaar van beide kanten, dus die zekerheid van een langdurige woning heb ik in mijn eigen huis nu ook niet...
Heel vervelend maar het echt thuisvoelen van zijn kinderen in hun huis is veel belangrijker.
Alle reacties Link kopieren
Unicorntje schreef:
01-07-2020 14:44
Ik maak mij het meeste zorgen dat het blijft voelen als bij iemand inwonen, en dat ik mijn eigen plek ga missen.
Zorgen over of het wel aan blijft die kan je blijven houden, want dat weet je nooit zeker.
Het is altijd een risico wat je neemt, dat is het nu, en dat is het over 2 jaar ook nog.
De woning waar ik nu woon is maandelijks opzegbaar van beide kanten, dus die zekerheid van een langdurige woning heb ik in mijn eigen huis nu ook niet...
Is het dan misschien een idee om je eigen huis nog even aan te houden? Je hebt dan nog wel de dubbele lasten maar misschien geeft jij dat een beter gevoel want ik begrijp je twijfels.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook gaan inwonen bij mijn vriend.
Wij hebben gaandeweg dingen veranderd. Meer dingen die mijn smaak zijn

En dat is nog steeds een ongoing proces

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven