Relaties
alle pijlers
Schoonfamilie inschakelen of afwachten?
maandag 1 juli 2019 20:52
Lieve Viva-forummers,
Trouwe meelezer hier.
Ik heb nu zelf erg veel behoefte aan jullie advies, want ik weet zelf niet meer zo goed wat ik hiermee moet doen.
Sorry alvast voor het lange verhaal.
Mijn vriend en ik gaan na een relatie van 4 jaar uit elkaar. Zijn beslissing: verstandelijk gezien zeker het beste, gevoelsmatig voor mij erg lastig.
Er is veel gebeurd en ik zit er momenteel behoorlijk doorheen (dat is ook een understatement).
Ik heb veel voor hem gedaan, (te)veel geaccepteerd (ten koste van mezelf soms).
Hij heeft nogal wat bagage vanuit het verleden. Communiceren was daardoor altijd wel een uitdaging. Hij is snel overprikkeld en heeft een behoorlijke gebruiksaanwijzing, waardoor een gesprek vaak niet mogelijk is.
Er is ook weinig begrip voor mijn gevoelens of wensen.
Hij wilde of kon (nog) geen hulp zoeken, het was (letterlijk) teveel gevraagd.
Deze moeizame communicatie blijft ook nu zo doorgaan. Hij heeft mij zelf nog om hulp gevraagd en geappt over wat zaken. Andersom werd ik geblokkeerd toen ik hem om iets vroeg. Dat is zijn manier om om te gaan met emoties of iets lastigs; niet. Door het letterlijk te blokkeren is het er niet.
Hij houdt dit gerust weken vol en komt dan een keer tot inzicht.
We moeten nog contact hebben om dingen te regelen: er staan nog heel veel spullen bij mij en we hebben samen twee huisdieren die hij graag wilde (ik heb twee jaar nee gezegd, had niks met deze dieren, hoewel ik ze nu erg lief vind). Ik vind dat hij zijn verantwoordelijkheid moet nemen. Het is allemaal wel lekker makkelijk hoe hij met alles omgaat.
Hij gaat op een niet respectvolle manier met mij om nu (blokkeren, geen normaal gesprek, alles op zijn manier en zijn moment). En ik ben het inmiddels behoorlijk zat.
Zit er zelf behoorlijk doorheen door alles. Zoals gezegd is er de afgelopen maanden veel gebeurd en veel gezegd.
Ik werk fulltime en heb een vrij pittige baan, moest daarnaast alles zelf doen en dealen met zijn issues.
Ik zit zelf ook niet goed in mijn vel en heb het gevoel dat ik hier echt even weg moet.
Ik heb hartkloppingen, slaap slecht, het lukt me niet om goed voor mezelf te zorgen (huis op orde houden, gezond eten e.d.).
Mijn ex-vriend woonde bij mij en vanaf eind april hadden we een time-out en is hij vertrokken.
Vanaf dat moment ben ik hier alleen met de twee huisdieren.
Vanaf eind mei is het definitief over.
Door de manier waarop hij nu met mij omgaat wil ik zo snel mogelijk echt klaar zijn met hem en het kunnen afsluiten - het doet mij namelijk pijn op deze manier.
Daarnaast staat deze manier van met elkaar omgaan ver van mij af, ik vind niet dat je iemand met wie je een serieuze relatie hebt gehad op die manier kunt behandelen, zou dat zelf nooit doen.
We zouden in juli afspreken, zodat de huisdieren bij hem kunnen komen.
Uiteindelijk heeft hij eind juli een paar dagen vrij, waardoor de huisdieren dan tijd hebben om te wennen. Prima. Later dan ik verwacht had, maar voor mij oké.
Nu wil hij echter pas ergens in augustus afspreken. Want hij heeft tijd nodig om het huis in orde te maken e.d.
Ik vind dit niet redelijk. Eind juli is nog een hele maand. Tijd genoeg. Hij is al weg vanaf eind april en ik heb de hele maand juni al gegeven zodat hij zijn dingen kon doen.
Hij gaat sowieso altijd pas op het laatste moment beginnen.
Ik heb ook aangeboden om hem te helpen in huis, zodat alles op tijd klaar is.
Ik heb tot nu toe veel rekening gehouden met hem en met de beestjes.
Maar doordat er verder geen normale communicatie meer mogelijk is en het met mijzelf ook niet goed gaat wil ik vasthouden aan eind juli.
Ik moet dit afsluiten, hem niet nog zien of spreken en die afspraak pas “ergens in augustus” hebben.
Ik voel dat het met mijzelf steeds slechter gaat en ik wil nu eindelijk eens naar MIJN eigen grenzen kijken en rekening houden met wat nodig is voor mij.
Er valt echter niet met hem te praten.
Hij blokkeert me op whatsapp, reageert onredelijk of helemaal niet.
Ik twijfel nu of ik mijn schoonfamilie in moet schakelen om te bemiddelen. Ik heb een goede band met ze, zij zijn de enige mensen die tot mijn ex-vriend doordringen, van wie hij iets aanneemt.
Ze zullen mij begrijpen en aan mijn kant staan hierin; het zijn hele redelijke mensen die ook vinden dat je niet op deze manier met elkaar omgaat. Zij kennen ook zijn gebruiksaanwijzing.
Aan de ene kant wil ik ze er buiten laten; ik wil ze er niet mee opzadelen. En ik wil rekening houden met mijn ex en met onze beestjes.
Ik vind het ook niet netjes om ze erbij te betrekken; het is zijn familie. Ik krijg bovendien van hem de meest vreselijke verwensingen naar mijn hoofd als ik dit doe.
Ik wil er zelf ook niet met een nòg rotter gevoel op terugkijken in de toekomst.
Aan de andere kant gaat het momenteel zó ten koste van mijn werk, mijn gezondheid en mijn nachtrust dat ik het gewoon ook niet meer volhoud en voor mezelf moet gaan zorgen.
Bovendien ben ik bang dat van uitstel afstel komt en dat hoe langer hij hier weg is, hij het wel prima vindt. En mij alsnog alles in mijn eentje laat uitzoeken.
Eind juli ben ik hier al drie maanden alleen. Ik wil het afsluiten, heb genoeg rekening gehouden met hem.
What to do?
Sorry voor de mega-lange post. Bedankt als je er doorheen gekomen bent.
Op basis van de wet van wuilis weet ik in elk geval zeker dat onze relatie echt over is
Trouwe meelezer hier.
Ik heb nu zelf erg veel behoefte aan jullie advies, want ik weet zelf niet meer zo goed wat ik hiermee moet doen.
Sorry alvast voor het lange verhaal.
Mijn vriend en ik gaan na een relatie van 4 jaar uit elkaar. Zijn beslissing: verstandelijk gezien zeker het beste, gevoelsmatig voor mij erg lastig.
Er is veel gebeurd en ik zit er momenteel behoorlijk doorheen (dat is ook een understatement).
Ik heb veel voor hem gedaan, (te)veel geaccepteerd (ten koste van mezelf soms).
Hij heeft nogal wat bagage vanuit het verleden. Communiceren was daardoor altijd wel een uitdaging. Hij is snel overprikkeld en heeft een behoorlijke gebruiksaanwijzing, waardoor een gesprek vaak niet mogelijk is.
Er is ook weinig begrip voor mijn gevoelens of wensen.
Hij wilde of kon (nog) geen hulp zoeken, het was (letterlijk) teveel gevraagd.
Deze moeizame communicatie blijft ook nu zo doorgaan. Hij heeft mij zelf nog om hulp gevraagd en geappt over wat zaken. Andersom werd ik geblokkeerd toen ik hem om iets vroeg. Dat is zijn manier om om te gaan met emoties of iets lastigs; niet. Door het letterlijk te blokkeren is het er niet.
Hij houdt dit gerust weken vol en komt dan een keer tot inzicht.
We moeten nog contact hebben om dingen te regelen: er staan nog heel veel spullen bij mij en we hebben samen twee huisdieren die hij graag wilde (ik heb twee jaar nee gezegd, had niks met deze dieren, hoewel ik ze nu erg lief vind). Ik vind dat hij zijn verantwoordelijkheid moet nemen. Het is allemaal wel lekker makkelijk hoe hij met alles omgaat.
Hij gaat op een niet respectvolle manier met mij om nu (blokkeren, geen normaal gesprek, alles op zijn manier en zijn moment). En ik ben het inmiddels behoorlijk zat.
Zit er zelf behoorlijk doorheen door alles. Zoals gezegd is er de afgelopen maanden veel gebeurd en veel gezegd.
Ik werk fulltime en heb een vrij pittige baan, moest daarnaast alles zelf doen en dealen met zijn issues.
Ik zit zelf ook niet goed in mijn vel en heb het gevoel dat ik hier echt even weg moet.
Ik heb hartkloppingen, slaap slecht, het lukt me niet om goed voor mezelf te zorgen (huis op orde houden, gezond eten e.d.).
Mijn ex-vriend woonde bij mij en vanaf eind april hadden we een time-out en is hij vertrokken.
Vanaf dat moment ben ik hier alleen met de twee huisdieren.
Vanaf eind mei is het definitief over.
Door de manier waarop hij nu met mij omgaat wil ik zo snel mogelijk echt klaar zijn met hem en het kunnen afsluiten - het doet mij namelijk pijn op deze manier.
Daarnaast staat deze manier van met elkaar omgaan ver van mij af, ik vind niet dat je iemand met wie je een serieuze relatie hebt gehad op die manier kunt behandelen, zou dat zelf nooit doen.
We zouden in juli afspreken, zodat de huisdieren bij hem kunnen komen.
Uiteindelijk heeft hij eind juli een paar dagen vrij, waardoor de huisdieren dan tijd hebben om te wennen. Prima. Later dan ik verwacht had, maar voor mij oké.
Nu wil hij echter pas ergens in augustus afspreken. Want hij heeft tijd nodig om het huis in orde te maken e.d.
Ik vind dit niet redelijk. Eind juli is nog een hele maand. Tijd genoeg. Hij is al weg vanaf eind april en ik heb de hele maand juni al gegeven zodat hij zijn dingen kon doen.
Hij gaat sowieso altijd pas op het laatste moment beginnen.
Ik heb ook aangeboden om hem te helpen in huis, zodat alles op tijd klaar is.
Ik heb tot nu toe veel rekening gehouden met hem en met de beestjes.
Maar doordat er verder geen normale communicatie meer mogelijk is en het met mijzelf ook niet goed gaat wil ik vasthouden aan eind juli.
Ik moet dit afsluiten, hem niet nog zien of spreken en die afspraak pas “ergens in augustus” hebben.
Ik voel dat het met mijzelf steeds slechter gaat en ik wil nu eindelijk eens naar MIJN eigen grenzen kijken en rekening houden met wat nodig is voor mij.
Er valt echter niet met hem te praten.
Hij blokkeert me op whatsapp, reageert onredelijk of helemaal niet.
Ik twijfel nu of ik mijn schoonfamilie in moet schakelen om te bemiddelen. Ik heb een goede band met ze, zij zijn de enige mensen die tot mijn ex-vriend doordringen, van wie hij iets aanneemt.
Ze zullen mij begrijpen en aan mijn kant staan hierin; het zijn hele redelijke mensen die ook vinden dat je niet op deze manier met elkaar omgaat. Zij kennen ook zijn gebruiksaanwijzing.
Aan de ene kant wil ik ze er buiten laten; ik wil ze er niet mee opzadelen. En ik wil rekening houden met mijn ex en met onze beestjes.
Ik vind het ook niet netjes om ze erbij te betrekken; het is zijn familie. Ik krijg bovendien van hem de meest vreselijke verwensingen naar mijn hoofd als ik dit doe.
Ik wil er zelf ook niet met een nòg rotter gevoel op terugkijken in de toekomst.
Aan de andere kant gaat het momenteel zó ten koste van mijn werk, mijn gezondheid en mijn nachtrust dat ik het gewoon ook niet meer volhoud en voor mezelf moet gaan zorgen.
Bovendien ben ik bang dat van uitstel afstel komt en dat hoe langer hij hier weg is, hij het wel prima vindt. En mij alsnog alles in mijn eentje laat uitzoeken.
Eind juli ben ik hier al drie maanden alleen. Ik wil het afsluiten, heb genoeg rekening gehouden met hem.
What to do?
Sorry voor de mega-lange post. Bedankt als je er doorheen gekomen bent.
Op basis van de wet van wuilis weet ik in elk geval zeker dat onze relatie echt over is
walkie-talkie wijzigde dit bericht op 04-07-2019 15:29
Reden: Paar te herkenbare dingen verwijderd, om herkenning vanuit omgeving te voorkomen (zodat dit niet voor eeuwig op internet staat).
Reden: Paar te herkenbare dingen verwijderd, om herkenning vanuit omgeving te voorkomen (zodat dit niet voor eeuwig op internet staat).
7.45% gewijzigd
maandag 1 juli 2019 22:55
Persoonlijk zou ik een dierenpension / asiel zoeken en de beestjes daar onder brengen op naam van je ex-vriend. Als hij de beestjes graag wilt hebben kan hij ze daar gaan halen (en de bijbehorende kosten betalen).
Ex-schoonfamilie wordt niet opgezadeld met de zorg voor de beestjes en jij hebt je best gedaan om de best mogelijke zorg voor de beestjes te regelen. Laat ex en schoonfamilie wel weten waar de beestjes zijn ondergebracht. Wel zo netjes.
De persoonlijke spullen van je ex kun het beste in dozen verpakken en hem laten weten dat deze op datum x vanaf x tot y bij de voordeur gereed staan. Schoonfamilie eveneens inlichten. Wie het ophaalt doet er dan niet toe. Wordt het niet opgehaald dan gaat alles de volgende dag naar de kringloper (of grof vuil) en de daad bij het woord voegen.
Wat je kunt doen als het mogelijk is, vervang de sloten van je woning en blokkeer je ex op je telefoon en social media. Regel een aantal dagen weg, volgend op de dag waarop de spullen van ex bij de voordeur staat. Letterlijk fysiek afstand nemen en onbereikbaar zijn kan rust brengen. Dit is nl ook een vorm van goed voor jezelf zorgen.
Ex-schoonfamilie wordt niet opgezadeld met de zorg voor de beestjes en jij hebt je best gedaan om de best mogelijke zorg voor de beestjes te regelen. Laat ex en schoonfamilie wel weten waar de beestjes zijn ondergebracht. Wel zo netjes.
De persoonlijke spullen van je ex kun het beste in dozen verpakken en hem laten weten dat deze op datum x vanaf x tot y bij de voordeur gereed staan. Schoonfamilie eveneens inlichten. Wie het ophaalt doet er dan niet toe. Wordt het niet opgehaald dan gaat alles de volgende dag naar de kringloper (of grof vuil) en de daad bij het woord voegen.
Wat je kunt doen als het mogelijk is, vervang de sloten van je woning en blokkeer je ex op je telefoon en social media. Regel een aantal dagen weg, volgend op de dag waarop de spullen van ex bij de voordeur staat. Letterlijk fysiek afstand nemen en onbereikbaar zijn kan rust brengen. Dit is nl ook een vorm van goed voor jezelf zorgen.
maandag 1 juli 2019 22:57
Inderdaad.
Ik heb ook geschreven; het is genoeg geweest, ik hoef me door jou niet zo te laten behandelen. Het gaat ver over mijn grenzen.
Ik zal morgen eind van de dag een app sturen - beetje laat nu en morgen moeten we allemaal werken, dan wil ik ze ook niet lastigvallen met zo’n verhaal.
Ik plaats nog een update als ik een reactie heb ontvangen.
maandag 1 juli 2019 22:57
Ik zou zijn spullen en de beesten bij hem afzetten als je er vanaf wil.
De relatie is voorbij dus moet jij door kunnen. Een relatie van 4 jaar zul je de schoonouders wel kennen, dus zeker niet raar om hen te bellen om te vragen wat je met de beesten moet doen. Misschien willen zij ze wel (tijdelijk) in huis, of als ze aangeven dat hun zoon er toch niet uit zichzelf voor gaat zorgen, kunnen ze naar het asiel.
De relatie is voorbij dus moet jij door kunnen. Een relatie van 4 jaar zul je de schoonouders wel kennen, dus zeker niet raar om hen te bellen om te vragen wat je met de beesten moet doen. Misschien willen zij ze wel (tijdelijk) in huis, of als ze aangeven dat hun zoon er toch niet uit zichzelf voor gaat zorgen, kunnen ze naar het asiel.
maandag 1 juli 2019 22:59
De viezigheid in huis lijkt mij. Altijd overal haren. Een stinkende kattenbak. Moge duidelijk zijn dat ik ook geen dier binnenshuis zou willen.COtweepuntnul schreef: ↑01-07-2019 22:21Even praktisch (niet dat ik wil dat je ze houdt als je dat niet wil hoor) maar wat is er dan zo zwaar en complex om voor katten te zorgen? Ik vind het zelf bijvoorbeeld alleen een beetje lastig in vakanties maar verder zorgt onze kat vooral voor zichzelf en moet ik af en toe een bakje water en voer neerzetten. Ja en af en toe dierenarts.
Maar het kan ook dat ik het niet zo zwaar ervaar omdat ik van katten houd hoor.
maandag 1 juli 2019 23:00
Dank je wel.Kleppeboxx schreef: ↑01-07-2019 22:55Persoonlijk zou ik een dierenpension / asiel zoeken en de beestjes daar onder brengen op naam van je ex-vriend. Als hij de beestjes graag wilt hebben kan hij ze daar gaan halen (en de bijbehorende kosten betalen).
Ex-schoonfamilie wordt niet opgezadeld met de zorg voor de beestjes en jij hebt je best gedaan om de best mogelijke zorg voor de beestjes te regelen. Laat ex en schoonfamilie wel weten waar de beestjes zijn ondergebracht. Wel zo netjes.
De persoonlijke spullen van je ex kun het beste in dozen verpakken en hem laten weten dat deze op datum x vanaf x tot y bij de voordeur gereed staan. Schoonfamilie eveneens inlichten. Wie het ophaalt doet er dan niet toe. Wordt het niet opgehaald dan gaat alles de volgende dag naar de kringloper (of grof vuil) en de daad bij het woord voegen.
Wat je kunt doen als het mogelijk is, vervang de sloten van je woning en blokkeer je ex op je telefoon en social media. Regel een aantal dagen weg, volgend op de dag waarop de spullen van ex bij de voordeur staat. Letterlijk fysiek afstand nemen en onbereikbaar zijn kan rust brengen. Dit is nl ook een vorm van goed voor jezelf zorgen.
Ik moet alles even laten bezinken.
Ik ga even douchen en slapen en nadenken wat ik moet doen en wat het beste is.
Weet het ook niet meer, maar ben wel erg blij met jullie hulp en adviezen.
En blij dat jullie het gedrag van mijn ex-vriend ook onredelijk en respectloos vinden.
maandag 1 juli 2019 23:03
Nou en? Hij speelt 'vals', jij kan dat ookWalkie-talkie schreef: ↑01-07-2019 22:53Ja, misschien toch maar doen.
Ik moet ook aan mezelf denken, heb al lang genoeg aan hem gedacht en rekening gehouden met hem.
Vind het ergens gewoon heel erg lullig: hij had nog nooit een vrouw meegenomen naar zijn familie. Bewust. En heeft hier ook heel lang mee gewacht. Ik weet dat ik hem hier ook mee beschadig.
En het blijft zíjn familie. Ik heb in feite alleen iets met hem te maken.
Het is meer dat hij totaal onredelijk en respectloos reageert en dat zijn moeder en zus de enigen zijn die tot hem doordringen en naar wie hij luistert.
En tja..... wanneer heeft hij rekening gehouden met mij of aan mij gedacht / voor mij gezorgd...
maandag 1 juli 2019 23:04
Maar als hij een huis heeft kan hij de katten toch morgen nog ophalen?
Misschien helpt hetzelfde als bij mijn ex? Hij liet maanden zijn spullen bij mij in huis staan. Toen ik hem weer zag zei ik dat ik de avond ervoor enorm zin had om een hamer te pakken en zijn vitrinekast met verzameling in elkaar te beuken. Een week later was alles weg
Ook zou ik aangeven dat de katten naar een asiel gaan als hij ze niet binnen een week ophaalt.
Misschien helpt hetzelfde als bij mijn ex? Hij liet maanden zijn spullen bij mij in huis staan. Toen ik hem weer zag zei ik dat ik de avond ervoor enorm zin had om een hamer te pakken en zijn vitrinekast met verzameling in elkaar te beuken. Een week later was alles weg
Ook zou ik aangeven dat de katten naar een asiel gaan als hij ze niet binnen een week ophaalt.
maandag 1 juli 2019 23:04
Drama, drama...
Wanneer hou je op over schuld gevoel en zeggen dat je dit eigenlijk niet wil?
Het is uit, en het wordt tijd dat jij ook weer gaat leven. Hij heeft tijd nodig maar niks wordt jouw gevraagd. En verder gaan zal niet gaan als bepaalde zaken zoals zijn spullen in je huis staan. Je weet dit want dit zeg je ook bijna in elk bericht wat je typt.
Tijd voor actie..
Ook jij mag een schop onder je kont krijgen. Kies voor jezelf!!
Wanneer hou je op over schuld gevoel en zeggen dat je dit eigenlijk niet wil?
Het is uit, en het wordt tijd dat jij ook weer gaat leven. Hij heeft tijd nodig maar niks wordt jouw gevraagd. En verder gaan zal niet gaan als bepaalde zaken zoals zijn spullen in je huis staan. Je weet dit want dit zeg je ook bijna in elk bericht wat je typt.
Tijd voor actie..
Ook jij mag een schop onder je kont krijgen. Kies voor jezelf!!
maandag 1 juli 2019 23:04
Ik had het bericht van cotweepuntnul niet gezien.redbulletje schreef: ↑01-07-2019 22:59De viezigheid in huis lijkt mij. Altijd overal haren. Een stinkende kattenbak. Moge duidelijk zijn dat ik ook geen dier binnenshuis zou willen.
Dit eigenlijk vooral.
Ik haat poetsen. En dan echt elke dag ALLL die haren, kattenbakgrit werkelijk overal.
En als katten niet naar buiten kunnen vind ik wel dat je veel met ze moet spelen, ze vinden het fijn als ik thuis ben. Doordeweeks ben ik ook al de hele dag op kantoor.
maandag 1 juli 2019 23:06
Klopt.
Ik twijfel. Ik vind dat ze dit wel verdienen en ze zijn heel lief.
Maar ook doordat ik het nu al lastig vind mijn huis überhaupt op orde te houden en echt k*t in mijn vel zit, vind ik het lastig.
maandag 1 juli 2019 23:06
Oh ja, dat klopt. Nou ja, kun je nagaan dat ik dat dus vergeet omdat ik katten wel leuk vind. Maar dat is eigenlijk best een last ja.redbulletje schreef: ↑01-07-2019 22:59De viezigheid in huis lijkt mij. Altijd overal haren. Een stinkende kattenbak. Moge duidelijk zijn dat ik ook geen dier binnenshuis zou willen.
maandag 1 juli 2019 23:09
Dat dacht ik eigenlijk ook toen ik zijn laatste berichten las voordat hij me weer geblokkeerd heeft.
Daarin vlogen echt de ziektes me om de oren.
En dat hij van me walgt en dat ik mijn k*nkerbek moet houden.
maandag 1 juli 2019 23:10
True... neig daar ook naar.
maandag 1 juli 2019 23:12
Het huis is een grote zooi.nachtvlinder1977 schreef: ↑01-07-2019 23:04Maar als hij een huis heeft kan hij de katten toch morgen nog ophalen?
Misschien helpt hetzelfde als bij mijn ex? Hij liet maanden zijn spullen bij mij in huis staan. Toen ik hem weer zag zei ik dat ik de avond ervoor enorm zin had om een hamer te pakken en zijn vitrinekast met verzameling in elkaar te beuken. Een week later was alles weg
Ook zou ik aangeven dat de katten naar een asiel gaan als hij ze niet binnen een week ophaalt.
Maar tot eind juli heeft hij nog 4 hele weken om alles katproof en opgeruimd te maken. Dat is meer dan genoeg.
Ik had zelfs aangeboden om te helpen hiermee (maar na dat gescheld ben ik er wel klaar mee).
maandag 1 juli 2019 23:16
Thank you.CherryBlossom- schreef: ↑01-07-2019 23:04Drama, drama...
Wanneer hou je op over schuld gevoel en zeggen dat je dit eigenlijk niet wil?
Het is uit, en het wordt tijd dat jij ook weer gaat leven. Hij heeft tijd nodig maar niks wordt jouw gevraagd. En verder gaan zal niet gaan als bepaalde zaken zoals zijn spullen in je huis staan. Je weet dit want dit zeg je ook bijna in elk bericht wat je typt.
Tijd voor actie..
Ook jij mag een schop onder je kont krijgen. Kies voor jezelf!!
Klopt.
Ga ik doen.
maandag 1 juli 2019 23:30
Volgens mij hoop je op iets wat je nimmer zult krijgen, namelijk je gelijk en respect van hem.
Waarom is dat belangrijker voor je dan iets doen waarmee je zelf je gelijk krijgt en respect van jezelf? Als je uit elkaar gaat dan is zijn leven en zijn zijn problemen niet meer jouw verantwoordelijkheid. Waarom zou je in godesnaam zijn zooi en dieren houden? Van uitstel komt afstel. Die uitdrukking ken je vast wel.
En dus pak je zijn zooi in en zet dat bij hem voor de deur. En meld je hem dat hij de katten eind deze week kan ophalen en anders gaan ze op marktplaats.
Bel een vriendin en vraag haar je te helpen om deze knopen echt door te hakken. Of bel je ex schoonzusje en regel haar hulp.
Je hebt hem je hele relatie niet kunnen redden, dat gaat je na een relatie zeker niet lukken. Dat ligt niet aan jou. Iemand kan namelijk alleen maar zichzelf redden. Dus huppetee, zet jezelf op 1 en red jezelf ipv hem.
Waarom is dat belangrijker voor je dan iets doen waarmee je zelf je gelijk krijgt en respect van jezelf? Als je uit elkaar gaat dan is zijn leven en zijn zijn problemen niet meer jouw verantwoordelijkheid. Waarom zou je in godesnaam zijn zooi en dieren houden? Van uitstel komt afstel. Die uitdrukking ken je vast wel.
En dus pak je zijn zooi in en zet dat bij hem voor de deur. En meld je hem dat hij de katten eind deze week kan ophalen en anders gaan ze op marktplaats.
Bel een vriendin en vraag haar je te helpen om deze knopen echt door te hakken. Of bel je ex schoonzusje en regel haar hulp.
Je hebt hem je hele relatie niet kunnen redden, dat gaat je na een relatie zeker niet lukken. Dat ligt niet aan jou. Iemand kan namelijk alleen maar zichzelf redden. Dus huppetee, zet jezelf op 1 en red jezelf ipv hem.
maandag 1 juli 2019 23:30
en misschien voor hem wel een trigger om juist wel op te ruimen als die beesten daar rondlopen.
maandag 1 juli 2019 23:36
Ja, hele wijze en duidelijke woorden, dank jullie wel.
Ik plaats nog een update. Inderdaad tijd om aan mezelf te denken en voet bij stuk te houden, in elk geval voor eind juli.
Zie dat jullie allemaal veel minder geduldig zouden zijn, dus ik hoef mezelf inderdaad niks te laten aanpraten.
En inderdaad: respect voor mezelf...
Mijn respect en begrip voor hem zijn ook wel verdwenen nu trouwens.
Ik plaats nog een update. Inderdaad tijd om aan mezelf te denken en voet bij stuk te houden, in elk geval voor eind juli.
Zie dat jullie allemaal veel minder geduldig zouden zijn, dus ik hoef mezelf inderdaad niks te laten aanpraten.
En inderdaad: respect voor mezelf...
Mijn respect en begrip voor hem zijn ook wel verdwenen nu trouwens.
