Relaties
alle pijlers
Schoonfamilie, irritaties lopen steeds hoger op
zondag 26 januari 2020 19:06
Ik heb al eens eerder geschreven over de situatie met mijn schoonfamilie, en dan met name zwager en schoonzus.
Hoe zeer ik graag zou zien dat de situatie er beter op wordt, heb ik het idee dat we elkaar steeds minder begrijpen en de irritaties hoger oplopen.
Zij verwachten van alles van ons, en gaan er oprecht van uit dat die zaken prima te doen zijn.
Dat wij aangeven dat het ons niet lukt, omdat wij bijvoorbeeld veel meer uren werken en daarnaast minder te besteden hebben, wordt dan beantwoord met 'als het niet gaat gaat het niet', maar we worden vervolgens toch met een scheef oog aangekeken (schoonfamilie beaamt dit zelf ook). Zij zien verder niet wat wij wel allemaal doen voor schoonmoeder wanneer zij er niet zijn, en interpeteren informatie die ze krijgen verkeerd en geven er zo een eigen conclusie aan die niet strookt met de werkelijkheid.
Er is wederzijds misverstand en vandaag liep het erg hoog op. Zwager weet dan dingen heel mooi van zich af te praten, zegt tegen ons dat we hand in eigen boezem moeten steken, maar is hier zelf totaal niet mee bezig.
(Ik wil de voorgevallen situaties overigens best toelichten, maar de kern blijft altijd op bovenstaande terugkomen.)
Inmiddels ben ik zo ontzettend klaar met het feit dat zwager en schoonzus ons telkens om dingen vragen (die overigens ook nog eens in mijn ogen absurd zijn), en het zo duidelijk maken dat wij waardeloze (schoon)kinderen zijn als we niet doen wat zij vragen, dat ik er geen behoefte meer aan heb om elke keer op te komen draven voor familie bijeenkomsten.
Maar daar heb ik natuurlijk ook mijn man mee, en het laatste wat ik wil is dat dit tussen ons in komt te staan (al is man het 100% met mij eens, het moet natuurlijk toch pijnlijk voor hem zijn).
Nou, het van me afschrijven helpt al wat.
Wat zouden jullie doen? Blijven gaan en ze niks meer aan informatie geven (die ze vervolgens verkeerd verdraaien)? Of afstand nemen, ook al heb je uiteindelijk toch je man daarmee?
Hoe zeer ik graag zou zien dat de situatie er beter op wordt, heb ik het idee dat we elkaar steeds minder begrijpen en de irritaties hoger oplopen.
Zij verwachten van alles van ons, en gaan er oprecht van uit dat die zaken prima te doen zijn.
Dat wij aangeven dat het ons niet lukt, omdat wij bijvoorbeeld veel meer uren werken en daarnaast minder te besteden hebben, wordt dan beantwoord met 'als het niet gaat gaat het niet', maar we worden vervolgens toch met een scheef oog aangekeken (schoonfamilie beaamt dit zelf ook). Zij zien verder niet wat wij wel allemaal doen voor schoonmoeder wanneer zij er niet zijn, en interpeteren informatie die ze krijgen verkeerd en geven er zo een eigen conclusie aan die niet strookt met de werkelijkheid.
Er is wederzijds misverstand en vandaag liep het erg hoog op. Zwager weet dan dingen heel mooi van zich af te praten, zegt tegen ons dat we hand in eigen boezem moeten steken, maar is hier zelf totaal niet mee bezig.
(Ik wil de voorgevallen situaties overigens best toelichten, maar de kern blijft altijd op bovenstaande terugkomen.)
Inmiddels ben ik zo ontzettend klaar met het feit dat zwager en schoonzus ons telkens om dingen vragen (die overigens ook nog eens in mijn ogen absurd zijn), en het zo duidelijk maken dat wij waardeloze (schoon)kinderen zijn als we niet doen wat zij vragen, dat ik er geen behoefte meer aan heb om elke keer op te komen draven voor familie bijeenkomsten.
Maar daar heb ik natuurlijk ook mijn man mee, en het laatste wat ik wil is dat dit tussen ons in komt te staan (al is man het 100% met mij eens, het moet natuurlijk toch pijnlijk voor hem zijn).
Nou, het van me afschrijven helpt al wat.
Wat zouden jullie doen? Blijven gaan en ze niks meer aan informatie geven (die ze vervolgens verkeerd verdraaien)? Of afstand nemen, ook al heb je uiteindelijk toch je man daarmee?
-
zondag 26 januari 2020 20:55
Ja en dit ook. Stop met vinden wat familieleden dan verkeerd zouden doen. Stap dus uit die aanklaag-en verdedig modus. Dat betreft dus ook eigen denken en gedrag.viva-amber schreef: ↑26-01-2020 20:54Je vind zelf ook wel erg veel van die familie. Schoonbroer brengt zijn kinderen te vaak....bla bla bla....Heb je zelf geen leven?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 26 januari 2020 20:56
“Jammer dat je het zo ziet. Wij leggen 100,- bij. Koffie?”Phloxx schreef: ↑26-01-2020 20:55Heb je daar praktische tips voor?
Als zij bijv zeggen: 'Dus je kan wel een nieuwe jas kopen en een duur huis, maar je hebt het niet voor je moeder over?'
Ik weet dan niet goed te reageren, behalve het complete uitleggen, wat ik eigenlijk niet eens wil doen maar toch doe.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zondag 26 januari 2020 20:57
Luci_Morgenster schreef: ↑26-01-2020 20:49Ik merk bij mijn situaties dat zinnetje net wel nodig is.
Niet hele uitleg en zeker niet ingaan op verdere discussie.
Nee, dat bedrag past niet in osn budget, dus we dragen max dat bedrag bij. Is beter te behappen dan alleen nee.
Maar mochten zij dan wel denken dat er discussie over mogelijk is kan je gewoon die zin herhalen. Niet verder gaan uitweiden nee.
Dus die zin van Betty is ook prima. Als je er bij bij blijft en niet gaat uitweiden.
Ligt eraan hoe ‘erg’ de schoonfamilie is. Voor je het weet vinden ze dat je xx wel op een ander moment kan doen en gaan ze daar op in.
zondag 26 januari 2020 20:57
Wij hebben nu eenmaal een budget van 100 euro bedacht. Kunnen we hierin tot een compromis komen?
Lees even het rode speelgoedhert, dat is beter.
enn wijzigde dit bericht op 26-01-2020 20:59
7.98% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 26 januari 2020 20:58
zondag 26 januari 2020 21:00
Ik merk dat ik door de beschuldigingen inderdaad zelf ook (in mijn hoofd, want zeggen zou ik niet doen) in de aanval ga en dingen zie die zij allemaal ook niet zo top doen. Zal die knop proberen om te zetten.
-
zondag 26 januari 2020 21:01
Dit durf ik niet hahahaLuci_Morgenster schreef: ↑26-01-2020 20:59Precies.
En ik zou dan vragen waar ze zich mee bemoeien, of ze wel helemaal lekker zijn.
Maar ik heb al 15 jaar ervaring in het nee zeggen.
-
zondag 26 januari 2020 21:02
Het is nooit handig als familie de macht heeft om je kwaad te maken dus wen aan het idee dat jij ze in ieder geval niet gaat veranderen en dat ze hun mening over jullie hebben en niet van plan zijn om die bij te stellen. Het advies is al gegeven, steek er geen energie in. Een nee is een nee en ze verzinnen er zelf wel een verhaal bij. Probeer om samen je irritatie eruit te lachen en dat was het dan en accepteer dat mensen, om de vreemdste redenen, een hekel aan jullie kunnen hebben. Meestal ingegeven door domheid of jaloezie of een combi van beide.
Mijn zus heeft niet eens iets nodig om me af te kammen, ik hoor het niet eens meer en als het echt weer eens absurd wordt dan gniffel ik er met mijn man over. Dat is niet altijd zo geweest, kon dagen woedend zijn maar ik was echt de enige die er last van had en een open gesprek loopt sowieso slecht af.
Mijn zus heeft niet eens iets nodig om me af te kammen, ik hoor het niet eens meer en als het echt weer eens absurd wordt dan gniffel ik er met mijn man over. Dat is niet altijd zo geweest, kon dagen woedend zijn maar ik was echt de enige die er last van had en een open gesprek loopt sowieso slecht af.
zondag 26 januari 2020 21:03
Ja want dan vul jij net zo goed voor hen in. En juist het wederzijds invullen en dus niet accepteren van denken en keuzes veroorzaakt de spanningen (aanklagen en verdedigen)
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 26 januari 2020 21:07
En bevestigen werkt ook heel goed. Bevestigen zonder wedervraag of verwijt. “Ja ik heb inderdaad een jas gekocht”. En dan niets. Dan zal in het begin de ander nog op dat stokpaardje blijven zitten, dus zoiets als “En daar heb je wel geld voor over?” En dan zeg je weer: “Wij dragen 100,- bij voor het cadeau”. Je geeft gewoon geen enkele nieuwe informatie. Je verpakt dezelfde inhoud steeds opnieuw.
En na een paar van die gesprekken gaan ze vragen stellen als: “Waarom ontwijk jij mijn vraag?”. Dat is het moment voor de Teflonwedervraag: “Doe ik dat?”. Is het zo’n type als mijn schoonzus die dan helemaal in theatermodus gaat met dramatische scènes als: “Wij doen alles hier en blablabla” gewoon bevestigen. “Wat vervelend dat jij het zo ervaart. Koffie?”
Nee heb je, ja kun je krijgen
zondag 26 januari 2020 21:11
lemoos2 schreef: ↑26-01-2020 21:07En bevestigen werkt ook heel goed. Bevestigen zonder wedervraag of verwijt. “Ja ik heb inderdaad een jas gekocht”. En dan niets. Dan zal in het begin de ander nog op dat stokpaardje blijven zitten, dus zoiets als “En daar heb je wel geld voor over?” En dan zeg je weer: “Wij dragen 100,- bij voor het cadeau”. Je geeft gewoon geen enkele nieuwe informatie. Je verpakt dezelfde inhoud steeds opnieuw.
En na een paar van die gesprekken gaan ze vragen stellen als: “Waarom ontwijk jij mijn vraag?”. Dat is het moment voor de Teflonwedervraag: “Doe ik dat?”. Is het zo’n type als mijn schoonzus die dan helemaal in theatermodus gaat met dramatische scènes als: “Wij doen alles hier en blablabla” gewoon bevestigen. “Wat vervelend dat jij het zo ervaart. Koffie?”
Jij bent wel een ster daarin zeg.Ik weet niet of ik sterk genoeg in mijn schoenen sta daarvoor maar ga het zeker proberen!
Ik voel me al snel verplicht tot uitleg maar ga het echt proberen niet meer te doen.
-
zondag 26 januari 2020 21:12
Zeggen ze dat letterlijk zo ? Wat een goedkope, lage rotopmerking zeg. Ik snap wel dat je boos bent. Er valt geen goed garen te spinnen met mensen die op zo’n manier communiceren. Niet meer proberen want het is zinloos. Nogmaals, ik snap de dynamiek en dat het je boos maakt, maar verdedigen geeft hen meer munitie. Zij zitten lekker hoog op hun morele paard (vinden ze zelf) en liggen er verder geen seconde wakker van. Jij wel. Je laat je humeur vergallen door die lui. Zonde.Phloxx schreef: ↑26-01-2020 20:55Heb je daar praktische tips voor?
Als zij bijv zeggen: 'Dus je kan wel een nieuwe jas kopen en een duur huis, maar je hebt het niet voor je moeder over?'
Ik weet dan niet goed te reageren, behalve het complete uitleggen, wat ik eigenlijk niet eens wil doen maar toch doe.
zondag 26 januari 2020 21:14
lemoos2 schreef: ↑26-01-2020 21:07En bevestigen werkt ook heel goed. Bevestigen zonder wedervraag of verwijt. “Ja ik heb inderdaad een jas gekocht”. En dan niets. Dan zal in het begin de ander nog op dat stokpaardje blijven zitten, dus zoiets als “En daar heb je wel geld voor over?” En dan zeg je weer: “Wij dragen 100,- bij voor het cadeau”. Je geeft gewoon geen enkele nieuwe informatie. Je verpakt dezelfde inhoud steeds opnieuw.
En na een paar van die gesprekken gaan ze vragen stellen als: “Waarom ontwijk jij mijn vraag?”. Dat is het moment voor de Teflonwedervraag: “Doe ik dat?”. Is het zo’n type als mijn schoonzus die dan helemaal in theatermodus gaat met dramatische scènes als: “Wij doen alles hier en blablabla” gewoon bevestigen. “Wat vervelend dat jij het zo ervaart. Koffie?”
geweldig !
zondag 26 januari 2020 21:15
Dit is letterlijk gezegd.Francien2019 schreef: ↑26-01-2020 21:12Zeggen ze dat letterlijk zo ? Wat een goedkope, lage rotopmerking zeg. Ik snap wel dat je boos bent. Er valt geen goed garen te spinnen met mensen die op zo’n manier communiceren. Niet meer proberen want het is zinloos. Nogmaals, ik snap de dynamiek en dat het je boos maakt, maar verdedigen geeft hen meer munitie. Zij zitten lekker hoog op hun morele paard (vinden ze zelf) en liggen er verder geen seconde wakker van. Jij wel. Je laat je humeur vergallen door die lui. Zonde.
Ook dat we zelf moeten nadenken hoe we over komen en dat het aan hoe wij over komen ligt dat zij ons met een scheef oog aankijken. Dat we daarvoor hand in eigen boezem moeten steken. Ik vond het echt heel kwetsend, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik ook wel een gevoelig watje ben dat snel van streek raakt.
-
zondag 26 januari 2020 21:16
Ik ga het advies van de anderen van harte nemen en ik hoef me niet uit te leggen tegenover jou.Tess1981 schreef: ↑26-01-2020 21:14Je hoeft het mij niet uit te leggen wat je verdient en hoe alles geregeld is. Net zo min als dat je dat aan anderen zoals familie verschuldigd bent.
Wat ik wel weet is dat je echt heel veel geld (voor mijn doen) moet verdienen om een huis van 600.000 te kunnen kopen. Daarin heb je als het goed is ook de aflossing van je studieschuld mee laten berekenen. Als jullue nu zo krap zitten, hoe wil je dat straks gaan doen?
Nogmaals anderen mogen niet beslissen over uitgaves die je doet. Maar als er steeds gezegd wordt wij hebben het niet ruim we kunnen dit niet betalen maar vervolgens wel een huis van 6 ton kopen komt dat wat gek over. Dan kun je beter eerlijk zijn en zeggen dat hebben we er niet voor over en van te voren het budget goed bespreken zodat daar achteraf geen gedoe over kan ontstaan. Want geen geld is een smoes, als je 200 euro niet kan missen (Wat ik overigens ook niet zou uitgeven aan een gewone verjaardag dus echt je goed recht) hoe kun je dan zo'n duur huis betalen.
200 euro hebben wij niet te besteden aan het cadeau. Wij leggen graag 100 euro bij. Koffie?
-
zondag 26 januari 2020 21:21
Dan zeg je dat daarmee het geld op is; je kan het maar een keer uitgeven en je had niet op zulke grote andere uitgaven meer gereken.Phloxx schreef: ↑26-01-2020 20:55Heb je daar praktische tips voor?
Als zij bijv zeggen: 'Dus je kan wel een nieuwe jas kopen en een duur huis, maar je hebt het niet voor je moeder over?'
Ik weet dan niet goed te reageren, behalve het complete uitleggen, wat ik eigenlijk niet eens wil doen maar toch doe.
zondag 26 januari 2020 21:25
Die eerste zin zou ik weglaten. Het is nog steeds uitleg en doet niet ter zake.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 26 januari 2020 21:28
Ik had mijn bericht al weggehaald omdat niet overkomt wat ik ermee bedoel maar te laat zie ik nu.
Ik snap nl helemaal dat je die 200 euro niet wil betalen.
zondag 26 januari 2020 21:29
Ik heb bijna anderhalve eeuw ervaring met schoonfamilie. Al doende leert men. Er zitten veel temperamentvolle types tussen zeg maar. Veel stervende zwanen.
In mijn eigen familie kan ik mij dat niet voorstellen dat ik zo zou reageren. Maar dan ben ik ook ‘thuis’. Daar zitten ook wat pittige types tussen en ik ben zelf ook niet de makkelijkste maar daar maakt niemand van zijn hart een moordkuil. Mijn zus zou nooit een hele lofzang beginnen op haar eigen inbreng. Als ze hulp nodig heeft dan deelt ze mij dat gewoon mee: “Lemoos je moet nu komen want ik flikker anders die hele zooi zo het stort op”. En dan kan ik reageren met: “Joh, laat liggen, ik kijk er zaterdag naar/Stort is prima, stuur je mij een tikkie voor de kosten?/Ben over een uur daar”. Mijn zus is niet het type dat dan lijdzaam alles in haar eentje gaat doen om dat vervolgens de anderen vier keer onder de neus te wrijven. En als iemand van de aanhang zegt: “Dit komt mij echt niet uit” dan nemen we dat aan. Dat het echt niet uitkomt. En als ze de reden willen vertellen dan volgt dat, willen ze dat liever niet dan is dat ook prima.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zondag 26 januari 2020 21:40
Ik kan me voorstellen dat je ontdaan bent, want het zijn rotopmerkingen die je zwager maakt.
Hondsbrutaal ook. Het geeft ook aan hoe hij in elkaar zit en duidelijke taal is bij dit soort types het beste.
Wat vind je man er van, en reageert hij ook op die aantijgingen? Hoe staat hij erin?
En wat je zwager van jullie eist is echt van de zotte. Groot gelijk dat jullie daaraan niet toegeven.
Je bent heel bang dat zij vinden dat jullie te weinig doen. Kennelijk vinden ze dat. Vraag je zelf af waarom het je zo raakt dat zij dat vinden. En blijkbaar vinden ze dat, je gaat ze niet overtuigen. Het voelt heel erg naar, omdat het als onrecht voelt, maar probeer het los te laten.
Hondsbrutaal ook. Het geeft ook aan hoe hij in elkaar zit en duidelijke taal is bij dit soort types het beste.
Wat vind je man er van, en reageert hij ook op die aantijgingen? Hoe staat hij erin?
En wat je zwager van jullie eist is echt van de zotte. Groot gelijk dat jullie daaraan niet toegeven.
Je bent heel bang dat zij vinden dat jullie te weinig doen. Kennelijk vinden ze dat. Vraag je zelf af waarom het je zo raakt dat zij dat vinden. En blijkbaar vinden ze dat, je gaat ze niet overtuigen. Het voelt heel erg naar, omdat het als onrecht voelt, maar probeer het los te laten.
