Relaties
alle pijlers
Standje overleven
woensdag 20 december 2017 11:17
Man en ik zijn al heel lang samen, hebben twee kinderen. Beide een goede baan. Zover het leuke deel
Beide kinderen hebben een zorgvraag en die is behoorlijk intensief. Ik ben zeg maar 24 uur per dag bereikbaar. Man neemt ook een deel op zich maar ik ben voor het grootste deel aanspreekpunt. Daarnaast heeft man ook een verhaal. Ook hier moeten we beide mee leren omgaan.
Wat ik nu heel erg merk is dat ik onderuit ga. Ik ben van nature introvert en hoe moeilijker de situatie hoe meer ik me in mijzelf terugtrek. Daar heeft man het weer moeilijk mee. Ik heb het idee dat ik al een hele tijd aan het overleven ben i.p.v. aan het leven en ik kom er niet uit. Man zegt therapie maar naar mijn idee lost therapie mijn situatie thuis niet op. Die zijn niet diegene die 24 uur paraat moeten staan en daar heb ik het moeilijk mee. Ik mis een stuk ontspanning, een stuk voor mezelf een tijd dat niemand me stoort. Dat heb ik nooit. Zelfs als ik ga sporten ligt de telefoon naast me zodat ik bereikbaar ben. Als ik uitga met vriendinnen idem
I.p.v. naar elkaar toe groeien groeien we uit elkaar omdat we nu het gevoel hebben dat we elkaar niet begrijpen. Elkaars behoeften niet begrijpen. Ik wordt kriegelig als iemand aan me zit, zowel de kinderen als man maar gewoon omdat ik op een bepaald gebied totaal overprikkeld ben.
Ik weet eerlijk gezegd niet meer wat te doen, hoe de situatie om te draaien
Beide kinderen hebben een zorgvraag en die is behoorlijk intensief. Ik ben zeg maar 24 uur per dag bereikbaar. Man neemt ook een deel op zich maar ik ben voor het grootste deel aanspreekpunt. Daarnaast heeft man ook een verhaal. Ook hier moeten we beide mee leren omgaan.
Wat ik nu heel erg merk is dat ik onderuit ga. Ik ben van nature introvert en hoe moeilijker de situatie hoe meer ik me in mijzelf terugtrek. Daar heeft man het weer moeilijk mee. Ik heb het idee dat ik al een hele tijd aan het overleven ben i.p.v. aan het leven en ik kom er niet uit. Man zegt therapie maar naar mijn idee lost therapie mijn situatie thuis niet op. Die zijn niet diegene die 24 uur paraat moeten staan en daar heb ik het moeilijk mee. Ik mis een stuk ontspanning, een stuk voor mezelf een tijd dat niemand me stoort. Dat heb ik nooit. Zelfs als ik ga sporten ligt de telefoon naast me zodat ik bereikbaar ben. Als ik uitga met vriendinnen idem
I.p.v. naar elkaar toe groeien groeien we uit elkaar omdat we nu het gevoel hebben dat we elkaar niet begrijpen. Elkaars behoeften niet begrijpen. Ik wordt kriegelig als iemand aan me zit, zowel de kinderen als man maar gewoon omdat ik op een bepaald gebied totaal overprikkeld ben.
Ik weet eerlijk gezegd niet meer wat te doen, hoe de situatie om te draaien
woensdag 20 december 2017 11:20
jullie zitten samen in deze situatie, dus blijven praten.
Zoek elkaar op. Waak er voor, dat je niet uit elkaar groeit.
En als je tijd voor jezelf hebt, zorg dat je man snapt, dat je dat echt nodig hebt. Dat hij je echt alleen in nood belt. En nood is, als hij eerst 112 gebeld heeft.
Anders telt het niet
Zoek elkaar op. Waak er voor, dat je niet uit elkaar groeit.
En als je tijd voor jezelf hebt, zorg dat je man snapt, dat je dat echt nodig hebt. Dat hij je echt alleen in nood belt. En nood is, als hij eerst 112 gebeld heeft.
Anders telt het niet
woensdag 20 december 2017 11:27
Man is verbaal ingesteld dus alles wat hem dwars zit gooit hij eruit. Dus as ik er niet ben gedoe met de kinderen komt over de app bij mij. Of erna waardoor ik me schuldig voel dat ik er niet was. Scholen kunnen altijd bellen. Op mijn werk ben ik dus altijd bereikbaar voor scholen.
Hij snapt mijn behoefte aan ontspanning maar zit even goed vast in de situatie. Daarbij wil hij ontspanning zoeken bij elkaar terwijl ik juist behoefte heb aan ruimte alleen. Ik heb continu iemand die aan me hangt. Alleen al de kinderen
Hij snapt mijn behoefte aan ontspanning maar zit even goed vast in de situatie. Daarbij wil hij ontspanning zoeken bij elkaar terwijl ik juist behoefte heb aan ruimte alleen. Ik heb continu iemand die aan me hangt. Alleen al de kinderen
woensdag 20 december 2017 11:28
Ga een manier zoeken om ook tijd voor jezelf te nemen. Zorg ervoor dat jij niet degene bent die dag in dag uit, week in week uit, als enige hoofdverantwoordelijk is voor jullie kinderen. Want dat houdt niemand vol.
Als dat geregeld is dan lijkt het me toch goed als je met iemand professioneel gaat praten over hoe je jezelf in deze situatie goed staande kan houden. Dus naast de praktische kant ook kijken naar hoe je ermee omgaat.
En dan samen met je man aandacht besteden aan jullie relatie. Maar dat kan pas als je ervoor zorgt dat je zelf niet onderuit gaat.
Succes!
Als dat geregeld is dan lijkt het me toch goed als je met iemand professioneel gaat praten over hoe je jezelf in deze situatie goed staande kan houden. Dus naast de praktische kant ook kijken naar hoe je ermee omgaat.
En dan samen met je man aandacht besteden aan jullie relatie. Maar dat kan pas als je ervoor zorgt dat je zelf niet onderuit gaat.
Succes!
woensdag 20 december 2017 11:29
Klinkt alsof je al te lang te veel lasten op je schouders draagt. Therapie zal de zorg voor je kinderen niet minder maken maar kan wel helpen om jullie met elkaar te laten communiceren (neem aan dat je relatietherapie bedoelt?). Wat zouden jullie ervan vinden om een dag of weekendje samen weg te gaan, als dat mogelijk is ivm de kinderen natuurlijk? Verder kan mindfulness misschien baten, maar daar moet je wel de tijd voor kunnen en willen nemen.
En zoals al genoemd, zorg dat je echt even tijd voor jezelf hebt en je hart ergens kan luchten. Sterkte!
En zoals al genoemd, zorg dat je echt even tijd voor jezelf hebt en je hart ergens kan luchten. Sterkte!
happiness = reality - expectations
woensdag 20 december 2017 11:31
heb je door, dat je baalt van een situatie, die jezelf in stand houdt??Emma73 schreef: ↑20-12-2017 11:27Man is verbaal ingesteld dus alles wat hem dwars zit gooit hij eruit. Dus as ik er niet ben gedoe met de kinderen komt over de app bij mij. Of erna waardoor ik me schuldig voel dat ik er niet was. Scholen kunnen altijd bellen. Op mijn werk ben ik dus altijd bereikbaar voor scholen.
Hij snapt mijn behoefte aan ontspanning maar zit even goed vast in de situatie. Daarbij wil hij ontspanning zoeken bij elkaar terwijl ik juist behoefte heb aan ruimte alleen. Ik heb continu iemand die aan me hangt. Alleen al de kinderen
jij hoeft helemaal niet altijd bereikbaar te zijn. Leer je omgeving, dat ze zaken zelf oplossen, of met elkaar (therapie is toch wel handig hoor)
als je man jou nou ontspanning alleen gunt (en dan ook echt), en jij gunt hem ontspanning samen (hij zal wel seks bedoelen), zitten jullie allebei beter in je vel
woensdag 20 december 2017 11:32
woensdag 20 december 2017 11:33
woensdag 20 december 2017 11:34
Dan moeten jullie misschien eens samen in therapie. Want dit kan natuurlijk niet.
Maar als jij aan het sporten bent en hij belt, waarom neem je dan op? Waarom laat je je telefoon gedurende dat uur niet gewoon in je tas zitten?
woensdag 20 december 2017 11:35
Therapie kan jou denk ik juist heel erg goed helpen bij het omgaan met je schuldgevoel en over-verantwoordelijkheidsgevoel. Als ik het zo lees komt het op mij over alsof je veel te veel alles zelf wilt doen en niets uit handen durft te geven aan je man.
Bijvoorbeeld: als er iets misgaat op een moment dat jij tijd voor ejzelf neemt, dan hoef je jezelf daar in mijn ogen niet schuldig over te voelen. je hebt jouw kinderen op dat moment bij je man gelaten, die óók verantwoordelijk voor ze is. Het is niet alsof je ze in hun eentje thuislaat, helemaal aan hun lot overgelaten. Maar die schuldgedachtes kunnen hardnekkig zijn, en therapie kan je helpen om zulke dingen op te sporen en er beter mee om te gaan
Bijvoorbeeld: als er iets misgaat op een moment dat jij tijd voor ejzelf neemt, dan hoef je jezelf daar in mijn ogen niet schuldig over te voelen. je hebt jouw kinderen op dat moment bij je man gelaten, die óók verantwoordelijk voor ze is. Het is niet alsof je ze in hun eentje thuislaat, helemaal aan hun lot overgelaten. Maar die schuldgedachtes kunnen hardnekkig zijn, en therapie kan je helpen om zulke dingen op te sporen en er beter mee om te gaan
woensdag 20 december 2017 11:36
Ja hij bedoelt oa seks. Het ligt bij mij zo
Ik ga werken. Ik heb de telefoon bij me
Op sommige dagen heb ik kind een paar keer op de app met gedoe en dan ook nog eens de school aan de telefoon. Dan kom ik thuis. Kinderen helpen. Laatste ligt op zijn laatst om half elf in bed en dan ben ik doodop. Uitgewrongen. Dan heb ik nog niet eens zelf kunnen verwerken wat er die dag gebeurt is en de dag erna kan zo’n zelfde dag worden
Dan heb ik eigen tijd nodig. Mijn hoofd klaarmaken voor de dag erna. En dan gaat om half zeven de wekker weer
Ik heb geen ruimte meer lijkt heg wel
Ik ga werken. Ik heb de telefoon bij me
Op sommige dagen heb ik kind een paar keer op de app met gedoe en dan ook nog eens de school aan de telefoon. Dan kom ik thuis. Kinderen helpen. Laatste ligt op zijn laatst om half elf in bed en dan ben ik doodop. Uitgewrongen. Dan heb ik nog niet eens zelf kunnen verwerken wat er die dag gebeurt is en de dag erna kan zo’n zelfde dag worden
Dan heb ik eigen tijd nodig. Mijn hoofd klaarmaken voor de dag erna. En dan gaat om half zeven de wekker weer
Ik heb geen ruimte meer lijkt heg wel
woensdag 20 december 2017 11:39
je hebt je kinderen echt zelf aangeleerd, dat ze mama op haar werk mogen storen.Emma73 schreef: ↑20-12-2017 11:36Ja hij bedoelt oa seks. Het ligt bij mij zo
Ik ga werken. Ik heb de telefoon bij me
Op sommige dagen heb ik kind een paar keer op de app met gedoe en dan ook nog eens de school aan de telefoon. Dan kom ik thuis. Kinderen helpen. Laatste ligt op zijn laatst om half elf in bed en dan ben ik doodop. Uitgewrongen. Dan heb ik nog niet eens zelf kunnen verwerken wat er die dag gebeurt is en de dag erna kan zo’n zelfde dag worden
Dan heb ik eigen tijd nodig. Mijn hoofd klaarmaken voor de dag erna. En dan gaat om half zeven de wekker weer
Ik heb geen ruimte meer lijkt heg wel
Leer ze dat eerst eens af (ze storen papa ook niet, dus dat snappen ze best)
Thuis helpen jullie voortaan samen de kinderen, niet jij alleen.
Maar voordat je de kinderen gaat helpen, ga je voortaan Eerst (in je eentje, weer of geen weer) naar buiten. Een eind wandelen. (half uur minstens)
Telefoon laat je thuis
en jullie maken afspraken.
Voortaan is de dinsdagavond van jou (en ben je niet thuis, en niet stoorbaar) en de donderdagavond is van hem (en als hij die met jou wil doorbrengen is dat ook goed)
lilalinda wijzigde dit bericht op 20-12-2017 11:40
0.90% gewijzigd
woensdag 20 december 2017 11:39
Hij belt of appt, dat er problemen zijn en wat hij moet doen.
Ik vertrouw mijn man 100% met de kinderen. Alleen is hij het die zijn frustratie dan bij mij gooit. Als ik hem niet zou vertrouwen ging ik niet weg.
Overdag moet ik bereikbaar zijn, vanwege privacy wil ik niet uitleggen waarom maar ik moet bereikbaar zijn
Ik vertrouw mijn man 100% met de kinderen. Alleen is hij het die zijn frustratie dan bij mij gooit. Als ik hem niet zou vertrouwen ging ik niet weg.
Overdag moet ik bereikbaar zijn, vanwege privacy wil ik niet uitleggen waarom maar ik moet bereikbaar zijn
woensdag 20 december 2017 11:41
gewoon nog 1x uitleggen, dat je volste vertrouwen in hem hebt. En vanaf dat moment niet meer reageren op de app.
Laat je telefoon eens thuis of uit
woensdag 20 december 2017 11:44
woensdag 20 december 2017 11:44
24/7 stand-by / bereikbaar en beschikbaar zijn ivm zorgintensieve kinderen. Ik ken het, inclusief het gevoel geen millimeter ruimte voor mezelf te hebben. Alleen ben ik alleenstaande ouder. Jij hebt de luxe van een partner. Waarom jij dus alles op je neemt en alles naar je toetrekt is me een raadsel. Het hoeft niet als je met z’n tweeën bent.
Begin ermee je man te vertellen dat hij vader is en jullie kinderen net zo goed kent als jij. Waarom zou jij beter weten wat er moet gebeuren dan hij ? Dat is onzin. Daarom spreek je af dat degene die bij de kinderen is de dagdagelijkse beslissingen neemt zonder de ander te raadplegen (tenzij acuut gevaar ed)
Jij gaat op jou beurt dan ‘s avonds bij het bespreken van jullie dag, zijn beslissingen niet in twijfel trekken. Zet bij wijze van proef om te beginnen je telefoon eens uit als je gaat sporten of een avondje weg bent net vriendinnen.
Begin ermee je man te vertellen dat hij vader is en jullie kinderen net zo goed kent als jij. Waarom zou jij beter weten wat er moet gebeuren dan hij ? Dat is onzin. Daarom spreek je af dat degene die bij de kinderen is de dagdagelijkse beslissingen neemt zonder de ander te raadplegen (tenzij acuut gevaar ed)
Jij gaat op jou beurt dan ‘s avonds bij het bespreken van jullie dag, zijn beslissingen niet in twijfel trekken. Zet bij wijze van proef om te beginnen je telefoon eens uit als je gaat sporten of een avondje weg bent net vriendinnen.
anoniem_178452 wijzigde dit bericht op 20-12-2017 11:49
44.12% gewijzigd
