Relaties
alle pijlers
Trauma/verleden blijft opspelen, relatieproblemen
maandag 3 november 2025 om 13:51
Ik heb hier al 2x eerder een post aangemaakt dit jaar. De 1e (in mei) ging over dat mijn man (13 jaar geleden, vóór mijn tijd) naar de hoeren is geweest (waar ik via via achter ben gekomen en me een soort trauma heeft veroorzaakt die ik toen verdrongen heb en nu tot uiting komt). De 2e, 2 maanden later, ging over dat ik daar nog steeds mee worstelde én dat ik achteraf gezien misschien andere keuzes had willen maken in mijn jeugd. Deze gevoelens zijn ontstaan sinds ik weer ben begonnen met werken na mijn zwangerschapsverlof na de geboorte van mijn laatste kindje (alsof ik mijn doelen heb afgesloten en heb 'is dit het nu?).
Helaas is het alleen maar bergafwaarts gegaan met me. Ik voel me enorm down en vraag me wel eens af of ik niet langzaamaan richting depressie ga. Ik kan het verleden van mijn man op de 1 of andere manier niet loslaten, ik heb extreem veel last van nostalgie en verlang terug naar mijn jeugd. De relatie tussen mijn man en mij gaat echt op en af en dat komt echt door mij. Ik hang in het verleden, stel 1000 vragen erover aan hem, blijf bang voor nieuwe oprakelingen. Soms gaat het weer een paar dagen goed, daarna gaat het weer mis en kan ik zo weer nieuwe dingen verzinnen. Mijn brein maakt overuren, ik huil bijna dagelijks.
Ik heb zowat alles wat mijn hartje begeert en waar ik vroeger van droomde. Maar toch ben ik doodongelukkig... Gezond (#afkloppen), 3 prachtige kinderen (mijn grootste droom), mooi huis, goede baan, financieel goed voor elkaar, een man die engelengeduld heeft (die nu wel langzaamaan op begint te raken wat ik héél goed begrijp), hele goede band met mijn (schoon)ouders.
Fijne vriendinnen, maar ik merk dat door de kinderen deze band anders is geworden dan 10 jaar geleden en we elkaar (helaas) minder zien. Dit mis ik wel echt.
Ik probeer afleiding te zoeken door leuke dingen te doen, sporten, werken maar ik kom er niet uit. Ik heb afgelopen maanden bij een POH'er gelopen maar dit heeft niet voldoende effect gehad en ik sta nu op de wachtlijst van een psycholoog. Daar kan ik hopelijk in december terecht (wachtlijst).
Komt dit goed? Herkennen mensen dit? Tips?
Helaas is het alleen maar bergafwaarts gegaan met me. Ik voel me enorm down en vraag me wel eens af of ik niet langzaamaan richting depressie ga. Ik kan het verleden van mijn man op de 1 of andere manier niet loslaten, ik heb extreem veel last van nostalgie en verlang terug naar mijn jeugd. De relatie tussen mijn man en mij gaat echt op en af en dat komt echt door mij. Ik hang in het verleden, stel 1000 vragen erover aan hem, blijf bang voor nieuwe oprakelingen. Soms gaat het weer een paar dagen goed, daarna gaat het weer mis en kan ik zo weer nieuwe dingen verzinnen. Mijn brein maakt overuren, ik huil bijna dagelijks.
Ik heb zowat alles wat mijn hartje begeert en waar ik vroeger van droomde. Maar toch ben ik doodongelukkig... Gezond (#afkloppen), 3 prachtige kinderen (mijn grootste droom), mooi huis, goede baan, financieel goed voor elkaar, een man die engelengeduld heeft (die nu wel langzaamaan op begint te raken wat ik héél goed begrijp), hele goede band met mijn (schoon)ouders.
Fijne vriendinnen, maar ik merk dat door de kinderen deze band anders is geworden dan 10 jaar geleden en we elkaar (helaas) minder zien. Dit mis ik wel echt.
Ik probeer afleiding te zoeken door leuke dingen te doen, sporten, werken maar ik kom er niet uit. Ik heb afgelopen maanden bij een POH'er gelopen maar dit heeft niet voldoende effect gehad en ik sta nu op de wachtlijst van een psycholoog. Daar kan ik hopelijk in december terecht (wachtlijst).
Komt dit goed? Herkennen mensen dit? Tips?
maandag 3 november 2025 om 22:58
Eens met wat iemand hierboven al schreef, zoek alvast particuliere hulp. Zeker nu je je voelt afglijden richting een depressie, door je eigen gedachten.
Ga niet ‘wachten’ tot je benaderd word met de wachtlijst.
Jullie kunnen het financieel doen, dit is de absolute beste investering die je kunt doen, voor zowel jouzelf en je man.
Ga niet ‘wachten’ tot je benaderd word met de wachtlijst.
Jullie kunnen het financieel doen, dit is de absolute beste investering die je kunt doen, voor zowel jouzelf en je man.
maandag 3 november 2025 om 23:18
Het klinkt alsof je diep van binnen vooral een enorme leegte voelt, en dat die pijn zich nu vastgrijpt aan dingen buiten jezelf: zoals het verleden van je man, je jeugd, je werk, keuzes uit het verleden. Maar de echte pijn lijkt van binnen te komen, en dat projecteer je op je man ipv naar jezelf te kijken.
Ik denk dat je jarenlang voor anderen hebt gezorgd, wat doelen hebt afgevinkt, en dat er nu eindelijk ruimte is ontstaan, en juist die ruimte voelt nu leeg.
Niet meteen te herkennen als een depressie, maar het is wel een beetje dat zwarte gat waar alles in lijkt te verdwijnen.
Ik hoop dat je snel de juiste hulp vindt, want ik gun je rust in je hoofd. En zoals anderen al zeiden, wacht die wachtlijst niet af.
Ik denk dat je jarenlang voor anderen hebt gezorgd, wat doelen hebt afgevinkt, en dat er nu eindelijk ruimte is ontstaan, en juist die ruimte voelt nu leeg.
Niet meteen te herkennen als een depressie, maar het is wel een beetje dat zwarte gat waar alles in lijkt te verdwijnen.
Ik hoop dat je snel de juiste hulp vindt, want ik gun je rust in je hoofd. En zoals anderen al zeiden, wacht die wachtlijst niet af.
Stiekem briljant. Maar vooral stiekem.
maandag 3 november 2025 om 23:22
Renske schreef: ↑03-11-2025 22:01Ik weet niet waar jij woont maar (nog) 1 maand /december is nauwelijks nog een wachtlijst te noemen. In mijn omgeving zitten de meeste praktijken potdicht met een aanmeldstop, ook de psychologen zonder contract met verzekeraar. Dus dan mag je al blij zijn als je je ergens aan kan melden om op een wachtlijst te komen. Dus dat TO al in december terecht kan is in deze tijd van schaarste echt mazzel.
Je kunt gewoon zelf een psycholoog inschakelen. Zonder wachtlijst. Maar dat betekent wel dat je het zelf moet betalen.
maandag 3 november 2025 om 23:25
Als je verder geen zorgkosten hebt, dan kan je helemaal beter een eigen psycholoog zoeken. Je bent eerder aan de beurt en dat is maar de vraag of je duurder uit bent want een verwijzing GGZ gaat ten koste van je eigen risico. Bovendien ben je al langer bezig want zij moeten dan eerst nog een diagnose stellen ook al heb je daar als patiënt niks aan dat is een verplichting vanuit de zorgverzekeraar.dweedledee schreef: ↑03-11-2025 23:22Je kunt gewoon zelf een psycholoog inschakelen. Zonder wachtlijst. Maar dat betekent wel dat je het zelf moet betalen.
maandag 3 november 2025 om 23:44
Zeker mazzel maar dit speelt al een lange periode. TO had al lang geholpen kunnen zijn.Renske schreef: ↑03-11-2025 22:01Ik weet niet waar jij woont maar (nog) 1 maand /december is nauwelijks nog een wachtlijst te noemen. In mijn omgeving zitten de meeste praktijken potdicht met een aanmeldstop, ook de psychologen zonder contract met verzekeraar. Dus dan mag je al blij zijn als je je ergens aan kan melden om op een wachtlijst te komen. Dus dat TO al in december terecht kan is in deze tijd van schaarste echt mazzel.
Persoonlijk snap ik niet dat als je het financieel goed hebt, je je huwelijk zo saboteert en je al maanden zo vreselijk voelt, je niet direct actie onderneemt. Hoe eerder hulp hoe beter. December is met een beetje pech nog 2 maanden.
dinsdag 4 november 2025 om 00:06
Maar dan moet je wel echt hulp hebben willen hebben en bereid zijn om jezelf kritisch te gaan bekijken. En volgens mij heeft TO er nog veel te veel belang erbij om de schuld aan haar man te geven voor haar rotgevoel.Nanouk schreef: ↑03-11-2025 23:44Zeker mazzel maar dit speelt al een lange periode. TO had al lang geholpen kunnen zijn.
Persoonlijk snap ik niet dat als je het financieel goed hebt, je je huwelijk zo saboteert en je al maanden zo vreselijk voelt, je niet direct actie onderneemt. Hoe eerder hulp hoe beter. December is met een beetje pech nog 2 maanden.
dinsdag 4 november 2025 om 00:14
Bontebok schreef: ↑03-11-2025 23:25Als je verder geen zorgkosten hebt, dan kan je helemaal beter een eigen psycholoog zoeken. Je bent eerder aan de beurt en dat is maar de vraag of je duurder uit bent want een verwijzing GGZ gaat ten koste van je eigen risico. Bovendien ben je al langer bezig want zij moeten dan eerst nog een diagnose stellen ook al heb je daar als patiënt niks aan dat is een verplichting vanuit de zorgverzekeraar.
Dat klopt niet. Je bent zeker duurder uit. Een privé sessie kost gemiddeld tussen de 100 en 150 euro per uur. Daarom zijn de wachtlijsten ook zo lang.
dinsdag 4 november 2025 om 00:17
Wachtlijsten van de GGZ zorg en de GGZ psycholoog zijn lang niet van de vrij gevestigde psycholoog. Tarieven kunnen variëren tussen de 75 en € 100 afhankelijk van hoe lang je gesprekken zijn.dweedledee schreef: ↑04-11-2025 00:14Dat klopt niet. Je bent zeker duurder uit. Een privé sessie kost gemiddeld tussen de 100 en 150 euro per uur. Daarom zijn de wachtlijsten ook zo lang.
dinsdag 4 november 2025 om 00:21
Ook dit klopt niet. Misschien niet lopen roepen over een klok, als je de klepel niet eens weet te vinden.
dinsdag 4 november 2025 om 00:40
Heb je niet 'gewoon' last van de 'is dit alles' blues?
Besef dat je jeugd voorbij is en niet meer terugkomt. Dat je grootste wens (gezin 3 kinderen) uitgekomen is, je het meeste hebt wat je hartje begeert, en nu...
Zoiets?
Twijfels over of je de juiste keuzes gemaakt hebt, nostalgie naar je jeugd, misschien wel dingen anders willen doen/meer willen proberen voor je settelde?
Dit projecteer je dan op je man, die wèl iets gedaan heeft wat hij wilde voor hij met jou settelde.
Iets waarover hij totaal geen verantwoordelijkheid bij jou heeft af te leggen overigens, maar waar je wel iets van kan vinden.
Ik zou wel eens goed nagaan of je niet jaloers bent misschien.
Dat hij wel en jij niet... Maar misschien vooral op zijn lef en schijt aan twijfel toen. Ik kan me indenken dat je dat het terugwerkende kracht om gewild had.
Dat je nog wat langer vrij geweest was, of je vrije leven anders 'benut' had.
Daarover na blijven denken en spijt hebben gaat je niet helpen.
Je wordt er wrokkig en ongelukkig van.
Je kan er wel van leren:
Dat het de moeite waard is om eens goed naar binnen te kijken naar dingen die je misschien stiekem wel zou willen, zodat je later niet weer spijt hoeft te hebben.
Welke verlangens spelen er die jij niet mag hebben van jezelf? Welke dingen zou je misschien wel willen als alles kon, alles mocht, en niemand het zou weten of erover zou oordelen?
Maar misschien heb ik het verkeerdb ingeschat en heb je het over een daadwerkelijk trauma wat opspeelt sinds je man vertelde dat hij ooit betaalde voor seks.
Besef dat je jeugd voorbij is en niet meer terugkomt. Dat je grootste wens (gezin 3 kinderen) uitgekomen is, je het meeste hebt wat je hartje begeert, en nu...
Zoiets?
Twijfels over of je de juiste keuzes gemaakt hebt, nostalgie naar je jeugd, misschien wel dingen anders willen doen/meer willen proberen voor je settelde?
Dit projecteer je dan op je man, die wèl iets gedaan heeft wat hij wilde voor hij met jou settelde.
Iets waarover hij totaal geen verantwoordelijkheid bij jou heeft af te leggen overigens, maar waar je wel iets van kan vinden.
Ik zou wel eens goed nagaan of je niet jaloers bent misschien.
Dat hij wel en jij niet... Maar misschien vooral op zijn lef en schijt aan twijfel toen. Ik kan me indenken dat je dat het terugwerkende kracht om gewild had.
Dat je nog wat langer vrij geweest was, of je vrije leven anders 'benut' had.
Daarover na blijven denken en spijt hebben gaat je niet helpen.
Je wordt er wrokkig en ongelukkig van.
Je kan er wel van leren:
Dat het de moeite waard is om eens goed naar binnen te kijken naar dingen die je misschien stiekem wel zou willen, zodat je later niet weer spijt hoeft te hebben.
Welke verlangens spelen er die jij niet mag hebben van jezelf? Welke dingen zou je misschien wel willen als alles kon, alles mocht, en niemand het zou weten of erover zou oordelen?
Maar misschien heb ik het verkeerdb ingeschat en heb je het over een daadwerkelijk trauma wat opspeelt sinds je man vertelde dat hij ooit betaalde voor seks.
dinsdag 4 november 2025 om 06:53
Nogmaals, in veel plaatsten hebben psychologen een wachtlijst of zelfs aanmeldstop, ook de psychologen die je zelf betaalt.dweedledee schreef: ↑03-11-2025 23:22Je kunt gewoon zelf een psycholoog inschakelen. Zonder wachtlijst. Maar dat betekent wel dat je het zelf moet betalen.
dinsdag 4 november 2025 om 06:55
Ze is eerst bij de POH geweest. En nu komt ze erachter dat dit niet genoeg is. Kan je haar toch moeilijk verwijten lijkt mij.Nanouk schreef: ↑03-11-2025 23:44Zeker mazzel maar dit speelt al een lange periode. TO had al lang geholpen kunnen zijn.
Persoonlijk snap ik niet dat als je het financieel goed hebt, je je huwelijk zo saboteert en je al maanden zo vreselijk voelt, je niet direct actie onderneemt. Hoe eerder hulp hoe beter. December is met een beetje pech nog 2 maanden.
dinsdag 4 november 2025 om 07:47
dinsdag 4 november 2025 om 08:07
Ja, dat schreef ik eerder ook, dat dit iig voor mijn regio opgaat.dweedledee schreef: ↑04-11-2025 07:47Zéker niet in alle regio’s. Je roept maar wat. Vreemd gedrag. En weinig helpend allemaal.
En hoezo weinig helpend? TO kan in december gewoon bij een psycholoog terecht, dus hoe helpend is het om haar te adviseren een ander te zoeken?
dinsdag 4 november 2025 om 08:07
Dat was gisteren.
dinsdag 4 november 2025 om 23:06
Ik kan me dat wel voorstellen dat ze er moeite mee heeft. Het zegt wel iets over hoe hij in elkaar zit of zat. Ik vind mannen die naar de hoeren gaan ook niet erg charmant.misspatrice schreef: ↑03-11-2025 14:46Mag ik vragen waarom je er zo mee zit dat je man dit in het verleden -voor jouw tijd- gedaan heeft? Wil je wel verder met hem? Zo ja, waarom blijf je hem dit kwalijk nemen?
woensdag 5 november 2025 om 10:36
Zou er ook niet blij mee zijn. Maar zie weinig verschil tussen een bezoek aan een prostituee of een dame opscharrelen na een avondje uit. Bij die 2e optie is de kans groter dat er meer bij komt kijken.Sylphide75 schreef: ↑04-11-2025 23:06Ik kan me dat wel voorstellen dat ze er moeite mee heeft. Het zegt wel iets over hoe hij in elkaar zit of zat. Ik vind mannen die naar de hoeren gaan ook niet erg charmant.
En het is voor TO haar tijd gebeurd. Blij zou ik er ook niet mee zijn maar om te spreken over een trauma. Nee sorry.... dat gaat mij te ver.
Carpe Diem!
woensdag 5 november 2025 om 10:42
Ik zou het ook geen pluspuntje vinden, maar zou er zeker geen trauma van krijgen.Sylphide75 schreef: ↑04-11-2025 23:06Ik kan me dat wel voorstellen dat ze er moeite mee heeft. Het zegt wel iets over hoe hij in elkaar zit of zat. Ik vind mannen die naar de hoeren gaan ook niet erg charmant.
Het is lang geleden, ver voor haar tijd. Hij is inmiddels ouder en wijzer, de kijk op prostitutie is veranderd etc.
Het is wel een mooi excuus om je huwelijk mee onderuit te trekken zonder dat je zelf verantwoording hoeft te nemen.
woensdag 5 november 2025 om 10:44
Exact!Moiren schreef: ↑05-11-2025 10:42Ik zou het ook geen pluspuntje vinden, maar zou er zeker geen trauma van krijgen.
Het is lang geleden, ver voor haar tijd. Hij is inmiddels ouder en wijzer, de kijk op prostitutie is veranderd etc.
Het is wel een mooi excuus om je huwelijk mee onderuit te trekken zonder dat je zelf verantwoording hoeft te nemen.
Carpe Diem!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
