Relaties
alle pijlers
Uit elkaar maar kind en huis gekocht
vrijdag 3 april 2020 21:18
Hoi,
Momenteel zit ik in een lastige pijnlijke situatie![😟]()
.
Partner en ik hebben een kindje van bijna 1 jaar. Tevens krijgen we in juni de sleutel van ons nieuwe huis.
De laatste periode gaat onze relatie met ups en downs en nu al langere tijd met een down.
Ik heb het idee dat het allemaal niet meer te redden is. We moeten elkaar niet willen veranderen. Misschien relatietherapie nog maar in mijn ogen haalt dat waarschijnlijk toch niks uit.
Ik heb het gevoel niet gewaardeerd te worden en voel me er niet meer gelukkig bij.
Maar het doet zo'n pijn... Wilde zo graag een fijne gezinssituatie: gelukkig met ons kindje en wil hem het ook niet aan doen om uit elkaar te gaan![😭]()
. Voel me zo'n slechte moeder erdoor, maar samen blijven omdat we n kind hebben vind ik ook niet goed.
Ik zie het momenteel echt even uitzichtloos. Vooral ivm ons kindje, allebei werken in de zorg dus onregelmatig, binnenkort sleutel van ons huis, financiële aspect enz.
Wilde even van me af schrijven
Momenteel zit ik in een lastige pijnlijke situatie
. Partner en ik hebben een kindje van bijna 1 jaar. Tevens krijgen we in juni de sleutel van ons nieuwe huis.
De laatste periode gaat onze relatie met ups en downs en nu al langere tijd met een down.
Ik heb het idee dat het allemaal niet meer te redden is. We moeten elkaar niet willen veranderen. Misschien relatietherapie nog maar in mijn ogen haalt dat waarschijnlijk toch niks uit.
Ik heb het gevoel niet gewaardeerd te worden en voel me er niet meer gelukkig bij.
Maar het doet zo'n pijn... Wilde zo graag een fijne gezinssituatie: gelukkig met ons kindje en wil hem het ook niet aan doen om uit elkaar te gaan
. Voel me zo'n slechte moeder erdoor, maar samen blijven omdat we n kind hebben vind ik ook niet goed. Ik zie het momenteel echt even uitzichtloos. Vooral ivm ons kindje, allebei werken in de zorg dus onregelmatig, binnenkort sleutel van ons huis, financiële aspect enz.
Wilde even van me af schrijven
vrijdag 3 april 2020 21:41
Maar je hebt wel een kind.Lauraatjex schreef: ↑03-04-2020 21:40Ik wil er ook alles aan gedaan hebben.. Maar heb het idee uit elkaar gegroeid te zijn. We irriteren ons aan elkaar en willen elkaar veranderen. Ik weet even niet hoe we dit op moeten lossen... Als we geen kind hadden gehad, dan waren we zeker uit elkaar gegaan.
Gedraag je dan ook als een verantwoordelijke ouder.
vrijdag 3 april 2020 21:41
Partner is sceptisch over therapie. Ik volg allanger therapie voor mezelf, zou voor hem ook goed zijn maar hij weigert.
Hij zit zeker niet goed in z'n vel
vrijdag 3 april 2020 21:41
Hij zegt dat je te veel achter je telefoon ziit. Leg dat ding dan er. 's aan de kant en ga aandacht besteden aan je man.
Je hebt verdorie een kind van nog geen jaar.
Als jij bipolair bent moet je trouwens niet raar staan te kijken als hij dit gaat gebruiken bij de rechtbank om te zorgen dat hij jullie kind krijgtrn jij alleen weejendregwling.
Co-ouderschap is namelijk niet goed voor zulke jonge kinderen.
Je hebt verdorie een kind van nog geen jaar.
Als jij bipolair bent moet je trouwens niet raar staan te kijken als hij dit gaat gebruiken bij de rechtbank om te zorgen dat hij jullie kind krijgtrn jij alleen weejendregwling.
Co-ouderschap is namelijk niet goed voor zulke jonge kinderen.
vrijdag 3 april 2020 21:42
3,5 jaarHetvrijewoord schreef: ↑03-04-2020 21:39Het klinkt nou niet echt dat jullie al alles uit de kast hebben getrokken om er nog wat van te maken...
Het eerste jaar na de komst van een baby is gewoon vaak zwaar, waarom nu al de handdoek in de ring gooien? Ga in therapie, dan kun je daarna altijd nog zien.
Hoe lang zijn jullie bij elkaar?
vrijdag 3 april 2020 21:42
Sinds januari?Lauraatjex schreef: ↑03-04-2020 21:40Ik wil er ook alles aan gedaan hebben.. Maar heb het idee uit elkaar gegroeid te zijn.
Echt hoor, je bent je kind verplicht je best te doen
vrijdag 3 april 2020 21:42
Uit elkaar groeien is ook iets wat je zélf hebt laten gebeuren. Of niet? Gewoon, door meer met je telefoon bezig te zijn dan met je partner, bijvoorbeeld...Lauraatjex schreef: ↑03-04-2020 21:40Ik wil er ook alles aan gedaan hebben.. Maar heb het idee uit elkaar gegroeid te zijn. We irriteren ons aan elkaar en willen elkaar veranderen. Ik weet even niet hoe we dit op moeten lossen... Als we geen kind hadden gehad, dan waren we zeker uit elkaar gegaan.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 3 april 2020 21:43
Lauraatjex schreef: ↑03-04-2020 21:40Ik wil er ook alles aan gedaan hebben.. Maar heb het idee uit elkaar gegroeid te zijn. We irriteren ons aan elkaar en willen elkaar veranderen. Ik weet even niet hoe we dit op moeten lossen... Als we geen kind hadden gehad, dan waren we zeker uit elkaar gegaan.
Als je dat echt wil dan ga je je daarnaar gedragen.
Dat is dus luisteren naar elkaar en wat (niet alles) opofferen voor elkaar.
Als je het niet weet ga je dus naar iemand die jullie hier wel inzichten in kan geven.
vrijdag 3 april 2020 21:43
Ik ben niet zwanger.Sensitivenoodle schreef: ↑03-04-2020 21:42Je bent bekend met een bipolaite stoornis en zwanger... dat lijkt mij niet de fase om beslissingen te nemen. Wel om relatiegesprekken te doen. Vraah je behandelaar of er mogelijkheden zijn.
vrijdag 3 april 2020 21:45
Lauraatjex schreef: ↑03-04-2020 21:44Bipolaire stoornis is stabiel. Ik ben medicijnloos en het gaat prima met me. Heb zelf wel nog therapie ed.
Ik zorg het overgrote deel voor ons kind
vrijdag 3 april 2020 21:46
Maar er was wel iets in januari. Waarschijnlijk verdriet. Maar dat is een week of 8 terug. Toen was je leven fijn, zo erg kan je leven samen niet veranderen in 8 weken
vrijdag 3 april 2020 21:51
Zoals ik zei, het gaat allangere tijd met ups en downs. Zo'n 1,5 jaar. Maar elke keer kwamen we er wel uit. Maar nu stapelt het zich allemaal op. We irriteren ons aan elkaar en maken elkaar ongelukkig.
Vanmiddag appte ik hem vanuit werk met de vraag om vanavond samen filmpje te kijken, qualitytime. Omdat ik vond dat we dat nodig hadden. En dan krijg ik meteen een vraag terug van : waarom dat in 1x, je kan je toch niet 2 uur focussen op een film en blabla. Wordt mijn goedbedoeld idee onderuit geveegd. En zo is het met alles.
Ik voel me gevangen, moet alle keuzes die ik maak verantwoorden. Waar collega's bijv na een afdelingsfeest nog tot 5u sochtends gaan stappen, 'mag' ik dit niet van mijn partner. En dat is dan maar een voorbeeld.
Ik wil er zo graag samen uitkomen maar heb het idee dat het allemaal al kapot is.
Zou zelf graag relatietherapie willen proberen maar ik heb geen idee wat dat inhoudt en wat ze precies gaan doen?
Ze zullen nu sowieso geen therapiesessies doen denk ik.
vrijdag 3 april 2020 21:55
.Lauraatjex schreef: ↑03-04-2020 21:44Bipolaire stoornis is stabiel. Ik ben medicijnloos en het gaat prima met me. Heb zelf wel nog therapie ed
Maar je hebt dus ook net hormoonschommelingen gehad in je lijf (als je eerst zwanger was en nu niet meer), je hebt een jong kind, een nieuw huis èn deze hele coronasituatie doet meer met iedereen dan je zo direct denkt. Dit lijkt me echt niet het moment om drastische veranderingen door te voeren in je leven door je relatie te beëindigen.
vrijdag 3 april 2020 21:56
Tja, als jij altijd op je telefoon zit, is zijn cynisme toch volkomen terecht?Lauraatjex schreef: ↑03-04-2020 21:51Zoals ik zei, het gaat allangere tijd met ups en downs. Zo'n 1,5 jaar. Maar elke keer kwamen we er wel uit. Maar nu stapelt het zich allemaal op. We irriteren ons aan elkaar en maken elkaar ongelukkig.
Vanmiddag appte ik hem vanuit werk met de vraag om vanavond samen filmpje te kijken, qualitytime. Omdat ik vond dat we dat nodig hadden. En dan krijg ik meteen een vraag terug van : waarom dat in 1x, je kan je toch niet 2 uur focussen op een film en blabla. Wordt mijn goedbedoeld idee onderuit geveegd. En zo is het met alles.
vrijdag 3 april 2020 21:59
Pardon, sorry maar dit vind ik erg ver gaan.
Waar lees jij überhaupt dat ik zo snel mogelijk van hem af wil. Misschien de openingtopic nog eens goed lezen!
vrijdag 3 april 2020 22:00
Ik ook!
anoniem_294939 wijzigde dit bericht op 03-04-2020 22:00
30.27% gewijzigd
vrijdag 3 april 2020 22:00
Maar waarom in de middag al appen dat je in de avond een film wilt kijken? Waarom niet spontaan in de avond samen besluiten een film te kijken en zo ja, welke? Van waaruit de behoefte dat al van tevoren vast te leggen? Kan zomaar zijn dat je partner na een drukke dag best een beetje TV wil kijken, maar geen film waar hij 2 uur zijn aandacht bij moet houden. Waarom dan die drang om dat van tevoren vast te leggen?Lauraatjex schreef: ↑03-04-2020 21:51Zoals ik zei, het gaat allangere tijd met ups en downs. Zo'n 1,5 jaar. Maar elke keer kwamen we er wel uit. Maar nu stapelt het zich allemaal op. We irriteren ons aan elkaar en maken elkaar ongelukkig.
Vanmiddag appte ik hem vanuit werk met de vraag om vanavond samen filmpje te kijken, qualitytime. Omdat ik vond dat we dat nodig hadden. En dan krijg ik meteen een vraag terug van : waarom dat in 1x, je kan je toch niet 2 uur focussen op een film en blabla. Wordt mijn goedbedoeld idee onderuit geveegd. En zo is het met alles.
Ik voel me gevangen, moet alle keuzes die ik maak verantwoorden. Waar collega's bijv na een afdelingsfeest nog tot 5u sochtends gaan stappen, 'mag' ik dit niet van mijn partner. En dat is dan maar een voorbeeld.
Ik wil er zo graag samen uitkomen maar heb het idee dat het allemaal al kapot is.
Zou zelf graag relatietherapie willen proberen maar ik heb geen idee wat dat inhoudt en wat ze precies gaan doen?
Ze zullen nu sowieso geen therapiesessies doen denk ik.
En hoezo vind je het vreemd dat je partner het niet fijn vindt als je tot 5 uur in de ochtend gaat stappen? Da's allemaal leuk als je nog vrij en ongebonden bent, maar als je een kind hebt, dan ga je toch niet tot 5 uur stappen?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 3 april 2020 22:00
Maar vertel dan eens, waarom was in januari alles nog fijn?Lauraatjex schreef: ↑03-04-2020 21:59Pardon, sorry maar dit vind ik erg ver gaan.
Waar lees jij überhaupt dat ik zo snel mogelijk van hem af wil. Misschien de openingtopic nog eens goed lezen!
vrijdag 3 april 2020 22:03
Omdat hij chagrijnig was al vanmiddag en ik dacht dat het misschien goed kon doen om te laten merken dat ik vanavond graag samen met hem iets wilde ondernemen.pejeka schreef: ↑03-04-2020 22:00Maar waarom in de middag al appen dat je in de avond een film wilt kijken? Waarom niet spontaan in de avond samen besluiten een film te kijken en zo ja, welke? Van waaruit de behoefte dat al van tevoren vast te leggen? Kan zomaar zijn dat je partner na een drukke dag best een beetje TV wil kijken, maar geen film waar hij 2 uur zijn aandacht bij moet houden. Waarom dan die drang om dat van tevoren vast te leggen?
En hoezo vind je het vreemd dat je partner het niet fijn vindt als je tot 5 uur in de ochtend gaat stappen? Da's allemaal leuk als je nog vrij en ongebonden bent, maar als je een kind hebt, dan ga je toch niet tot 5 uur stappen?
vrijdag 3 april 2020 22:03
Lauraatjex schreef: ↑03-04-2020 21:40Ik wil er ook alles aan gedaan hebben.. Maar heb het idee uit elkaar gegroeid te zijn. We irriteren ons aan elkaar en willen elkaar veranderen. Ik weet even niet hoe we dit op moeten lossen... Als we geen kind hadden gehad, dan waren we zeker uit elkaar gegaan.
Dan zorg je dat je weer naar elkaar toe groeit. Als jullie je nu al aan elkaar irriteren, wacht maar tot jullie gescheiden zijn en er nieuwe partners komen om maar iets te noemen.
vrijdag 3 april 2020 22:05
Lees inderdaad de topics eens van mensen die co-ouderschap combineren met nieuwe lovers en corona
