Relaties
alle pijlers
uitmaken om zijn moeder?
donderdag 6 augustus 2009 om 15:45
Ik ben 22 en heb 5 jaar een relatie.
Al sinds het eerste begin van onze relatie werd duidelijk
dat de moeder van mijn vriend de controle over hem wilde houden.
Ik mocht niet bij hem slapen ( terwijl we 17 waren!)
en in het begin heeft ze hem ook enkele keren verboden om naar mij toe te komen. Op een gegeven moment ( na ongeveer 1 jaar) was ik het zat en heb ik met hem afgesproken dat ik onze relatie zou beëindigen wanneer zijn moeder zich nogmaals met onze relatie zou bemoeien. Sindsdien is het wel redelijk goed gegaan. Zijn moeder is normaal gesproken vriendelijk tegen mij en heeft ( naar mijn weten) bijna nooit meer iets lelijks over mij achter mijn rug om gezegd. ( in het eerste jaar deed zij dat wel). Wel bemoeit ze zich nog steeds veel met mijn vriend. ZO belt zij hem meerdere malen per week op en als hij bij zijn ouders thuis is doet ze alles voor hem: van zijn bed opmaken tot zijn drinken inschenken. Hij verblijft 2 dagen per week bij zijn ouders, de rest van de week woont hij op zichzelf ( hij studeert, net als ik). Uiteraard vind ik het wel vervelend dat mijn vriend nog zoveel laat doen door zijn moeder en ook dingen die hij eigenlijk zelf wil doen, door haar laat doen omdat zij dat graag wil. Hij durft niet tegen haar in te gaan.
Nu heeft mijn vriend, toen wij ruzie hadden, daarover ( in paniek) met zijn moeder gepraat. Zijn moeder heeft toen weer vervelende dingen over mij gezegd en zich met ons bemoeit.
Ik zou het nu uit moeten maken omdat mijn vriend heeft beloofd dat dit niet meer zou gebeuren. En ik ben het ook echt heel erg zat dat zin moeder zich overal mee bemoeit. Maar aan de andere kant houd ik nog heel veel van hem.
Ik hoop dat iemand mijn verhaal wil lezen en haar mening /advies wilt geven.
Al sinds het eerste begin van onze relatie werd duidelijk
dat de moeder van mijn vriend de controle over hem wilde houden.
Ik mocht niet bij hem slapen ( terwijl we 17 waren!)
en in het begin heeft ze hem ook enkele keren verboden om naar mij toe te komen. Op een gegeven moment ( na ongeveer 1 jaar) was ik het zat en heb ik met hem afgesproken dat ik onze relatie zou beëindigen wanneer zijn moeder zich nogmaals met onze relatie zou bemoeien. Sindsdien is het wel redelijk goed gegaan. Zijn moeder is normaal gesproken vriendelijk tegen mij en heeft ( naar mijn weten) bijna nooit meer iets lelijks over mij achter mijn rug om gezegd. ( in het eerste jaar deed zij dat wel). Wel bemoeit ze zich nog steeds veel met mijn vriend. ZO belt zij hem meerdere malen per week op en als hij bij zijn ouders thuis is doet ze alles voor hem: van zijn bed opmaken tot zijn drinken inschenken. Hij verblijft 2 dagen per week bij zijn ouders, de rest van de week woont hij op zichzelf ( hij studeert, net als ik). Uiteraard vind ik het wel vervelend dat mijn vriend nog zoveel laat doen door zijn moeder en ook dingen die hij eigenlijk zelf wil doen, door haar laat doen omdat zij dat graag wil. Hij durft niet tegen haar in te gaan.
Nu heeft mijn vriend, toen wij ruzie hadden, daarover ( in paniek) met zijn moeder gepraat. Zijn moeder heeft toen weer vervelende dingen over mij gezegd en zich met ons bemoeit.
Ik zou het nu uit moeten maken omdat mijn vriend heeft beloofd dat dit niet meer zou gebeuren. En ik ben het ook echt heel erg zat dat zin moeder zich overal mee bemoeit. Maar aan de andere kant houd ik nog heel veel van hem.
Ik hoop dat iemand mijn verhaal wil lezen en haar mening /advies wilt geven.
zaterdag 8 augustus 2009 om 03:28
Auch, ik ben ook zo'n kut schoonmoeder en partner, ja ja ik schenk drinken voor mijn kind en mijn lief in en nee ze vragen niet eens in die zin van: geef eens drinken,ik doe het gewoon foei fout dus,ow jee ik kook ook eten voor mijn kind en mijn lief ik weet het het is hartstikke fout (maar wel lekker), maar ik doe het toch en als dochterlief gelukkig over haar relatie praat, flap ik mijn mening er zomaar uit, oeps ik weet het is fout, maar ja dat mag iedereen fout vinden, gelukkig hou ik daarmee wel haar ogen open,en wie weet schopt ze haar lullo binnenkort aan de kant oeps ojee wat ben ik fout,ach ja ik ben maar een moeder en partner
zaterdag 8 augustus 2009 om 10:59
Jullie zijn wel allemaal zeer hard vind ik. Ik zit min of meer in dezelfde levenfase als de TO, en ik begrijp haar wel. De frustratie dat je wederhelft geen moeite wil doen om zelfstandig te worden, en zich overdadig in de watten laat leggen door mama, terwijl je juist op die leeftijd hard moet werken om zelfstandig te zijn. Alleen denkt zij dat het aan haar schoonmoeder ligt, terwijl ze zou moeten kijken naar haar partner. Waarom hij zo is.
zondag 9 augustus 2009 om 00:46
quote:Paddle schreef op 08 augustus 2009 @ 10:59:
Jullie zijn wel allemaal zeer hard vind ik. Ik zit min of meer in dezelfde levenfase als de TO, en ik begrijp haar wel. De frustratie dat je wederhelft geen moeite wil doen om zelfstandig te worden, en zich overdadig in de watten laat leggen door mama, terwijl je juist op die leeftijd hard moet werken om zelfstandig te zijn. Alleen denkt zij dat het aan haar schoonmoeder ligt, terwijl ze zou moeten kijken naar haar partner. Waarom hij zo is.Ik begrijp haar ergernis ook wel een btje hoor. Vaak is het laten betuttelen gewoon gemakzucht van jongens. Ze zijn vaak gewend dat moeders alles doet en vinden het wel best. Lekker makkelijk toch. Meiden zijn gewoon eerder zelfstandig. Tenminste mijn dochter, is bijna 3 jaar jonger dan zoon, maar zoveel zelfstandiger dan hij ooit zou worden. Een grote fout van moeders is dat ze de taak op zich genomen hebben om alles maar te regelen en te doen. Ik heb dat zelf ook wel gedaan, tot op zekere hoogte dan. Misschien vindt TO's schoonmoeder haar wel te bijdehand (zelfstandig) voor haar zoontje, misschien is zij een vrouw die haar kind niet los kan laten en gewoon bang dat hij zich laat ondersneeuwen. Ik zelf juich het alleen maar toe dat mijn zoon zo'n zelfstandige vriendin heeft. Als zij zich ergert aan bepaalde laksheid kan ik haar alleen maar gelijk geven. En verder bemoei ik me niet met die 2, tis hun leven toch?
Jullie zijn wel allemaal zeer hard vind ik. Ik zit min of meer in dezelfde levenfase als de TO, en ik begrijp haar wel. De frustratie dat je wederhelft geen moeite wil doen om zelfstandig te worden, en zich overdadig in de watten laat leggen door mama, terwijl je juist op die leeftijd hard moet werken om zelfstandig te zijn. Alleen denkt zij dat het aan haar schoonmoeder ligt, terwijl ze zou moeten kijken naar haar partner. Waarom hij zo is.Ik begrijp haar ergernis ook wel een btje hoor. Vaak is het laten betuttelen gewoon gemakzucht van jongens. Ze zijn vaak gewend dat moeders alles doet en vinden het wel best. Lekker makkelijk toch. Meiden zijn gewoon eerder zelfstandig. Tenminste mijn dochter, is bijna 3 jaar jonger dan zoon, maar zoveel zelfstandiger dan hij ooit zou worden. Een grote fout van moeders is dat ze de taak op zich genomen hebben om alles maar te regelen en te doen. Ik heb dat zelf ook wel gedaan, tot op zekere hoogte dan. Misschien vindt TO's schoonmoeder haar wel te bijdehand (zelfstandig) voor haar zoontje, misschien is zij een vrouw die haar kind niet los kan laten en gewoon bang dat hij zich laat ondersneeuwen. Ik zelf juich het alleen maar toe dat mijn zoon zo'n zelfstandige vriendin heeft. Als zij zich ergert aan bepaalde laksheid kan ik haar alleen maar gelijk geven. En verder bemoei ik me niet met die 2, tis hun leven toch?
