Unhappy single? Samen zijn we hier unhappy singles :)

16-08-2018 21:08 3045 berichten
Ik kan wel weer schrijven in mijn dagboek, maar die zegt niks terug :) En heb behoefte aan relativering, gesprekspartners en ook ben ik benieuwd of ik nu nou de enige ben....Of in ieder geval de enige die er open over is :)

Ik ben unhappy single. Er lijkt wel hier een taboe op te rusten, want iedereen is happy single. Natuurlijk is samen leuker, maar alleen moet je het ook fijn kunnen hebben. Nou, ik vind er maar weinig aan. Ik kan mijzelf prima vermaken, maar regelmatig ook niet (soms wanneer ik iets leuks doe) en dan vliegen de muren, mijn gevoelens en gedachtes mij aan.

Ik vind het jammer dat ik tegen een muur van onbegrip stuit, zowel van mensen in een relatie als andere singles. Het is zoals het is, dus je kan het maar beter accepteren en het beste ervan maken. Maar wanneer dat niet altijd lukt, dan lijkt het alsof mensen niet zo goed weten te reageren. Ik hoef heus niet gelijk bij je op de sofa te liggen en mijn diepste problemen erover te delen. Maar iets meer in de trant van: (ongewild) single zijn suckt!

Voordat iedereen erover heen valt. Ik heb een prima leven met wat vrienden en ben bezig om contacten op te doen en mijn kennissenkring uit te breiden. Dat gaat schelen. Ik ben wisselend actief aan het daten. Soms geen zin en te druk met (leuk) werk. Soms is het even weer leuk en dan heb ik weer een paar dates gehad. Ik laat het een beetje op zijn beloop :)

Mijn relatiecv, voor wie het interesseert :-P)
Kalverliefde van een paar maanden. En 2 liefdes gehad. 4 en 5 jaar. Daarna nog een intense relatie gehad van een paar maanden, waar ik wisselend nog liefdesverdriet van heb. Allemaal stuk voor stuk fijne mannen. Met hun tekortkomingen, die heb ik ook en daardoor was de relatie niet perfect maar grotendeels van de tijd wel goed. We pasten niet bij elkaar of de tekortkomingen braken ons op. Ik spreek bijna al mijn exen nog. Ik herken mij zelden in sommige horrorverhalen op het forum. Ik realiseer mij dat ik daarmee geluk heb gehad dat ik hele fijne mannen en fijne relaties heb gehad. Ik weet hoe het is om geliefd te worden door je lief en samen door het leven te gaan. Ik heb ze nog niet gehoord, maar het is wachten wanneer iemand zegt: onbegrijpelijk dat jij single bent. Jij bent zo leuk! :roll:

We weten niet hoe het leven loopt en wie weet blijf ik wel even single en blijft die behoefte om erover te praten en schrijven. Kan ik ook eens mijn dagboek met rust laten ;-D Dus klets away :) Wat is jouw relatiecv? Hoe beleef jij je singleleven? Wat zijn de momenten dat je haat om single te zijn en wanneer juist niet (elk nadeel hep zijn voordeel :hihi: ) Wat zeggen mensen over jou als single? Kijk je ook weleens jaloers naar stelletjes? Hoe doe je sommige dingen als single (die spin loopt echt niet vanzelf de deur uit :O )
Alle reacties Link kopieren
Wie daar tijd of zin in heeft moet eens Googelen of YouTuben op Dirk De Wachter.
Psychiater die vindt dat hij veel te veel werk heeft en we moeten leren dat af en toe ongelukkig zijn heel normaal is. Hij was onlangs ook in NL op de tv, hier in B is hij bijna een popster.
Lovestar schreef:
23-10-2019 17:51
:hello: allemaal
Hoe is het hier?

Hier leuke dagen, weekend gehad met het ADE B-) Alhoewel ik het wel wist, is het altijd weer even wennen, afkicken van mensen om mij heen en bezig zijn. Zodra het gewone leven weer begint, is het extra voelbaar dat je als single in je eentje wat van je leven moet maken. Soms is het fijn als je iemand hebt, een leuke relatie waar het leven meer vanzelf gaat. Meer gevuld met dingen.

Is zoiets als het ADE een goede gelegenheid om iemand te ontmoeten? Of is iedereen eigenlijk voornamelijk op zichzelf of zijn eigen vriendengroepje gericht?
Alle reacties Link kopieren
Lovestar schreef:
23-10-2019 18:20
Ik geloof niet in altijd gelukkig zijn. Alles is steeds meer maakbaar, waardoor je het idee heb dat als je afwijkt, er iets met je is. Heel veel mensen hebben hier last van. Dus het is een ding, de vraag is of de mensen zelf 'ziek' zijn of de idioot hoge eisen, verwachtingen van de mensen zelf en de samenleving de oorzaak zijn hiervan. Ik heb weleens wat gelezen over psychiaters die hieraan aandacht besteden. Hier wat artikelen.

https://www.volkskrant.nl/mensen/alles- ... gle.com%2F

https://www.nrc.nl/nieuws/2018/09/21/he ... n-a1626090

Er was ook een programma, of een college op 1 van de publieke zenders dat je niet altijd gelukkig kan zijn. Ongelukkig zijn hoor bij het leven.

Ik denk dat jij met een aantal anderen hier op een goede manier kritisch kijken naar onze eigen gedachtes en gevoelens. Alleen oppassen dat je niet jezelf 'ziek' maakt.
Ik geloof er ook niet zo in. Dank voor je linkjes, die ga ik even doornemen, ook @ Attraverso..

Ongelukkig zijn hoort inderdaad bij het leven, en ik denk ook dat je ''ongelukkig zijn'' op verschillende manieren kan dragen. Met een rechte rug, een pragmatische insteek en ''er niet meer van willen maken dan het is'', of er een hele soap van maken.

Het klinkt alsof ik wil zeggen dat mensen met zware depressies zich aanstellen, dat bedoel ik niet. Maar ik denk wel dat je soms gewoon moet accepteren dat ongelukkigheid / tegenslag ook bij het leven hoort. Ik zit. zoals jullie wel weten (niet alleen op liefdesvlak maar ook. qua carrière en vriendschappen) in een wat mindere periode met. veel tegenslag. Met name mijn moeder begint regelmatig over een psych, maar ik vind dat. toch wat overdreven. Tja het zit nu niet mee, de wereld zit niet vol bloemetjes en bijtjes, en al die inspirerende verhalen die je teruglees over ''stap uit je comfort zone en je zult gaan vliegen'' kunnen waar zijn, maar je kunt ook hard op je muil vallen. Die laatste verhalen lees je dan weer minder vaak terug, want het is niet ''inspirerend'', maar net zo goed de waarheid.

Zelf baal ik vooral van alle vragen, iemand die ergens eens feedback op kan geven. Zo heb ik best wel wat vriendschappen die mij op. een zodanige manier behandelen dat ik denk : zou ik dit ook pikken als ik een relatie had gehad? Ik ben toch vrij angstig om contacten te verliezen merk ik, waardoor ik meer accepteer van anderen (dominantie, bemoeienis, dubbele agenda's etc).
Alle reacties Link kopieren
Attraverso schreef:
23-10-2019 18:53
Wie daar tijd of zin in heeft moet eens Googelen of YouTuben op Dirk De Wachter.
Psychiater die vindt dat hij veel te veel werk heeft en we moeten leren dat af en toe ongelukkig zijn heel normaal is. Hij was onlangs ook in NL op de tv, hier in B is hij bijna een popster.
Dit!

Ga ik zeker Googlen / kijken.
Attraverso schreef:
23-10-2019 18:53
Wie daar tijd of zin in heeft moet eens Googelen of YouTuben op Dirk De Wachter.
Psychiater die vindt dat hij veel te veel werk heeft en we moeten leren dat af en toe ongelukkig zijn heel normaal is. Hij was onlangs ook in NL op de tv, hier in B is hij bijna een popster.
Gelukkig meer gelijkgestemden hier wat betreft ongelukkig zijn/voelen en dat dit een onderdeel is van een (gezond) leven. Daar ben ik oprecht blij mee om te zien. Biedt een gezond tegengewicht tegen het unhappy single zijn. Want single zijn is een onderdeel van het leven. Je hebt eenmaal niet altijd het geluk om in een gelukkige relatie te zitten. En ongelukkig zijn, is ook een deel van het leven. No darkness, no light.

Ik wil niet doorschieten en vieren dat we ongelukkig zijn :) Wel goed dat we hierover praten, zonder dat er goed bedoelde adviezen gegeven wordt en dat het gezien wordt als iets raars of slechts.
Antoon69 schreef:
23-10-2019 19:46
Is zoiets als het ADE een goede gelegenheid om iemand te ontmoeten? Of is iedereen eigenlijk voornamelijk op zichzelf of zijn eigen vriendengroepje gericht?
Beiden :) Het moet niet de reden zijn om te gaan. Maar dat geldt eigenlijk voor veel dingen. Zoals avondje kroeg, sporten, op dansles gaan. Het is mooi dat je mensen tegenkomt, leert kennen en potentiële partners. Als dat de hoofdmoot is, zijn de verwachtingen te hoog en denk ik een recept voor teleurstelling. Gewoon leven :)
Campercamping schreef:
23-10-2019 20:25
Ik geloof er ook niet zo in. Dank voor je linkjes, die ga ik even doornemen, ook @ Attraverso..

Ongelukkig zijn hoort inderdaad bij het leven, en ik denk ook dat je ''ongelukkig zijn'' op verschillende manieren kan dragen. Met een rechte rug, een pragmatische insteek en ''er niet meer van willen maken dan het is'', of er een hele soap van maken.

Het klinkt alsof ik wil zeggen dat mensen met zware depressies zich aanstellen, dat bedoel ik niet. Maar ik denk wel dat je soms gewoon moet accepteren dat ongelukkigheid / tegenslag ook bij het leven hoort. Ik zit. zoals jullie wel weten (niet alleen op liefdesvlak maar ook. qua carrière en vriendschappen) in een wat mindere periode met. veel tegenslag. Met name mijn moeder begint regelmatig over een psych, maar ik vind dat. toch wat overdreven. Tja het zit nu niet mee, de wereld zit niet vol bloemetjes en bijtjes, en al die inspirerende verhalen die je teruglees over ''stap uit je comfort zone en je zult gaan vliegen'' kunnen waar zijn, maar je kunt ook hard op je muil vallen. Die laatste verhalen lees je dan weer minder vaak terug, want het is niet ''inspirerend'', maar net zo goed de waarheid.

Zelf baal ik vooral van alle vragen, iemand die ergens eens feedback op kan geven. Zo heb ik best wel wat vriendschappen die mij op. een zodanige manier behandelen dat ik denk : zou ik dit ook pikken als ik een relatie had gehad? Ik ben toch vrij angstig om contacten te verliezen merk ik, waardoor ik meer accepteer van anderen (dominantie, bemoeienis, dubbele agenda's etc).
Ik denk niet dat je zo overkomt hoor :) En overigens bedoel ik het ook niet @derest. 1 van die linkjes legt de psychiater het goed uit. We maken onszelf 'ziek' en ook de samenleving. Als we er nu meer over zouden praten, lagere eisen stellen aan onszelf en aan elkaar, dan zouden we veel gelukkiger zijn. Ik word soms zo moe van het 'perfecte' plaatje, dat ik haast bijna juich als ik iets aan imperfectie ontdek. Ik vrees dat het menseigen is. Dit is altijd zo geweest. Vandaar dat ik het goed vind dat mensen open vertellen over hun gevoelens en gedachtes. Het maak het allemaal realistischer.

En wat betreft je angst om relaties te verliezen is ook herkenbaar. Vraag jezelf of je dat wil als je in de positie van de ander zat? Zou jij willen dat iemand 'altijd' maar je dominantie, onzekerheid, te weinig tijd etc etc accepteert? Lijkt mij niet, iedereen wilt toch zichzelf zijn. Denk een mooie relatie ook inhoudt dat het niet perfect is. Belangrijk is dat er een basis is, waardoor je elkaar accepteert met elkaar sterke en minder sterke punten en momenten.
Alle reacties Link kopieren
Ik merk vooral dat ik het jammer vind dat ik gewoon een bepaalde fase of ontwikkeling mis. Als je een relatie hebt bouw je samen iets op, later samenwonen, evt. kinderen, dan is je leven gewoon totaal anders dan als je in je eentje leeft want dan staat het stil. Ik mis vooral de dynamiek en onderdeel uitmaken van elkaars leven. Nu is het allemaal oppervlakkig: familie en collega's maken onderdeel uit van mijn leven maar toch ook weer niet. Een partner of kinderen zijn echt van jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Oh er zat een linkje van Dirk De Wachter tussen. Zeker naar een lezing gaan als je eens de kans hebt. Je kan er ook op YouTube vinden.
Alle reacties Link kopieren
lola712 schreef:
24-10-2019 00:34
Ik merk vooral dat ik het jammer vind dat ik gewoon een bepaalde fase of ontwikkeling mis. Als je een relatie hebt bouw je samen iets op, later samenwonen, evt. kinderen, dan is je leven gewoon totaal anders dan als je in je eentje leeft want dan staat het stil. Ik mis vooral de dynamiek en onderdeel uitmaken van elkaars leven. Nu is het allemaal oppervlakkig: familie en collega's maken onderdeel uit van mijn leven maar toch ook weer niet. Een partner of kinderen zijn echt van jezelf.
Goed gezegd! Dit voel ik ook helemaal zo.
Ik voel mij even zielig en kut. Net the feelgood film gezien 'the other woman'. Keihard gelachen. Heb hem al eerder gezien en vond hem toen ook al fantastisch. En dan zo'n Hollywood happy ending. En toen knalde het even binnen hoe klote het is om single te zijn en geen idee te hebben wanneer ik weer een leuke man heb en een fijne relatie.

Ben dat single zijn soms zo beu :'(
Is motorrijden niks voor jou Lovestar? Dan kom je pas veel single mannen tegen (misschien zelfs meer dan je lief is). En het is nog eens heel leuk ook.
Alle reacties Link kopieren
Dikke knuffel Lovestar... Soms heb je van die dagen...
Herkenbaar, Lovestar. Ik word er ook moe van. Beetje in de lappenmand en ook al heb ik in het algemeen dan geen behoefte aan continu gezelschap, het is ook wel kl*te dat er nooit iemand is die even voor je zorgt als in even wat dingen uit handen nemen.
Alle reacties Link kopieren
Hopelijk voel jij je vandaag beter lovestar.
Alle reacties Link kopieren
Hier gaat het met ups en downs. Inmiddels geen contact meer met de laatste date, oprecht jammer dat het niks mocht worden. Het had niet zo mogen zijn, vraag me wel af wanneer dan wel? Niet dat ik voor elke man val maar het klikte goed en leek me wel wat om hem beter te leren kennen. Maar hij heeft andere prioriteiten op dit moment.

Ik ben inmiddels twee maanden van tinder af en heb tegen mezelf gezegd dat ik er voorlopig niet op mag. Puur omdat ik even geen teleurstellingen meer wil. Probeer veel in huis bezig te zijn, te wandelen en dingen te doen waar ik vrolijk van word. Ik voel me opzich oké, alleen de weekenden en avonden vind ik lastig.
Alle reacties Link kopieren
Lovestar schreef:
23-10-2019 18:46
Wat Coolpack zegt. Utrecht is een studentenstad. Je moet op feestjes zijn die voor 25+ zijn. Of georganiseerde feestje. 80's en 90's feestjes.
Ha haaaaa. Utrecht, daar moet ik dus zijn!! Ik bedoel ieder zichzelf respecterende man van 44 jaar met een midlife crisis en zonder sportauto dient toch minimaal achter de 22-jarige meisjes aan te rennen in een stukje puberale zelfoverschatting dat hij daar nog kans bij maakt.

Ik ga mijn resterende haren maar eens in een sportief staartje draaien en de hort op!
Lovestar schreef:
25-10-2019 00:26
Ik voel mij even zielig en kut. Net the feelgood film gezien 'the other woman'. Keihard gelachen. Heb hem al eerder gezien en vond hem toen ook al fantastisch. En dan zo'n Hollywood happy ending. En toen knalde het even binnen hoe klote het is om single te zijn en geen idee te hebben wanneer ik weer een leuke man heb en een fijne relatie.

Ben dat single zijn soms zo beu :'(
Hopelijk weer wat beter. Ik geniet momenteel van de serie Love. Soms wat klef, maar in het algemeen onderhoudend en af en toe hilarisch.
Alle reacties Link kopieren
lola712 schreef:
24-10-2019 00:34
Ik merk vooral dat ik het jammer vind dat ik gewoon een bepaalde fase of ontwikkeling mis. Als je een relatie hebt bouw je samen iets op, later samenwonen, evt. kinderen, dan is je leven gewoon totaal anders dan als je in je eentje leeft want dan staat het stil. Ik mis vooral de dynamiek en onderdeel uitmaken van elkaars leven. Nu is het allemaal oppervlakkig: familie en collega's maken onderdeel uit van mijn leven maar toch ook weer niet. Een partner of kinderen zijn echt van jezelf.
Yep heel herkenbaar :)

Ik werd zojuist wakker en dacht : hé, zaterdag. Dat was altijd mijn favoriete dag van de week, omdat het altijd zo'n leuke hectiek met zich meebracht (gezelligheid).

In de ochtenden zat ik op volleybal en hadden we een uit of thuis wedstrijd, daarna met een deel van het team nog even in de kantine kletsen,
AA'tje drinken. In de middag werkte ik dan nog bij een supermarkt waar in het hele winkelcentrum ook zo'n ''zaterdag sfeer'' hing, mensen die uitgebreid en rustig boodschappen kwamen doen, gezellig druk, rumoer in het winkelcentrum met extra kraampjes van de kippenpoelier en de marktbakker en bloemist die er dan stond. En rond 5/6 uur kwam de geruchtenmolen onder vriendinnen op gang wat /bij wie er die avond ging gebeuren, waar we naartoe uit gingen.

En nog jonger als kind was zaterdag ook altijd leuk, met papa auto wassen, naar de sportclub, of kijken bij zusje/vriendinnen hun wedstrijd, en dan in de avond gingen we altijd lekker eten en mochten we langer opblijven, leuke programma's op TV zoals kopspijkers en oppassen!...

Nu, in deze ''onbestemde'' fase, is zaterdag gewoon een dag waarop je niet hoeft te werken. Die hele gezellige sfeer eromheen, krijg ik niet meer mee. Meestal ga ik express even boodschappen doen, maar het is toch anders. Zelf niet meer teamsporten, maar ook (nog) geen kinderen om dat mee te beleven. Dan ben ik wel eens jaloers als ik leeftijdgenoten al met hun kinderen overal naartoe zie zeulen. Of straks als het kerst is en de dorpsbasisschool op de laatste dag van de kerstvakantie weer zo'n avond heeft met een buiten BBQ, vuurkorven en gezelligheid voor leerlingen + ouders.... Klinkt heel kneuterig maar ik zou het ook leuk vinden om daar met partner+ kind heen te gaan, maar zit er niet in en dus maar weer thuis wat TV. kijken, hardlopen. ofzo.
Alle reacties Link kopieren
Lovestar schreef:
25-10-2019 00:26
Ik voel mij even zielig en kut. Net the feelgood film gezien 'the other woman'. Keihard gelachen. Heb hem al eerder gezien en vond hem toen ook al fantastisch. En dan zo'n Hollywood happy ending. En toen knalde het even binnen hoe klote het is om single te zijn en geen idee te hebben wanneer ik weer een leuke man heb en een fijne relatie.

Ben dat single zijn soms zo beu :'(
Knuffel.

Toch fijn dat je in je eentje zo hard hebt zitten lachen, dat lukt ook niet iedereen.
Wat is jouw ''date''. status op dit moment, nog actief op apps, sites, lokale netwerken?
Alle reacties Link kopieren
Campercamping schreef:
26-10-2019 08:41
Yep heel herkenbaar :)

Ik werd zojuist wakker en dacht : hé, zaterdag. Dat was altijd mijn favoriete dag van de week, omdat het altijd zo'n leuke hectiek met zich meebracht (gezelligheid).

In de ochtenden zat ik op volleybal en hadden we een uit of thuis wedstrijd, daarna met een deel van het team nog even in de kantine kletsen,
AA'tje drinken. In de middag werkte ik dan nog bij een supermarkt waar in het hele winkelcentrum ook zo'n ''zaterdag sfeer'' hing, mensen die uitgebreid en rustig boodschappen kwamen doen, gezellig druk, rumoer in het winkelcentrum met extra kraampjes van de kippenpoelier en de marktbakker en bloemist die er dan stond. En rond 5/6 uur kwam de geruchtenmolen onder vriendinnen op gang wat /bij wie er die avond ging gebeuren, waar we naartoe uit gingen.

En nog jonger als kind was zaterdag ook altijd leuk, met papa auto wassen, naar de sportclub, of kijken bij zusje/vriendinnen hun wedstrijd, en dan in de avond gingen we altijd lekker eten en mochten we langer opblijven, leuke programma's op TV zoals kopspijkers en oppassen!...

Nu, in deze ''onbestemde'' fase, is zaterdag gewoon een dag waarop je niet hoeft te werken. Die hele gezellige sfeer eromheen, krijg ik niet meer mee. Meestal ga ik express even boodschappen doen, maar het is toch anders. Zelf niet meer teamsporten, maar ook (nog) geen kinderen om dat mee te beleven. Dan ben ik wel eens jaloers als ik leeftijdgenoten al met hun kinderen overal naartoe zie zeulen. Of straks als het kerst is en de dorpsbasisschool op de laatste dag van de kerstvakantie weer zo'n avond heeft met een buiten BBQ, vuurkorven en gezelligheid voor leerlingen + ouders.... Klinkt heel kneuterig maar ik zou het ook leuk vinden om daar met partner+ kind heen te gaan, maar zit er niet in en dus maar weer thuis wat TV. kijken, hardlopen. ofzo.
Ja zaterdag is nu mijn minst favoriete dag van de week, duurt eindeloos voordat ie om is. Wat ook steekt is dat ik voor mijn werk met mensen werk die midden in het leven staan, de bloei van het leven, op het punt staat dat de wereld nog open ligt voor je, die zijn echt helemaal opgewekt en positief vol levenslust. Hoe groot contrast met mijn eigen leven dat leeg en onbestemd voelt en ik dagen geen echte verbinding heb en onderdeel uitmaak van iemands leven. Ik werk eraan om nieuwe stappen te zetten, maar best groot gevoel van afwijzing blijft steeds achter als het weer mislukt.
Alle reacties Link kopieren
Gisteren was ik in de kroeg wezen kijken voor een relatie, maar dat zijn niet mijn types allemaal te druk en aan de alchol.
Therobster87 schreef:
26-10-2019 09:47
Gisteren was ik in de kroeg wezen kijken voor een relatie, maar dat zijn niet mijn types allemaal te druk en aan de alchol.
:rofl:
spell68 schreef:
25-10-2019 21:18
Ha haaaaa. Utrecht, daar moet ik dus zijn!! Ik bedoel ieder zichzelf respecterende man van 44 jaar met een midlife crisis en zonder sportauto dient toch minimaal achter de 22-jarige meisjes aan te rennen in een stukje puberale zelfoverschatting dat hij daar nog kans bij maakt.

Ik ga mijn resterende haren maar eens in een sportief staartje draaien en de hort op!
Vergeet je wingman niet :mrgreen:
Lovestar schreef:
25-10-2019 00:26
Ik voel mij even zielig en kut. Net the feelgood film gezien 'the other woman'. Keihard gelachen. Heb hem al eerder gezien en vond hem toen ook al fantastisch. En dan zo'n Hollywood happy ending. En toen knalde het even binnen hoe klote het is om single te zijn en geen idee te hebben wanneer ik weer een leuke man heb en een fijne relatie.

Ben dat single zijn soms zo beu :'(
Gelukkig heb je hier genoeg leuke mannen om je heen :)

Ik heb deze week A street cat named Bob gezien, is ook een aanrader

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven