Relaties
alle pijlers
Unhappy single? Samen zijn we hier unhappy singles :)
donderdag 16 augustus 2018 21:08
Ik kan wel weer schrijven in mijn dagboek, maar die zegt niks terug 
En heb behoefte aan relativering, gesprekspartners en ook ben ik benieuwd of ik nu nou de enige ben....Of in ieder geval de enige die er open over is
Ik ben unhappy single. Er lijkt wel hier een taboe op te rusten, want iedereen is happy single. Natuurlijk is samen leuker, maar alleen moet je het ook fijn kunnen hebben. Nou, ik vind er maar weinig aan. Ik kan mijzelf prima vermaken, maar regelmatig ook niet (soms wanneer ik iets leuks doe) en dan vliegen de muren, mijn gevoelens en gedachtes mij aan.
Ik vind het jammer dat ik tegen een muur van onbegrip stuit, zowel van mensen in een relatie als andere singles. Het is zoals het is, dus je kan het maar beter accepteren en het beste ervan maken. Maar wanneer dat niet altijd lukt, dan lijkt het alsof mensen niet zo goed weten te reageren. Ik hoef heus niet gelijk bij je op de sofa te liggen en mijn diepste problemen erover te delen. Maar iets meer in de trant van: (ongewild) single zijn suckt!
Voordat iedereen erover heen valt. Ik heb een prima leven met wat vrienden en ben bezig om contacten op te doen en mijn kennissenkring uit te breiden. Dat gaat schelen. Ik ben wisselend actief aan het daten. Soms geen zin en te druk met (leuk) werk. Soms is het even weer leuk en dan heb ik weer een paar dates gehad. Ik laat het een beetje op zijn beloop
Mijn relatiecv, voor wie het interesseert
Kalverliefde van een paar maanden. En 2 liefdes gehad. 4 en 5 jaar. Daarna nog een intense relatie gehad van een paar maanden, waar ik wisselend nog liefdesverdriet van heb. Allemaal stuk voor stuk fijne mannen. Met hun tekortkomingen, die heb ik ook en daardoor was de relatie niet perfect maar grotendeels van de tijd wel goed. We pasten niet bij elkaar of de tekortkomingen braken ons op. Ik spreek bijna al mijn exen nog. Ik herken mij zelden in sommige horrorverhalen op het forum. Ik realiseer mij dat ik daarmee geluk heb gehad dat ik hele fijne mannen en fijne relaties heb gehad. Ik weet hoe het is om geliefd te worden door je lief en samen door het leven te gaan. Ik heb ze nog niet gehoord, maar het is wachten wanneer iemand zegt: onbegrijpelijk dat jij single bent. Jij bent zo leuk!
We weten niet hoe het leven loopt en wie weet blijf ik wel even single en blijft die behoefte om erover te praten en schrijven. Kan ik ook eens mijn dagboek met rust laten
Dus klets away Wat is jouw relatiecv? Hoe beleef jij je singleleven? Wat zijn de momenten dat je haat om single te zijn en wanneer juist niet (elk nadeel hep zijn voordeel 
) Wat zeggen mensen over jou als single? Kijk je ook weleens jaloers naar stelletjes? Hoe doe je sommige dingen als single (die spin loopt echt niet vanzelf de deur uit 
)
En heb behoefte aan relativering, gesprekspartners en ook ben ik benieuwd of ik nu nou de enige ben....Of in ieder geval de enige die er open over is Ik ben unhappy single. Er lijkt wel hier een taboe op te rusten, want iedereen is happy single. Natuurlijk is samen leuker, maar alleen moet je het ook fijn kunnen hebben. Nou, ik vind er maar weinig aan. Ik kan mijzelf prima vermaken, maar regelmatig ook niet (soms wanneer ik iets leuks doe) en dan vliegen de muren, mijn gevoelens en gedachtes mij aan.
Ik vind het jammer dat ik tegen een muur van onbegrip stuit, zowel van mensen in een relatie als andere singles. Het is zoals het is, dus je kan het maar beter accepteren en het beste ervan maken. Maar wanneer dat niet altijd lukt, dan lijkt het alsof mensen niet zo goed weten te reageren. Ik hoef heus niet gelijk bij je op de sofa te liggen en mijn diepste problemen erover te delen. Maar iets meer in de trant van: (ongewild) single zijn suckt!
Voordat iedereen erover heen valt. Ik heb een prima leven met wat vrienden en ben bezig om contacten op te doen en mijn kennissenkring uit te breiden. Dat gaat schelen. Ik ben wisselend actief aan het daten. Soms geen zin en te druk met (leuk) werk. Soms is het even weer leuk en dan heb ik weer een paar dates gehad. Ik laat het een beetje op zijn beloop
Mijn relatiecv, voor wie het interesseert
Kalverliefde van een paar maanden. En 2 liefdes gehad. 4 en 5 jaar. Daarna nog een intense relatie gehad van een paar maanden, waar ik wisselend nog liefdesverdriet van heb. Allemaal stuk voor stuk fijne mannen. Met hun tekortkomingen, die heb ik ook en daardoor was de relatie niet perfect maar grotendeels van de tijd wel goed. We pasten niet bij elkaar of de tekortkomingen braken ons op. Ik spreek bijna al mijn exen nog. Ik herken mij zelden in sommige horrorverhalen op het forum. Ik realiseer mij dat ik daarmee geluk heb gehad dat ik hele fijne mannen en fijne relaties heb gehad. Ik weet hoe het is om geliefd te worden door je lief en samen door het leven te gaan. Ik heb ze nog niet gehoord, maar het is wachten wanneer iemand zegt: onbegrijpelijk dat jij single bent. Jij bent zo leuk!
We weten niet hoe het leven loopt en wie weet blijf ik wel even single en blijft die behoefte om erover te praten en schrijven. Kan ik ook eens mijn dagboek met rust laten
Dus klets away Wat is jouw relatiecv? Hoe beleef jij je singleleven? Wat zijn de momenten dat je haat om single te zijn en wanneer juist niet (elk nadeel hep zijn voordeel ) Wat zeggen mensen over jou als single? Kijk je ook weleens jaloers naar stelletjes? Hoe doe je sommige dingen als single (die spin loopt echt niet vanzelf de deur uit )
donderdag 16 mei 2019 23:12
Hebben jullie dit ook ==>?
Ik heb als vrijgezelle 30 jarige soms een beetje een ''fear of missing out'' gevoel. Ik heb nu bijvoorbeeld al drie weken achter elkaar dat ik niet echt op noemenswaardige plaatsen kom waar ik bijvoorbeeld leuke jonge vrijgezellen rondlopen.
Net vraagt een vriendin, of ik komend weekend mee ga naar een tentfeest. Ik was daar vorig jaar ook, best leuk, en grote kans dat er ook wel wat interessants rond loopt. Ga ik dan alléén daar heen om hopelijk met zo iemand in contact te komen? Nee! Maar elke keer dat soort dingen maar afzeggen, gaat natuurlijk ook niet werken. Je moet het geluk wel een beetje tarten.
Ik vind het zelf heel moeilijk wanneer ik er nou goed aan doe om naar mijn gevoel te luisteren (en ''nee'' te zeggen) of toch juist mijzelf wat meer een schop onder mijn kont te geven en toch te gaan.
enerzijds heb ik zoiets van : pfff tentfeesten, ik heb dat nu zo langzamerhand wel een beetje gehad. Sta je daar in een mensenmassa met bier, harde muziek. En daarnaast : ik heb ook niet meer die energie die ik vroeger wel had, om met allerlei vage kennissen hele gesprekken te gaan houden. Ooit vond ik dat leuk, nu maar vermoeiend. Maarja, weekenden met uitslapen, sporten, een filmpje kijken en een lange wandeling met mijn hond in het bos maken (wat eigenlijk mijn voorkeur heeft en waarschijnlijk ook mijn invulling zou zijn als ik een partner zou hebben), gaan me ook nergens brengen natuurlijk. Waar trek je de lijn
Ik heb als vrijgezelle 30 jarige soms een beetje een ''fear of missing out'' gevoel. Ik heb nu bijvoorbeeld al drie weken achter elkaar dat ik niet echt op noemenswaardige plaatsen kom waar ik bijvoorbeeld leuke jonge vrijgezellen rondlopen.
Net vraagt een vriendin, of ik komend weekend mee ga naar een tentfeest. Ik was daar vorig jaar ook, best leuk, en grote kans dat er ook wel wat interessants rond loopt. Ga ik dan alléén daar heen om hopelijk met zo iemand in contact te komen? Nee! Maar elke keer dat soort dingen maar afzeggen, gaat natuurlijk ook niet werken. Je moet het geluk wel een beetje tarten.
Ik vind het zelf heel moeilijk wanneer ik er nou goed aan doe om naar mijn gevoel te luisteren (en ''nee'' te zeggen) of toch juist mijzelf wat meer een schop onder mijn kont te geven en toch te gaan.
enerzijds heb ik zoiets van : pfff tentfeesten, ik heb dat nu zo langzamerhand wel een beetje gehad. Sta je daar in een mensenmassa met bier, harde muziek. En daarnaast : ik heb ook niet meer die energie die ik vroeger wel had, om met allerlei vage kennissen hele gesprekken te gaan houden. Ooit vond ik dat leuk, nu maar vermoeiend. Maarja, weekenden met uitslapen, sporten, een filmpje kijken en een lange wandeling met mijn hond in het bos maken (wat eigenlijk mijn voorkeur heeft en waarschijnlijk ook mijn invulling zou zijn als ik een partner zou hebben), gaan me ook nergens brengen natuurlijk. Waar trek je de lijn
donderdag 16 mei 2019 23:35
@ dimsum:
Zo'n periode heb ik ook een tijdje gehad. Stond ik opeens op feestjes waar ik me totaal niet thuis voelde. Waren dan vaak wel bekenden van bekenden, en dan hoorde ik 3/4 keer op een avond : ''Hoe ben JIJ hier nu weer beland, ik had jou echt niet verwacht''. En zo stond ik er ook wel een beetje bij. Echt ik had zeg maar tien dingen liever gedaan die avond, maar omdat die opties allemaal afvielen, stond ik maar daar. Niet fijn, kost geld, volgende dag een kater en ook niet echt lekker op mijn gemak, dus niet de beste versie van mijzelf. Als je er geen zin in hebt, zou ik het lekker overslaan. Dan kun je je avond (en die paar tientjes) beter besteden aan een Tinder gold abonnement en even selectief gaan swipen.
Zo'n periode heb ik ook een tijdje gehad. Stond ik opeens op feestjes waar ik me totaal niet thuis voelde. Waren dan vaak wel bekenden van bekenden, en dan hoorde ik 3/4 keer op een avond : ''Hoe ben JIJ hier nu weer beland, ik had jou echt niet verwacht''. En zo stond ik er ook wel een beetje bij. Echt ik had zeg maar tien dingen liever gedaan die avond, maar omdat die opties allemaal afvielen, stond ik maar daar. Niet fijn, kost geld, volgende dag een kater en ook niet echt lekker op mijn gemak, dus niet de beste versie van mijzelf. Als je er geen zin in hebt, zou ik het lekker overslaan. Dan kun je je avond (en die paar tientjes) beter besteden aan een Tinder gold abonnement en even selectief gaan swipen.
vrijdag 17 mei 2019 06:54
En dus maar dingen doen waar je eigenlijk geen zin in hebt? Geluk zit niet in relaties hoor...Dimsumm schreef: ↑16-05-2019 23:12Hebben jullie dit ook ==>?
Ik heb als vrijgezelle 30 jarige soms een beetje een ''fear of missing out'' gevoel. Ik heb nu bijvoorbeeld al drie weken achter elkaar dat ik niet echt op noemenswaardige plaatsen kom waar ik bijvoorbeeld leuke jonge vrijgezellen rondlopen.
Net vraagt een vriendin, of ik komend weekend mee ga naar een tentfeest. Ik was daar vorig jaar ook, best leuk, en grote kans dat er ook wel wat interessants rond loopt. Ga ik dan alléén daar heen om hopelijk met zo iemand in contact te komen? Nee! Maar elke keer dat soort dingen maar afzeggen, gaat natuurlijk ook niet werken. Je moet het geluk wel een beetje tarten.
Ik vind het zelf heel moeilijk wanneer ik er nou goed aan doe om naar mijn gevoel te luisteren (en ''nee'' te zeggen) of toch juist mijzelf wat meer een schop onder mijn kont te geven en toch te gaan.
enerzijds heb ik zoiets van : pfff tentfeesten, ik heb dat nu zo langzamerhand wel een beetje gehad. Sta je daar in een mensenmassa met bier, harde muziek. En daarnaast : ik heb ook niet meer die energie die ik vroeger wel had, om met allerlei vage kennissen hele gesprekken te gaan houden. Ooit vond ik dat leuk, nu maar vermoeiend. Maarja, weekenden met uitslapen, sporten, een filmpje kijken en een lange wandeling met mijn hond in het bos maken (wat eigenlijk mijn voorkeur heeft en waarschijnlijk ook mijn invulling zou zijn als ik een partner zou hebben), gaan me ook nergens brengen natuurlijk. Waar trek je de lijn
I.m.o moet je vooral in je vrije tijd dingen doen waar je je goed bij voelt en die je fijn vind.
Dingen zijn nou eenmaal niet maakbaar, hoe graag we dat ook zouden willen.
Ik heb dat ook een tijd gedaan tot een paar jaar terug, mezelf naar de kroeg slepen, met een vriend of vriendin of in mn eentje, met het idee dat ik zo meer kans heb om iemand tegen te komen.
Leverde mij vooral frustraties op en echt leuk was het niet.
vrijdag 17 mei 2019 07:34
Ik snap wat je zegt, maar t is wel dubbel natuurlijk. Met thuisblijven ontmoet je sowieso niemand natuurlijk. Dimsum, zijn er dan geen dingen te organiseren die je wel leuk vindt en waar hoogst waarschijnlijk ook nog wel leuke mannen komen?Phoebe-returns schreef: ↑17-05-2019 06:54En dus maar dingen doen waar je eigenlijk geen zin in hebt? Geluk zit niet in relaties hoor...
I.m.o moet je vooral in je vrije tijd dingen doen waar je je goed bij voelt en die je fijn vind.
Dingen zijn nou eenmaal niet maakbaar, hoe graag we dat ook zouden willen.
Ik heb dat ook een tijd gedaan tot een paar jaar terug, mezelf naar de kroeg slepen, met een vriend of vriendin of in mn eentje, met het idee dat ik zo meer kans heb om iemand tegen te komen.
Leverde mij vooral frustraties op en echt leuk was het niet.
Ik snap je goed hoor. In mijn soms op hol geslagen hoofd komt het dit festival-seizoen allemaal goed en loop ik tegen mijn witte prins op het dikke paard aan
. In de praktijk is t vast anders. Maar thuiszitten helpt niet. Probeer n compromis te vinden; wel de deur uit, maar dan naar iets wat jr wel leuk lijkt/waar je zo weer weg kan als t niks is.
Verdeel en heers.
vrijdag 17 mei 2019 07:59
Klopt, het is ook dubbel.Uilenzeik schreef: ↑17-05-2019 07:34Ik snap wat je zegt, maar t is wel dubbel natuurlijk. Met thuisblijven ontmoet je sowieso niemand natuurlijk. Dimsum, zijn er dan geen dingen te organiseren die je wel leuk vindt en waar hoogst waarschijnlijk ook nog wel leuke mannen komen?
Ik snap je goed hoor. In mijn soms op hol geslagen hoofd komt het dit festival-seizoen allemaal goed en loop ik tegen mijn witte prins op het dikke paard aan. In de praktijk is t vast anders. Maar thuiszitten helpt niet. Probeer n compromis te vinden; wel de deur uit, maar dan naar iets wat jr wel leuk lijkt/waar je zo weer weg kan als t niks is.
En idd met thuis zitten ontmoet je sowieso niemand maar idd ga dan iets doen watbje leuk vind.
Ik heb zelf een periode gehad dat ik echt een beetje wanhopig was denk ik en dan wel dingen deed die ik, achteraf, niet erg leuk vond om er maar even uit te zijn.
Dat was vooral frustrerend, maar goed er is natuurlijk ook een middenweg.
vrijdag 17 mei 2019 08:28
Ik ga over een paar weken op singlesweekend, en beslist niet met het doel om iemand tegen te komen. Aangezien ik al een keer op zo'n weekend ben geweest weet ik wat ik kan verwachten en dat is een weekend met leuke activiteiten en een hoop leeftijdgenoten waarvan ik ws. met een paar ook goed op zal kunnen schieten. Maar op zo'n reis gaan en een date verwachten, nee, die vergissing bega ik geen tweede keer
Verder is het in het algemeen natuurlijk belangrijk dat je activiteiten opzoekt waar je je goed bij voelt. Vroeger zou ik in mijn geval bijvoorbeeld een 90's of 00's feest hebben aangeraden, maar ik merk dat ik over mijn drukke feesten tot 4 uur 's nachts tijd heen ben. Heeft niks met leeftijd te makenje ziet op dat soort feesten zelfs veertigers en vijftigers, maar ieders interesse verschuift wel eens met de jaren. Nu ga ik graag naar bordspelclubs, en ook bij een sportschool begin in in de groepsles langzaamaan een paar kennissen te maken 
Verder is het in het algemeen natuurlijk belangrijk dat je activiteiten opzoekt waar je je goed bij voelt. Vroeger zou ik in mijn geval bijvoorbeeld een 90's of 00's feest hebben aangeraden, maar ik merk dat ik over mijn drukke feesten tot 4 uur 's nachts tijd heen ben. Heeft niks met leeftijd te makenje ziet op dat soort feesten zelfs veertigers en vijftigers
, maar ieders interesse verschuift wel eens met de jaren. Nu ga ik graag naar bordspelclubs, en ook bij een sportschool begin in in de groepsles langzaamaan een paar kennissen te maken
vrijdag 17 mei 2019 08:33
Leuke tip! Veel plezier!Whadiepooh schreef: ↑15-05-2019 23:14Ik wil alleen even aanhaken op het maken van nieuwe contacten. Het is vast niet ‘de oplossing’ voor alles maar ik heb recent een oproep op eetclubje gezocht geplaatst. Ik was verbaasd, binnen één week heel veel reacties van vooral vrouwen maar ook mannen. Mensen die opzoek zijn naar een leuke vriendengroep om mee te eten, borrelen maar ook sporten.
Denk niet dat ik direct mijn ware liefde er ga vinden maar voelt al fijn om nieuwe dingen op te bouwen en andere mensen te ontmoeten. Moet wel zeggen dat ze vrijwel allemaal single zijn. Twee ontmoetingen gehad met de club, ik vond het geslaagd.
Dacht wie weet hebben meer mensen er wat aan!
vrijdag 17 mei 2019 13:48
Leuke tip inderdaad!Whadiepooh schreef: ↑15-05-2019 23:14Ik wil alleen even aanhaken op het maken van nieuwe contacten. Het is vast niet ‘de oplossing’ voor alles maar ik heb recent een oproep op eetclubje gezocht geplaatst. Ik was verbaasd, binnen één week heel veel reacties van vooral vrouwen maar ook mannen. Mensen die opzoek zijn naar een leuke vriendengroep om mee te eten, borrelen maar ook sporten.
Denk niet dat ik direct mijn ware liefde er ga vinden maar voelt al fijn om nieuwe dingen op te bouwen en andere mensen te ontmoeten. Moet wel zeggen dat ze vrijwel allemaal single zijn. Twee ontmoetingen gehad met de club, ik vond het geslaagd.
Dacht wie weet hebben meer mensen er wat aan!
En als single ben je eenmaal wat actiever in dingen doen, contacten aangaan en deze onderhouden. Ik vind het heerlijk om thuis wat aan te rommelen, in bed hangen, maar ik weiger te verpieteren alleen omdat ik geen relatie heb Dus lekker dingen ondernemen dus.Welke site staan de oproepjes of heb je een oproepje geplaatst? Ben wel benieuwd!
vrijdag 17 mei 2019 13:58
Haha, zeker herkenbaar. Als je leuke mensen wil tegen komen, moet je daar wat voor doen. Die komen niet aanwaaien. Dus zien en gezien worden. Eerder schreef iemand ook dat die persoon graag buiten de deur wil afspreken, terras, kroeg etc. Die vrienden/vriendinnen wilden alleen thuis een biertje/wijntje drinken. Tja, dan kom je niet echt iemand tegen he.Dimsumm schreef: ↑16-05-2019 23:12Hebben jullie dit ook ==>?
Ik heb als vrijgezelle 30 jarige soms een beetje een ''fear of missing out'' gevoel. Ik heb nu bijvoorbeeld al drie weken achter elkaar dat ik niet echt op noemenswaardige plaatsen kom waar ik bijvoorbeeld leuke jonge vrijgezellen rondlopen.
Net vraagt een vriendin, of ik komend weekend mee ga naar een tentfeest. Ik was daar vorig jaar ook, best leuk, en grote kans dat er ook wel wat interessants rond loopt. Ga ik dan alléén daar heen om hopelijk met zo iemand in contact te komen? Nee! Maar elke keer dat soort dingen maar afzeggen, gaat natuurlijk ook niet werken. Je moet het geluk wel een beetje tarten.
Ik vind het zelf heel moeilijk wanneer ik er nou goed aan doe om naar mijn gevoel te luisteren (en ''nee'' te zeggen) of toch juist mijzelf wat meer een schop onder mijn kont te geven en toch te gaan.
enerzijds heb ik zoiets van : pfff tentfeesten, ik heb dat nu zo langzamerhand wel een beetje gehad. Sta je daar in een mensenmassa met bier, harde muziek. En daarnaast : ik heb ook niet meer die energie die ik vroeger wel had, om met allerlei vage kennissen hele gesprekken te gaan houden. Ooit vond ik dat leuk, nu maar vermoeiend. Maarja, weekenden met uitslapen, sporten, een filmpje kijken en een lange wandeling met mijn hond in het bos maken (wat eigenlijk mijn voorkeur heeft en waarschijnlijk ook mijn invulling zou zijn als ik een partner zou hebben), gaan me ook nergens brengen natuurlijk. Waar trek je de lijn
Ik vind thuis afspreken leuk,maar ik bemerk ook bij mijzelf dat ik een voorkeur heb voor buiten de deur. Dan ben ik in ieder geval in de gelegenheid om leuke mannen tegen te komen
Dus ik snap je gedachtegang. En mijn tip is: doe waar je zin in hebt
Soms heb je wel zin in die tentfeest. Soms niet. Als je niet de puf voor kan opbrengen om in de mensenmassa te staan en gesprekken te houden met vage kennissen. Dan niet doen.
vrijdag 17 mei 2019 14:04
Dit is mi wel de kern: als single moet je contacten hebben die dezelfde behoeften hebben of dezelfde interesses. Kunnen meerdere personen zijn. Vriendin a is terrasvriendin, b is voor naar de sauna etc. Juist als single wegen de juiste connecties hebben heep zwaar. En tevens: mensen die voor jou weinig meer te bieden hebbem of die je energie kosten moet je loslaten. Zonde van de investering, ook omdat je nu juist energie moet opdoen uit leuke dingen doen of dat broodnodige gesprek voor steun en begrip.
vrijdag 17 mei 2019 19:02
Oh zo'n weekend klinkt eigenlijk wel leuk! Ik weet wel van het bestaan van single-reizen (niets voor mij, ik backpack graag solo voor langere tijd)maar had er nooit bij stilgestaan dat dat ook bestaat in weekend-vorm. Bij welke organisatie doe je dat?Sheldon-Lee-Cooper schreef: ↑17-05-2019 08:28Ik ga over een paar weken op singlesweekend, en beslist niet met het doel om iemand tegen te komen. Aangezien ik al een keer op zo'n weekend ben geweest weet ik wat ik kan verwachten en dat is een weekend met leuke activiteiten en een hoop leeftijdgenoten waarvan ik ws. met een paar ook goed op zal kunnen schieten. Maar op zo'n reis gaan en een date verwachten, nee, die vergissing bega ik geen tweede keer
Verdeel en heers.
vrijdag 17 mei 2019 19:05
Ja dit klopt helemaal...en als je die mensen niet hebt loop je regelmatig vast.Julus schreef: ↑17-05-2019 14:04Dit is mi wel de kern: als single moet je contacten hebben die dezelfde behoeften hebben of dezelfde interesses. Kunnen meerdere personen zijn. Vriendin a is terrasvriendin, b is voor naar de sauna etc. Juist als single wegen de juiste connecties hebben heep zwaar. En tevens: mensen die voor jou weinig meer te bieden hebbem of die je energie kosten moet je loslaten. Zonde van de investering, ook omdat je nu juist energie moet opdoen uit leuke dingen doen of dat broodnodige gesprek voor steun en begrip.
Ik merk dat de laatste tijd heel erg.
Ook dingen waar ik mee zit dat ik het niet kwijt kan. Nu ook weer, ik zit ergens mee en dan kom ik thuis en moet ik er weer alleen mee dealen. Niet iemand die weet hoe moeilijk sommige dingen voor mij zijn, mij door en door kent (buiten mijn ouders) en een steun kan zijn daarin.
Maar ook wat hierboven beschreven wordt over dingen ondernemen.
Ik heb wel wat kennissen, maar dan moet je allemaal weer ver van tevoren iets plannen, wat op dat moment dan nooit goed uitkomt...
Het werkt voor mij ook niet.., want zoiets moet dan leuk zijn want daarna zie je elkaar weer even niet want iedereen heeft het druk.
Terwijl als je een partner hebt kun je spontaan iets afspreken, als je gewoon energie hebt en zin om weg te gaan, goh zullen we vanavond uit eten gaan of een drankje.
Dat mis ik de laatste tijd steeds meer.
vrijdag 17 mei 2019 19:15
Wat naar dat je dat niet heb in je omgevingyesss schreef: ↑17-05-2019 19:05Ja dit klopt helemaal...en als je die mensen niet hebt loop je regelmatig vast.
Ik merk dat de laatste tijd heel erg.
Ook dingen waar ik mee zit dat ik het niet kwijt kan. Nu ook weer, ik zit ergens mee en dan kom ik thuis en moet ik er weer alleen mee dealen. Niet iemand die weet hoe moeilijk sommige dingen voor mij zijn, mij door en door kent (buiten mijn ouders) en een steun kan zijn daarin.
Maar ook wat hierboven beschreven wordt over dingen ondernemen.
Ik heb wel wat kennissen, maar dan moet je allemaal weer ver van tevoren iets plannen, wat op dat moment dan nooit goed uitkomt...
Het werkt voor mij ook niet.., want zoiets moet dan leuk zijn want daarna zie je elkaar weer even niet want iedereen heeft het druk.
Terwijl als je een partner hebt kun je spontaan iets afspreken, als je gewoon energie hebt en zin om weg te gaan, goh zullen we vanavond uit eten gaan of een drankje.
Dat mis ik de laatste tijd steeds meer.
. Ik ben gezegend met de meest fantastische vrienden en vriendinnen waarbij ik alles kwijt kan. De band met mijn familie is niet zo sterk, dus mijn vrienden zijn mijn familie geworden. T zijn er niet veel, maar ik heb ze met zorg uitgezocht en zij hebben blijkbaar ook voor mij gekozen 
.Ik ben heel erg zuinig op ze.Neemt niet weg dat ze niet altijd maar kunnen of willen als ik de behoefte voel tot een goed gesprek of een activiteit. Ze hebben allemaal een relatie (een deel heeft ook kinderen) en het gezinsleven vraagt, naast hun werk, gewoon tijd en aandacht. Dus soms heb ik pech. Dan eindig ik bijvoorbeeld alleen in de sauna of ik ga gewoon niet en prik een datum waarop de ander wel kan.
Is er buiten je ouders echt niemand die je kan steunen en bij wie je je verhaal kwijt kan, of vind je het lastig je zomaar open te stellen naar een ander?
Verdeel en heers.
vrijdag 17 mei 2019 20:30
Ik herken het ook wel een beetje hoor, je hebt altijd het gevoel (en het is ook gewoon zo) dat je jezelf moet vermaken dus dat ben je wel een keer zat, ook dat je geen ervaringen kan delen. Nieuwe contacten ontstaan ook niet zomaar, helemaal niet als je al alleen bent want dan moet je zelf die stap zetten wat je niet zo snel doet. Maar heel langzaamaan leer je er wel mee leven, je moet welUilenzeik schreef: ↑17-05-2019 19:15Wat naar dat je dat niet heb in je omgeving
Neemt niet weg dat ze niet altijd maar kunnen of willen als ik de behoefte voel tot een goed gesprek of een activiteit. Ze hebben allemaal een relatie (een deel heeft ook kinderen) en het gezinsleven vraagt, naast hun werk, gewoon tijd en aandacht. Dus soms heb ik pech. Dan eindig ik bijvoorbeeld alleen in de sauna of ik ga gewoon niet en prik een datum waarop de ander wel kan.
Is er buiten je ouders echt niemand die je kan steunen en bij wie je je verhaal kwijt kan, of vind je het lastig je zomaar open te stellen naar een ander?
zaterdag 18 mei 2019 00:08
In mijn geval een samenwerking van villavibes en singlereizen.nl (niet als reclame bedoeld). Er zijn echter meer dan genoef van dat soort organisaties, Google is je vriendje
zaterdag 18 mei 2019 07:01
Dat ziet er oprecht leuk uit! Het filmpje bekeken en bij Jenga was ik omSheldon-Lee-Cooper schreef: ↑18-05-2019 00:08In mijn geval een samenwerking van villavibes en singlereizen.nl (niet als reclame bedoeld). Er zijn echter meer dan genoef van dat soort organisaties, Google is je vriendje
. Hm... ik ben die dagen vrij geloof ik... ik ga hier eens goed over nadenken. Ik reis graag solo en ontmoet dan graag nieuwe mensen. T zal vast met iemand klikken, vriendschappelijk of niet. Zo niet, heb ik in elk geval allemaal dingen gedaan die ik leuk vind ...Knopen doorhakken is niet mijn sterkste kant
Verdeel en heers.
zaterdag 18 mei 2019 12:47
Het is ook wel te doen, en ik denk dat het vooral belangrijk is om te blijven beseffen dat het single leven ook voordelen heeft. Want die heeft het écht (voor de één meer dan voor de ander weliswaar, maar toch).lola712 schreef: ↑17-05-2019 20:30Ik herken het ook wel een beetje hoor, je hebt altijd het gevoel (en het is ook gewoon zo) dat je jezelf moet vermaken dus dat ben je wel een keer zat, ook dat je geen ervaringen kan delen. Nieuwe contacten ontstaan ook niet zomaar, helemaal niet als je al alleen bent want dan moet je zelf die stap zetten wat je niet zo snel doet. Maar heel langzaamaan leer je er wel mee leven, je moet wel
Bij mij gaat het ook met ups and downs. Dan zie je op facebook dat de vrouw van mijn beste kameraad bekend maakt dat er een broertje bij komt. Echt honderd mensen die daarop reageren : ''fantastisch, wat leuk, vooral genieten, etc''. Vind het leuk voor hen, maar dat zijn ook wel van die momenten waarop ik word geconfronteerd met het feit dat mijn leven zich toch best in de anonimiteit afspeelt. Er gebeurt ook niets noemenswaardigs. Hoewel ik helemaal niet aandachtsgeil ben, is het soms toch fijn als mensen je even erkennen. Maar dat vind ik zelf als single echt lastig. De meeste mensen gaan wél trouwen, krijgen wél kinderen, en alsware ht bijna vanzelfsprekend, gaat het dan 90% van de tijd over hen. Baal daar wel eens van, maar snap het ook wel weer.
zaterdag 18 mei 2019 13:23
Precies dat FCBM...
Super herkenbaar. Inderdaad dat je ook weleens positief in de aandacht wil staan. Het is vooral relaties en kinderen waarmee mensen een bepaalde aandacht krijgen en als je dat dus niet hebt voelt het soms alsof je buiten de boot valt.
Ik heb het nu vooral met mijn zus die gaat samenwonen en iedere keer als ik haar zie gaat het over het huis en haar nieuwe vriend tot in de detail.(maar andersom nooit eens interesse)
En precies wat je zegt, de vanzelfsprekendheid dat het daar dan inderdaad continu over moet gaan....
En ik weet gewoon dat ik het beter zou kunnen hebben als ik iemand had waarmee je gewoon dat soort dingen kan bespreken. Buiten het feit dat het voor mij een gevoelig onderwerp is is zij ook wel iemand die het continu moet benadrukken en weinig tot geen ruimte laat voor een ander. Na zo'n bezoekje voel ik me dus ook altijd helemaal leeg en moet ik altijd weer even bijkomen...
(Liever niet quoten )
Super herkenbaar. Inderdaad dat je ook weleens positief in de aandacht wil staan. Het is vooral relaties en kinderen waarmee mensen een bepaalde aandacht krijgen en als je dat dus niet hebt voelt het soms alsof je buiten de boot valt.
Ik heb het nu vooral met mijn zus die gaat samenwonen en iedere keer als ik haar zie gaat het over het huis en haar nieuwe vriend tot in de detail.(maar andersom nooit eens interesse)
En precies wat je zegt, de vanzelfsprekendheid dat het daar dan inderdaad continu over moet gaan....
En ik weet gewoon dat ik het beter zou kunnen hebben als ik iemand had waarmee je gewoon dat soort dingen kan bespreken. Buiten het feit dat het voor mij een gevoelig onderwerp is is zij ook wel iemand die het continu moet benadrukken en weinig tot geen ruimte laat voor een ander. Na zo'n bezoekje voel ik me dus ook altijd helemaal leeg en moet ik altijd weer even bijkomen...
(Liever niet quoten
)
yesss wijzigde dit bericht op 18-05-2019 15:19
10.99% gewijzigd
zaterdag 18 mei 2019 13:26
Ik zie het zo: met een relatie en kinderen zijn je dagen automatisch al ingevuld. Als single moet je er elke dag het beste van maken en leef je minder op de automatische piloot, je moet jezelf echt elke dag vermaken en blij zijn met jezelf. Kinderen moet je ook onderhouden, vermaken, naar sport brengen, vriendjes ontmoeten etc. Als single kan je rustig een weekend niemand zien en 48 uur op de bank doorbrengen... Mijn grootste valkuil is om helemaal niets te doen en niet onder de mensen te komen als ik mij doen voel maar dan wordt het probleem alleen maar groter.FCBM schreef: ↑18-05-2019 12:47Het is ook wel te doen, en ik denk dat het vooral belangrijk is om te blijven beseffen dat het single leven ook voordelen heeft. Want die heeft het écht (voor de één meer dan voor de ander weliswaar, maar toch).
Bij mij gaat het ook met ups and downs. Dan zie je op facebook dat de vrouw van mijn beste kameraad bekend maakt dat er een broertje bij komt. Echt honderd mensen die daarop reageren : ''fantastisch, wat leuk, vooral genieten, etc''. Vind het leuk voor hen, maar dat zijn ook wel van die momenten waarop ik word geconfronteerd met het feit dat mijn leven zich toch best in de anonimiteit afspeelt. Er gebeurt ook niets noemenswaardigs. Hoewel ik helemaal niet aandachtsgeil ben, is het soms toch fijn als mensen je even erkennen. Maar dat vind ik zelf als single echt lastig. De meeste mensen gaan wél trouwen, krijgen wél kinderen, en alsware ht bijna vanzelfsprekend, gaat het dan 90% van de tijd over hen. Baal daar wel eens van, maar snap het ook wel weer.
zaterdag 18 mei 2019 13:27
Ja dat lijkt me zo fijn dat je dat hebt. Vriendschappen zijn gewoon niet vanzelfsprekend.., door de jaren heen vriendschappen los moeten laten en nieuwe mensen leren kennen vind ik ook niet makkelijk.Uilenzeik schreef: ↑17-05-2019 19:15Wat naar dat je dat niet heb in je omgeving
Neemt niet weg dat ze niet altijd maar kunnen of willen als ik de behoefte voel tot een goed gesprek of een activiteit. Ze hebben allemaal een relatie (een deel heeft ook kinderen) en het gezinsleven vraagt, naast hun werk, gewoon tijd en aandacht. Dus soms heb ik pech. Dan eindig ik bijvoorbeeld alleen in de sauna of ik ga gewoon niet en prik een datum waarop de ander wel kan.
Is er buiten je ouders echt niemand die je kan steunen en bij wie je je verhaal kwijt kan, of vind je het lastig je zomaar open te stellen naar een ander?
Ik heb maar zelden echt een hele goede klik en misschien door de teleurstellingen ook wel wat moeite met openstellen, maar het moet wel goed voelen.
zaterdag 18 mei 2019 14:58
Herkenbaar, ik ken dat gevoel.FCBM schreef: ↑18-05-2019 12:47Het is ook wel te doen, en ik denk dat het vooral belangrijk is om te blijven beseffen dat het single leven ook voordelen heeft. Want die heeft het écht (voor de één meer dan voor de ander weliswaar, maar toch).
Bij mij gaat het ook met ups and downs. Dan zie je op facebook dat de vrouw van mijn beste kameraad bekend maakt dat er een broertje bij komt. Echt honderd mensen die daarop reageren : ''fantastisch, wat leuk, vooral genieten, etc''. Vind het leuk voor hen, maar dat zijn ook wel van die momenten waarop ik word geconfronteerd met het feit dat mijn leven zich toch best in de anonimiteit afspeelt. Er gebeurt ook niets noemenswaardigs. Hoewel ik helemaal niet aandachtsgeil ben, is het soms toch fijn als mensen je even erkennen. Maar dat vind ik zelf als single echt lastig. De meeste mensen gaan wél trouwen, krijgen wél kinderen, en alsware ht bijna vanzelfsprekend, gaat het dan 90% van de tijd over hen. Baal daar wel eens van, maar snap het ook wel weer.
Je voelt je toch snel een buitenbeentje als je een ander leven lijd dan de meeste mensen van jouw leeftijd.
En op FB lijken levens van anderen helemaal perfect.
Niet makkelijk om je daar zo nu en dan niet onzeker door te voelen, ik heb dat ook wel eens.
zaterdag 18 mei 2019 15:19
Dat lijkt, ja.
Ondertussen blijkt die ene kennis die al 20 jaar getrouwd is, verlaten te zijn door haar vreemdgaande man die naar het buitenland vertrok en niks meer betaalde.
Of die oude vriendin die jarenlang happy foto's postte van haar vriend en kinderen en die ook opeens is gedumpt door hem. En die zich als klootzak ontpopte.
Zomaar een greep uit mijn FB. In beide gevallen hebben ze met mij uitgebreid gedeeld wat er speelde. En ik dacht: die zijn echt al zo lang happy! In beide gevallen bleek er al langer veel niet goed te zitten.
Realitycheck! En zo kan ik meer voorbeelden noemen. Iets wat op FB zo anders leek.
Ondertussen blijkt die ene kennis die al 20 jaar getrouwd is, verlaten te zijn door haar vreemdgaande man die naar het buitenland vertrok en niks meer betaalde.
Of die oude vriendin die jarenlang happy foto's postte van haar vriend en kinderen en die ook opeens is gedumpt door hem. En die zich als klootzak ontpopte.
Zomaar een greep uit mijn FB. In beide gevallen hebben ze met mij uitgebreid gedeeld wat er speelde. En ik dacht: die zijn echt al zo lang happy! In beide gevallen bleek er al langer veel niet goed te zitten.
Realitycheck! En zo kan ik meer voorbeelden noemen. Iets wat op FB zo anders leek.
zaterdag 18 mei 2019 15:28
Ja dat klopt ook wel Julus.
Ik denk dat je op een gegeven moment ook dingen gaat romantiseren (zeker als je zelf niet lekker in je vel zit) en mensen plaatsen nou eenmaal alleen de positieve dingen.
Iedereen heeft zo zijn dingen en inderdaad vaak is het plaatje wat weerbarstiger of dus helemaal niet zo mooi als dat het leek.., ik denk dat het ook goed is om je dat te realiseren.
Anders ga je je alleen maar blind staren , wat ik zelf te vaak doe de laatste tijd
Ik denk dat je op een gegeven moment ook dingen gaat romantiseren (zeker als je zelf niet lekker in je vel zit) en mensen plaatsen nou eenmaal alleen de positieve dingen.
Iedereen heeft zo zijn dingen en inderdaad vaak is het plaatje wat weerbarstiger of dus helemaal niet zo mooi als dat het leek.., ik denk dat het ook goed is om je dat te realiseren.
Anders ga je je alleen maar blind staren , wat ik zelf te vaak doe de laatste tijd
