Vakantie afzeggen voor overlijden opa?

08-12-2019 20:12 233 berichten
Alle reacties Link kopieren
.
meyaandra wijzigde dit bericht op 28-12-2019 21:31
Reden: .
99.81% gewijzigd
Jillian69 schreef:
10-12-2019 18:12
Dit hele topic gaat toch ook om de vraag: wel of niet op de begrafenis aanwezig te zijn? Ik verduidelijk zelfs nog: is het belangrijk om op dat moment afscheid te nemen?
Nee, het draait om het thema: Ben je voor je naasten op momenten dat ze steun kunnen gebruiken.
Alle reacties Link kopieren
Blankepit schreef:
11-12-2019 10:25
Nee, het draait om het thema: Ben je voor je naasten op momenten dat ze steun kunnen gebruiken.

Moeders 'naasten' zijn in dit geval, primair haar broers en zussen - die samen met haar destijds in hetzelfde gezin bij hun vader (opa) zijn opgegroeid en die daarna allemaal al zo'n 20-40 jaar hun eigen leven leiden.
Als dat een leven mét een partner is, dan is de partner van moeder degene van wie zij steun mag verwachten.

Overigens lees ik nergens dat het gaat om de vader (opa) van moeder zelf: het kan ook nog gaan om haar (voormalige) schoonvader. Dat is immers ook "de opa van TO's vriend".

Hoeveel steun en in welke vorm wordt van de vriend verwacht?
Meestal werken mensen, zowel de kinderen (generatie van de moeder) als de kleinkinderen.

Na het overlijden van een opa/oma bel je als kleinkind misschien je ouders iets vaker op en/of je gaat een keertje extra langs bij je ouders.
Maar, 92 jaar + na een ziekbed.... dan is het normaal gesproken toch voor een volwassen vrouw niet nodig (en haalbaar) dat haar volwassen "kind" (zoon) de hele dag naast haar op de bank zit? Daar heb je toch niet voldoende vakantiedagen voor

Trouwens, bellen (desnoods twee keer per dag), kan ook vanaf een vakantieadres.

Is er niet een oom die moeder een arm kan aanbieden op de dag van de begrafenis?
Gebruna schreef:
11-12-2019 11:06
Moeders 'naasten' zijn in dit geval, primair haar broers en zussen - die samen met haar destijds in hetzelfde gezin bij hun vader (opa) zijn opgegroeid en die daarna allemaal al zo'n 20-40 jaar hun eigen leven leiden.
In onze familie zien wij onze moeder ook als naaste, maar we zijn dan wel een hele aparte familie.
Alle reacties Link kopieren
pokkewijf schreef:
09-12-2019 20:03
Dát.. vriend heeft opa al een jaar niet gezien. Ff kort door de bocht. Als opa overleden is dan merkt hij er ook weinig van ...
Pokkewijf, je doet je naam alle eer aan.... :cry:
Alle reacties Link kopieren
Blankepit schreef:
11-12-2019 10:25
Nee, het draait om het thema: Ben je voor je naasten op momenten dat ze steun kunnen gebruiken.
Nee, hoor. Misschien een van de subthema's, maar niet het hoofdthema.
Alle reacties Link kopieren
Nevelsteentje1-2-3 schreef:
11-12-2019 11:42
Pokkewijf, je doet je naam alle eer aan.... :cry:
Dat dacht ik ook meteen 😂
Alle reacties Link kopieren
Gebruna schreef:
11-12-2019 11:06
Moeders 'naasten' zijn in dit geval, primair haar broers en zussen - die samen met haar destijds in hetzelfde gezin bij hun vader (opa) zijn opgegroeid en die daarna allemaal al zo'n 20-40 jaar hun eigen leven leiden.
Als dat een leven mét een partner is, dan is de partner van moeder degene van wie zij steun mag verwachten.
Wie bepaalt dat? Dat jij dat vindt betekent niet dat dat mainstream is. Niet elk gezin is het hetzelfde van samenstelling, cultuur en opvattingen. Zelfs voor de wet ben je als kind 1e graads verwante. Ik vind het persoonlijk triest en armoede als je als ouder geen steun van je volwassen kind mag ervaren als je aangeeft dat je dat nodig hebt. Maar hé dat is mijn mening maar.
Alle reacties Link kopieren
blauwe_emmer schreef:
12-12-2019 12:43
Ik vind het persoonlijk triest en armoede als je als ouder geen steun van je volwassen kind mag ervaren als je aangeeft dat je dat nodig hebt. Maar hé dat is mijn mening maar.
Het is nog niet bekend of en wanneer het nodig is. Ook de moeder in dit geval heeft geen idee. Ze weet nu al wel dat het niet meer lang kan duren, dus zou nu al steun nodig kunnen hebben, niet pas op de begrafenis zelf, lijkt mij. Het gaat geen verrassing meer zijn als het overlijden daadwerkelijk plaatsvindt. Nu kunnen ook alvast dingen geregeld worden in praktische zin.
Is de zoon nu niet nodig?

Overigens geloof ik uit eigen ervaring niet per se meteen een moeder. Die van mij zou vooral publiek nodig gehad hebben waaraan ze kon vertellen dat ze steun nodig had. Een zoon die zijn vakantie had afgeblazen voor haar zou ze geweldig vinden, maar vooral om over te praten, niet om tegen te praten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven