Relaties
alle pijlers
Verschillen in relatie
zondag 10 februari 2019 23:41
Lieve viva'ers,
Graag deel ik mijn verhaal met jullie. Gewoon om even te spuien en een aantal objectieve meningen te horen.
Ik heb een vriend en we zijn gelukkig, maar.. we verschillen. Ik heb namelijk gekozen voor een 'probleemgeval' en verschillen op een aantal gebieden erg.
Mijn vriend heeft een problematische jeugd gehad, mede daardoor zijn school nooit afgemaakt (alleen een VMBO diploma) en heeft werkervaring in een gebied waar slechts flexuren zijn en/of zeer slecht betaald wordt. Ik heb een fijne jeugd gehad, opgevoed met bepaalde normen en waarden, sinds kort een WO opleiding afgerond en een goede baan.
We zijn een jaar bij elkaar en ik heb met mijn roze bril op een keuze gemaakt waar ik spijt van heb. We hebben samen een huurcontract (vrije sector) afgesloten met een minimumduur van 1 jaar. Het is pittige huur (1000,- p.m.) wat samen goed te betalen is, maar alleen natuurlijk een stuk minder. Ik zou het alleen nét aan redden, maar dan is het sparen vrijwel niet mogelijk. Ik wil na deze huurduur namelijk graag een woning kopen (en dat is ook de enige optie; sociale huur kom ik niet voor in aanmerking en kopen zonder een spaarpotje kosten koper ook niet..)
Achteraf had ik het beter niet kunnen doen en nog even thuis kunnen blijven wonen. Dat weet ik nu, maar ik kan nu niet meer terug. Momenteel huren we bijna twee maanden en het moment is aangebroken dat het slecht gaat met het bedrijf waar mijn vriend werkt. Het is een ongelofelijk onprofessionele eenmanszaak en de boel staat op barsten. Aangezien mijn vriend geen diploma's heeft en eigenlijk altijd via via aan zijn banen is gekomen vrees ik behoorlijk. Ik vrees ook dat dit mijn toekomst zal zijn als ik met hem door zal gaan; altijd van baan naar baan, angst voor zijn baan, nooit kunnen doorgroeien etc. Hij vindt het zelf ook verschrikkelijk, maar heeft dit in het verleden ook al zoveel meegemaakt, nooit kunnen sparen en is inmiddels bijna dertig. Ik erger mij er dan aan dat hij nooit zelf ambitieus genoeg is geweest om meer opties te onderzoeken,
Ik heb hem inmiddels meegesleept naar open dagen van deeltijdscholen, het langlerenkrediet voor hem uitgestippeld, geholpen met motivatiebrief, vacatures voor hem opgezocht, banen voor hem opgezocht waarbij het mogelijk is om te leren en te werken tegelijk (politie bijvoorbeeld) maar hij is uiteindelijk degene die dit zal moeten oppakken en doorzetten. Hij is niet pro-actief genoeg en als hij dit wel had geweest dan had hij niet inmiddels dertig geweest zonder een toekomstplan, dat weet ik ook, alleen besef ik mij dat te laat.
Ik ben waar mogelijk welwillend om hem te helpen met wat dan ook, maar ik kan niet alles voor hem oppakken en inmiddels slurpt deze relatie al mijn energie op. Ik ben voornamelijk bezig met hem te redden en zijn toekomst te redden.
Na een open dag is hij bijvoorbeeld zeer enthousiast over een opleiding, maar steekt vervolgens geen energie meer in het daadwerkelijk oppakken. Ik zelf ben zo enthousiast dat ik het informatieboekje bij wijze van spreken al van binnen naar buiten heb gekeerd en allerlei instanties heb gebeld voor uitsluitsel.
Ik ben dol op deze man en geloof echt dat hij meer in zijn mars heeft dan nu en dat hij wel degelijk wil, maar ik ben bang dat mijn toekomst hier uiteindelijk onder gaat leiden.. en zit nu met dat huurhuis in mijn maag..
Wat zouden jullie doen in deze situatie?
Graag deel ik mijn verhaal met jullie. Gewoon om even te spuien en een aantal objectieve meningen te horen.
Ik heb een vriend en we zijn gelukkig, maar.. we verschillen. Ik heb namelijk gekozen voor een 'probleemgeval' en verschillen op een aantal gebieden erg.
Mijn vriend heeft een problematische jeugd gehad, mede daardoor zijn school nooit afgemaakt (alleen een VMBO diploma) en heeft werkervaring in een gebied waar slechts flexuren zijn en/of zeer slecht betaald wordt. Ik heb een fijne jeugd gehad, opgevoed met bepaalde normen en waarden, sinds kort een WO opleiding afgerond en een goede baan.
We zijn een jaar bij elkaar en ik heb met mijn roze bril op een keuze gemaakt waar ik spijt van heb. We hebben samen een huurcontract (vrije sector) afgesloten met een minimumduur van 1 jaar. Het is pittige huur (1000,- p.m.) wat samen goed te betalen is, maar alleen natuurlijk een stuk minder. Ik zou het alleen nét aan redden, maar dan is het sparen vrijwel niet mogelijk. Ik wil na deze huurduur namelijk graag een woning kopen (en dat is ook de enige optie; sociale huur kom ik niet voor in aanmerking en kopen zonder een spaarpotje kosten koper ook niet..)
Achteraf had ik het beter niet kunnen doen en nog even thuis kunnen blijven wonen. Dat weet ik nu, maar ik kan nu niet meer terug. Momenteel huren we bijna twee maanden en het moment is aangebroken dat het slecht gaat met het bedrijf waar mijn vriend werkt. Het is een ongelofelijk onprofessionele eenmanszaak en de boel staat op barsten. Aangezien mijn vriend geen diploma's heeft en eigenlijk altijd via via aan zijn banen is gekomen vrees ik behoorlijk. Ik vrees ook dat dit mijn toekomst zal zijn als ik met hem door zal gaan; altijd van baan naar baan, angst voor zijn baan, nooit kunnen doorgroeien etc. Hij vindt het zelf ook verschrikkelijk, maar heeft dit in het verleden ook al zoveel meegemaakt, nooit kunnen sparen en is inmiddels bijna dertig. Ik erger mij er dan aan dat hij nooit zelf ambitieus genoeg is geweest om meer opties te onderzoeken,
Ik heb hem inmiddels meegesleept naar open dagen van deeltijdscholen, het langlerenkrediet voor hem uitgestippeld, geholpen met motivatiebrief, vacatures voor hem opgezocht, banen voor hem opgezocht waarbij het mogelijk is om te leren en te werken tegelijk (politie bijvoorbeeld) maar hij is uiteindelijk degene die dit zal moeten oppakken en doorzetten. Hij is niet pro-actief genoeg en als hij dit wel had geweest dan had hij niet inmiddels dertig geweest zonder een toekomstplan, dat weet ik ook, alleen besef ik mij dat te laat.
Ik ben waar mogelijk welwillend om hem te helpen met wat dan ook, maar ik kan niet alles voor hem oppakken en inmiddels slurpt deze relatie al mijn energie op. Ik ben voornamelijk bezig met hem te redden en zijn toekomst te redden.
Na een open dag is hij bijvoorbeeld zeer enthousiast over een opleiding, maar steekt vervolgens geen energie meer in het daadwerkelijk oppakken. Ik zelf ben zo enthousiast dat ik het informatieboekje bij wijze van spreken al van binnen naar buiten heb gekeerd en allerlei instanties heb gebeld voor uitsluitsel.
Ik ben dol op deze man en geloof echt dat hij meer in zijn mars heeft dan nu en dat hij wel degelijk wil, maar ik ben bang dat mijn toekomst hier uiteindelijk onder gaat leiden.. en zit nu met dat huurhuis in mijn maag..
Wat zouden jullie doen in deze situatie?
maandag 11 februari 2019 08:49
Zeg dat wel.
To, ik krijg het al benauwd als ik je alleen al lees. Je stelt torenhoge eisen aan iemand die daar nooit aan gaat voldoen. Hij moet zich maar helemaal aanpassen aan jouw referentiekader, wensen en eisen. Je toon klinkt ook behoorlijk denigrerend. Als ik jouw vriend was dan zou ik opstappen. Je klinkt ook helemaal niet alsof je dol op hem bent, maar alleen dol op wie jij beslist dat hij moet zijn.
maandag 11 februari 2019 08:58
Mischien kan of wil hij dat niet. Je maakt zelf ook geen slimme keuzes zoals een duur huis en een vriend die eerst moet veranderen voordat hij goed genoeg is. Ik denk dat je beter eens in de spiegel kunt kijken ipv je focussen op het veranderen van een ander.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 11 februari 2019 09:07
Ik denk dat TO haar keuzes in het volste vertrouwen heeft gemaakt. Alleen realiseert ze zich nu hoe kwetsbaar de situatie is. Dat is op zich positief. Er zijn ook genoeg mensen die hun kop in het zand steken.
Ik denk alleen dat de oplossingsrichting niet de juiste is. TO is nu symptomen aan het bestrijden door haar vriend zo snel mogelijk in een betrouwbare kostwinner om te toveren. Maar de oplossing ligt bij het minder kwetsbaar maken van de situatie. Minder vaste lasten. Leven naar wat je kan financieel dragen. Dan kun je in alle rust je vriend onvoorwaardelijk steunen en aanmoedigen.
Ik denk alleen dat de oplossingsrichting niet de juiste is. TO is nu symptomen aan het bestrijden door haar vriend zo snel mogelijk in een betrouwbare kostwinner om te toveren. Maar de oplossing ligt bij het minder kwetsbaar maken van de situatie. Minder vaste lasten. Leven naar wat je kan financieel dragen. Dan kun je in alle rust je vriend onvoorwaardelijk steunen en aanmoedigen.
maandag 11 februari 2019 12:13
maandag 11 februari 2019 12:22
Wat betreft dat huurhuis: je hebt nou eenmaal dat contract getekend. Blijkbaar kun je het ook betalen, alleen kun je dan tijdelijk niet sparen. Dat is dan maar zo. Je hebt dit risico zelf genomen, want je wist toen ook al hoe de vlag erbij hing. Misschien dat je dat aspect gewoon kunt accepteren, dan knaagt het ook wat minder aan je.
Verder kan ik me zo voorstellen dat hij zich nogal overdonderd voelt. Ook al ben je geïnteresseerd in een opleiding, dan nog heb je geen zin om je in te schrijven met het mes op je keel. Hij heeft het recht om het rustig te laten bezinken. Als jij hem zo op zijn nek zit, werkt het waarschijnlijk alleen maar averechts.
Hem nu opeens gaan verwijten dat hij niet ambitieus en niet pro-actief is slaat nergens op. Dat is hij al die tijd niet geweest. Hij heeft je nooit voorgehouden dat wel te zijn. Je hebt hier zelf voor gekozen, en nee, dat wil niet zeggen dat het nu een relatie voor het leven is en dat je niet meer weg mag, maar dat er bepaalde gevolgen aan zitten, zoals dat huis waar je nu aan vastzit, dat had je zelf ook kunnen weten.
Verder kan ik me zo voorstellen dat hij zich nogal overdonderd voelt. Ook al ben je geïnteresseerd in een opleiding, dan nog heb je geen zin om je in te schrijven met het mes op je keel. Hij heeft het recht om het rustig te laten bezinken. Als jij hem zo op zijn nek zit, werkt het waarschijnlijk alleen maar averechts.
Hem nu opeens gaan verwijten dat hij niet ambitieus en niet pro-actief is slaat nergens op. Dat is hij al die tijd niet geweest. Hij heeft je nooit voorgehouden dat wel te zijn. Je hebt hier zelf voor gekozen, en nee, dat wil niet zeggen dat het nu een relatie voor het leven is en dat je niet meer weg mag, maar dat er bepaalde gevolgen aan zitten, zoals dat huis waar je nu aan vastzit, dat had je zelf ook kunnen weten.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 11 februari 2019 12:24
Dit dus.Susan schreef: ↑11-02-2019 12:22Wat betreft dat huurhuis: je hebt nou eenmaal dat contract getekend. Blijkbaar kun je het ook betalen, alleen kun je dan tijdelijk niet sparen. Dat is dan maar zo. Je hebt dit risico zelf genomen, want je wist toen ook al hoe de vlag erbij hing. Misschien dat je dat aspect gewoon kunt accepteren, dan knaagt het ook wat minder aan je.
Verder kan ik me zo voorstellen dat hij zich nogal overdonderd voelt. Ook al ben je geïnteresseerd in een opleiding, dan nog heb je geen zin om je in te schrijven met het mes op je keel. Hij heeft het recht om het rustig te laten bezinken. Als jij hem zo op zijn nek zit, werkt het waarschijnlijk alleen maar averechts.
Hem nu opeens gaan verwijten dat hij niet ambitieus en niet pro-actief is slaat nergens op. Dat is hij al die tijd niet geweest. Hij heeft je nooit voorgehouden dat wel te zijn. Je hebt hier zelf voor gekozen, en nee, dat wil niet zeggen dat het nu een relatie voor het leven is en dat je niet meer weg mag, maar dat er bepaalde gevolgen aan zitten, zoals dat huis waar je nu aan vastzit, dat had je zelf ook kunnen weten.
maandag 11 februari 2019 12:25
er is vast wel een manier om de huur op te zeggen, of zorg in ieder geval dat jouw naam van het contract gaat...
verdiep je verder daarin, en meld bij je vriend dat je spijt hebt van het huis en hoe duur het is. Dat je graag meer zou sparen.
Of je relatie dat overleeft is de vraag, maar goed niet je voornaamste zorg zo te lezen.... ik zou ophouden met dat duwen aan hem, dat is echt nergens goed voor hoor en heeft met hem redden ook al weinig te maken.
verdiep je verder daarin, en meld bij je vriend dat je spijt hebt van het huis en hoe duur het is. Dat je graag meer zou sparen.
Of je relatie dat overleeft is de vraag, maar goed niet je voornaamste zorg zo te lezen.... ik zou ophouden met dat duwen aan hem, dat is echt nergens goed voor hoor en heeft met hem redden ook al weinig te maken.
Lorem Ipsum
maandag 11 februari 2019 13:07
Wat betreft de huurdersovereenkomst, heb ik wellicht wel een tip voor je.
Een heleboel jaren geleden heb ik het ook eens bij de hand gehad .
Juridisch loket gaf destijds aan: dat het mogelijk was als ikzelf een geschikte huurder kon vinden en deze aan de verhuurder voorstelde het contract over te nemen . Een verhuurder is niet verplicht akkoord te gaan, het werkte toen iig wél. De verhuurder ging akkoord toen ik een geschikte nieuwe huurder vond.
Wellicht kun je hier iets mee.
Een heleboel jaren geleden heb ik het ook eens bij de hand gehad .
Juridisch loket gaf destijds aan: dat het mogelijk was als ikzelf een geschikte huurder kon vinden en deze aan de verhuurder voorstelde het contract over te nemen . Een verhuurder is niet verplicht akkoord te gaan, het werkte toen iig wél. De verhuurder ging akkoord toen ik een geschikte nieuwe huurder vond.
Wellicht kun je hier iets mee.
maandag 11 februari 2019 13:12
Als het contract niet op te zeggen valt maar ze wel haar naam eraf kan halen dan lijkt me dat wel een enorme naaistreek naar haar vriend toe. Ze hebben samen voor dat huis gekozen en hij kan het zeker niet opbrengen, dus dan ga je hem niet met die huurverplichting laten zitten, lijkt me. Dan lijkt het me eerder dat zijn naam eraf gaat en zij dat jaar uitzit. Zij kan die huur gewoon betalen, ze kan dan alleen even niet sparen. Hij zit diep in de sh*t als hij aan dat huurcontract vastzit.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 11 februari 2019 13:30
maandag 11 februari 2019 14:25
Dat is waar, maar stel dat zij zichzelf van het huurcontract laat halen, zullen ze dan op dat moment niet eerst checken of hij de huur in zijn eentje kan opbrengen? Als dan blijkt dat zij het wel kan en hij niet dan vraag ik me af of ze daarmee akkoord gaan, als het huurcontract tussentijds ontbinden niet mogelijk is, want het is dan wel duidelijk dat het daar, in twee stappen, op uit gaat draaien.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 11 februari 2019 14:47
maandag 11 februari 2019 14:57
Haha heftige reacties! Maar ik begrijp ze wel.
Misschien ook mijn OP niet helemaal juist verwoord: ik wist vanaf het begin van de relatie natuurlijk dat wij verschilden op ambitieus-level om het zo maar even te zeggen. Ik heb daar verder geen problemen mee, maar vind wel dat iemand zijn best moet doen om in ieder geval te zorgen voor een baan en inkomen (want hij heeft net zoals ik ook getekend voor het huurcontract en mij dingen beloofd). Of dat nu is als vrachtwagenchauffeur of als kassamedewerker bij de Albert Heijn maakt me niet uit. Hij onderneemt echter zelf weinig tot geen actie om een baan te zoeken terwijl zijn ontslag inmiddels voor de deur staat (en dit zag hij al maanden aankomen en klaagde in die tijd ook dat hij het totaal niet naar zijn zin had).
Ik snap dat het zo niet uit mijn OP volgt, maar hij heeft mij ook daadwerkelijk gevraagd om hem te helpen met open dagen, motivatiebrief etc. ik heb dit niet geïnitieerd, van mij hoeft hij ook geen opleiding te volgen, maar hij zegt vaak tegen mij dat hij dat graag wil en ook graag door wil groeien, maar niet weet hoe. Ik help hem daar dan uiteraard (graag) mee wat betreft de praktische zaken. Frustrerend is het dan wel als er niets gebeurt en ik moet toekijken..
Misschien ook mijn OP niet helemaal juist verwoord: ik wist vanaf het begin van de relatie natuurlijk dat wij verschilden op ambitieus-level om het zo maar even te zeggen. Ik heb daar verder geen problemen mee, maar vind wel dat iemand zijn best moet doen om in ieder geval te zorgen voor een baan en inkomen (want hij heeft net zoals ik ook getekend voor het huurcontract en mij dingen beloofd). Of dat nu is als vrachtwagenchauffeur of als kassamedewerker bij de Albert Heijn maakt me niet uit. Hij onderneemt echter zelf weinig tot geen actie om een baan te zoeken terwijl zijn ontslag inmiddels voor de deur staat (en dit zag hij al maanden aankomen en klaagde in die tijd ook dat hij het totaal niet naar zijn zin had).
Ik snap dat het zo niet uit mijn OP volgt, maar hij heeft mij ook daadwerkelijk gevraagd om hem te helpen met open dagen, motivatiebrief etc. ik heb dit niet geïnitieerd, van mij hoeft hij ook geen opleiding te volgen, maar hij zegt vaak tegen mij dat hij dat graag wil en ook graag door wil groeien, maar niet weet hoe. Ik help hem daar dan uiteraard (graag) mee wat betreft de praktische zaken. Frustrerend is het dan wel als er niets gebeurt en ik moet toekijken..
maandag 11 februari 2019 15:07
maandag 11 februari 2019 15:14
"Ik heb daar verder geen problemen mee, maar vind wel dat iemand zijn best moet doen om in ieder geval te zorgen voor een baan en inkomen"
Als je je al niet lekker in je vel voelt en je vriendin zeikt ook nog es de hele dag aan je kop dat je dingen moet gaan doen dan maak je de persoon nog zieker. Je hebt praten en luisteren en je hebt praten en commanderen. Als je niet lekker bent heb je het eerste nodig en maakt het 2e je nog zieker.
Als je je al niet lekker in je vel voelt en je vriendin zeikt ook nog es de hele dag aan je kop dat je dingen moet gaan doen dan maak je de persoon nog zieker. Je hebt praten en luisteren en je hebt praten en commanderen. Als je niet lekker bent heb je het eerste nodig en maakt het 2e je nog zieker.
maandag 11 februari 2019 15:18
Wie hou je nou voor de gek? Jij hebt er zeker wel problemen mee. Jouw projectje om hem te kneden zoals jij wil, mislukt. Gek toch dat hij 'bevriest' omdat jij zo overduidelijk hamert op niveauverschil, op ambitie en dat jij hem nu een sjaak-afhaak vindt omdat hij niet doet wat jij wil. Dat hij zelf nog niet is opgestapt.ik wist vanaf het begin van de relatie natuurlijk dat wij verschilden op ambitieus-level om het zo maar even te zeggen. Ik heb daar verder geen problemen mee,
Deze man verdient een vriendin die kijkt naar wie hij is, niet wat hij is of nog erger ... volgens haar zou moeten zijn!
anoniem_374402 wijzigde dit bericht op 11-02-2019 15:27
Reden: Tekst weggevallen
Reden: Tekst weggevallen
57.56% gewijzigd
maandag 11 februari 2019 16:27
Ik begrijp je wel. Het lijkt mij ook frustrerend als hij zelf niet actief op zoek gaat naar werk terwijl hij werkloos wordt en dat je hem dan wilt helpen. Maar uiteindelijk zal hij het toch zelf moeten doen en willen. Dan houdt hij wat hij gaat doen denk ik ook langer vol, omdat het dan zijn keuze was en hij het niet alleen is gaan doen omdat jij het zei. Vooral als hij echt een opleiding wil gaan volgen moet hij zich eerst goed oriënteren. Zo'n keuze maak je niet in 1 dag. Misschien kan hij in de tussentijd een baan nemen in een supermarkt of als (post/pakket)bezorger o.i.d.
