Relaties
alle pijlers
Vriend bespreekt onze persoonlijke dingen met zijn moeder
donderdag 20 januari 2022 13:13
Hoi allemaal,
ik heb een relatie nu, een paar maanden.
Vorige week is daarin iets gebeurd waarbij ik me niet prettig voelde en wat me kwetste. Hij zei iets over een lichaamsdeel waar ik al onzeker over ben. Dit kwam bij mij heel vervelend en lomp over en dat heb ik toen gezegd tegen hem. Ook uitgelegd hoe ik zijn opmerking interpreteerde. Hij uiteindelijk uitgelegd dat hij het zo niet bedoelde, maar vooral als een grap. Dat hij nu ook inziet dat het niet handig was.
Het verliep allemaal best rustig en met begrip naar elkaar.
En nu kom ik erachter dat hij deze hele situatie dus besproken heeft met zijn moeder, de dag nadat het gebeurde. Ik heb zijn moeder 2 keer kort ontmoet, aardige vrouw volgens mij. Maar het voelt ontzettend ongemakkelijk dat zij nu dus weet WAAROVER ik onzeker was en überhaupt ook weet dat ik me daarover uitgesproken heb naar mijn vriend. Hij heeft besproken wat zijn grapje was en hoe ik daarop reageerde. Hij had ook nog aan haar gevraagd of zij zijn opmerking 'lomp' vond (mijn woorden). Zij zei 'ach, ik heb er geen oordeel over'.
Hij zegt dat hij het 'gewoon fijn' vond om dit met zijn moeder te bespreken. Let wel, hij is halverwege de 30, dus al ruim volwassen. Voor mij voelt het absoluut niet fijn; ik ga er vanuit dat ik dit soort dingen in vertrouwen met mijn vriend bespreek en dat het niet vervolgens bij zijn moeder terecht komt. Andersom voel ik ook 0 behoefte om dit soort zaken met mijn ouders te bespreken. Dat is iets tussen mij en mijn vriend en ik wil zijn privacy daarin respecteren. Ik heb gezegd dat ik het niet ok vindt dat hij dit soort gevoelige zaken tussen ons zomaar met zijn moeder bespreekt. Wat hadden jullie gedaan?
ik heb een relatie nu, een paar maanden.
Vorige week is daarin iets gebeurd waarbij ik me niet prettig voelde en wat me kwetste. Hij zei iets over een lichaamsdeel waar ik al onzeker over ben. Dit kwam bij mij heel vervelend en lomp over en dat heb ik toen gezegd tegen hem. Ook uitgelegd hoe ik zijn opmerking interpreteerde. Hij uiteindelijk uitgelegd dat hij het zo niet bedoelde, maar vooral als een grap. Dat hij nu ook inziet dat het niet handig was.
Het verliep allemaal best rustig en met begrip naar elkaar.
En nu kom ik erachter dat hij deze hele situatie dus besproken heeft met zijn moeder, de dag nadat het gebeurde. Ik heb zijn moeder 2 keer kort ontmoet, aardige vrouw volgens mij. Maar het voelt ontzettend ongemakkelijk dat zij nu dus weet WAAROVER ik onzeker was en überhaupt ook weet dat ik me daarover uitgesproken heb naar mijn vriend. Hij heeft besproken wat zijn grapje was en hoe ik daarop reageerde. Hij had ook nog aan haar gevraagd of zij zijn opmerking 'lomp' vond (mijn woorden). Zij zei 'ach, ik heb er geen oordeel over'.
Hij zegt dat hij het 'gewoon fijn' vond om dit met zijn moeder te bespreken. Let wel, hij is halverwege de 30, dus al ruim volwassen. Voor mij voelt het absoluut niet fijn; ik ga er vanuit dat ik dit soort dingen in vertrouwen met mijn vriend bespreek en dat het niet vervolgens bij zijn moeder terecht komt. Andersom voel ik ook 0 behoefte om dit soort zaken met mijn ouders te bespreken. Dat is iets tussen mij en mijn vriend en ik wil zijn privacy daarin respecteren. Ik heb gezegd dat ik het niet ok vindt dat hij dit soort gevoelige zaken tussen ons zomaar met zijn moeder bespreekt. Wat hadden jullie gedaan?
poreusbadeendje wijzigde dit bericht op 20-01-2022 13:17
12.86% gewijzigd
donderdag 20 januari 2022 13:20
Als moeder zou ik het heel fijn vinden als mijn kinderen naar mij toe komen als ze ergens mee zitten.
Hij wilde graag weten of zijn gedrag ok was of niet.
Lijkt mij prima om met je moeder te bespreken.
Mijn kinderen bespreken ook dingen over hun vrienden (en vriendin) met mij.
Omdat ze willen weten hoe ze dingen het beste kunnen aanpakken of zich zorgen maken.
Het is mijn taak als moeder om ze te helpen als ze dat nodig hebben, of ze nu 15 of 35 zijn.
Ik vind dat je het een beetje opblaast, maar ik lees dus ook dat je bij je eigen ouders niet vrij genoeg bent 'normale' dingen te bespreken.
Hij wilde graag weten of zijn gedrag ok was of niet.
Lijkt mij prima om met je moeder te bespreken.
Mijn kinderen bespreken ook dingen over hun vrienden (en vriendin) met mij.
Omdat ze willen weten hoe ze dingen het beste kunnen aanpakken of zich zorgen maken.
Het is mijn taak als moeder om ze te helpen als ze dat nodig hebben, of ze nu 15 of 35 zijn.
Ik vind dat je het een beetje opblaast, maar ik lees dus ook dat je bij je eigen ouders niet vrij genoeg bent 'normale' dingen te bespreken.
anoniem_659524b8adbd8 wijzigde dit bericht op 20-01-2022 13:20
1.08% gewijzigd
donderdag 20 januari 2022 13:21
Jeetje, is het zo erg dat je het niet eens hier kunt zeggen waar het echt over gaat?
Op zich geeft dit aan dat hij een goede band met z’n moeder heeft en hij eerlijk is tegenover jou. Ik heb nooit restricties gehad in mijn relatie om zaken met familie of vrienden te bespreken.
Je komt extreem gevoelig over. Heb je om geheimhouding gevraagd?
In een relatie zul je iets samen moeten opbouwen. Ook dat hij dingen deelt over jou met anderen.
Op zich geeft dit aan dat hij een goede band met z’n moeder heeft en hij eerlijk is tegenover jou. Ik heb nooit restricties gehad in mijn relatie om zaken met familie of vrienden te bespreken.
Je komt extreem gevoelig over. Heb je om geheimhouding gevraagd?
In een relatie zul je iets samen moeten opbouwen. Ook dat hij dingen deelt over jou met anderen.
donderdag 20 januari 2022 13:23
Is toch niet zo heel erg dat hij zijn ei even kwijt moet. Soms kan een ander net andere invalshoeken belichten en klinkt alsof hij dit deed om tips te krijgen, niet om jou belachelijk te maken.
Weet niet of je vaak 'last' hebt van het lichaamsdeel waar je onzeker over bent, maar misschien is het gewoon een extreem gevoelig punt waardoor je wat overtrokken reageert? Wat op zich niet heel raar hoeft te zijn, is menselijk,
Weet niet of je vaak 'last' hebt van het lichaamsdeel waar je onzeker over bent, maar misschien is het gewoon een extreem gevoelig punt waardoor je wat overtrokken reageert? Wat op zich niet heel raar hoeft te zijn, is menselijk,
donderdag 20 januari 2022 13:24
donderdag 20 januari 2022 13:25
Ik snap je wel, maar volgens mij ligt bij jou het grootste probleem in die onzekerheid, niet zozeer in dat hij met zijn moeder ergens over heeft gepraat. Dat stukje schrijf je ook met hoofdletters. Blijkbaar ben je er zó onzeker over, dat je het haast nog het ergste vindt dat zijn moeder datgene nu van jou weet, niet dat hij met haar gesproken heeft over jullie akkefietje.
Had je het net zo erg gevonden als hij het met een vriend besproken had?
Ik denk dat je, als je je zo erg schaamt voor wat het ook is, hem best kunt vragen om niet aan anderen te vertellen dat je dat hebt/hoe het eruit ziet. Maar hem vragen om helemaal geen feedback meer te vragen bij anderen op zijn gedrag zal je relatie denk ik niet verder helpen.
Had je het net zo erg gevonden als hij het met een vriend besproken had?
Ik denk dat je, als je je zo erg schaamt voor wat het ook is, hem best kunt vragen om niet aan anderen te vertellen dat je dat hebt/hoe het eruit ziet. Maar hem vragen om helemaal geen feedback meer te vragen bij anderen op zijn gedrag zal je relatie denk ik niet verder helpen.
donderdag 20 januari 2022 13:25
Jeetje, ik deel alles met mijn moeder, of met mijn vader, of met een goede vriend of vriendin. Als dat niet zou mogen, was ik snel weg.
Onderdeel van een relatie aangaan is dat mensen dingen over je te weten komen. Het lijkt nogal cru om je vriend gevangen te houden dat hij zijn eigen onzekerheden ('heb ik dit echt zo raar aangepakt') niet eens mag delen met anderen.
Onderdeel van een relatie aangaan is dat mensen dingen over je te weten komen. Het lijkt nogal cru om je vriend gevangen te houden dat hij zijn eigen onzekerheden ('heb ik dit echt zo raar aangepakt') niet eens mag delen met anderen.
donderdag 20 januari 2022 13:26
Dat hij halverwege de dertig is en zijn persoonlijke dingen met zijn moeder bespreekt vind ik niet raar, dan is dat hoe hun band is. Dat verschilt per gezin en bij hun is dat dan dus vrij persoonlijk. Bezwaarlijk zou ik het vinden als zijn moeder jou vervolgens tot de orde komt roepen nadat jullie een meningsverschil hebben oid.
De ins- en outs van jouw lichaam zou hij wel achterwege moeten laten, dat is dan weer aan jou met wie je dat deelt.
De ins- en outs van jouw lichaam zou hij wel achterwege moeten laten, dat is dan weer aan jou met wie je dat deelt.
donderdag 20 januari 2022 13:26
Die conclusie die je trekt klopt niet. TO zegt in haar openingspost namelijk:Felidaes schreef: ↑20-01-2022 13:20Als moeder zou ik het heel fijn vinden als mijn kinderen naar mij toe komen als ze ergens mee zitten.
Hij wilde graag weten of zijn gedrag ok was of niet.
Lijkt mij prima om met je moeder te bespreken.
Mijn kinderen bespreken ook dingen over hun vrienden (en vriendin) met mij.
Omdat ze willen weten hoe ze dingen het beste kunnen aanpakken of zich zorgen maken.
Het is mijn taak als moeder om ze te helpen als ze dat nodig hebben, of ze nu 15 of 35 zijn.
Ik vind dat je het een beetje opblaast, maar ik lees dus ook dat je bij je eigen ouders niet vrij genoeg bent 'normale' dingen te bespreken.
Andersom voel ik ook 0 behoefte om dit soort zaken met mijn ouders te bespreken.
Nergens lees ik dat TO niet met haar ouders over normale dingen zou kunnen praten, maar ze zegt zelf dat ze die behoefte niet voelt (in deze context: issues tussen haar en haar vriend).
Ik snap je wel ergens TO. Dat vriend op z'n eigen gedrag wil reflecteren, prima maar hij had het in mijn beleving wel wat algemener kunnen houden i.p.v. allerlei details te gaan benoemen. Als je volwassen bent, dan zit de opvoedkundige taak van de ouders er allang op. Niks mis mee om issues te bespreken denk ik maar ik denk dat je wel een beetje selectief kunt zijn in wat je je ouders wel en niet vertelt. Soms kun je ze ook simpelweg teveel vertellen.
donderdag 20 januari 2022 13:31
Klopt, ze zegt het niet letterlijk, maar zo komt het wel bij mij over.aardbei35 schreef: ↑20-01-2022 13:26Die conclusie die je trekt klopt niet. TO zegt in haar openingspost namelijk:
Nergens lees ik dat TO niet met haar ouders over normale dingen zou kunnen praten, maar ze zegt zelf dat ze die behoefte niet voelt (in deze context: issues tussen haar en haar vriend).
Als je 0 de behoefte hebt dit met je ouders te bespreken dan gok ik dat dit dus ook nooit zo open is geweest. Behoefte of niet.
Het woordje vrij in mijn tekst is misplaatst.
donderdag 20 januari 2022 13:32
Echt? Ook al zou het gaan om persoonlijke dingen binnen je relatie?
Vanwaar die behoefte om steeds een mening van een ander erbij te betrekken?
donderdag 20 januari 2022 13:36
Ik merk dat heel veel mensen di normaal of oke vinden, ik zie dat anderen in mijn omgeving ook veel met hun ouders bespreken.
Ik heb al snel zoiets van 'moederskindje' (bij mannen en vrouwen) of denk; 'dat is toch niet nodig om te bespreken/los het zelf op'.
Ik merk echter de laatste jaren dat dat bij mij komt omdat mijn ouders lang gelden zijn overleden en ik altijd alles zelf/alleen oplos en met mezelf 'bespreek' en dus niet deel.
Ik heb echter ook geleerd dat de meeste mensen dit wel doen, en dat het best normaal is, en heel fijn kan zijn.
Ik denk hierbij dus ook; Nee, ik had het niet fijn gevonden als hij dit met zijn moeder besprak, en onnodig ook. Maar ik besef me dus dat mijn mening door bovenstaande gekleurd is. En toch kan ik er slecht tegen
Ik heb al snel zoiets van 'moederskindje' (bij mannen en vrouwen) of denk; 'dat is toch niet nodig om te bespreken/los het zelf op'.
Ik merk echter de laatste jaren dat dat bij mij komt omdat mijn ouders lang gelden zijn overleden en ik altijd alles zelf/alleen oplos en met mezelf 'bespreek' en dus niet deel.
Ik heb echter ook geleerd dat de meeste mensen dit wel doen, en dat het best normaal is, en heel fijn kan zijn.
Ik denk hierbij dus ook; Nee, ik had het niet fijn gevonden als hij dit met zijn moeder besprak, en onnodig ook. Maar ik besef me dus dat mijn mening door bovenstaande gekleurd is. En toch kan ik er slecht tegen
glitglam wijzigde dit bericht op 20-01-2022 13:36
0.07% gewijzigd
donderdag 20 januari 2022 13:37
Bedankt voor jullie reacties.
Als ik wil kan ik dit soort dingen zeker bespreken met mijn ouders. Dat ik die behoefte niet voel, is omdat ik vindt dat het iets is tussen m'n vriend en mij. Ik wil zijn privacy bewaken, ik wil dat het veilig is voor hem om te zeggen wat hij wil zonder dat iets daarvan buiten zijn medeweten om bij mijn ouders beland.
En daarbij heb ik ook het idee dat ik inmiddels heel prima m'n eigen boontjes kan doppen op emotioneel vlak. Ik heb daarin niet meer een soort bevestiging nodig van mijn ouders. Dat is wellicht voor iedereen anders, dat kan.
Dat hij nu, zonder dat hij weet of ik dat prettig vindt, zo'n gevoeligheid van mij doorgeeft aan z'n moeder vind ik niet heel bedachtzaam of lief richting mij. Wat mij betreft was het fijner geweest als hij eerst gevraagd had van 'ik merk dat ik het er met m'n moeder over wil hebben. Vind je t ok dat zij weet dat je onzeker bent over X en dat we daar gedoe over hebben gehad?'. Dan had ik er tenminste nog iets van zeggenschap over gehad. Nu heeft hij gewoon achter mijn rug om, buiten mijn medeweten, mijn gevoeligheid/onzekerheid gedeeld met iemand die ik nog maar 2 keet heb gezien.
Misschien was het ook anders geweest als ik haar zelf ook al goed kende, als dat wat vertrouwder zou voelen.
Als ik wil kan ik dit soort dingen zeker bespreken met mijn ouders. Dat ik die behoefte niet voel, is omdat ik vindt dat het iets is tussen m'n vriend en mij. Ik wil zijn privacy bewaken, ik wil dat het veilig is voor hem om te zeggen wat hij wil zonder dat iets daarvan buiten zijn medeweten om bij mijn ouders beland.
En daarbij heb ik ook het idee dat ik inmiddels heel prima m'n eigen boontjes kan doppen op emotioneel vlak. Ik heb daarin niet meer een soort bevestiging nodig van mijn ouders. Dat is wellicht voor iedereen anders, dat kan.
Dat hij nu, zonder dat hij weet of ik dat prettig vindt, zo'n gevoeligheid van mij doorgeeft aan z'n moeder vind ik niet heel bedachtzaam of lief richting mij. Wat mij betreft was het fijner geweest als hij eerst gevraagd had van 'ik merk dat ik het er met m'n moeder over wil hebben. Vind je t ok dat zij weet dat je onzeker bent over X en dat we daar gedoe over hebben gehad?'. Dan had ik er tenminste nog iets van zeggenschap over gehad. Nu heeft hij gewoon achter mijn rug om, buiten mijn medeweten, mijn gevoeligheid/onzekerheid gedeeld met iemand die ik nog maar 2 keet heb gezien.
Misschien was het ook anders geweest als ik haar zelf ook al goed kende, als dat wat vertrouwder zou voelen.
donderdag 20 januari 2022 13:39
Dit vind ik ook. Dat hij veel bespreekt met zijn moeder zou ik geen probleem vinden, maar al te persoonlijke details over mij hoeft hij niet te delen. Ik bepaal zelf of ik dat met iemand deel, daarover gaat hij niet.Caro_22 schreef: ↑20-01-2022 13:26Dat hij halverwege de dertig is en zijn persoonlijke dingen met zijn moeder bespreekt vind ik niet raar, dan is dat hoe hun band is. Dat verschilt per gezin en bij hun is dat dan dus vrij persoonlijk. Bezwaarlijk zou ik het vinden als zijn moeder jou vervolgens tot de orde komt roepen nadat jullie een meningsverschil hebben oid.
De ins- en outs van jouw lichaam zou hij wel achterwege moeten laten, dat is dan weer aan jou met wie je dat deelt.
Hij had dus de hele situatie kunnen schetsen, maar kunnen verzwijgen waar jij precies zo onzeker over bent. Dat was netter geweest. Ik vind dat je hem daar op aan kan spreken en dan leert hij er waarschijnlijk van.
donderdag 20 januari 2022 13:39
Het verrast mij te lezen dat anderen het blijkbaar normaal vinden om allerlei ins en outs over hun relatie met familie/vrienden/derden te bespreken. Ik doe dat nooit, in elk geval geen gevoelige informatie of privédingen die tussen mij en mijn man spelen. Daar vallen ruzies, onenigheden en misverstanden wat mij betreft ook onder; die zijn privé. Dat gaat niemand een bal aan. Ik heb 1x wel iets met mijn moeder besproken, jaren geleden alweer, omdat ik toen serieuze twijfels had over de relatie en zij de enige was met wie ik dat in vertrouwen kon bespreken. Is nadien nooit meer voorgekomen.
