Relaties
alle pijlers
Vriend heeft moeite met verleden
vrijdag 7 juni 2019 13:08
Toch maar weer een topic geopend, steeds als ik denk dat het goed gaat popt er toch weer iets op waar ik me niet goed raad mee weet en graag jullie mening over zou willen weten.
Ik heb sinds ongeveer een jaar een relatie. In het begin heb ik mijn vriend verteld over mijn vorige langere relatie met een dominante man die mij na het beëindigen van de relatie nog een paar jaar is blijven bestoken met brieven en mails. De reden dat ik dit aan hem verteld heb is dat ik nog iets had ontvangen terwijl ik al een relatie met hem had en wilde gewoon eerlijk zijn over wat er speelde. Inmiddels is het rustig (afkloppen...), maar soms komt het onderwerp nog wel naar voren.
Mijn vriend had er in het begin veel moeite mee dat ik zo lang in die relatie ben blijven hangen en volgens hem heb ik in die periode niets opgebouwd en is het verloren tijd. Ik ben het met hem eens dat ik er te lang in ben blijven hangen, maar heb ook al meerdere keren aangegeven dat ik er veel van heb geleerd en dat er ook goede momenten waren. Hij lijkt alleen erg de nadruk te leggen op het negatieve en laatst kwamen we weer op het onderwerp en kreeg hij een norse uitdrukking en keek de andere kant op terwijl we praatten (we zaten in de auto). Ik heb aan het begin van de relatie gezegd dat ik het jammer vond dat het allemaal zo gelopen was en er geen afsluitend gesprek is geweest met mijn ex (dit was door zijn stalk gedrag gewoon geen optie meer), hij kwam hier nu op terug en het bleek dat hij dit opvatte als dat ik dit (2 jaar na het eind van de relatie) nog steeds zou willen. Ik heb hem (hopelijk) kunnen overtuigen dat dit absoluut niet het geval was, maar ik vind het ergens toch vreemd dat hij hier nu na meer dan een half jaar ineens mee kwam en daar zo nors bij keek.
Verder vind ik ook dat ik me niet steeds moet verdedigen en uitleggen waarom ik zo lang in die relatie ben blijven hangen, ik heb ook al eerder aangegeven dat ik het er niet meer over wil hebben. Mijn vriend heeft dus gezegd dat hij er veel moeite mee heeft/had, maar dit stukje van mij wil accepteren. Dit voelt voor mij eigenlijk alsof er van alles aan mij mankeert en ik blij moet zijn dat hij me toch nog wil ondanks dat.
Voor de duidelijkheid, we hadden al een paar maand hier niet meer over gesproken, het is dus niet zo dat we hier wekelijks discussies over hebben, maar doordat het nu van de week weer terugkwam voel ik me er niet prettig bij.
Nu is hij wel vaker wat zwaar op de hand (trekt dingen in het negatieve ook m.b.t. situaties van zijn volwassen kinderen), dus ik zie het als iets wat bij hem hoort. Bovendien wilde zijn moeder vroeger scheiden van zijn vader en heeft dit nooit gedaan (moeder werd mishandeld), dus wellicht dat dit er achter zit, het voelt heel erg als projectie van iets.
Waar het mij om gaat is dat hij hiermee dealt zonder dat hij er regelmatig op terugkomt.
Het klinkt cliché, maar hij doet verder heel veel moeite voor me, is heel attent en maakt duidelijk dat hij gek op me is, maar het voelt alsof dit een beetje tussen ons in staat soms. Ik krijg dan ook zo'n gevoel van 'graag of niet'...
Ik heb sinds ongeveer een jaar een relatie. In het begin heb ik mijn vriend verteld over mijn vorige langere relatie met een dominante man die mij na het beëindigen van de relatie nog een paar jaar is blijven bestoken met brieven en mails. De reden dat ik dit aan hem verteld heb is dat ik nog iets had ontvangen terwijl ik al een relatie met hem had en wilde gewoon eerlijk zijn over wat er speelde. Inmiddels is het rustig (afkloppen...), maar soms komt het onderwerp nog wel naar voren.
Mijn vriend had er in het begin veel moeite mee dat ik zo lang in die relatie ben blijven hangen en volgens hem heb ik in die periode niets opgebouwd en is het verloren tijd. Ik ben het met hem eens dat ik er te lang in ben blijven hangen, maar heb ook al meerdere keren aangegeven dat ik er veel van heb geleerd en dat er ook goede momenten waren. Hij lijkt alleen erg de nadruk te leggen op het negatieve en laatst kwamen we weer op het onderwerp en kreeg hij een norse uitdrukking en keek de andere kant op terwijl we praatten (we zaten in de auto). Ik heb aan het begin van de relatie gezegd dat ik het jammer vond dat het allemaal zo gelopen was en er geen afsluitend gesprek is geweest met mijn ex (dit was door zijn stalk gedrag gewoon geen optie meer), hij kwam hier nu op terug en het bleek dat hij dit opvatte als dat ik dit (2 jaar na het eind van de relatie) nog steeds zou willen. Ik heb hem (hopelijk) kunnen overtuigen dat dit absoluut niet het geval was, maar ik vind het ergens toch vreemd dat hij hier nu na meer dan een half jaar ineens mee kwam en daar zo nors bij keek.
Verder vind ik ook dat ik me niet steeds moet verdedigen en uitleggen waarom ik zo lang in die relatie ben blijven hangen, ik heb ook al eerder aangegeven dat ik het er niet meer over wil hebben. Mijn vriend heeft dus gezegd dat hij er veel moeite mee heeft/had, maar dit stukje van mij wil accepteren. Dit voelt voor mij eigenlijk alsof er van alles aan mij mankeert en ik blij moet zijn dat hij me toch nog wil ondanks dat.
Voor de duidelijkheid, we hadden al een paar maand hier niet meer over gesproken, het is dus niet zo dat we hier wekelijks discussies over hebben, maar doordat het nu van de week weer terugkwam voel ik me er niet prettig bij.
Nu is hij wel vaker wat zwaar op de hand (trekt dingen in het negatieve ook m.b.t. situaties van zijn volwassen kinderen), dus ik zie het als iets wat bij hem hoort. Bovendien wilde zijn moeder vroeger scheiden van zijn vader en heeft dit nooit gedaan (moeder werd mishandeld), dus wellicht dat dit er achter zit, het voelt heel erg als projectie van iets.
Waar het mij om gaat is dat hij hiermee dealt zonder dat hij er regelmatig op terugkomt.
Het klinkt cliché, maar hij doet verder heel veel moeite voor me, is heel attent en maakt duidelijk dat hij gek op me is, maar het voelt alsof dit een beetje tussen ons in staat soms. Ik krijg dan ook zo'n gevoel van 'graag of niet'...
vrijdag 21 juni 2019 14:09
Degene die Karin pijn deed was haar stiefvader zij had ook geen keuze, en het heeft nog steeds invloed op haar.
Ze blijft doorgaan ondanks dat ze pijn heeft.
zaterdag 22 juni 2019 01:16
lolapaloeza schreef: ↑21-06-2019 08:25Kun je je voorstellen dat ik dit nogal een verregaande bewering vindt gebaseerd op TO haar teksten?
Ik lees dat niet van die man. Hij heeft vast vervelende eigenschappen, dat kan ik zeggen omdat we die allemaal hebben. En ja, je kiest iemand die vervelende eigenschappen heeft die bij jou aansluiten, anders is een relatie niet vol te houden. En dat heeft vast met herkenning te maken, maar dat is niet per se problematisch.
TO kaart bij haar partner aan wat ze niet prettig vindt, hij reageert daar goed op. Zij moet haar best doen assertief te zijn en haar wensen kenbaar te maken, hij moet (voor zover ik lees) zijn best doen om niet te lomp te zijn en teveel vanuit zichzelf en zijn bezwaren situaties te benaderen.
Dat sluit natuurlijk op elkaar aan, hoe ga je anders een relatie hebben? Iedereen heeft wel iets, daar praat je over, met elkaar en met anderen en je vindt een manier om daarmee om te gaan. Als je het tenminste de moeite waard vindt.
Wat ik lees aan redenen waarom ik begrijp dat TO het de moeite waard vindt; TO voelt zich door hem gezien, geeft aan dat hij lief is en haar in zijn leven betrekt en hij toont interesse in haar en haar leven. Hij wil haar, zover ik lees, niet isoleren of beperken.
En over 'slaaf van je programmering' zijn, we zijn allemaal gebonden aan de dingen die we zowel vanuit nature (genen etc.) als vanuit nurture (opvoeding, omgeving) hebben meegekregen. Daar zitten prachtige en fijne dingen tussen, en nare en onhandige dingen. Dat is niet alleen TO, dat zijn we allemaal. Onze vrijheid is maar heel beperkt.
En daarom kan ze het niet uitmaken met haar vriend? Volgens mij zegt TO heel duidelijk dat ze dat niet wil. Ik vind het echt schokkend dat je iemand zo buitenspel zou willen zetten als het gaat om het maken van eigen keuzes. Met een paternalistisch 'je ziet het gewoon niet helder'. En jij wel?
Ze KAN het niet uitmaken zeg ik en TO zegt dat ze het niet WIL uitmaken: conclusie ze blijft bij haar vriend waarover ze in diverse topics haar (terechte) bedenkingen heeft geuit. Het resultaat is dus hetzelfde. Ik denk dat haar programmering haar in de weg zit om het uit te maken. Dat overruled haar autonomie om een keuze te maken vanuit haar authentieke zelf.
Ik heb in haar schoenen gestaan. Ik was ook iemand die het niet helder zag. Ik werd defensief net als TO. Het besef van wat er echt gaande was kwam veel later na de scheiding bij de 2e therapeut die zei dat ik mishandeling heb ervaren. Zowel geestelijke en op het eind als doorslag tot mijn scheidingsaanvraag ook fysieke.
TO is uiteraard vrij om te blijven, ze lijkt het nog lang niet beu te zijn en ze is in de illusionaire veronderstelling dat er echte wederkerige liefde in het spel is. Ik gebied TO nergens het uit maken, dus @Lolapaloeza jouw geschoktheid vind ik lichtelijk overdreven.
Jouw veronderstelling dat ik TO op paternalistische wijze buitenspel wil zetten met haar keuzes is onjuist en stemmingmakerij. Ik probeer haar juist krachtiger te maken door haar te laten nadenken over de wisselwerking in deze relatie, in de hoop dat ze sterk genoeg is om voor HAAR de beste keuze te maken.
TO legt in haar verhaal hier zelf de link met haar stiefvader en hoe hij de sfeer in huis bepaalde op een negatieve manier. Ik haak daarop in, omdat ik denk dat ze door te overleven in een huis met zo'n humeurige, dreigende entiteit er bij TO een overlevingsprogramma is ontstaan om het leefbaar te houden voor zichzelf in dat huis waarop je op je tenen moest lopen om je stiefvader niet boos te maken.
Dat overlevingsprogramma gaat al decennia lang mee in TO's romantische interacties. Daarom houdt ze het ook zo lang uit bij onhebbelijke, grillige, en kritische mannen. Zo moeilijk is deze conclusie niet te trekken denk ik.
Je hoeft het niet vaag te houden. Ze kan gaan uitzoeken of er een kern van waarheid in zit in mijn gedachtengang. Hey, misschien klets ik uit m'n nek en zit ik er compleet naast met mijn theorie. Dat kan gebeuren. Ik schrijf dit met de beste bedoelingen, aangezien mijn persoonlijke ervaring met iets wat gedeeltelijk vergelijkbaar is met die van TO.
En de hulpvraag komt vanuit TO weet je nog. Ze vraagt om meningen. Het is niet zo dat ik haar op mijn initiatief aanklamp met ongevraagde adviezen.
zaterdag 22 juni 2019 03:08
lolapaloeza schreef: ↑21-06-2019 08:25Kun je je voorstellen dat ik dit nogal een verregaande bewering vindt gebaseerd op TO haar teksten?
Ik lees dat niet van die man. Hij heeft vast vervelende eigenschappen, dat kan ik zeggen omdat we die allemaal hebben. En ja, je kiest iemand die vervelende eigenschappen heeft die bij jou aansluiten, anders is een relatie niet vol te houden. En dat heeft vast met herkenning te maken, maar dat is niet per se problematisch.
TO kaart bij haar partner aan wat ze niet prettig vindt, hij reageert daar goed op. Zij moet haar best doen assertief te zijn en haar wensen kenbaar te maken, hij moet (voor zover ik lees) zijn best doen om niet te lomp te zijn en teveel vanuit zichzelf en zijn bezwaren situaties te benaderen.
Dat sluit natuurlijk op elkaar aan, hoe ga je anders een relatie hebben? Iedereen heeft wel iets, daar praat je over, met elkaar en met anderen en je vindt een manier om daarmee om te gaan. Als je het tenminste de moeite waard vindt.
Wat ik lees aan redenen waarom ik begrijp dat TO het de moeite waard vindt; TO voelt zich door hem gezien, geeft aan dat hij lief is en haar in zijn leven betrekt en hij toont interesse in haar en haar leven. Hij wil haar, zover ik lees, niet isoleren of beperken.
En over 'slaaf van je programmering' zijn, we zijn allemaal gebonden aan de dingen die we zowel vanuit nature (genen etc.) als vanuit nurture (opvoeding, omgeving) hebben meegekregen. Daar zitten prachtige en fijne dingen tussen, en nare en onhandige dingen. Dat is niet alleen TO, dat zijn we allemaal. Onze vrijheid is maar heel beperkt.
En daarom kan ze het niet uitmaken met haar vriend? Volgens mij zegt TO heel duidelijk dat ze dat niet wil. Ik vind het echt schokkend dat je iemand zo buitenspel zou willen zetten als het gaat om het maken van eigen keuzes. Met een paternalistisch 'je ziet het gewoon niet helder'. En jij wel?
Het vetgedrukte ben ik met je eens. iedereen heeft mindere eigenschappen, maar ik vind het moedwillig steken onder water geven aan TO.waardoor ze gaat twijfelen aan zichzelf of ze wel goed genoeg is voor haar vriend. Dan is het toch wel van een andere orde dan bijvoorbeeld als je een man hebt die alleen frikandellen lust (ook op vakantie), het is een mindere en hinderlijke eigenschap maar die frikandel doet iig niets af aan het zelfvertrouwen van de betreffende vrouw. Zij wil gewoon dat haar vent gezond blijft, en ze zich veilig en geaccepteerd voelt bij hem.
Zo'n frikandellen-issue overkom je wel. Daarentegen denigrerende opmerkingen en terugkomende kritiek over het verleden of het heden is volgens mij een issue die TO alleen kan overkomen door zich als de inschikkelijke partner op een neurotische manier aan te passen aan de grillen van de veeleisende kinderlijke partner. Ze wil immers absoluut deze relatie niet verbreken. Op die manier kunnen ze best samen oud worden. Zo heeft mijn volgzame, inschikkelijke ex-schoonvader het geregeld voor zichzelf.
Hij is 10 jaar ouder en zijn vrouws huissloof zonder enige waardering. Ze zit op datingsites en ze laat hem al haar kosten betalen met zijn schrale pensioentje. Sinds 15 jaar heeft hij 'sudden deafness' zijn gehoorapparaat helpt niet echt. Ik denk dat het een somatische reactie is van zijn gestel.
Zijn vrouw's in azijnzuur gedoopte opmerkingen om deze lieve man uit te buiten zijn stuitend. Toxische verbale Bagger voor gehooringang. Zijn lichaam heeft ervoor gezorgd dat hij haar harde schelle, dragonderachtige bullshit niet meer tot zich hoeft te nemen. Scheiden wil hij niet. Traumabond en cognitieve dissonantie samen met een zwak karakter. Hij kon met geen mogelijkheid tegen haar op.
Waarom vertel ik dit: in de hoop dat mensen beseffen dat in sommige relaties redelijkheid en respect nooit wordt toegepast. Behalve eerste paar maanden, dan voelt de man in kwestie misschien wel als een geschenk van God. Het was in mijn geval ook iets te mooi om waar te zijn, maar ik was eenzaam en blij met zoveel positieve aandacht. Dat geadoreer van mij door hem, was iets waar ik blijkbaar naar snakte. Ookal vond ik het kunstmatig overkomen uit zijn mond.
Toen hij na 3 maanden bij me introk verdween de adoratie en begon hij steeds meer kritiek te leveren, onredelijk jaloers, terwijl hij ondertussen nog datingsites aan het afscannen was voor andere vrouw, nadat ik even werkeloos was. Hij viel op mij omdat ik juridisch meewerker was op een advocatenkantoor. Toen dat contract afliep begonnen de denigrerende opmerkingen. Hij vond me lui en nutteloos terwijl ik me een slag in rondte solliciteerde. en dan dacht je dat deze man door God gezonden was. Boy, was I wrong
anoniem_63ed2e0ad2db9 wijzigde dit bericht op 22-06-2019 05:12
14.84% gewijzigd
zaterdag 22 juni 2019 03:47
Sunshine585 schreef: ↑21-06-2019 11:30Over wie gaat dit precies?
En waar staat dat ik inschikkelijk ben? Nogmaals ik heb zo erg het gevoel dat hier teveel wordt ingevuld vanuit eerdere of eigen ervaringen. Dit gaat helemaal niet meer over mij of mijn vriend. En nee, dat is geen cognitieve dissonantie of bliksem afleiden. Ik heb daar echt serieus over nagedacht, maar dat is het gewoon niet.
Wat ik heel vreemd vind is dat als ik bij mijn eigen standpunt blijf (iets wat ik juist meer zou moeten doen volgens de diverse reacties), ik compleet word neergesabeld, er zogenaamd grappige cartoons worden gepost er sarcastische en belerende opmerkingen worden gemaakt. En er onderling ook nog eens over 'de patiënt Sunshine' wordt gediscussieerd alsof ik zwakbegaafd ben.
Ik blijf er bij dat hoe mijn vriend hier wordt neergezet gewoon niet strookt met de werkelijkheid. En hoe ik hier wordt neergezet ook niet. Er worden hier allerlei manipulatieve trucjes uit de kast gehaald, zoals wat voor een slecht voorbeeld ik wel niet ben voor de kinderen. Ik word neergezet als bijna een psychiatrisch patiënt, als ik de verhalen lees voel ik me niet eens gekwetst o.i.d., er zit wellicht iets van waarheid in, maar het wordt zo zwaar aangezet dat ik niet eens meer het gevoel heb dat het over mij gaat.
Hoe zou ik überhaupt kunnen functioneren in deze maatschappij en in mijn fulltime baan waarin ik veel met mensen en hun soms tegenstrijdige belangen te maken heb. Ik zou dan toch als een bang vogeltje alleen maar bezig zijn om iedereen bevriend te houden. Zo'n baan zou ik toch geen 15 jaar kunnen volhouden?
Hoe hier op mij gereageerd wordt vind ik pas kleinerend en betuttelend.
En natuurlijk mag iemand vinden dat ik therapie nodig heb en het is je goed recht om me dat 100 keer te vertellen, maar de dwingende manier waarop dat gedaan wordt begint bij mij steeds meer vraagtekens op te roepen of het nu echt bedoeld is om mij te helpen of om het gelijk te halen. De toon waarop er over mij gepraat wordt voelt voor mij eerlijk gezegd tig keer meer kleinerend dan de manier waarop mijn vriend zich soms uitdrukt.
TO, bent vast een hele aardige vrouw daarom nam ik moeite om de kans te pakken je wat stof tot nadenken te geven. Ik heb er geen voordeel bij om manipulatieve trucjes uit te halen met jou en je hier neer te zetten als zwakbegaafd. Ik doe dit in mijn vrije tijd. Ik denk goed na voordat wat opschrijf.
Wat mij betreft ben je met deze opmerkingen te ver gegaan. Stank voor dank.
Ik maak dat ik wegkom van dit topic waarin de rollen worden omgedraaid en wij ineens de manipulatievelingen zijn die jou sturen in de verkeerde richting vanwege onze eigen frustraties. Belachelijk! Ik heb er bijna spijt van dat ik de moeite heb genomen om na te denken over je situatie.
Door die van de pot gerukte kinderachtige opmerkingen van je, ben ik totaal afgeknapt. Mijn adviezen laat ik staan, zo kinderachtig ben ik niet.
Misschien heeft een ander er wel wat aan.
Daaaag! Sunshine
zaterdag 22 juni 2019 09:55
Ik denk dat we op basis van de tekst van TO gedeeltelijk een ander beeld hebben bij de daadwerkelijke situatie. Ik twijfel niet aan je intenties en waardeer het dat je de moeite hebt genomen om jouw standpunt toe te lichten. Zeker als je, zoals jij, van dichtbij meemaakt hoe zo'n relatie kan zijn, kan ik me voorstellen dat je iemand graag dat zetje wil geven.merle78 schreef: ↑22-06-2019 01:16[/b]
Jouw veronderstelling dat ik TO op paternalistische wijze buitenspel wil zetten met haar keuzes is onjuist en stemmingmakerij. Ik probeer haar juist krachtiger te maken door haar te laten nadenken over de wisselwerking in deze relatie, in de hoop dat ze sterk genoeg is om voor HAAR de beste keuze te maken.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zaterdag 22 juni 2019 11:08
Merle, jammer dat je er zo over denkt, ik heb wel degelijk iets aan jouw bijdragen gehad. Wellicht geeft het feit dat ik zo'n tekst schrijf al aan hoe hoog het me zit. Ik bijt namelijk niet zo heel erg snel van me af.merle78 schreef: ↑22-06-2019 03:47TO, bent vast een hele aardige vrouw daarom nam ik moeite om de kans te pakken je wat stof tot nadenken te geven. Ik heb er geen voordeel bij om manipulatieve trucjes uit te halen met jou en je hier neer te zetten als zwakbegaafd. Ik doe dit in mijn vrije tijd. Ik denk goed na voordat wat opschrijf.
Wat mij betreft ben je met deze opmerkingen te ver gegaan. Stank voor dank.
Ik maak dat ik wegkom van dit topic waarin de rollen worden omgedraaid en wij ineens de manipulatievelingen zijn die jou sturen in de verkeerde richting vanwege onze eigen frustraties. Belachelijk! Ik heb er bijna spijt van dat ik de moeite heb genomen om na te denken over je situatie.
Door die van de pot gerukte kinderachtige opmerkingen van je, ben ik totaal afgeknapt. Mijn adviezen laat ik staan, zo kinderachtig ben ik niet.
Misschien heeft een ander er wel wat aan.
Daaaag! Sunshine
Ik heb pagina's lang geprobeerd uit te leggen hoe het voor mij is, heb beledigingen geprobeerd te negeren. Wellicht is het niet correct dat ik iedereen over één kam heb geschoren, maar ik probeer hier duidelijk te maken hoe het voor mij daadwerkelijk is en ik word gewoonweg niet serieus genomen. Er wordt een soort psychologie toegepast door mensen die mij totaal niet kennen op basis van posts uit het verleden (tot 12 jaar terug) en alles wat ik zeg of probeer uit te leggen wordt gepareerd met 'ja maar je ziet dat zelf niet'. Ik leg tig keer uit waarom dit forum voor mij als uitlaatklep een fijne plek is en de reden waarom ik dat doe en toch wordt me min of meer gezegd dat ik hier geen topics meer moet openen. Heb ook tig keer gezegd dat ik de adviezen ter harte neem en erg waardeer, maar dat ik toch graag eerst op mijn eigen manier er mee om wil gaan.
Dan komen er sarcastische opmerkingen als 'nou veel succes en waarom schrijf je hier dan' (wat ik al tig keer heb uitgelegd waarom dat is). I.p.v. dat men gewoon mijn beslissing respecteert. Vervolgens wordt er gesuggereerd dat ik alles afzwak. Nou nee, ik vind het nog steeds vervelend dat mijn vriend dat doet, maar een aantal mensen dikt het geheel in mijn beleving veel te veel aan en dat wil ik inderdaad afzwakken. Iemand die echt zo is als hier wordt omschreven staat niet open voor boeken over zelfreflectie, doet überhaupt niet aan zelfreflectie. Had mij al lang geïsoleerd van mijn omgeving en aangestuurd op zo snel mogelijk samenwonen. Dit is allemaal niet aan de orde, we doen juist rustig aan, willen elkaar eerst goed leren kennen.
Het toppunt vond ik wel dat er werd gezegd dat die 5 jaar therapie geen zin hadden gehad, dat het logisch was dat de therapeut was afgehaakt. Waar haalt iemand het vandaan dat dit zo gebeurd is? En hoe kan iemand zoiets zeggen.
Misschien vragen mensen zich af waar ik me dan nu zo druk over maak, maar voor mij is het Viva forum een uitlaatklep en ik krijg nu het gevoel dat ik geen topics meer 'mag' openen. Mij heeft het in het verleden echt geholpen en ook in deze situatie helpen bepaalde concrete adviezen mij echt. Ook de adviezen over uitmaken en in therapie gaan sla ik op en neem ik mee.
Uiteraard kan ik nog steeds blijven posten en zal ik me minder moeten aantrekken van sarcastische opmerkingen etc., maar dat het zo gaat vind ik wel jammer.
zaterdag 22 juni 2019 17:31
Je schrijft hier eerst een verhaal over je vriend, al het 6de in een jaar tijd, waarin jij hem niet positief afschildert. Wanneer men hier zo een beetje unaniem reageert dat het gedrag echt niet kan dan ga je hem punt voor punt verdedigen. Ja, hijheeft wel gezegd dat de buur dik is maar wel op een nette manier, ja hij kleineert zijn kinderen maar hij heeft het echt niet zo bedoeld en hij is echt heel lief. Zodra je met je eigen woorden wordt geconfronteerd draai je om als een blad aan een boom en is het allemaal niet zo erg als je in eerste instantie opschreef of dan heeft hij het toch anders gezegd.
Nou ik vind het prima. Gelukkig is het mijn relatie niet. Ik denk alleen niet dat ik na 5 jaar kansloos en nu weer 6 topics verder ooit nog eens op topic 7 reageer.
Nou ik vind het prima. Gelukkig is het mijn relatie niet. Ik denk alleen niet dat ik na 5 jaar kansloos en nu weer 6 topics verder ooit nog eens op topic 7 reageer.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 22 juni 2019 17:50
zaterdag 22 juni 2019 18:11
Oja, ik weer het alweer, ik ben na de eerste 10 pagina's met dit topic opgehouden, en dat ga ik nu weer doen.
Heel veel geluk TO met je relatie.
Misschien kun je de volgende keer met een vriendin de problemen bespreken. Ik ben het wel met de rest eens dat het vrij uitzonderlijk is dat je 6 topics opent over 1 man, helemaal als je daar nog niet eens 1 jaar mee gaat.
Ik moet er niet aan denken om zoveel issues te hebben als je eigenlijk nog über happy zou moeten zijn met elkaar.
Het is maar waar je zin in hebt.
Er zijn wel meer mannen op de wereld hoor.
Ik zou er geen zin in hebben op jouw leeftijd, en ik heb zelf genoeg shit beleefd om dat heel goed te weten voor mijzelf.
Je MOET geen relatie. Veel plezier met je wijntjes en de rest wat wel leuk is en succes met veranderen wat toch niet gaat gebeuren.
Hard werken voor de liefde, eigen keuze hoor, dus het ga je goed!
Heel veel geluk TO met je relatie.
Misschien kun je de volgende keer met een vriendin de problemen bespreken. Ik ben het wel met de rest eens dat het vrij uitzonderlijk is dat je 6 topics opent over 1 man, helemaal als je daar nog niet eens 1 jaar mee gaat.
Ik moet er niet aan denken om zoveel issues te hebben als je eigenlijk nog über happy zou moeten zijn met elkaar.
Het is maar waar je zin in hebt.
Er zijn wel meer mannen op de wereld hoor.
Ik zou er geen zin in hebben op jouw leeftijd, en ik heb zelf genoeg shit beleefd om dat heel goed te weten voor mijzelf.
Je MOET geen relatie. Veel plezier met je wijntjes en de rest wat wel leuk is en succes met veranderen wat toch niet gaat gebeuren.
Hard werken voor de liefde, eigen keuze hoor, dus het ga je goed!
zaterdag 22 juni 2019 23:07
Nou, ik zie vooral dat ze zelf dingen ook nogal uitvergroot. Wat ik ergens wel begrijp hoor, maar of dat defensieve nou zo nodig is..?
Bijvoorbeeld over de vijf jaar therapie, volgens mij is met name - o.a. door mij - opgemerkt dat het heel goed kan dat in die tijd niet tot de kern gekomen is. Nog niet klaar voor, wat te zachte therapeut (heb ik ook wel eens meegemaakt), omdat de persoon in kwestie te mooie verhalen ophangt, of wat voor reden ook. En dat een goede therapeut dan mi het gesprek aangaat van goh, heb je zelf het idee dat je hier nog wat aan hebt de laatste tijd. Ook dat heb ik wel eens meegemaakt. Misschien heeft iemand geroepen dat die vijf jaar zinloos was of zo,maar dat was dan een enkeling. Beetje over één kam scheren weer. Zegt ook wel wat.
Bijvoorbeeld over de vijf jaar therapie, volgens mij is met name - o.a. door mij - opgemerkt dat het heel goed kan dat in die tijd niet tot de kern gekomen is. Nog niet klaar voor, wat te zachte therapeut (heb ik ook wel eens meegemaakt), omdat de persoon in kwestie te mooie verhalen ophangt, of wat voor reden ook. En dat een goede therapeut dan mi het gesprek aangaat van goh, heb je zelf het idee dat je hier nog wat aan hebt de laatste tijd. Ook dat heb ik wel eens meegemaakt. Misschien heeft iemand geroepen dat die vijf jaar zinloos was of zo,maar dat was dan een enkeling. Beetje over één kam scheren weer. Zegt ook wel wat.
zondag 23 juni 2019 11:21
Hij weet ook wel dat jij dat toch niet doet! Kan hij gemakkelijk zeggen.Sunshine585 schreef: ↑20-06-2019 11:34
Dat gevoel heb ik met mijn huidige vriend niet, hij heeft mij ook meerdere malen op het hart gedrukt dat als ik het niet meer zou zien zitten met hem ik niet door moet gaan modderen en niet bang moet zijn om het uit te maken.
Weet je, ik vind het zo jammer dat je zoveel tijd moet verspillen aan een man om er vervolgens achter te komen dat hij niet oke is.
zondag 23 juni 2019 21:16
Nee, dat valt verder eigenlijk enorm mee.Zielsverwant schreef: ↑22-06-2019 21:07@Sunshine585 krijg jij niet het idee dat jij je altijd moet verdedigen en van je moeten afbijten?
En dat mensen je niet behandelen zoals jij het zou willen zien?
Ik denk toch dat uit geschreven tekst het lastig blijft om conclusies te trekken, als je niet de persoon en zijn of haar emoties erbij kunt zien.
De tijd zal moeten uitwijzen hoe het daadwerkelijk zit.
zondag 23 juni 2019 21:20
Oké, daar heb je een punt. Ik begon misschien iets te wild om me heen te slaan.coolpack2 schreef: ↑22-06-2019 23:07Nou, ik zie vooral dat ze zelf dingen ook nogal uitvergroot. Wat ik ergens wel begrijp hoor, maar of dat defensieve nou zo nodig is..?
Bijvoorbeeld over de vijf jaar therapie, volgens mij is met name - o.a. door mij - opgemerkt dat het heel goed kan dat in die tijd niet tot de kern gekomen is. Nog niet klaar voor, wat te zachte therapeut (heb ik ook wel eens meegemaakt), omdat de persoon in kwestie te mooie verhalen ophangt, of wat voor reden ook. En dat een goede therapeut dan mi het gesprek aangaat van goh, heb je zelf het idee dat je hier nog wat aan hebt de laatste tijd. Ook dat heb ik wel eens meegemaakt. Misschien heeft iemand geroepen dat die vijf jaar zinloos was of zo,maar dat was dan een enkeling. Beetje over één kam scheren weer. Zegt ook wel wat.
Ik heb ongetwijfeld wel iets aan die therapie gehad, het is 10 jaar geleden op een vreemde manier geëindigd in elk geval. De psycholoog had zelf ook wat issues.
We hadden het vooral over vroeger en hoe naar het allemaal was wat er was gebeurd. Uiteindelijk bleef het naar mijn gevoel daar ook een beetje in hangen.
maandag 24 juni 2019 09:13
Dat kan heel goed. Als je alleen maar bespreekt, net zoals je in je topics doet, maar er geen actie aan verbindt, zoals je ook hier in je topics niet doet, blijf je er in hangen. Het gaat er in therapie en hier op het forum om wat je doet met de inzichten en informatie. De keuzes die je maakt op basis van die nieuwe inzichten en informatie.Sunshine585 schreef: ↑23-06-2019 21:20Oké, daar heb je een punt. Ik begon misschien iets te wild om me heen te slaan.
Ik heb ongetwijfeld wel iets aan die therapie gehad, het is 10 jaar geleden op een vreemde manier geëindigd in elk geval. De psycholoog had zelf ook wat issues.
We hadden het vooral over vroeger en hoe naar het allemaal was wat er was gebeurd. Uiteindelijk bleef het naar mijn gevoel daar ook een beetje in hangen.
Zolang jij die stap nog niet kunt zetten, van theorie naar praktijk, zul je overal, dus ook hierin, blijven hangen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 24 juni 2019 12:10
Voor mijn gevoel blijft dit topic op deze manier ook weer hangen.
Jij gaat met je armen over elkaar afwachten 'hoe het daadwerkelijk zit'.
Je opent diverse topics maar onderneemt zelf totaal geen actie. Je weerlegt kritiek op situaties die jezelf beschreven hebt omdat veel mensen hier je dan weer verkeerd lezen/interpreteren.
Mag van mij allemaal hoor, maar de enige die iets kan veranderen aan de situatie(s) waar je in zit, ben jij zelf.
Je kunt wel weer een boek gaan lezen maar begin eens met eerlijk te zijn naar jezelf.
Jij gaat met je armen over elkaar afwachten 'hoe het daadwerkelijk zit'.
Je opent diverse topics maar onderneemt zelf totaal geen actie. Je weerlegt kritiek op situaties die jezelf beschreven hebt omdat veel mensen hier je dan weer verkeerd lezen/interpreteren.
Mag van mij allemaal hoor, maar de enige die iets kan veranderen aan de situatie(s) waar je in zit, ben jij zelf.
Je kunt wel weer een boek gaan lezen maar begin eens met eerlijk te zijn naar jezelf.
dinsdag 25 juni 2019 17:05
