Relaties
alle pijlers
Vriend heeft moeite met verleden
vrijdag 7 juni 2019 13:08
Toch maar weer een topic geopend, steeds als ik denk dat het goed gaat popt er toch weer iets op waar ik me niet goed raad mee weet en graag jullie mening over zou willen weten.
Ik heb sinds ongeveer een jaar een relatie. In het begin heb ik mijn vriend verteld over mijn vorige langere relatie met een dominante man die mij na het beëindigen van de relatie nog een paar jaar is blijven bestoken met brieven en mails. De reden dat ik dit aan hem verteld heb is dat ik nog iets had ontvangen terwijl ik al een relatie met hem had en wilde gewoon eerlijk zijn over wat er speelde. Inmiddels is het rustig (afkloppen...), maar soms komt het onderwerp nog wel naar voren.
Mijn vriend had er in het begin veel moeite mee dat ik zo lang in die relatie ben blijven hangen en volgens hem heb ik in die periode niets opgebouwd en is het verloren tijd. Ik ben het met hem eens dat ik er te lang in ben blijven hangen, maar heb ook al meerdere keren aangegeven dat ik er veel van heb geleerd en dat er ook goede momenten waren. Hij lijkt alleen erg de nadruk te leggen op het negatieve en laatst kwamen we weer op het onderwerp en kreeg hij een norse uitdrukking en keek de andere kant op terwijl we praatten (we zaten in de auto). Ik heb aan het begin van de relatie gezegd dat ik het jammer vond dat het allemaal zo gelopen was en er geen afsluitend gesprek is geweest met mijn ex (dit was door zijn stalk gedrag gewoon geen optie meer), hij kwam hier nu op terug en het bleek dat hij dit opvatte als dat ik dit (2 jaar na het eind van de relatie) nog steeds zou willen. Ik heb hem (hopelijk) kunnen overtuigen dat dit absoluut niet het geval was, maar ik vind het ergens toch vreemd dat hij hier nu na meer dan een half jaar ineens mee kwam en daar zo nors bij keek.
Verder vind ik ook dat ik me niet steeds moet verdedigen en uitleggen waarom ik zo lang in die relatie ben blijven hangen, ik heb ook al eerder aangegeven dat ik het er niet meer over wil hebben. Mijn vriend heeft dus gezegd dat hij er veel moeite mee heeft/had, maar dit stukje van mij wil accepteren. Dit voelt voor mij eigenlijk alsof er van alles aan mij mankeert en ik blij moet zijn dat hij me toch nog wil ondanks dat.
Voor de duidelijkheid, we hadden al een paar maand hier niet meer over gesproken, het is dus niet zo dat we hier wekelijks discussies over hebben, maar doordat het nu van de week weer terugkwam voel ik me er niet prettig bij.
Nu is hij wel vaker wat zwaar op de hand (trekt dingen in het negatieve ook m.b.t. situaties van zijn volwassen kinderen), dus ik zie het als iets wat bij hem hoort. Bovendien wilde zijn moeder vroeger scheiden van zijn vader en heeft dit nooit gedaan (moeder werd mishandeld), dus wellicht dat dit er achter zit, het voelt heel erg als projectie van iets.
Waar het mij om gaat is dat hij hiermee dealt zonder dat hij er regelmatig op terugkomt.
Het klinkt cliché, maar hij doet verder heel veel moeite voor me, is heel attent en maakt duidelijk dat hij gek op me is, maar het voelt alsof dit een beetje tussen ons in staat soms. Ik krijg dan ook zo'n gevoel van 'graag of niet'...
Ik heb sinds ongeveer een jaar een relatie. In het begin heb ik mijn vriend verteld over mijn vorige langere relatie met een dominante man die mij na het beëindigen van de relatie nog een paar jaar is blijven bestoken met brieven en mails. De reden dat ik dit aan hem verteld heb is dat ik nog iets had ontvangen terwijl ik al een relatie met hem had en wilde gewoon eerlijk zijn over wat er speelde. Inmiddels is het rustig (afkloppen...), maar soms komt het onderwerp nog wel naar voren.
Mijn vriend had er in het begin veel moeite mee dat ik zo lang in die relatie ben blijven hangen en volgens hem heb ik in die periode niets opgebouwd en is het verloren tijd. Ik ben het met hem eens dat ik er te lang in ben blijven hangen, maar heb ook al meerdere keren aangegeven dat ik er veel van heb geleerd en dat er ook goede momenten waren. Hij lijkt alleen erg de nadruk te leggen op het negatieve en laatst kwamen we weer op het onderwerp en kreeg hij een norse uitdrukking en keek de andere kant op terwijl we praatten (we zaten in de auto). Ik heb aan het begin van de relatie gezegd dat ik het jammer vond dat het allemaal zo gelopen was en er geen afsluitend gesprek is geweest met mijn ex (dit was door zijn stalk gedrag gewoon geen optie meer), hij kwam hier nu op terug en het bleek dat hij dit opvatte als dat ik dit (2 jaar na het eind van de relatie) nog steeds zou willen. Ik heb hem (hopelijk) kunnen overtuigen dat dit absoluut niet het geval was, maar ik vind het ergens toch vreemd dat hij hier nu na meer dan een half jaar ineens mee kwam en daar zo nors bij keek.
Verder vind ik ook dat ik me niet steeds moet verdedigen en uitleggen waarom ik zo lang in die relatie ben blijven hangen, ik heb ook al eerder aangegeven dat ik het er niet meer over wil hebben. Mijn vriend heeft dus gezegd dat hij er veel moeite mee heeft/had, maar dit stukje van mij wil accepteren. Dit voelt voor mij eigenlijk alsof er van alles aan mij mankeert en ik blij moet zijn dat hij me toch nog wil ondanks dat.
Voor de duidelijkheid, we hadden al een paar maand hier niet meer over gesproken, het is dus niet zo dat we hier wekelijks discussies over hebben, maar doordat het nu van de week weer terugkwam voel ik me er niet prettig bij.
Nu is hij wel vaker wat zwaar op de hand (trekt dingen in het negatieve ook m.b.t. situaties van zijn volwassen kinderen), dus ik zie het als iets wat bij hem hoort. Bovendien wilde zijn moeder vroeger scheiden van zijn vader en heeft dit nooit gedaan (moeder werd mishandeld), dus wellicht dat dit er achter zit, het voelt heel erg als projectie van iets.
Waar het mij om gaat is dat hij hiermee dealt zonder dat hij er regelmatig op terugkomt.
Het klinkt cliché, maar hij doet verder heel veel moeite voor me, is heel attent en maakt duidelijk dat hij gek op me is, maar het voelt alsof dit een beetje tussen ons in staat soms. Ik krijg dan ook zo'n gevoel van 'graag of niet'...
vrijdag 7 juni 2019 14:59
Het is niet een kwestie van een rol spelen. Sommige mensen kunnen heel makkelijk switchen van het ene naar het andere gedrag.Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 14:55We hebben nog nooit ruzie gehad, het was meer dat hij nors keek met zijn armen zo over elkaar. Dit was ook voor het eerst in de relatie dat hij zo deed, daarom ben ik er ook van geschrokken.
Hij is altijd heel lief, begripvol en flexibel, maar soms vraag ik me af of dat een rol is die hij speelt. Maar dat houd je toch niet een jaar vol? En we zijn ook nog eens veel bij elkaar, dan had hij toch al lang een keer flink door de mand moeten vallen?
vrijdag 7 juni 2019 15:00
Zolang jij al schrikt van een norse blik, hoeft hij nog niet veel verder te gaan.Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 14:55We hebben nog nooit ruzie gehad, het was meer dat hij nors keek met zijn armen zo over elkaar. Dit was ook voor het eerst in de relatie dat hij zo deed, daarom ben ik er ook van geschrokken.
Hij is altijd heel lief, begripvol en flexibel, maar soms vraag ik me af of dat een rol is die hij speelt. Maar dat houd je toch niet een jaar vol? En we zijn ook nog eens veel bij elkaar, dan had hij toch al lang een keer flink door de mand moeten vallen?
Hij verhoogt je medicatie op het moment dat de norse blik niet meer werkt. Maar op dit moment spring jij al in de houding door zijn blik.
Waarom mag je hem eigenlijk niet boos maken? Waarom schrik jij als je iets zegt wat hem ontstemd? Je zou je toch veilig moeten voelen bij hem? Waarom voel jij je dan niet?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 7 juni 2019 15:01
Je gaat het niet uitmaken he?Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 14:57Maar mede ook door de waarschuwing van zijn familielid heb ik wel het idee dat er een andere kant aan hem zit en dat die 'onderhuidse' opmerkingen misschien het tipje van de sluier zijn.
amen ...
vrijdag 7 juni 2019 15:06
Wat bijzonder dat mensen dit allemaal zo veroordelen. Hij snapt niet dat je langer in een slechte relatie bent gebleven. Dat kan toch gewoon? Dat is ook best moeilijk te begrijpen. Je kunt je dan als nieuwe partner ook afvragen of TO het met hem wel echt leuk heeft, want zie de vorige relatie..
Ik vind het wel een goed idee om tegen hem te zeggen dat hij er niet meer over hoeft te beginnen. Het verleden is nou eenmaal niet te veranderen.
En we zijn allemaal lastig hoor, als je dichtbij staat. Maar als je echt het gevoel hebt dat je onderuit gehaald wordt is stoppen met de relatie een prima idee.
Persoonlijk vind ik het alleen moeilijk te beoordelen of TO gewoon heel gevoelig is en dingen zwaar aanzet, of dat de man gewoon echt een naarling is.
Ik vind het wel een goed idee om tegen hem te zeggen dat hij er niet meer over hoeft te beginnen. Het verleden is nou eenmaal niet te veranderen.
En we zijn allemaal lastig hoor, als je dichtbij staat. Maar als je echt het gevoel hebt dat je onderuit gehaald wordt is stoppen met de relatie een prima idee.
Persoonlijk vind ik het alleen moeilijk te beoordelen of TO gewoon heel gevoelig is en dingen zwaar aanzet, of dat de man gewoon echt een naarling is.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 7 juni 2019 15:08
Ik bedoel niet echt schrikken in de zin van dat ik er bang van word, maar meer dat ik er raar van op kijk. In elk geval voelt het niet zo zwaar als dat jij het hier weergeeft. Ik voel me wel veilig bij hem, anders zou ik ook niet mijn grenzen durven aangeven.Doreia* schreef: ↑07-06-2019 15:00Zolang jij al schrikt van een norse blik, hoeft hij nog niet veel verder te gaan.
Hij verhoogt je medicatie op het moment dat de norse blik niet meer werkt. Maar op dit moment spring jij al in de houding door zijn blik.
Waarom mag je hem eigenlijk niet boos maken? Waarom schrik jij als je iets zegt wat hem ontstemd? Je zou je toch veilig moeten voelen bij hem? Waarom voel jij je dan niet?
vrijdag 7 juni 2019 15:14
Hoe komt het dat jij bepaald gedrag onprettig vind en zelfs benoemt dat je wellicht met een zeer beschadigd man te maken hebt en dan toch twijfelt of je goed zit? Je houdt je vast aan de fijne momenten, en omdat het al 2 maanden best leuk is denk je dat dit goed zit.
Je krijgr allerlei signalen al vanaf het begin en toch ga je door en lijk je aan jezelf te twijfelen. Je hebt ervaring met vorige exen, die erg ver gingen en waardoor je niet erg stabiel bent. Gun je jezelf niet gewoon een relaxte relatie en iemand bij wie je jezelf mag zijn?
Ik krijg er mijn vinger niet achter wat het is. Ik lees al heeel lang topics van jou die telkens hetzelfde thema hebben maar telkens met een andere man.
Wanneer is iets voor jou genoeg? En waarom ben je niet liever alleen?
Je krijgr allerlei signalen al vanaf het begin en toch ga je door en lijk je aan jezelf te twijfelen. Je hebt ervaring met vorige exen, die erg ver gingen en waardoor je niet erg stabiel bent. Gun je jezelf niet gewoon een relaxte relatie en iemand bij wie je jezelf mag zijn?
Ik krijg er mijn vinger niet achter wat het is. Ik lees al heeel lang topics van jou die telkens hetzelfde thema hebben maar telkens met een andere man.
Wanneer is iets voor jou genoeg? En waarom ben je niet liever alleen?
vrijdag 7 juni 2019 15:15
Ik heb in de 10 jaar dat ik bij mijn man ben, nog nooit mijn grenzen aan hoeven geven.Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 15:08Ik bedoel niet echt schrikken in de zin van dat ik er bang van word, maar meer dat ik er raar van op kijk. In elk geval voelt het niet zo zwaar als dat jij het hier weergeeft. Ik voel me wel veilig bij hem, anders zou ik ook niet mijn grenzen durven aangeven.
En dat is niet omdat ik super meegaand ben, maar omdat mijn man mij respecteert en eerst nadenkt voor hij iets zegt. Net als andersom het geval is.
Mijn man zou me nooit verantwoordelijk houden voor de stomme dingen die ik in mijn verleden heb gedaan en voor die ene rampzalige relatie die ik achter de rug heb. Als hij mij daarin dingen zou verwijten, pak ik mijn spullen en verdwijn ik. Ik kan het niet ongedaan maken, het is achter de rug en verwerkt. Klaar.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 7 juni 2019 15:26
Eens. Ik heb ook veel te lang in een k*trelatie gezeten, daarna ontmoette ik mijn man en dat was echt een verademing, maar ik had het vreselijk gevonden als hij me zo had veroordeeld om die relatie waar ik net uitkwam. Hij zal het vast niet slim van me hebben gevonden dat ik zo lang bij mijn ex ben geweest, maar hij heeft zich daar altijd buiten gehouden en het behandeld als een afgesloten hoofdstuk wat het dus ook was.Doreia* schreef: ↑07-06-2019 15:15
Mijn man zou me nooit verantwoordelijk houden voor de stomme dingen die ik in mijn verleden heb gedaan en voor die ene rampzalige relatie die ik achter de rug heb. Als hij mij daarin dingen zou verwijten, pak ik mijn spullen en verdwijn ik. Ik kan het niet ongedaan maken, het is achter de rug en verwerkt. Klaar.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 7 juni 2019 15:32
vrijdag 7 juni 2019 15:37
vrijdag 7 juni 2019 15:46
De waarheid kan ook ergens in het midden liggen. En de reden dat ik het topic open is ook als een soort reality check, omdat ik me realiseer dat ik ook nog niet (helemaal) gezond reageer en wellicht dingen te zwaar opvat. Maar in dit geval voel ik ook wel dat er iets niet klopt aan zijn gedrag.lolapaloeza schreef: ↑07-06-2019 15:06Wat bijzonder dat mensen dit allemaal zo veroordelen. Hij snapt niet dat je langer in een slechte relatie bent gebleven. Dat kan toch gewoon? Dat is ook best moeilijk te begrijpen. Je kunt je dan als nieuwe partner ook afvragen of TO het met hem wel echt leuk heeft, want zie de vorige relatie..
Ik vind het wel een goed idee om tegen hem te zeggen dat hij er niet meer over hoeft te beginnen. Het verleden is nou eenmaal niet te veranderen.
En we zijn allemaal lastig hoor, als je dichtbij staat. Maar als je echt het gevoel hebt dat je onderuit gehaald wordt is stoppen met de relatie een prima idee.
Persoonlijk vind ik het alleen moeilijk te beoordelen of TO gewoon heel gevoelig is en dingen zwaar aanzet, of dat de man gewoon echt een naarling is.
Overigens heeft hij inderdaad al een aantal keren aangegeven dat ik met hem echt niet zo lang door moet gaan als het niet goed meer voelt. Hij is ook wel bang geweest in het begin dat ik het na 10 jaar met hem ook uit zou maken.
Ik denk eerlijk gezegd dat hij ook iemand is die veel te veel en te diep over dingen nadenkt, of hij nu echt moedwillig mij naar beneden wil halen betwijfel ik.
Met grenzen aangeven bedoel ik bijv. als hij een hele dag gaat klussen en dat ik na 4 uur eigenlijk geen energie meer heb en iets ontspannends wil doen, dat ik dit dan aangeef.
vrijdag 7 juni 2019 15:52
Dat is niet grenzen aangeven. Dat is overleggen en mededelen.Met grenzen aangeven bedoel ik bijv. als hij een hele dag gaat klussen en dat ik na 4 uur eigenlijk geen energie meer heb en iets ontspannends wil doen, dat ik dit dan aangeef.
Grenzen aangeven is meer: ho vriend, 'schoonheid zit van binnen?' is dat hoe je over mij denkt? Die opmerking wil ik van jou nooit meer horen, het is onnodig kwetsend.
"Jij vind dat ik te lang in die relatie ben blijven hangen?' Wie ben jij dat jij daarover mag oordelen? Ik heb je dit in vertrouwen verteld en vraag niet om veroordeling of dat ik verantwoording aan je moet afleggen. Dit hoofdstuk is van mij en afgesloten. Mocht je daar problemen mee hebben dan schudden we elkaar hier de hand en gaan elk ons eigen weg.
'Wat kijk je nors als ik het alleen maar over die woonplaats heb' er wonen meer mensen dan alleen die ex in die woonplaats. Get over it.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 7 juni 2019 15:53
Doreia* schreef: ↑07-06-2019 15:52Dat is niet grenzen aangeven. Dat is overleggen en mededelen.
Grenzen aangeven is meer: ho vriend, 'schoonheid zit van binnen?' is dat hoe je over mij denkt? Die opmerking wil ik van jou nooit meer horen, het is onnodig kwetsend.
"Jij vind dat ik te lang in die relatie ben blijven hangen?' Wie ben jij dat jij daarover mag oordelen? Ik heb je dit in vertrouwen verteld en vraag niet om veroordeling of dat ik verantwoording aan je moet afleggen. Dit hoofdstuk is van mij en afgesloten. Mocht je daar problemen mee hebben dan schudden we elkaar hier de hand en gaan elk ons eigen weg.
'Wat kijk je nors als ik het alleen maar over die woonplaats heb' er wonen meer mensen dan alleen die ex in die woonplaats. Get over it.
vrijdag 7 juni 2019 16:05
Je voelt je niet fysiek onveilig of bedreigt, maar wel emotioneel. Hij is boos of ontevreden en dat wil jij recht zetten. Zijn emoties reguleren met je eigen gedrag.Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 15:08Ik bedoel niet echt schrikken in de zin van dat ik er bang van word, maar meer dat ik er raar van op kijk. In elk geval voelt het niet zo zwaar als dat jij het hier weergeeft. Ik voel me wel veilig bij hem, anders zou ik ook niet mijn grenzen durven aangeven.
vrijdag 7 juni 2019 16:12
Het is wel zo dat gedrag uit het verleden (in dit geval van TO) garanties kan geven voor de toekomst. Veel mensen hebben kwetsbaarheden en mechanismen die in de volgende relatie weer vaak net zo hard aanslaan. Hij brengt het nogal bot, maar ik zou het interessant vinden om hem te vragen waarom het hem bezig houdt ? Raakt het aan zijn eigen angst of onvermogen ?
Ik heb op het moment ook te maken met oude patronen uit een ver verleden die in mijn huidige relatie opspelen, van zowel mij als mijn partner.
Het is niet makkelijk om die patronen te zien en er vervolgens iets aan te doen. Je moet allebei van hele goede wil zijn en de intentie hebben om er samen uit te komen. Bovendien moet je leren bepaalde zaken te accepteren. Mensen veranderen niet (veel) en zeker niet als ze al wat ouder zijn. Ik neem aan dat jou vriend al wat ouder is, gezien zijn volwassen kinderen ? Vraag jezelf ook af of hij het in zich heeft om bovenstaande investering te doen in jullie relatie, of denk je dat het er niet in zit ?
Hoe dan ook, waarschijnlijk zal dit lastig blijven. De vraag die je jezelf zou kunnen stellen is of je het op kan brengen om die tijd en moeite te investeren en of dat lukt zonder jezelf te verliezen. Als je jezelf dreigt te verliezen moet je echt op de rem trappen. Dat kan nooit de bedoeling zijn.
Ik heb op het moment ook te maken met oude patronen uit een ver verleden die in mijn huidige relatie opspelen, van zowel mij als mijn partner.
Het is niet makkelijk om die patronen te zien en er vervolgens iets aan te doen. Je moet allebei van hele goede wil zijn en de intentie hebben om er samen uit te komen. Bovendien moet je leren bepaalde zaken te accepteren. Mensen veranderen niet (veel) en zeker niet als ze al wat ouder zijn. Ik neem aan dat jou vriend al wat ouder is, gezien zijn volwassen kinderen ? Vraag jezelf ook af of hij het in zich heeft om bovenstaande investering te doen in jullie relatie, of denk je dat het er niet in zit ?
Hoe dan ook, waarschijnlijk zal dit lastig blijven. De vraag die je jezelf zou kunnen stellen is of je het op kan brengen om die tijd en moeite te investeren en of dat lukt zonder jezelf te verliezen. Als je jezelf dreigt te verliezen moet je echt op de rem trappen. Dat kan nooit de bedoeling zijn.
anoniem_386639 wijzigde dit bericht op 07-06-2019 16:18
0.95% gewijzigd
vrijdag 7 juni 2019 16:13
Ja, wauw zeg. Als buitenstaander en zonder jullie en de relatie verder te kennen krijg ik toch sterk het gevoel dat je hier dus niet te lang in moet blijven hangen. Hij ondermijnt je zelfvertrouwen en jij mag dankbaar zijn dat je hem nog kunt krijgen met al je mankementen.
Sure.
Er zijn ook leuke mannen.
vrijdag 7 juni 2019 16:13
Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 14:55We hebben nog nooit ruzie gehad, het was meer dat hij nors keek met zijn armen zo over elkaar. Dit was ook voor het eerst in de relatie dat hij zo deed, daarom ben ik er ook van geschrokken.
Hij is altijd heel lief, begripvol en flexibel, maar soms vraag ik me af of dat een rol is die hij speelt. Maar dat houd je toch niet een jaar vol? En we zijn ook nog eens veel bij elkaar, dan had hij toch al lang een keer flink door de mand moeten vallen?
Ja hoor. De meesten nog wel langer ook. Tot ze het gevoel hebben dat ze je vastgelegd hebben en dan gaat het masker af.
