Relaties
alle pijlers
Vriend heeft moeite met verleden
vrijdag 7 juni 2019 13:08
Toch maar weer een topic geopend, steeds als ik denk dat het goed gaat popt er toch weer iets op waar ik me niet goed raad mee weet en graag jullie mening over zou willen weten.
Ik heb sinds ongeveer een jaar een relatie. In het begin heb ik mijn vriend verteld over mijn vorige langere relatie met een dominante man die mij na het beëindigen van de relatie nog een paar jaar is blijven bestoken met brieven en mails. De reden dat ik dit aan hem verteld heb is dat ik nog iets had ontvangen terwijl ik al een relatie met hem had en wilde gewoon eerlijk zijn over wat er speelde. Inmiddels is het rustig (afkloppen...), maar soms komt het onderwerp nog wel naar voren.
Mijn vriend had er in het begin veel moeite mee dat ik zo lang in die relatie ben blijven hangen en volgens hem heb ik in die periode niets opgebouwd en is het verloren tijd. Ik ben het met hem eens dat ik er te lang in ben blijven hangen, maar heb ook al meerdere keren aangegeven dat ik er veel van heb geleerd en dat er ook goede momenten waren. Hij lijkt alleen erg de nadruk te leggen op het negatieve en laatst kwamen we weer op het onderwerp en kreeg hij een norse uitdrukking en keek de andere kant op terwijl we praatten (we zaten in de auto). Ik heb aan het begin van de relatie gezegd dat ik het jammer vond dat het allemaal zo gelopen was en er geen afsluitend gesprek is geweest met mijn ex (dit was door zijn stalk gedrag gewoon geen optie meer), hij kwam hier nu op terug en het bleek dat hij dit opvatte als dat ik dit (2 jaar na het eind van de relatie) nog steeds zou willen. Ik heb hem (hopelijk) kunnen overtuigen dat dit absoluut niet het geval was, maar ik vind het ergens toch vreemd dat hij hier nu na meer dan een half jaar ineens mee kwam en daar zo nors bij keek.
Verder vind ik ook dat ik me niet steeds moet verdedigen en uitleggen waarom ik zo lang in die relatie ben blijven hangen, ik heb ook al eerder aangegeven dat ik het er niet meer over wil hebben. Mijn vriend heeft dus gezegd dat hij er veel moeite mee heeft/had, maar dit stukje van mij wil accepteren. Dit voelt voor mij eigenlijk alsof er van alles aan mij mankeert en ik blij moet zijn dat hij me toch nog wil ondanks dat.
Voor de duidelijkheid, we hadden al een paar maand hier niet meer over gesproken, het is dus niet zo dat we hier wekelijks discussies over hebben, maar doordat het nu van de week weer terugkwam voel ik me er niet prettig bij.
Nu is hij wel vaker wat zwaar op de hand (trekt dingen in het negatieve ook m.b.t. situaties van zijn volwassen kinderen), dus ik zie het als iets wat bij hem hoort. Bovendien wilde zijn moeder vroeger scheiden van zijn vader en heeft dit nooit gedaan (moeder werd mishandeld), dus wellicht dat dit er achter zit, het voelt heel erg als projectie van iets.
Waar het mij om gaat is dat hij hiermee dealt zonder dat hij er regelmatig op terugkomt.
Het klinkt cliché, maar hij doet verder heel veel moeite voor me, is heel attent en maakt duidelijk dat hij gek op me is, maar het voelt alsof dit een beetje tussen ons in staat soms. Ik krijg dan ook zo'n gevoel van 'graag of niet'...
Ik heb sinds ongeveer een jaar een relatie. In het begin heb ik mijn vriend verteld over mijn vorige langere relatie met een dominante man die mij na het beëindigen van de relatie nog een paar jaar is blijven bestoken met brieven en mails. De reden dat ik dit aan hem verteld heb is dat ik nog iets had ontvangen terwijl ik al een relatie met hem had en wilde gewoon eerlijk zijn over wat er speelde. Inmiddels is het rustig (afkloppen...), maar soms komt het onderwerp nog wel naar voren.
Mijn vriend had er in het begin veel moeite mee dat ik zo lang in die relatie ben blijven hangen en volgens hem heb ik in die periode niets opgebouwd en is het verloren tijd. Ik ben het met hem eens dat ik er te lang in ben blijven hangen, maar heb ook al meerdere keren aangegeven dat ik er veel van heb geleerd en dat er ook goede momenten waren. Hij lijkt alleen erg de nadruk te leggen op het negatieve en laatst kwamen we weer op het onderwerp en kreeg hij een norse uitdrukking en keek de andere kant op terwijl we praatten (we zaten in de auto). Ik heb aan het begin van de relatie gezegd dat ik het jammer vond dat het allemaal zo gelopen was en er geen afsluitend gesprek is geweest met mijn ex (dit was door zijn stalk gedrag gewoon geen optie meer), hij kwam hier nu op terug en het bleek dat hij dit opvatte als dat ik dit (2 jaar na het eind van de relatie) nog steeds zou willen. Ik heb hem (hopelijk) kunnen overtuigen dat dit absoluut niet het geval was, maar ik vind het ergens toch vreemd dat hij hier nu na meer dan een half jaar ineens mee kwam en daar zo nors bij keek.
Verder vind ik ook dat ik me niet steeds moet verdedigen en uitleggen waarom ik zo lang in die relatie ben blijven hangen, ik heb ook al eerder aangegeven dat ik het er niet meer over wil hebben. Mijn vriend heeft dus gezegd dat hij er veel moeite mee heeft/had, maar dit stukje van mij wil accepteren. Dit voelt voor mij eigenlijk alsof er van alles aan mij mankeert en ik blij moet zijn dat hij me toch nog wil ondanks dat.
Voor de duidelijkheid, we hadden al een paar maand hier niet meer over gesproken, het is dus niet zo dat we hier wekelijks discussies over hebben, maar doordat het nu van de week weer terugkwam voel ik me er niet prettig bij.
Nu is hij wel vaker wat zwaar op de hand (trekt dingen in het negatieve ook m.b.t. situaties van zijn volwassen kinderen), dus ik zie het als iets wat bij hem hoort. Bovendien wilde zijn moeder vroeger scheiden van zijn vader en heeft dit nooit gedaan (moeder werd mishandeld), dus wellicht dat dit er achter zit, het voelt heel erg als projectie van iets.
Waar het mij om gaat is dat hij hiermee dealt zonder dat hij er regelmatig op terugkomt.
Het klinkt cliché, maar hij doet verder heel veel moeite voor me, is heel attent en maakt duidelijk dat hij gek op me is, maar het voelt alsof dit een beetje tussen ons in staat soms. Ik krijg dan ook zo'n gevoel van 'graag of niet'...
vrijdag 7 juni 2019 17:13
Ja, hij heeft het compliment vantevoren al ontkracht en jij weet al dondersgoed dat hij geen hoge dunk heeft van je uiterlijk. En dan kun je er ook niks meer van zeggen want hij zegt toch ook lieve dingen?Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 17:05Ja, en het andere moment is hij zo blij met zo'n mooie vrouw aan zijn zijde. Snap jij het nog?
vrijdag 7 juni 2019 17:16
Ik ben zó blij dat mijn man mij oprechte, gemeende complimenten geeft en geen complimenten waarvan ik maar moet afvragen of hij het meent.
Dat hij geen dubbele bodem heeft en het beste met mij voor heeft.
Dat heeft hij niet met jou. Dat wordt bij elk voorbeeld duidelijker.
Hij is er niet om je te helpen het beste uit jezelf te halen, gelijk jij dat bij hem doet.
Jullie zijn niet gelijkwaardig.
Dat hij geen dubbele bodem heeft en het beste met mij voor heeft.
Dat heeft hij niet met jou. Dat wordt bij elk voorbeeld duidelijker.
Hij is er niet om je te helpen het beste uit jezelf te halen, gelijk jij dat bij hem doet.
Jullie zijn niet gelijkwaardig.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 7 juni 2019 17:51
Kijk je kunt alles op verschillende manieren uitleggen. het kan zijn onzekerheid zijn, hij kan daadwerkelijk verrast zijn door zichzelf, dat hij jou zo mooi vindt, hij kan een manipulerende eikel zijn, dat kan allemaal.Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 17:05Ja, en het andere moment is hij zo blij met zo'n mooie vrouw aan zijn zijde. Snap jij het nog?
Jij kunt gewoon aangeven dat je het niet erg aardig vindt, of onnodig, of weinig charmant. Daar heb je in ieder geval invloed op. Mocht je vinden dat hij zich te weinig aantrekt van jouw reactie op zijn opmerkingen kun je ook je conclusies trekken. Maar dan wel vanuit jezelf en jouw ervaring, en geen giswerk over zijn intenties,
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 7 juni 2019 17:57
vrijdag 7 juni 2019 18:09
Omdat jij het toestaat, omdat hij graag denigreert.Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 17:57Tja, ik heb niet echt twijfels of hij mij wel aantrekkelijk vindt, ik merk dat aan zijn gedrag en hij kan niet van mij afbafblijven, is ook heel knuffelig. Waarom hij zich dan toch zo vreemd uitdrukt weet ik ook niet.
vrijdag 7 juni 2019 18:14
Ik heb niet alles gelezen, alleen de eerste pagina. Dus excuses, maar mijn advies; loep jezelf en lees je oude Posts terug over je ex. Als ik het me goed herinner beschreef je die man in het begin op een vergelijkbare manier. Beetje zwartkijker, beetje zwaar op de hand. En jezelf ook; dit zou je niet meer doen. Je staat voor jezelf. Etc.
It’s all just a little bit of history repeating...
Je hebt volgens mij wel eens op het punt gestaan in therapie te gaan voor dit soort patronen. Maar vond dat uiteindelijk niet nodig, want nu was alles beter. Tja.
It’s all just a little bit of history repeating...
Je hebt volgens mij wel eens op het punt gestaan in therapie te gaan voor dit soort patronen. Maar vond dat uiteindelijk niet nodig, want nu was alles beter. Tja.
vrijdag 7 juni 2019 18:16
Schijnbaar haal jij winst uit een relatie met een dominante, respectloze man. Blijven doen dan toch?Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 17:57Tja, ik heb niet echt twijfels of hij mij wel aantrekkelijk vindt, ik merk dat aan zijn gedrag en hij kan niet van mij afbafblijven, is ook heel knuffelig. Waarom hij zich dan toch zo vreemd uitdrukt weet ik ook niet.
Waarom al die topics dan eigenlijk?
vrijdag 7 juni 2019 18:21
Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 17:57Waarom hij zich dan toch zo vreemd uitdrukt weet ik ook niet.
Omdat het kan. Zeg jij iets van die opmerkingen, dat je ze niet leuk vindt?
vrijdag 7 juni 2019 18:27
Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 16:16Ik heb ook wel de neiging om toch net over mijn grens te gaan (heb ergens geen zin in, een klusje bijv. maar doe het dan toch). Maar dan hoeft er maar iets te gebeuren en begin ik ontzettend te piepen, daar baal ik dan weer ontzettend van, want wil op een normale volwassen manier reageren.
Of ik zeg bijv. ik ga straks even douchen en mijn vriend reageert 'je moet eerst nog dat klusje doen' (wel beetje lacherig) waarop ik denk, hoezo 'moet' dat? Maar i.p.v. te zeggen 'je doet het maar lekker even zelf, ik ben kapot' doe ik het dan toch maar, om vervolgens me heel verongelijkt te voelen.
Weet je waarom je zo reageert?
En je zegt dat je ervan baalt dat je over je grens gaat en daarna loopt te piepen, zou het dan wat zijn om daar voorlopig actief aan te werken? Dat je wat meer je eigen grenzen aangeeft en daarna ook op een volwassen manier kan blijven reageren. Dat je dus vooral naar je eigen handelen kijkt in je gehele leven en niet zozeer alleen richting je vriend.
vrijdag 7 juni 2019 18:50
Mooi gezegd!chocolol schreef: ↑07-06-2019 13:32Verloren tijd tja... in het begin weet je niet hoe een relatie afloopt toch? Misschien is dit met hem ook wel verloren tijd. Of misschien gaat het meer om dat je geniet van alle tijd, zodat het nooit verloren tijd is.
Ik zou hem duidelijk maken dat je verleden nou eenmaal gelopen is zoals het is en je er niets meer aan kan veranderen. Dat je nu, achteraf gezien, mogelijk eerder andere keuzes had gemaakt, maar dat dat verder niet veel toevoegt. Want gedaan is gedaan. Hij moet leren jou te accepteren inclusief verleden en als hij dat niet kan, dan heeft het geen toekomst.
vrijdag 7 juni 2019 19:31
Nou, dan blijf je mooi bij hem. Want dat is blijkbaar belangrijker.Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 17:57Tja, ik heb niet echt twijfels of hij mij wel aantrekkelijk vindt, ik merk dat aan zijn gedrag en hij kan niet van mij afbafblijven, is ook heel knuffelig. Waarom hij zich dan toch zo vreemd uitdrukt weet ik ook niet.
Ik haak af, je wil het niet zien. Dat geeft niet, maar het frustreert mij en dan word ik cynisch.
Hopelijk zie je een keer het patroon waarin je zit en dat je eigenlijk helemaal geen hoge dunk van jezelf hebt.
En ga op een assertiviteitscursus. Oprecht succes!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 7 juni 2019 19:44
JaSunshine585 schreef: ↑07-06-2019 17:57Tja, ik heb niet echt twijfels of hij mij wel aantrekkelijk vindt, ik merk dat aan zijn gedrag en hij kan niet van mij afbafblijven, is ook heel knuffelig. Waarom hij zich dan toch zo vreemd uitdrukt weet ik ook niet.
Mijn pik vindt 80% van de vrouwen aantrekkelijk.
vrijdag 7 juni 2019 19:52
Hij is ook dominant, net als je ex, al uit hij het misschien anders. Hij wil zijn seksspeeltje helemaal voor zichzelf alleen. Inclusief het verleden. Daar past geen enkele ex in en dan wordt hij boos.Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 17:57Tja, ik heb niet echt twijfels of hij mij wel aantrekkelijk vindt, ik merk dat aan zijn gedrag en hij kan niet van mij afbafblijven, is ook heel knuffelig. Waarom hij zich dan toch zo vreemd uitdrukt weet ik ook niet.
Kortom... Ik ben bang dat je er weer ingetrapt bent. Dit is geen man voor jou
vrijdag 7 juni 2019 21:57
vrijdag 7 juni 2019 22:13
Jee wat een rotopmerking. ook niet moeders mooiste...Sunshine585 schreef: ↑07-06-2019 16:55Nou ja, hij zei ook nog dat hij zelf ook niet moeders mooiste is en dan ook niet teveel kan verwachten...
Wel goed genoeg om mee te seksen maar aardig doen, ho maar
Ik zou er klaar mee zijn. Exit
zaterdag 8 juni 2019 11:23
Ik heb in het verleden 5 jaar lang therapie gehad, wat wel geholpen heeft, maar uiteindelijk een beetje op een rare manier geëindigd is.Merrick schreef: ↑07-06-2019 18:14Ik heb niet alles gelezen, alleen de eerste pagina. Dus excuses, maar mijn advies; loep jezelf en lees je oude Posts terug over je ex. Als ik het me goed herinner beschreef je die man in het begin op een vergelijkbare manier. Beetje zwartkijker, beetje zwaar op de hand. En jezelf ook; dit zou je niet meer doen. Je staat voor jezelf. Etc.
It’s all just a little bit of history repeating...
Je hebt volgens mij wel eens op het punt gestaan in therapie te gaan voor dit soort patronen. Maar vond dat uiteindelijk niet nodig, want nu was alles beter. Tja.
Deze relatie voelt wel anders dan met mijn ex. Hoewel ik ook wel inzie dat er dingen niet kloppen doet deze man toch wel veel meer moeite voor mij. Ik heb die dingen beschreven die ik onprettig/vreemd vind, en ik vind ook dat ik dat niet moet accepteren en daar iets mee moet, maar laten we zeggen dat dit 10% van de relatie is, terwijl 90% gewoon goed is, we fijn kunnen praten, leuke dingen doen.
Hij staat open voor nieuwe inzichten, wil aan zichzelf werken. Hij leest een aantal boeken die ik heb gelezen en we praten daar ook over.
Ik kan hem absoluut niet vergelijken met mijn ex, die was één en al negativiteit duldde geen tegenspraak. Als ik maar iets van stemverheffing gebruikte was het al 'oorlog'. Terwijl mijn huidige vriend wel openstaat voor tegenspraak, er ook iets mee doet.
Wat ik wel lastig vind is dat hij aangeeft dat hij moeite heeft om te genieten, er is bij hem van jongs af aan ingepeperd dat werk heel belangrijk is. Ik merk ook dat hij dit soms moeilijk kan loslaten, maar dat hij wel heel bewust tijd voor mij inplant. Het lijkt alsof die werkdruk er altijd is.
Maar dat hij zich eigenlijk nooit echt heel gelukkig voelt vind ik wel jammer, hij komt namelijk over het algemeen heel jolig en sociaal over, maar daaronder zit dus een heleboel gepieker en onzekerheid. Dat is wel iets waar hij zelf aan zal moeten werken, ik heb niet de illusie dat ik dat voor hem kan oplossen. Ik denk ook dat dit een keer een (groter) issue gaat worden als we het negeren. Maar ik ben niet zijn therapeut.
Als ik niet het gevoel had dat er veel goede kanten aan de relatie zaten zou ik er echt wel mee stoppen. Die waarschuwing over dat hij moeilijk kan zijn heb ik ter harte genomen, maar er is ook bij gezegd dat hij een hart van goud heeft en als iemand die hem zijn hele leven al kent dat zegt, dan geloof ik dat ook.
En ja, het zijn kutopmerkingen. Ik kan het nog enigszins rijmen met de omgeving waar hij uitkomt (deel van Nederland) en hij doet ook wel beledigend naar zijn volwassen kinderen, waarin ik het dan voor hen opneem van 'dat zeg je toch niet'. We lachen hem dan ook samen wel uit zo van 'nah, doe ff normaal'. Het is niet zo dat hij een enge boeman is, maar die opmerkingen kunnen echt niet, ik ga het niet goedpraten en er assertiever op reageren.
zaterdag 8 juni 2019 12:12
Ze zijn juist wel een match. Hij kan zijn onzekerheid kwijt middels zijn macht over TO en TO vindt het prima genoeg want hij is meestal heel lief en bedoelt het niet zo en ze geeft zogenaamd haar grenzen aan én is zogenaamd zelfverzekerd. Ja hoor, prima match, ze vullen elkaar perfect aan.
zaterdag 8 juni 2019 12:21
Sunshine585 schreef: ↑08-06-2019 11:23Ik heb in het verleden 5 jaar lang therapie gehad, wat wel geholpen heeft, maar uiteindelijk een beetje op een rare manier geëindigd is.
Deze relatie voelt wel anders dan met mijn ex. Hoewel ik ook wel inzie dat er dingen niet kloppen doet deze man toch wel veel meer moeite voor mij. Ik heb die dingen beschreven die ik onprettig/vreemd vind, en ik vind ook dat ik dat niet moet accepteren en daar iets mee moet, maar laten we zeggen dat dit 10% van de relatie is, terwijl 90% gewoon goed is, we fijn kunnen praten, leuke dingen doen.
Hij staat open voor nieuwe inzichten, wil aan zichzelf werken. Hij leest een aantal boeken die ik heb gelezen en we praten daar ook over.
Ik kan hem absoluut niet vergelijken met mijn ex, die was één en al negativiteit duldde geen tegenspraak. Als ik maar iets van stemverheffing gebruikte was het al 'oorlog'. Terwijl mijn huidige vriend wel openstaat voor tegenspraak, er ook iets mee doet.
Wat ik wel lastig vind is dat hij aangeeft dat hij moeite heeft om te genieten, er is bij hem van jongs af aan ingepeperd dat werk heel belangrijk is. Ik merk ook dat hij dit soms moeilijk kan loslaten, maar dat hij wel heel bewust tijd voor mij inplant. Het lijkt alsof die werkdruk er altijd is.
Maar dat hij zich eigenlijk nooit echt heel gelukkig voelt vind ik wel jammer, hij komt namelijk over het algemeen heel jolig en sociaal over, maar daaronder zit dus een heleboel gepieker en onzekerheid. Dat is wel iets waar hij zelf aan zal moeten werken, ik heb niet de illusie dat ik dat voor hem kan oplossen. Ik denk ook dat dit een keer een (groter) issue gaat worden als we het negeren. Maar ik ben niet zijn therapeut.
Als ik niet het gevoel had dat er veel goede kanten aan de relatie zaten zou ik er echt wel mee stoppen. Die waarschuwing over dat hij moeilijk kan zijn heb ik ter harte genomen, maar er is ook bij gezegd dat hij een hart van goud heeft en als iemand die hem zijn hele leven al kent dat zegt, dan geloof ik dat ook.
En ja, het zijn kutopmerkingen. Ik kan het nog enigszins rijmen met de omgeving waar hij uitkomt (deel van Nederland) en hij doet ook wel beledigend naar zijn volwassen kinderen, waarin ik het dan voor hen opneem van 'dat zeg je toch niet'. We lachen hem dan ook samen wel uit zo van 'nah, doe ff normaal'. Het is niet zo dat hij een enge boeman is, maar die opmerkingen kunnen echt niet, ik ga het niet goedpraten en er assertiever op reageren.
Weet je, open dan gewoon geen topics meer. Dit doe je steeds, je stelt een vraag en gaat de antwoorden van de forummers vervolgens structureel weerleggen.
Hou dan gewoon op met je gemekker over die man! Blijkbaar wordt jij hier gelukkig van, anders bleef je niet.
Voor wat het waard is: ik denk dat je wéér een lul van een vent uitgezocht hebt, alleen is deze wat subtieler dan de vorige.
zaterdag 8 juni 2019 12:33
Ja precies. En hij mag dan wel veel meer moeite voor je doen, moeite doen voor elkaar in een relatie is normaal hoor. Niet iets speciaals. Deze vent klinkt gewoon als een lul.the_Wicked_Witch schreef: ↑08-06-2019 12:21Weet je, open dan gewoon geen topics meer. Dit doe je steeds, je stelt een vraag en gaat de antwoorden van de forummers vervolgens structureel weerleggen.
Hou dan gewoon op met je gemekker over die man! Blijkbaar wordt jij hier gelukkig van, anders bleef je niet.
Voor wat het waard is: ik denk dat je wéér een lul van een vent uitgezocht hebt, alleen is deze wat subtieler dan de vorige.
Je neemt met minder genoegen alleen zie je het zelf nog niet.
♡
zaterdag 8 juni 2019 13:08
Heel apart dat ik een aantal keren aangeef dat ik met bepaalde tips aan de slag ga en dat er dan gezegd wordt dat ik geen topics meer moet openen, alleen maar omdat andere adviezen (uitmaken en in therapie gaan) niet direct wil opvolgen.
Ik bepaal zelf wel of ik topics open of niet en welke adviezen ik wel of niet opvolg, als iemand zich er aan ergert dan kun je er ook voor kiezen om het niet te lezen. Als ik er zelf iets uithaal is dat toch prima?
Ik had veel aan de tips over assertiever reageren en een bepaalde reactie geven om te laten merken dat ik zo'n opmerking niet pik. Tot nu toe deed ik dat namelijk niet, hooguit een beetje schaapachtig grijnzen. Of semi verontwaardigd.
Ik vind het de moeite waard om daar aan te werken en mocht het zo zijn dat het een positief effect heeft op de relatie, dan is dat heel fijn. Mocht blijken dat deze nieuwe manier van reageren mijn vriend niet bevalt, dan komen we daar ook snel genoeg achter.
Tot nu toe reageerde mijn vriend heel goed op tegengas of als ik aangaf dat ik iets niet prettig vond.
Ik heb kort iets gehad met een jongen die een enorme pleaser was, geen eigen mening had en alles wat ik deed kopieerde. Dat was echt extreem en ik merkte dat ik bij hem ook veranderde in een bitch, want je gaat over iemand heenlopen als diegene alles prima vindt en altijd hetzelfde wil als jij. Zo is dit misschien ook wel een beetje, als hij een paar rotopmerkingen maakt en ik kijk een beetje schaapachtig, dan denkt hij ook dat het wel prima is.
Natuurlijk is dat niet oké van hem, hij verandert misschien ook niet, maar ik vind dat hij genoeg kwaliteiten heeft waar ik me gelukkig bij voel. Dus ik wil hem nog wel verder leren kennen en mocht op den duur toch blijken dat het een echt foute man is, dan zal ik de eerste zijn om dat hier toe te geven. Vooralsnog voelt het niet zo.
Ik bepaal zelf wel of ik topics open of niet en welke adviezen ik wel of niet opvolg, als iemand zich er aan ergert dan kun je er ook voor kiezen om het niet te lezen. Als ik er zelf iets uithaal is dat toch prima?
Ik had veel aan de tips over assertiever reageren en een bepaalde reactie geven om te laten merken dat ik zo'n opmerking niet pik. Tot nu toe deed ik dat namelijk niet, hooguit een beetje schaapachtig grijnzen. Of semi verontwaardigd.
Ik vind het de moeite waard om daar aan te werken en mocht het zo zijn dat het een positief effect heeft op de relatie, dan is dat heel fijn. Mocht blijken dat deze nieuwe manier van reageren mijn vriend niet bevalt, dan komen we daar ook snel genoeg achter.
Tot nu toe reageerde mijn vriend heel goed op tegengas of als ik aangaf dat ik iets niet prettig vond.
Ik heb kort iets gehad met een jongen die een enorme pleaser was, geen eigen mening had en alles wat ik deed kopieerde. Dat was echt extreem en ik merkte dat ik bij hem ook veranderde in een bitch, want je gaat over iemand heenlopen als diegene alles prima vindt en altijd hetzelfde wil als jij. Zo is dit misschien ook wel een beetje, als hij een paar rotopmerkingen maakt en ik kijk een beetje schaapachtig, dan denkt hij ook dat het wel prima is.
Natuurlijk is dat niet oké van hem, hij verandert misschien ook niet, maar ik vind dat hij genoeg kwaliteiten heeft waar ik me gelukkig bij voel. Dus ik wil hem nog wel verder leren kennen en mocht op den duur toch blijken dat het een echt foute man is, dan zal ik de eerste zijn om dat hier toe te geven. Vooralsnog voelt het niet zo.
