Vriend luie en geen leuke vader vinden

Goedenavond,

Ik ben niet nieuw hier maar wil graag anoniem mijn verhaal doen en advies krijgen. Alvast mijn excuses voor het lange verhaal!

De situatie is als volgt: ik ben nu bijna 5 jaar gescheiden en heb 2 kinderen. Mijn ex en ik hebben een co-ouderschap en ieder de helft van de week de kinderen. Dit gaat goed en ik heb ook goed contact met mijn ex. Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie met een man die ook gescheiden is en ook 2 kinderen heeft. Hij is nu 3,5 jaar gescheiden. Alle 4 de kinderen zijn (eind) basisschool leeftijd. Onderling, als ze elkaar zien, kunnen ze het goed met elkaar vinden.

Toen hij ging scheiden heeft hij het eerste jaar een studio gehuurd omdat hij niets anders snel kon krijgen. Omdat de ruimte beperkt was had hij ipv om de week de hele week (dat waren de afspraken over het co-ouderschap dat hij heeft met zijn ex) alleen om het weekeind zijn kinderen bij hem. Ik leerde hem kennen toen hij daar nog woonde en kon me voorstellen dat dit niet ideaal was met kinderen de hele week.

Inmiddels heeft hij al bijna 2 jaar een normaal appartement, maar nog steeds zijn kinderen om het weekeind. Ik dacht eerst nog dat het allemaal wel goed zal komen met het co-ouderschap die hij met zijn ex getroffen had en zelf ook graag de helft van de tijd zijn kinderen wilde hebben. Dit vertelde hij mij voorheen regelmatig. Maar niets is minder waar. Hij vind het wel best zo. Eerst gaf hij zijn behuizing de schuld, dat is dus al bijna 2 jaar geen excuus meer. Toen deed zogenaamd zijn werk moeilijk, maar dat bleek ook niet helemaal waar te zijn. Hij heeft uiteindelijk toegeven dat zijn werkgever met hem wilde regelen dat hij de ene week onder schooltijd kon werken en de andere week dan in het weekeind extra, om zo zijn uren in te halen. Prima zou ik denken, maar mijn vriend denkt daar anders over: zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.

Nu draagt hij aan dat zijn ex niet de kinderbijslag wil delen als ze 50/50 de kinderen hebben. Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie vanwege co-ouderschap (dat alleen op papier bestaat dus) en werkt zijn ex voor minimumloon en krijgt ook toeslagen en dergelijke om haar lage inkomen aan te vullen. Ik vind het dus niet zo heel vreemd dat zij de helft van de kinderbijslag niet wenst af te staan, dit staat ook niet opgenomen in hun plan/convenant. Ik vind dus dat mijn vriend zeurt, om iets dat niet zo relevant is.

Waar het eigenlijk op neer komt is dat hij de regeling wel prima vind zo, dat geeft hij ook wel toe, lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt. Ik ken zijn ex nu een klein beetje en weet dat ze dit niet gaat doen, ze zorgt liever zelf voor de kinderen dan ze bij hem te brengen als hij er toch geen zin in heeft.

Mijn conclusie na dit verhaal is dat ik mijn vriend een luie en dus ook geen leuke vader vind. Ik knap hier enorm op af. Ik vind het schandalig dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft. We wonen nog niet samen maar waren dit in de toekomst wel van plan. Ik twijfel hier nu enorm over de afgelopen maanden. Niet omdat wij het niet goed hebben samen, hij heeft juist wel alles voor mij over, maar omdat ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval. Ik krijg hier dus een gevoel bij, dat als wij eenmaal samenwonen hij ook verwacht dat hij bij mij op de eerste plek komt, maar dit voor mij nooit zo zal zijn, mijn kinderen zullen altijd voorgaan. Ik ben best wel teleurgesteld geraakt door dit gemakzuchtige gedrag van hem en er valt ook slecht over te praten. Hij vind dat het prima gaat zo. Ik zie het als zijn verantwoordelijkheid niet nemen tov zijn kinderen en ik kan hier merk ik niet goed mee omgaan. Dit speelt vooral het afgelopen half jaar. Als het alleen hemzelf was geweest, is hij de perfecte vriend. Maar dit veranderd toch mijn gevoelens tegenover hem merk ik.

Is het raar dat ik zo denk? Dat ik hierop afknap? Wat moet ik doen?

Dit gaat Idd schuren als wij gaan samenwonen. Dat hij niet doet wat hij hoort te doen. En daar wil ik Idd mijn eigen kinderen ook niet aan bloot stellen, iemand die zo met kinderen omgaat. Vandaar mijn twijfel over samenwonen.

captain_hindsight schreef: ↑

04-06-2020 22:13

Jij niet want dit past niet bij je normen en waarden zoals iemand al zo mooi zei.

(Waarmee ik niet bedoel dat je je moet bemoeien met hun regeling, maar je kan wel je conclusies trekken.)

Dat klopt, ik ga me er ook niet nee bemoeien, maar trek hier wel een conclusie uit.

Blankepit schreef: ↑

04-06-2020 22:19

De meeste vaders houden er een omgangsregeling op na zoals hij heeft. Wat is je punt? Dat je toekomstige mannen gaat afwijzen als ze niet 50% de kinderen verzorgen?
Je hebt een gevoel dat hij verwacht bij jou op de eerste plek te komen als je gaat samenwonen. Het is toch een lieve vriend? Vraag het hem zou ik zeggen wat zijn verwachtingen zijn bij samenwonen met jou.

Altijd dat onnodige riedeltje van mijn kinderen zullen altijd voorgaan... Dat is toch onvergelijkbaar. Met hem heb je een totaal andere relatie als met je kinderen.
Daarbij heb jullie samen 50% van de tijd geen kinderen om je heen. Wil je dat hij een vaderrol voor jouw kinderen gaat vervullen?

Ik vind dat soort regelingen van gescheiden vaders direct een afknapper, dat is mijn persoonlijke mening, een vader die een paar dagen per maand voor zijn kinderen zorgt is in mijn ogen geen betrokken vader en dus verschillen we dan teveel in normen en waarden. Als daar een oordeel in zit, vind ik dat oké. Hij wist dat vanaf de eerste date. Hij zei toen dat hij het daarmee eens was en het allemaal zo snel mogelijk ging regelen. Hij wist dus dat ik dat niet oké vind en ging daarin mee. Dus daar heb ik nu 2,5 jaar grote moeite mee

En nee hij hoeft geen vaderrol maar mijn kinderen toe uit te voeren, mijn kinderen hebben al een vader.

En tja, over dat iedereen is tevreden: kinderen weten inmiddels niet meer beter en zijn ex wil het wel anders maar laat over zich heen lopen. Ik snap haar ook wel een beetje, als je ex zich zo gedraagt doe je het op gegeven moment allemaal liever zelf, denk ik.