Vriend maakt het telkens uit in ruzies

11-09-2020 23:03 1020 berichten
Hoi,

We zijn nu 3 jaar samen. Op zich een fijne relatie, behalve dan als we een conflict hebben. Die lopen hoog op, met meestal het opzeggen van de relatie door mijn vriend. Hij komt er wel weer op terug als hij weer rustig is geworden, maar mij begint het behoorlijk op te breken.

Zijn uitleg is dat hij de "situatie" (de ruzie) niet meer wil en dan alles doet om een eind aan de ruzie te maken, inclusief uitmaken dus.

Ik heb verlatingsangst, dus het hakt er extra in. Raak in paniek als het weer uit is, en trek dan behoorlijk aan hem. De laatste tijd beheers ik mijn reactie wel beter en trek ik me terug.

Ik heb al vaak geprobeerd met hem te praten als de boel weer gekalmeerd is. Zijn oplossing is gewoon geen ruzie meer maken. Ik vind dat geen reëel idee. Ik wil graag op een andere manier ruzie maken. Als er irritatie is, bijvoorbeeld elkaar even met rust laten, later uitpraten als de boel gekalmeerd is. Niet gelijk de handdoek in de ring gooien.

Eergisteren hebben we weer ruzie gehad. Met weer een keiharde afwijzing van zijn kant. Hij is er klaar mee, het is uit. Volgende week kan ik mijn spullen ophalen enz

Ik ben naar mijn eigen huis gegaan. Hoorde vandaag pas eind van de dag iets van hem. Dat hij niet meer wist wat hij met de relatie aanmoet. De ruzies echt niet meer kan verdragen, maar wel stapelgek op mij is en vertrouwd met mij is. Dat hij moet kiezen uit 2 zure appels.

Ik krijg het niet meer uitgelegd dat de ruzies zo hoog oplopen omdat hij het telkens uitmaakt en daarmee mijn paniek triggert. Dus nu zit ik de hele tijd mijn paniek te onderdrukken omdat hij niet meer weet of hij nog verder met mij wil, terwijl ik aan de andere kant ook boos ben op mezelf dat ik me, vanwege die paniek, zo afhankelijk maak. Boos ook op hem omdat hij het weer in een conflict heeft uitgemaakt. Verdrietig ook omdat dit telkens weer gebeurt.

Ik weet gewoon niet meer wat ik ermee moet. Voel me zo heen en weer geslingerd tussen allerlei gedachtes en gevoelens. Hoe erg ik dat uitmaken vanuit mijn verlatingsangst ook vind, blijf ik ook denken dat ik toch geen man moet willen die mij niet lijkt te willen.

Even van me afschrijven, misschien heeft iemand dit meegemaakt en kan mij hierin adviseren?
Alle reacties Link kopieren
Amber00 schreef:
11-09-2020 23:03
Hoe erg ik dat uitmaken vanuit mijn verlatingsangst ook vind, blijf ik ook denken dat ik toch geen man moet willen die mij niet lijkt te willen.
Ik denk dat dit jouw meest gezonde gedachte is.

Vaak ruzie die hoog oploopt en iemand die bij jou zijn een 'zure appel' vindt, is niet mijn idee van een leuke relatie. Deze relatie triggert je angst en is daarmee een negatieve factor in je leven.

Iedereen vindt het moeilijk om een relatie te verbreken, en voor jou is het extra moeilijk. Maar ook juist heel goed want dan kun je leren dat alleen zijn niet zo vreselijk is als je denkt. Je bent goed genoeg in je eentje, en als het je lukt om te werken aan je angst is de kans ook groter dat je volgende relatie stabieler en gelukkiger is.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren
Wat iedereen zegt.
Maar je klinkt alsof je het niet op wil geven omdat je al zoveel jaar geïnvesteerd hebt. En er zijn ook goede kanten.

Dan ga je in therapie. Lijkt me altijd goed, kun je leren ruzie maken, heb je je hele leven wat aan. Met of zonder hem.
Ik denk dat er wel winst te halen is met therapie omdat jullie dan allebei leren luisteren en vertellen.
Want weet hij dat je dan een nacht wakker hebt gelegen? Mag jij dan jouw pesthumeur laten wapperen, wat levert dat op?
Benoem wat je ziet. Ik vind het fijn dat je nu je best doet. Ook wat je voelt. Ik heb de hele nacht niet geslapen. Ik was verdrietig en bang. Want ik denk elke keer echt dat het uit is. Dan voel ik mij eenzaam en alleen een waardeloos (bijvoorbeeld).

En luister naar wat hij zegt. Vraag het als je het niet snapt.
Heel veel werk. Het lijkt dit of stoppen.
Jij bent afhankelijk van hem, hij weet dat en hij misbruikt dat. Hij kan jou alles maken, jij pikt het toch wel.

Ga naar de huisarts om hulp te vragen bij het omgaan met de paniekaanvallen en jouw verlatingsangst.

En heus, zonder hem ben jij veel beter af. Hij sloopt je. Als jij het uitmaakt dan ben jij daarvan verlost. Kies voor jezelf. Sterkte!
:heart:
DS1971 schreef:
12-09-2020 08:55
Ik denk dat je juist bij deze man bent omdat hij dit bij je oproept. Want vaak zit verlatingsangst bij onveilige hechting en voelt het dus vertrouwd als iemand zo tegen je doet.

Beste wat je kan doen is de relatie echt verbreken (deze man is echt niet goed voor je) en aan jezelf gaan werken. Pas dan kun je een gezonde relatie aangaan.

Alternatief is gewoon steeds in hetzelfde cirkeltje rond blijven gaan met deze man op de ijdele hoop dat jullie beiden ineens anders op elkaar gaan reageren.
Denk dat dit wel klopt. Ik loop al een tijdje bij de psycholoog om meer vat te krijgen op mijn verlatingsangst. Ik weet dat ik door die angst ook niet goed kan kijken naar wat nou werkelijk de situatie is.

Ik heb hem gevraagd of hij bereid is om een keer mee te gaan naar de psycholoog, dat wil hij wel.

Als we geen ruzie hebben, hebben we het ook echt goed samen. Dat maakt de keuze ook zo moeilijk. Het lijkt erop alsof we beide geen vat hebben op het verloop van de ruzie. Het zou al zoveel schelen als we bij irritatie o.i.d. elkaar even kunnen laten en zeker geen bommen droppen zoals de relatie beëindigen.

We wonen niet echt samen, ben wel veel bij hem, maar heb mijn eigen huis. Ben ook aan het overwegen om al mijn spullen weer hier te hebben en elkaar veel minder te zien. Hoop op die manier uit mijn angst te komen, sterker te worden, meer mijn eigen leven op te pakken. En daarmee hopelijk te zien wat ik met de relatie moet.

Maar vooralsnog heb ik nog niets van hem gehoord, weet ik niet of hij nou wel of niet de relatie wil beëindigen.
Amber00 schreef:
12-09-2020 09:29
Maar vooralsnog heb ik nog niets van hem gehoord, weet ik niet of hij nou wel of niet de relatie wil beëindigen.
Maar ga je nu zitten wachten tot je weer uit de hoek mag komen en denk je dat het dan weer leuk wordt?
Verlatingsangst gaat vaak gepaard met bindingsangst, iets in de aanleiding van die ruzies komt waarschijnlijk ook daar vandaan. Onbewust weet je wat hem boos maakt en doe je dat.
Alle reacties Link kopieren
Tussen de regels door lees ik dat hij het vooral elke keer uit maakt omdat jij dan op je knieën gaat en jij weer diegene bent die het goed moet maken. Hoe moeilijk ook, dat zou ik dus gewoon eens een keer niet doen en hem in zijn sop gaar laten koken.
Helena_z schreef:
12-09-2020 08:52
Ik heb zelf ook een jaar in zo'n relatie gezeten. Voor mezelf tot het besluit gekomen dat als ik zo gemakkelijk door hem aan de kant geschoven kon worden op momenten dat het minder goed ging, het helemaal niet meer voor hoefde voor mij.
Dit. Erg kinderachtig het uitmaken tijdens een ruzie, net als dagen negeren en dan daarna weer doen of er niks gebeurd was. En nergens meer over praten want dan waren het oude koeien brrrr.
Murrmurr schreef:
12-09-2020 09:32
Maar ga je nu zitten wachten tot je weer uit de hoek mag komen en denk je dat het dan weer leuk wordt?
Hier ben ik ook bang voor. Heb hem wel laten weten (via een briefje voordat ik wegging) dat het alleen maar kan werken als hij ook echt voor de relatie gaat en bereid is om te kijken hoe we anders met de conflicten kunnen omgaan. Ik wil niet in het hoekje zitten wachten op zijn beslissing, maar ik wil hem ook niet onder druk zetten omdat ik anders niet kan weten of hij nou werkelijk de relatie wil of niet.

Ik vraag me idd ook af in hoeverre ik onbewust de boel trigger om de veiligheid te krijgen dat hij mij niet verlaat. Ik weet dat als de spanning toeneemt ik al vrij snel in mijn angsten schiet.
Madderijn schreef:
12-09-2020 09:26
Wat iedereen zegt.
Maar je klinkt alsof je het niet op wil geven omdat je al zoveel jaar geïnvesteerd hebt. En er zijn ook goede kanten.

Dan ga je in therapie. Lijkt me altijd goed, kun je leren ruzie maken, heb je je hele leven wat aan. Met of zonder hem.
Ik denk dat er wel winst te halen is met therapie omdat jullie dan allebei leren luisteren en vertellen.
Want weet hij dat je dan een nacht wakker hebt gelegen? Mag jij dan jouw pesthumeur laten wapperen, wat levert dat op?
Benoem wat je ziet. Ik vind het fijn dat je nu je best doet. Ook wat je voelt. Ik heb de hele nacht niet geslapen. Ik was verdrietig en bang. Want ik denk elke keer echt dat het uit is. Dan voel ik mij eenzaam en alleen een waardeloos (bijvoorbeeld).

En luister naar wat hij zegt. Vraag het als je het niet snapt.
Heel veel werk. Het lijkt dit of stoppen.
Hier kan ik wel wat mee. Mijn psycholoog heeft me ook al eens geadviseerd om niet inhoudelijk op dingen in te gaan maar meer 'de vorm' te benoemen, dus idd zeggen: "ik zie dat je je best doet het goed te maken"
Amber00 schreef:
12-09-2020 09:29

Als we geen ruzie hebben, hebben we het ook echt goed samen. Dat maakt de keuze ook zo moeilijk. Het lijkt erop alsof we beide geen vat hebben op het verloop van de ruzie. Het zou al zoveel schelen als we bij irritatie o.i.d. elkaar even kunnen laten en zeker geen bommen droppen zoals de relatie beëindigen.
Dus het is alleen leuk als er geen gedoe is?
In het begin van onze relatie maakte mijn vriend het ook telkens uit. Dan zat ik in mijn eentje te janken van verdriet en dan bleek dat hij het dus niet meende en was het helemaal niet uit. De laatste keer dat het gebeurde was ik er zo zat van, ik had weer zoveel verdriet gehad en zelfs gehuild op het werk dat ik toen hij er weer op terug kwam heb gezegd dat ik zelf niet meer verder wilde. Toen was hij degene die in zak en as zat. Ik meende het op dat moment ook echt, ik kon er niet meer tegen. We zijn toch weer bij elkaar gekomen en het is daarna nooit meer gebeurd.
VGM1980 schreef:
12-09-2020 09:36
Tussen de regels door lees ik dat hij het vooral elke keer uit maakt omdat jij dan op je knieën gaat en jij weer diegene bent die het goed moet maken. Hoe moeilijk ook, dat zou ik dus gewoon eens een keer niet doen en hem in zijn sop gaar laten koken.
Maar dat gaat TO dus niet doen want ze pikt dit al 3 jaar lang. Hij kan dit flikken, omdat TO toch wel weer toegeeft.
VGM1980 schreef:
12-09-2020 09:36
Tussen de regels door lees ik dat hij het vooral elke keer uit maakt omdat jij dan op je knieën gaat en jij weer diegene bent die het goed moet maken. Hoe moeilijk ook, dat zou ik dus gewoon eens een keer niet doen en hem in zijn sop gaar laten koken.
Ik zit nu ook op mijn handen om niet te appen/bellen met hem. En heb ik hier een bericht geplaatst op de hoop sterker te zijn. De paniek in mij wil NU een oplossing, maar mijn volwassen ik zegt dat ik het echt bij hem moet laten. Hij heeft het weer uitgemaakt, dus hij moet daar iets mee of niet. Ik kan ook de keus maken dat het genoeg is. Dat kan ik nu nog niet.
Amber00 schreef:
12-09-2020 09:46
Hier kan ik wel wat mee. Mijn psycholoog heeft me ook al eens geadviseerd om niet inhoudelijk op dingen in te gaan maar meer 'de vorm' te benoemen, dus idd zeggen: "ik zie dat je je best doet het goed te maken"
... wat zegt je psycholoog nog meer? Wat doen jullie aan je issues?
Amber00 schreef:
12-09-2020 09:29
Denk dat dit wel klopt. Ik loop al een tijdje bij de psycholoog om meer vat te krijgen op mijn verlatingsangst. Ik weet dat ik door die angst ook niet goed kan kijken naar wat nou werkelijk de situatie is.

Ik heb hem gevraagd of hij bereid is om een keer mee te gaan naar de psycholoog, dat wil hij wel.

Als we geen ruzie hebben, hebben we het ook echt goed samen. Dat maakt de keuze ook zo moeilijk. Het lijkt erop alsof we beide geen vat hebben op het verloop van de ruzie. Het zou al zoveel schelen als we bij irritatie o.i.d. elkaar even kunnen laten en zeker geen bommen droppen zoals de relatie beëindigen.

We wonen niet echt samen, ben wel veel bij hem, maar heb mijn eigen huis. Ben ook aan het overwegen om al mijn spullen weer hier te hebben en elkaar veel minder te zien. Hoop op die manier uit mijn angst te komen, sterker te worden, meer mijn eigen leven op te pakken. En daarmee hopelijk te zien wat ik met de relatie moet.

Maar vooralsnog heb ik nog niets van hem gehoord, weet ik niet of hij nou wel of niet de relatie wil beëindigen.
Hoeveel is afhankelijk van of jij wel of niet je mond opentrekt als hij iets doet dat je niet bevalt? Hoe vaak voel je dat jij op eieren moet lopen om zíjn emoties te reguleren?
Amber00 schreef:
12-09-2020 09:51
Ik zit nu ook op mijn handen om niet te appen/bellen met hem. En heb ik hier een bericht geplaatst op de hoop sterker te zijn. De paniek in mij wil NU een oplossing, maar mijn volwassen ik zegt dat ik het echt bij hem moet laten. Hij heeft het weer uitgemaakt, dus hij moet daar iets mee of niet. Ik kan ook de keus maken dat het genoeg is. Dat kan ik nu nog niet.
Wat zou ik het jou gunnen als dat laatste wél lukt. En dan ook écht, niet toch weer terugkrabbelen.
Amber00 schreef:
12-09-2020 09:51
Ik zit nu ook op mijn handen om niet te appen/bellen met hem. En heb ik hier een bericht geplaatst op de hoop sterker te zijn. De paniek in mij wil NU een oplossing, maar mijn volwassen ik zegt dat ik het echt bij hem moet laten. Hij heeft het weer uitgemaakt, dus hij moet daar iets mee of niet. Ik kan ook de keus maken dat het genoeg is. Dat kan ik nu nog niet.
De oplossing is er niet. Hij heeft het uitgemaakt.

De oplossing ligt bij jou. Maak een leuk leven voor jezelf. En kijk dan of er een vent bij past. Je bent veel te afhankelijk.
Amber00 schreef:
12-09-2020 09:51
Ik zit nu ook op mijn handen om niet te appen/bellen met hem. En heb ik hier een bericht geplaatst op de hoop sterker te zijn. De paniek in mij wil NU een oplossing, maar mijn volwassen ik zegt dat ik het echt bij hem moet laten. Hij heeft het weer uitgemaakt, dus hij moet daar iets mee of niet. Ik kan ook de keus maken dat het genoeg is. Dat kan ik nu nog niet.

het belangrijkste dat ik ooit bij therapie heb geleerd is om gevoelens te verdragen. Tot nu toe reageer je elke keer als hij het uitmaakt hetzelfde, namelijk proberen het weer goed te krijgen. Goed dat je nu probeert om het anders te doen. Dat nare gevoel gaat weer wegzakken, ook als je niets doet. :hug:
Ik denk trouwens dat hij liegt. Ik geloof er in ieder geval niks van dat hij geen andere uitweg weet dan het uitmaken. Hij heeft er gewoon geen zin meer in, maakt het uit, denkt dat... he... geen seks meer en het is ook een beetje ongezellig... en neemt je dan weer terug.

Dat moet je toch niet willen.
Alle reacties Link kopieren
Amber00 schreef:
12-09-2020 09:51
Ik zit nu ook op mijn handen om niet te appen/bellen met hem. En heb ik hier een bericht geplaatst op de hoop sterker te zijn. De paniek in mij wil NU een oplossing, maar mijn volwassen ik zegt dat ik het echt bij hem moet laten. Hij heeft het weer uitgemaakt, dus hij moet daar iets mee of niet. Ik kan ook de keus maken dat het genoeg is. Dat kan ik nu nog niet.
Jouw volwassen ik zou nu de beslissing kunnen maken om hiermee te stoppen en zelf het heft in eigen handen te nemen.

Deze relatie is zo ontzettend slecht voor jou en waarschijnlijk voor hem ook.

Stop hiermee, echt.
Life is short. Eat dessert first.
captain_hindsight schreef:
12-09-2020 09:57
Ik denk trouwens dat hij liegt. Ik geloof er in ieder geval niks van dat hij geen andere uitweg weet dan het uitmaken. Hij heeft er gewoon geen zin meer in, maakt het uit, denkt dat... he... geen seks meer en het is ook een beetje ongezellig... en neemt je dan weer terug.

Dat moet je toch niet willen.
Ik denk eerder een machtsspel. Zij doet/zegt niet wat hij wil en dan maakt hij het uit. Zij wordt getriggert en doet alles om het goed te maken. Hij voelt zich gewild en zij staat weer op haar plek.

Hij kwetst haar met een opmerking, ipv dat hij excuses maakt of ze er over praten gaat hij haar negeren tot de volgende ochtend. Als zij dan niet toe is aan zijn genegenheid (niet gek want in de tussentijd is niks veranderd), wordt hij boos en maakt het uit.

Hij voelt zich al gelijk gekrengt als ze een rot opmerking niet leuk vindt en straft haar daar voor.
Amber00 schreef:
12-09-2020 09:10
De laatste keer maakte hij een grapje die ik echt niet leuk vond. Dat is nog tot daar aan toe, maar dan gaat hij naar bed zonder iets te zeggen en zit ik met een kutgevoel. Ik slaap heel slecht en als er spanning is, lukt het helemaal niet. Zou zo graag dingen opgelost of in ieder geval op een goede manier geparkeerd hebben, voor het slapen gaan.

De volgende ochtend probeert hij het goed te maken, waar ik op dat moment niet aan toe ben, want nauwelijks geslapen en gefrustreerd dat het weer niet voor het slapen gaan opgelost/geparkeerd kon worden.

Waarop hij flipt omdat hij zich niet gezien voelt in zijn goedmaak poging en het dus uit maakt. Waarop ik een paar uur weg ga, terug kom en hij vraag of het mogelijk is om het gedoe in de ochtend te schrapen en er toch nog een fijne dag van te maken. Maar daar is hij dan niet aan toe. Hij zit dan in de volharding dat hij de relatie niet meer wil en ik raak dan steeds meer in paniek.
Dit vind ik toch ook geen gezonde manier van ruziemaken. Jullie gaan imo allebei voluit in dramamodus touwtrekken om de 'macht'. Het klinkt alsof er bij jullie allebei veel angst zit. Dat uitmaken is daar ook een vorm van : Als ik het snel doe, kan zij het niet meer doen. Dan kan ze me niet meer raken.

Ik denk dat je er veel aan hebt (en hij ook) om te leren zoeken naar verbinding, ook in conflictsituaties, en je in te lezen in geweldloze communicatie.
Alle reacties Link kopieren
Amber00 schreef:
12-09-2020 09:51
Ik zit nu ook op mijn handen om niet te appen/bellen met hem. En heb ik hier een bericht geplaatst op de hoop sterker te zijn. De paniek in mij wil NU een oplossing, maar mijn volwassen ik zegt dat ik het echt bij hem moet laten. Hij heeft het weer uitgemaakt, dus hij moet daar iets mee of niet. Ik kan ook de keus maken dat het genoeg is. Dat kan ik nu nog niet.

Verstandig! Ik begrijp je hoor, je wil dat dat paniekerige gevoel weg gaat, liefst zo snel mogelijk.
Maar misschien eens goed om te kijken of als jij het niet gaat goedmaken of hij dan zelf eens een keer naar jou toe komt. Zo niet, dan weet je genoeg. En dat doet zeer, maar dan weet je wel waar je aan toe bent.
OF hij heeft ook zijn issues en kan heel slecht tegen ruzie. Sommige mensen vechten, andere mensen vluchten. Een relatie verbreken is de ultieme manier van vluchten. Niet om het hiermee goed te praten, maar er zijn meerdere manieren om ongezond om te gaan met ruzies. En vaak is er een dynamiek: de een klampt zich vast aan de ander, waardoor de ander steeds meer wil vluchten, en als die dan de ruimte niet krijgt, maakt een kat rare sprongen.

Nogmaals: niet om het gedrag van haar vriend goed te praten, maar er hoeft zeker niet perse sprake te zijn van willen manipuleren.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven