Relaties
alle pijlers
Vriend wil alles weten...
dinsdag 5 november 2019 21:53
Als je erbij bent, dan heb je jezelf opnieuw weg gecijferd. Ten koste van jezelf ga je dan vrijwillig met hem in een ruimte, met de kinderen. En kan het grote eieren lopen weer beginnen.
Jij bent niet de persoon die een waardevol contact tussen vader en kinderen moet opzetten. Dat is niet jouw taak.
Het is jouw taak een stabiele, evenwichtige moeder voor je kinderen te zijn. En dat ben je niet zodra je hem weer in de ogen kijkt. Dan schiet je terug in je oude rol. En hij in het zijne. En kan de strijd opnieuw beginnen.
Jij moet er niet bij zijn.
Jij bent niet de persoon die een waardevol contact tussen vader en kinderen moet opzetten. Dat is niet jouw taak.
Het is jouw taak een stabiele, evenwichtige moeder voor je kinderen te zijn. En dat ben je niet zodra je hem weer in de ogen kijkt. Dan schiet je terug in je oude rol. En hij in het zijne. En kan de strijd opnieuw beginnen.
Jij moet er niet bij zijn.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 5 november 2019 21:55
Dit dus, regel iemand die er bij kan zijn ipv jou. Iemand waar je kinderen ook bij op hun gemak zijn.
Been there, done that, got the T-shirt.
woensdag 13 november 2019 20:12
Doreia* schreef: ↑05-11-2019 21:53Als je erbij bent, dan heb je jezelf opnieuw weg gecijferd. Ten koste van jezelf ga je dan vrijwillig met hem in een ruimte, met de kinderen. En kan het grote eieren lopen weer beginnen.
Jij bent niet de persoon die een waardevol contact tussen vader en kinderen moet opzetten. Dat is niet jouw taak.
Het is jouw taak een stabiele, evenwichtige moeder voor je kinderen te zijn. En dat ben je niet zodra je hem weer in de ogen kijkt. Dan schiet je terug in je oude rol. En hij in het zijne. En kan de strijd opnieuw beginnen.
Jij moet er niet bij zijn.
Ben jij mijn hulpverlener? Haha, die zei namelijk precies hetzelfde, het is niet mijn verantwoordelijkheid om te investeren in de vader-kind relatie.
Het voelt wel als mijn verantwoordelijkheid om te helpen zorgen voor een goede band tussen hun, het is zo sneu voor de kinderen.
Maar hij is een volwassen man, moet het zelf doen.
Net als zijn problemen, zijn verantwoordelijkheid als hij stopt met de medicatie en de behandeling. Aan mij om de veiligheid van de kinderen te waarborgen. Wil hij ergens gaan eten met de kinderen, prima, ik breng en haal ze. Dan is het z'n eigen pakkie aan als hij onder invloed achter het stuur zit..
Voorlopig blijft de omgangsregeling dus zoals hij is, hij kan de kinderen hier bezoeken en ook zonder mij erbij.
Intussen moet ik zorgen harder te worden naar hem zodat ik niet over m'n grenzen ga. Hij zuigt me leeg, op dit moment zit ik zo vol stress dat ik me gewoon ziek voel, het vele piekeren en het weinige slapen breekt op en ik lig al in bed, warme kruik erbij en hopelijk kan ik vannacht wat meer slapen. Heb dus even het gevoel terug te zijn in de tijd dat ik net hier was, tegelijk weet ik dat ik zoveel sterker ben geworden, ik heb nu alleen even flink last van slaapgebrek..
Het stukje van de advocaat is opgelost, was een verwarring in de financiële gegevens.
donderdag 14 november 2019 08:48
donderdag 14 november 2019 14:20
donderdag 14 november 2019 22:31
vrijdag 15 november 2019 22:31
Echt, heb ik een heel verhaal getypt ben ik alles kwijt 
Even in het kort dan, wil heel graag slapen namelijk..
Het gesprek ging goed. Als ik op dat moment tegenover hem zit is het zo anders en ben ik kort, duidelijk en eerlijk. M'n zenuwen zijn weg en ik zit daar als moeder die alles best duidelijk op een rijtje heeft en dat ook kan overbrengen.
M'n hoofd werkt niet echt hoor, ik ben echt heel moe. Zoveel stress wat ik de afgelopen 2 weken weer gehad heb.
Maar we hebben afspraken kunnen maken over de omgang, hij ging zowaar akkoord met bijna al m'n voorstellen!
Uitgebreide versie komt het weekend, ik moet nu echt slapen..
Even in het kort dan, wil heel graag slapen namelijk..
Het gesprek ging goed. Als ik op dat moment tegenover hem zit is het zo anders en ben ik kort, duidelijk en eerlijk. M'n zenuwen zijn weg en ik zit daar als moeder die alles best duidelijk op een rijtje heeft en dat ook kan overbrengen.
M'n hoofd werkt niet echt hoor, ik ben echt heel moe. Zoveel stress wat ik de afgelopen 2 weken weer gehad heb.
Maar we hebben afspraken kunnen maken over de omgang, hij ging zowaar akkoord met bijna al m'n voorstellen!
Uitgebreide versie komt het weekend, ik moet nu echt slapen..
dinsdag 19 november 2019 11:39
Klintk heel bekend, dat hij de macht weer terug wil nemen. En dus ook dat hij jou verantwoordelijk wil maken voor van alles en nog wat.
Jij moet rennen, vliegen, draven, werken ... voor hém. Vind hij.
Maar de grap is: dat moet helemaal niet. Je doet dat alleen voor jezelf nog maar. En voor je kind, wanneer kind bij jou is. En zo is het en blijft het.
Goed van je nieuwe nummer en mail adres. Zo kun je op je eigen tijd aandacht aan hem besteden. En heeft hij minder kans bij je binnen te komen, in je hoofd. Je gaat met sprongen vooruit Cookie!
Jij moet rennen, vliegen, draven, werken ... voor hém. Vind hij.
Maar de grap is: dat moet helemaal niet. Je doet dat alleen voor jezelf nog maar. En voor je kind, wanneer kind bij jou is. En zo is het en blijft het.
Goed van je nieuwe nummer en mail adres. Zo kun je op je eigen tijd aandacht aan hem besteden. En heeft hij minder kans bij je binnen te komen, in je hoofd. Je gaat met sprongen vooruit Cookie!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 19 november 2019 21:00
Dat is zeker zo dat hij me voor alles verantwoordelijk houdt, heel zwaar vindt ik dat op het moment.. Hij is me weer volop verwijten aan het maken, de schuld bij mij leggen, manipuleren.
Nu ik niet meer doe wat hij wil begint het dreigen weer, over/ met van alles. Mijn stress staat inmiddels flink hoog, slaap en eet weer slecht, korter lontje en dat wil ik niet meer, de kinderen hoeven die stress niet meer te voelen dus nu aan mij om harde duidelijke grenzen te stellen naar hem toe. Beloof de kinderen niet iets wat je niet nakomt. Die teleurstelling van hun is gewoon sneu!
Dat hij weer drinkt en gebruikt is niet mijn schuld, dat hij weer depressief is en achterdochtig, boos, wat dan ook is niet mijn schuld, het zijn wel paar redenen waarom ik ben weggegaan. Als ik hem zie kan ik alleen maar opluchting voelen dat ik daar uit ben!
En nu, na ruim 5 maanden besef ik me hoe ik me die jaren gevoeld heb, nu pas valt het kwartje..
Nu alleen nog even het knopje vinden dat ik het echt los mag laten, de stress buiten kan houden en me idd alleen te focussen op de kinderen en mezelf
Nu ik niet meer doe wat hij wil begint het dreigen weer, over/ met van alles. Mijn stress staat inmiddels flink hoog, slaap en eet weer slecht, korter lontje en dat wil ik niet meer, de kinderen hoeven die stress niet meer te voelen dus nu aan mij om harde duidelijke grenzen te stellen naar hem toe. Beloof de kinderen niet iets wat je niet nakomt. Die teleurstelling van hun is gewoon sneu!
Dat hij weer drinkt en gebruikt is niet mijn schuld, dat hij weer depressief is en achterdochtig, boos, wat dan ook is niet mijn schuld, het zijn wel paar redenen waarom ik ben weggegaan. Als ik hem zie kan ik alleen maar opluchting voelen dat ik daar uit ben!
En nu, na ruim 5 maanden besef ik me hoe ik me die jaren gevoeld heb, nu pas valt het kwartje..
Nu alleen nog even het knopje vinden dat ik het echt los mag laten, de stress buiten kan houden en me idd alleen te focussen op de kinderen en mezelf
dinsdag 19 november 2019 22:20
Jaren heb je de lieve vrede bewaard. Op eieren gelopen, je onzichtbaar gemaakt. Om hem maar niet boos te maken. Want anders,......
Dat gevoel moet je kwijt. Het voelt alsof je iets heel fouts doet, door je eigen zin te doen of hij nu boos wordt of niet.
Je gaat ook daar een keer genoeg van krijgen. Van die eeuwige verongelijktheid van hem als het niet exact zo gaat als hij wil. En dan is het klaar en ben je van dat gevoel af. Zolang jij nog denkt dat JIJ invloed hebt op ZIJN humeur, zo lang blijf je nog dit gevoel houden.
Dat gevoel moet je kwijt. Het voelt alsof je iets heel fouts doet, door je eigen zin te doen of hij nu boos wordt of niet.
Je gaat ook daar een keer genoeg van krijgen. Van die eeuwige verongelijktheid van hem als het niet exact zo gaat als hij wil. En dan is het klaar en ben je van dat gevoel af. Zolang jij nog denkt dat JIJ invloed hebt op ZIJN humeur, zo lang blijf je nog dit gevoel houden.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 11 januari 2020 22:17
Jee ik zie dat m'n laatste update alweer bijna 2 maanden geleden is..
Er is heel veel gebeurd en ik voel me momenteel even niet zo fijn. De kinderen zijn paar weken af en aan ziek geweest dus het nachten lang oplopen met ze heeft er ook wel ingehakt.
M'n ex is nog steeds drama, hij blijft lelijk op de app, schelden en dreigen. Hij is niet meer bij de andere 3gesprekken geweest, had er geen zin meer in. Afspraken met de kinderen heeft hij ook veel afgezegd.
Hij is erachter gekomen dat ik een andere telefoon en nummer heb en is ontploft. Ik heb dus weer een ander nummer.
Ik heb hem uiteindelijk via de app gezegd dat ik er genoeg van heb, ben heel duidelijk geweest en heb m'n telefoon daarna uitgezet. Dat kon hij natuurlijk ook niet hebben dus toen m'n telefoon weer aanging voor de afspraak om te facetimen met de kinderen kwamen er weer tig appjes binnen. Ik lees ze al niet meer, stuur hem de updates over de kinderen en foto's, daar houdt het op.
Ik richt me op mezelf en de kinderen, doe wat voor mij goed voelt, waar ik me fijn bij voel.
En dat staat er wel heel stoer maar ik ben toch nog steeds niet helemaal van hem 'los' ben toch nog bang voor zijn spatjes maar moet leren op mezelf te vertrouwen. Het is hard werken voor me.
De scheiding heeft ook weer vertraging opgelopen, ik dacht dat het osp afgelopen week bij de rechtbank zou zijn maar er bleek nog wat onduidelijkheid te zijn en het is nog geen eens naar de advocaat van m'n ex gestuurd. Ik heb gevraagd of ze dit zsm kon doen, liefst nog zolang hij in het buitenland is nog.
Er staat me nog het één en ander te wachten aan stress en spanning dus.
Nog een paar weken voor hij weer terug in Nederland is, hij zegt de kinderen veel te willen zien en dat het me niet gaat lukken om ze van hem af te pakken. Dat is ook niet wat ik wil.
De mooiste lichtpuntjes zijn wel dat de kinderen het ontzettend goed doen! Dochter gaat echt met sprongen vooruit
Er is heel veel gebeurd en ik voel me momenteel even niet zo fijn. De kinderen zijn paar weken af en aan ziek geweest dus het nachten lang oplopen met ze heeft er ook wel ingehakt.
M'n ex is nog steeds drama, hij blijft lelijk op de app, schelden en dreigen. Hij is niet meer bij de andere 3gesprekken geweest, had er geen zin meer in. Afspraken met de kinderen heeft hij ook veel afgezegd.
Hij is erachter gekomen dat ik een andere telefoon en nummer heb en is ontploft. Ik heb dus weer een ander nummer.
Ik heb hem uiteindelijk via de app gezegd dat ik er genoeg van heb, ben heel duidelijk geweest en heb m'n telefoon daarna uitgezet. Dat kon hij natuurlijk ook niet hebben dus toen m'n telefoon weer aanging voor de afspraak om te facetimen met de kinderen kwamen er weer tig appjes binnen. Ik lees ze al niet meer, stuur hem de updates over de kinderen en foto's, daar houdt het op.
Ik richt me op mezelf en de kinderen, doe wat voor mij goed voelt, waar ik me fijn bij voel.
En dat staat er wel heel stoer maar ik ben toch nog steeds niet helemaal van hem 'los' ben toch nog bang voor zijn spatjes maar moet leren op mezelf te vertrouwen. Het is hard werken voor me.
De scheiding heeft ook weer vertraging opgelopen, ik dacht dat het osp afgelopen week bij de rechtbank zou zijn maar er bleek nog wat onduidelijkheid te zijn en het is nog geen eens naar de advocaat van m'n ex gestuurd. Ik heb gevraagd of ze dit zsm kon doen, liefst nog zolang hij in het buitenland is nog.
Er staat me nog het één en ander te wachten aan stress en spanning dus.
Nog een paar weken voor hij weer terug in Nederland is, hij zegt de kinderen veel te willen zien en dat het me niet gaat lukken om ze van hem af te pakken. Dat is ook niet wat ik wil.
De mooiste lichtpuntjes zijn wel dat de kinderen het ontzettend goed doen! Dochter gaat echt met sprongen vooruit
zondag 12 januari 2020 19:55
Het duurt nog lang voor je helemaal van zijn hersenspoelerij af bent. Maar zo te lezen ben je al heel goed onderweg in het afschudden van hem. Dat je zijn appjes al niet eens meer leest is daarvan een heel goed teken. Je bent blijkbaar al niet meer bang voor wat er in staat, maar irriteert je mateloos. Goed zo!!!!!!
Je bent heel goed op weg om echt van hem af te komen. Nooit helemaal, jullie hebben kinderen, maar dat jij naar hem terug gaat, dát zie ik niet gebeuren! Chapeau!
Je bent heel goed op weg om echt van hem af te komen. Nooit helemaal, jullie hebben kinderen, maar dat jij naar hem terug gaat, dát zie ik niet gebeuren! Chapeau!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 12 januari 2020 20:08
Zo herkenbaarcookie84 schreef: ↑05-11-2019 20:36Wat wel grappig is dat met de meest gekke dingen ik ineens denk 'dat is leuk, dat kan/ mag ik nu wel doen'
Waar ex altijd overal commentaar op had mag ik nu zelf beslissingen nemen zonder me te hoeven verantwoorden.
En dat gaat van de meest malle dingen, van kleding tot uitjes en van praten met mensen tot tv kijken
De eerste keer dat kids naar pa waren, co-ouderschap, ging ik bedenken wat ik wilde eten.Wat vind ík lekker? Daar moest ik echt even over nadenken.
Sommige fouten zijn te leuk om maar een keer te maken...
maandag 13 januari 2020 09:38
Doreia* schreef: ↑12-01-2020 19:55Het duurt nog lang voor je helemaal van zijn hersenspoelerij af bent. Maar zo te lezen ben je al heel goed onderweg in het afschudden van hem. Dat je zijn appjes al niet eens meer leest is daarvan een heel goed teken. Je bent blijkbaar al niet meer bang voor wat er in staat, maar irriteert je mateloos. Goed zo!!!!!!
Je bent heel goed op weg om echt van hem af te komen. Nooit helemaal, jullie hebben kinderen, maar dat jij naar hem terug gaat, dát zie ik niet gebeuren! Chapeau!
Ik irriteer me mateloos aan hem ja, krijg de kriebels als ik hem hoor of zie tijdens facetimen met de kinderen. Naar hem terug gaan zal nooit gebeuren, daar was ik gelijk al zeker van. Ben me elke dag bewust dat ik de juiste keuze gemaakt heb
Zijn appjes lezen, automatisch laat je je oog erover vallen dus krijg elke keer wel wat mee maar het is same old same old. Ik heb geen zin meer om m'n energie daaraan kwijt te zijn, op welke manier dan ook. Het interesseert me steeds minder
