Relaties
alle pijlers
Vriend wil ineens (waarschijnlijk) geen kinderen meer
donderdag 11 juli 2019 13:36
Goedemiddag allemaal,
Graag wil ik het verhaal even van mij afschrijven en jullie advies. Ik heb ongeveer 10 maanden een relatie met een hele leuke man. Al op de eerste date besproken dat ik ooit graag kinderen wil, hij vroeg daar toen naar. Hij heeft toen ook aangegeven dit te willen. De laatste weken twijfelt hij alleen ineens of hij wel echt kinderen wil en het neigt steeds meer naar nee. Deze twijfel bij hem brengt bij ons allebei veel spanning op dit moment. Ik weet al sinds dat ik heel jong ben dat ik ontzettend graag kinderen wil.
We zijn allebei in de dertig, dus ik wil ook niet jaren wachten als hij zeker weet dat hij geen kinderen wilt. Over een aantal weken gaan we op vakantie, maar ik weet niet of dat slim is. Hij wil op de vakantie uitzoeken of zijn nee mogelijk toch nog kan verschuiven naar een ja. Als we meer samen zijn en het er wat rustiger over kunnen hebben.
Het geeft op dit moment bij beiden zoveel druk omdat hij er continu nu mee bezig is en mij zo snel mogelijk een antwoord wil geven. Ik heb het idee dat dit ook een onderwerp is wat je soms even moet laten rusten. We zijn nog niet heel erg lang samen en het lijkt mij ook iets waar je naar toe moet groeien samen (of niet).
Zijn er mensen die in een vergelijkbare situatie hebben gezeten? Of die iets van advies kunnen geven?
Graag wil ik het verhaal even van mij afschrijven en jullie advies. Ik heb ongeveer 10 maanden een relatie met een hele leuke man. Al op de eerste date besproken dat ik ooit graag kinderen wil, hij vroeg daar toen naar. Hij heeft toen ook aangegeven dit te willen. De laatste weken twijfelt hij alleen ineens of hij wel echt kinderen wil en het neigt steeds meer naar nee. Deze twijfel bij hem brengt bij ons allebei veel spanning op dit moment. Ik weet al sinds dat ik heel jong ben dat ik ontzettend graag kinderen wil.
We zijn allebei in de dertig, dus ik wil ook niet jaren wachten als hij zeker weet dat hij geen kinderen wilt. Over een aantal weken gaan we op vakantie, maar ik weet niet of dat slim is. Hij wil op de vakantie uitzoeken of zijn nee mogelijk toch nog kan verschuiven naar een ja. Als we meer samen zijn en het er wat rustiger over kunnen hebben.
Het geeft op dit moment bij beiden zoveel druk omdat hij er continu nu mee bezig is en mij zo snel mogelijk een antwoord wil geven. Ik heb het idee dat dit ook een onderwerp is wat je soms even moet laten rusten. We zijn nog niet heel erg lang samen en het lijkt mij ook iets waar je naar toe moet groeien samen (of niet).
Zijn er mensen die in een vergelijkbare situatie hebben gezeten? Of die iets van advies kunnen geven?
donderdag 11 juli 2019 14:23
Nee dat is misschien wel zo. Vanuit hem staat er nu alleen zoveel druk op en ineens zo'n verschuiving naar ik wil het niet, dat ik mijzelf ook verdriet wil besparen.
donderdag 11 juli 2019 14:25
Hij wil ze gewoon niet. Nu niet en nooit niet. Wellicht probeert hij je nog een aantal jaren aan t lijntje te houden, totdat je te oud bent.
Ik wist toen ik 17 was al dat ik kinderen wilde. Van wie en wanneer dat wist ik nog niet.
En ja, als je kinderen krijgt lever je heel veel in, eerst komt het kind, dan het kind, en veel later kom jij. Wil en kan je dat niet, nooit aan beginnen. Het kost bijna al je vrije tijd en veel geld. Heel je leven pas je aan op je kind.
Ik wist toen ik 17 was al dat ik kinderen wilde. Van wie en wanneer dat wist ik nog niet.
En ja, als je kinderen krijgt lever je heel veel in, eerst komt het kind, dan het kind, en veel later kom jij. Wil en kan je dat niet, nooit aan beginnen. Het kost bijna al je vrije tijd en veel geld. Heel je leven pas je aan op je kind.
ik geef mn bek ook maar een douw
donderdag 11 juli 2019 14:25
Vlinder133 schreef: ↑11-07-2019 14:02Het gaat er voornamelijk om dat hij niet verantwoordelijk wil zijn en zijn vrijheid niet wil opgeven. Kinderen lijken hem veel te beperkend en de jonge kinderjaren lijken hem (ineens) echt helemaal niets. Dag en nacht klaar moeten staan, dingen moeten opgeven etc. Eigenlijk wijst alles er zo op dat hij geen kinderen wil.
Iemand van eind 30 die dit zegt, zou ik serieus nemen. Als je in die leeftijdsfase nog zulke fundamentele bezwaren hebt, dan wil je in mijn ogen gewoon geen kinderen.
donderdag 11 juli 2019 14:30
en zo is het ook.Vlinder133 schreef: ↑11-07-2019 14:02Het gaat er voornamelijk om dat hij niet verantwoordelijk wil zijn en zijn vrijheid niet wil opgeven. Kinderen lijken hem veel te beperkend en de jonge kinderjaren lijken hem (ineens) echt helemaal niets. Dag en nacht klaar moeten staan, dingen moeten opgeven etc. Eigenlijk wijst alles er zo op dat hij geen kinderen wil.
donderdag 11 juli 2019 14:32
Ik ook niet. Helemaal niet als je eind 30 bent en zeer waarschijnlijk broers/zussen en/of vrienden in je omgeving al kinderen hebt zien krijgen.
Het kan natuurlijk koudwatervrees zijn. Een goede vriendin van mij had zo'n man, die na hun bruiloft ineens moeilijk ging doen. Zij zag dat echter als 'een fase', had een hoop geduld en een kleine 3 jaar later hun eerste kind. Ik zou die gok met begin 30 niet willen nemen.
donderdag 11 juli 2019 14:32
Ik vind dit een beetje flauw om te zeggen want wat heeft TO hier aan, behalve dat ze zich not rotter voelt?
Als hij zegt dat hij niet wil, maakt de reden waarom voor TO niet uit.
donderdag 11 juli 2019 14:35
Ik denk dat je vriend 10 maanden geleden ook al wist dat hij geen kinderen wilde.
Hij is niet meer de jongste en zoiets weet je toch al van je zelf?
Of, hij wil later wel kinderen, maar NIET MET JOU.
Hij kan over 10 jaar nog steeds kinderen krijgen met een jonger exemplaar van jou.
En in de tussentijd hou hij jou lekker aan het lijntje tot je te oud bent om aan kinderen te beginnen.
Ik zou het hem heel kwalijk nemen dat hij in het begin van de relatie daar bewust over heeft gelogen om de buit binnen te halen.
Hij is niet meer de jongste en zoiets weet je toch al van je zelf?
Of, hij wil later wel kinderen, maar NIET MET JOU.
Hij kan over 10 jaar nog steeds kinderen krijgen met een jonger exemplaar van jou.
En in de tussentijd hou hij jou lekker aan het lijntje tot je te oud bent om aan kinderen te beginnen.
Ik zou het hem heel kwalijk nemen dat hij in het begin van de relatie daar bewust over heeft gelogen om de buit binnen te halen.
donderdag 11 juli 2019 14:52
Ik heb niet het idee dat het perse koudwatervrees is, wat wel opvallend is dat het ineens komt nu hij eigenlijk te druk is (prive en werk) en dat allemaal eigenlijk bijna niet aan kan op dit moment.Kastanjez schreef: ↑11-07-2019 14:32Ik ook niet. Helemaal niet als je eind 30 bent en zeer waarschijnlijk broers/zussen en/of vrienden in je omgeving al kinderen hebt zien krijgen.
Het kan natuurlijk koudwatervrees zijn. Een goede vriendin van mij had zo'n man, die na hun bruiloft ineens moeilijk ging doen. Zij zag dat echter als 'een fase', had een hoop geduld en een kleine 3 jaar later hun eerste kind. Ik zou die gok met begin 30 niet willen nemen.
donderdag 11 juli 2019 14:54
Maar hij wil wel midden in het hoogseizoen met jou op vakantie? Dat is een vrijheid die je zonder kinderen nog hebt dat je dat kan vermijden. Dus die drempel heeft hij blijkbaar niet. Die andere dingen heeft ie natuurlijk gelijk in dat dat opofferingen zijn en daar moet ie wel mee kunnen leven. Ga gewoon op vakantie en praat met elkaar. Dan heb je in elk geval nog een mooie afsluiting van je relatie mocht hij bij zijn mening blijven en jij bij de jouwe.Vlinder133 schreef: ↑11-07-2019 14:02Het gaat er voornamelijk om dat hij niet verantwoordelijk wil zijn en zijn vrijheid niet wil opgeven. Kinderen lijken hem veel te beperkend en de jonge kinderjaren lijken hem (ineens) echt helemaal niets. Dag en nacht klaar moeten staan, dingen moeten opgeven etc. Eigenlijk wijst alles er zo op dat hij geen kinderen wil.
donderdag 11 juli 2019 14:55
Serieus?? Ik zal niet beweren dat er nooit een man is geweest die dat gedacht heeft, maar echt, in hoeverre denkt een man dit bewust? Wat een jammerlijk wereldbeeld heb je, als je je medemens altijd met dit soort achterdochtige aannames benadert lijkt me.suicideblond schreef: ↑11-07-2019 14:35
Ik zou het hem heel kwalijk nemen dat hij in het begin van de relatie daar bewust over heeft gelogen om de buit binnen te halen.
donderdag 11 juli 2019 14:56
Dan lijkt me dat hij dus goed inschat dat hij een kind erbij niet aan kan.Vlinder133 schreef: ↑11-07-2019 14:52Ik heb niet het idee dat het perse koudwatervrees is, wat wel opvallend is dat het ineens komt nu hij eigenlijk te druk is (prive en werk) en dat allemaal eigenlijk bijna niet aan kan op dit moment.
donderdag 11 juli 2019 15:00
het is meer, dat het nu na bijna een jaar verkering komtVlinder133 schreef: ↑11-07-2019 14:52Ik heb niet het idee dat het perse koudwatervrees is, wat wel opvallend is dat het ineens komt nu hij eigenlijk te druk is (prive en werk) en dat allemaal eigenlijk bijna niet aan kan op dit moment.
De wittebroodsweken zijn voorbij, hij hoeft je niet meer te veroveren. Hij is eigenlijk nu pas eerlijk.
donderdag 11 juli 2019 15:01
Weet je waarom zijn ‘ja’ in een ‘nee’ veranderd is?
Vrijwel de meeste aanstaande ouders krijgen zo af en toe de kriebels als het over kinderen gaat. De eerste fantasieën zijn leuk, maar als het dan ineens ‘voor het echie’ is dan pas realiseren zij wat het inhoud. Wat je allemaal ineens niet meer zomaar kan doen, of je wel een goede ouder bent, dat soort dingen.
Een soort koudwatervrees zeg maar. Zou dat het bij hem ook kunnen zijn?
Vrijwel de meeste aanstaande ouders krijgen zo af en toe de kriebels als het over kinderen gaat. De eerste fantasieën zijn leuk, maar als het dan ineens ‘voor het echie’ is dan pas realiseren zij wat het inhoud. Wat je allemaal ineens niet meer zomaar kan doen, of je wel een goede ouder bent, dat soort dingen.
Een soort koudwatervrees zeg maar. Zou dat het bij hem ook kunnen zijn?
donderdag 11 juli 2019 15:05
Hij is eind dertig... dit gaat niet meer veranderen hoor. In ieder geval niet in het tijdsbestek waar TO wat aan heeft.
Overigens denk ik net als suicideblond dat hij in het begin heeft gedacht van 'ach we zien wel hoe ver we komen'.
Als twintiger maak je die 'vergissing' misschien nog wel maar de redenen die hij nu noemt om te twijfelen zijn echt niet ineens uit de lucht komen vallen. Je weet van jezelf als eind-dertiger best of je een beetje verzorgend bent ingesteld of erg aan je vrijheid hecht....
Overigens denk ik net als suicideblond dat hij in het begin heeft gedacht van 'ach we zien wel hoe ver we komen'.
Als twintiger maak je die 'vergissing' misschien nog wel maar de redenen die hij nu noemt om te twijfelen zijn echt niet ineens uit de lucht komen vallen. Je weet van jezelf als eind-dertiger best of je een beetje verzorgend bent ingesteld of erg aan je vrijheid hecht....
Lorem Ipsum
donderdag 11 juli 2019 15:08
Hoezo?
Mijn man (toen vriend) riep al jaren dat hij kinderen wilde, maar ik wilde niet. Op dat moment niet en misschien wel nooit. En toen kwam het moment dat ik wel kinderen wilde. Voor mijn man kwam het toen ineens heel dichtbij, en hij heeft zich toen ook nog wel een keer heel kritisch afgevraagd of hij wel echt wilde.
Zoiets kan bij TO’s vriend ook best spelen. Dat heeft niets met oneerlijk zijn te maken, of wel kinderen willen maar niet met To, zoals in andere posts staat.
donderdag 11 juli 2019 15:12
Ik heb ook het idee dat dit het is en neem hem ook absoluut niet kwalijk dat hij nu ineens twijfelt. Ik kan mij voorstellen dat als het serieus ineens wordt je er pas echt over na gaat denken. Ook over wat alle gevolgen zullen zijn.Eze schreef: ↑11-07-2019 15:08Hoezo?
Mijn man (toen vriend) riep al jaren dat hij kinderen wilde, maar ik wilde niet. Op dat moment niet en misschien wel nooit. En toen kwam het moment dat ik wel kinderen wilde. Voor mijn man kwam het toen ineens heel dichtbij, en hij heeft zich toen ook nog wel een keer heel kritisch afgevraagd of hij wel echt wilde.
Zoiets kan bij TO’s vriend ook best spelen. Dat heeft niets met oneerlijk zijn te maken, of wel kinderen willen maar niet met To, zoals in andere posts staat.
donderdag 11 juli 2019 15:14
Ja doordat hij er nu pas echt over na is gaan denken, voornamelijk wat het voor zijn leven zou betekenen. Vrijheid op moeten geven, niet meer doen en laten wat hij zou willen want beperkt door een baby etc.piepp schreef: ↑11-07-2019 15:01Weet je waarom zijn ‘ja’ in een ‘nee’ veranderd is?
Vrijwel de meeste aanstaande ouders krijgen zo af en toe de kriebels als het over kinderen gaat. De eerste fantasieën zijn leuk, maar als het dan ineens ‘voor het echie’ is dan pas realiseren zij wat het inhoud. Wat je allemaal ineens niet meer zomaar kan doen, of je wel een goede ouder bent, dat soort dingen.
Een soort koudwatervrees zeg maar. Zou dat het bij hem ook kunnen zijn?
donderdag 11 juli 2019 15:15
Klinkt voor mij nu een beetje alsof hij zei kinderen te willen omdat hij dacht dat hij het wilde omdat dat bij het leven hoort. En nu, nu het serieus is tussen jullie en de tijd is gekomen om er eens echt over na te denken dat hij er achter is gekomen dat hij eigenlijk geen kinderen wil. Heeft hij voordat jullie een relatie kregen er weleens echt bij stil gestaan wat het hebben van kinderen betekent? Want er zit een verschil tussen 'ja lijkt me leuk' en wat daar op praktisch gebied allemaal bij komt kijken, Zeker als jullie nu al een druk leven hebben.
donderdag 11 juli 2019 15:30
Leuk voor jou, maar zo werkt het niet voor iedereen he.Madeliefjees schreef: ↑11-07-2019 14:25Hij wil ze gewoon niet. Nu niet en nooit niet. Wellicht probeert hij je nog een aantal jaren aan t lijntje te houden, totdat je te oud bent.
Ik wist toen ik 17 was al dat ik kinderen wilde. Van wie en wanneer dat wist ik nog niet.
En ja, als je kinderen krijgt lever je heel veel in, eerst komt het kind, dan het kind, en veel later kom jij. Wil en kan je dat niet, nooit aan beginnen. Het kost bijna al je vrije tijd en veel geld. Heel je leven pas je aan op je kind.
Een kinderwens is niet of wel, of niet aanwezig. Dat kan veranderen. En dat hoeft helemaal niets te maken te hebben met de partner.
@TO: ben je op zoek naar een partner of naar een vader voor je toekomstige kinderen?
donderdag 11 juli 2019 15:31
Niet dat ik denk dat een post van een anonieme forummer hem over gaat halen, maar toch; alle bezwaren die hij noemt, herken ik, en met mij waarschijnlijk heel veel anderen. Als je nog geen kinderen hebt, is het redelijk makkelijk in te schatten wat je er allemaal voor moet opgeven. Het is veel moeilijker om een beeld te krijgen van wat daarvoor in de plaats komt. Maar wat je wel kunt doen, als je nadenkt over wel of geen kinderen, is erbij stilstaan dát er iets voor terugkomt. Ik vind het geweldig om mijn kinderen te zien opgroeien van babietje tot zelfstandig mens. En hoewel ik de vrijheid uit mijn kinderloze tijd ook wel mis, is de balans zeker positief.Vlinder133 schreef: ↑11-07-2019 15:14Ja doordat hij er nu pas echt over na is gaan denken, voornamelijk wat het voor zijn leven zou betekenen. Vrijheid op moeten geven, niet meer doen en laten wat hij zou willen want beperkt door een baby etc.
donderdag 11 juli 2019 15:33
Dit is wat ik ook dacht.chocolol schreef: ↑11-07-2019 15:15Klinkt voor mij nu een beetje alsof hij zei kinderen te willen omdat hij dacht dat hij het wilde omdat dat bij het leven hoort. En nu, nu het serieus is tussen jullie en de tijd is gekomen om er eens echt over na te denken dat hij er achter is gekomen dat hij eigenlijk geen kinderen wil. Heeft hij voordat jullie een relatie kregen er weleens echt bij stil gestaan wat het hebben van kinderen betekent? Want er zit een verschil tussen 'ja lijkt me leuk' en wat daar op praktisch gebied allemaal bij komt kijken, Zeker als jullie nu al een druk leven hebben.
