waarom ben ik jaloers?

29-02-2024 19:47 47 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Even een nieuwe nick aangemaakt:
Ik baal van mezelf en wil even weten hoe anderen hier in staan:
Mijn man en ik zijn al 25 jaar samen; fijne relatie, we zijn elkaars maatjes, ook nog fysiek gek op elkaar; eigenlijk helemaal prima dus!
Allleen....ik ben soms jaloers en baal daar van; man gaat bijvoorbeeld weleens lunchen met oud collega's; allemaal vrouwen; hij is de enige man dan. Dan krijg ik toch een naar gevoel. Slaat nergens op en dat weet ik, maar ik kan mijn gevoel niet uitschakelen.
Ook belt hij regelmatig met vrouwelijke (oud) collega's als hij van werk naar huis rijdt; dan krijg ik hem niet te pakken en belt hij half uur later terug en zegt dan: ja, ik was met die en die aan het bellen.
Waarom heb ik daar stiekem zo'n moeite mee? Misschien omdat ik zelf niet echt mannelijke vrienden heb? misschien dat ik diep van binnen onzeker ben? Ik baal van mezelf!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk inderdaad onzekerheid.
Ik heb het ook hoor! "Vroeger" was hef echt extreem, nu heb ik er ietsje minder last van. Ik probeer het van mezelf te accepteren en niks te doen met dat gevoel. Dus mijn man weet het helemaal niet omdat ik er niks over zeg.
Ik merk dat het gevoel dan ook sneller weer weg ebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jaloezie komt voort uit angst.

https://www.psyned.nl/relatietherapie/r ... de%20jeugd.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Toch bang dat je misschien ingeruild wordt voor een jonger exemplaar door een vlaag van midlife crisis? :rose:
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Die dames mogen jaloers op jou zijn, want eind van de dag is hij jouw partner. Je ligt 25 jaar voor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus je hebt een heel vervelend gevoel en alsof dat niet erg genoeg is verwijt je jezelf dat je dat vervelende gevoel hebt. Jaloezie is zo gek niet hoor. Je mag best liever zijn voor jezelf. Dus als je het voelt, vraag je hooguit in alle nieuwsgierigheid af wat je graag anders had gezien. Zou je misschien willen dat jullie meer tijd hadden samen? Zou je vaker 'voorrang' willen hebben? Ik zou dat best begrijpen. Het is niet zo dat jij, omdat jullie al zo lang samen zijn, je niet ergens druk om mag maken. Kijk of er ruimte is om je (nog) beter te voelen over jullie relatie. Kijk ook wat je zelf kunt doen. Kun je je gedachten sturen naar iets positiefs, daarmee werken aan je zelfvertrouwen en zodoende de focus loslaten. Je mag het voelen, maar je erin wentelen is ook niet nodig tenslotte. Als je jezelf het niet kwalijk neemt is dat hopelijk makkelijker.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Zou je dat gevoel een jaar geleden ook hebben gehad? Of vijf jaar geleden? Of tien? Als je antwoord nee is, weet je dan waarom het nu anders voelt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Onzekerheid maar ook een soort van controledrang, zo van 'leuke momenten zou hij alleen samen met mij moeten hebben'.
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zolang het vertrouwen goed zit, is er toch niet zoveel aan de hand...?

Misschien kun je idd niet heel goed tegen het feit dat hij vrij veel contact heeft met andere vrouwen?

Ik snap het wel een beetje, vind het in jouw geval wel lief klinken en hoop dat je er vanaf kunt komen oid.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNescio schreef:
29-02-2024 22:42

Zou je dat gevoel een jaar geleden ook hebben gehad? Of vijf jaar geleden? Of tien? Als je antwoord nee is, weet je dan waarom het nu anders voelt?


Goede vraag. Ben benieuwd, TO?
Dit is een oud topic.
Geen idee, maar is je jaloezie nieuw?
Ik was nooit jaloers, maar de laatste tijd bij mijn ex ineens wel. En wat bleek achteraf: hij was niet te vertrouwen. Toen maakte ik mezelf gek dat ik ‘ineens’ jaloers was, nu denk ik: ik had al opgepikt dat er zaken niet klopten.

Niet om je gek te maken, het kan ook dat je jaloezie echt onterecht is. Maar ik zie ook mensen jaloers worden omdat er eigenlijk ook daadwerkelijk iets scheef zit; omdat de relatie niet lekker gaat of hun partner andere prioriteiten stelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Haast iedereen heeft ooit in zijn leven die pijn die het jaloerse gevoel geeft, ervaren. Velen hebben ertegen gevochten en moesten tenslotte moegestreden een makkelijker relatie gaan zoeken waarbij ze niet voortdurend zich bedreigd voelden door kapers op de kust.

Waarom je iemand bij je wil houden. Het heeft statusvoordeel als je er een aan je wist te binden. Je was kennelijk een goede partij. En die persoon helpt bij het grootbrengen van je kroost waardoor je in het voordeel bent.

Het is wel waar dat tegenwoordig mensen meer zelfonderhoudend zijn en zich van eigen inkomen weten te verzekeren waardoor een partner er in materieel opzicht minder toe doet dan vroeger. Misschien dat op grond daarvan een minder vaste relatie geen ramp hoeft te betekenen. Maar dat is niet voor iedereen weggelegd denk ik.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb alleen relaties gehad waarbij er geen jaloezie kwam kijken. Dat was niet nodig. Ik selecteerde ze erop denk ik. Wou een leuk leven en niet hoger mikken dan ik kon. Toch ken ik het gevoel goed; ik herken die pijn als een film erover gaat en leef dan helemaal mee. :proud:
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor de reacties! Man heeft 20 jaar bij hetzelfde bedrijf gewerkt, met een kleine groep mensen, ook vrouwen, maar allemaal oudere vrouwen ;-)
Sinds een paar jaar werkt hij ergens anders, allemaal jonge mooie vrouwen. En ja, ik denk dat het daar in zit. Ik ben geen 25 meer ;-) En als hij dan een onschuldige opmerking maakt over een leuk jurkje wat iemand aan had of zo dan voel ik zo'n steek in mijn maag; ik ben niet zo van de jurkjes en hakken kan ik vanweg artrose ook al niet v aak dragen. Denk dat mijn gevoel uit onzekerheid voortkomt wat hier ook al gezegd wordt.
Hij werkt net als ik 4 dagen en is dus 1 doordeweekse dag thuis, net als ik. Kinderen al pubers dus die vrije dag gebruikt hij ook weleens om te lunchen met , in dit geval dus, vrouwen. Of hij belt een vriendin om samen een boswandeling te maken met de honden. Ik moet nu gaan werken, kom later terug!
O ja; wij doen heel veel samen dus het is niet zo dat dit ten koste gaat van onze tijd samen. Absoluut niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je zegt "onschuldig" maar als iemand tegen zijn vrouw/vriendin zegt dat een andere vrouw een leuk jurkje aan heeft weet hij heel goed wat hij doet hoor.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
o, nog 1 ding: ik vertrouw man 100% en hij heeft echt geen verkeerde intensies; is de goedheid zelve en ziet er echt geen kwaad in; is heel gelukkig met mij/met ons en dat maakt hij ook vaak genoeg duidelijk <3
En toch heb ik dan die steek in mijn maag, maar denk dat dat echt bij mij ligt/aan mij ligt. Ik ben best onzeker, zeker nu ik ouder wordt en je dat ook ziet.
Heb weleens uitgesproken dat ik het soms lastig vind als hij met alleen vrouwen afspreekt. Dan vraagt hij: ben je jaloers ofzo? Het zijn gewoon (oud) collega's. Hij begrijpt het niet en ik snap dat vanuit zijn perspectief want voor hem stelt het echt niks voor (en dat doet het natuurlijk ook niet)
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus je man vertelt jou thuis dat een collega een leuk jurkje aan had op het werk vandaag? Apart.
Ik snap waar je jaloezie vandaan komt. Niet dat ik per sé grote rode vlaggen zie maar ik snap je wel.
Lijkt me een heel menselijk gevoel.

Edit: ik lees nu pas zijn reactie als jij zegt dat je wat hij doet lastig vindt. Zijn reactie is gemeen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap je best, zo te lezen komt dat (privé) contact met andere vrouwen veelvuldig voor. Heeft hij dat vele contact ergens voor nodig? Ik vind zijn reactie ook niet erg aardig.
Ik durf geen advies te geven want ben niet goed in jaloezie, mijn laatste relatie is door jaloezie van mijn kant gestrand. Ik mocht dat ook niet zijn van mezelf. Of het terecht was weet ik nog steeds niet. In elk geval kon ik niet met een bepaald contact van ex omgaan (en zoals iemand hierboven ook schreef, op een gegeven moment was ik volledig uitgeput van het strijden tegen mijn eigen emoties).
eefje677 wijzigde dit bericht op 01-03-2024 09:45
3.58% gewijzigd
Tvp
anoniem_6698ff8a2486f wijzigde dit bericht op 13-07-2024 21:49
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
tv-icoon schreef:
01-03-2024 07:24
Je zegt "onschuldig" maar als iemand tegen zijn vrouw/vriendin zegt dat een andere vrouw een leuk jurkje aan heeft weet hij heel goed wat hij doet hoor.
Wat doet hij dan? Mijn vrouw werkt ook bijna alleen met mannen. Daar zitten soms ook hele stoere capabele jonge mannelijke mannen tussen. En ja, dat laat ze soms weten. Naast een tikkeltje jaloezie constateer ik dan vooral dat er nog warm bloed door haar aderen stroomt en dat is goed voor iedereen :)


Ik denk dat NomenNescio de juiste vraag stelt: wat is er nu anders dan voorheen?
Alle reacties Link kopieren Quote
In wat voor context bespreek je thuis de kleding van collega’s die de ander niet heeft gezien? Samen in de auto naar huis na een gelegenheid waar je beiden bij was kan ik me nog voorstellen dat je zegt dat die en die er leuk uitzag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij weet dat ik altijd denk dat jurken/rokken mij niet staan en dan kan hij dus soms zeggen: die en die had een leuke jurk aan; denk dat jou dat ook super leuk zou staan. Heel onschuldig dus; ik heb vaak een mooie pantalon aan met met een mooi blousje/topje/blazertje. Niet heel vrouwelijk dus; hij heeft altijd gezegd dat hij het leuk vindt als een vrouw zich vrouwelijk kleed, maar ja zo ben ik niet en nooit geweest ;-). Maar omdat ik weet dat hij het leuk vindt probeer ik er natuurlijk wel leuk uit te zien; maar een jurk of rok; daar voel ik me gewoon niet zo comfortabel in.

Het is overigens niet zo dat hij veelvuldig vrouwelijk contact opzoekt; dit groepje dames zijn oud collega's; hij is nu een jaartje weg, heeft daar een paar jaar gewerkt en vindt het gewoon leuk om te horen hoe het daar gaat op het werk nu. Als het mannen waren geweest had hij ook contact gehouden; hij is iemand die altijd veel contacten heeft gehad, de eerste 20 jaar dus vooral met mannen want daar bestond zijn werkveld voornamelijk uit; nu dus ook vrouwen omdat hij nu toevallig meer vrouwelijke collega's heeft.

Ik weet dat het echt bij mij zit en ik probeer echt er niet zo'n issue van te maken want ik wil inderdaad niks kapot maken. Ik denk dat ik vooral onzeker ben en dat ik beter daar aan kan werken dan tegen hem moet zeuren dat ik het niet fijn vind als hij regelmatig met andere vrouwen belt/luncht etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je lijkt nu een beetje in de verdediging geduwd doordat men hier valt over "een jurrekie", dat is niet de bedoeling denk ik. Volgens mij heb je gewoon een hartstikke leuke, attente man die oog heeft voor zijn omgeving.

Heb je wel eens een heel open gesprek gevoerd met je man over dit gevoel? Zonder verwijten verteld over je jaloezie? Wellicht kan hij daar iets in wegnemen en het is sowieso gewoon een goed idee je partner in te lichten over de krochten van je gedachten, hij kan alleen acteren als hij weet wat er bij je leeft.

Hij vroeg je "ben je jaloers", ik hoop dat je antwoord "Ja, eigenlijk wel een beetje en dat vind ik wel wat stommig van mezelf" was?
Als dat niet het geval is dan zou ik hem dat alsnog vertellen, het is zo menselijk! En dan mag hij daar een beetje rekening mee houden als dat hem past. In een gezonde relatie wil je dat je partner zich blij voelt.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
je hebt helemaal gelijk Roos; ik heb een super leuke attente man! Ik heb hem inderdaad gezegd dat ik inderdaad misschien wat jaloers ben en dat ik dat stom van mezelf vindt. Hij zei dat dat jaloers zijn echt nergens voor nodig is, dat het gewoon (oud)collega's zijn en hij het leuk vindt af en toe bij te kletsen; met name over het reilen en zeilen op de werkvloer. Veel meer kan hij niet zeggen natuurlijk.
En ik weet echt zeker dat ik ook geen reden heb jaloers te zijn; het is echt puur mijn gevoel. Hij is nog altijd, zelfs na 25 jaar, de liefste, leukste en attentste man. Doen veel dingen samen en sinds de kinderen groter zijn en geen oppas meer nodig hebben gaan we ook weer veel vaker avondjes uit (uiteten, naar de bios, weleens een nachtje weg in een andere stad etc).
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien mag het gevoel er ook gewoon zijn? We doen altijd allemaal alsof negatieve emoties er niet mogen zijn, maar het is toch helemaal niet gek als je even jaloers bent? Zolang het je niet beheerst of een negatieve invloed heeft op je relatie tenminste. Is het een overheersend gevoel of iets dat af en toe opkomt.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven