Waarop zijn jullie relaties gestrand?

27-10-2018 16:51 349 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wat maakt nou dat er zo ontzettend veel huwelijken maar ook relaties stranden? Wie houdt het nog vol met elkaar.

Ik merk aan mezelf dat ik het best wel spannend vind om me over te geven aan iemand die ik echt heel leuk vind, omdat ik bang ben dat we toch op enig moment uit elkaar gaan. En ik weet wel dat je dat nooit kan zeggen, maar toch.

Wat is het dan? Gaan mensen te snel een relatie aan, waardoor ze er later achter komen dat het niks wordt? Veranderen mensen zelf, waardoor ze uit elkaar groeien?

Ik zou het niet weten. Dus, daarom de vraag: Waarom zijn jij en je ex uit elkaar gegaan?
Billy_Mean schreef:
27-10-2018 22:48
Ja, ik vind het inderdaad pech als je in je eerste vier relaties wordt bedrogen door hetzelfde( vreemdgaan)
Of kut of klote of weet ik veel wat.
.
Maar zo was het niet.
Van de eerste 4 relaties is diegene maar 1x bedrogen door vreemdgaan. 1 keer is haar partner verliefd geworden op een ander en 1 keer is zijzelf verliefd geworden op een ander.
Alle reacties Link kopieren
Ex 1: allebei veel te jong en veelste verliefd. Ging allemaal veel te snel. Kind aan huis bij beide ouders etc. Ik zat nog op de middelbare school en hij ging studeren en op kamers. Toen ik hem een keer van de trein ophaalde vertelde hij me dat hij het niet meer kon. Hij wilde z’n studentenleven leven. Toen weken gehuild, maar toen ik zelf student werd snapte ik hem wel. We zijn na 16 jaar nog steeds vrienden.

Ex 2: ik was 3 jaar lang zijn minnares, we hebben mooie tijden beleefd. Maar toen hij écht moest kiezen, koos hij niet voor mij. Heeft me een zware depressie opgeleverd.

Ex 3: duurde 3 jaar. heel veel liefde, samengewoond. Maar hij was/is veel ouder dan ik en gewend alleen te zijn. Erg egoïstisch was hij. Nam een baan aan in een ver land zonder erover na te denken wat ik wilde. Een lange afstandsrelatie geprobeerd maar dat ging niet. Nu is hij mijn beste vriend, we appen bijna elke dag. En we zien elkaar een aantal keer per jaar. We missen elkaar, maar een relatie zal het nooit meer worden.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
JollyRider schreef:
27-10-2018 22:47
Dat KAN ook een voordeel zijn. Mijn vrouw en ik zijn samen volwassen geworden, veranderd, naar elkaar toe gegroeid. Als dat goed gaat legt het ook een heel stevig fundament voor als de storm opsteekt
Dit dus. En dat fundament ontbreekt als je alles overhaast. Ik zie het nu als midden dertiger ook weer veel. Vrienden die in twee jaar tijd iemand ontmoeten, gaan samenwonen, trouwen, kindjes krijgen... want ja ze zijn al midden dertig en ze hebben haast.

Ik vind het dan niet zo verwonderlijk dat alles ook snel weer instort als de eerste storm opsteekt. Dat fundament ontbreekt.
Alle reacties Link kopieren
Ex nummer 1. Ik was erg jong. Toch ruim 6 jaar verkering gehad. Ik heb het uitgemaakt omdat mijn gevoel weg was. Dit was al een poos, maar het uitmaken was moeilijk

Ex 2 : 12 jaar mee samen geweest. Uiteindelijk bleken de verschillen tussen ons voor hem te lastig. Nog steeds heeft hij spijt dat hij mij toen de deur heeft uitgezet.

Huidige liefde: nu in een behoorlijk moeilijke periode door o.a. een verborgen verleden van zijn kant en leugens.
sannedeb wijzigde dit bericht op 27-10-2018 23:07
3.06% gewijzigd
tu1nhek schreef:
27-10-2018 22:53
.
Maar zo was het niet.
Van de eerste 4 relaties is diegene maar 1x bedrogen door vreemdgaan. 1 keer is haar partner verliefd geworden op een ander en 1 keer is zijzelf verliefd geworden op een ander.
Dan ga ik even teruglezen hoor, gevalletje bijna bedtijd vrees ik:-)
Maar goed, verliefd worden op een ander lijkt me ook niet heel leuk.
Alle reacties Link kopieren
1 ex. Zo'n typisch verhaal van elkaar na een x aantal jaar niet meer leuk vinden.
In het begin leek hij vrolijk en ondernemend. Al na een paar maanden bleek dat een masker. Ik was "trots" dat hij bij mij wel zijn ware (depressieve) gezicht durfde laten zien. Relatie met af en toe ups en regelmatig downs in zijn gemoedstoestand. Hij wilde daar niet aan werken. Toen kreeg ik zelf een ferme angststoornis en depressie, hard aan gewerkt en eruit gekomen. Daarna nog 2,5 jaar met hem aangemodderd, maar uiteindelijk kon ik er niet meer tegen hoe passief hij was. Of hij er nu wel of niet was, was mij om het even, was niet echt toegevoegde waarde meer in mijn leven.

Ik ben trouwens zelf een van de weinige mensen hier (lijkt het) die niet in het kamp "tot de dood ons scheidt" zit. Als het structureel niet meer leuk is, maak je het uit. Ja dan moet je eerst (beiden!!) hard je beste hebben gedaan, maar als dat niet werkt, dan werkt het dus niet.

Huidige relatie nu bijna een jaar. Veel mensen roepen/riepen dat het een rebound is van bovenstaande ex. Heb zelf het idee van niet, maar dat idee zal iedereen in een rebound wel hebben :p
Hoop trouwens zéér sterk van niet, want we hebben een huis gekocht haha.
Ikigai schreef:
27-10-2018 23:05
Dit dus. En dat fundament ontbreekt als je alles overhaast. Ik zie het nu als midden dertiger ook weer veel. Vrienden die in twee jaar tijd iemand ontmoeten, gaan samenwonen, trouwen, kindjes krijgen... want ja ze zijn al midden dertig en ze hebben haast.

Ik vind het dan niet zo verwonderlijk dat alles ook snel weer instort als de eerste storm opsteekt. Dat fundament ontbreekt.
.
Volgens mij bekijk je het nogal zwart/wit.

Het kán misgaan als je alles overhaast. Maar er zijn zat stellen die na 15, 20, 30 jaar uit elkaar gaan. En genoeg stellen die 'overhaast' dingen deden en bij elkaar blijven.
Ikigai schreef:
27-10-2018 23:05
Dit dus. En dat fundament ontbreekt als je alles overhaast. Ik zie het nu als midden dertiger ook weer veel. Vrienden die in twee jaar tijd iemand ontmoeten, gaan samenwonen, trouwen, kindjes krijgen... want ja ze zijn al midden dertig en ze hebben haast.

Ik vind het dan niet zo verwonderlijk dat alles ook snel weer instort als de eerste storm opsteekt. Dat fundament ontbreekt.
Dat is geen 30'ers-gedoe.

Dat is een algemeen gedoe.

Ik zag het namelijk 10 jaar geleden ook al gebeuren bij 20'ers in mijn omgeving.
Snel samen, snel samenwonen, liefst nog een verloving erbij, na een half jaar samen aan kinderen beginnen, ...

En dan schrikken dat het niet werkt eens dat kind / die kinderen er zijn.
Omdat er 0 basis is en het toch niet zo blijkt te klikken.


Of second legs die veel te snel willen gaan "omdat er anders teveel leeftijdsverschil is tussen de kinderen".
Om er dan na 2 of 3 jaar achter te komen dat al die samengestelde gezinnen met samengestelde opvoedingen en meningen van 3 kanten (kinderen man, kinderen vrouw, kinderen samen met bijhorende ex'en in 2 gevallen) toch niet zo werken.



Maar het kan dus ook mislopen na 35 jaar, zoals ik onlangs nog iemand hoorde.

"Het meisje" (de vrouw) terug tegengekomen met wie ie 40 jaar geleden samen was toen ie 14 was.
En jep ... het gras was blijkbaar toch groener.
JollyRider schreef:
27-10-2018 22:43
Zoals ik dus zei, materiële zorgplicht
Ik zou nooit willen dat de vader van mijn kinderen het financieel slecht heeft. Alleen al omdat dat niet in het belang is van mijn kinderen. Laat staan dat ik mijn financiële verantwoordelijkheid naar mijn kinderen zou willen ontlopen.

Voor mij is het vanzelfsprekend dat je deze zorg voor elkaar draagt en blijft dragen. Het is immers in het belang van de kinderen.
Alle reacties Link kopieren
1. Hij vond na een jaar dat hij, mbo en arbeidersgezin, niet pastte bij mij, gymnasiast uit directeursgezin
2. Mijn liefdeshormonen waren na 3 jaar uitgewerkt
3. Ik was flink depressief, wij wisten beiden niet hoe daar mee om te gaan na zes jaar uit elkaar gegaan
4. Hij is/was een workaholic, na een jaar besloot ik dat ik een gezelligere partner in mijn leven wilde. ( nu soort van aan het daten, want echt veel tijd voor een relatie heb ik zelf ook niet)
5. Hij bleek na twee jaar niet gewoon depressief en ongelukkig te zijn, maar last van verslavingsproblematiek met het aanpakken van de verslaving bleef er een hele boze gefrustreerde ongelukkige nare man over, dus na dat jaar de handdoek in de ring gegooid.
6. Na een jaar ontstond de eerste wrijving in een stressvolle periode, en stond hij met mijn spullen voor de deur, het was uit en verder had hij mij niets meer te zeggen en heeft ook nooit meer iets gezegd.

Op naar nummer zeven....
summerisnear wijzigde dit bericht op 27-10-2018 23:52
1.93% gewijzigd
Wanhoop is een zwart leren jasje is dat iedereen goed staat; terwijl hoop een rose jurkje met ruches is tot boven je knie, waarin niemand gezien wil worden.
Alle reacties Link kopieren
Nummer 1 was te saai en te oud.
Nummer 2 ging vreemd.
Nummer 3: daarmee was het gewoon klaar.
Met nummer 4 ben ik al 7 jaar en sinds een jaar getrouwd :love:
Alle reacties Link kopieren
Drugsgebruik, van mijn kant.
Bijna twintig jaar samen.
En nou is het afgelopen!
Ex 1 verschil in intelligentie en fase waarin we zaten. Ik groeide hem voorbij qua ambities en doelen. Ik heb het uitgemaakt.

Ex 2 was nog teveel met zijn ex bezig. Ik kon daar niet meer tegen. Sowieso ook weer een fase verschil waarin hij verder was dan ik. Ik heb het uitgemaakt.

Ex 3 we pasten niet bij elkaar. Weer dat fase verschil en ik miste de diepgang en verbondenheid. Deze ex was heel afstandelijk, weinig knuffelen, nooit hand in hand lopen, veel ruzies. Ik had altijd het gevoel niet goed genoeg te zijn op alle vlakken. Ik heb het uitgemaakt.

Mijn vorige relaties zijn gestrand door een combinatie van factoren. Met name het feit dat er niet gepraat werd met elkaar over wat er toe deed in de relatie. Ik ga dan uitvluchten zoeken en ga dan verder met mijn leven. Met name ex 1 en 3 hebben het moeilijk gehad met de breuk en hebben nog geprobeerd het te lijmen.

Nu met huidige vriend zit ik qua fase op 1 lijn en praten we veel met elkaar over was ons bezighoud en hebben we dezelfde interesses en laten we elkaar vrij.
Alle reacties Link kopieren
Geen serieuze relatie gehad. Alleen wat kalverliefdes en een FWB. Ik maakte het uit omdat ik te weinig voor ze voelde. Vond ze betweterig en we hadden te verschillende interesses. Dat werkt niet voor mij.
Alle reacties Link kopieren
1.
Eerste serieuze vriendje.
Werd te snel een hele serieuze relatie want werd op mijn 17e een tienermoeder.
12 jaar mee getrouwd geweest
Gesneuveld op life issues van mijn kant, te jong samen een gezin, te jong een huwelijk, te veel spanningen en bijbehorende ontploffingen van zijn kant, ik schreeuwde om mij geliefd te voelen, maar hoewel hij wel van mij hield kon hij dat fysiek niet uiten.
Ik was doodop, was een schim van mijzelf geworden.
Ik wilde weg, moeilijkste beslissing.
We hebben 12 jaar lang ons best gedaan het te laten slagen en met periodes leek dat ook te lukken.
Maar we hebben verloren.

2.
Achteraf paste we totaal niet bij elkaar.
Had ik een blinde vlek voor want hij was wel een goede en lieve stiefvader voor mijn kids en ik zette hem daarvoor op een voetstuk.
Bovendien was ik erg ziek geworden op geestelijk vlak, ongezonde en ongelijkwaardige relatie.
Ik werd aan de kant gezet na 9 jaar.
tijdens de break up werd mij duidelijk wat voor vlees ik in de Kuip bleek te hebben.
Blinde vlek ging weg.
Wat een stommerd werd het.

3.
Na 8 jaar en eerste pittige jaren nog steeds madly in love samen.
Inmiddels 1 jaar getrouwd.
Eindelijk weet ik hoe liefde hoort te zijn en voel ik tot in mijn tenen dat wij samen oud gaan worden.
We zijn elkaars blijvertjes.
Alle reacties Link kopieren
Ex en ik waren 6 jaar samen, tijdens het verhuizen heeft hij verkeerde keuzes gemaakt. Jammer maar het moest zo zijn.
We hebben er wel een hele goede band aan over gehouden!
Worlds change when eyes meet. “
Alle reacties Link kopieren
Maar 1 echte ex, 5 jaar samen geweest op jonge leeftijd en vanuit huis gaan samenwonen. Hij ging werken, iik studeren en feesten. Hij wilde terug naar het dorp en ik naar een grotere stad. Veel ruzie gehad omdat we allebei ons gelijk wilde halen en niet goed konden praten.
Uitgemaakt en vrienden gebleven, voor mij was het makkelijk en ik ging snel verder maar hij heeft het er heel lang lastig mee gehad.
Met mn nieuwe huisgenoot (studentenhuis) kikte het na een tijdje zo goed dat we nu 13 jaar later in verwachting zijn van 2de kind, 2de koophuis hebben en getrouwd zijn.
Twee keer een diep dal gehad, 1x omdat ik een half jaar naar het buitenland ging en dat best pittig voor onze relatie was en 1x omdat ik heel erg in de knoop zat met mezelf en gezoend heb met een ander. In relatietherapie kwam er allerlei shit van mij van vroeger naar boven waar we samen aan hebben gewerkt en we hebben nu een hele stabiele fijne relatie. Had destijds niet gedacht dat we nu nog samen zouden zijn maar het cliché dat we er sterker uit zijn gekomen ging voor ons wel op (al had het ook de andere kant op kunnen gaan).

Overigens ben ik niet van tot de dood ons scheidt. Als het echt niet meer werkt is het klaar.
1. Na een fijne vriendschap en ontstane verliefdheid een geweldige nacht samen doorgebracht (niet intiem geweest). De dag daarna verbrak hij het contact.

2. Bindingsangst (hij) maar toch blijven terugkomen en ik bleef hem terugnemen tot de bom barstte en ik niet meer kon. Goed ziek van geweest maar het was een goede les.

3. Ik vond hem niet leuk genoeg.

4. We waren betere vrienden dan partners en daarom als vrienden verder gegaan.

5. Eigenlijk niks gehad met deze man maar sjonge wat was ik verliefd. Ik dacht dat ik nooit meer zo verliefd zou worden. Gelukkig klopte dat niet.
anoniem_180046 wijzigde dit bericht op 08-11-2018 10:52
Reden: Privacy
6.84% gewijzigd
Het-groepje schreef:
27-10-2018 21:50
Ja in de gevallen waar ik het over heb wel. Ik ken ook zat mannen die compleet terecht het konden uitzoeken, vrouwen ook trouwens. Maar daar had ik het niet over, ik had het.over de scheidingen die niemand, inclusief de meeste betrokkenen, begrijpt.
Die zijn er ook. Veel.
Vaag gevoel, recht vinden hebben op, en daar gaan we.
Bizar om te zien.
En waarom zou je bij een vaag gevoel of wat dan ook, de stekker er niet uit mogen trekken? Waarom zou je doorgaan als je je niet helemaal gelukkig voelt? Omdat je ooit dacht dat deze man of vrouw voor altijd was? Ik vind het bizar om het huwelijk ( of de langdurige relatie) zo op te hemelen.
tu1nhek schreef:
27-10-2018 22:05
.
Ik denk dat mensen zichzelf gewoon heel erg op de eerste én enige plek zetten. En dan is een ander al snel niet goed genoeg meer. Of niet belangrijk genoeg om je in te houden, jezelf een rem op te leggen, ergens moeite voor te doen, iets aan te gaan wat vervelend voelt.

Als je geen kinderen hebt heb je alleen jezelf en de ander ermee. Maar wees op z'n minst eerlijk, naar jezelf toe over je gedrag én naar je partner toe. Als je kinderen hebt dan vind ik dat je toch meer moeite moet doen.
Je zou hier bijna gaan denken dat scheiden het gevolg is van een karakter fout. Wat hebben kinderen aan ouders die ‘moeite moeten doen’ om gelukkig met elkaar te zijn?
Alle reacties Link kopieren
Waterman26 schreef:
28-10-2018 07:35
Je zou hier bijna gaan denken dat scheiden het gevolg is van een karakter fout. Wat hebben kinderen aan ouders die ‘moeite moeten doen’ om gelukkig met elkaar te zijn?
Vrij veel. Maar de feiten over kinderen van gescheiden ouders zijn niet zo populair onder gescheiden ouders.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
Alle reacties Link kopieren
Als je dit allemaal leest zou je nog schrik krijgen een relatie te beginnen.
Langs alle kanten duiken er bedreigingen op. Een mens zou haast gek moeten zijn om eraan te beginnen. Toch vinden mensen ondanks alles elkaar nog elke dag. En het begrip oude liefde roest niet is hier misschien wel nog de uitzondering van die de regel bevestigt. ;-)
Heb veel bewondering voor mensen die ondanks een hoop tegenslag nog steeds in de liefde blijven geloven. Want dat moet je doen, anders wordt het niets. Maar het allerbelangrijkste voor kansrijke relatie is mijn inziens eigenliefde. Houden van jezelf, is het stevigste fundament voor heel je bestaan. Alé, waar heb ik mijn regenboogvlag nu ook weer gelegd? :-D
Alle reacties Link kopieren
JollyRider schreef:
28-10-2018 07:40
Vrij veel. Maar de feiten over kinderen van gescheiden ouders zijn niet zo populair onder gescheiden ouders.
Ik ben het ermee eens dat je niet zomaar moet opgeven en ogenschijnlijk lijkt dat wel eens snel te gebeuren. Echter weet je nooit wat er precies in iemands hoofd omgaat en of een relatie makkelijk wordt beëindigd zonder het proberen te verbeteren.
Als kind van ouders die veel ruzie en verdriet hadden en alleen bij elkaar leken te blijven uit plichtsgevoel, schaamte en praktische overwegingen kan ik zeggen dat scheiden in sommige relaties echt de beste optie is.
Alle reacties Link kopieren
Nr.1 was mijn jeugdliefde, ging uit omdat hij nieuwe vrienden had gemaakt en daar mee wilde feesten. Hij kwam op hangende pootjes terug maar toen had ik al een ander.

Nr. 2 was dus die ander, ging uit omdat ik heftig verliefd werd op een ander en daarmee vreemdging

Nr. 3 was vreselijk dominant en maakte me psychisch helemaal gek. Ik had er genoeg van.

Nr. 4 was de grootste leugenaar en bedrieger die ik ooit gekend heb.

Nr. 5 was een scharrel die later mijn grote liefde bleek te zijn. Nu 13 jaar samen en getrouwd met kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Envelop schreef:
28-10-2018 07:45
Ik ben het ermee eens dat je niet zomaar moet opgeven en ogenschijnlijk lijkt dat wel eens snel te gebeuren.
Leuk daar je het met me eens bent, alleen zei ik dat niet. Ik constateer slechts dat onderzoek suggereert dat scheiden voor kinderen nogal slechter is dan veel scheidende ouders zichzelf graag wijs maken. Kinderen boeit het maar matig of ouders razend gelukkig zijn.

Maar mijn waarneming is helemaal niet dat mensen lichtzinnig scheiden. In tegendeel, mijn waarneming is dat veel mensen opmerkelijk lang aan een dood paard trekken.

En ik ben absoluut niet van de “kinderen gaan voor alles & zijn zo vreselijk kwetsbaar”-partij. We krijgen allemaal zo onze jeugdtrauma’s mee. Als ouders zielsveel van hun kinderen houden, mogen ze verder behoorlijk aankloten voor het echt gruwelijk mis gaat.

Maar ik ben vooral niet van het veroordelen van anderen. Al was het maar omdat ik zelf een relatie-stumper ben, wie ben ik om anderen de maat te nemen?
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven