Relaties
alle pijlers
Wat is dit nu eigenlijk?
donderdag 15 augustus 2019 06:50
Hallo iedereen,
Ik ben 35 jaar en heb 2 kinderen van 14 en 16 jaar.
In het verleden heb ik te kampen gehad met 2 langdurige relaties met emotioneel en fysiek misbruik. Na de laatste relatie, waar ik een eind aan gebracht heb een goed jaar geleden ben ik begonnen met therapie te volgen voor mijn mentale toestand terug op orde te krijgen en destructieve patronen te doorbreken. Dit is uiteraard niet evident door de schade die emotioneel misbruik met zich meebrengt, maar stilletjes aan voel ik beterschap. Dit terzijde, maar toch een stukje informatie die meespeelt in mijn vraag.
In maart dit jaar leerde ik een man kennen in de therapie sessies. Hij heeft uiteraard ook zijn bagage, gezien hij ook therapie volgt. Ze zijn wel van een andere aard dan bij mij. Gaandeweg zitten we op een punt dat we een innige vriendschapsband hebben als zijnde : samen naar de therapiesessies gaan, naar de cinema gaan ( op zijn vraag, wat ik heel graag doe), eens iets gaan eten, in het weekend komt hij ook regelmatig eens langs en blijft hij slapen (op de bank) enzovoort. Hij doet aan Co housing met zijn ex vriendin waar hij al 5 jaar mee uiteen is en waar het best duidelijk is dat er geen sprake is van sexueel contact ( onze conversaties gaan echt diep) maar ik weet wel dat hij om haar geeft, net zoals hij om mij geeft.
Onze gemeenschappelijke kennissen zijn het erover eens dat wij een prachtig koppel zouden zijn wegens onze geweldige maar speelse dynamiek. Om het kort uit te leggen : van smorgens vroeg tot savonds laat zoeken we elkaar op en plagen we elkaar. Als ik hem geen aandacht schenk ( vb bij het lezen op viva forum![😋]()
) en ik kijk bedenkelijk of lach dan doet hij me na om gewoon wat extra aandacht van mij te krijgen. We geven elkaar ook plagende klopjes en schopjes en ze noemen ons vaak de Siamese tweeling of "meisjes plagen is liefde vragen, jongens plagen is kindjes vragen" enfin, lang verhaal kort... Mensen denken wel dat wij elkaars potje op het dekseltje zijn. Aan kennissen gaf hij reeds te kennen, als ze hem er specifiek naar vroegen, dat hij wel van me houd. Maarja, maar neen,... Ik weet dat ik helemaal zijn type niet ben qua uiterlijk (ik ben groot en eerder struis).
We houden wel soms elkaars hand vast als het moeilijk gaat, of onlangs toen we naar de lion king gingen kijken waren we elkaar een het plagen en pakte hij mijn hand vast en ik voelde echt de twijfel of hij me verder ging plagen of mijn hand vasthouden. Het werd plagen.
Ik ben zelf helemaal akkoord met een enorm goeie vriendschapsband, al speelt af en toe wel de gedachte op dat het meer kan zijn. Ik ben ook wel van het principe dat een man de eerste stap moet zetten, maar ik vrees dat ik zodanig bang ben om gekwetst te worden dat ik hem vaak friend zone...
Komt erop neer dat ik duidelijkheid wil van hem... Maar het is moeilijk om van iemand duidelijkheid te verlangen als ik zelf geen duidelijk toon... Omdat ik in eerste instantie niet wil verliezen wat we nu hebben.
Kunnen jullie me raad geven, over wat ik moet doen en wat jullie denken aan de hand van mijn verhaal?
Ik ben 35 jaar en heb 2 kinderen van 14 en 16 jaar.
In het verleden heb ik te kampen gehad met 2 langdurige relaties met emotioneel en fysiek misbruik. Na de laatste relatie, waar ik een eind aan gebracht heb een goed jaar geleden ben ik begonnen met therapie te volgen voor mijn mentale toestand terug op orde te krijgen en destructieve patronen te doorbreken. Dit is uiteraard niet evident door de schade die emotioneel misbruik met zich meebrengt, maar stilletjes aan voel ik beterschap. Dit terzijde, maar toch een stukje informatie die meespeelt in mijn vraag.
In maart dit jaar leerde ik een man kennen in de therapie sessies. Hij heeft uiteraard ook zijn bagage, gezien hij ook therapie volgt. Ze zijn wel van een andere aard dan bij mij. Gaandeweg zitten we op een punt dat we een innige vriendschapsband hebben als zijnde : samen naar de therapiesessies gaan, naar de cinema gaan ( op zijn vraag, wat ik heel graag doe), eens iets gaan eten, in het weekend komt hij ook regelmatig eens langs en blijft hij slapen (op de bank) enzovoort. Hij doet aan Co housing met zijn ex vriendin waar hij al 5 jaar mee uiteen is en waar het best duidelijk is dat er geen sprake is van sexueel contact ( onze conversaties gaan echt diep) maar ik weet wel dat hij om haar geeft, net zoals hij om mij geeft.
Onze gemeenschappelijke kennissen zijn het erover eens dat wij een prachtig koppel zouden zijn wegens onze geweldige maar speelse dynamiek. Om het kort uit te leggen : van smorgens vroeg tot savonds laat zoeken we elkaar op en plagen we elkaar. Als ik hem geen aandacht schenk ( vb bij het lezen op viva forum
) en ik kijk bedenkelijk of lach dan doet hij me na om gewoon wat extra aandacht van mij te krijgen. We geven elkaar ook plagende klopjes en schopjes en ze noemen ons vaak de Siamese tweeling of "meisjes plagen is liefde vragen, jongens plagen is kindjes vragen" enfin, lang verhaal kort... Mensen denken wel dat wij elkaars potje op het dekseltje zijn. Aan kennissen gaf hij reeds te kennen, als ze hem er specifiek naar vroegen, dat hij wel van me houd. Maarja, maar neen,... Ik weet dat ik helemaal zijn type niet ben qua uiterlijk (ik ben groot en eerder struis).We houden wel soms elkaars hand vast als het moeilijk gaat, of onlangs toen we naar de lion king gingen kijken waren we elkaar een het plagen en pakte hij mijn hand vast en ik voelde echt de twijfel of hij me verder ging plagen of mijn hand vasthouden. Het werd plagen.
Ik ben zelf helemaal akkoord met een enorm goeie vriendschapsband, al speelt af en toe wel de gedachte op dat het meer kan zijn. Ik ben ook wel van het principe dat een man de eerste stap moet zetten, maar ik vrees dat ik zodanig bang ben om gekwetst te worden dat ik hem vaak friend zone...
Komt erop neer dat ik duidelijkheid wil van hem... Maar het is moeilijk om van iemand duidelijkheid te verlangen als ik zelf geen duidelijk toon... Omdat ik in eerste instantie niet wil verliezen wat we nu hebben.
Kunnen jullie me raad geven, over wat ik moet doen en wat jullie denken aan de hand van mijn verhaal?
donderdag 15 augustus 2019 07:01
Hoe hebben jullie gemeenschappelijke kennissen? Ik vind dat er volgens jou wel erg veel mensen zijn die jullie helemaal zien zitten terwijl wat jij beschrijft ik vaak heel irritant gedrag vind als mensen dat in mijn buurt doen (heel de dag elkaar plagen en aandacht trekken).
Heel eerlijk, ik denk dat als je de hele dag met elkaar optrekt, en je omgeving t allemaal helemaal ziet zitten, je eigenlijk allang een relatie hebt. Wat vinden je kinderen ervan dat hij er blijkbaar altijd is? Die wonen in hetzelfde huis lijkt mij? Ik vind dat het best wel snel gaat als je elkaar pas zo kort kent én beiden therapie hebt, zij het voor verschillende redenen. Ergens voelt iets in deze OP heel ongemakkelijk.
Heel eerlijk, ik denk dat als je de hele dag met elkaar optrekt, en je omgeving t allemaal helemaal ziet zitten, je eigenlijk allang een relatie hebt. Wat vinden je kinderen ervan dat hij er blijkbaar altijd is? Die wonen in hetzelfde huis lijkt mij? Ik vind dat het best wel snel gaat als je elkaar pas zo kort kent én beiden therapie hebt, zij het voor verschillende redenen. Ergens voelt iets in deze OP heel ongemakkelijk.
donderdag 15 augustus 2019 07:02
Dit, helemaal. Ik vind 'plagen' is gewoon kinderachtig en ontwijkend gedrag.Minik schreef: ↑15-08-2019 07:01Hoe hebben jullie gemeenschappelijke kennissen? Ik vind dat er volgens jou wel erg veel mensen zijn die jullie helemaal zien zitten terwijl wat jij beschrijft ik vaak heel irritant gedrag vind als mensen dat in mijn buurt doen (heel de dag elkaar plagen en aandacht trekken).
Heel eerlijk, ik denk dat als je de hele dag met elkaar optrekt, en je omgeving t allemaal helemaal ziet zitten, je eigenlijk allang een relatie hebt. Wat vinden je kinderen ervan dat hij er blijkbaar altijd is? Die wonen in hetzelfde huis lijkt mij? Ik vind dat het best wel snel gaat als je elkaar pas zo kort kent én beiden therapie hebt, zij het voor verschillende redenen. Ergens voelt iets in deze OP heel ongemakkelijk.
donderdag 15 augustus 2019 07:02
Ok, dus je hebt jouw kinderen aangedaan dat je twee langdurige totaal verrotte relaties hebt gehad met fysiek geweld. Nu ben je eindelijk zover dat je therapie volgt. Eindelijk zover dat je op kunt houden jezelf en je kinderen op te zadelen met mannen die heel slecht voor hun zijn.
En wat doe je dan in die therapie? Dan leg je het aan met weer een man. Een man met serieuze issues, als hij ook therapie heeft. Waarom in godsnaam? Waarom ben je zo bezig met mannen ipv met jezelf, jouw geestelijke welzijn en vooral ook met wat goed is voor je kinderen?
Je klinkt als een dartele puber die op een kinderlijke manier verliefd is. Maar je bent geen puber meer, je bent een volwassen vrouw die problemen op te lossen heeft en kinderen heeft die vast en zeker ook beschadigd zijn door jouw keuzes. Tijd om verantwoordelijkheid te nemen en de juiste prioriteiten te stellen. Alweer een nieuwe man is geen prioriteit.
En wat doe je dan in die therapie? Dan leg je het aan met weer een man. Een man met serieuze issues, als hij ook therapie heeft. Waarom in godsnaam? Waarom ben je zo bezig met mannen ipv met jezelf, jouw geestelijke welzijn en vooral ook met wat goed is voor je kinderen?
Je klinkt als een dartele puber die op een kinderlijke manier verliefd is. Maar je bent geen puber meer, je bent een volwassen vrouw die problemen op te lossen heeft en kinderen heeft die vast en zeker ook beschadigd zijn door jouw keuzes. Tijd om verantwoordelijkheid te nemen en de juiste prioriteiten te stellen. Alweer een nieuwe man is geen prioriteit.
donderdag 15 augustus 2019 07:06
Hij is er zeker niet altijd hoor, dat zou ik niet willen ook. Laat ons zeggen dat hij een dag of 4 hier slaapt in de maand. De kids vinden hem wel heel leuk en vragen heel vaak naar hem. Maar ik ga zeker geen derde maal een man zomaar in huis nemen... Toch zeker niet het eerste jaar ofzo.
Onze gemaanschappelijke kennissen zijn oa onze therapeuten, mijn en zijn vrienden,...
BTW, hij is in behandeling voor een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis.
Onze gemaanschappelijke kennissen zijn oa onze therapeuten, mijn en zijn vrienden,...
BTW, hij is in behandeling voor een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis.
donderdag 15 augustus 2019 07:09
Hard maar waar. In plaats van al dat plagen en giechelend je hand wegtrekken is dit de tijd om keihard aan jezelf te werken en patronen te doorbreken. En stop eens met gissen wat "de mensen" allemaal wel niet denken over jou en deze kerel. Allemaal afleiding en vlucht.Maud*de*Braose schreef: ↑15-08-2019 07:02Ok, dus je hebt jouw kinderen aangedaan dat je twee langdurige totaal verrotte relaties hebt gehad met fysiek geweld. Nu ben je eindelijk zover dat je therapie volgt. Eindelijk zover dat je op kunt houden jezelf en je kinderen op te zadelen met mannen die heel slecht voor hun zijn.
En wat doe je dan in die therapie? Dan leg je het aan met weer een man. Een man met serieuze issues, als hij ook therapie heeft. Waarom in godsnaam? Waarom ben je zo bezig met mannen ipv met jezelf, jouw geestelijke welzijn en vooral ook met wat goed is voor je kinderen?
Je klinkt als een dartele puber die op een kinderlijke manier verliefd is. Maar je bent geen puber meer, je bent een volwassen vrouw die problemen op te lossen heeft en kinderen heeft die vast en zeker ook beschadigd zijn door jouw keuzes. Tijd om verantwoordelijkheid te nemen en de juiste prioriteiten te stellen. Alweer een nieuwe man is geen prioriteit.
donderdag 15 augustus 2019 07:10
ANOgeng schreef: ↑15-08-2019 07:06Hij is er zeker niet altijd hoor, dat zou ik niet willen ook. Laat ons zeggen dat hij een dag of 4 hier slaapt in de maand. De kids vinden hem wel heel leuk en vragen heel vaak naar hem. Maar ik ga zeker geen derde maal een man zomaar in huis nemen... Toch zeker niet het eerste jaar ofzo.
Onze gemaanschappelijke kennissen zijn oa onze therapeuten, mijn en zijn vrienden,...
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
donderdag 15 augustus 2019 07:11
Wacht even hoor... jullie therapeuten vinden dit een goed idee????? Dat vind ik echt heel raar! In therapie zou je met jezelf en je eigen problemen bezig moeten zijn en niet bezig met zoeken naar een nieuwe man. Zeker niet als je met jouw verhaal in therapie zit. Ik zet hele grote vraagtekens bij de therapie die jullie volgen...
donderdag 15 augustus 2019 07:11
Hij is alles behalve een prioriteit voor mij. In eerste instantie zijn dat mijn kinderen en mezelf.
Ik wil helemaal niet dat hij bij mij komt wonen omwille van mijn verleden.
Zoals ik ook opperde, een vriendschap is meer dan genoeg voor mij. Liefde is iets heel abstract, en op 1 of andere manier voel ik dat wel, maar ik pas er mijn gedrag niet naar aan.,
Ik wil helemaal niet dat hij bij mij komt wonen omwille van mijn verleden.
Zoals ik ook opperde, een vriendschap is meer dan genoeg voor mij. Liefde is iets heel abstract, en op 1 of andere manier voel ik dat wel, maar ik pas er mijn gedrag niet naar aan.,
donderdag 15 augustus 2019 07:16
Minik schreef: ↑15-08-2019 07:01Hoe hebben jullie gemeenschappelijke kennissen? Ik vind dat er volgens jou wel erg veel mensen zijn die jullie helemaal zien zitten terwijl wat jij beschrijft ik vaak heel irritant gedrag vind als mensen dat in mijn buurt doen (heel de dag elkaar plagen en aandacht trekken).
Heel eerlijk, ik denk dat als je de hele dag met elkaar optrekt, en je omgeving t allemaal helemaal ziet zitten, je eigenlijk allang een relatie hebt. Wat vinden je kinderen ervan dat hij er blijkbaar altijd is? Die wonen in hetzelfde huis lijkt mij? Ik vind dat het best wel snel gaat als je elkaar pas zo kort kent én beiden therapie hebt, zij het voor verschillende redenen. Ergens voelt iets in deze OP heel ongemakkelijk.
Mee eens.
En ergens leest het als dat je te makkelijk bent, je laat je te snel meegaan in deze relatie.
Heel veel energie gaat nu naar die relatie.
Gebruik het voor jouw heling en de therapie.
donderdag 15 augustus 2019 07:18
Ik snap dan je probleem niet hoor. Wees vrienden en elkaar tot steun.
In therapie een relatie aan knopen is een dom idee. Echt je moet je op jezelf focussen.
Besluit gewoon dat je van de aandacht geniet en dat je zelf voorlopig GEEN relatie wil. Dan hoef je je ook niet meer druk te maken over wat hij wil.
In therapie een relatie aan knopen is een dom idee. Echt je moet je op jezelf focussen.
Besluit gewoon dat je van de aandacht geniet en dat je zelf voorlopig GEEN relatie wil. Dan hoef je je ook niet meer druk te maken over wat hij wil.
donderdag 15 augustus 2019 07:24
Waarom moet 'een vriend' elke week in je huis blijven slapen waar ook je tienerkinderen zijn?
Je klinkt heel onvolwassen en puberaal. Naar de Lion King gaan kijken en handjes vasthouden. Zou bijna hopen dat het een grap is.
En wat kan het jullie schelen wat die 'kennissen' vinden? Zijn het nu vrienden of kennissen? Of zijn het de mensen in de therapie?
Je klinkt heel onvolwassen en puberaal. Naar de Lion King gaan kijken en handjes vasthouden. Zou bijna hopen dat het een grap is.
En wat kan het jullie schelen wat die 'kennissen' vinden? Zijn het nu vrienden of kennissen? Of zijn het de mensen in de therapie?
donderdag 15 augustus 2019 07:27
Bedankt voor het opbouwend antwoord. Hier heb ik idd iets aan. Ik was idd zelf al tot het besluit gekomen dat ik nog niet toe ben aan een relatie, en al zeker niet terwijl ik nog bezig ben aan mijn genezingsprocces, net als hij.SjakS schreef: ↑15-08-2019 07:18Ik snap dan je probleem niet hoor. Wees vrienden en elkaar tot steun.
In therapie een relatie aan knopen is een dom idee. Echt je moet je op jezelf focussen.
Besluit gewoon dat je van de aandacht geniet en dat je zelf voorlopig GEEN relatie wil. Dan hoef je je ook niet meer druk te maken over wat hij wil.
Ik heb trouwens nergens gezegd dat de therapeuten hiermee akkoord zijn, ze zeggen enkel dat wij heel goed bij elkaar passen en mee genieten van wat er tussen ons speelt, het is niet dat ze het aanmoedigen.
Zoals ik ook eerder zei, ik ga niet naar therapie om vrienden te maken, ik ga naar therapie omdat ik die patronen van mij spuugzat ben, maar dat wil toch niet zeggen dat ik me moet afsluiten voor alles en iedereen en mezelf constant moet verplichten niet te voelen?
Dit heb ik eerder al zo vaak gedaan, met als resultaat dat de depressie enkel groter werd omdat gevoel, gedachten en gedrag niet matchen.
donderdag 15 augustus 2019 07:31
Dat klopt, door emotionele mishandeling en fysieke mishandeling in mijn kindertijd ben ik emotioneel blijven steken, maar daarom hoef je het niet op een denegrerende manier te verwoorden. Want ondanks alles doe ik er wel iets aan.Attraverso schreef: ↑15-08-2019 07:24Waarom moet 'een vriend' elke week in je huis blijven slapen waar ook je tienerkinderen zijn?
Je klinkt heel onvolwassen en puberaal. Naar de Lion King gaan kijken en handjes vasthouden. Zou bijna hopen dat het een grap is.
En wat kan het jullie schelen wat die 'kennissen' vinden? Zijn het nu vrienden of kennissen? Of zijn het de mensen in de therapie?
donderdag 15 augustus 2019 07:39
Dat jij jezelf nu weer zo totaal in allerlei gevoelens voor een man stort ipv dat je je op jezelf richt is een heel belangrijk patroon dat leidt tot jouw problemen. Blijkbaar zie je dat niet, ik vind het heel vreemd (en eerlijk gezegd ongeloofwaardig) dat jouw therapeuten dit niet bespreken, maar ipv daarvan zeggen dat ze genieten van wat ze zien tussen jou en die man.ANOgeng schreef: ↑15-08-2019 07:27Bedankt voor het opbouwend antwoord. Hier heb ik idd iets aan. Ik was idd zelf al tot het besluit gekomen dat ik nog niet toe ben aan een relatie, en al zeker niet terwijl ik nog bezig ben aan mijn genezingsprocces, net als hij.
Ik heb trouwens nergens gezegd dat de therapeuten hiermee akkoord zijn, ze zeggen enkel dat wij heel goed bij elkaar passen en mee genieten van wat er tussen ons speelt, het is niet dat ze het aanmoedigen.
Zoals ik ook eerder zei, ik ga niet naar therapie om vrienden te maken, ik ga naar therapie omdat ik die patronen van mij spuugzat ben, maar dat wil toch niet zeggen dat ik me moet afsluiten voor alles en iedereen en mezelf constant moet verplichten niet te voelen?
Dit heb ik eerder al zo vaak gedaan, met als resultaat dat de depressie enkel groter werd omdat gevoel, gedachten en gedrag niet matchen.
Misschien dat therapie in België heel anders is dan in Nederland, met andere standaarden, maar in Nederland zou geen enkele therapeut zeggen dat hij/zij geniet van iets dat duidelijk onderdeel is van de problemen van de cliënt.
donderdag 15 augustus 2019 07:52
OK, je hebt daar wel een punt. Ik heb het misschien niet juist verwoord maar dat komt vooral uit medelijden met je kinderen.
Gebruik je verstand, zet je gezin op de eerste plaats, werk aan jezelf. Je hebt nu geen vriendschappelijke of andere relatie nodig die je in de war brengt.
donderdag 15 augustus 2019 08:10
Vrienden maken op therapie kan best hoor. Relaties aanknopen beter niet. Ik vind het knap dat je jezelf aanpakt! Ook voor je kinderen.ANOgeng schreef: ↑15-08-2019 07:27Bedankt voor het opbouwend antwoord. Hier heb ik idd iets aan. Ik was idd zelf al tot het besluit gekomen dat ik nog niet toe ben aan een relatie, en al zeker niet terwijl ik nog bezig ben aan mijn genezingsprocces, net als hij.
Ik heb trouwens nergens gezegd dat de therapeuten hiermee akkoord zijn, ze zeggen enkel dat wij heel goed bij elkaar passen en mee genieten van wat er tussen ons speelt, het is niet dat ze het aanmoedigen.
Zoals ik ook eerder zei, ik ga niet naar therapie om vrienden te maken, ik ga naar therapie omdat ik die patronen van mij spuugzat ben, maar dat wil toch niet zeggen dat ik me moet afsluiten voor alles en iedereen en mezelf constant moet verplichten niet te voelen?
Dit heb ik eerder al zo vaak gedaan, met als resultaat dat de depressie enkel groter werd omdat gevoel, gedachten en gedrag niet matchen.
Probeer de reacties van andere niet als aanval te lezen. Ik snap dat sommige dingen aankomen maar mensen doen dat over het algemeen niet om je te kwetsen. Lees het met die bril. Dan haal je er meer uit.
donderdag 15 augustus 2019 08:14
Ik vind hem vooral heel irritant als ik het zo lees en jou met alle respect wat blind voor mannen.
Ik zou, als ik jou was, tijd en aandacht in mezelf en de kinderen steken en mannen even lekker laten voor wat het is.
Ik weet wat het is om een gewelddadige relatie te hebben en heb daarna een aantal jaren voor mezelf genomen en aan mijn eigenwaarde gewerkt. Het maakte mij volwassener en pikte niet zomaar alles meer.
Ik zou jou dus adviseren om dit vriendschappelijk te houden, vooral omdat dit te snel na de slechte relatie(s) is.
Zoek eerst maar uit wie JIJ bent en wat jij wilt voor jij WIJ kan worden.
Succes.
Ik zou, als ik jou was, tijd en aandacht in mezelf en de kinderen steken en mannen even lekker laten voor wat het is.
Ik weet wat het is om een gewelddadige relatie te hebben en heb daarna een aantal jaren voor mezelf genomen en aan mijn eigenwaarde gewerkt. Het maakte mij volwassener en pikte niet zomaar alles meer.
Ik zou jou dus adviseren om dit vriendschappelijk te houden, vooral omdat dit te snel na de slechte relatie(s) is.
Zoek eerst maar uit wie JIJ bent en wat jij wilt voor jij WIJ kan worden.
Succes.
Gisteren paniek gezaaid, vandaag staat het al een meter hoog
donderdag 15 augustus 2019 08:19
je bent er nog niet. geen relatie beginnen in therapie. je therapeuten zijn niet je vrienden.
Je hebt geen gevoel voor gezonde rollen in je leven en grenzen. Dat laatste zou ik gaan ontwikkelen want je hecht ongezond.
Je hebt geen gevoel voor gezonde rollen in je leven en grenzen. Dat laatste zou ik gaan ontwikkelen want je hecht ongezond.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 15 augustus 2019 08:23
Je laatste slechte relatie was pas een jaar geleden, en nu alweer een man die 4x in de week bij jullie slaapt? Waarom? Als het vriendschap is, dan is het volkomen onnodig dat die man in jullie huis slaapt. Denk eens aan je kinderen, die zijn al beschadigd genoeg. Dat ze tegen je zeggen dat ze hem leuk vinden, is uit loyaliteit naar jou.
...
donderdag 15 augustus 2019 08:23
Je hebt hem al in huis gehaaldANOgeng schreef: ↑15-08-2019 07:06Hij is er zeker niet altijd hoor, dat zou ik niet willen ook. Laat ons zeggen dat hij een dag of 4 hier slaapt in de maand. De kids vinden hem wel heel leuk en vragen heel vaak naar hem. Maar ik ga zeker geen derde maal een man zomaar in huis nemen... Toch zeker niet het eerste jaar ofzo.
Onze gemaanschappelijke kennissen zijn oa onze therapeuten, mijn en zijn vrienden,...
BTW, hij is in behandeling voor een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
