Relaties
alle pijlers
Weinig/geen vrienden kletstopic
dinsdag 5 januari 2021 10:58
Ik zie het onderwerp hier zo vaak voorbij komen dat ik dacht dat anderen misschien ook wel behoefte hebben om hun ei kwijt te kunnen. Niet perse zozeer over het hebben van weinig vrienden (mag uiteraard wel) of als doel om vriendinnen te zoeken, maar gewoon om het bespreken van dagelijkse dingetjes of even spuien van wat dan ook.
Mij situatie: ik ben nu 35 en ik merk dat ik uit 'eerdere levensfases' geen echte vrienden heb overgehouden. Op de basisschool/middelbare had ik geen hechte vriendschappen en ik ben sinds mijn studietijd bovendien vaak verhuisd. Tijdens mijn studie altijd wel goede vriendschappen gehad maar die zijn bijna allemaal verwaterd. Volgens mij heeft dit verschillende oorzaken, zoals afstand, uit elkaar groeien qua interesses of minder prioriteit van een kant. Ik besef me wel goed dat bij al mijn verwaterde vriendschappen ik de gemeenschappelijke factor ben, dus mijn gedrag/karakter er zeker mee te maken heeft. Ik ben bijvoorbeeld geen groepspersoon en ik haal dus ook geen voldoening uit afspreken in groepen, terwijl dat in sommige vriendschappen wel de norm is.
Ik voel me niet echt eenzaam, ik heb een relatie en prima band met familie, maar het voelt toch soms kwetsbaar en alleen. Ik heb wel wat mensen die ik af en toe app en 1/2 keer per jaar zie, maar daar blijft het bij.
In topics over dit onderwerp zie ik vaak tips voorbij komen om nieuwe mensen te ontmoeten, maar daar zit het hem niet in. Normaal gesproken ontmoet ik genoeg mensen via sport, werk, zwangerschapsgym, maar alles blijft hangen op niveau kennissen.
Anyway, daar hoeft het wat mij betreft dus niet over te gaan maar ik zie wel als er mensen aan willen sluiten.
Mij situatie: ik ben nu 35 en ik merk dat ik uit 'eerdere levensfases' geen echte vrienden heb overgehouden. Op de basisschool/middelbare had ik geen hechte vriendschappen en ik ben sinds mijn studietijd bovendien vaak verhuisd. Tijdens mijn studie altijd wel goede vriendschappen gehad maar die zijn bijna allemaal verwaterd. Volgens mij heeft dit verschillende oorzaken, zoals afstand, uit elkaar groeien qua interesses of minder prioriteit van een kant. Ik besef me wel goed dat bij al mijn verwaterde vriendschappen ik de gemeenschappelijke factor ben, dus mijn gedrag/karakter er zeker mee te maken heeft. Ik ben bijvoorbeeld geen groepspersoon en ik haal dus ook geen voldoening uit afspreken in groepen, terwijl dat in sommige vriendschappen wel de norm is.
Ik voel me niet echt eenzaam, ik heb een relatie en prima band met familie, maar het voelt toch soms kwetsbaar en alleen. Ik heb wel wat mensen die ik af en toe app en 1/2 keer per jaar zie, maar daar blijft het bij.
In topics over dit onderwerp zie ik vaak tips voorbij komen om nieuwe mensen te ontmoeten, maar daar zit het hem niet in. Normaal gesproken ontmoet ik genoeg mensen via sport, werk, zwangerschapsgym, maar alles blijft hangen op niveau kennissen.
Anyway, daar hoeft het wat mij betreft dus niet over te gaan maar ik zie wel als er mensen aan willen sluiten.
zondag 17 januari 2021 21:00
Ik reageer ook graag even.
Ik heb ook een fijn gezin. Daarnaast 1 “vriendin” van studie nog. Wel een aantal leuke kennissen / vriendinnen waarbij ik dan denk waarom wordt t geen echte vriendschap of durf ik t nog wel geen vriendschap te noemen. Met 1 wel hard op weg. Maar hiernaast ook weinig vriendinnen. In ieder geval geen hartsvriendin. Ik mis t wel heel erg. Vorig jaar overleed een zeer dierbare om t zo eens te zeggen. Er was 1 iemand van buiten de familie voor mij. Niet dat t om mij draaide absoluut niet maar toch. ( was voor corona) dat voelde heel eenzaam. Ondanks mijn eigen gezin.
Ik vind t ook lastig om mij hierin kwetsbaar op te stellen. Ik ben niet heel spontaan of outgoing maar bepaald ook geen grijze muis. Ik praat graag met mensen en luisteren kan ik ook goed. Belangstellend ben ik ook. In groepen ben ik wel afwachtend. Verder ben ik actief en sportief normaal gesproken. Ik heb een heel spontane leuke sport kennis / vriendin en iedereen trekt altijd naar haar toe. In die periode dat ik met haar omga heeft zij diverse andere vriendschappen opgebouwd. Ik ben niet jaloers ofzo, ik gun het haar heel erg, het gaat bij haar een soort van natuurlijk ofzo. Dan denk ik wel, jeetje mensen gaan toch op spontaniteit af, als ik bij haar ben en er zijn anderen bij dan doe ik altijd automatisch een stapje terug. Ik ben op zo’n moment altijd te bescheiden.
Een stukje herkenning hier is wel fijn fijn om te lezen.
Ik heb ook een fijn gezin. Daarnaast 1 “vriendin” van studie nog. Wel een aantal leuke kennissen / vriendinnen waarbij ik dan denk waarom wordt t geen echte vriendschap of durf ik t nog wel geen vriendschap te noemen. Met 1 wel hard op weg. Maar hiernaast ook weinig vriendinnen. In ieder geval geen hartsvriendin. Ik mis t wel heel erg. Vorig jaar overleed een zeer dierbare om t zo eens te zeggen. Er was 1 iemand van buiten de familie voor mij. Niet dat t om mij draaide absoluut niet maar toch. ( was voor corona) dat voelde heel eenzaam. Ondanks mijn eigen gezin.
Ik vind t ook lastig om mij hierin kwetsbaar op te stellen. Ik ben niet heel spontaan of outgoing maar bepaald ook geen grijze muis. Ik praat graag met mensen en luisteren kan ik ook goed. Belangstellend ben ik ook. In groepen ben ik wel afwachtend. Verder ben ik actief en sportief normaal gesproken. Ik heb een heel spontane leuke sport kennis / vriendin en iedereen trekt altijd naar haar toe. In die periode dat ik met haar omga heeft zij diverse andere vriendschappen opgebouwd. Ik ben niet jaloers ofzo, ik gun het haar heel erg, het gaat bij haar een soort van natuurlijk ofzo. Dan denk ik wel, jeetje mensen gaan toch op spontaniteit af, als ik bij haar ben en er zijn anderen bij dan doe ik altijd automatisch een stapje terug. Ik ben op zo’n moment altijd te bescheiden.
Een stukje herkenning hier is wel fijn fijn om te lezen.
maandag 18 januari 2021 11:39
Leuk om te lezen ! Was met collega's?vicodin schreef: ↑17-01-2021 19:17Hoe was jullie weekend?
Hier lekker rustig weekend Beetje huishouden, boodschappen, Netflix en dat soort kneuterige dingen.
Afgelopen vrijdag had ik een online team ding waar ik tegenop zag. Hou niet van verplicht sociaal doen. Had zwaar de neiging om af te zeggen maar toch ingecheckt en.....het was oprecht hartstikke leuk!
We werden verdeeld in kleine online groepjes en moesten een moord oplossen.
Gaf mij later ook goed gevoel. Bij mij speelt ook vaak onzekerheid mee dat ik dan vooraf er tegenop zie omdat ik dan bang ben dat ik het niet snap of dat ik niet leuk ben etc.
Merk steeds meer dat als ik dat soort dingen toch doe, ik steeds meer de ervaring krijg dat het wel leuk kan zijn.
Best goed voor mij dus eigenlijk, zoiets.
maandag 18 januari 2021 20:07
Ja, klopt!
Zou eigenlijk rond de kerst gedaan worden als soort van jaarafsluiting maar toen waren we allemaal erg druk.
Zat later nog te denken dat ik er waarschijnlijk het meest geen zin in had vooraf maar denk dat ik het uiteindelijk het leukst vond
dinsdag 19 januari 2021 22:30
Fijn dat je een leuke meeting had vrijdag. Achteraf vallen dit soort dingen inderdaad vaak mee, maar dan moet je er wel eerst aan beginnen, en dat kost ( bij mij dan) best wel wat energie om die eerste stap te zetten.
Goed bezig geweest dus!
Heb zelf ook een erg leuk weekend gehad, want heb via de lokale verkoophoek een hele oude breimachine op de kop getikt, dus heb het hele weekend YouTube filmpjes gekeken hoe dat ding werkt, en lekker zitten prutsen.. Vooral het onderdeel "steken minderen" gaat me al heel goed af
Nadeel is weer wel, dat mijn enige sociale contact deze week bestond uit het wisselen van geld en goederen bij iemands voordeur, en dat deze nieuwe solitaire hobby vermoedelijk ook niet erg gaat bijdragen aan het uitbreiden van mijn vriendenkring.
Maar mocht iemand interesse hebben in niet-anatomisch verantwoorde sokken met extra ventilatie.... Echt een eeehh "gat" in de markt, deze unieke exemplaren.
dinsdag 19 januari 2021 22:50
Heb de volgende punten waar ik wel mee zit.
Ik heb in mijn leven vaak gemerkt (vooral de laatste ca 20 jaar) dat ik mensen heb aangetrokken die in bepaalde gevallen helemaal niet bij me bleken te passen.
Ik ging dan een tijd met ze om en kwam op den duur tot de conclusie dat we toch geen goede match bleken te zijn.
Voor mijn gevoel ben ik hier naïef in geweest en heb hier inschattingsfouten mee gemaakt.
Ook merk ik met sommige personen met wie ik al langer contact heb, dat het contact minder wordt. en dat we uit elkaar lijken te groeien.
Ik voel dat ik in bepaalde opzichten best wel steeds meer begin te veranderen (op persoonlijk vlak, maar ook ondermeer op politiek vlak).
Heb vaak moeite met veranderingen en ook verschillen in bepaalde vriendschappen.
Ik zit hier behoorlijk mee in mijn maag en vind dit knap lastig.
Hoe ervaren jullie veranderingen oid in vriendschappen?
Ik heb in mijn leven vaak gemerkt (vooral de laatste ca 20 jaar) dat ik mensen heb aangetrokken die in bepaalde gevallen helemaal niet bij me bleken te passen.
Ik ging dan een tijd met ze om en kwam op den duur tot de conclusie dat we toch geen goede match bleken te zijn.
Voor mijn gevoel ben ik hier naïef in geweest en heb hier inschattingsfouten mee gemaakt.
Ook merk ik met sommige personen met wie ik al langer contact heb, dat het contact minder wordt. en dat we uit elkaar lijken te groeien.
Ik voel dat ik in bepaalde opzichten best wel steeds meer begin te veranderen (op persoonlijk vlak, maar ook ondermeer op politiek vlak).
Heb vaak moeite met veranderingen en ook verschillen in bepaalde vriendschappen.
Ik zit hier behoorlijk mee in mijn maag en vind dit knap lastig.
Hoe ervaren jullie veranderingen oid in vriendschappen?
dinsdag 19 januari 2021 23:55
woensdag 20 januari 2021 00:21
donderdag 21 januari 2021 09:22
Het gaat momenteel behoorlijk wisselend met me.
Soms voel ik me wel content (wat betreft mijn eigen leven).
Anderzijds voel ik dat er bepaalde situaties niet goed zitten.
Voel me nog steeds erg kwetsbaar op sociaal vlak, vooral door een gebrek aan assertiviteit en zelfverzekerdheid
Merk dat ik ook erg gesloten en introvert kan zijn en mis openheid en transparantie.
Ik lijk mezelf te maskeren met een houding die niet echt bij me past; zoals pleasen en overdreven opgewekt overkomen.
Heb nog steeds hierdoor met vriendschappen ook erg veel problemen.
Het lijkt een soort sneeuwbaleffect.
Iedere keer lijkt het ook alsof ik verkeerde verwachtingspatronen lijk te creëren
Voel dat ik hier iedere keer tegen moet 'vechten'.
En dat geeft me wel een machteloos gevoel.
Net las het kunnen aangeven van grenzen en 'nee' kunnen zeggen.
Ik moet hier iets mee en ik wil dit de baas gaan worden.
Maandag as heb ik een afspraak met een hulpverlener, via mijn dagbesteding.
Daar heb ik wel een goed gevoel bij.
Het is niet zo dat ik wonderen hiervan verwacht en ik zal zelf mijn verantwoordelijkheid moeten nemen.
Wil met deze hulpverlener ook gaan werken aan assertiviteit enz.
Tevens merk ik steeds meer dat ik geen behoefte heb aan veel vriendschappen.
Het vreet teveel energie bij mij en het gaat en koste van de kwaliteit, inhoud enz
En ik heb nog steeds een aantal contacten waar ik me steeds minder goed bij voel.
Dit heeft ook te maken met bepaalde veranderingen in mijn leven en het feit dat ik anders tegen bepaalde zaken in het leven begin aan te kijken (zoals politiek, huidige crisis enz).
Daardoor verschuiven er bepaalde dingen, vooral qua opvattingen, interesses enz.
Soms voel ik me wel content (wat betreft mijn eigen leven).
Anderzijds voel ik dat er bepaalde situaties niet goed zitten.
Voel me nog steeds erg kwetsbaar op sociaal vlak, vooral door een gebrek aan assertiviteit en zelfverzekerdheid
Merk dat ik ook erg gesloten en introvert kan zijn en mis openheid en transparantie.
Ik lijk mezelf te maskeren met een houding die niet echt bij me past; zoals pleasen en overdreven opgewekt overkomen.
Heb nog steeds hierdoor met vriendschappen ook erg veel problemen.
Het lijkt een soort sneeuwbaleffect.
Iedere keer lijkt het ook alsof ik verkeerde verwachtingspatronen lijk te creëren
Voel dat ik hier iedere keer tegen moet 'vechten'.
En dat geeft me wel een machteloos gevoel.
Net las het kunnen aangeven van grenzen en 'nee' kunnen zeggen.
Ik moet hier iets mee en ik wil dit de baas gaan worden.
Maandag as heb ik een afspraak met een hulpverlener, via mijn dagbesteding.
Daar heb ik wel een goed gevoel bij.
Het is niet zo dat ik wonderen hiervan verwacht en ik zal zelf mijn verantwoordelijkheid moeten nemen.
Wil met deze hulpverlener ook gaan werken aan assertiviteit enz.
Tevens merk ik steeds meer dat ik geen behoefte heb aan veel vriendschappen.
Het vreet teveel energie bij mij en het gaat en koste van de kwaliteit, inhoud enz
En ik heb nog steeds een aantal contacten waar ik me steeds minder goed bij voel.
Dit heeft ook te maken met bepaalde veranderingen in mijn leven en het feit dat ik anders tegen bepaalde zaken in het leven begin aan te kijken (zoals politiek, huidige crisis enz).
Daardoor verschuiven er bepaalde dingen, vooral qua opvattingen, interesses enz.
donderdag 21 januari 2021 19:16
Dat lijkt eigenlijk altijd zo he, dat het bij anderen alles makkelijker gaat.
Ik denk dat veel mensen gewoon hun onzekerheid overschreeuwen of verbloemen, en dat je door je lage eigenwaarde je daardoor geïntimideerd voelt. En misschien ook niet het onderscheid voelt tussen je eigen gevoelens en die van anderen.
Ik heb dit zelf jaren gehad door een persoonlijkheidsstoornis en (sociale)angststoornis, dat ik mezelf altijd aanpaste en me automatisch de mindere voelde, afwachtend was enz. Dan is daar het sneeuwbaleffect idd.
Maar ik ben ook ontzettend sensitief ten aanzien van gevoelens van anderen, onbewust nam ik die allemaal over en internaliseer ze als het ware. Daardoor dacht ik lang dat het mijn eigen gevoelens waren, maar het was 'ballast' van anderen die ik op me nam.
Voor mij heeft het goed geholpen om het sociale gebeuren even helemaal los te laten als prioriteit en me puur te richten op mezelf. Dat was precies wat ik nodig had om mezelf te worden. En mijn grenzen te herkennen. Anders kan je ze ook niet bewaken. Ik kende letterlijk geen grenzen, voor mijn gevoel liep ik mentaal in anderen over (alleen dat wist ik niet, dacht dat iedereen dat had) en voelde me extreem verantwoordelijk voor de sfeer en hoe anderen zich voelen.
Als je zo lang in stress en onzekerheid leeft, dat sloopt je. Het heeft me jaren gekost om te herstellen daarvan, ik was mentaal en fysiek gewoon op. Dankzij goede therapeuten ben ik dit allemaal gaan inzien en meer compassie met mezelf gaan hebben. Ik had geen idee wat grenzen zijn, ik heb dat echt moeten leren. Voor mij leek het iets wat je moet bedenken en dan reageren, maar zo werkt het dus niet, dan ben je altijd te laat. Het is meer een lichaamsgevoel wat zelfs grotendeels buiten je bewustzijn om hoort te gaan (blijkbaar).
Mezelf niet als raar of defect zien was daarbij wel essentieel. Ik dacht ooit dat ik wel een vorm van autisme zou hebben omdat ik die stress had, geen aansluiting had en anderen niet snapte. Maar achteraf gezien was dat niet aan de hand. De laatste jaren ben ik enorm opgeleefd en sta nu totaal anders in het leven, veel meer in de regie.
Nu zien mensen mij waarschijnlijk ook als iemand bij wie het allemaal makkelijk gaat. En dat ik makkelijk praten heb, wordt me ook wel eens gezegd. Ze moesten eens weten denk ik dan (en sommigen weten het wel maar oordelen alsnog natuurlijk).
Maar geloof me, ontzettend veel mensen worstelen met sociale contacten!
donderdag 21 januari 2021 20:49
hoi Avage,
Zeer herkenbaar wat je schrijft.
En ik denk ook zeker dat veel mensen zichzelf overschreeuwen en verbloemen.
Daar kan ik mij dan ook weer door geïntimideerd voelen inderdaad.
Naast autisme heb ik trekken van OPS; ontwijkende persoonlijkheidsstoornis en vermoedelijk ook sociale fobie (angst).
Dit uit zich in het feit dat ik confrontaties erg moeilijk en zelfs eng vind.
Ben allerminst een gevoelsuiter en durf me te weinig uit te spreken.
Ben hierin erg gesloten en kan erg meegaand en pleasend zijn.
Conflicten vind ik al helemaal vreselijk en hier voel ik me vaak erg naar en ook onzeker en schuldig onder.
Ook erg herkenbaar van dat sensitief zijn.
En ook van dat 'overnemen' van andermans gevoelens.
Tevens is het voor mij ook belangrijk om me op mezelf te kunnen richten en ook een spiegel voor te kunnen houden.
En ook om mijn grenzen te herkennen en onderkennen.
Zeer herkenbaar wat je schrijft.
En ik denk ook zeker dat veel mensen zichzelf overschreeuwen en verbloemen.
Daar kan ik mij dan ook weer door geïntimideerd voelen inderdaad.
Naast autisme heb ik trekken van OPS; ontwijkende persoonlijkheidsstoornis en vermoedelijk ook sociale fobie (angst).
Dit uit zich in het feit dat ik confrontaties erg moeilijk en zelfs eng vind.
Ben allerminst een gevoelsuiter en durf me te weinig uit te spreken.
Ben hierin erg gesloten en kan erg meegaand en pleasend zijn.
Conflicten vind ik al helemaal vreselijk en hier voel ik me vaak erg naar en ook onzeker en schuldig onder.
Ook erg herkenbaar van dat sensitief zijn.
En ook van dat 'overnemen' van andermans gevoelens.
Tevens is het voor mij ook belangrijk om me op mezelf te kunnen richten en ook een spiegel voor te kunnen houden.
En ook om mijn grenzen te herkennen en onderkennen.
vrijdag 22 januari 2021 08:57
Zelf ook weer even een (corona-gerelateerd) dipje. Het thuiswerken met een baby valt me zwaar en de weekenden zijn ondertussen precies hetzelfde als doordeweekse dagen. Ik doe echt mijn best om contacten te onderhouden, maar bijna niemand lijkt er op te zitten wachten en ik zie steeds minder mogelijkheden om er even uit te kunnen.
Het afgelopen jaar lijkt de laatste vriendschap(pen) echt verwaterd te hebben en de drempel om met kennissen af te spreken nog hoger gemaakt te hebben. Ik voel me een beetje gevangen op het moment...
Het afgelopen jaar lijkt de laatste vriendschap(pen) echt verwaterd te hebben en de drempel om met kennissen af te spreken nog hoger gemaakt te hebben. Ik voel me een beetje gevangen op het moment...
vrijdag 22 januari 2021 09:36
Herkenbaar patatje, ik werk al sinds maart thuis en doordeweeks of weekend is soms niet te onderscheiden. Ook helemaal niks om naar uit te kijken steeds, dat is volgens mij het ergste...geen vakantie, geen weekendje weg, niet naar een concert of clubfeestje.
Ik heb mijn kinderen om de week en ben deels blij dat ze er zijn omdat ik dan even niet een week in mijn eentje thuis zit en wat meer doel heb (op tijd eten op tafel, wekker zetten voor school, helpen met schoolwerk, stukje lopen zodat ze even buiten komen etc. etc.) maar ook wel weer lekker rustig als ze weg zijn
Ik heb mijn kinderen om de week en ben deels blij dat ze er zijn omdat ik dan even niet een week in mijn eentje thuis zit en wat meer doel heb (op tijd eten op tafel, wekker zetten voor school, helpen met schoolwerk, stukje lopen zodat ze even buiten komen etc. etc.) maar ook wel weer lekker rustig als ze weg zijn
zaterdag 23 januari 2021 09:44
Momenteel merk ik dat er contacten onder druk staan, ook ivm de huidige crisis.
Dit geldt niet alleen voor vriendschappen, maar ook met bepaalde mensen in mijn familie, op de werkvloer etc.
Ik merk dat ik soms anders tegen bepaalde zaken aankijk.
Niet dat ik een 'wappie' oid ben.
Toch geloof ik wel dat er een smerig spel gespeeld wordt (in de politiek etc).
Het is ook niet zo dat ik alleen maar de NOS oid klakkeloos geloof.
Probeer het wat dat betreft vanuit meerdere invalshoeken te bekijken en sta ook open voor meerdere opvattingen, standpunten etc.
Om terug te komen op vriendschappen.
Ik merk dat ik hier al vele jaren mee worstel (dus ook al voor de crisis).
Vaak merk ik dat ik op den duur vervreemd kan raken van bepaalde mensen en dat ik het gevoel heb dat we niet meer bij elkaar passen.
Ook heb ik hierin vaak het gevoel dat ik hierin in een vicieuze cirkel kan verkeren en dat dergelijke contacten zich niet meer verder ontwikkelen.
Het kan mij benauwen en beklemmen.
Het is dan ook buitengewoon moeilijk om van bepaalde mensen los te komen en afstand te nemen.
Wil anderen ook niet kwetsen oid en voel me al gauw schuldig.
Laatstgenoemde begint trouwens wel minder te worden en ik voel dat ik meer voor mezelf moet gaan kiezen.
Niet om egocentrisch te willen klinken.
Bepaalde contacten kunnen op den duur echter steeds meer energie vreten en op den duur kun je hiermee door een ondergrens zakken.
Ben er nooit goed in geweest om confrontaties aan te gaan en conflicten vind ik al helemaal vreselijk.
Ook vanuit een soort gevoel van minderwaardigheid en angst en onzekerheid.
Toch moet ik meer gaan leren mijn grenzen te stellen en duidelijk en tijdig aan te geven
En niet bepaalde situaties en spanningen te lang laten oplopen en dat het dan uit de hand kan lopen oid.
Dit geldt niet alleen voor vriendschappen, maar ook met bepaalde mensen in mijn familie, op de werkvloer etc.
Ik merk dat ik soms anders tegen bepaalde zaken aankijk.
Niet dat ik een 'wappie' oid ben.
Toch geloof ik wel dat er een smerig spel gespeeld wordt (in de politiek etc).
Het is ook niet zo dat ik alleen maar de NOS oid klakkeloos geloof.
Probeer het wat dat betreft vanuit meerdere invalshoeken te bekijken en sta ook open voor meerdere opvattingen, standpunten etc.
Om terug te komen op vriendschappen.
Ik merk dat ik hier al vele jaren mee worstel (dus ook al voor de crisis).
Vaak merk ik dat ik op den duur vervreemd kan raken van bepaalde mensen en dat ik het gevoel heb dat we niet meer bij elkaar passen.
Ook heb ik hierin vaak het gevoel dat ik hierin in een vicieuze cirkel kan verkeren en dat dergelijke contacten zich niet meer verder ontwikkelen.
Het kan mij benauwen en beklemmen.
Het is dan ook buitengewoon moeilijk om van bepaalde mensen los te komen en afstand te nemen.
Wil anderen ook niet kwetsen oid en voel me al gauw schuldig.
Laatstgenoemde begint trouwens wel minder te worden en ik voel dat ik meer voor mezelf moet gaan kiezen.
Niet om egocentrisch te willen klinken.
Bepaalde contacten kunnen op den duur echter steeds meer energie vreten en op den duur kun je hiermee door een ondergrens zakken.
Ben er nooit goed in geweest om confrontaties aan te gaan en conflicten vind ik al helemaal vreselijk.
Ook vanuit een soort gevoel van minderwaardigheid en angst en onzekerheid.
Toch moet ik meer gaan leren mijn grenzen te stellen en duidelijk en tijdig aan te geven
En niet bepaalde situaties en spanningen te lang laten oplopen en dat het dan uit de hand kan lopen oid.
zaterdag 23 januari 2021 18:37
Vervelend dat jullie zoveel last hebben van de Corona situatie. Lijkt mij erg vervelend om je zo te voelen.
Kan mij voorstellen dat als je normaal heel veel ondernam en overal heen ging en vaak op vakantie gaat dat je dan gewend bent om telkens ergens naar uit te kijken en dat het lastig is als dat wegvalt. voor mensen die alleen wonen lijkt mij het ook zwaar. Geen aanspraak hebben.
Heb er zelf geen last van. Moet ook eerlijk zeggen dat er voor mij niet veel veranderd is. Zoals gezegd klein sociaal leven en mijn werk voelt als hobby dus dat liep altijd al door elkaar heen. Voel mij gewoon erg happy in mijn bubbel thuis. Maar heb wel een partner dus wel aanspraak, dat scheelt natuurlijk ook.
Kan mij voorstellen dat als je normaal heel veel ondernam en overal heen ging en vaak op vakantie gaat dat je dan gewend bent om telkens ergens naar uit te kijken en dat het lastig is als dat wegvalt. voor mensen die alleen wonen lijkt mij het ook zwaar. Geen aanspraak hebben.
Heb er zelf geen last van. Moet ook eerlijk zeggen dat er voor mij niet veel veranderd is. Zoals gezegd klein sociaal leven en mijn werk voelt als hobby dus dat liep altijd al door elkaar heen. Voel mij gewoon erg happy in mijn bubbel thuis. Maar heb wel een partner dus wel aanspraak, dat scheelt natuurlijk ook.
zaterdag 23 januari 2021 19:44
zaterdag 23 januari 2021 21:00
Wat mij wel raakt de laatste tijd is hoe verschillend mensen erin staan. gevoel dat je groepen krijgt. Mensen die Corona serieus nemen vs mensen die het maar onzin vinden.
Dat in combinatie met de aankomende verkiezingen enzo geeft mij wel slecht gevoel.
Maar dat geeft mij juist nog meer het gevoel dat ik liever in mijn eigen bubbel blijf omdat het daar buiten vijandig voelt.
Wat betreft vriendschap vind ik het ook belangrijk dat je wel ongeveer op een lijn zit met dat soort dingen. Sta altijd wel open voor discussie en ben naar - mijn idee - openminded , maar zie mijzelf geen vriendschap hebben met iemand die echt totaal qua denkwijze recht tegenover mij staat.
Dat in combinatie met de aankomende verkiezingen enzo geeft mij wel slecht gevoel.
Maar dat geeft mij juist nog meer het gevoel dat ik liever in mijn eigen bubbel blijf omdat het daar buiten vijandig voelt.
Wat betreft vriendschap vind ik het ook belangrijk dat je wel ongeveer op een lijn zit met dat soort dingen. Sta altijd wel open voor discussie en ben naar - mijn idee - openminded , maar zie mijzelf geen vriendschap hebben met iemand die echt totaal qua denkwijze recht tegenover mij staat.
zaterdag 23 januari 2021 21:03
Dit herken ik heel erg. 1 vriendin is heel erg gefocust op het nieuws. Die volgt alles en wordt daar vervolgens best wel onrustig van. Ik ben hier nuchterder in, ik kijk bewust het journaal niet (luister alleen het nieuws als ik in de auto zit). Doordat ik er nuchterder insta, heb ik het idee dat mijn vriendin dit ook wel fijn vind, zodat ze het wat kan relativeren. En ik sta ook zeker open voor discussie, maar ik moet niet iemand tegenover me hebben die er totaal anders instaat.vicodin schreef: ↑23-01-2021 21:00Wat mij wel raakt de laatste tijd is hoe verschillend mensen erin staan. gevoel dat je groepen krijgt. Mensen die Corona serieus nemen vs mensen die het maar onzin vinden.
Dat in combinatie met de aankomende verkiezingen enzo geeft mij wel slecht gevoel.
Maar dat geeft mij juist nog meer het gevoel dat ik liever in mijn eigen bubbel blijf omdat het daar buiten vijandig voelt.
Wat betreft vriendschap vind ik het ook belangrijk dat je wel ongeveer op een lijn zit met dat soort dingen. Sta altijd wel open voor discussie en ben naar - mijn idee - openminded , maar zie mijzelf geen vriendschap hebben met iemand die echt totaal qua denkwijze recht tegenover mij staat.
zaterdag 23 januari 2021 21:33
Voor mij ook herkenbaar. Een paar kennissen/oude bekenden heb ik al ontvolgt op sociale media vanwege hun houding jegens Corona. Zo creëer ik natuurlijk evengoed een bubbel om me heen die conformeert aan mijn eigen belevingswereld, maar mensen die nu nog steeds roepen dat het maar een griepje is...ik ben er een beetje klaar mee. Helaas zie ik een goede vriendin nu ook om de haverklap op Facebook wappie reacties onder nieuwsberichten plaatsen. Ze heeft wel veel economische schade geleden van Corona, dus snap ergens wel dat ze het niet eens is met de maatregelen, maar ben blij dat ik momenteel geen risico loop om met haar in een discussie te verzeilen. Daarnaast, en dat zal misschien arrogant klinken, ga ik liever niet om met mensen die hun ongezouten mening moeten strooien op het internet vanaf hun veilige toetsenbordje. Vind het vaak onnodig kwetsend en onbeschaafd overkomen.
zaterdag 23 januari 2021 21:41
Op mijn social media is het ook een stuk rustiger geworden. Veel mensen op niet volgen gezet of helemaal ontvriend.amby schreef: ↑23-01-2021 21:33Voor mij ook herkenbaar. Een paar kennissen/oude bekenden heb ik al ontvolgt op sociale media vanwege hun houding jegens Corona. Zo creëer ik natuurlijk evengoed een bubbel om me heen die conformeert aan mijn eigen belevingswereld, maar mensen die nu nog steeds roepen dat het maar een griepje is...ik ben er een beetje klaar mee. Helaas zie ik een goede vriendin nu ook om de haverklap op Facebook wappie reacties onder nieuwsberichten plaatsen. Ze heeft wel veel economische schade geleden van Corona, dus snap ergens wel dat ze het niet eens is met de maatregelen, maar ben blij dat ik momenteel geen risico loop om met haar in een discussie te verzeilen. Daarnaast, en dat zal misschien arrogant klinken, ga ik liever niet om met mensen die hun ongezouten mening moeten strooien op het internet vanaf hun veilige toetsenbordje. Vind het vaak onnodig kwetsend en onbeschaafd overkomen.
