Relaties
alle pijlers
Weinig/geen vrienden kletstopic
dinsdag 5 januari 2021 10:58
Ik zie het onderwerp hier zo vaak voorbij komen dat ik dacht dat anderen misschien ook wel behoefte hebben om hun ei kwijt te kunnen. Niet perse zozeer over het hebben van weinig vrienden (mag uiteraard wel) of als doel om vriendinnen te zoeken, maar gewoon om het bespreken van dagelijkse dingetjes of even spuien van wat dan ook.
Mij situatie: ik ben nu 35 en ik merk dat ik uit 'eerdere levensfases' geen echte vrienden heb overgehouden. Op de basisschool/middelbare had ik geen hechte vriendschappen en ik ben sinds mijn studietijd bovendien vaak verhuisd. Tijdens mijn studie altijd wel goede vriendschappen gehad maar die zijn bijna allemaal verwaterd. Volgens mij heeft dit verschillende oorzaken, zoals afstand, uit elkaar groeien qua interesses of minder prioriteit van een kant. Ik besef me wel goed dat bij al mijn verwaterde vriendschappen ik de gemeenschappelijke factor ben, dus mijn gedrag/karakter er zeker mee te maken heeft. Ik ben bijvoorbeeld geen groepspersoon en ik haal dus ook geen voldoening uit afspreken in groepen, terwijl dat in sommige vriendschappen wel de norm is.
Ik voel me niet echt eenzaam, ik heb een relatie en prima band met familie, maar het voelt toch soms kwetsbaar en alleen. Ik heb wel wat mensen die ik af en toe app en 1/2 keer per jaar zie, maar daar blijft het bij.
In topics over dit onderwerp zie ik vaak tips voorbij komen om nieuwe mensen te ontmoeten, maar daar zit het hem niet in. Normaal gesproken ontmoet ik genoeg mensen via sport, werk, zwangerschapsgym, maar alles blijft hangen op niveau kennissen.
Anyway, daar hoeft het wat mij betreft dus niet over te gaan maar ik zie wel als er mensen aan willen sluiten.
Mij situatie: ik ben nu 35 en ik merk dat ik uit 'eerdere levensfases' geen echte vrienden heb overgehouden. Op de basisschool/middelbare had ik geen hechte vriendschappen en ik ben sinds mijn studietijd bovendien vaak verhuisd. Tijdens mijn studie altijd wel goede vriendschappen gehad maar die zijn bijna allemaal verwaterd. Volgens mij heeft dit verschillende oorzaken, zoals afstand, uit elkaar groeien qua interesses of minder prioriteit van een kant. Ik besef me wel goed dat bij al mijn verwaterde vriendschappen ik de gemeenschappelijke factor ben, dus mijn gedrag/karakter er zeker mee te maken heeft. Ik ben bijvoorbeeld geen groepspersoon en ik haal dus ook geen voldoening uit afspreken in groepen, terwijl dat in sommige vriendschappen wel de norm is.
Ik voel me niet echt eenzaam, ik heb een relatie en prima band met familie, maar het voelt toch soms kwetsbaar en alleen. Ik heb wel wat mensen die ik af en toe app en 1/2 keer per jaar zie, maar daar blijft het bij.
In topics over dit onderwerp zie ik vaak tips voorbij komen om nieuwe mensen te ontmoeten, maar daar zit het hem niet in. Normaal gesproken ontmoet ik genoeg mensen via sport, werk, zwangerschapsgym, maar alles blijft hangen op niveau kennissen.
Anyway, daar hoeft het wat mij betreft dus niet over te gaan maar ik zie wel als er mensen aan willen sluiten.
donderdag 7 januari 2021 15:56
en toch is dat ook een invulling die veel mensen doen.amby schreef: ↑07-01-2021 15:33Ik zie mezelf later misschien wel 3 golden retrievers in een bakfiets vervoeren of zodus de bakfietsen an sich haat ik niet zo.
Maar ouders trekken wel naar elkaar toe. Vind het wel een interessante vraag of je mét of zonder kinderen makkelijker vrienden maakt. Wat ik hier in de buurt zie is dat kinderen bij elkaar de deur plat lopen, en zodoende zijn er ook relaties tussen de ouders ontstaan. Lijkt me overigens vreselijk om de hele tijd buurkinderen in m’n huis te hebben, dat ik zelf veel downtime zonder menselijk contact nodig heb is ook één van de redenen dat ik geen kinderen wil.
Voor veel mensen zijn kinderen (logischerwijs) het centrum van hun universum, en dan kan het wel fijn zijn natuurlijk om ook om te gaan met andere mensen met kinderen. We voelen ons als mensen vaak aangetrokken tot mensen die hetzelfde zijn als onszelf. Voor mij is dat niet anders, ik zie mezelf ook niet echt besties worden met een kersverse moeder.
Ik ben verzot op mijn kinderen maar ze zijn echt niet het centrum van mijn universum.
En veel mensen denken dat wel. Ik regel met hetzelfde gemak een oppas als ik weg wil.
Ik ben hier in de omgeving een van de jongere moeders. Wat best bijzonder is want zo jong ben ik nou ook weer niet.
Heb hier amper contacten. Wel veel hoi en doei en goh hoe gaat het.
Maar ik heb echt behoefte aan wat mensen waarbij ik mijn ei eens kwijt kan, een goed gesprek kan voeren en gewoon gezellig zitten.
Of een keer een kop koffie kan gaan drinken op een avond.
En dat voelt best wel eens eenzaam.
donderdag 7 januari 2021 15:56
Nou ja, ik ben ongewild kinderloos maar kan ook wel de voordelen ervan zien
donderdag 7 januari 2021 15:58
donderdag 7 januari 2021 16:00
Grappig hoe iedereen daar een eigen kijk op heeft.glitglam schreef: ↑07-01-2021 14:44Ik dacht/denk juist dat het makkelijker is om nieuwe mensen te ontmoeten/vriendschappen te sluiten als je juist geen kinderen hebt.
Ik heb wel kinderen, maar de contacten/praatjes die ik heb met andere moeders/vaders op het schoolplein of mbt speelafspraakjes brengt niets, ik vind deze mensen geen 'vrienden' materiaal, zij mij wellicht ook nietMaar daar heb ik dus geen behoefte aan, en zijn voor mij echt de verplichte beleefdsheids-praatjes.
Had ik geen kinderen gehad, had ik waarschijnlijk meer tijd voor sport en hobby's, dus meer de deur uit en zou ik meer onder de mensen komen, en ook meer mensen met dezelfde interesses door deze sport/hobby, wat er dus nu niet is.
Ik denk zelf dat je via je kinderen of iets kindsgerelateerd wel meer contacten kunt krijgen. Of misschien is het vanzelfsprekender ofzo.
donderdag 7 januari 2021 16:02
Je bedoelt de voordelen van kinderen hebben; of juist van ze niet hebben?minnimouse schreef: ↑07-01-2021 15:56Nou ja, ik ben ongewild kinderloos maar kan ook wel de voordelen ervan zien
Ben je als vrouw nog minder nonconform de norm dan als man of is dat invulling van mij?
donderdag 7 januari 2021 16:09
hallo beste mensen..
Wist je dat er heel veel mensen zijn die eenzaam zijn,
Met mijn leuke hobby s en dagbesteding en licht huishoudelijk werk heb ik wel een druk leven hoor. Ook hobby s : reizen, lezen, winkelen, bioscoopbezoek, maar alles ligt een beetje op zijn gat door de corona. Ik ben ook wel graag alleen, tijdens het rijden met de scooter, of als ik ga winkelen. Ook vind ik het fijn om mensen om me heen te hebben, en maak ik soms makkelijk contact. Door autisme woon ik in een woonvorm voor mensen met autisme. Ik heb wel altijd al het gevoel dat ik een buitenbeentje ben,
take it or leave it
als je contact me me wilt dan hoor ik het wel
Wist je dat er heel veel mensen zijn die eenzaam zijn,
Met mijn leuke hobby s en dagbesteding en licht huishoudelijk werk heb ik wel een druk leven hoor. Ook hobby s : reizen, lezen, winkelen, bioscoopbezoek, maar alles ligt een beetje op zijn gat door de corona. Ik ben ook wel graag alleen, tijdens het rijden met de scooter, of als ik ga winkelen. Ook vind ik het fijn om mensen om me heen te hebben, en maak ik soms makkelijk contact. Door autisme woon ik in een woonvorm voor mensen met autisme. Ik heb wel altijd al het gevoel dat ik een buitenbeentje ben,
take it or leave it
als je contact me me wilt dan hoor ik het wel
pluk de dag
donderdag 7 januari 2021 16:22
Voor mij zelf: de voordelen zien van geen kinderen hebben. Ik krijg ze toch niet, dus het heeft geen zin om me van alles te bedenken. En het heeft natuurlijk ook wel voordelen.
Wat bedoel je met je laatste alinea; wat betreft het geen kinderen hebben? Bedoel je dat?
donderdag 7 januari 2021 16:33
Ik was wel boos, maar uit dat nooit zo. Van nature ben ik conflict vermijdend. Ze had een mail naar mijn moeder gedaan. Omdat ze al vaker had aangegeven meer initiatief van mij te willen, maar dit veranderde niet. Dat ze daardoor geen zin meer had om de vriendschap te onderhouden. Ze schreef mij dat maar niet duidelijk te krijgen, dus de vraag of mijn moeder dat wilde doen. Moeder deed een mail terug dat we beter als kennissen verder konden gaan, niet meer afspreken. Anders wordt het voor beiden een verplichting. Ik was het ermee eens. Moeder wist al dat het voor mij ook niet meer zo hoefde. Dat begreep vriendin, het was goed. Toen die uitnodiging voor haar verjaardag kwam zei ze dat ik en moeder het verkeerd hadden begrepen. Ze wilde de vriendschap niet verbreken, maar had die mail alleen gestuurd om mij meer initiatief te laten nemen. En zij kon toch ook iets lastig vinden? Zo staat het er anders niet. Ze communiceert echt raar.
Feestjes vind ik ook vreselijk. Voor haar geldt juist: hoe meer mensen hoe beter. Ze snapt niet dat ik met veel vrije tijd zo weinig weg ga. Tja, ik moet er niet aan denken om steeds maar tussen mensen te zijn.
donderdag 7 januari 2021 16:41
Het wordt steeds erger. Ze komt op mij ontzettend manipulatief over. Via je moeder ook nog eens. Dit zou mij helemaal leegzuigen qua energie.hondenmens schreef: ↑07-01-2021 16:33Ik was wel boos, maar uit dat nooit zo. Van nature ben ik conflict vermijdend. Ze had een mail naar mijn moeder gedaan. Omdat ze al vaker had aangegeven meer initiatief van mij te willen, maar dit veranderde niet. Dat ze daardoor geen zin meer had om de vriendschap te onderhouden. Ze schreef mij dat maar niet duidelijk te krijgen, dus de vraag of mijn moeder dat wilde doen. Moeder deed een mail terug dat we beter als kennissen verder konden gaan, niet meer afspreken. Anders wordt het voor beiden een verplichting. Ik was het ermee eens. Moeder wist al dat het voor mij ook niet meer zo hoefde. Dat begreep vriendin, het was goed. Toen die uitnodiging voor haar verjaardag kwam zei ze dat ik en moeder het verkeerd hadden begrepen. Ze wilde de vriendschap niet verbreken, maar had die mail alleen gestuurd om mij meer initiatief te laten nemen. En zij kon toch ook iets lastig vinden? Zo staat het er anders niet.
Nog een voorbeeld: Ik kwam haar in de Herfstvakantie tegen in het bos met haar ouders. Kort praatje gemaakt. De dag daarna appt ze of ik ook vakantie had. Nee dat had ik niet. Zij: "Maar jij bent toch elke middag vrij?" Klopt, maar dat is niet hetzelfde als vakantie.
Dat benoemt ze elke keer. Dat ik zoveel vrij ben.
donderdag 7 januari 2021 16:43
Ik vind een forum daarin best bevredigend. Wel contact maar geen contact. Aan de andere kant soms wil je gewoon meer en dan voelt het weer erg leeg.hondenmens schreef: ↑07-01-2021 16:33Ik was wel boos, maar uit dat nooit zo. Van nature ben ik conflict vermijdend. Ze had een mail naar mijn moeder gedaan. Omdat ze al vaker had aangegeven meer initiatief van mij te willen, maar dit veranderde niet. Dat ze daardoor geen zin meer had om de vriendschap te onderhouden. Ze schreef mij dat maar niet duidelijk te krijgen, dus de vraag of mijn moeder dat wilde doen. Moeder deed een mail terug dat we beter als kennissen verder konden gaan, niet meer afspreken. Anders wordt het voor beiden een verplichting. Ik was het ermee eens. Moeder wist al dat het voor mij ook niet meer zo hoefde. Dat begreep vriendin, het was goed. Toen die uitnodiging voor haar verjaardag kwam zei ze dat ik en moeder het verkeerd hadden begrepen. Ze wilde de vriendschap niet verbreken, maar had die mail alleen gestuurd om mij meer initiatief te laten nemen. En zij kon toch ook iets lastig vinden? Zo staat het er anders niet. Ze communiceert echt raar.
Feestjes vind ik ook vreselijk. Voor haar geldt juist: hoe meer mensen hoe beter. Ze snapt niet dat ik met veel vrije tijd zo weinig weg ga. Tja, ik moet er niet aan denken om steeds maar tussen mensen te zijn.
donderdag 7 januari 2021 16:55
donderdag 7 januari 2021 16:59
Heb je nog steeds contact met haar?hondenmens schreef: ↑07-01-2021 16:55Inderdaad. Ik twijfel ook sterk of ze tegen haar ouders dezelfde versie van het verhaal vertelt als tegen mij.
donderdag 7 januari 2021 17:15
Ik meld mij ook! Fijn wat herkenning te lezen. Iemand zei hier zich soms heel zelfbewust te voelen door onzekerheid tijdens een gesprek, dat herken ik ook. Gaat voor mij dan ook ten kosten van m’n aandacht en de gesprekskwaliteit. Ik heb een paar goede vriendinnen die ik dagelijks spreek, maar die ik echt niet elke maand hoef te zijn. Voor m’n gevoel heb ik altijd veel tijd nodig voor mezelf om vrij te houden en bij te komen van werk. Vermaak mezelf prima, heb ook een fijne relatie en band met familie.. maar voel mezelf niet snel passend in groepen, juist net altijd daarbuiten 
donderdag 7 januari 2021 17:56
Leuk topic ! Mooi verwoord allemaal.
Ik heb ook weinig vrienden en bewust geen kinderen. Ik kan ook niet goed contacten onderhouden, of eerder: ik vind het niet interessant genoeg, of verdwijn in 'mezelf', of geplande afspraken komen me niet uit omdat ik, vanwege de hormonale cyclus, de ene helft van de maand heel sociaal ben en de andere helft veel minder. Ik ben introvert maar wel sociaal.
Ik probeer daar wel meer rekening mee te houden met plannen van afspraken en kritischer te zijn of mensen wel excentriek genoeg zijn voor me. Ik zie mezelf niet als excentriek maar anderen noemen dat wel eens, in de zin van dat ik bijvoorbeeld niet 2x per week ga sporten, of bepaalde conventionele standpunten hanteer, ik ben vrij serieus en recht-door-zee en voor een vrouw wordt dat al snel als bijzonder gezien.
De laatste jaren probeer ik meer te geven en zorgzaam te zijn in mijn contacten, zonder er iets voor terug te verlangen. Ik merk dat een goede klik zeldzaam is en dat vriendschap opbouwen jaren kan duren. Helemaal nu iedereen zo druk is en 24/7 in allerlei werk-, relatie, online en netflix-achtige activiteiten verwikkeld is.
Terugkijkend heb ik toch vriendschappen opgebouwd de laatste jaren, met mensen van uiteenlopende leeftijd en levensfases. Het zijn geen mensen die regelmatig bij me over de vloer komen en vice versa, maar eigenlijk heb ik daar ook helemaal geen behoefte aan. Het onderlinge begrip en de paraatheid zijn er wel, dat vind ik belangrijk en geeft me wel een gevoel van 'ik mag er zijn' ofzo.
Heb ook wat nieuwe clubjes uitgeprobeerd afgelopen tijd, maar zoals hier al werd geschreven is dat wel een behoorlijke investering als je daarmee echt iets wil opbouwen.
Ik merk dat de (voor mij) leukste mensen vaak weinig initiatief nemen, dat zijn vaak eigenzinnige mensen net als ik zelf ! Ik vind het helemaal niet erg om dan elke keer degene te zijn die initiatief neemt dus soms zet ik wel een stapje extra in die zin, als ik echt energie krijg van iemand.
Vind het ook grappig dat mensen me soms ineens appen zonder enige context/inleiding of sociaal wenselijke inleiding, dat het contact zich gewoon voortzet ook al heb ik ze een halfjaar niet gesproken. Blijkbaar ben ik toch in hun hart of hoofd aanwezig en vice versa.
Lekker lang verhaal geworden...
Ik zou ook wel een hond willen trouwens.
Ik heb ook weinig vrienden en bewust geen kinderen. Ik kan ook niet goed contacten onderhouden, of eerder: ik vind het niet interessant genoeg, of verdwijn in 'mezelf', of geplande afspraken komen me niet uit omdat ik, vanwege de hormonale cyclus, de ene helft van de maand heel sociaal ben en de andere helft veel minder. Ik ben introvert maar wel sociaal.
Ik probeer daar wel meer rekening mee te houden met plannen van afspraken en kritischer te zijn of mensen wel excentriek genoeg zijn voor me. Ik zie mezelf niet als excentriek maar anderen noemen dat wel eens, in de zin van dat ik bijvoorbeeld niet 2x per week ga sporten, of bepaalde conventionele standpunten hanteer, ik ben vrij serieus en recht-door-zee en voor een vrouw wordt dat al snel als bijzonder gezien.
De laatste jaren probeer ik meer te geven en zorgzaam te zijn in mijn contacten, zonder er iets voor terug te verlangen. Ik merk dat een goede klik zeldzaam is en dat vriendschap opbouwen jaren kan duren. Helemaal nu iedereen zo druk is en 24/7 in allerlei werk-, relatie, online en netflix-achtige activiteiten verwikkeld is.
Terugkijkend heb ik toch vriendschappen opgebouwd de laatste jaren, met mensen van uiteenlopende leeftijd en levensfases. Het zijn geen mensen die regelmatig bij me over de vloer komen en vice versa, maar eigenlijk heb ik daar ook helemaal geen behoefte aan. Het onderlinge begrip en de paraatheid zijn er wel, dat vind ik belangrijk en geeft me wel een gevoel van 'ik mag er zijn' ofzo.
Heb ook wat nieuwe clubjes uitgeprobeerd afgelopen tijd, maar zoals hier al werd geschreven is dat wel een behoorlijke investering als je daarmee echt iets wil opbouwen.
Ik merk dat de (voor mij) leukste mensen vaak weinig initiatief nemen, dat zijn vaak eigenzinnige mensen net als ik zelf ! Ik vind het helemaal niet erg om dan elke keer degene te zijn die initiatief neemt dus soms zet ik wel een stapje extra in die zin, als ik echt energie krijg van iemand.
Vind het ook grappig dat mensen me soms ineens appen zonder enige context/inleiding of sociaal wenselijke inleiding, dat het contact zich gewoon voortzet ook al heb ik ze een halfjaar niet gesproken. Blijkbaar ben ik toch in hun hart of hoofd aanwezig en vice versa.
Lekker lang verhaal geworden...
Ik zou ook wel een hond willen trouwens.
donderdag 7 januari 2021 18:55
hmmm was ook altijd erg introvert en meer kennissen dan vrienden. Inmiddels is dat wel veranderd, alhoewel ik nu vanwege corona ook weinig mensen zie. Door werk in de buitendienst (inmiddels niet meer) ben ik wel een stuk extraverter geworden en vind smalltalk ook niet meer moeilijk. Wist daarvoor ook nooit wat ik zou moeten zeggen en was daarom erg stil. Heb inmiddels een dochter van begin twintig en man en ik zijn juist nu veel meer op zoek naar vriendschappen omdat we daar ook gewoon meer tijd voor hebben. Met mede-moeders op het schoolplein heb ik nooit een klik gehad . Dat geneuzel van moeders onder elkaar vond ik nooit echt interessant. Heb eigenlijk ook meer vriendschappen met mensen die geen kinderen hebben want als ik ergens een hekel aan heb is een vriendin op bezoek waar dan zo´n kind aan vastklit die de hele tijd veel aandacht opeist. Ook de vrienden die wij sinds kort (jaartje) hebben zijn allemaal vrijgezel en kinderloos bedenk ik mij nu. Zijn al regelmatig verhuisd (2x geemigreerd) dus moeten het ook vaak weer opnieuw opbouwen maar inmiddels heb ik daar geen problemen meer mee. Ik ben wel sinds de laatste jaren wat selectiever geworden op het gebied van vriendschap en heb ook een aantal bewust laten verwateren, omdat ik eigenlijk zelf helemaal niet meer blij werd van het kontakt. Ik werd gebruikt als praatpaal om hun problemen de hele tijd aan te horen en had het gev oel dat alle energie uit mij werd gezogen. Dit soort mensen wil ik niet meer in mijn leven. Het moet wel van twee kanten komen. Zie ook wel dat ik daar zelf mijn eigen valkuil in ben omdat ik wel een beetje last van het helpersyndroom heb.
Verder kan ik ook ontzettend goed alleen zijn en voel ik mij ook echt niet schuldig als een vriendin mij altijd moet bellen. Dit komt nog wel eens voor en ik zeg dan ook eerlijk dat ik vaak niet meer zo`n behoefte heb ´s avonds nog zoveel te bellen omdat ik voor mijn werk al veel contact met mensen heb en dan rust aan mijn kop wil.
Verplichte familiebijeenkomsten zoals feestdagen en verjaardagen heb ik een enorme hekel aan. Vaak ook omdat ik met veel familieleden niet echt een klik heb en het meer een verplicht samenzitten voor mij is. Aan de andere kant kan ik het soms wel leuk vinden om een van die personen spontaan te ontmoeten. Maar heb generell een hekel aan alle vorm van verplichting , dus ook bij vriendschappen. Hou ervan dat het spontaan blijft en vrienden niet teveel gaan claimen. Soms voel ik mij ook wel eens een beetje asociaal, maar ik heb me mijn leven lang al te veel aangepast aan de buitenwereld en wil nu graag leven zoals ik wil leven.
Ach eigenlijk vind ik mezelf wel leuk en interesseert het mij niet meer of een ander mij wel leuk vind
tja lang verhaal... misschien een beetje onsamenhangend, maar ik ben nogal een beetje chaotisch en gedachtes lopen bij mijn door elkaar.
waar ging het topic ook alweer over? ach ja, weinig vrienden. IK heb er dus ook niet heel erg veel, zou ze best wel kunnen krijgen, maar daarvoor ben ik dan toch ook weer graag vaak alleen en heb gewoon niet altijd zin om bij iemand langs te gaan. Daarvoor zijn de vriendschappen die ik wel heb wel intenser.
Verder kan ik ook ontzettend goed alleen zijn en voel ik mij ook echt niet schuldig als een vriendin mij altijd moet bellen. Dit komt nog wel eens voor en ik zeg dan ook eerlijk dat ik vaak niet meer zo`n behoefte heb ´s avonds nog zoveel te bellen omdat ik voor mijn werk al veel contact met mensen heb en dan rust aan mijn kop wil.
Verplichte familiebijeenkomsten zoals feestdagen en verjaardagen heb ik een enorme hekel aan. Vaak ook omdat ik met veel familieleden niet echt een klik heb en het meer een verplicht samenzitten voor mij is. Aan de andere kant kan ik het soms wel leuk vinden om een van die personen spontaan te ontmoeten. Maar heb generell een hekel aan alle vorm van verplichting , dus ook bij vriendschappen. Hou ervan dat het spontaan blijft en vrienden niet teveel gaan claimen. Soms voel ik mij ook wel eens een beetje asociaal, maar ik heb me mijn leven lang al te veel aangepast aan de buitenwereld en wil nu graag leven zoals ik wil leven.
Ach eigenlijk vind ik mezelf wel leuk en interesseert het mij niet meer of een ander mij wel leuk vind
tja lang verhaal... misschien een beetje onsamenhangend, maar ik ben nogal een beetje chaotisch en gedachtes lopen bij mijn door elkaar.
waar ging het topic ook alweer over? ach ja, weinig vrienden. IK heb er dus ook niet heel erg veel, zou ze best wel kunnen krijgen, maar daarvoor ben ik dan toch ook weer graag vaak alleen en heb gewoon niet altijd zin om bij iemand langs te gaan. Daarvoor zijn de vriendschappen die ik wel heb wel intenser.
.
donderdag 7 januari 2021 20:18
Ja dat lijkt me ook leuk.
Ik hou wel van een beetje ouwehoeren met vreemden of mensen die je vaker tegenkomt, vind ik wel grappig en kan net je dag wat kleur geven als je verder niemand spreekt.
donderdag 7 januari 2021 22:11
Zeker! Alhoewel ik ook wel zwart-wit en recht-door-zee ben, ik probeer (zelfs online) te letten op wat ik zeg. Mijn opvattingen vallen niet altijd even goed, en ik wil mensen niet kwetsen. En dat klinkt misschien een beetje alsof ik er hele rare ideeën op nahoud, maar het zijn opvattingen zoals ‘ik hoef geen kinderen’ en ‘trouwen vind ik onzin’.
Ik denk dat ik, zoals meer medeschrijvers, ook een beetje buiten de norm val/denk. Dit topic begint me wel goeie reflectie te geven over waarom ik niet zo makkelijk nieuwe vrienden maak.
donderdag 7 januari 2021 22:24
amby schreef: ↑07-01-2021 22:11Zeker! Alhoewel ik ook wel zwart-wit en recht-door-zee ben, ik probeer (zelfs online) te letten op wat ik zeg. Mijn opvattingen vallen niet altijd even goed, en ik wil mensen niet kwetsen. En dat klinkt misschien een beetje alsof ik er hele rare ideeën op nahoud, maar het zijn opvattingen zoals ‘ik hoef geen kinderen’ en ‘trouwen vind ik onzin’.
Ik denk dat ik, zoals meer medeschrijvers, ook een beetje buiten de norm val/denk. Dit topic begint me wel goeie reflectie te geven over waarom ik niet zo makkelijk nieuwe vrienden maak.
donderdag 7 januari 2021 23:07
Heel herkenbaar dit!!SpringDing schreef: ↑07-01-2021 15:56en toch is dat ook een invulling die veel mensen doen.
Ik ben verzot op mijn kinderen maar ze zijn echt niet het centrum van mijn universum.
En veel mensen denken dat wel. Ik regel met hetzelfde gemak een oppas als ik weg wil.
Ik ben hier in de omgeving een van de jongere moeders. Wat best bijzonder is want zo jong ben ik nou ook weer niet.
Heb hier amper contacten. Wel veel hoi en doei en goh hoe gaat het.
Maar ik heb echt behoefte aan wat mensen waarbij ik mijn ei eens kwijt kan, een goed gesprek kan voeren en gewoon gezellig zitten.
Of een keer een kop koffie kan gaan drinken op een avond.
En dat voelt best wel eens eenzaam.
vrijdag 8 januari 2021 00:01
Ja klopt. Mijn wereld draait ook om mijn kind. Maar ik wil soms ook even mijzelf.Appelgroen schreef: ↑07-01-2021 23:27Erg herkenbaar ook. Al zijn mijn kinderen wel een beetje het centrum van mijn universum. Maar ik ga ook graag zonder ze op pad.
Weet niet zo goed hoe ik het moet beschrijven
