Relaties
alle pijlers
Wie is er schuldig bij vreemdgaan?
dinsdag 9 maart 2021 om 23:19
N.a.v een ander topic, wie vinden jullie schuldig aan vreemdgaan? Alleen de man of vrouw die thuis al iemand heeft zitten of ook de persoon met wie hij of zij vreemdgaat? En waarom dan?
Ik vind de andere persoon niet schuldig als die persoon vrij is, degene die thuis iemand heeft zitten is in mijn ogen de hoofdschuldige.
Wat vinden jullie?
Ik vind de andere persoon niet schuldig als die persoon vrij is, degene die thuis iemand heeft zitten is in mijn ogen de hoofdschuldige.
Wat vinden jullie?
maandag 15 maart 2021 om 14:28
luiwammes schreef: ↑15-03-2021 14:17Ja precies dat. Als ik tegen anderen vertel dat ik er zo in sta, vinden ze dat 'ruimdenkend' of denken ze dat we een open relatie hebben. Maar eigenlijk is dit toch juist de manier om je samen vrij en gelukkig te voelen. Ik zie dat er zoveel kapot kan gaan als mensen te hoge verwachtingen hebben van eeuwige trouw.
Die verwachting kan ik op de 1 of andere manier nog wel begrijpen, maar ik zie en lees dat sommige mensen hun partner als bezit zien en daar gaat het vlgs mij heel snel fout.
maandag 15 maart 2021 om 14:31
ook dat
het is ook opvallend, dat in dit topic het vergelijk met diefstal en de strafbaarheid daarvan wordt getrokken
Dat is ook wat relaties emotioneel kwetsbaar maken, de ander kan zomaar bij je weggaan/weggelokt worden. Je doet er niks aan. Je bent niet elkaars bezit
maandag 15 maart 2021 om 14:43
Het punt is denk ik dat die eeuwige trouw niet alleen op seksueel gebied van toepassing is (alhoewel ik dat zelf ook prettig vind). Maar volgens sommigen dat je alles samen moet doen, geen vrienden van het andere geslacht mag hebben, als je iets voor jezelf gaat doen, moet je wel toestemming hebben enz.luiwammes schreef: ↑15-03-2021 14:17Ja precies dat. Als ik tegen anderen vertel dat ik er zo in sta, vinden ze dat 'ruimdenkend' of denken ze dat we een open relatie hebben. Maar eigenlijk is dit toch juist de manier om je samen vrij en gelukkig te voelen. Ik zie dat er zoveel kapot kan gaan als mensen te hoge verwachtingen hebben van eeuwige trouw.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 15 maart 2021 om 15:01
Mee eens. Mijn relatie is na mans affaire ook weer goed gekomen. Denk ook dat het wellicht nog wel eens zou kunnen gebeuren dat er een keer gevoelens ontstaan voor een ander, buiten de relatie. Dat is op zich misschien zelfs ook helemaal niet zo gek, dat je, als je al tientallen jaren bij elkaar bent, ook eens iemand anders heel erg/meer dan leuk gaat vinden. Wel is het denk ik van groot belang, dat je met elkaar in gesprek blijft over dit soort dingen. Zeker als het op een moment aan de orde zou zijn, als je dus merkt dat je gevoelens voor een ander krijgt. Wat dat betreft zou het inderdaad misschien beter zijn als het niet zo'n taboe zou zijn. Dan kun je er ook makkelijker met elkaar over praten. Verder wordt er vaak meteen zo hard over vreemdgangers geoordeeld, dat oordeel heerst immers in zijn algemeenheid en dat maakt denkt ik ook dat mensen er niet eerlijk over durven zijn. Terwijl dat liegen in de meeste gevallenluiwammes schreef: ↑15-03-2021 10:23Ik ken er ook legio waarbij de relatie weer goed is gekomen. Mijn eigen relatie incluis. Misschien maakt het wel een verschil hoe oud je bent en hoe lang je samen bent. Mijn man en ik hebben de ambitie om samen oud te worden, maar ik denk dat er in de komende 50 jaar heus nog wel wat hobbels op de weg zullen komen. Dan bedoel ik niet perse dat er een van de twee meteen met een ander het bed in duikt, maar wellicht zul je een keer gevoelens krijgen voor een ander. Het is een kunst elkaar die vrijheid te gunnen en tegelijkertijd grenzen te stellen.
Ik heb in de afgelopen jaren wel geleerd dat mensen veel te hard van leer trekken tegen vreemdgangers, terwijl het in de tussentijd ontzettend vaak gebeurt. Dat maakt dat mensen er niet eerlijk over zijn, omdat ze er anders een oordeel over krijgen. Dat is zonde. Als vreemdgaan niet zo'n taboe zou zijn, zouden een hoop mensen er veel beter mee om kunnen gaan. Vaak is het namelijk niet het vreemdgaan dat de bom is onder een relatie, maar het liegen erover.
de grootste schade aan het vertrouwen veroorzaakt. Maar die schade hoeft absoluut niet onherstelbaar beschadigd te zijn. Dat vertrouwen is wel degelijk heel goed te herstellen. En dan vraag je jezelf als vreemdganger achteraf misschien zelfs wel eens af, wat en waarvoor heel het gedoe met die ander en al dat liegen en stiekem doen, het waard is geweest.
dinsdag 16 maart 2021 om 08:25
Eens. Ook mijn relatie ging verder na vreemdgaan.
In het begin was het moeilijk, maar nu niet meer. We maken er onderling wel eens een grapje over. Geen trust-isseus hier.
Weinig mensen weten dit overigens van ons. Want er wordt van de bedrogene toch min if meer verwacht dat je, je vreemdgaande partner aan de kant schuift. Anders wordt er minachtend naar je gekeken. Je laat over je heen lopen, geen sterke persoonlijkheid, afhankelijk enz.
De vreemdganger wordt sowieso net de nek aangekeken. Je "vrienden" nodigen je niet meer uit, want ze weten niet hoe ze ermee om moeten gaan.
Dus hou je het stil.
Ik denk dan ook dat het beeld erg vertekend is.
Het komt veel meer voor dan he denkt. Alleen hangen mensen het niet aan de grote klok. Alleen de stellen die het niet redden, die brengen het naar buiten.
Dit houd het taboe uiteraard ook in stand.
Ik pleit de vreemdganger absoluut niet vrij, maar de andere partij is meestal ook niet onschuldig. (Hoewel je dus mensen hebt die het puur voor de sensatie doen, die laat ik hier buiten beschouwing).
1 op de 3 he? Dan weet je ongeveer hoeveel het er in je kennissenkring zijn.... alleen weet je dat niet.
In het begin was het moeilijk, maar nu niet meer. We maken er onderling wel eens een grapje over. Geen trust-isseus hier.
Weinig mensen weten dit overigens van ons. Want er wordt van de bedrogene toch min if meer verwacht dat je, je vreemdgaande partner aan de kant schuift. Anders wordt er minachtend naar je gekeken. Je laat over je heen lopen, geen sterke persoonlijkheid, afhankelijk enz.
De vreemdganger wordt sowieso net de nek aangekeken. Je "vrienden" nodigen je niet meer uit, want ze weten niet hoe ze ermee om moeten gaan.
Dus hou je het stil.
Ik denk dan ook dat het beeld erg vertekend is.
Het komt veel meer voor dan he denkt. Alleen hangen mensen het niet aan de grote klok. Alleen de stellen die het niet redden, die brengen het naar buiten.
Dit houd het taboe uiteraard ook in stand.
Ik pleit de vreemdganger absoluut niet vrij, maar de andere partij is meestal ook niet onschuldig. (Hoewel je dus mensen hebt die het puur voor de sensatie doen, die laat ik hier buiten beschouwing).
1 op de 3 he? Dan weet je ongeveer hoeveel het er in je kennissenkring zijn.... alleen weet je dat niet.
de wereld wacht om ontdekt te worden
dinsdag 16 maart 2021 om 20:40
Het hangt nogal van de situatie af wie er schuldig is.
Door impotentie van manlief ben ik weleens vreemd gegaan (even verder lezen voor jullie min veroordelen)
Hij wou zich er op geen enkele manier aan laten behandelen. Ego en schaamte. Maar heb nogal een flink libido en vind wel dat mijn man het niet kan maken om mij de rest van het leven seksloos door het leven te laten gaan en van mij mag vragen om mijn grootste hobby op te geven om zijn probleem.
Hij was uiteraard not amused toen ik het opgebiecht had, want zat me totaal niet lekker. Maar ook hij was het er mee eens dat hij niet van mij kon vragen om mij als non door het leven te gaan. We hebben afspraken gemaakt dat het enkel lust mag zijn en dat het geen relatiemateriaal mag zijn. Dan mocht ik zo nu en dan "los" gaan.
Vind in deze situatie mijn man ook wat schuldig omdat hij zich afsluit van elke vorm van intimiteit. Wat ik echt nodig heb.
Vond mijn minnaar niet schuldig, ondanks dat hij wist dat ik getrouwd ben. Schijnt bij jongere mannen (hij was toen 22) trouwens nogal op de bucketlist te staan, seks met een getrouwde "milf" zoals ze dat noemen.
Je kan zo'n jongen dan niet kwalijk nemen dat een single jongeman deze kans grijpt voor just lust.
En dan ikzelf: absoluut schuldig, ik nam het initiatief, had eindelijk weer eens aandacht, voelde me eindelijk eens weer een keer begeerd. Maar wel door omstandigheden in deze situatie geduwd. Ja, had met mezelf kunnen gaan spelen maar is niet echt mijn ding, vind dat niks aan.
Gelukkig weet mijn man dat mijn liefde voor hem onvoorwaardelijk is en dat is wederzijds. Hij weet dat het pure lust is en weet dat ik liefde en lust heel goed kan scheiden.
Ken wel een vrouw die vreemd ging met de baas van haar man die hem telkens liet overwerken of onnodig in kost stuurde zodat zij tijd samen hadden. Ze is er nu met zijn baas vandoor, hij zijn baan kwijt en zij heeft hem geplukt. Dan vind ik wel dat zij en die baas zwaar schuldig zijn en niet de bedrogen echtgenoot
Door impotentie van manlief ben ik weleens vreemd gegaan (even verder lezen voor jullie min veroordelen)
Hij wou zich er op geen enkele manier aan laten behandelen. Ego en schaamte. Maar heb nogal een flink libido en vind wel dat mijn man het niet kan maken om mij de rest van het leven seksloos door het leven te laten gaan en van mij mag vragen om mijn grootste hobby op te geven om zijn probleem.
Hij was uiteraard not amused toen ik het opgebiecht had, want zat me totaal niet lekker. Maar ook hij was het er mee eens dat hij niet van mij kon vragen om mij als non door het leven te gaan. We hebben afspraken gemaakt dat het enkel lust mag zijn en dat het geen relatiemateriaal mag zijn. Dan mocht ik zo nu en dan "los" gaan.
Vind in deze situatie mijn man ook wat schuldig omdat hij zich afsluit van elke vorm van intimiteit. Wat ik echt nodig heb.
Vond mijn minnaar niet schuldig, ondanks dat hij wist dat ik getrouwd ben. Schijnt bij jongere mannen (hij was toen 22) trouwens nogal op de bucketlist te staan, seks met een getrouwde "milf" zoals ze dat noemen.
Je kan zo'n jongen dan niet kwalijk nemen dat een single jongeman deze kans grijpt voor just lust.
En dan ikzelf: absoluut schuldig, ik nam het initiatief, had eindelijk weer eens aandacht, voelde me eindelijk eens weer een keer begeerd. Maar wel door omstandigheden in deze situatie geduwd. Ja, had met mezelf kunnen gaan spelen maar is niet echt mijn ding, vind dat niks aan.
Gelukkig weet mijn man dat mijn liefde voor hem onvoorwaardelijk is en dat is wederzijds. Hij weet dat het pure lust is en weet dat ik liefde en lust heel goed kan scheiden.
Ken wel een vrouw die vreemd ging met de baas van haar man die hem telkens liet overwerken of onnodig in kost stuurde zodat zij tijd samen hadden. Ze is er nu met zijn baas vandoor, hij zijn baan kwijt en zij heeft hem geplukt. Dan vind ik wel dat zij en die baas zwaar schuldig zijn en niet de bedrogen echtgenoot
