Zwanger van een ander.

14-11-2017 11:24 109 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi iedereen,

Hier komt mijn GTST verhaal,

Mijn man en ik zijn al een poosje uit elkaar we zijn 11 jaar samen geweest.
ondertussen allebei al een andere partner gehad.
We lieten elkaar met rust en hadden alleen nog contact voor onze dochter.

Nu 2 maand geleden stuurde hij een bericht dat hij mij erg miste en nog heel veel van mij hield.
Daarna hebben we samen afgesproken en uren gepraat van hoe we het zouden kunnen aanpakken om op nieuw te beginnen.
Alles was goed en we groeiden weer erg naar elkaar toe.

Totdat ik anderhalve week geleden er achter kwam dat ik zwanger was.
Na het allemaal na te hebben gerekend kwamen we tot de conclusie dat het kindje niet van hem kon zijn.
Toen we erachter kwamen was hij zelfs nog een soort van blij en zelf vond ie dit ook een beetje gek, Hij ging gelijk kijken naar baby kleding en andere dingen.

Gisteren heb ik m'n eerste echo gehad en vertelde vol trots dat alles goed was, En toen kwam de klap, Hij kon niet blij voor mij zijn want het deed teveel pijn ( Wat ik absoluut kan begrijpen het is ook niet niks )
Het enige wat mij zo pijn doet is dat we over onze toekomst gehad hebben zelfs met dit kindje erbij en hij zag het helemaal zitten.

Nu wil hij mij niet kwijt want hij zegt dat Hij zoveel van mij houdt.
Maar hij kan zich niet vastleggen aan het kindje.
En zegt dat dit misschien wel veranderd binnen een half jaar etc.
Maar ik kan toch niet een half jaar lang in de stres en vol emoties zitten?

Nu stort mijn hele wereld weer in want het was zo fijn geweest als we gewoon weer een gezin konden zijn met onze dochter en het kindje in mijn buik.

Sorry voor mijn lang verhaal maar niemand weet er iets van.
En inmiddels ben ik een emotioneel wrak met wallen die wallen hebben haha!

Liefs
Alle reacties Link kopieren
Dus eigenlijk vind je dat jouw (ex)man vrolijk het kindje van een ander moet gaan opvoeden en verzorgen?

Je bent nu boos dat hij een week heeft geprobeerd om het te accepteren en voor hem nu duidelijk is geworden dat hij dat niet kan. Wees blij dat hij het nu je al verteld en niet over een paar weken pas.
Mooie woorden zijn niet altijd eerlijk, eerlijke woorden zijn niet altijd mooi.
Alle reacties Link kopieren
Jij moet voor jezelf gaan nadenken wat jij wilt. Wil jij het gezin herstellen, wil je een leven met je dochter en met je ex? Dan weet je denk ik al wat je moet doen. Het is nog niet te laat. Vergeet niet welke keus je ook maakt dat het beide een impact zou zijn. En je weet ook dat zodra je de keus maakt het wel allemaal alleen te doen, je hebt nog een dochter. En die zou dan co ouderschap hebben met de vader. Dan heb je dan nog je baby in de buik, denk aan alle opties.
Alle reacties Link kopieren
Als je echt voor je ex man en jullie eigen gezin wilt gaan dan laat je, hoe verdrietig ook, deze zwangerschap afbreken.
Als je dat niet doet is de kans zo te lezen groot dat jullie (opnieuw) een gebroken gezin worden.
Denk aan je dochter! Zij is het allerbelangrijkst nu.
En verder; wat maakt dat je het nu ineens weer ziet zitten met je man?
Zijn alle problemen die er waren, poef, opgelost?
Alle reacties Link kopieren
Los van of je weer samen komt met je ex, waarom wil je een kind die ongewenst is door de vader. Waarmee je amper een relatie hebt gehad en waar je verder niet mee zal zijn? Hoe is dat voor je dochter dat mama een kind heeft van 1 of andere man die er verder niet meer is? Zij gaat straks naar haar vader, dat kind gaag niet mee. Je maakt er echt een zooitje van zo, terwijl je die hele circus nog kan annuleren. Geen reden om het kind te houden, je hebt er al 1. Ik zou er geen seconde over nadenken.
Alle reacties Link kopieren
Toch toevallig, is dit jouw man?

https://www.ouders.nl/forum/relaties/ex ... andere-man
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
Alle reacties Link kopieren
Lijkt er verdomd veel op...

Sneu allemaal, zeg...
Je baby kan ook van hem zijn.
Toen ik zwanger raakte was het ook 10 weken... Later opeens 8 mijn uitgerekende datum werd dus steeds anders en later dus was het kind jonger.
Bij beide zwangerschappen trouwens.
Dus als ik jou was zou ik er nog eens naar laten kijken.

Het is idd een gtst verhaaltje.
In gtst was het kind ook toch opeens van de andere man.
;-)

Misschien heb je geluk.
En zo niet dan weet je het snel genoeg.
Ik raad geen abortus aan.
jojanneke66 schreef:
14-11-2017 13:40
Toch toevallig, is dit jouw man?

https://www.ouders.nl/forum/relaties/ex ... andere-man
Nou inderdaad. :-D
Alle reacties Link kopieren
jojanneke66 schreef:
14-11-2017 13:40
Toch toevallig, is dit jouw man?

https://www.ouders.nl/forum/relaties/ex ... andere-man
Nee dit is niet mijn man.
Lijkt wel verdacht veel op dezelfde situatie idd!
Alle reacties Link kopieren
maar ben je nou 8, of 10 weken geleden bevrucht?
LadyMadonna schreef:
14-11-2017 14:51
maar ben je nou 8, of 10 weken geleden bevrucht?
Wat maakt het uit? Neem aan dat TO dit zelf wel weet.
Alle reacties Link kopieren
Gewoonanoniem schreef:
14-11-2017 14:39
Nee dit is niet mijn man.
Lijkt wel verdacht veel op dezelfde situatie idd!
Hoe weet je dat zo zeker?
Ksenija schreef:
14-11-2017 13:52
Lijkt er verdomd veel op...

Sneu allemaal, zeg...
Was daar ook al opgevallen zag ik.

TO, is het op korte termijn niet mogelijk erachter te komen wie de vader is, weet ik veel, via een bloedproef of zo? (Geen idee of dat kan, heb er geen verstand van....iemand?)
Want qua tijd zou het kindje dus ook van je man kunnen zijn.
Alle reacties Link kopieren
https://www.dnasolum.nl/soorten-vaderschapstesten/


Als je echt voor je gezin wilt gaat, dan gaat een kind van een ander daar niet aan bijdragen.

Ook voor het kind zelf is het schadelijk om in zo'n situatie op te groeien. Er later achter te komen dat papa niet papa is. Dat de biologische vader het niet gewild had. Dat je man niks herkent in dat kind, dat dat kind zich niet herkent in de vader. Heeft allemaal veel meer invloed dan je denkt, en het komt altijd uit.
Alle reacties Link kopieren
En nu de hamvraag welke forummer Sinbads vrouw is :proud:

TO: je reageert niet op de mogelijkheid tot een abortus. Is dat helemaal uitgesloten?
taqwa schreef:
14-11-2017 15:33
https://www.dnasolum.nl/soorten-vaderschapstesten/


Als je echt voor je gezin wilt gaat, dan gaat een kind van een ander daar niet aan bijdragen.

Ook voor het kind zelf is het schadelijk om in zo'n situatie op te groeien. Er later achter te komen dat papa niet papa is. Dat de biologische vader het niet gewild had. Dat je man niks herkent in dat kind, dat dat kind zich niet herkent in de vader. Heeft allemaal veel meer invloed dan je denkt, en het komt altijd uit.
Ah, het is dus mogelijk. Ik zou zo'n test sterk overwegen, juist om te voorkomen wat je hierboven beschrijft idd., en van daaruit een beslissing nemen (maar misschien denk ik te makkelijk).
Alle reacties Link kopieren
Stel jezelf voor dat er nu op dit moment een andere vrouw zwanger van hem is en dat hij wil dat jij dit kind met hem samen opvoedt.
Zou jij dat kunnen?
When they go low, we go high. (M.Obama)
kerol schreef:
14-11-2017 11:44
Ik vind het razend knap van je man dat hij heeft geprobeerd enthousiast te zijn over het kind van een ander.

Heel simpel, de bal ligt bij jou wat je wil met deze situatie. Je gaan wentelen in teleurstelling over zijn verdwenen enthousiasme dient geen enkel doel, zijn wisselende gevoel is volkomen begrijpelijk.
Inderdaad.
Hoe weet je of dat wel of niet je partner/ ex is? Vind wel erg veel gelijkenis. Heb je het gevraagd? Of gênant dat er staat dat je voor een ander ging (kan ik ook begrijpen, maar iedereen maakt fouten en het gras leek misschien groener dan dat het was).

Een van de redenen dat jullie weer samen zijn is toch denk ook wel je dochter? Gescheiden gezin, gedoe, missen?
De volgende baby gaat misschien nooit naar zijn bio papa. Lijkt mij zo erg als de papa de baby niet wil hebben. Wat ga je tegen baby zeggen dan? Liegen dat je huidige partner (als het wel aan blijft) de papa is komt vaak uit. En ik heb van dichtbij daar de ellende eens van gezien. Hoop dat je dat niet van plan bent? Van jongs af aan eerlijk over zijn. Zodat nooit dat grote moment komt met kans op eerdere uitkomst door derden.
kerol schreef:
14-11-2017 11:44
Ik vind het razend knap van je man dat hij heeft geprobeerd enthousiast te zijn over het kind van een ander.

Heel simpel, de bal ligt bij jou wat je wil met deze situatie. Je gaan wentelen in teleurstelling over zijn verdwenen enthousiasme dient geen enkel doel, zijn wisselende gevoel is volkomen begrijpelijk.
Ook mee eens.
Alle reacties Link kopieren
Ik zit even de reacties van iedereen te lezen en sorry vind sommige mensen heel grof. Ze geeft duidelijk aan dat het kindje voor haar wel gewenst is dus waarom wordt er gezegd dat abortus beter is? Als iemand zwanger is en echt het kindje niet wil ja dan is een abortus beter ja. Dit is niet aan de orde want ze wil het kindje houden al was het niet gepland. Dat haar partner er niet mee kan leven is een ander verhaal. Je kan je leven lang spijt hebben van een abortus (ik zelf nooit gedaan maar wel een naaste van mij). En waarom zouden zij en d'r dochter niet gelukkig kunnen worden ongeacht wat haar partner beslist? Het klopt dat het niet het ideale plaatje is maar ach welk mens heeft dat nou wel? Als haar partner bijdraait zou dat heel mooi zijn voor haar en de kinderen maar zo niet dan is dat ook ok en kan ze haar kinderen genoeg liefde geven dat ze ongeacht de ongeplande zwangerschap toch gelukkig zijn. Geluk zit in jezelf en dat kan ze haar kinderen ook leren en liefde geven. Want dat is er nodig om gelukkig te zijn. Vind het zo kort door de bocht dat er wordt gezegd neem een abortus anders kies je niet voor je andere kind! Dus het lieve kindje dat over plus minus 7 maanden geboren wordt heeft al het leven van haar/zijn zus verpest omdat hij geboren is? Wie weet hebben ze later zo een goede band en kunnen ze niet zonder elkaar. Abortus moet je alleen doen als je echt niet kan of wil zorgen voor een kindje.
Alle reacties Link kopieren
Suy schreef:
14-11-2017 13:10
Als je echt voor je ex man en jullie eigen gezin wilt gaan dan laat je, hoe verdrietig ook, deze zwangerschap afbreken.
Als je dat niet doet is de kans zo te lezen groot dat jullie (opnieuw) een gebroken gezin worden.
Denk aan je dochter! Zij is het allerbelangrijkst nu.
En verder; wat maakt dat je het nu ineens weer ziet zitten met je man?
Zijn alle problemen die er waren, poef, opgelost?
Helemaal eens met deze post!
taqwa schreef:
14-11-2017 15:33
Ook voor het kind zelf is het schadelijk om in zo'n situatie op te groeien. Er later achter te komen dat papa niet papa is. Dat de biologische vader het niet gewild had. Dat je man niks herkent in dat kind, dat dat kind zich niet herkent in de vader. Heeft allemaal veel meer invloed dan je denkt, en het komt altijd uit.
.
Hier ben ik het grotendeels mee eens. Wat schiet dit kind ermee op geboren te worden in de chaos die jouw leven momenteel is?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben vreselijk liberaal maar lees wel met enige verbazing met welk gemak hier iemand wordt geadviseerd om maar een abortus te ondergaan omdat de relatie die eerder al is gestrand anders geen kans van slagen heeft.
Maar ja, wie ben ik. Ik heb al moeite om een krant, die ik tig keer gelezen heb, weg te gooien.
Alle reacties Link kopieren
En als je de reacties onder het stuk van Bassie leest (ouders.nl) is duidelijk dat die niet bij to hoort.
wheeler45 wijzigde dit bericht op 15-11-2017 00:30
Reden: Oeps, wel de goede naam overschrijven anders begrijpt niemand het meer
5.21% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven