Seks
alle pijlers
afwijzen partner
woensdag 28 februari 2024 09:36
Ola, frustratiepost en/of vraag hoe dat bij anderen zit.
situatie: samengesteld gezin, 15 jaar bij elkaar. relatie ups en downs (zoals overal). Vrouw in overgang. weinig seks, man voelt zich vaak afgewezen. vrouw wil soms wel knuffelen, maar niet als de strijk, overgang, geen energie, ditjes en datjes etc. kortom er is altijd wel een reden om niet te vrijen. Ondertussen draait de satisfyer overuren.
Nu snap ik wel dat zelfbevrediging erbij hoorten los staat van seks met partner. Dat gun ik haar ook van harte. Doe het zelf ook wel eens, maar niet in de mate dat zij dit doet.
Vind het bijzonder dat ze mij telkens afwijst onder noemer geen zin, veranderde behoefte, overgang, niet vochtig, niet opgewonden terwijl ze dagelijks masturbeert.
Is het raar dat ik dan twijfel aan onze relatie? Het is echt niet zo dat ik haar dagelijks wil bespringen.
Hoe werkt dat bij anderen?
situatie: samengesteld gezin, 15 jaar bij elkaar. relatie ups en downs (zoals overal). Vrouw in overgang. weinig seks, man voelt zich vaak afgewezen. vrouw wil soms wel knuffelen, maar niet als de strijk, overgang, geen energie, ditjes en datjes etc. kortom er is altijd wel een reden om niet te vrijen. Ondertussen draait de satisfyer overuren.
Nu snap ik wel dat zelfbevrediging erbij hoorten los staat van seks met partner. Dat gun ik haar ook van harte. Doe het zelf ook wel eens, maar niet in de mate dat zij dit doet.
Vind het bijzonder dat ze mij telkens afwijst onder noemer geen zin, veranderde behoefte, overgang, niet vochtig, niet opgewonden terwijl ze dagelijks masturbeert.
Is het raar dat ik dan twijfel aan onze relatie? Het is echt niet zo dat ik haar dagelijks wil bespringen.
Hoe werkt dat bij anderen?
woensdag 28 februari 2024 09:59
Na meer dan 25 jaar mentaal en fysiek beschikbaar te zijn geweest voor (een) man en kinderen was ik er tijdens de overgang ook wel even helemaal klaar mee. Geen polonaise meer aan mijn hoofd en lijf. Laat me met rust. Zoek het zelf maar een poosje uit. Bozig ook wel. Bij vlagen afkeer voelen. Maar vooral een hele sterke behoefte om mijn aandacht volledig te richten op mezelf. Ik ben er van overtuigd dat het een hele normale natuurlijke gang van zaken is, want het komt heel vaak voor. Wel wilde ik graag mijn relatie goed houden dus hebben we hier heel veel over gesproken, wie voelt wat, compromissen gesloten, veel begrip getoond, etc. Na jaren is alles in een rustiger en heel prettig vaarwater gekomen. De relatie is beter dan ooit.
Oh, en even snel tot een hoogtepunt komen is een fysieke behoefte en niet te vergelijken met seks met een partner. Het zegt verder niets over je relatie. Met een partner erbij moet je weer aandacht geven, letten op elkaars reactie, bij de les blijven etc. Dat kost moeite en blijkbaar zit dat er nu even niet in bij je partner.
Oh, en even snel tot een hoogtepunt komen is een fysieke behoefte en niet te vergelijken met seks met een partner. Het zegt verder niets over je relatie. Met een partner erbij moet je weer aandacht geven, letten op elkaars reactie, bij de les blijven etc. Dat kost moeite en blijkbaar zit dat er nu even niet in bij je partner.
woensdag 28 februari 2024 10:35
Wat een bijzondere manier van kijken naar je relatie. Alsof je een willoos slachtoffer bent geweest van 25 jaar relatie hebben, daar zelf geen behoefte aan had en zelf niets uit hebt gehaald. En dan ook nog straffend en bozig zijn op partner. Een relatie heb je ook echt voor je zelf, kinderen heb je echt zelf gekozen, daarvoor beschikbaar moeten zijn, dus ook. Hopelijk wilde je ook beschikbaar zijn voor hen. Het is je niet overkomen. Daarnaast is het vast niet zo dat je in die 25 jaar, 0,0 ruimte voor jezelf hebt gehad. Gezien je de relatie wilde behouden, heb je er zelf al die tijd ook voldoende uit gehaald om de relatie te willen voortzetten.Fleur48 schreef: ↑28-02-2024 09:59Na meer dan 25 jaar mentaal en fysiek beschikbaar te zijn geweest voor (een) man en kinderen was ik er tijdens de overgang ook wel even helemaal klaar mee. Geen polonaise meer aan mijn hoofd en lijf. Laat me met rust. Zoek het zelf maar een poosje uit. Bozig ook wel. Bij vlagen afkeer voelen. Maar vooral een hele sterke behoefte om mijn aandacht volledig te richten op mezelf. Ik ben er van overtuigd dat het een hele normale natuurlijke gang van zaken is, want het komt heel vaak voor. Wel wilde ik graag mijn relatie goed houden dus hebben we hier heel veel over gesproken, wie voelt wat, compromissen gesloten, veel begrip getoond, etc. Na jaren is alles in een rustiger en heel prettig vaarwater gekomen. De relatie is beter dan ooit.
Oh, en even snel tot een hoogtepunt komen is een fysieke behoefte en niet te vergelijken met seks met een partner. Het zegt verder niets over je relatie. Met een partner erbij moet je weer aandacht geven, letten op elkaars reactie, bij de les blijven etc. Dat kost moeite en blijkbaar zit dat er nu even niet in bij je partner.
woensdag 28 februari 2024 10:36
Dat ding maakt me een pokkeherrie
woensdag 28 februari 2024 10:48
dank je wel voor je heldere en oprechte reactie. Fijn om dit vanuit een vrouwelijke ervaring te lezen. Hier kan ik iets meeFleur48 schreef: ↑28-02-2024 09:59Na meer dan 25 jaar mentaal en fysiek beschikbaar te zijn geweest voor (een) man en kinderen was ik er tijdens de overgang ook wel even helemaal klaar mee. Geen polonaise meer aan mijn hoofd en lijf. Laat me met rust. Zoek het zelf maar een poosje uit. Bozig ook wel. Bij vlagen afkeer voelen. Maar vooral een hele sterke behoefte om mijn aandacht volledig te richten op mezelf. Ik ben er van overtuigd dat het een hele normale natuurlijke gang van zaken is, want het komt heel vaak voor. Wel wilde ik graag mijn relatie goed houden dus hebben we hier heel veel over gesproken, wie voelt wat, compromissen gesloten, veel begrip getoond, etc. Na jaren is alles in een rustiger en heel prettig vaarwater gekomen. De relatie is beter dan ooit.
Oh, en even snel tot een hoogtepunt komen is een fysieke behoefte en niet te vergelijken met seks met een partner. Het zegt verder niets over je relatie. Met een partner erbij moet je weer aandacht geven, letten op elkaars reactie, bij de les blijven etc. Dat kost moeite en blijkbaar zit dat er nu even niet in bij je partner.
woensdag 28 februari 2024 10:56
Ik beschrijf hoe mijn ervaring was. Uit die tijd. Onder invloed van mijn veranderende hormonen. Dat had zijn weerslag op mijn lijf en mentale gesteldheid. Net zoals hormonen iedere maand ongewild je lichaam en geest beïnvloeden vanwege de menstruatie (huilerig, moe, futloos, snel boos, geprikkeld) De overgang is dat, maar dan 100 keer erger. Plus je krijgt te maken met een veranderend lijf en niet ten goede. Afscheid nemen van je jeugdigheid, vruchtbaarheid, kinderen die uitvliegen, terug kijken op je leven, het verdriet wat je kunt ervaren, maar ook een bepaalde kracht om de volgende periode anders in te gaan richten, etc etc. Ervoor en erna dacht ik er uiteraard anders over, maar tijdens de overgang was dit wat ik voelde. Jammer dat je daar zo’n enorm oordeel over hebt, maar ik snap dat je het niet kunt begrijpen als je het niet hebt meegemaakt, of een hele milde overgang hebt gehad.aardbeioeries schreef: ↑28-02-2024 10:35Wat een bijzondere manier van kijken naar je relatie. Alsof je een willoos slachtoffer bent geweest van 25 jaar relatie hebben, daar zelf geen behoefte aan had en zelf niets uit hebt gehaald. En dan ook nog straffend en bozig zijn op partner. Een relatie heb je ook echt voor je zelf, kinderen heb je echt zelf gekozen, daarvoor beschikbaar moeten zijn, dus ook. Hopelijk wilde je ook beschikbaar zijn voor hen. Het is je niet overkomen. Daarnaast is het vast niet zo dat je in die 25 jaar, 0,0 ruimte voor jezelf hebt gehad. Gezien je de relatie wilde behouden, heb je er zelf al die tijd ook voldoende uit gehaald om de relatie te willen voortzetten.
anoniem_65df5944b964c wijzigde dit bericht op 28-02-2024 11:09
11.17% gewijzigd
woensdag 28 februari 2024 10:59
Dat is fijn !ranonkelkabonkel schreef: ↑28-02-2024 10:48dank je wel voor je heldere en oprechte reactie. Fijn om dit vanuit een vrouwelijke ervaring te lezen. Hier kan ik iets mee
woensdag 28 februari 2024 11:12
Heeft die van haar een oplader?ranonkelkabonkel schreef: ↑28-02-2024 10:46Als die 2 x per week op de oplader naast ons bed ligt ga ik ervan uit dat ie niet leeg is vanwege de kou
En uit je reactie dat dat ding herrie maakt, begrijp ik dat ze dat dus naast je in bed doet? Dat is wel een beetje bijzonder
woensdag 28 februari 2024 11:14
Ik denk echt dat je hier op een open manier met haar over kan praten. Niet per se met doel “meer seks” maar meer “meer begrip voor elkaar”. Zoals al gezegd is masturbatie vaak iets heel anders dan seks met een partner, “even” een orgasme krijgen kan ook om tot rust te komen, zelfs in te slapen, terwijl ze misschien inderdaad totaal niet opgewonden is.
Bij seks met een partner ben moet je toch wel echt zin hebben, zoals door iemand al gezegd meer actief erbij zijn, er spelen misschien onzekerheden. Als er bij jou frustratie en onzekerheid opkomt hierdoor, is het dus vooral tijd voor een goed (en vooral niet verwijtend) gesprek.
Bij seks met een partner ben moet je toch wel echt zin hebben, zoals door iemand al gezegd meer actief erbij zijn, er spelen misschien onzekerheden. Als er bij jou frustratie en onzekerheid opkomt hierdoor, is het dus vooral tijd voor een goed (en vooral niet verwijtend) gesprek.
woensdag 28 februari 2024 11:19
Beetje onzinnige reactie dit.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑28-02-2024 11:12Heeft die van haar een oplader?
En uit je reactie dat dat ding herrie maakt, begrijp ik dat ze dat dus naast je in bed doet? Dat is wel een beetje bijzonder
Snap dat goed lezen lastig is maar toch..... Ik schrijf nergens dat ie lawaai maakt. Dat schrijft een andere poster.
Dat je niet weet dat de satisfyer een oplader heeft zegt mij dat je het apparaat niet kent.
woensdag 28 februari 2024 11:21
Dank. Ook hier kan ik iets meeCharlie591 schreef: ↑28-02-2024 11:14Ik denk echt dat je hier op een open manier met haar over kan praten. Niet per se met doel “meer seks” maar meer “meer begrip voor elkaar”. Zoals al gezegd is masturbatie vaak iets heel anders dan seks met een partner, “even” een orgasme krijgen kan ook om tot rust te komen, zelfs in te slapen, terwijl ze misschien inderdaad totaal niet opgewonden is.
Bij seks met een partner ben moet je toch wel echt zin hebben, zoals door iemand al gezegd meer actief erbij zijn, er spelen misschien onzekerheden. Als er bij jou frustratie en onzekerheid opkomt hierdoor, is het dus vooral tijd voor een goed (en vooral niet verwijtend) gesprek.
woensdag 28 februari 2024 11:50
Euh, ik heb er 2, maar deze werken gewoon op batterijen. Zoals alle satisfyers die ik ken. Maar maakt mij niet uit verder.ranonkelkabonkel schreef: ↑28-02-2024 11:19Beetje onzinnige reactie dit.
Snap dat goed lezen lastig is maar toch..... Ik schrijf nergens dat ie lawaai maakt. Dat schrijft een andere poster.
Dat je niet weet dat de satisfyer een oplader heeft zegt mij dat je het apparaat niet kent.
En ik had idd niet goed gelezen wie schreef dat dat ding herrie maakt, excuus
woensdag 28 februari 2024 12:11
Die van mij moeten aan de lader, met zo'n magneetding. Je hebt idd ook op batterijen, maar ook voor aan de lader.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑28-02-2024 11:50Euh, ik heb er 2, maar deze werken gewoon op batterijen. Zoals alle satisfyers die ik ken. Maar maakt mij niet uit verder.
En ik had idd niet goed gelezen wie schreef dat dat ding herrie maakt, excuus
woensdag 28 februari 2024 12:19
Ik waardeer je bijdrage, het helpt om een minder gewillige partner beter te begrijpen. Maar ik snap ook dat het een tegengestelde reactie oproept. Als een man zegt dat hij last van hormonen heeft, een veranderend lichaam, afscheid van jeugdigheid, en dat hij zijn vrouw daarom niet meer aanraakt of juist valt voor een jongere versie, dan lachen we hem allemaal uit. Dan staat ons oordeel ook klaar.Fleur48 schreef: ↑28-02-2024 10:56Ik beschrijf hoe mijn ervaring was. Uit die tijd. Onder invloed van mijn veranderende hormonen. Dat had zijn weerslag op mijn lijf en mentale gesteldheid. Net zoals hormonen iedere maand ongewild je lichaam en geest beïnvloeden vanwege de menstruatie (huilerig, moe, futloos, snel boos, geprikkeld) De overgang is dat, maar dan 100 keer erger. Plus je krijgt te maken met een veranderend lijf en niet ten goede. Afscheid nemen van je jeugdigheid, vruchtbaarheid, kinderen die uitvliegen, terug kijken op je leven, het verdriet wat je kunt ervaren, maar ook een bepaalde kracht om de volgende periode anders in te gaan richten, etc etc. Ervoor en erna dacht ik er uiteraard anders over, maar tijdens de overgang was dit wat ik voelde. Jammer dat je daar zo’n enorm oordeel over hebt, maar ik snap dat je het niet kunt begrijpen als je het niet hebt meegemaakt, of een hele milde overgang hebt gehad.
Nogmaals, alle begrip voor wat je schrijft, maar hoe pakte je deze periode aan als koppel? Hoe zijn jullie hier sterker uit gekomen? Hoe ging je man om met de afwijzing? Wat voor vooruitzicht had hij?
woensdag 28 februari 2024 12:43
Ik deel je mening en gevoel over haar post. Ik begrijp de reactie van Fleur48 ook niet. Zoals zij het omschrijft, klinkt het alsof ze alles voor anderen heeft gedaan en het nu eindelijk tijd is voor zichzelf. Terwijl ik mag aannemen dat niemand haar gedwongen heeft om een relatie met haar man te hebben en kinderen te krijgen. Ik ga er vanuit dat ze dat net zoveel voor zichzelf gedaan heeft als haar man dat voor zichzelf gedaan heeft. Dus dat "eindelijk ruimte innemen en eindelijk mezelf op de eerste plek zetten" klinkt als een excuus voor egoisme die niet op z'n plek is. Waar die boosheid dan vandaan komt is me ook heel onduidelijk. Als ze al die jaren ervoor ontevreden was geweest, had ze tóen haar mond moeten opentrekken en niet een soort strafmaatregel achteraf verzinnen.aardbeioeries schreef: ↑28-02-2024 10:35Wat een bijzondere manier van kijken naar je relatie. Alsof je een willoos slachtoffer bent geweest van 25 jaar relatie hebben, daar zelf geen behoefte aan had en zelf niets uit hebt gehaald. En dan ook nog straffend en bozig zijn op partner. Een relatie heb je ook echt voor je zelf, kinderen heb je echt zelf gekozen, daarvoor beschikbaar moeten zijn, dus ook. Hopelijk wilde je ook beschikbaar zijn voor hen. Het is je niet overkomen. Daarnaast is het vast niet zo dat je in die 25 jaar, 0,0 ruimte voor jezelf hebt gehad. Gezien je de relatie wilde behouden, heb je er zelf al die tijd ook voldoende uit gehaald om de relatie te willen voortzetten.
Ze kan haar beleving meegeven en misschien herkent to het. Maar het is geen geaccepteerde manier van denken als daar geen aanleiding toe was. En overgang op zichzelf is geen reden om zo'n weerstand te voelen tot je partner. Een slechte communicatie, weinig respect binnen de relatie, zijn dat mogelijk wel. Maar dan heb je andere problemen en heeft dat op zichzelf niks met overgang te maken.
woensdag 28 februari 2024 12:58
woensdag 28 februari 2024 13:00
Natuurlijk ga je praten met haar, vaak ligt er veel meer onder (dat zie je ook aan de post van Fleur)
Is ze verder wel gelukkig?
Maar ook na veel praten kan het zijn, dat je er niet samen uitkomt op dit punt. En dan moet jij de keus maken. Als je niet bij haar weg wil, accepteer je dus een slecht seksleven. Drammen heeft geen zin
Is ze verder wel gelukkig?
Maar ook na veel praten kan het zijn, dat je er niet samen uitkomt op dit punt. En dan moet jij de keus maken. Als je niet bij haar weg wil, accepteer je dus een slecht seksleven. Drammen heeft geen zin
woensdag 28 februari 2024 13:14
Iedereen lost dat anders op. Bij uiteenlopende behoeftes kan elkaar de vrijheid geven om het bij anderen te mogen zoeken een oplossing zijn. Maar dat werkt alleen als beiden daarvoor kiezen.
Maar eerst zou ik eens een goed gesprek hebben hierover met jouw vrouw. Heeft ze teveel op haar bord? Zijn er lichamelijke ongemakken? Als jij de reden weet hoef je je wellicht niet meer afgewezen te voelen. Dat zou denk ik al een hoop frustratie wegnemen.
En masturbatie is geen vervanging van seks. Ook al snap ik dat het je steekt in combinatie met dat jouw vrouw geen zin heeft in seks. Dat moet je niet op jezelf gaan betrekken.
Maar eerst zou ik eens een goed gesprek hebben hierover met jouw vrouw. Heeft ze teveel op haar bord? Zijn er lichamelijke ongemakken? Als jij de reden weet hoef je je wellicht niet meer afgewezen te voelen. Dat zou denk ik al een hoop frustratie wegnemen.
En masturbatie is geen vervanging van seks. Ook al snap ik dat het je steekt in combinatie met dat jouw vrouw geen zin heeft in seks. Dat moet je niet op jezelf gaan betrekken.
woensdag 28 februari 2024 13:50
Oef, heftig herken er gelukkig niets van.Fleur48 schreef: ↑28-02-2024 10:56Ik beschrijf hoe mijn ervaring was. Uit die tijd. Onder invloed van mijn veranderende hormonen. Dat had zijn weerslag op mijn lijf en mentale gesteldheid. Net zoals hormonen iedere maand ongewild je lichaam en geest beïnvloeden vanwege de menstruatie (huilerig, moe, futloos, snel boos, geprikkeld) De overgang is dat, maar dan 100 keer erger. Plus je krijgt te maken met een veranderend lijf en niet ten goede. Afscheid nemen van je jeugdigheid, vruchtbaarheid, kinderen die uitvliegen, terug kijken op je leven, het verdriet wat je kunt ervaren, maar ook een bepaalde kracht om de volgende periode anders in te gaan richten, etc etc. Ervoor en erna dacht ik er uiteraard anders over, maar tijdens de overgang was dit wat ik voelde. Jammer dat je daar zo’n enorm oordeel over hebt, maar ik snap dat je het niet kunt begrijpen als je het niet hebt meegemaakt, of een hele milde overgang hebt gehad.
Vond het een vreemde manier hoe je het omschreef alsof je gedwongen was...
En gelukkig heeft niet iedereen in de overgang deze ervaring...
woensdag 28 februari 2024 13:59
Met het masturberen zou ik alleen maar blij zijn als ik jou was, dat houdt juist de deur op een kier. Als ze helemaal nergens behoefte aan zou hebben zou ik me pas zorgen gaan maken. Zoals eerder al opgemerkt is het niet te vergelijken met seks hebben. Je satisfyer beoordeelt je niet op je uiterlijk, of op wat je aan hebt of hoeveel geluid je zelf maakt, je satisfyer is altijd beschikbaar en niet alleen om 8 s ochtends of 's avonds. Het is sneller, makkelijker en dient eigenlijk vaak ook een totaal ander doel en gevoel. Misschien is ze wel heel onzeker over zichzelf op het moment, meer nog dan jij. Het kan even duren om uit te balanceren of vrede te sluiten met je veranderende lijf. Je zou eens kunnen onderzoeken welke behoefte ze voornamelijk wel heeft en kijken of je daar iets bij te bieden hebt. Maar vanuit de verwijtsfeer of een voorwathoortwat achtig modus ben je kansloos.
Lorem Ipsum
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
