Geen sex. Wat nu?

14-11-2019 20:25 60 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ok, dit zal een raar topic worden ben ik bang. Maar ik weet echt niet meer wat ik moet denken of doen.
Mijn man en ik zijn 6 jaar samen.
Ons sexleven is nooit enorm super geweest. In het begin hadden we niet heel vaak sex, zijn verklaring was dat het leuke er dan snel af zou zijn. Inmiddels hebben we kinderen en zijn we een aantal jaar verder. Na de bevalling hebben we een tijdje wat meer sex gehad maar sinds 3 jaar nauwelijks. Eerst nog 4x in t jaar omdat ik graag nog een kindje wilde. Maar dat ging allemaal zo moeizaam dat ik gestopt ben met aangeven/vragen/verleiden/initiatief nemen.
En dus hebben we de afgelopen 2 jaar maar 2x sex gehad. De laatste keer is alweer een jaar geleden.
Ik heb het onderwerp al vaak aangekaart. Mijn man komt niet verder dan: het ligt niet aan jou.
Mijn man is sowieso niet zo'n sexfan hoor. Hij beft niet, tongzoent niet, knuffelt niet. Hij lijkt geen enkele behoefte aan intimiteit te hebben.
Als we knuffelen dan is het omdat ik hem knuffel en hij ondergaat het. Het wordt niet beantwoord. De sex an sich was ook echt maar een 5je.
Mijn man is fit en gezond. Ziet er best goed uit. Ik heb het idee dat hij of homo is (maar dat kan ik mij niet voorstellen) of dat hij een erectie stoornis heeft (als ik mij bedenk hoe de sex steeds gegaan is, zeker de laatste 3 jaar).
Aan mij ligt het ook niet hoor. Ik zie er goed uit. Ben schoon ect. Het is echt iets anders.
Wat moet ik hier nu mee? Ik ben nog jong (nog geen 40) en ik mis her enorm. Aangeraakt worden, zoenen, knuffelen, vrijen en geile sex. Ik mis het allemaal. Ik heb dus de keuze; scheiden (iets wat ik eigenlijk helemaal niet wil), vreemdgaan (wil ik eigenlijk ook niet en ik ben nogal kieskeurig) of zonder sex door het leven (maar dat wil ik ook niet, ik word van dat idee alleen al heel verdrietig)

Hebben jullie tips? Een vriendin opperde al een hacker voor zn laptop in te huren om te kijken op welke sites hij zit.
Ik geloof echt niet dat hij een ander heeft. Daar zie ik hem niet voor aan.
Alle reacties Link kopieren
ikBedoelHetGoed schreef:
14-11-2019 22:51
Of hij is a-seksueel.
Heb ik idd ook aangedacht en aangekaart. Hij geeft aan dat dag niet geval is en dat het (uiteraard) niet aan mij ligt.
Mijn man komt niet verder dan: het ligt niet aan jou.

Ik zou om te beginnen eens flink doorvragen. Dit is natuurlijk een antwoord van niks. Daar kun je je partner niet mee afschepen.
Alle reacties Link kopieren
Sabbbje0307 schreef:
16-11-2019 21:17
Heb ik idd ook aangedacht en aangekaart. Hij geeft aan dat dag niet geval is en dat het (uiteraard) niet aan mij ligt.
Maar waar ligt het dan wél aan? Heb je wel eens flink doorgevraagd? Het moet ergens vandaan komen, aseksualiteit of homo seksualiteit lijkt het meest voor de hand liggend, maar als hij in alle toonaarden ontkent, wat is het dan wel?
Sabbbje0307 schreef:
16-11-2019 21:17
Heb ik idd ook aangedacht en aangekaart. Hij geeft aan dat dag niet geval is en dat het (uiteraard) niet aan mij ligt.

Hij wil geen intimiteit en geen seks en het ligt niet aan jou, maar hij is niet aseksueel
... ahum ...
wat blijft er dan over : aseksueel in staat van ontkenning.

Als je zo veel jaar dezelfde ervaring hebt, dan denk ik dat je vrij veilig (no pun) kan concluderen dat je man wel as-seksueel is. Wat daar dan weer de onderliggende oorzaak van is, is niet zo interessant aangezien hij al die jaren ook niet de behoefte heeft gehad er iets aan te doen. Hij ziet het duidelijk niet als een probleem/tekortkoming. Op basis daarvan zou ik ook denken dat relatietherapie of een seksuoloog geen zin heeft om dit op te lossen; wel om er mee om te gaan.

Berusten, een compromis zoeken of extern invullen. Dat zijn denk ik de opties die je dan hebt.
...of dat hij een erectie stoornis heeft (als ik mij bedenk hoe de sex steeds gegaan is, zeker de laatste 3 jaar).

Ik denk maar zo dat je de oorzaak in deze hoek moet zoeken.
Hoe is dat kind er gekomen?

Als er ook geen spontane knuffel, kus, ... van af kan zou ik uit elkaar gaan.
Ik heb speciaal voor dit topic een account aangemaakt en ben uit de meeleesmodus gegaan.

Mijn man en ik hebben een relatie van 20 jaar. En we hebben al zo'n 17 jaar geen seks meer omdat mijn man er geen behoefte aan heeft. Als iemand me dit van tevoren had verteld was ik hier nooit aan begonnen en ik had mijn relatie zeker weten dan verbroken.

In het begin is er vreselijk veel ruzie over geweest, is er veel over gesproken, veel om gehuild, gedreigd, beloftes gedaan. Maar het heeft niet mogen baten. En tegen beter weten in bleef ik hopen dat het goed zou komen.

Het stomme is dat het niet hebben van seks ook went en mijn libido is uiteindelijk ook naar een nulpunt gezakt.
Ik ben nu 50 jaar en ik berust er in dat mijn man een broer/zus relatie hebben. Want ben ik beter af als ik nu bij hem weg zou gaan? Ik denk van niet.

Jij bent nog jong en ik denk dat je voor jezelf moet kiezen als je hier geen genoegen mee neemt.
Bontardi schreef:
16-11-2019 21:57
Ik heb speciaal voor dit topic een account aangemaakt en ben uit de meeleesmodus gegaan.

Mijn man en ik hebben een relatie van 20 jaar. En we hebben al zo'n 17 jaar geen seks meer omdat mijn man er geen behoefte aan heeft. Als iemand me dit van tevoren had verteld was ik hier nooit aan begonnen en ik had mijn relatie zeker weten dan verbroken.

In het begin is er vreselijk veel ruzie over geweest, is er veel over gesproken, veel om gehuild, gedreigd, beloftes gedaan. Maar het heeft niet mogen baten. En tegen beter weten in bleef ik hopen dat het goed zou komen.

Het stomme is dat het niet hebben van seks ook went en mijn libido is uiteindelijk ook naar een nulpunt gezakt.
Ik ben nu 50 jaar en ik berust er in dat mijn man een broer/zus relatie hebben. Want ben ik beter af als ik nu bij hem weg zou gaan? Ik denk van niet.

Jij bent nog jong en ik denk dat je voor jezelf moet kiezen als je hier geen genoegen mee neemt.
Je bent pas 50. Dan kun je nog prima een hele lange leuke relatie hebben. Ik snap niet dat je daar niet voor gaat.
DS1971 schreef:
16-11-2019 22:13
Je bent pas 50. Dan kun je nog prima een hele lange leuke relatie hebben. Ik snap niet dat je daar niet voor gaat.
Of dat je daar niet 10 à 12 jaar geleden voor bent gegaan als het probleem zich al 14 jaar stelt.

Toen was je 38 à 40.
Marnamai schreef:
16-11-2019 22:14
Of dat je daar niet 10 à 12 jaar geleden voor bent gegaan als het probleem zich al 14 jaar stelt.

Toen was je 38 à 40.
Ja, ook. Maar dat is nu een vaststaand feit. ;)
Alle reacties Link kopieren
Je bent nooit te oud om je leven een positieve draai te geven.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
DS1971 schreef:
16-11-2019 22:13
Je bent pas 50. Dan kun je nog prima een hele lange leuke relatie hebben. Ik snap niet dat je daar niet voor gaat.
Ik snap je reactie en ik wist dat die zou komen.
Maar die lange leuke relatie waar jij het over hebt, komt niet vanzelf. Als ik mijn relatie nu verbreek is er geen enkele garantie dat ik hierna nog een fijne relatie ga krijgen.
En ondanks het gebrek aan intimiteit houd ik wel heel veel van mijn man.

Toen ik jonger was, was dat ook het geval. En wat ik al aangaf, tegen beter weten in bleef ik hopen dat het goed zou komen.
Vandaar ook mijn advies aan TO, als je vreest dat dit een onoverkomelijk punt in je relatie is en je hebt de mogelijkheid om deze relatie te beëindigen zou ik het doen.
Bontardi schreef:
17-11-2019 02:08
Ik snap je reactie en ik wist dat die zou komen.
Maar die lange leuke relatie waar jij het over hebt, komt niet vanzelf. Als ik mijn relatie nu verbreek is er geen enkele garantie dat ik hierna nog een fijne relatie ga krijgen.
En ondanks het gebrek aan intimiteit houd ik wel heel veel van mijn man.

Toen ik jonger was, was dat ook het geval. En wat ik al aangaf, tegen beter weten in bleef ik hopen dat het goed zou komen.
Vandaar ook mijn advies aan TO, als je vreest dat dit een onoverkomelijk punt in je relatie is en je hebt de mogelijkheid om deze relatie te beëindigen zou ik het doen.
Als je in deze relatie blijft heb je de garantie dat je geen leuke relatie meer zal krijgen.

Ik snap dat het een hele stap is, maar over 10 jaar heb je wellicht hetzelfde gevoel als nu, maar dan wellicht: had ik die stap maar gezet toen ik 50 was.
Alle reacties Link kopieren
Wij hadden hetzelfde probleem: hadden. Onze behoeften op het gebied van intimiteit bleken ver uiteen te liggen. Ik vind aangeraakt worden en wat steviger seks heerlijk, hij heeft meer behoefte aan een goed gesprek en tedere omhelzingen. Omdat we van elkaar houden hebben we niet langer onze eigen behoeften centraal gesteld, maar die van elkaar. Ik doe mijn best om het hem naar de zin te maken en omgekeerd. Voorwaarde is wel dat je duidelijk bent in waar je naar verlangt, dus als het ware inzage geeft in jouw gebruiksaanwijzing. Dat heeft geholpen, het voldoet niet aan ons ideaal, maar we zijn er beide blijere mensen van geworden. En het is fijn om te weten en te merken in woorden en daden, dat degene van wie je houdt, zijn best doet om jou gelukkig(er) te maken.
Love is the meaning of life
Alle reacties Link kopieren
Sabbje, ik herken je verhaal. Net als Marre12345 heb ik uiteindelijk, na 18 jaar, gekozen voor een minnaar en dat is uitgekomen. Ook mijn man werd daarna ineens wel actief in bed. Wat vervolgens ook frustreert omdat hij het al die jaren daarvoor, ondanks al mijn acties, steeds heeft laten afweten.
Mijn man had blijkbaar een hele harde les nodig en dat was angst om mij te verliezen. Sindsdien kust mijn man en hebben we goede sex.
Waar in godsnaam komt het vandaan?
Sabbje, je bent nog jong. Wees nu heel duidelijk in wat je wil en stel grenzen. Als ik mijn leven over mocht doen, was het niet met mijn huidige man omdat ik weet wat het kapot heeft gemaakt in mijn gevoel van frustratie, gemis en zelfwaardering. Iedereen heeft recht op begeerte!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou me vreselijk bekocht voelen als het "ineens wel gaat" als de relatie op scherp staat. Heel moeilijk lijkt me dat. :hug:
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Bontardi schreef:
17-11-2019 02:08
Ik snap je reactie en ik wist dat die zou komen.
Maar die lange leuke relatie waar jij het over hebt, komt niet vanzelf. Als ik mijn relatie nu verbreek is er geen enkele garantie dat ik hierna nog een fijne relatie ga krijgen.
En ondanks het gebrek aan intimiteit houd ik wel heel veel van mijn man.

Toen ik jonger was, was dat ook het geval. En wat ik al aangaf, tegen beter weten in bleef ik hopen dat het goed zou komen.
Vandaar ook mijn advies aan TO, als je vreest dat dit een onoverkomelijk punt in je relatie is en je hebt de mogelijkheid om deze relatie te beëindigen zou ik het doen.

Heel pragmatisch gezien komt er in elke relatie ook ooit een punt waar vanaf seks echt minder belangrijk wordt. Voor veel vrouwen ligt dat punt tijdens de overgang begrijp ik altijd. Voor mannen gaat het wat geleidelijker maar het resultaat is uiteindelijk hetzelfde. Je zou dus kunnen zeggen dat naarmate je echt ouder wordt een gebrek aan seks vanzelf als steeds minder erg ervaren wordt (uitzonderingen daargelaten). Als er verder wel lichamelijke intimiteit is en blijft is het probleem misschien niet zo groot meer?
Alle reacties Link kopieren
Hallo!
Ik begrijp je volkomen want ik heb precies hetzelfde probleem met mijn man.
In het eerste half jaar ongeveer van onze huwelijk hadden we geweldige seks soms wel 2 keer achter elkaar. Daarna werd het steeds minder en het ergste was dat ik er steeds mee moest komen.
Hij knuffelt en kust mij wel altijd op de bank en als hij van werk komt enzo. Maar in bed raakt hij mij nooit aan.
Laatst heb ik hem gevraagd wat het probleem nou is. Hij gaf aan dat hij heel veel stress heeft vanwege werk (hij heeft een eigen fabriek) en dat het niet aan mij lag.
Het kan zo zijn dat jouw partner ook veel stress heeft aan zijn hoofd misschien?
Alle reacties Link kopieren
-
alma14 wijzigde dit bericht op 23-01-2020 10:10
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Je vergeet de keuze open relaties. Dat heeft mijn relatie gered. Heb de sex puur voor de lust, als er leuk vinden bij gaat kijken kap ik het af. Maar puur voor de lust selecteer ik ze op lichaam en niet op de jongen er achter. Hij komt zn ding doen en dan gaat ie weer.

Het kan ook heel goed zijn dat hij zichzelf via internet van sex voorziet. Wat eventueel een erectiestoornis verklaard. Daar krijg je namelijk perfecte plaatjes van de dingen die hem opwind. Bijv. dat jij slank bent maar hij eigenlijk stiekem juist valt op vollere vrouwen met flinke rondingen. Of juist weer precies anders om. En dan windt het hem in real life allemaal veel minder op.

Asexueel is een optie, maar denk dat internet meer voor de hand ligt. Krijgt hij vaak de tijd voor zichzelf? Dat hij vaak alleen thuis is en het dan kan doen bedoel ik.
Alma14 schreef:
19-11-2019 22:52
Stress? En dat neem je nog serieus ook?

Waarom niet?
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me goed voorstellen dat over je hele leven gezien seks niet het belangrijkste is, maar wel iets dat steekt als het niet goed zit.

Het is denk ik goed dat jij de gesprekken die je voert met je partner aanscherpt. Hij moet goed helder krijgen dat jij ook behoeftes hebt.

Hij heeft ook vast behoeftes, maar hij moet deze wel uitspreken. Als hij dat niet doet, dan kan dat jullie relatie schaden. Het voorstellen van een open relatie is wellicht een idee, maar denk er goed over na voordat je dat doet.

Uiteindelijk is een goed gezinsleven waarin jullie als fijne ouders naar jullie kinderen kunnen zijn minstens zo belangrijk. Ik vind het altijd moeilijk te verkroppen dat je je kinderen in de steek laat omdat je seksleven niet goed is. Wellicht denken andere mensen daar anders over ... prima; iedereen zijn/haar mening.

Er zijn dus een paar opties:

- Gesprek aanscherpen
- Therapie
- Open relatie
Alle reacties Link kopieren
Bulbul schreef:
18-11-2019 21:25
Ik zou me vreselijk bekocht voelen als het "ineens wel gaat" als de relatie op scherp staat. Heel moeilijk lijkt me dat. :hug:
Klopt helemaal. Ik voel me inderdaad bekocht; pas als hij er last van krijgt, komt er een actie. Al die jaren daarvoor heeft hij mij nooit echt serieus genomen en dat raakt enorm. Ik kan dat ook niet zomaar vergeven. Heb gewoon al die jaren, in de bloei van mijn leven, ( iig tot aan de komst van mijn minnaar ) mij zo onnodig vaak, ten onrechte, onzeker gevoeld en dat heeft mij gevormd. Wat wel een mooi proces is, is dat ik nog steeds zin heb in mijn man en flink opgewonden raak. Dat stukje is er dus nog en daarvan genieten we op het moment.
Maar.. heel eerlijk, het geeft geen garanties voor de toekomst.
Alle reacties Link kopieren
Wat ellendig.
Ik ken een vrouw die in een soortgelijke relatie zat.
Zij, een mooie verzorgde meid. Hij een gezonde mooie man. Op het eerste oog een leuk stel.. maar vuurwerk was er nooit. Het was zelfs zo erg, dat er 14 maanden niets meer gebeurd was! Het jaar daarvoor was er misschien 3 a 4 keer iets gebeurd.
Zij overstuur,huilen en niet meer wetende wat ze moest doen, en hij... tja, niks eigenlijk! Hij haalde zijn schouders op.
Zij ging uiteindelijk vreemd, niet eens fysiek maar pikant mail contact met iemand.
Hij ontdekte dit een heeft haar toen flink aan de schandpaal gezet als stiekem en onbetrouwbaar.
Dit vond ik vreselijk onterecht naar haar overigens.
Ze zijn inmiddels niet meer samen. Ze ligt liever alleen in bed dan naast iemand die niets van haar wil. Begrijpelijk.
Alle reacties Link kopieren
Het is best mogelijk dat je man getraumatiseerd is en niet voor zijn homoseksualiteit durft uitkomen. En zich daarom aseksueel opstelt.
Of hij is echt aseksueel in die zin dat hij de overtuiging heeft dat een relatie best ok kan zijn zonder seks.
Er over praten en desnoods hulp zoeken om te kunnen praten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven