Minnaar deel 38

08-06-2019 14:57 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.

Hou het gezellig.
gealach schreef:
09-06-2019 11:16
Lieve dames ( Julus in het bijzonder met het aanbod mij er door heen te willen trekken! ;) )

I. en ik kennen elkaar nog geen 8 maanden, we zijn begonnen om beide de verbinding aan te gaan met iemand als 'leuk voor erbij' maar dit is door de maanden heen nogal uit de hand gelopen.
(...)
Hij echter deed uitspraken waaruit bleek dat hij juist geen toekomst zag en soms weer wel. Stik onzeker werd ik ervan.. (...) Daar heb ik dagen mee rond gelopen, hij merkte dat er wat was, maar wist niet wat, en ik durfde niet te zeggen wat ik voelde, omdat het zó kwetsbaar was. Ik was doodsbang dat hij er anders in stond en dat ik mezelf compleet voor schut zou zetten en hard zou vallen..
(...)
Daarna kwam er stilte: I. sprak er verder niet over, liet niks doorschemeren en als het onderwerp 'toekomst' al ter sprake kwam dan was het omdat ik er via een zijweg op terecht kwam, hij ontweek het, zo zei hij uit angst dat ik zijn woorden niet serieus zou nemen..
(...)
Ik zal op hem moeten leren vertrouwen, hem de tijd moeten geven, en intussen waakzaam blijven om niet te worden vastgehouden in de bekende smoezen.. Communicatie is daarin heel belangrijk, maar juist omdat hij niks kon uitspreken, heel lastig. We werken daar nu aan.. Ik denk dat hij dat sinds vrijdag ook in is gaan zien.
Sorry Gea, ik heb je lange tekst ik brokjes opgeknipt... dit omdat ik me afvraag wat jij precies bedoelt met 'verbinding'. Want dát is waar het jou vooral om gaat, toch? Je hebt van meet af aan gezegd dat seks minder belangrijk is dan de verbinding - en nu vul ik even in wat ik onder 'verbinding' versta: wederzijds vertrouwen, openheid, authenticiteit, intimiteit, kwetsbaarheid en veiligheid. Dat zijn allemaal dingen die ik in mijn huwelijk ervaar, al gebruik ik het woord 'verbinding' nooit, dus misschien interpreteer ik het verkeerd.

Hoe dan ook, ik zie niet zo veel verbinding tussen jou en I. Ik zie bij jou wel heel duidelijk het verlangen daarnaar, en je lijkt me ook iemand die dat goed kan, maar als ik naar I. kijk (of naar het beeld dat je van hem schetst) zie ik iemand die eigenlijk niet in staat is tot verbinding. Want dan zou hij zich júist uitspreken, ook als het moeilijk is, of pijnlijk. En dan zou hij júist heel concreet met je praten over de toekomst, vooral omdat jullie allebei kinderen hebben - want hoe gaat dat er allemaal uitzien? Hoe gaan jullie in de (gedroomde) toekomst gelukkig worden met elkaar én met jullie wederzijdse kinderen en ex-partners? Hoe gaan jullie het financieel doen? Waar gaan jullie wonen? Passen jullie eigenlijk wel echt bij elkaar? Een serieuze relatie - die jij nastreeft met I. - is namelijk wel even iets anders dan een lichtzinnige affaire. Het wordt menens, straks. Er komen problemen (financieel, met de kinderen, met gezondheid, met familie etcetera) en wat heb je dan aan een man die de dingen niet bij de naam noemt? Ik bedoel: wat heb jíj aan zo'n man? Jij klinkt als iemand die wil praten, begrijpen, analyseren, nou ja: verbinden. Maar hoe kun je op basis van je huidige kennis zeggen dat I. een man is die dat óók wil?

Echt, ik zou nog honderd keer nadenken. Het gaat over jouw leven, hè? Over de weken, maanden, jaren, decennia die je samen met I. gaat doorbrengen, aan elkaars zijde, met om jullie heen een x aantal kinderen. Je kunt het je simpelweg niet veroorloven om te romantiseren; dat gaat je niet gelukkig maken. Geluk is rust. Geluk is veiligheid. Geluk is saamhorigheid. Geluk is verbinding, inderdaad - óók met je kinderen! Misschien wel júist met je kinderen. En met je man, want hij is de vader van jullie kinderen, en samen zijn jullie - of je het leuk vindt of niet - een onverbrekelijke band aangegaan.

Mijn advies zou zijn: leer I. eerst eens écht kennen. Zoek uit of hij jou die gedroomde verbinding wel kan bieden. Misschien is hij vooral op zoek naar afleiding, een vlucht uit de realiteit. Het zou best kunnen dat de 'verbinding' die jij meent te zien, vooral verliefdheid is, lust, verlangen, nieuwsgierigheid, aandacht - alle dingen die heerlijk zijn, maar die NIET garant staan voor een gelukkige toekomst. Wel voor een mooie tijd als minnaars.
Ik denk dat je hier de angel te pakken hebt. Is hij wel in staat om echt verbinding aan te gaan? Ik benoemde eerder ook al ontvluchten aan de realiteit maar ik denk dat dit ook voor Gea geldt. De huidige situatie niet aankunnen en dan wegvluchten in een fata morgana.
Abundance-of-Freedom schreef:
09-06-2019 17:58
Gea wilde waarschijnlijk open kaart spelen en niets achterhouden.

Ja, hij had haar veel plezier moeten wensen (+ hij mag ook zijn gevoel uiten). Hij heeft ook uitstapjes met zijn eigen vrouw dus moet hij haar dit ook gewoon gunnen vind ik :P
Oh, ik begrijp zeker dat Gea open kaart wilde spelen en dat juich ik alleen maar toe, maar hij ook en dat heeft hij ook gedaan. Ik zie het manipulatieve alleen niet.

En dat hij uitstapjes heeft met zijn vrouw is ook zijn goed recht, hij is nog steeds getrouwd met haar, net zoals Gea ook nog steeds getrouwd is en dingen samen met haar gezin doet. Ook al heeft l ooit de woorden uitgesproken samen met Gea verder te willen is er concreet en praktisch nog helemaal niets aan de situatie veranderd.
Vergeet niet dat vasthouden aan een illusie iets is wat we allemaal soms hebben gedaan, omdat de werkelijkheid te moeilijk is om in te zien. Je verstand en gevoel lopen niet synchroon, heeft tijd nodig.
Ik vind dat Gea al wel heel veel meer inzicht heeft maar haar gevoel zegt en wil iets anders. Ook dat is ieder van ons niet vreemd denk ik.

Ooit zei iemand tegen mij: waar zat je blinde vlek? Naar aanleiding van een stukgelopen relatie op een vervelende manier. Ik had signalen gekregen maar heb ze voor het gemak genegeerd. Want ik wilde er niet aan, ik wilde het sprookje intact houden.

Vind je blinde vlek( ken) en je komt terug in de werkelijkheid
Ze drukken op elkaars pijnpunten...ze willen beiden iets maar de belangen zijn niet geheel hetzelfde. Dan krijg je dus dit soort acties. Je ziet dat vaak bij giftige relaties die altijd met veel pijn eindigen. Aantrekken en afstoten, dat is hier nu ook begonnen vrees ik
Julus schreef:
09-06-2019 19:23
Ze drukken op elkaars pijnpunten...ze willen beiden iets maar de belangen zijn niet geheel hetzelfde. Dan krijg je dus dit soort acties. Je ziet dat vaak bij giftige relaties die altijd met veel pijn eindigen. Aantrekken en afstoten, dat is hier nu ook begonnen vrees ik

Exact, dit bedoel ik!

En de enige uitkomst die ik steeds maar blijf herhalen is dat je vooral eerlijk moet blijven naar jezelf, want uiteindelijk moet je het ook zelf doen! En hier vallen heel veel dingen onder, maar vooral gelukkig zijn met jezelf en niet denken dat een ander of een situatie jou gelukkig (kan) maken.
Julus schreef:
09-06-2019 19:15
Vergeet niet dat vasthouden aan een illusie iets is wat we allemaal soms hebben gedaan, omdat de werkelijkheid te moeilijk is om in te zien.
De werkelijkheid is pijnlijk, zorgt voor verdriet en dat wil niemand. Alleen heb je dat helaas soms nodig om de werkelijkheid realistisch onder ogen te komen. Juist dát maakt je sterker!
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor alle reacties!
Het heeft nu geen zin om inhoudelijk op jullie berichten te reageren, want er heeft zich een totaal onverwachte wending voor gedaan:


Vanmiddag via de app en zojuist via de telefoon gaf I. aan het gesprek met zijn vrouw aan te willen gaan, om een einde te maken aan hun huwelijk. Hij heeft veel nagedacht vandaag. Dit omdat hij al een tijdje in het proces van loslaten zit en hij het niet eerlijk vindt dat zijn vrouw de kans nu niet krijgt nu ook na te denken over haar toekomst, en het tot een goed einde wil brengen. Hij is er van overtuigd dat zijn vrouw ook al lange tijd niet gelukkig is, wat ze ook heeft bevestigd.
Ik vind dit heel netjes nobel van hem. Het geeft mij het vertrouwen dat hij serieus is. Zelf denk ik dat hij hier beter nog even mee kan wachten gezien de laatste weken nogal een rollercoaster waren en hij er nog geen dagen geleden volledig doorheen zat. De keuze is (uiteraard!) aan hem, maar ik hoop dat hij even zijn rust neemt en wat energie bijtankt, gezien hij deze energie wellicht nog heel hard nodig zal gaan hebben.
Zojuist gaf hij aan dat het gesprek wellicht vanavond plaats zal vinden, hij gaat in elk geval praten met zijn vrouw.
Hij klonk heel rationeel en uit zijn woorden bleek dat hij daarin al had nagedacht.
Hij gaf aan dat hij hier uit eigen beweging voor heeft gekozen en dat het eigenlijk los van mij zou moeten staan.

Om eerlijk te zijn ben ik totaal overdonderd, dit had ik niet aan zien komen, en zeker niet op zo'n korte termijn.. Het lijkt er dus naar alle waarschijnlijkheid naar dat hij echt ontzettend serieus is, in elk geval om even los van ons, deze enorme stap te zetten.
I was born to be real, not to be perfect..
Jeetje Gea, dat is zeker een onverwachte wending! Toegegeven, eentje die ik nooit aan zou zien komen.
Bij jullie gaat alles zo enorm snel, en vaak met verrassende wendingen dat het ergens ook weer niet zo onverwacht is. Ik hoop voor jou dat dit geen extreme paniekreactie is. En stel dat hij stopt met zijn huwelijk, dan zijn jullie er nog lang niet. Dat je zei dat hij nu rustig aan moet doen strookt niet helemaal met al je voorgaande uitingen, maar wel een goed idee. Uiteraard ben ik blij voor je dat je toch krijgt waar je op hoopte!
Alle reacties Link kopieren
Julus, nee uiteraard zijn we er nog lang niet!
Ik vind deze wending zelfs een beetje beangstigend... gek misschien.
Het klonk totaal niet als paniek, hij ziet er wel enorm op tegen dit gesprek en heeft het gevoel dat zijn vrouw dit gesprek ook het liefst ontwijkt.
Ik zocht zekerheid, maar ik wil op de eerste plaats het beste voor hem, vandaar ook dat als hij serieus is, ik vind dat hij ook alle tijd kan nemen.. het gaat mij vooral om de intentie, niet om het tijdstip. Ik moet het allemaal nog even verwerken..
Ik ben natuurlijk blij, maar vind ook dat ik hier buiten sta.. dit is iets tussen hem en zijn vrouw.. en hoe het gaat lopen is nog allemaal te bezien...
Nu begint het eigenlijk pas.. Spannend en ook eng!
I was born to be real, not to be perfect..
Inderdaad zeg, nu ga je de mallemolen in en veeel sneller dan gedacht. Kan me voorstellen dat dat wat beangstigend is omdat je vanaf nu dus eea gaat concretiseren. En je had nog maar net aangegeven dat je wil scheiden en een verstandshuwelijk wil. Dat zal dan ook anders worden? Je moet straks met 2 mannen beslissen hoe en wat. Een mens zou van minder in de stress raken
...
anoniem_382146 wijzigde dit bericht op 22-09-2019 21:43
Reden: Privacy
99.34% gewijzigd
Maar ook wel fijn toch? Dat hij stappen gaat zetten?
Ik kan geen concreet advies geven, behalve dat ik het heeeeeeel rustig aan zou doen. En heel veel geduld hebben, ook met hem.
Veel moed in deze spannende tijden!
Alle reacties Link kopieren
I. heeft gisteren met vrouw gesproken, de precieze inhoud wil ik hier niet delen omdat ik vind dat het een stukje privé is dat bij hen hoort. Naar mij geeft hij duidelijk aan niet meer gelukkig te zijn en dat hij dat in de toekomst anders wil.

Voor mij voelt het apart.. er zijn een aantal dingen in te benoemen:

Het voelt nu op de eerste plaats alsof we een stukje gelijkwaardiger zijn geworden; Eerst zat ik alleen met relatiegedoe in mijn huwelijk, en spraken we vooral over de fase waarin ik met man zat, en leek het bij hem thuis allemaal rustig door te gaan. Nu is dat ook bij hem anders. Ik vind ook dat hij ineens veel opener is geworden.

Verder merk ik dat we het allebei ook wel beangstigend vinden. Hij zegt ook; stel dat we elkaars verwachtingen niet waar maken? Ik denk dat het logisch is dat we in deze fase onszelf dit soort vragen stellen.. Je legt immers iets van jaren aan de kant waarbij je iets eigenlijk totaal onbekends aangaat. Dat staat natuurlijk wel los van elkaar, maar zonder de ander had het misschien langer geduurd. Dit met iemand die je alleen in leuke omstandigheden kent. . Het echte leren kennen, in het gewone leven, en weten wat je aan elkaar hebt moet nog komen. Tot nu toe zagen we alleen overeenkomsten, maar we zullen nu ook verschillen gaan zien, wat goed is.

Ik heb voel meteen ook onzekerheid: Wat nu als ik nu zijn ticket weg uit zijn huwelijk blijk te zijn, maar dat hij straks toch wil genieten van het vrijgezelle leven, helemaal vrij wil zijn te zoeken naar een nieuwe partner, zijn blik verruimd zijn wereld open gooit (wat ik me ook nog kan voorstellen).. ik weet dat het hier op het forum vaker is benoemd. (even een onzekerheidje)

Voor mij ook beangstigend.. wat gaat er nu komen, hoe zal het zich ontwikkelen? Ben ik uiteindelijk echt wat hij wil, en andersom? Ik weet wat ik voel en dat ik me daarvoor in wil zetten.. maar hoe is dit voor hem, hoe gaat het lopen?

Ik wil het in elk geval de kans geven, met afstand wanneer nodig is, er voor elkaar zijn.. kijken of onze band nog net zo stevig blijft als we hier doorheen gaan.. Ik voel en denk nu ook dat het binnen de kaders en veiligheid van een minnaarsrelatie iets totaal anders is dan wat komen gaat..

Dit zijn op dit moment gewoon wat overdenkingen.. gewoon even angst, die hier logisch gezien mee gepaard gaat.

Jammer dat hier maar weinig mensen zijn die deze weg doorlopen hebben. Ik had hier graag veel meer over gelezen en geweten, hoe dit bij anderen is gegaan..
I was born to be real, not to be perfect..
Wat een ontwikkelingen Gea, wat heftig! Spannend en fijn maar toch ook heel eng inderdaad.

Ik heb natuurlijk al eens eerder verteld dat ik nooit aan mijn vriend heb gevraagd om voor mij te scheiden, en hij heeft mij nooit gevraagd om op hem te wachten. Toch was daten met anderen voor mij lastig, want niemand was zo leuk als mijn toen nog minnaar. En hij was zonder mij vast ooit wel eens gescheiden maar dat had nog wel even kunnen duren, ik heb zijn scheiding wel versneld.

Wij hebben de eerste maanden heel vrijblijvend onze relatie opgebouwd. We wilden graag met elkaar verder, maar wisten ook dat er een kans was dat onze relatie over zou gaan, en we dus allebei single zouden worden. Dat calculeerden we in, dat we niet koste wat kost bij elkaar moesten blijven omdat hij nou eenmaal voor mij gescheiden was.

De eerste maanden hebben we het ieder maar aan 2 of 3 vertrouwelingen verteld, dat we een relatie hadden. We hebben pas na een half jaar of zo elkaars familie en vrienden leren kennen. We zijn echt heel bewust eerst met z'n 2en dingen blijven doen. Het was al ontzettend fijn om er samen op uit te kunnen, ergens te kunnen lunchen of zo. Dat het niet meer stiekem en alleen binnenshuis hoefde.
Als ik een verjaardag had dan ging ik daar alleen heen, bleef hij in mijn huis achter of kwam hij pas als ik weer thuis was. We zagen elkaar in eerste instantie 2-3 dagen per week. Later werd dat steeds meer.

Ik heb samenwonen in eerste instantie afgehouden, ondanks dat er geen kinderen waren. We bleven beiden alleen wonen in het huis dat we met onze partners hadden. Na ruim een jaar zijn we gaan samenwonen in een huurwoning. En pas nu, nog eens drie jaar later, gaan we het officieel maken met een samenlevingscontract en testamenten.
Alle reacties Link kopieren
.
Je angsten zijn begrijpelijk Gea. Maar als je rustig aan doet geef je het de meeste kans. Helaas krijg je nooit een garantie, je weet ook niet hoe hij er tzt in zal staan. Als de liefde oprecht is zal het wel loslopen. Het hangt er ook vanaf hoe hij kan omgaan met deze druk en stress. Want hij moet nu de molen in van een scheiding. Wat dat met iemand doet is niet te zeggen. Nu maakt hij een keuze terwijl alles nog is zoals het was. Je gaat straks allebei meemaken hoe jullie zijn en handelen in een stressvolle sitautie. Of de liefde dan sterk genoeg is weet je pas daarna.

Als jullie liefde vooral bestaansrecht heeft vanuit de situatie waar jullie in zitten en daar vooral uit willen, is de vraag of het genoeg is. Soms kom je samen vanuit drama, maar blijkt er zodra alles rustig is nog maar weinig te zijn. Dan hield drama het spannend, zeg maar. Jullie kennen elkaar pas kort en ook alleen beperkt. Er is niks te zeggen over het verloop. Je moet voor jezelf bedenken of hij alles heeft om een goede levenspartner te zijn. Dus kijk voorbij 1 aspect
Alle reacties Link kopieren
Er zijn meerdere dames die van hun minnaar hun partner hebben gemaakt maar ik ken geen verhaal waarbij beiden in no time even gingen scheiden en samen verder gingen.

Ik denk dat je niet veel meer kunt doen dan je eigen pad volgen en dan maar zien wat dit met de relatie doet. Dat betekent, jij je eigen huis, hij zijn eigen huis, je kinders op één zetten voor zover dat lukt en werken aan je eigen scheidingsproces terwijl je parallel loopt aan elkaar.
De grootste fout die je imo nu kunt maken is meteen samenwonen en alle kinders op één hoop gooien.
Tijdens een relatie verander je, schaaf je jezelf bij om goed in elkaar te passen. In wezen is I nu gevallen op je bijgeschaafde jij, de jij die je was tijdens je langdurige relatie en vice versa, jij valt net zo goed op de I in getrouwde vorm.
Je hebt best kans dat de gescheiden I er anders uitziet of dat de gescheiden Gea er anders uitziet en wie weet past dat wel ineens veel minder goed.

Stapje voor stapje maar. En gooi niet teveel apen en beren op je weg.
...
Alle reacties Link kopieren
Vanwege de herkenbaarheid toch maar verwijderd.
anoniem_382757 wijzigde dit bericht op 10-06-2019 20:41
Reden: Herkenbaarheid
93.93% gewijzigd
Kijken of je nog beschikbaar bent, na maanden geen of weinig seks en natuurlijk een geen fijne thuissituatie. Puur peilen of je nog te porren bent. Het betekent mi niks. Zeker niet gezien hij zijn relatie wil redden
Alle reacties Link kopieren
Er valt niets te porren. Hij heeft het niet over afspreken. Daar ben ik zelf nog altijd bij.
Als hij dat wil kan hij net zo goed gelijk met relatietherapie stoppen.
Alle reacties Link kopieren
Remi010 schreef:
10-06-2019 16:49
Als hij dat wil kan hij net zo goed gelijk met relatietherapie stoppen.
En dat is niet aan jou.

Vraag je niet af waarom hij contact met je zoekt (of loep jezelf even, dit is niet de eerste keer) maar kijk puur naar jouw behoeften en wat jij evt nog van hem wilt.
Is het antwoord "niks"? Blokkeer hem dan.
Is het een ander antwoord? Onderzoek dat dan.
Richt je niet op hem maar op jou.
...
Alle reacties Link kopieren
@Gea.. Ik lees al een tijdje mee, was ooit, lang geleden minnares. Net als minnaar toentertijd getrouwd en we hadden beide kleine kinderen (tussen de 2 en 8 jaar).
Ik had zoveel kunnen hebben aan al jullie meningen en steun - het was een eenzame en zware tijd.

Ik was in die tijd niet op zoek naar een minnaar maar struikelde over deze man en in onze eerste gesprekken vergat ik de tijd, was ik ontdaan omdat ik voelde dat hij het was. Dat alles goed zat, alle fronten naadloos paste en toch heel verschillend. Voor altijd, en altijd, mijn grote liefde enzovoorts. Waarom waren wij elkaar niet eerder tegengekomen, hij bleek de mens die ik zocht. Dat soort zijige ongeloofwaardige emoties en gedachten - ik had het bijzonder zwaar te pakken en ben nog nooit zo erg van mijn sokkel geschopt.

Wij zijn na twee jaar worstelen met onze heftige verliefdheid, diepe herkenning, stiekeme ontmoetingen, lange briefwisselingen, het voor maanden opbreken maar net zo hard weer op elkaar klappen, vette schuldgevoelens naar partner, kinderen en familie, het niet willen opbreken van onze gezinnen, zijn angst om zijn kinderen kwijt te raken dan toch gesprongen en uiteindelijk bij elkaar gekomen.

Bij iedereen zijn de omstandigheden zo verschillend, er zijn zoveel dingen die je niet kan beinvloeden. Ik kan je alleen mijn verhaal vertellen. De enige echte goede raad is; neem de tijd en doe alles zo weloverwogen mogelijk. Overhaast niets, als het nu goed is, is dat het over drie jaar ook nog. Doordat wij zo zorgvuldig hebben gehandeld (lees; hij zo voorzichtig, geduldig en verstandig is), zijn onze kinderen er zonder al te erge beschadiging doorheen gekomen, als zullen er altijd mensen zijn die het anders vinden. Het gaat met allemaal goed, ze hebben een goede band met ons allemaal.

Wij hebben elkaar dat eerste jaar gezien, zonder kinderen of vrienden. dat kan als je co- ouder bent :-). Die dagen waren zo lekker, dat maakte de zwaarte dragelijk. Na een jaar hebben de kinderen elkaar ontmoet, na drie jaar zijn we samen gaan wonen. De kinderen hebben we daar in betrokken.

Inmiddels zijn wij jaren en jaren verder, zijn de kinderen bijna allemaal uit huis en ben ik nog steeds zo ontzettend blij dat ik deze man zo dichtbij heb.Hij is onveranderd de leukste man ooit. Ons geluk is groot, en ik ben dankbaar.
Alle reacties Link kopieren
Wisse! Wat een prachtig mooi verhaal Vette complimenten voor hoe jullie het hebben aangepakt en die zorgvuldigheid heeft blijkbaar tot een succesverhaal geleidt. Ik ben geen voorstander van samengestelde gezinnen omdat ik vaak van dichtbij zie hoe mis dat kan gaan en dan heb Je een dubbel trauma voor kinderen.
Daarvoor wil je ze echt sparen.
Latten zou mij heerlijk lijken maar zoals mijn situatie er nu uitzien, blijf ik toch gewoon lekker samen met mijn man en mag ik lekker af en toe een minnaar daten.
Mijn huidige minnaar valt helaas buiten de regels. Het mag geen vent zijn in de nabije omgeving en hij wil hem niet kennen dus ga ik heel voorzichtig op zoek naar een andere minnaar en zie ik mijn minnaar soms nog op gestolen momentjes.
Daarbij hebben we de regel dat hij geen weet wil hebben van mijn avontuurtjes.
Aangezien mijn man heel weinig libido heeft, heeft hij ter voorkoming van een scheiding, uiteidelijk mij akkoord kunnen geven voor een minnaar en dat geeft mij zoveel erkenning en rust!

Misschien handig om met het nieuwe topic even weer een korte update te geven van de "relatie" waarin je zit? Merk dat ik het niet meer altijd even helder heb en teruglezen is wat lastig vanwege de enorme lappen tekst..
Alle reacties Link kopieren
Julus schreef:
09-06-2019 14:07
Elmer, neee wat toevallig want...ik heb onlangs dus via een site waar ik 1 week op zat, een man getroffen die uit dezelfde plaats komt..we bleken op dezelfde school en dezelfde bijbaan te hebben gehad! We vielen om van verbazing haha. En dat terwijl we nu dus uren van elkaar vandaan wonen!
En ik date al heel lang niet meer, keek gewoon eventjes of er een leuke chat zou zijn. Zo zie je maar. Ik weet ook precies wat ik wil en ga niet voor minder. Ik laat me verrassen!
Ha, wat leuk! Heel toevallig.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven