Thuis
alle pijlers
Familie lid dood wensen
maandag 19 februari 2018 23:43
Hallo allemaal,
Ik ben echt ten einde raad. Mijn broertje (ik wil hem niet eens zo noemen, omdat ik hem haat tot op het bot) heeft mij 2 maanden geleden in elkaar geslagen. Het was zo erg dat ik zwaar gekneusde ribben had. Ik zal het verhaal in het kort uitleggen. We delen een scooter samen. Ik gebruik hem nu voor stage, wat betekent dat ik soms lang weg ben met de scooter. Hij heeft dat een jaar eerder ook gedaan. Uiteindelijk vond hij dat hij te veel benzine geld betaalde, wat na berekening niet zo bleek te zijn, hij moest mij juist betalen. Op een dag was ik wat later thuis en belde hij mij. Ik kan natuurlijk niet opnemen als ik rij. Toen ik thuis kwam was hij helemaal boos. En kregen we ruzie. Hij sloeg mij in elkaar. De volgende dag gaf hij mij de schuld. Ik zei tegen mn moeder dat ik aangifte wilde doen. Ik wilde weggaan en hij kwam naar me toe rennen en schopte me in elkaar. Uiteindelijk moest de politie komen.
Vanaf toen haat ik mijn leven echt. Ik heb geen aangifte gedaan omdat mn ouders dat vroegen. Ik heb nu heel veel spijt. Ik heb geen leven hier in huis. Mijn broertje gamed bijvoorbeeld tot laat in de nacht en hij praat dan keihard met zijn vrienden. Mijn ouders moeten 100 keer vragen of hij een keer stil kan zijn. Overigens mag hij alles wel gewoon nog en is hij eigenlijk nauwelijks gestraft voor wat hij gedaan heeft. Ik haat mijn leven zo dat ik eigenlijk echt dood wil. Ik kan nu bijvoorbeeld weer niet slapen doordat ik zijn rot stem hoor. Ik wens elke nacht dat hij door wat voor reden dan ook dood gaat. Pas dan kan ik weer een beetje leven.
Ik ben echt ten einde raad. Mijn broertje (ik wil hem niet eens zo noemen, omdat ik hem haat tot op het bot) heeft mij 2 maanden geleden in elkaar geslagen. Het was zo erg dat ik zwaar gekneusde ribben had. Ik zal het verhaal in het kort uitleggen. We delen een scooter samen. Ik gebruik hem nu voor stage, wat betekent dat ik soms lang weg ben met de scooter. Hij heeft dat een jaar eerder ook gedaan. Uiteindelijk vond hij dat hij te veel benzine geld betaalde, wat na berekening niet zo bleek te zijn, hij moest mij juist betalen. Op een dag was ik wat later thuis en belde hij mij. Ik kan natuurlijk niet opnemen als ik rij. Toen ik thuis kwam was hij helemaal boos. En kregen we ruzie. Hij sloeg mij in elkaar. De volgende dag gaf hij mij de schuld. Ik zei tegen mn moeder dat ik aangifte wilde doen. Ik wilde weggaan en hij kwam naar me toe rennen en schopte me in elkaar. Uiteindelijk moest de politie komen.
Vanaf toen haat ik mijn leven echt. Ik heb geen aangifte gedaan omdat mn ouders dat vroegen. Ik heb nu heel veel spijt. Ik heb geen leven hier in huis. Mijn broertje gamed bijvoorbeeld tot laat in de nacht en hij praat dan keihard met zijn vrienden. Mijn ouders moeten 100 keer vragen of hij een keer stil kan zijn. Overigens mag hij alles wel gewoon nog en is hij eigenlijk nauwelijks gestraft voor wat hij gedaan heeft. Ik haat mijn leven zo dat ik eigenlijk echt dood wil. Ik kan nu bijvoorbeeld weer niet slapen doordat ik zijn rot stem hoor. Ik wens elke nacht dat hij door wat voor reden dan ook dood gaat. Pas dan kan ik weer een beetje leven.
dinsdag 20 februari 2018 00:07
Ik zie dat nu ook steeds meer in. Ik hoopte dat het vanzelf over ging, maar ik weet nu dat dat niet zo is en dat ik er alleen wat aan kan veranderen. Dankjewel voor de steunwhitewolves schreef: ↑20-02-2018 00:04Je moet je echt niet schamen! Wat er is gebeurt is niet jouw schuld.
dinsdag 20 februari 2018 00:08
dinsdag 20 februari 2018 00:08
Als je bij de dokter bent geweest, wat heb je daar verteld over je verwondingen?
En wat zei hij/zij daarop?
Als je daar hebt verteld dat je door je broer bent geslagen moet hij melding maken!
dinsdag 20 februari 2018 00:11
Ik heb precies verteld wat er gebeurt is. Ook mijn blauwe plekken laten zien en een pluk haar dat uit mijn hoofd getrokken is. De dokter heeft het toen ook genoteerd en zo. Maar ik weet niet of er een melding gemaakt is.
dinsdag 20 februari 2018 00:13
dinsdag 20 februari 2018 00:18
Ja lekker dan. Daar had hij eerder over na moeten denken.....
Echt aangifte doen als jij dat wilt hoor!
En ga in gesprek met je huisarts!
dinsdag 20 februari 2018 00:19
dinsdag 20 februari 2018 00:34
Dit is misschien een link die je nog kan helpen
https://nieuw.slachtofferhulp.nl/dienst ... ifte-doen/
https://nieuw.slachtofferhulp.nl/dienst ... ifte-doen/
dinsdag 20 februari 2018 00:46
Jeetje wat heftig!! Ik snap dat je geen aangifte hebt gedaan destijds, want je ouders hebben je onder druk gezet en je woont nog thuis. Maar je ouders hebben dit nooit mogen vragen van jou, sterker nog, ze hadden actie moeten ondernemen. Wat je broer gedaan heeft is echt vreselijk, dat kan en mag niet gebeuren. Maar zoals hier al meerdere keren is benoemd, neem contact op met een vertrouwenspersoon op school of bel je huisarts om dit te overleggen. Je kan inderdaad ook een hulplijn bellen en je verhaal vertellen. Hopelijk kan je daarna met iemand aangifte doen. Je kan de politie uitleggen dat je niet eerder aangifte gedaan had omdat je ouders je onder druk hadden gezet.
Verder vind ik je heel dapper omdat je hier je verhaal doet Laat je ons weten hoe het verder gaat?
Verder vind ik je heel dapper omdat je hier je verhaal doet Laat je ons weten hoe het verder gaat?
dinsdag 20 februari 2018 00:51
dinsdag 20 februari 2018 06:49
Weet je zeker dat er niet al een melding van de politie bij veiligthuis ligt?
Je ouders zouden hier een brief van gehad moeten hebben. Je bent minderjarig en er is politie aan huis geweest ivm geweld.
Het klinkt als of je ouders je broer aardig de hand boven het hoofd houden maar totaal geen grip op hem hebben.
17 Is jong, maar op kamers zou je moeten redden. Er zijn ook begeleid wonen projecten voor kinderen zo als jij, die miss net nog niet helemaal op eigen benen kunnen staan... maar zoals al eerder gezegt kan jouw huisarts dit balletje laten rollen.
Het ligt iig echt echt echt niet aan jou, probeer de situatie zo snel mogelijk een positieve wending voor je zelf te geven. Want geen zin meer hebben in het leven omdat je broer probleem gedrag vertoont kan zeker niet de bedoeling zijn!
Je ouders zouden hier een brief van gehad moeten hebben. Je bent minderjarig en er is politie aan huis geweest ivm geweld.
Het klinkt als of je ouders je broer aardig de hand boven het hoofd houden maar totaal geen grip op hem hebben.
17 Is jong, maar op kamers zou je moeten redden. Er zijn ook begeleid wonen projecten voor kinderen zo als jij, die miss net nog niet helemaal op eigen benen kunnen staan... maar zoals al eerder gezegt kan jouw huisarts dit balletje laten rollen.
Het ligt iig echt echt echt niet aan jou, probeer de situatie zo snel mogelijk een positieve wending voor je zelf te geven. Want geen zin meer hebben in het leven omdat je broer probleem gedrag vertoont kan zeker niet de bedoeling zijn!
dinsdag 20 februari 2018 07:21
Jazeker. En als de politie beweert van niet liegen ze omdat ze geen zin hebben moeite te doen.
Ze hebben alle benodigde informatie al, je huisarts weet hoe het zit. Geen enkel probleem om die aangifte op te nemen.
Je vaders gedrag verklaart veel over hoe je broer zich gedraagt. Helaas, maar het is tijd om volwassen en zelfstandig te worden, en voor jezelf te knokken. Sterkte
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
dinsdag 20 februari 2018 08:12
Hebben ze. Nou is mijn ervaring dat agenten dat nog weleens vergeten te melden aan gezinnen. Maar je zou wel denken dat de zorgmelding dan intussen ergens terecht was gekomen en iemand contact met het gezin had gezocht.
•
dinsdag 20 februari 2018 08:45
Hoi, ik ga zometeen als eerste even langs de dokter. Ook even kijken wat zij zegt. Want ik zit ook helemaal niet lekker in mijn vel. Ik laat weten hoe alles gaat !Zonnebloem1996 schreef: ↑20-02-2018 00:46Jeetje wat heftig!! Ik snap dat je geen aangifte hebt gedaan destijds, want je ouders hebben je onder druk gezet en je woont nog thuis. Maar je ouders hebben dit nooit mogen vragen van jou, sterker nog, ze hadden actie moeten ondernemen. Wat je broer gedaan heeft is echt vreselijk, dat kan en mag niet gebeuren. Maar zoals hier al meerdere keren is benoemd, neem contact op met een vertrouwenspersoon op school of bel je huisarts om dit te overleggen. Je kan inderdaad ook een hulplijn bellen en je verhaal vertellen. Hopelijk kan je daarna met iemand aangifte doen. Je kan de politie uitleggen dat je niet eerder aangifte gedaan had omdat je ouders je onder druk hadden gezet.
Verder vind ik je heel dapper omdat je hier je verhaal doet Laat je ons weten hoe het verder gaat?
dinsdag 20 februari 2018 08:48
Oh nu snap ik wat jullie bedoelen. Mijn excuses. Ja ik ben een tijdje geleden gebeld. Mijn broer gaat verplicht naar een psycholoog, en ik moest dit melden. Toen hebben ze er verder niet zoveel meer mee gedaan. Omdat ik dus had gezegd dat eraan gewerkt wordt, maar ook dit moest ij van mijn ouders zeggen.
dinsdag 20 februari 2018 09:00
Deze zin valt me heel erg op: 'En ik hoopte dat mijn gevoelens wel weg gingen'. Je bent al goed gehersenspoeld als je denkt dat jouw gevoelens het probleem zijn.
Zoek hulp voor jezelf: een psycholoog, iemand die je kan helpen uit huis te gaan, vertel je verhaal aan zoveel mogelijk mensen: je huisarts, mensen op school, vriendinnen, die vriendelijke buurvrouw van een paar huizen verder,...
Jij hoeft je niet te schamen, wel je ouders die niet in staat zijn om jou veilig te laten opgroeien en die je manipuleren ten voordele van je broer.
Klop op alle mogelijke en onmogelijke deuren tot er eentje opengaat.
Sterkte.
dinsdag 20 februari 2018 09:14
Ik vind dat je ouders verantwoordelijk zijn voor de lieve vrede thuis, en uiteindelijk de veiligheid van degenen die daar moeten wonen.
Echter: het kan weleens niet lukken. In eerste instantie moeten jouw ouders, in het geval dat de kinderen nog niet volwassen zijn, hulp inroepen bij de opvoeding.
Mocht dat ook niet het gewenste effect hebben (we zijn allemaal maar mensen) dan zou ik als jonge vrouw zelf maar het huis uitgaan.
Echter: het kan weleens niet lukken. In eerste instantie moeten jouw ouders, in het geval dat de kinderen nog niet volwassen zijn, hulp inroepen bij de opvoeding.
Mocht dat ook niet het gewenste effect hebben (we zijn allemaal maar mensen) dan zou ik als jonge vrouw zelf maar het huis uitgaan.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven