Hoe huis mooi en heel houden met kinderen op bezoek?

26-05-2017 10:42 366 berichten
Met het risico dat ik hier negatief commentaar op ga krijgen, open ik toch dit topic, want wie weet zijn er toch goede tips. :biggrin:

Vriend en ik gaan over een aantal weken in ons nieuwbouwhuis wonen. Deze wordt nu bewoonbaar gemaakt d.m.v. met zorg uitgezochte mooie materialen en spullen. Het wordt echt zo mooi en we zijn hier superblij mee!

Zelf hebben wij geen kinderen, maar de meeste mensen om ons heen wel. Tegenwoordig is de trend om kort achter elkaar 3 of 4 kinderen te krijgen, die dan als een soort onhandelbare horde door je huis heen walsen. Wij merken dat om ons heen de heersende mening is dat vlekken en beschadigingen in huis heel normaal zijn, want 'een huis is om in te leven'. Maar wij willen dat eigenlijk niet.

Wij zouden het liefst ons huis vrij van al te veel beschadigingen en vlekken houden, want het is ons mooie huis en niet dat van andermans kinderen.

Zijn er meer mensen met dit luxeprobleem of zijn wij echt de enigen? Hoe kunnen we voorkomen dat andermans kinderen beschadigingen en vlekken in ons nieuwe huis maken? Is het oké om altijd maar te zeggen: "Nee, wij komen wel naar jullie!" Als mensen met kinderen zichzelf uitnodigen? Kun je van kinderen verwachten dat ze niet met vieze handen aan muren en apparatuur enzo zitten?

Ik kan me voorstellen dat dit stom overkomt, maar ik zit hier echt mee. Kinderen van nu lijken ook allemaal zo druk en onhandelbaar, terwijl wij vroeger overal afbleven en rustig in een hoekje zaten te spelen zonder de boel onder te kledderen of te slopen.
MoirenPhae schreef:
26-05-2017 14:56
En jij laat dit allemaal gebeuren?
Waarom?

Mijn huis, mijn regels en ik corrigeer dan ook zonder enige gêne het kind van een ander.
Het zou niet in me opkomen om kinderen te corrigeren die met sokken in de tuin lopen of rondjes rennen om het kookeiland. Wat kan dat nu voor kwaad? Als ze mijn kat willen oppakken waarschuw ik altijd wel dat het katje niet zo lief is als hij eruit ziet. Dan laten ze hem verder met rust. We hebben hier wel eens een peutertje gehad dat eerst een haal van bovengenoemde kat kreeg, en weg ging als smurf omdat hij aan een stempelkussen had gelikt (mijn huis is niet meer echt peuterproof). Gelukkig is zijn moeder ook niet zo moeilijk, dus ze vond het gewoon zijn eigen schuld.
Mor_til_tre schreef:
26-05-2017 16:02
Nou ik snap je helemaal. En ik heb drie kinderen.
Ik zou het ook vreselijk vinden. Als je eenmaal met je kinderen in een huis woont ga je uiteindelijk accepteren dat niks meer mooi, netjes, leuk of hip gestyled blijft (6) maar.... no way dat ik dat in andermans huis liet gebeuren! Ik zou of zonder kinderen op bezoek gaan, of ze wel zó duidelijk instrueren danwel omkopen dat ze hun frisgewassen tengels nog niet misschien durven uit te steken naar de vers gestucte muren (oh, mijn woondroom!)
Niks raars aan, hoor!
Maar hoe je dit nu weer overbrengt op de hordes bezoek die jullie straks krijgen?!
Serieus?
Ja helaas wel, serieus! Om een paar voorbeelden te geven; de bank is al 86.000 keer ondergespuugd door alle baby's. De houten vloer bleek toch niet zo goed bestand tegen al die leuke speelgoedauto's en andere vallende voorwerpen. Dat leuke glazenrekje moest zijn in het oog springende plekje toch echt verwisselen voor een veilige haven bovenop de allerhoogste kast die we hebben.
Ik vind ons huis gezellig en mooi ingericht, maar 5 jaar kinderen hebben hun sporen achtergelaten, ik kan me geen huis voorstellen waar dat niet het geval zou zijn!
Acceptatie is een groot woord, ik vind het ook weleens jammer. Maar ja, kinderen spelen nu eenmaal, ze doen echt niks geks.
Nu ben ik dus heel benieuwd naar jouw visie op deze netelige kwestie! ;)
Alle reacties Link kopieren
Ik snap je ook Miehska. Ook al heb ik 5 kinderen, die nu in de puberteit zijn. Ik heb nu eindelijk weer mooie meubels, en ik spreek graag af met vrienden. Maar we hebben ook vrienden met kleine kinderen, en daar spreken we zonder kinderen mee af. Ik ben nl zo`n moeder die liever de oppas liet komen zodat we ongestoord konden praten met vrienden....
MoirenPhae schreef:
26-05-2017 15:01
O, alleen een heel duur interieur hoort zuinig op gedaan worden?

Het maakte mij wel uit wat er gedaan werd. De spullen die ik had was ik zuinig op, nog steeds, al heb ik dan geen salontafel van 2700 euro, maar slechts eentje van de Ikea.

Wat ik wil zeggen: mijn huis, mijn regels. Toen en nu nog steeds.
Ik zet ook gerust een kind "voor straf" ergens neer als ik steeds voor hetzelfde moet waarschuwen.
Er is nog nooit zonder toestemming iemand naar boven geweest.
Er werd alleen gekleurd aan de tafel en nog steeds.
Er wordt alleen gegeten en gedronken aan tafel, ook al zo'n 20 jaar een regel.

En als je je er niet aan kan houden, heb je een probleem met mij.
Precies dit. En dan ben ik misschien wel de strenge tante, maar tegelijkertijd speel ik met alle liefde dat ik een krokodil ben, of lees ik 7 verhaaltjes achter elkaar voor.
En ik heb heel gewone kinderen, geen brave porseleinen poppekopjes. Maar sommige dingen mogen gewoon niet.
Alle reacties Link kopieren
Mieshka schreef:
26-05-2017 10:55
Zou je denken, maar wordt niet naar geluisterd, maakt geen indruk. Voor je het weet, zit er chocola op je bank of muur (wij geven dat natuurlijk niet, maar men neemt dat zelf mee). Of er zit een kras op een meubel omdat er een auto tegenaan gegooid wordt.
Herkenbaar hoor, evenals stickers op de keukenkastjes, viltstifttekening op de keukentafel en krassen op de vloer door een speelgoedauto. Heb zelf kinderen, maar dit doen zij dus echt niet. Reactie van de bezoekers: Oh Sofietje, dat mag niet hè. Om daarna weer verder te kletsen met het andere bezoek. Er zijn genoeg mensen die hun kind ergens stallen en dan zelf ook nog even willen relaxen en hierbij dus geen aandacht hebben voor wat hun kinderen uitspoken.
JobEva schreef:
26-05-2017 17:13
Ik snap je ook Miehska. Ook al heb ik 5 kinderen, die nu in de puberteit zijn. Ik heb nu eindelijk weer mooie meubels, en ik spreek graag af met vrienden. Maar we hebben ook vrienden met kleine kinderen, en daar spreken we zonder kinderen mee af. Ik ben nl zo`n moeder die liever de oppas liet komen zodat we ongestoord konden praten met vrienden....
Jij wel, die andere moeder ook?

Ik begrijp je wel hoor, dus dit is geen kritische noot. Eerder herkenning en de wetenschap dat er ouders zijn die niets meer zonder kinderen doen. Zit je dan mooi mee.
Alle reacties Link kopieren
Persoonlijk vind ik afspreken zonder kinderen sowieso vaak leuker.
Kinderen bepalen toch vaak het gesprek of ze onderbreken je elke 5 minuten.
Maar op zich mogen kinderen hier gewoon komen. Met vieze plakhanden aan mijn stoffen bank vind ik minder.
Maar koek wat geknoeid wordt op de grond, tja dat veeg ik wel weer op.

Speelgoed aanschaffen doe ik echter niet. De meeste ouders nemen zelf wat mee voor de kleintjes en voor de groteren gaat er vaak een Ipad mee om spelletjes op te spelen.

Binnenkort worden wij voor het eerst oom en tante en voor hen zou ik wel wat dingetjes aan willen schaffen, maar niet voor kinderen die hier 1 keer per jaar komen.
Alle reacties Link kopieren
_Marana_ schreef:
26-05-2017 11:01
Uitleggen waarom je liever bij hen thuis afspreekt? Alleen 's avonds uitnodigen, en dan de kinderen bij jullie in bed doen? Alleen in de zomer afspreken, zodat je buiten kunt zitten?

In de jaren dat mijn vrienden druk waren met hun kleine kinderen (en ook minder tijd hadden om af te spreken), heb ik nieuwe vriendschappen gesloten met mensen die ook geen kinderen hadden. Ging ongemerkt, meestal via mijn hobby (die met kinderen wat lastiger te doen is).
Een keer is me gevraagd of de kleuter op mijn bed gelegd mocht worden.
Ja hoor.
Toen het dutje klaar was, werd me zonder excuses gemeld dat hij in bed geplast had. Hij had dus in mijn bed gelegen ipv erop en er is geen enkele moeite gedaan om de urine te verwijderen.

Als kinderen al in de woonkamer in aanwezigheid van volwassenen de boel slopen, zou ik er niet over piekeren om ze alleen in mijn slaapkamer te laten zijn.
Ik heb wel kinderen, maar ik zou ook geen kinderen van anderen in mijn bed willen hoor. Ook niet boven om te spelen.
Alle reacties Link kopieren
FarFarAway schreef:
26-05-2017 15:19
Ik vind dat mijn man en ik al veel 'corrigeren'. Maar heel de tijd op alles lopen mopperen is ook niet leuk.
En ik wil ook niet de zeikerd zijn... want als bewust kinderloos koppel word je sowieso al snel als 'anti - kind' gezien.

En als ouders er geen graten inzien dat hun kinderen boven een kijkje nemen 'want de jongens zijn altijd zo nieuwsgierig' dan wil ik daar ook gewoon geforceerd relaxt over doen. Anders voel ik me weer zo'n zeikerd...
Ik probeer het gewoon heel af en toe te doorstaan, meestal spreken we af zonder de kinderen. Maar dat kan helaas niet altijd.

En de kat laten ze uiteindelijk wel staan na 3 keer herhalen. En dan moet ik er constant over waken dat ze wel luisteren... Ouders lijken het vaak niet door te hebben dat je dit erg vervelend vindt.


Ik zou gewoon zeikerd zijn en duidelijke regels stellen. Heel handig bij kinderen die maar af en toe op bezoek komen. Kinderen gaan niet ongenood naar de keuken of naar boven. Nieuwsgierige kinderen mogen rustig nieuwsgierig zijn, maar het gedrag is aangepast aan fatsoenlijk(er) gedrag als je bij anderen bent. Straks zijn ze nog nieuwsgierig naar wat er op je computer/telefoon staat en ze hebben geleerd dat hun nieuwsgierigheid niet gehinderd mag worden. Dat is misschien thuis zo, maar niet in mijn huis.

De ouders merken het vanzelf wel, als je meer tijd en energie moet steken in kinderen in het gareel houden, dan in gesprekken voeren. Ik zou er de derde keer een middagje kinderen bewaken van maken. En bij afscheid beslist geen woorden van gezellig geweest, want dat was het dan totaal niet. Het was dan wel de opmaat naar een keuze om zich voortaan beter te gedragen of besef te krijgen van het eigen gedrag.

Alleen dingen als bijzondere kussens van de bank halen zou ik doen, omdat kussens vaak op de bank liggen om er tegenaan te leunen. Die kinderen met een bal de tuin in sturen? Hoe verzinnen ze het! Mijn (balkon)tuin is niet van kraakporselein, maar kinderen die respectloos opgevoed zijn, zullen rustig door de planten stampen of de bal over (lees: in) de border laten stuiteren. Zelfs bij goed opgevoede kinderen kan de bal per ongeluk fout terecht komen.

Maar als het niet om gedragsgestoorde kinderen gaat, dan zou ik de vriendschap met ouders van chaotisch grootgebrachte vrienden wel op een lager pitje zetten. Dus ook niet bij hun in huis het wangedrag moeten aanzien. Voor zover ik me kan herinneren, heb ik maar 1x iets verboden, een weekendlogee stuiterde met zo'n keihard klein balletje door de kamer.
anoniem_26602 wijzigde dit bericht op 26-05-2017 19:58
0.02% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
orkenflow schreef:
26-05-2017 15:16
Het punt is wel: als kind dwars door je Ikea-bank springt, kun je de ouders vragen om een nieuwe bank. Als kind een chocoladekusje geeft aan een kunstwerk, dan is dat niet meer te herstellen of vervangen.


Dat denk ik niet, want ook Ikea-banken breken niet na één sprong. Dat moet vaker geboren en als dat door meerdere kinderen bij meerdere bezoeken gebeurd is, kan je niet dat laatste kind de schuld geven. De schuld ligt bij jezelf, namelijk meerdere en meerdere. Je hebt het dan zelf toegelaten. Een porceleinen vaas kan natuurlijk afgewassen worden. De vraag is of dat kusje geven niet helaas vaas omduwen wordt. En dan gaat de rekening naar de ouders van het kind.
anoniem_26602 wijzigde dit bericht op 26-05-2017 19:59
0.13% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Mor_til_tre schreef:
26-05-2017 17:09
Ja helaas wel, serieus! Om een paar voorbeelden te geven; de bank is al 86.000 keer ondergespuugd door alle baby's. De houten vloer bleek toch niet zo goed bestand tegen al die leuke speelgoedauto's en andere vallende voorwerpen. Dat leuke glazenrekje moest zijn in het oog springende plekje toch echt verwisselen voor een veilige haven bovenop de allerhoogste kast die we hebben.
Ik vind ons huis gezellig en mooi ingericht, maar 5 jaar kinderen hebben hun sporen achtergelaten, ik kan me geen huis voorstellen waar dat niet het geval zou zijn!
Acceptatie is een groot woord, ik vind het ook weleens jammer. Maar ja, kinderen spelen nu eenmaal, ze doen echt niks geks.
Nu ben ik dus heel benieuwd naar jouw visie op deze netelige kwestie! ;)


Ik herken er slechts weinig in. Het enige huis waar alles kapot was, was het huis waar op de zolder een speelhoek was en daar was zo'n beetje alles gesloopt. Ik wist niet wat ik zag: kapotte lego-blokjes.
De rest van het huis was schoon, heel, opgeruimd en ook beneden werd gespeeld. Aanvankelijk was wel de bank vies door honden, maar bij de laatste hond gold de regel: niet op het meubilair en binnen niet op schoot bij iemand die op het meubilair zat. Dat mocht alleen buiten, op de tuinstoelen. Voor de hond op schoot ging je op de vloer zitten.
sueann schreef:
26-05-2017 19:50
Dat denk ik niet, want ook Ikea-banken breken niet na één sprong. Dat moet vaker geboren en als dat door meerdere kinderen bij meerdere bezoeken gebeurd is, kan je niet dat laatste kind de schuld geven. De schuld ligt bij jezelf, namelijk meerdere en meerdere. Je hebt het dan zelf toegelaten. Een porceleinen vaas kan natuurlijk afgewassen worden. De vraag is of dat kusje geven niet helaas vaas omduwen wordt. En dan gaat de rekening naar de ouders van het kind.
Ben jij van de afdeling meubilair testen. Bij mij is wel een kind door de Ikea-bank heen gesprongen. Waar ik zelf niet bij was, en ook nog nooit eerder kinderen op die bank zien springen.
Bij 'kunstwerk' heb ik het niet over een vaas die je af kunt wassen, maar over een schilderij. Kan ik de rekening ter waarde van 6 Ikea-banken voor naar de ouders sturen, maar daar heb ik mijn schilderij niet mee terug. Dat bedoelde ik te zeggen.
Alle reacties Link kopieren
TinyBel schreef:
26-05-2017 15:53
Gezinnen met kinderen onder de 10 jaar gewoon niet uitnodigen?
En die van 10+ die mogen fijn buiten gaan spelen, tv kijken of hun ipad meenemen.

Tegen hun 10de valt tegen de meesten wel te spreken.
En kunnen ze alleen - zonder begeleiding van ouders - buiten spelen.


De meeste kinderen die ik ken/kende heb ik van jongs af aan gekend. Ook kleuters kunnen zich gedragen en spelen zonder (bewust) iets kapot te maken. Dat is een kwestie van meteen beginnen met opvoeden, niet pas als je erover kan discusssiëren en met hun instemming regels in te voeren. Het is alleen wat vervelend als ouders niet op het idee komen om voor hun kleintjes speelgoed mee te nemen. Niet ieder heeft een kast met speelgoed/activiteiten voor alle leeftijden.
anoniem_26602 wijzigde dit bericht op 26-05-2017 20:15
0.12% gewijzigd
..
Alle reacties Link kopieren
MoirenPhae schreef:
26-05-2017 14:22
Misschien onvoorstelbaar, maar ik heb ook een periode in mijn leven gehad dat ik geen kinderen had.
En nu weer kleintjes om me heen terwijl ik zelf in de pubers zit.

Dit soort dingen gebeurden gewoon niet. En nog steeds niet.
Dit. Wij hebben ook een mooi ingericht huis, volgens sommigen showroom waardig, met een ruime speel hoek waar ze kunnen losgaan. Mijn kinderen zijn 1 en 3, echte boefjes maar ze weten dondersgoed waar ze wel en niet aan mogen komen, en er is nog niets bewust of onherstelbaar gesloopt, thuis niet, bij anderen niet,en ook niet door bezoekende kinderen. Vingerafdrukken, koekkruimels en babyspuug op de bank: ja. kwestie van poetsen en opruimen. Onuitwisbare vlekken, krassen en putten zijn echt niet aan de orde. Kwaliteitsspul laat zich niet zo makkelijk slopen, en kunst daar kunnen ze gewoon vanaf blijven.
nootboek schreef:
26-05-2017 20:57
Dit. Wij hebben ook een mooi ingericht huis, volgens sommigen showroom waardig, met een ruime speel hoek waar ze kunnen losgaan. Mijn kinderen zijn 1 en 3, echte boefjes maar ze weten dondersgoed waar ze wel en niet aan mogen komen, en er is nog niets bewust of onherstelbaar gesloopt, thuis niet, bij anderen niet,en ook niet door bezoekende kinderen. Vingerafdrukken, koekkruimels en babyspuug op de bank: ja. kwestie van poetsen en opruimen. Onuitwisbare vlekken, krassen en putten zijn echt niet aan de orde. Kwaliteitsspul laat zich niet zo makkelijk slopen, en kunst daar kunnen ze gewoon vanaf blijven.
Ik heb geen showroom en geen dure spullen maar ook die kunnen prima al 10 jaar bestaan zonder dat mijn kinderen of andermans kinderen die slopen.

Daar heb ik mezelf en de katten voor. En mijn man.

De putten in de vloer komen door mijn onhandigheid, net als de muur en de plint die stuk is. De bank werd gesloopt door de katten en mijn man blijft nog wel eens hangen aan dingen.

Mijn kinderen tot nu toe niks noemenswaardig kapot gemaakt. Niet van ons en niet bij anderen.
Andermans kinderen ook niet bij ons.

Gewoon schoenen uit en normaal doen.
Alle reacties Link kopieren
Troeteltje..... die ouders horen dan ook niet meer onder onze vrienden........Dat zijn vage kennissen, als ze zo weinig respect voor onze ideeën hebben.....
Alle reacties Link kopieren
Onze middelste van de 5 is heel erg zuinig op zijn spullen.... als er bepaalde vriendjes kwamen spelen van de anderen vroeg hij altijd of ik zijn kamerdeur op slot kon doen.... Dat hebben we dus jarenlang gedaan....
orkenflow schreef:
26-05-2017 20:10
Ben jij van de afdeling meubilair testen. Bij mij is wel een kind door de Ikea-bank heen gesprongen. Waar ik zelf niet bij was, en ook nog nooit eerder kinderen op die bank zien springen.
Bij 'kunstwerk' heb ik het niet over een vaas die je af kunt wassen, maar over een schilderij. Kan ik de rekening ter waarde van 6 Ikea-banken voor naar de ouders sturen, maar daar heb ik mijn schilderij niet mee terug. Dat bedoelde ik te zeggen.
Opvallend dat gebetweet hier en dat 'het is allemaal je eigen schuld ' gevingerwijs is ook rete irritant.
JobEva schreef:
26-05-2017 22:03
Onze middelste van de 5 is heel erg zuinig op zijn spullen.... als er bepaalde vriendjes kwamen spelen van de anderen vroeg hij altijd of ik zijn kamerdeur op slot kon doen.... Dat hebben we dus jarenlang gedaan....
Gewoon zorgen dat anderen niet in zijn kamer kwamen was teveel moeite?
Eleonora-1 schreef:
26-05-2017 22:05
Opvallend dat gebetweet hier en dat 'het is allemaal je eigen schuld ' gevingerwijs is ook rete irritant.
Nou ja, ik denk toch al dat alles mijn schuld is. Dus het is zéker mijn schuld dat ik andermans kinderen slecht opvoed. Stuur er van het weekend maar een paar langs, ik zal eens kijken of er nog wat te redden valt. Ze gaan allemaal in de hoek.

Niet die van jou hoor, Leo, die is gewoon leuk.
Het was niet de bedoeling me beter voor te doen dan anderen in de omgang met wilde hordes. Het was meer een soort bevestiging en aanmoediging om duidelijk en plezierverpestend te zijn.
Maar ik schrik wel van hoeveel vervelende kinderen er dan zijn. En dan vraag je je onwillekeurig af of mijn beoordelingscriteria door de jaren heen vervaagd zijn. Ik denk van niet, maar ja, wie durft het te zeggen.
orkenflow schreef:
26-05-2017 22:17
Nou ja, ik denk toch al dat alles mijn schuld is. Dus het is zéker mijn schuld dat ik andermans kinderen slecht opvoed. Stuur er van het weekend maar een paar langs, ik zal eens kijken of er nog wat te redden valt. Ze gaan allemaal in de hoek.

Niet die van jou hoor, Leo, die is gewoon leuk.
Die van mij vergat haar bord in de afwasmachine te doen én heeft de planten geen water gegeven.
Ik heb wat te stellen met dat kind.
Die hoek bij jou klinkt goed.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven