Ik voel me niet thuis na het verhuizen

12-02-2018 22:27 37 berichten
Hi viva's!

Omdat ik een beetje in de knoop zit heb ik besloten om hier een beetje van me af te schrijven. Stiekem in de hoop dat jullie misschien wat tips of hulp kunnen bieden. Als eerst zal ik me even voorstellen, ik ben een studente van 19 jaar in de propedeuse van mijn nieuwe HBO opleiding SBRM.

Ongeveer 7 maanden geleden is mijn moeder samen gaan wonen met haar vriend en dit betekent dat ons gezinsleven ineens heel druk is geworden. Om dit even te verduidelijken, wij waren met zijn viertjes en het gezin van mijn stiefvader ook. Dit houdt dus in dat we nu met acht mensen in een (nu dan wel groter) huis wonen in plaats van vier..

Ik heb super lieve vriendinnen en een onwijs leuke vriend die door de verhuizing ineens 45 minuten verderop wonen. Dit is al heel erg wennen voor mij. Uiteraard heb ik al een aantal leuke nieuwe vriendinnen leren kennen en ben ik vaak in de nieuwe stad te vinden om alles hier een beetje te ontdekken. Echter zit ik gewoon niet helemaal lekker in mijn vel.

Nu is het zo dat mijn stiefvader een ontzettend aardige man is maar mijn levensstijl en die van hem gewoon niet samen lijken te gaan. Het is namelijk zo dat hij niet tegen rommel kan en waar mijn moeder fulltime werkt zit hij vaker hele dagen thuis. Gezien ik HBO doe heb ik veel thuisstudie en is mijn schoolrooster relatief leeg. Nu loopt hij letterlijk de hele dag achter me aan of ik even dit of dat wil opruimen.. En dan nog doe ik zó erg mijn best ik wordt zelfs voor een vergeten wattenstaafje teruggeroepen, dit wekt dus de nodige ittaties bij mij op en ik kom in de knel met mijn studie. Constant voel ik me thuis niet "thuis" en totaal niet op mijn gemak en daardoor raak ik mijn focus kwijt.

In ons huis heb ik ook heel weinig privacy omdat hij dus altijd beneden in de woonkamer zit met de radio op volume 100. Toen ik laatst eindelijk een keertje wilde gaan Netflixen in de woonkamer kwam hij natuurlijk weer thuis en kreeg ik meteen de vraag of ik daar nog lang zou zitten. Hij wilde namelijk even "relaxen". Zoals vrijwel elke dag.. Ik ben dus beperkt, en vrijwel gedoemd tot op mijn kamer zitten als ik thuis ben. Ook mijn stiefbroertjes van 10 en 12 zijn héél erg druk. Echte lieverds hoor maar onder elkaar is het altijd ruzie, en dit is nou weer toevallig op de kamer boven mij.

Als ik een keertje langer dan 10 minuten onder de douche sta wordt er alweer op de deur geklopt omdat dit veel water verbruikt. Ook wordt ik dus standaard om 7 uur wakker gemaakt omdat mijn stiefvader nog nooit van fluisteren heeft gehoord. Zucht.. ik wordt dus onwijs erg op mijn vingers gekeken en kom niet aan mijn rust toe. Ik merk aan mezelf dat ik er steeds ongelukkiger van wordt dat ik steeds geen ontspanning of rust heb thuis.

Door dit alles ben ik gaan twijfelen of het voor mij niet de juiste tijd is om uit huis te gaan. Mijn opleiding biedt namelijk de mogelijkheid om met ingang van volgens schooljaar van voltijd naar duaal te switchen zonder studievertraging. Dit houdt in dat ik dus een leuke studio zou kunnen betalen en weer terug kan keren naar mijn oorspronkelijke woonplaats. Echter zal mijn leven dan wel drastisch veranderen. Lang leven de lol is dan dus voorbij en het voor mezelf zorgen én een HBO studie gaan dan beginnen.

Sorry voor het inmiddels lange verhaal ladies! But help me out! Wat zouden jullie in mijn plaats doen?

Dikke kus
op kamers, fulltime studie en een baantje erbij zoeken. Voor nu : vast gaan sparen en studeren in de bibliotheek.

of : doe eens gek en voer een gesprek met je moeder en je stiefvader.
Nog een overweging voor studio vs kamer: ik was toen ik op kamers ging ontzetten blij met een kamer, omdat ik toen nog standaard aanspraak had aan mijn huisgenoten. We hadden een gemeenschappelijke woonkamer, en hebben daar regelmatig thee zitten drinken en alles, dat was heel fijn. De overgang van je oude gezin naar helemaal alleen is best wel groot, en ik vond het heel lekker om een paar mensen te hebben die gewoon vaak in de buurt zijn en even vragen hoe je dag was :-).
Hoe oud zijn "je eigen" broers en zussen? (Als je met 4 woonde)
Nog iemand die het zo ervaart als jij?

Niemand die al 18+ is, ook studeert en waar je de huur mee kan delen?
Alle reacties Link kopieren
Next2UinMalibu schreef:
12-02-2018 22:28
Op kamers. Zoals studenten doen
+1
Alle reacties Link kopieren
Op kamers gaan
Alle reacties Link kopieren
Overdag naar de bieb om te studeren is inderdaad zo gek nog niet, voor nu. Is er een bibliotheek in jouw woonplaats? Of anders in de schoolmediatheek gaan zitten?
Alle reacties Link kopieren
Azarole schreef:
12-02-2018 22:53
Ik zou op kamers gaan.
Dan inderdaad de duale variant volgen.
Waarom? Er wonen toch zat studenten op kamers met een gewonen voltijdstudie en bijbaantje?
Alle reacties Link kopieren
Op kamers en voltijd studeren met bijbaan.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind je zeuren Waarom vergeet je wattenstaafjes? Das toch smerig Doe dat soort dingen lekker op je eigen kamer En koop een tv tje of netflix gewoon op je laptop Je bent oud genoeg om op je zelf te gaan wonen En het is lekker goedkoop en makkelijk zo thuis maar dan dien je je wel aan de regels te houden Troep op je eigen kamer en blijf zelf ook gewoon lekker zo veel mogelijk op je kamer Maak het daar gezellig Wat is de lol om de hele dag op je stiefvaders lip te zitten vraag ik me af.
Weet je moeder eigenlijk al dat jij het zo ongezellig vindt thuis sinds de verhuis?
En dat je erover denkt te vertrekken?
Alle reacties Link kopieren
Duaal? Waarom? Er zijn duizenden studenten die gewoon op kamers zitten en voltijd studeren, en dat lukt prima.
Dit klinkt wel heel erg ‘millenial’...
Duaal is een voltijdvariant, maar dat is dan leren en werken (met een leerlingsalaris). Soms duurt de opleiding een half jaar langer. Dat is over het algemeen genoeg om je zelf te onderhouden en de studiekosten worden door de werkgever meestal betaald.

Ik vond het een uitkomst.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven