Thuis
alle pijlers
Vrij wonen (platteland)
dinsdag 16 januari 2018 13:48
Hallo mijn vraag is of hier meiden/dames zijn die buiten een bebouwde kom wonen? En dan voornamelijk met kinderen. Wij wonen nu in een dorp midden in een woonwijk, overal huizen om ons heen, ik voel me verstikt, ben hier niet echt gelukkig. Altijd gepraat in de straat, kijken of je thuis bent of niet, in mijn tuin hoor ik altijd buren (logisch natuurlijk, het is een buurt, maar ik word er gek van). We verlangen echt naar rust en vrij uitzicht. Wij (man, ik en ons zoontje van 4) willen daarom dolgraag in een vrijstaand huis wonen met uitzicht op landerijen. We hebben een huis op het oog, hier 60 km verderop (hier in de buurt niet te betalen voor ons). Scholen zijn 4 km van dat huis. Ik heb een auto en elektrische fiets dus vervoer geen probleem.
Onze zoon past zich altijd heel erg makkelijk aan en maakt snel contact. Maar ik wil ook dat hij gelukkig is. Dus wat is jullie ervaring met wonen net buiten een dorp? Mbt halen/brengen school, vriendjes spelen, vervelen of juist niet, etc.
Onze zoon past zich altijd heel erg makkelijk aan en maakt snel contact. Maar ik wil ook dat hij gelukkig is. Dus wat is jullie ervaring met wonen net buiten een dorp? Mbt halen/brengen school, vriendjes spelen, vervelen of juist niet, etc.
zaterdag 20 januari 2018 11:20
Ik woon ook al zo lang als ik denken kan op het platteland, geweldig al zeg ik het zelf! Heb een fantastische jeugd gehad en kindjes wouden ook graag bij ons komen om te spelen aangezien hier gewoon alle plek en ruimte is! Ik zelf ben dus helemaal fan en hoop, dat ik dit mijn kinderen later ook bieden kan!
zaterdag 20 januari 2018 13:02
Ik woon in het oosten. En hier zijn ook keten en ze zijn gek op feesten en piratenmuziek. Maar geen klachten over de manier waarop hier omgegaan wordt met meisjes en vrouwen. Ik denk dat dat hier juist minder erg is.
Ik ben blij dat ik hier woon, want het is hier niet zo dicht bevolkt. Hoe minder zielen, hoe méér vreugd. Want hier is het nog werkelijk mooi.
Maar ik ben dan ook echt een buitenmens. En dat ben je, of dat ben je niet. En vanuit dat kader zie ik hier in dit topic mensen reageren.
Maar de ts is kennelijk een buitenmens die naar het buiten wonen verlangt. Haar kinderen misschien ook, of misschien niet. Dat kan alleen zij in schatten. Maar voor alles is een oplossing en ik zou er lekker voor gaan.
zaterdag 20 januari 2018 15:14
Op zich mee eens. Je moet als ouder (met de intentie dat je ook wil dat je kind zich veelzijdig ontwikkelt) buiten de randstad en/of in een gemeente met beperkte mogelijkheden veel meer moeite doen en bereid zijn meer/verder te rijden naar bv muziekles, het theater, een grote(re) bibliotheek of sport.
Ik lees eigenlijk ook twee dingen die niet per se verband met elkaar hoeven te houden. De mogelijkheden in een stad en de mogelijkheden (en afstanden tot) binnen de randstad.
Waar hebben kinderen volgens jullie de ideale omstandigheden om zich veelzijdig te kunnen ontwikkelen? Is het voordeliger om al in de randstad te wonen of is een grote stad (ongeacht afstand tot randstad) in het algemeen al gunstig? Ik ben zelf niet per se heel randstedelijk georiënteerd (in letterlijke zin zelfs helemaal niet meer) maar vind het interessant om over na te denken of het voor de ontwikkeling van mijn kinderen beter zou zijn als wij naar een -voor ons haalbare- grotere plaats verhuizen.
En ook naar de verschillen/mogelijkheden van kinderen in kleine dorpen in het westen of juist in andere delen van het land.
Of zouden kinderen in dorpen én ver van de randstad per definitie met 1-0 achterstaan?
zaterdag 20 januari 2018 15:41
Ik denk ook dat plattelandskinderen zich beter ontwikkelen dan stadskinderen. Want ze kunnen meer buiten zijn, en meer buiten doen. In de stad moet je wel achter je spelcomputer gaan zitten, want buiten is er geen ruimte. ja, een klein speeltuintje.
Verder lijkt mij de plattelandsmentaliteit veel beter om in op te groeien dan in de meer individualistische stadsmentaliteit waar mensen niet zo goed kunnen relativeren als de nuchtere plattelandsmens.
Ik had graag als kind buitenaf opgegroeid willen zijn.
Verder lijkt mij de plattelandsmentaliteit veel beter om in op te groeien dan in de meer individualistische stadsmentaliteit waar mensen niet zo goed kunnen relativeren als de nuchtere plattelandsmens.
Ik had graag als kind buitenaf opgegroeid willen zijn.
zaterdag 20 januari 2018 16:04
Jouw soort stedeling zien we in het buitengebied meestal na 2 tot 5 jaar weer vertrekken. Het is zooooooo veel werk om alles netjes te houden en je hebt zooooooo veel last van de kinderen die je overal naartoe moet brengen en die lucht die boeren altijd produceren...iones schreef: ↑20-01-2018 15:41Ik denk ook dat plattelandskinderen zich beter ontwikkelen dan stadskinderen. Want ze kunnen meer buiten zijn, en meer buiten doen. In de stad moet je wel achter je spelcomputer gaan zitten, want buiten is er geen ruimte. ja, een klein speeltuintje.
Verder lijkt mij de plattelandsmentaliteit veel beter om in op te groeien dan in de meer individualistische stadsmentaliteit waar mensen niet zo goed kunnen relativeren als de nuchtere plattelandsmens.
Ik had graag als kind buitenaf opgegroeid willen zijn.
zaterdag 20 januari 2018 16:17
Met alle respect, dit is natuurlijk alleen maar jouw gekleurde visie. Prima hoor, en jij hebt alle recht op jouw voorkeuriones schreef: ↑20-01-2018 15:41Ik denk ook dat plattelandskinderen zich beter ontwikkelen dan stadskinderen. Want ze kunnen meer buiten zijn, en meer buiten doen. In de stad moet je wel achter je spelcomputer gaan zitten, want buiten is er geen ruimte. ja, een klein speeltuintje.
Verder lijkt mij de plattelandsmentaliteit veel beter om in op te groeien dan in de meer individualistische stadsmentaliteit waar mensen niet zo goed kunnen relativeren als de nuchtere plattelandsmens.
Ik had graag als kind buitenaf opgegroeid willen zijn.
.Maar wat mij betreft is dit pure onzin. Alsof je alleen maar óf weilanden óf spelcomputers hebt. Ik heb eindeloos hutten gebouwd, paardgereden en buiten gespeeld als kind. Ik ben nog steeds dol op sport en buitenactiviteiten en dat is juist een van de redenen om tw wonen waar ik woon. Nuchterheid en relativeren herken ik ook totaal niet, eerder het omgekeerde als ik afga op vriendinnen die uit kleine dorpjes komen. Maar goed, ieder zijn visie, het is ook een gevoel.
zaterdag 20 januari 2018 19:33
Dat is onzin. Mijn beeld van de plattelandsjeugd is gebaseerd op wat ik nu zie.
Bij ons achter loopt een klein kanaaltje en bij ons tegenover wonen een stel kinderen. Die vinden het prachtig om een vlot te maken en een beetje op en neer te varen. Of visjes te vangen met een netje. Kun je in de stad niet.
Ik woon sinds 2004 op het platteland en ik wil nooit meer terug. Mij krijg je met geen stok meer de bebouwde kom in. Heb er nooit willen wezen, hoor er gewoon niet thuis. Te veel prikkels, te veel verkeersherrie. Ik kan ook niet goed tegen die uitlaatgassen, ik heb dat nooit prettig gevonden.Koffielepel schreef: ↑20-01-2018 16:04Jouw soort stedeling zien we in het buitengebied meestal na 2 tot 5 jaar weer vertrekken. Het is zooooooo veel werk om alles netjes te houden en je hebt zooooooo veel last van de kinderen die je overal naartoe moet brengen en die lucht die boeren altijd produceren...
Ik kan hier prachtig naar buiten kijken, mijn honden hebben hier de ruimte en mijn paarden ook. Ik heb wat kippen en een paar haantjes wat ook niet in de bebouwde kom kan, wat geiten en twee konijnen.
Mijn tuin ligt er niet spic en span bij maar dat vind ik niet belangrijk.
Hier ruik je soms de mest als het land geïnjecteerd is of andere luchten. Heb ik weer geen hekel aan. Ik vind alles wat dieren aan geuren produceren gewoon niet zo smerig als wat mensen produceren. Mijn ouders echter staan er heel anders in. Dat zijn echt van die cityslickers die zich hier zouden vervelen, die geen oog hebben voor de schoonheid om ons heen, en die alles vinden stinken. Ik snap ook niet hoe mijn ouders zo'n kind als ik hebben kunnen krijgen want ik heb dat duidelijk niet van hen.
Ik heb ook nooit problemen gehad met me aanpassen, erger me zelf juist aan Randstedelingen die niets snappen van leven op het platteland.
Natuurlijk is mijn visie gekleurd, maar ook die van andere mensen hier die reageren die vinden dat je op het platteland als kind minder goed kunt ontwikkelen.MaryCrawley schreef: ↑20-01-2018 16:17Met alle respect, dit is natuurlijk alleen maar jouw gekleurde visie. Prima hoor, en jij hebt alle recht op jouw voorkeur
Maar wat mij betreft is dit pure onzin. Alsof je alleen maar óf weilanden óf spelcomputers hebt. Ik heb eindeloos hutten gebouwd, paardgereden en buiten gespeeld als kind. Ik ben nog steeds dol op sport en buitenactiviteiten en dat is juist een van de redenen om tw wonen waar ik woon. Nuchterheid en relativeren herken ik ook totaal niet, eerder het omgekeerde als ik afga op vriendinnen die uit kleine dorpjes komen. Maar goed, ieder zijn visie, het is ook een gevoel.
En ja in sommige opzichten is men hier bekrompen. Maar in andere opzichten vind ik de mensen hier echt nuchterder. Die krampachtigheid waarin men de nieuwste trends en rages volgt die vind je hier niet.
zaterdag 20 januari 2018 19:55
Ben je bereid om je werk grotendeels op te zeggen, minder te gaan verdienen, maar wel een tweede auto te moeten kopen?
Omdat je nu éénmaal "taxi mama" wordt?
Kind moet 's morgens gebracht worden, om 3 uur weer opgehaald worden, naar hobby's, naar feestjes, naar speelvriendjes, naar zwemmen, ...
Je bent dus de hele dag aan 't rijden.
In 't beste geval heb je tussen de ritten door tijd voor je huishouden.
Zelf zit je bovendien ook voor elke wissewas (het brood is op, het beleg is op, Jantje heeft geen fruit voor morgen op school, ...) in de wagen.
Of je bent telkens een uur aan 't fietsen voor die wissewas.
Vanaf zijn 10 à 12 kan kind stukken alleen fietsen.
Maar als hij 's avonds wil afspreken met vrienden, of hij wil verder weg ... kan je ook weer rijden tot kind op zijn 16 een brommer heeft of op zijn 18 een rijbewijs heeft.
(En wie betaalt die brommer of dat rijbewijs, denk je?)
Ook als hij een weekend-job heeft om wat bij te verdienen ... wie brengt en haalt hem elke keer? Is er in dat kleine dorp wel iets te vinden voor een puber?
Is er overigens werk te vinden in de buurt?
Of mogen zowel jij als je man voor dat werk dan weer (dagelijks) 50 à 60 km enkel gaan rijden? En hoeveel tijd verspeel je daarmee?
Wat gebeurt er als de auto kapot is?
Waar is het dichtst bijzijnde treinstation en hoe raak je er?
Waar is er een bushalte, waar rijdt de bus naartoe en hoe vaak heb je er één? (Aan 1 bus om de 2 uur heb je niets. Aan een bus die maar tot het volgende dorp rijdt ook niet.)
Wat gebeurt er als familie zonder rijbewijs bij jullie wil raken (kind is jarig en geeft een feestje)? Lukt dat?
Raken ze nog thuis om 10 uur 's avonds op zondagavond?
Of is er dan elke keer een probleem?
Heeft je familie uberhaupt wel zin in telkens minstens een uur enkel in de wagen zitten voor feestjes of om hun familielid te zien? (Hier komen ze gewoon niet. 50 km enkel + file is te ver. "Organiseer je feestjes maar bij ons en jij bent verhuisd, dus je moet zelf maar elke keer langskomen.")
Omdat je nu éénmaal "taxi mama" wordt?
Kind moet 's morgens gebracht worden, om 3 uur weer opgehaald worden, naar hobby's, naar feestjes, naar speelvriendjes, naar zwemmen, ...
Je bent dus de hele dag aan 't rijden.
In 't beste geval heb je tussen de ritten door tijd voor je huishouden.
Zelf zit je bovendien ook voor elke wissewas (het brood is op, het beleg is op, Jantje heeft geen fruit voor morgen op school, ...) in de wagen.
Of je bent telkens een uur aan 't fietsen voor die wissewas.
Vanaf zijn 10 à 12 kan kind stukken alleen fietsen.
Maar als hij 's avonds wil afspreken met vrienden, of hij wil verder weg ... kan je ook weer rijden tot kind op zijn 16 een brommer heeft of op zijn 18 een rijbewijs heeft.
(En wie betaalt die brommer of dat rijbewijs, denk je?)
Ook als hij een weekend-job heeft om wat bij te verdienen ... wie brengt en haalt hem elke keer? Is er in dat kleine dorp wel iets te vinden voor een puber?
Is er overigens werk te vinden in de buurt?
Of mogen zowel jij als je man voor dat werk dan weer (dagelijks) 50 à 60 km enkel gaan rijden? En hoeveel tijd verspeel je daarmee?
Wat gebeurt er als de auto kapot is?
Waar is het dichtst bijzijnde treinstation en hoe raak je er?
Waar is er een bushalte, waar rijdt de bus naartoe en hoe vaak heb je er één? (Aan 1 bus om de 2 uur heb je niets. Aan een bus die maar tot het volgende dorp rijdt ook niet.)
Wat gebeurt er als familie zonder rijbewijs bij jullie wil raken (kind is jarig en geeft een feestje)? Lukt dat?
Raken ze nog thuis om 10 uur 's avonds op zondagavond?
Of is er dan elke keer een probleem?
Heeft je familie uberhaupt wel zin in telkens minstens een uur enkel in de wagen zitten voor feestjes of om hun familielid te zien? (Hier komen ze gewoon niet. 50 km enkel + file is te ver. "Organiseer je feestjes maar bij ons en jij bent verhuisd, dus je moet zelf maar elke keer langskomen.")
zaterdag 20 januari 2018 20:16
Ik wou ook niet suggereren dat jij de enige bent. We zijn allemaal gekleurdiones schreef: ↑20-01-2018 19:33Natuurlijk is mijn visie gekleurd, maar ook die van andere mensen hier die reageren die vinden dat je op het platteland als kind minder goed kunt ontwikkelen.
En ja in sommige opzichten is men hier bekrompen. Maar in andere opzichten vind ik de mensen hier echt nuchterder. Die krampachtigheid waarin men de nieuwste trends en rages volgt die vind je hier niet.
Maar van wat jij schrijft herken ik nou werkelijk waar helemaal níets. En dat vond ik frappant.
Ik loop bijvoorbeeld elke dag hard in een prachtig natuurgebied, doe bijna alles op de fiets, heb een fijne ruime tuin en een huis met alle rust. En daarnaast ben ik dus in 15 minuten in het centrum van een stad of bij vrienden en zijn allerlei scholen, speeltuinen, culturele voorzieningen ook op loop- of fietsafstand.
Het enige nadeel is dat huizen duur zijn. Maar dat is dan ook omdat het hier heerlijk wonen is
. Dat zeg ik verder niet omdat jouw voorkeur niet goed is ofzo. Ieder zijn meug. Maar jouw horrorbeeld van de stad geeft absoluut geen realistisch beeld van andermans leven.
zaterdag 20 januari 2018 20:24
Niet alles teruggelezen. Maar als je twijfelt kun je misschien de middenweg zoeken?
Hier 4 jaar geleden ook heel erg op zoek geweest naar een vrijstaand (afgelegen) huis op t platteland. Uiteindelijk aan de rand van een klein dorp terecht gekomen. Enorme tuin, vrij uitzicht, landelijke sfeer, maar je hebt toch wat mensen om je heen. Gelukkig ook hele fijne buren, maar allemaal wat oudere mensen.
Dorp heeft naast een schooltje en kerk weinig te bieden, dus voor winkels moeten we wel de auto pakken.
Ondanks dat ik hiervoor 8 jaar midden in de stad woonde, wil ik absoluut niet meer ruilen!
Hier 4 jaar geleden ook heel erg op zoek geweest naar een vrijstaand (afgelegen) huis op t platteland. Uiteindelijk aan de rand van een klein dorp terecht gekomen. Enorme tuin, vrij uitzicht, landelijke sfeer, maar je hebt toch wat mensen om je heen. Gelukkig ook hele fijne buren, maar allemaal wat oudere mensen.
Dorp heeft naast een schooltje en kerk weinig te bieden, dus voor winkels moeten we wel de auto pakken.
Ondanks dat ik hiervoor 8 jaar midden in de stad woonde, wil ik absoluut niet meer ruilen!
zaterdag 20 januari 2018 20:30
Ik ben opgegroeid op het platteland en qua eenzaamheid viel het mee. Het was namelijk altijd druk met vriendjes en vriendinnetjes die bij mij kwamen spelen, omdat daar wel hutten gebouwd mochten worden en we van alles konden doen buiten.
Toen ik jong was, fietste mijn moeder altijd mee naar school. Maar vanaf groep 6 ging ik alleen op de fiets (6-7 km). Niemand maakte er een probleem van om mee te fietsen als ze bij mij wilde komen spelen.
Toen ik jong was, fietste mijn moeder altijd mee naar school. Maar vanaf groep 6 ging ik alleen op de fiets (6-7 km). Niemand maakte er een probleem van om mee te fietsen als ze bij mij wilde komen spelen.
zaterdag 20 januari 2018 20:38
Ik ben geboren en getogen op het platteland. Woon sinds 10 jaar in de stad, maar ga binnen een jaar ongeveer weer terug naar het platteland (dorp van 1500 inwoners ongeveer, stad/steden op 15 en 25 minuten, plek buiten de bebouwde kom). Heb er nu al zin in, ik mis de wijdsheid en de ruimte. Dochter en kind-op-komst zullen zich wel redden; basisschool is in 't dorp, middelbaar (meerdere scholen) op ca 10 km, en er zijn genoeg verenigingen in de buurt.
Met betrekking tot de 'achterstand' van plattelandskinderen: ik heb soms het gevoel dat kinderen op het platteland (nu neefjes en nichtjes, straks de mijne) langer kind kunnen blijven, omdat ze minder snel beïnvloed worden door allerlei omgevingsfactoren die je aanmoedigen 'groot' te worden. Dat vind ik op zich een goed ding. Daarnaast moet ik zeggen dat wij zelf hoogopgeleid en cultureel breed georiënteerd zijn, dus ik denk dat onze kinderen daar wel wat van mee gaan krijgen, wat er waarschijnlijk ook voor zorgt dat ze misschien wat anders naar de wereld kijken dan hun klasgenoten. Niks mis mee, volgens mij.
Met betrekking tot de 'achterstand' van plattelandskinderen: ik heb soms het gevoel dat kinderen op het platteland (nu neefjes en nichtjes, straks de mijne) langer kind kunnen blijven, omdat ze minder snel beïnvloed worden door allerlei omgevingsfactoren die je aanmoedigen 'groot' te worden. Dat vind ik op zich een goed ding. Daarnaast moet ik zeggen dat wij zelf hoogopgeleid en cultureel breed georiënteerd zijn, dus ik denk dat onze kinderen daar wel wat van mee gaan krijgen, wat er waarschijnlijk ook voor zorgt dat ze misschien wat anders naar de wereld kijken dan hun klasgenoten. Niks mis mee, volgens mij.
zaterdag 20 januari 2018 21:54
Interessante dingen om over na te denken. Dat laatste snap ik uiteraard. Maar mijn vraag (vooral aan mijzelf ook eigenlijk) is of kinderen die niet in of vlakbij de randstad opgroeien er wel baat bij hebben om dan tenminste in een stad te wonen.... of dat die verschillen dan weer nihil zijn.Koffiekop schreef: ↑20-01-2018 15:49Dat hangt van het kind af en van de ouders. Als jij als ouder veel meebrengt aan bagage dan zal de afstand tot de rest van het land mentaal kleiner worden (zoals boeken, denkbeelden, je eigen ervaringen op gebied van studie en werk, vakanties, uitjes). Alleen als jij niet een typische dorpse bent en je kind ook niet zo opvoed dan pas je waarschijnlijk weer niet zo lekker in het dorp. Ik zou om te beginnen niet ergens gaan wonen waar je zelf niet tussen past of je niet thuis voelt, je kinderen komen dan namelijk in precies dezelfde spagaat.
Dan krijg je situaties dat jij je kind als enige naar het poppentheater verderop in een stad brengt en het maandag op school geen aansluiting vindt met zijn verhalen. Of dat je je kind in een andere dorp/stad naar school gaat brengen maar dan vindt het ook weer geen aansluiting in zijn woonplaats. Elke meerwaarde van in het dorp wonen valt dan weg voor je kind. Juist die saamhorigheid en erbij horen ervaart het dan niet, integendeel.
Als je buitenaf of in een minidorp met een provinciale cultuur gaat wonen dan is het voor de kinderen het leukst als ze daar dan ook ten volle bij kunnen horen. Wil je dat eigenlijk niet, dan zou ik een andere woonplaats overwegen waar je je wel goed bij voelt.
Er zit een hele, hele hoop tussen een klein katholiek dorp in Limburg en een grote stad in de randstad.
Op zich lijkt het mij niet veel uitmaken of wij in onze vrije tijd met onze kinderen (ook) andere activiteiten ondernemen. Ik voel wel (enigszins) aan dat het voor kinderen belangrijk kan zijn aansluiting te vinden bij hun leeftijdsgenoten in wat hen bezighoudt en wat ze doen maar dat zou evengoed zo zijn als we in Amsterdam of Soest zouden wonen. Ook voor de kinderen.
En ik weet voor mijzelf gewoon niet goed waar ik (bij) hoor en waar (zéker) niet. Wat forsyth al schreef, als volwassene heb je zoveel keuzes, als kind heb je het maar te doen met waar je ouders voor kiezen. En dat vind ik dus wel eens moeilijk.
Ik lees (en hoor) overigens veel dat mensen erg moesten wennen aan Amsterdam, maar zou het net zo moeilijk zijn in een andere grote stad maar bijv buiten de randstad? Apeldoorn? Eindhoven? Nijmegen? Breda?
Of is de randstad en vooral Amsterdam een geval apart?
Ik ben vanuit (weliswaar een veel groter dorp in Brabant) naar Utrecht gegaan maar zonder het gevoel dat er "een wereld voor me openging" maar ik ben wel benieuwd in hoeverre de grootte van je woonplaats/de mentaliteit aldaar van grote invloed is. Als tiener vond ik het een gehucht, nu denk ik: nou dat viel ook wel mee hoor... toch benieuwd hoe die beeldvorming werkt.
zondag 21 januari 2018 16:59
Dat klopt! In de stad oordelen ze minder over andere mensen, over andere levenswijzes en zo. In de stad is het wel meer leven en laten leven.
Ik heb kinderen hier zien opgroeien hoor. En nog.Koffiekop schreef: ↑20-01-2018 20:26Maar een kind op een vlot in de sloot zien spelen geeft je echt geen inzicht in hoe het is om als kind op te groeien op het platteland. Er is nog veel meer buiten spelen, zeker als je ouder wordt. Maar je denk lekker zwart wit, ik snap wel dat jij je er thuis voelt
Ben je getrouwd met een local of zijn jullie allebei ‘import’, dat maakt nogal wat uit.
Ik ben getrouwd met een local. Maar hiervoor had ik een relatie met iemand die kwam wel uit de buurt, maar een paar dorpen verderop. Ik ben gelijk opgenomen maar dat komt omdat ik de overburen al snel leerde kennen en dat waren echte locals, en daar trok ik veel mee op. En dan zit je voor je het weet zo overal tussen. Maar, dat komt óók omdat ik in een boerengat woon, waar iedereen dus nogal liberaal is ingesteld. In een dorp waar een streng geloof heerst, daar had ik waarschijnlijk minder goed kunnen aarden.
Dus het hangt van jezelf af maar ook van het dorp waarin je terecht komt.
