Wat is er leuk aan alleen wonen?

30-06-2020 11:47 102 berichten
Ik woon nu al een jaar alleen en ik vind het nog steeds moeilijk. Wat vind jij leuk aan alleen wonen?
Alle reacties Link kopieren
snownow schreef:
30-06-2020 12:01
Ik vind het moeilijk om alles zelf te moeten bepalen en te regelen. Na een hoop stress vorig jaar lukt me dat sowieso al minder, maar nu moet ik dingen dus allemaal wel zelf oplossen.
Ik vind het saai en eenzaam. Voel me veel alleen. Nou ja. Het moet nog wennen hoop ik.
Dat klinkt heel rot. Spelen er heftige dingen in je leven? Dingen regelen etc. kan ik me nog wel iets bij voorstellen maar wellicht is er iemand in jouw omgeving die jou kan helpen? Je hoeft niet alles alleen te doen he? Ik ben goed in dingen regelen en help anderen die er minder goed in zijn ook wel eens mee. Voor mij een kleine moeite, voor hen een groot plezier.

Heb je van je huis wel een fijne plek gemaakt? Ik heb gemerkt dat toen ik echt bezig ging met mijn huis 'eigen' te maken dat ik me meteen niet meer zo alleen voelde. Muren schilderen, meubels verplaatsen etc.

W.b. alleen voelen.... hoe zit het met vrienden en familie? Ligt alles nu onder een vergrootglas vanwege corona of was dit voor corona ook al zo eenzaam voor je?
Alles!! Samenwonen is niet mijn ding.

Mijn huis, mijn plekje en hier kan alles zoals ik het wil en hoef nergens op te letten. Ultiem geluk :heart:
Hierdoor vind ik het ook stukken makkelijker mijn vriend in mijn huis zijn eigen gang te laten gaan of ik in zijn huis dingen voor lief te nemen.
Heb uiteindelijk toch weer mijn eigen ruimte om weer m'n eigen ding te doen op de manier die ik het prettigst vind.

Fijn.
snownow schreef:
30-06-2020 11:59
In vergelijking met samenwonen met een partner.
Weet je zeker dat je ongelukkig bent door het alleen wonen? Of ben je ongelukkig door de verbroken relatie?
Alle reacties Link kopieren
Nadelen: alles zelf moeten regelen/doen en soms kom je thuis van een klote dag op je werk en dan heb je niemand om tegen aan te mekkeren.

Voordelen: je hoeft met niemand rekening te houden.
Pergamon schreef:
30-06-2020 12:01
Ik heb een eigen kamertje en af en toe smokkel ik daar iets naar binnen, om in mijn eentje en in alle rust héééél erg van te genieten. :$

Jep, secret stash met lekkers op mijn zolder. Vriend vindt het soms wel, omdat ik te lui ben om het op een goede verstopplek te leggen. Maar dan is het toch al iets waarvan ik delen niet perse heel erg vindt. :hihi:
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
snownow schreef:
30-06-2020 12:01
Ik vind het moeilijk om alles zelf te moeten bepalen en te regelen. Na een hoop stress vorig jaar lukt me dat sowieso al minder, maar nu moet ik dingen dus allemaal wel zelf oplossen.
Ik vind het saai en eenzaam. Voel me veel alleen. Nou ja. Het moet nog wennen hoop ik.
Ah, dat snap ik wel. Maar dat went hoor. Ik heb 12 jaar alleen gewoond, en sindsdien woon ik met dochter. Maar aangezien die pas 1,5 is, komt het bepalen en regelen nog steeds toch wel bij mij terecht :proud: . Ik ben gewoon gewend dat als er iets geregeld moet worden, ik het zelf moet doen. Het is ook wel lekker duidelijk.
Eigenlijk het enige dat ik lastig vind, is mijn auto naar de garage. Ik moet altijd iemand regelen om me weer op te halen ipv dat man/vrouw me weer haalt. Maar meestal ga ik naar een garage vlak bij mijn werk, en vraag een collega of ze me even op willen halen uit de ballenbak :lol: .
Lady_Day schreef:
30-06-2020 12:05
Dat klinkt heel rot. Spelen er heftige dingen in je leven? Dingen regelen etc. kan ik me nog wel iets bij voorstellen maar wellicht is er iemand in jouw omgeving die jou kan helpen? Je hoeft niet alles alleen te doen he? Ik ben goed in dingen regelen en help anderen die er minder goed in zijn ook wel eens mee. Voor mij een kleine moeite, voor hen een groot plezier.

Heb je van je huis wel een fijne plek gemaakt? Ik heb gemerkt dat toen ik echt bezig ging met mijn huis 'eigen' te maken dat ik me meteen niet meer zo alleen voelde. Muren schilderen, meubels verplaatsen etc.

W.b. alleen voelen.... hoe zit het met vrienden en familie? Ligt alles nu onder een vergrootglas vanwege corona of was dit voor corona ook al zo eenzaam voor je?
Tot de corona ging het wel, was ik goed bezig met alles weer opbouwen, nieuwe mensen leren kennen. Ik had weer energie. En toen ging alles dicht en zag ik tijden niemand. Nou ja, dat hebben meer mensen natuurlijk. Nu is het zaak om opnieuw weer dingen op te bouwen. Zorgen dat ik dingen buitenshuis te doen heb met andere mensen. Helaas wonen de meeste vrienden en familie zo ver dat ik er alleen met de trein kan komen. Dat lag dus ook een hele tijd stil.
Mijn partner is doodgegaan, dus ja, heel heftig. Daarna nog een vriendje gehad die ineens niks meer liet horen. Maar goed, ik moet nog wat maken van het leven en dat probeer ik dus. Kleine stapjes. Ik merk dat ik door de eerdere stress vaak nog stomme fouten maak en veel tegen dingen opzie. Waar eerder mijn partner me aanmoedigde dingen te doen, moet dat nu uit mezelf komen. Dat is een belangrijke les om te leren.
Alle reacties Link kopieren
Sjaantje37 schreef:
30-06-2020 11:47
Alles
Hehehe, dat was precies wat ik ook wilde schrijven.
'Alles' voor mij is: alles om me heen is van mij alleen. Ik kan doen wat ik wil, hoe ik het wil.
Alleen wonen is het ultieme egoïsme waar je je nooit voor hoeft te schamen.
Alle reacties Link kopieren
Huisje inrichten naar eigen smaak,m'n eigen leefritme aanhouden, koken wat ikzelf lekker vind,zelf volledig m'n uitgaven bepalen.En ik heb meerdere hobbies/passies die veel tijd/energie/geld kosten.In de periodes dat ik samenwoonde kwam ik daar minder aan toe.Niet erg,want ik koos er bewust voor om samen te gaan wonen.En dat heeft dan gewoon consequenties en ook zeker leuke kanten :-]
Maar nu zou ik dat niet meer doen.Alleen wonen past gewoon beter bij mij/mijn levensstijl.Scheelt ook wel, dat ik goed alleen kan zijn.De corona tijd heeft niet eens zoveel invloed op m'n leefstijl gehad :-]
nighttripper wijzigde dit bericht op 30-06-2020 12:23
14.31% gewijzigd
Vraag blijft,why is the rum gone?
Oriander schreef:
30-06-2020 12:11
Weet je zeker dat je ongelukkig bent door het alleen wonen? Of ben je ongelukkig door de verbroken relatie?
Weet ik niet. Ik ben alleen niet zo goed in alleen zijn als ik altijd dacht.
Alle reacties Link kopieren
Ik kijk eigenlijk wel uit naar het weer alleen wonen. Ik heb de afgelopen tien jaar samengewoond met anderen; eerst 7 jaar in een studentenhuis en toen 3 jaar samengewoond met mijn sinds-een-week-exvriend... Moet nog heel erg aan het woord wennen merk ik...

Maar het weer alleen gaan wonen dus: ik kijk uit naar een plek die echt van mij is, die ik verdien door ervoor te werken, waar mijn spulletjes staan, waar ik met niemand rekening hoef te houden, kan doen en laten wat ik wil.

Ik ben wel echt een mensen-mens, dus zoek ook graag anderen op. Daarna vind ik heerlijk om terug te keren naar de rust en op mezelf te zijn. 😊 Ik woon nu weer tijdelijk bij mijn ouders in om de boel op orde te krijgen, maar kan niet wachten om weer mijn eigen huishouden te runnen.
Alle reacties Link kopieren
Oh jeetje. Maar dat is ook wel even heftiger dan ‘gewoon alleen wonen’, dan speelt er ook gewoon rouw mee. Dan is het niet gek dat je er af en toe helemaal genoeg van hebt hoor. Zeker nu je ook nog minder mensen ziet sociaal.
Oh ja, niet hoeven te overleggen over aankopen is wel een goede. Ik geef echt veel minder geld uit nu.
Apatura schreef:
30-06-2020 11:51
Geen gezeik:
over rommel,
over hoe je wat doet
Hoe laat je naar bed gaat
Wat je eet / wanneer je eet
Wat er er wel/niet in de koelkast/voorraad staat
Wat je koopt
Hoe je de boel inticht

Altijd
de douche vrij
Fijnste plekje op de bank

Geen gesnurk

Enz enz

Dit! Heerlijk!
Alleen mijn hond snurkt nogal hard, maar ach dat is zo'n schat daar kan ik het wel van hebben :biggrin:
Ik vond het wel relaxt. Doen waar je zelf zin in hebt. Om 17:00 uur eten of om 22:00 uur. Wel opruimen of de boel de boel laten. Laat naar bed gaan of vroeg met een afhaalpizza in bed kruipen. Gewoon een plekje wat helemaal van jou is en waar niemand wat over te zeggen heeft:) Het gaf mij een gevoel van vrijheid.

Jarenlang met een partner gewoond. Qua gezelligheid wel leuk, maar toch rekening houden met elkaar. Dat laatste vind ik thuis lastig. Trek graag m’n eigen plan.

Wel co-ouderschap nu. Dus zal ritme/rekening moeten aanhouden voor/met zoonlief, maar dat vind ik dan weer niet erg. Met een partner/huisgenoot vind ik dat wel lastig.
Oei snow, geef jezelf veel tijd en ruimte. Alleen komen te wonen na zoiets heftigs is natuurlijk niet zomaar iets. Kan me voorstellen dat het dan niet zomaar went.
Sterkte!
Ik denk dat wel echt anders is in jouw situatie (overleden partner, eerst wel samengewoond) dan in de mijne (wel lang huisgenoten gehad, nooit echt samengewoond).

Ik woon nu twee jaar helemaal alleen en ik vind het wel vaak heerlijk. Ik houd er vooral van om na een drukke middag bij een vriendin of familielid met gezin in mijn stille huis thuis te komen.

Wat ik minder vind is dat je idd alles alleen moet regelen en beslissen. Soms heb je gewoon een lastige kwestie, en dan wou je dat er nog een beslisser / regelaar was.

Maar ja. Ik kan iedere dag eten wat ik wil (binnen mijn dieet helaas...), tv kijken wat ik wil, naar bed hoe laat ik wil, muziek luisteren wanneer ik wil, vriendinnen uitnodigen wanneer ik wil, weg wanneer ik wil..... Hoef nooit te overleggen over eten / oppas. Echt wel fijn.
nausicaa schreef:
30-06-2020 12:21
Oh jeetje. Maar dat is ook wel even heftiger dan ‘gewoon alleen wonen’, dan speelt er ook gewoon rouw mee. Dan is het niet gek dat je er af en toe helemaal genoeg van hebt hoor. Zeker nu je ook nog minder mensen ziet sociaal.

Nou inderdaad. Je hebt nog van alles te verwerken Snownow.
Misschien de lat niet zo hoog leggen voor jezelf. Je hoeft er (nu nog) niet van te genieten dat je alleen woont.

Wat mij heel erg geholpen heeft (ik kwam ook in een andere plaats terecht na het verbreken van relatie) is het contact met de buren. Ik kwam in een portiekflat met ontzettend leuke mensen. Buurman heeft een trappetje voor mijn katten gemaakt zodat die het balkon op en af konden en ik ben op salsales gegaan. Nieuwe vrienden gemaakt.
Als ik het alleen had moeten hebben van de oude vrienden was ik vereenzaamd denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Edit; heel veel sterkte TO. Jouw situatie lijkt me wel echt substantieel anders hoor.

Ik vind zoveel dingen er heerlijk aan;

- Helemaal mijn eigen inrichting kunnen bepalen. Verf, decoratie, beddengoed, handdoeken; alles.
- Ongestoord de kat bij me in bed nemen.
- Ongegeneerd alles kunnen eten wanneer ik het maar wil en hoe ik het maar wil (of dat nou een mooi gedekte tafel is wanneer vriendinnen komen eten, of ik een kaasplankje met wijn voor mijzelf maak en een kaarsje aansteek of elke zondag een ontbijtdienblaadje maak met sap/yoghurt/een chocolaatje en de krant erbij etc.).
- Muziek kunnen luisteren/tv kunnen kijken die ik leuk vindt.
- Mijn eigen standaard qua huishouden kunnen aanhouden.
- Altijd mensen kunnen uitnodigen wanneer ik dat wil. Of juist heerlijk rust aan mijn hoofd kunnen hebben wanneer ik dat wil.



Natuurlijk lijkt het me soms ook juist heel gezellig om samen met iemand te wonen. Maar bovenstaande dingen maken mij toch ook wel erg blij.
timetraveler wijzigde dit bericht op 30-06-2020 12:31
4.67% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
30-06-2020 11:55
Ik heb zeven jaar alleen gewoond (van 18 tot 25) in een klein appartement
het fijnst vond ik alleen eten, en zelf bepalen wat ik at en gewoon lekker een boek kunnen lezen ofzo tijdens het eten

Dat mis ik nog wel

Alleen eten vond ik juist heel naar. En vooral het moeten koken voor mij alleen. Dat werd dan dus al snel een makkelijke hap, ik heb mezelf best wel verwaarloosd in die tijd.

Ik heb 7 jaar alleen gewoon, van mijn 18e tot mijn 25e. En het was geen fijne periode, constant op zoek moeten naar anderen (zo ervoer ik het, kan me ook voorstellen dat dat voor anderen niet geldt), niet de vanzelfsprekendheid dat het thuis fijn was... want voor mij het dat dus niet, in m'n eentje. Daarna jarenlang alleen met kinderen na mijn scheiding gewoond. Dat vond ik ook prima... zij hebben me echt door die alleen-tijd heen gesleurd. Maar helemaal alleen... daar ben ik niet voor gemaakt. Ik vind het best lastig dat ik afhankelijk ben/voel van gezelschap. Het maakt ook dat ik in het verleden verkeerde keuzes heb gemaakt. En ik denk dat best veel mensen er zo ongezond in staan: beter een slechte relatie dan alleen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb van mijn 19e tot mijn 26e alleen gewoond en ik vond het heerlijk! Zelf bepalen wat je doet, wel of geen mensen om je heen, bepalen wat voor boodschappen je doet en wat je eet. Wel had ik toen veel vrienden in de buurt, ging ik vaak stappen, familie woonde ook niet ver weg etc. Toen ik eenmaal werkte vond ik het ook lekker om alleen thuis te komen en zelf te bepalen of ik iets ging afspreken of lekker alleen thuis tv ging kijken. Vroeg of laat opstaan, vroeg of laat naar bed, ik hoefde met niemand rekening te houden en aan niemand verantwoording af te leggen.
Kortom: ik mis het best wel nu ik al 16 jaar samenwoon (zelfs al is de relatie echt top).
Alle reacties Link kopieren
vivinnetje schreef:
30-06-2020 12:29
Alleen eten vond ik juist heel naar. En vooral het moeten koken voor mij alleen. Dat werd dan dus al snel een makkelijke hap, ik heb mezelf best wel verwaarloosd in die tijd.
oh, ik vind het heerlijk
Eet bijna nooit meer alleen, ja, de lunch
Maar gewoon zelf naar een winkel, kopen waar ik NU zin in en heb en dat eten.
geen gezeur van minderjarigen, de 1 lust geen aardappel, de ander geen pasta, en rijst lusten ze allebei niet
etc
Alle reacties Link kopieren
Timetraveler schreef:
30-06-2020 12:29
Edit; heel veel sterkte TO. Jouw situatie lijkt me wel echt substantieel anders hoor.

Ik vind zoveel dingen er heerlijk aan;

- Helemaal mijn eigen inrichting kunnen bepalen. Verf, decoratie, beddengoed, handdoeken; alles.
- Ongestoord de kat bij me in bed nemen.
- Ongegeneerd alles kunnen eten wanneer ik het maar wil en hoe ik het maar wil (of dat nou een mooi gedekte tafel is wanneer vriendinnen komen eten, of ik een kaasplankje met wijn voor mijzelf maak en een kaarsje aansteek of elke zondag een ontbijtdienblaadje maak met sap/yoghurt/een chocolaatje en de krant erbij etc.).
- Muziek kunnen luisteren/tv kunnen kijken die ik leuk vindt.
- Mijn eigen standaard qua huishouden kunnen aanhouden.
- Altijd mensen kunnen uitnodigen wanneer ik dat wil. Of juist heerlijk rust aan mijn hoofd kunnen hebben wanneer ik dat wil.



Natuurlijk lijkt het me soms ook juist heel gezellig om samen met iemand te wonen. Maar bovenstaande dingen maken mij toch ook wel erg blij.

Als je dit zo kan zien / ervaren, is dat natuurlijk een wereld van verschil! Heeft dus absoluut ook met mindset te maken...

Maar zelf kan ik alle dingen die je opnoemt ook gewoon met een ander. En ik heb geen moeite om me af en toe aan te passen. Zeker als je relatie goed zit, is er weinig om je aan te ergeren. Ik erger me zeker wel eens, maar dat weegt niet op tegen alle dingen die veel leuker zijn om samen te ervaren. Ook veel van die dingen die je beschrijft... dat ontbijtplankje, samen dingen uitzoeken voor jullie huis, na een afspraak met vrienden niet alleen naar huis hoeven...
Alle reacties Link kopieren
Heftig, Snow. Dat is wel even anders dan een relatie verbreken en genieten van je vrijheid.

Ik heb verder niet zoveel tips voor je behalve dan dat het wel een tijdje kan duren voordat alles een 'plekje' heeft (en ik haat die uitspraak van 'plekje' maar ik weet even niets beters). Door corona komen dit soort dingen natuurlijk wel onder een vergrootglas. Als je je al wat alleen en verloren voelt en ook nog niet je vrienden en familie kan zien dan komt dat extra hard binnen.

Ook dit is een afgezaagde maar er zit wel waarheid in: wees gewoon een beetje lief voor jezelf. Je mag dit best lastig en moeilijk vinden en fouten maken is ook niet het einde van de wereld. Een jaar is nog niet zo lang he. Wennen aan een nieuwe situatie die je zelf niet gekozen hebt is gewoon lastig en kost tijd. Sterkte.
vivinnetje schreef:
30-06-2020 12:29
Alleen eten vond ik juist heel naar. En vooral het moeten koken voor mij alleen. Dat werd dan dus al snel een makkelijke hap, ik heb mezelf best wel verwaarloosd in die tijd.

Ik heb 7 jaar alleen gewoon, van mijn 18e tot mijn 25e. En het was geen fijne periode, constant op zoek moeten naar anderen (zo ervoer ik het, kan me ook voorstellen dat dat voor anderen niet geldt), niet de vanzelfsprekendheid dat het thuis fijn was... want voor mij het dat dus niet, in m'n eentje. Daarna jarenlang alleen met kinderen na mijn scheiding gewoond. Dat vond ik ook prima... zij hebben me echt door die alleen-tijd heen gesleurd. Maar helemaal alleen... daar ben ik niet voor gemaakt. Ik vind het best lastig dat ik afhankelijk ben/voel van gezelschap. Het maakt ook dat ik in het verleden verkeerde keuzes heb gemaakt. En ik denk dat best veel mensen er zo ongezond in staan: beter een slechte relatie dan alleen.
Ik kook steeds meerdere porties en dan vries ik de rest in (ik heb nog steeds een koelkast voor 2+ personen haha). Mijn nieuwe huis heeft een geweldig mooie keuken die toevallig net vervangen was. Mijn kookboeken staan op een leuk plankje dat er speciaal voor lijkt te zijn gemaakt. Ik ben dol op mijn keuken!

Ja, ik moet er ook voor waken om de lat niet laag te leggen voor een nieuwe relatie. Ik moet op de een of andere manier leren om het alleen ook leuk te hebben. Ik doe mijn best. (Ik weet dat er een langlopend topic is over gelukkig zijn met jezelf, maar op lange teksten kan ik me echt nog niet concentreren). Afgelopen maand heb ik heel veel gesport met anderen buiten, maar nu het weer binnen is, wacht ik eerst even af. Ik vind dat nog wat eng nu.
Alle reacties Link kopieren
Pandax schreef:
30-06-2020 11:59
Het enige wat ik wel eens mis van alleen wonen is chips eten op maatschappelijk onacceptabele momenten. Nu ik met een sloot mensen in een huis woon, moet ik altijd netjes eten, want anders heeft dat meteen effect op hun voedselbeeld. Zo jammer is dat.
Jaaaaa dit!
Nu ik s' nachts vaker wakker (pasgeboren baby) ben snaai ik stiekem ook wel weer eens iets als ik trek heb :$

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven