Thuis
alle pijlers
Wat niemand je vertelt over het hebben van een huisdier
maandag 11 april 2016 17:42
Na topics met enorm grappige, maar ook vreselijke verhalen over wat niemand je vertelt over zwanger zijn of bevallen, is hier de variant voor de mensen onder ons zonder kinderen (of met kinderen en huisdieren). Mensen-kinderen tenminste, want natuurlijk zijn onze beestjes net zo goed kinderen.
Een huisdier hebben lijkt heel makkelijk, maar er komt toch meer bij kijken dan je zou denken. Alle verhalen met betrekking tot je hond, kat, hamster, parkiet of wat dan ook zijn welkom.
TO trapt af:
Zo ben ik er helaas proefondervindelijk achter gekomen dat langharige katten wat probleempjes op de kattenbak kunnen ondervinden, zoals hele stukken poep die in de vacht blijven plakken en klitten. Wat vervolgens op de grond, muur en bank terecht komt. Voordat ik het wist stond ik onder de douche, met kat tegen me aan, terwijl ik ''sorry'' bleef zeggen omdat hij zo aan het blèren was. Tot voor die ochtend had ik nooit gedacht dat ik ooit met mijn met poep besmeurde kat onder de douche zou staan.
Een huisdier hebben lijkt heel makkelijk, maar er komt toch meer bij kijken dan je zou denken. Alle verhalen met betrekking tot je hond, kat, hamster, parkiet of wat dan ook zijn welkom.
TO trapt af:
Zo ben ik er helaas proefondervindelijk achter gekomen dat langharige katten wat probleempjes op de kattenbak kunnen ondervinden, zoals hele stukken poep die in de vacht blijven plakken en klitten. Wat vervolgens op de grond, muur en bank terecht komt. Voordat ik het wist stond ik onder de douche, met kat tegen me aan, terwijl ik ''sorry'' bleef zeggen omdat hij zo aan het blèren was. Tot voor die ochtend had ik nooit gedacht dat ik ooit met mijn met poep besmeurde kat onder de douche zou staan.
zaterdag 25 november 2017 12:06
Iemand online vind ik wel tricky eigenlijk. Die geef ik niet zomaar de sleutel van mijn huis. Wij vieren het 3 dagen en gezien het niet om de hoek is, slapen we dus ook bij familie.
Mochten we nu echt niemand vinden, gaan we natuurlijk zelf elke dag langs huis om een uurtje te knuffelen etc. Maar dat is behoorlijk om, dus een andere oplossing zou handig zijn.
Mochten we nu echt niemand vinden, gaan we natuurlijk zelf elke dag langs huis om een uurtje te knuffelen etc. Maar dat is behoorlijk om, dus een andere oplossing zou handig zijn.
zaterdag 25 november 2017 14:43
zaterdag 25 november 2017 19:17
ik kwam laatst iets tegen over dierenoppas dan kon je via de site je wensen doorgeven en je kan eventuele ''oppassers'' uitnodigen voor een kennismakings gesprek kan 1x of 3 x kon ze ook kenislaten maken met je huisdier.
weet alleen de site niet meer
vond het wel een goeie
omg Miedo had hij niet gewoon blaasgruis ofzo?
weet alleen de site niet meer
vond het wel een goeie omg Miedo had hij niet gewoon blaasgruis ofzo?
Relax we're all crazy, it's not a competition
zaterdag 25 november 2017 21:41
Zo herkenbaar, mijn poes is ook gek op plakband! Van zodra er een doos tevoorschijn komt waar een reepje plakband aan hangt, zit ze aan te knabbelen. Als ik een cadeautje in pak, staat ze er meteen om plakband te kunnen meepikken en opeten. Dat moet toch wel héél lekker zijn.Dolfine schreef: ↑30-10-2017 15:22Ons katje is als een ezeltje die zich wel twee keer aan dezelfde steen stoot...........
Je zou toch denken dat hij geen plakband meer op eet nadat het uitgekotst op de mat lag.
Maar nee, de volgende ochtend zat hij weer te kotsen op de mat, weer plakband opgegeten..............
Ben al blij dat het niet enkel mijn kat is die dit doet..
zaterdag 25 november 2017 21:41
Pawshake is zo een site. Nog nooit gebruik van gemaakt, dus geen ervaring mee.Rouge__ schreef: ↑25-11-2017 19:17ik kwam laatst iets tegen over dierenoppas dan kon je via de site je wensen doorgeven en je kan eventuele ''oppassers'' uitnodigen voor een kennismakings gesprek kan 1x of 3 x kon ze ook kenislaten maken met je huisdier.
weet alleen de site niet meer
zaterdag 25 november 2017 22:44
Ik zag je bericht nu pas. De pup is in de huiskamer opgegroeid en was 8 weken toen we haar ophaalden. Of het echte broodfokker is. Ik weet niet of ik het zo moet noemen. Ze heeft wel regelmatig oeps-nestjes met haar hondjes gehad. Dat wist ik na aankoop. Omdat we wel contact met de fokker hielden en ook bij nieuwe nestjes op kraambezoek gingen. De moeder van onze pup was toen 3 jaar. In de jaren daarna heeft de fokker ook nestjes gehad met pups met aangeboren afwijkingen. Zoals 3 poten of maar 1 oog.iones schreef: ↑08-11-2017 12:01waar is de pup opgegroeid? In de huiskamer of ergens in een stal of achterafhokje? Want dat maakt honden namelijk bang. En hoe oud was ze toen je haar ophaalde? Want pups hebben tot 9 weken nodig om goede interactie te leren met andere honden. Daarna is het aan de nieuwe eigenaar om ze goed te socialiseren met andere honden. Ze wegtrekken bij andere honden als die een keer komen snuffelen helpt daar niet bij. En dat de moederhond al bang was en hapte is al een teken aan de wand. Ik denk dat je je pup bij een broodfokker weg hebt gehaald.
Maar ze zagen er wel verzorgd uit. Schoon, niet stinken.
In tegenstelling tot onze vorige hond. Daarbij mochten we moeder niet zien (andere fokker). Zat waarschijnlijk in een stal. Ja ik weet het. Stom om eraan te geven. Maar mijn moeder en ik wilden hem eruit redden. Hij was mager, maar we dachten dat het wel goed kwam. Niet dus. Hij bleek een aangeboren leverafwijking te hebben waaraan hij binnen een jaar overleed.
zondag 26 november 2017 08:13
Dat snap ik. Zou ik ook niet fijn vinden. Heb je geen buren of pubers in de buurt die het wel voor je willen doen? Wellicht kan je op Pawshake kijken inderdaad. Er zijn professionele internetsites voor oppas opa's en oma's voor je huisdieren. Laatst nog voorbij zien komen ergens. Of het te vertrouwen is weet je nooit natuurlijk. Maar om elke dag op en neer te gaan rijden lijkt me ook niet handig. Hoe ver weg is het?plek schreef: ↑25-11-2017 12:06Iemand online vind ik wel tricky eigenlijk. Die geef ik niet zomaar de sleutel van mijn huis. Wij vieren het 3 dagen en gezien het niet om de hoek is, slapen we dus ook bij familie.
Mochten we nu echt niemand vinden, gaan we natuurlijk zelf elke dag langs huis om een uurtje te knuffelen etc. Maar dat is behoorlijk om, dus een andere oplossing zou handig zijn.
Ik ga vandaag voor het eerst een nachtje bij poezenbeest weg. En vind het zo moeilijk. Vriendin van mijn moeder komt vanmiddag langs om lekker met hem te spelen en bij hem te zijn en morgenochtend ( wij komen in de namiddag weer thuis ) maar de rest van de tijd is hij alleen en ik voel me zo schuldig om hem zometeen achter te laten. Hij zal heerlijk liggen slapen of uit het raam turen vermoed ik, maar toch, het knaagt.
Kreeg net de schrik van mijn leven trouwens, ik liet hem op het balkon en ging koffie maken vanuit de keuken ( die grenst aan mijn balkon ). Zag Jaime lekker zitten bij de achterkant van de deur ( normaal is hij daar nooit ) en hij zat boeiend naar boven te kijken. Kijk ik nogmaals, is het hele balkon leeg! Kat weg.
Zou hij dan toch over het net gesprongen zijn op het balkon van de buren? Helemaal in paniek natuurlijk, want ik wist zeker dat hij niet achter me langs geglipt was, dat had ik wel gezien ( of gehoord want hij is niet bepaald lichtvoetig ).
Nee hoor, het balkon was echt helemaal leeg. Jaime was weg, naar beneden gelazerd of op het balkon van de buren. Ik roepen en turen in het donker ( het was pas half 7 ) maar geen reactie. De tranen stonden al in mijn ogen toen ik de kamer in liep en meneertje vrolijk aan zijn voerbak zat te kijken wat dat gekke mens nou aan het stressen was.
Heb al tijden niet meer zo hard gejankt. Pakte hem op en heb hem half dood geknuffeld. Hij mag nu ook even niet meer naar buiten zonder toezicht. Godsamme zeg wat was ik in paniek.
zondag 26 november 2017 14:59
Pfff, Madrid, dat was even schrikken!
Heb het ook een keer gehad. Beide katten waren nog kittens.
Kat 1 binnen piepend op de mat bij de voordeur, kat 2 helemaal nergens meer te vinden.
Komt altijd aanrennen als je met brokjes rammelt, maar deze keer niet.
Hmmmm, wat nu? Zou ze dan toch buiten zijn? Dat kan toch niet?
Kat 1 naar de woonkamer gedirigeerd en de deur dicht. Voordeur open en rammelen met brokjes.... En ja hoor, ze zat verstopt onder een struik in de voortuin en sprintte naar binnen toen ze de brokjes hoorde.
Was er van overtuigd dat ze niet langs me heen was geschoten........maar dus wel.......
Heb het ook een keer gehad. Beide katten waren nog kittens.
Kat 1 binnen piepend op de mat bij de voordeur, kat 2 helemaal nergens meer te vinden.
Komt altijd aanrennen als je met brokjes rammelt, maar deze keer niet.
Hmmmm, wat nu? Zou ze dan toch buiten zijn? Dat kan toch niet?
Kat 1 naar de woonkamer gedirigeerd en de deur dicht. Voordeur open en rammelen met brokjes.... En ja hoor, ze zat verstopt onder een struik in de voortuin en sprintte naar binnen toen ze de brokjes hoorde.
Was er van overtuigd dat ze niet langs me heen was geschoten........maar dus wel.......
zondag 26 november 2017 18:39
ben zo blij dat hij weer thuis is voorlopig niet meer op vakantie
maandag 27 november 2017 15:07
Hoe lang was je op vakantie geweest Rouge?
Wat lief dat hij zo blij is dat je er weer bent. Mijne was dat ook toen ik net weer thuis kwam. Oppas was gisteravond geweest maar hij is de hele nacht alleen thuis geweest en ik heb in Limburg de halve nacht liggen woelen omdat ik me zo schuldig voelde. Vandaag rotweer in Limburg dus vroeg terug gegaan. Hij mauwde twee keer bij binnenkomst ( normaal na een werkdag veel langer ) en wil nu constant kopjes geven en aandacht. Normaal is dat veel minder.
Me negeren of boos is hij niet geweest ( gelukkig ). Hij is duidelijk wel blij dat ik er weer ben. Als ik in Januari drie nachten wegga komt mijn moeder logeren bij hem. Vind dat het fijnste gevoel.
Maar ja na die schrik van gister ben ik allang blij dat hij er nog is en niet van het balkon gedonderd is. Wil echt niet zonder hem.
Schrikken is dat he Dolfine! Jeetje man, mijn hart zat in mijn keel. Gelukkig voor ons was het niks.
Wat lief dat hij zo blij is dat je er weer bent. Mijne was dat ook toen ik net weer thuis kwam. Oppas was gisteravond geweest maar hij is de hele nacht alleen thuis geweest en ik heb in Limburg de halve nacht liggen woelen omdat ik me zo schuldig voelde. Vandaag rotweer in Limburg dus vroeg terug gegaan. Hij mauwde twee keer bij binnenkomst ( normaal na een werkdag veel langer ) en wil nu constant kopjes geven en aandacht. Normaal is dat veel minder.
Me negeren of boos is hij niet geweest ( gelukkig ). Hij is duidelijk wel blij dat ik er weer ben. Als ik in Januari drie nachten wegga komt mijn moeder logeren bij hem. Vind dat het fijnste gevoel.
Maar ja na die schrik van gister ben ik allang blij dat hij er nog is en niet van het balkon gedonderd is. Wil echt niet zonder hem.
Schrikken is dat he Dolfine! Jeetje man, mijn hart zat in mijn keel. Gelukkig voor ons was het niks.
maandag 27 november 2017 18:19
Dat Maine Coons springers zijn, dat wist ik. Maar dat ze vanaf de grond op mijn rug/schouders springen en dan vinden dat de beste weg naar mijn 'voorkant' over mijn hoofd heen is... Ik heb wel even een volle coupe als een van de mannetjes over mijn hoofd naar mijn borst/schoot schuift
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
maandag 27 november 2017 20:35
Deze keer gelukkig niet.
Onze vorige kat zijn we ook een keer kwijt geweest. Hij kwam regelmatig in de tuin en ging er nooit uit, tot die ene keer.......................
Hij was al oud (18) en ook wat krakkemikkig geworden en toch was meneer er vandoor.
Wij hebben 's nachts wakker op de bank gelegen met de tuindeur open in de hoop dat hij terug zou komen. 's Morgens gaat man even naar boven, komt naar beneden sprinten en roept dat de kat bij de buren in de tuin zit. Hij er heen, en inderdaad: een heel zielig hoopje zeiknatte kat ('s nachts flink geregend). De kat heeft dagen nodig gehad om van dat uitstapje bij te komen.
We waren zo blij dat hij er weer was.
Nooit geweten dat ik nog eens een slapeloze nacht zou hebben door een weggelopen kat.
maandag 27 november 2017 20:49
2 weken, ja zeker voel me toch wel schuldig en vraag me af of het niet te stresserig is voor hem.Madrid87 schreef: ↑27-11-2017 15:07Hoe lang was je op vakantie geweest Rouge?
Wat lief dat hij zo blij is dat je er weer bent. Mijne was dat ook toen ik net weer thuis kwam. Oppas was gisteravond geweest maar hij is de hele nacht alleen thuis geweest en ik heb in Limburg de halve nacht liggen woelen omdat ik me zo schuldig voelde. Vandaag rotweer in Limburg dus vroeg terug gegaan. Hij mauwde twee keer bij binnenkomst ( normaal na een werkdag veel langer ) en wil nu constant kopjes geven en aandacht. Normaal is dat veel minder.
Me negeren of boos is hij niet geweest ( gelukkig ). Hij is duidelijk wel blij dat ik er weer ben. Als ik in Januari drie nachten wegga komt mijn moeder logeren bij hem. Vind dat het fijnste gevoel.
Maar ja na die schrik van gister ben ik allang blij dat hij er nog is en niet van het balkon gedonderd is. Wil echt niet zonder hem.
Schrikken is dat he Dolfine! Jeetje man, mijn hart zat in mijn keel. Gelukkig voor ons was het niks.
maar ik heb weinig keus. hij heeft ook de hele nacht tussen ons in gelegen en ligt nu half op het bureau luid en duidelijk de spinnen vind hem wel nogal stilletjes en rusti, normaal zeurt hij ons leeg
Poes reageert ook nooit boos en negeren kan hij al helemaal niet
kan me voorstellen, mijn kat gaat gelukkig niet naar buiten anders zou ik geen nacht meer slapen als ik hem nu soms niet zie, schiet ik al in de stress.
wel fijn dat je moeder dan blijft slapen is voor de kat ook wel fijner kan hij bij iemand anders om aandacht zeuren
en is hij niet zo alleen. @Oudblond, de maine coon van mijn BF doet dat ook, dan zit ik op de bank en dan gaat hij vanaf de leuning op mijn haar sabbelen
en kopjes geven de 1ste schrok ik me dood 
Relax we're all crazy, it's not a competition
maandag 27 november 2017 20:49
Hier durf ik wel “ja” op te zeggen. Onze katertjes kwamen uit hetzelfde nest. We zouden er maar een nemen maar die ander bleef over omdat niemand hem wilde, was een beetje het sukkeltje van het nest, kleiner, nog niet zindelijk, langzamer ook. Gelukkig hebben we m wel zindelijk gekregen, maar hij bleef ongelukjes in huis houden, altijd t onderspit delven tov zn grote broer. Moesten hem bijv. Apart eten geven anders at zn broer ook zijn bak leeg, happen uit zn oor. Ontzettend aanhankelijk en schattig wel. Denk echt dat hij minder begaafd was.hondenmens schreef: ↑08-11-2017 11:38Kunnen dieren ook overgevoelig zijn of een psychische stoornis hebben?
Mijn Maltezer is vanaf het begin af al een bang, eigenlijk truttig hondje. Toen we op kraambezoek gingen leek ze juist rustig. De moeder hond was bang en gromde. Ik dacht: die wil haar kroost beschermen. En de pup kan natuurlijk ook het karakter van de vader hebben. Nu 9 jaar later heeft ze nog steeds vreemd gedrag. Dingen kapot krauwen als ik er even niet ben (gipsplaatwand, traphekje). Meestal als ik er niet ben, maar ze ook ineens zomaar beginnen krauwen. Bij alles wat ze hoort blaffen en piepen. Niks van andere honden moeten hebben (een enkele wel). Dan gromt ze. Ik trek haar dan weg. Ze is ook al 2 keer gebeten vanuit het niets. Ik heb 2 honden, maar ze moesten beide keren haar hebben. Soms ineens bang lijken van de etensbak (hem wegduwen). Regelmatig onrustig zijn 's nachts. Bij vlagen steeds achter me aan lopen en bij me komen staan. Daarbij gaat ze niet zitten of liggen. Net of ze zich geen houding weet te geven. Ook lichamelijk is ze vrij zwak en heeft een lage pijngrens (gauw gillen). Mijn andere hond heeft dit allemaal niet en is veel relaxter.
If you can't make it good, at least make it look good. (Bill Gates)
vrijdag 29 december 2017 04:37
Mijn oma poezel is er ook nog steeds. 
Twee maanden geleden een tia gehad, gelukkig waren vriend en ik thuis dus konden we haar opvangen. Na een herstel periode merk ik er nu eigenlijk niks meer van. Onkruid vergaat niet. 
Verder heeft ze nu de nieuwe hobby om der dikke derrière op mijn wang te parkeren als ik op de bank lig te slapen. Toch wat minder, wakker worden met een katten anus op je snoet.
Twee maanden geleden een tia gehad, gelukkig waren vriend en ik thuis dus konden we haar opvangen. Na een herstel periode merk ik er nu eigenlijk niks meer van. Onkruid vergaat niet. Verder heeft ze nu de nieuwe hobby om der dikke derrière op mijn wang te parkeren als ik op de bank lig te slapen. Toch wat minder, wakker worden met een katten anus op je snoet.
vrijdag 29 december 2017 05:35
Ik was mijn kat weer kwijt gisteren, bleek hij in de inloopkast geglipt te zijn toen ik de het kattengrit ging pakken. Heb het hele huis afgezocht en vond hem daar. Suf beest. Hij sprong gisteren voor het eerst uit zichzelf op schoot trouwens. In de douche toen ik net aangekleed op de WC deksel zat. Hij is een kwartier blijven liggen. Ik smolt bijna. Zo schattig. Hij heeft een ontstoken oogje nu, maar dat dep ik af met gekookt water en een watje en ziet er nu al veel beter uit. Ik vermijd de dierenarts liever ivm stress. Als het erger word ga ik uiteraard wel.
vrijdag 29 december 2017 10:14
Madrid je blijft lachen met poezenbeest van jou, hou het goed in de gaten hoor ik 2 weken terug met hem naar de DA geweest en bleek dat zijn ogen ontstoken waren.
inmiddels gaat het een stuk beter maar het was een RAMP om zijn ogen te druppelen vriend heeft nog de litekens in zijn arm staan.
Relax we're all crazy, it's not a competition
vrijdag 29 december 2017 11:57
Ik sta op de slaapkamer en hoor man roepen: naam kat, ben jij helemaal gek geworden?! Hoor de kat de trap op sprinten met man er achter aan.
Blijkt dat ze zijn brood van het aanrecht heeft gepikt. Ze kroop er mee onder het bed.
Je zou bijna denken dat we haar laten verhongeren, terwijl ze toen al brokjes had gehad en de restjes van mijn yoghurt had opgegeten.
Paar minuten later:
Koud buiten en ik moest de ruiten van de auto krabben. Dus handschoenen aan, die waren alleen foetsie. Man vond ze uiteindelijk weggestopt achter de kerstboom (en ze zijn stuk geknaagd, dus ik mag op jacht naar nieuwe). Kat 2 had ze daar even heen gesleept toen ik mijn handschoenen even bij de autosleutel had neergelegd om mijn tas te pakken.
Katten blijven onvoorspelbaar
Blijkt dat ze zijn brood van het aanrecht heeft gepikt. Ze kroop er mee onder het bed.
Je zou bijna denken dat we haar laten verhongeren, terwijl ze toen al brokjes had gehad en de restjes van mijn yoghurt had opgegeten.
Paar minuten later:
Koud buiten en ik moest de ruiten van de auto krabben. Dus handschoenen aan, die waren alleen foetsie. Man vond ze uiteindelijk weggestopt achter de kerstboom (en ze zijn stuk geknaagd, dus ik mag op jacht naar nieuwe). Kat 2 had ze daar even heen gesleept toen ik mijn handschoenen even bij de autosleutel had neergelegd om mijn tas te pakken.
Katten blijven onvoorspelbaar
vrijdag 29 december 2017 12:51
[quote=Dolfine post_id=27952274 time=1514545035 user_id=337661]
Ik sta op de slaapkamer en hoor man roepen: naam kat, ben jij helemaal gek geworden?! Hoor de kat de trap op sprinten met man er achter aan.
Blijkt dat ze zijn brood van het aanrecht heeft gepikt. Ze kroop er mee onder het bed.
Je zou bijna denken dat we haar laten verhongeren, terwijl ze toen al brokjes had gehad en de restjes van mijn yoghurt had opgegeten.
)
Nee hoor.
Mijn kater krijgt onbeperkt dure brokjes, maar meneer eet liever mijn pepernoten op grrr
Ik sta op de slaapkamer en hoor man roepen: naam kat, ben jij helemaal gek geworden?! Hoor de kat de trap op sprinten met man er achter aan.
Blijkt dat ze zijn brood van het aanrecht heeft gepikt. Ze kroop er mee onder het bed.
Je zou bijna denken dat we haar laten verhongeren, terwijl ze toen al brokjes had gehad en de restjes van mijn yoghurt had opgegeten.
)
Nee hoor.
Mijn kater krijgt onbeperkt dure brokjes, maar meneer eet liever mijn pepernoten op grrr
anoniem_180388 wijzigde dit bericht op 29-12-2017 13:15
0.65% gewijzigd
vrijdag 29 december 2017 13:12
Op alle fronten fokken mensen honden om goed wat geld ermee te verdienen. Over de rug van honden.
De mensen die zich niet inlezen en bij zulk volk een hond kopen, die houden het in stand.
jij dus ook.
vrijdag 29 december 2017 13:14
laat dat laatste een les voor je zijn. Probeer de volgende keer de moederhond te redden ipv de pup. Dan doe je nog iets goeds. Want de vooruitzichten van die moederhonden zijn heel slecht.hondenmens schreef: ↑25-11-2017 22:44Ik zag je bericht nu pas. De pup is in de huiskamer opgegroeid en was 8 weken toen we haar ophaalden. Of het echte broodfokker is. Ik weet niet of ik het zo moet noemen. Ze heeft wel regelmatig oeps-nestjes met haar hondjes gehad. Dat wist ik na aankoop. Omdat we wel contact met de fokker hielden en ook bij nieuwe nestjes op kraambezoek gingen. De moeder van onze pup was toen 3 jaar. In de jaren daarna heeft de fokker ook nestjes gehad met pups met aangeboren afwijkingen. Zoals 3 poten of maar 1 oog.
Maar ze zagen er wel verzorgd uit. Schoon, niet stinken.
In tegenstelling tot onze vorige hond. Daarbij mochten we moeder niet zien (andere fokker). Zat waarschijnlijk in een stal. Ja ik weet het. Stom om eraan te geven. Maar mijn moeder en ik wilden hem eruit redden. Hij was mager, maar we dachten dat het wel goed kwam. Niet dus. Hij bleek een aangeboren leverafwijking te hebben waaraan hij binnen een jaar overleed.
De fokker van jouw huidige hond is in ieder geval geinteresseerd in waar de pups terecht komen en dat plei voor haar. Maar meerdere oepsnestjes, dat bestaat niet. Dat kan maar 1x. Daarna is het geen oeps meer. Dan is het dom. Dus ik vermoed toch broodfokker. Ook omdat er aangeboren afwijkingen voorkwamen. N 1x moeten de ouderdieren al uitgesloten worden uit de fok.
vrijdag 29 december 2017 13:16
Dolfine schreef: ↑29-12-2017 11:57Ik sta op de slaapkamer en hoor man roepen: naam kat, ben jij helemaal gek geworden?! Hoor de kat de trap op sprinten met man er achter aan.
Blijkt dat ze zijn brood van het aanrecht heeft gepikt. Ze kroop er mee onder het bed.
Je zou bijna denken dat we haar laten verhongeren, terwijl ze toen al brokjes had gehad en de restjes van mijn yoghurt had opgegeten.
Paar minuten later:
Koud buiten en ik moest de ruiten van de auto krabben. Dus handschoenen aan, die waren alleen foetsie. Man vond ze uiteindelijk weggestopt achter de kerstboom (en ze zijn stuk geknaagd, dus ik mag op jacht naar nieuwe). Kat 2 had ze daar even heen gesleept toen ik mijn handschoenen even bij de autosleutel had neergelegd om mijn tas te pakken.
Katten blijven onvoorspelbaar
raap me op wat een brutaaltje
Relax we're all crazy, it's not a competition
