Thuis
alle pijlers
Wel of niet verhuizen.. Twijfels
zondag 28 juni 2020 12:54
Wij weten het even niet meer. Dus even ons verhaal doen en misschien zijn er mensen met andere inzichten, vergelijkbare situaties etc.
7 jaar geleden kochten we ons huisje. Een oud arbeidershuisje in het centrum uit 1890. Na veel verbouwen is het lange tijd ons droomhuisje.
Nu hebben we een zoon van 1,5 en ons droomhuisje is maar 50m2. We groeien er een beetje uit.
Man vindt dat het nog kan en is tevreden met de ruimte die we hebben. Hij denkt dat het zeker haalbaar is om hier te wonen tot zoon 5 jaar is.
Bij mij komen de muren (en al onze spullen) geregeld op me af. Ik krijg het huis niet meer netjes en er is bijvoorbeeld geen ruimte voor een eettafel of een normale speelhoek voor zoon.
Vorige week hebben we een huis bezichtigd in een veel nieuwere buitenwijk.
Dit huis is erg mooi met een prachtige tuin en veel ruimte. We hebben een bod uitgebracht en moeten voor maandag een eindbod doen.
Nu slaat de twijfel toe. We gaan uit ons leuke oude buurtje weg en komen terecht in een nieuwbouwwijk.
We kunnen niet meer zomaar even de stad inlopen.
Wanneer we een huis in onze huidige buurt willen kopen dat groter is, zal dit een enorme hypotheek betekenen. Dan kunnen we het of niet krijgen of zitten we aan onze max op 2 salarissen.
We kunnen natuurlijk ook wachten en sparen. Maar het bezichtigd huis was echt erg mooi maar heeft niet de charme van een oud huis.
Tuurlijk kunnen jullie geen keuze maken. Maar wat zouden jullie doen![😅]()
?
7 jaar geleden kochten we ons huisje. Een oud arbeidershuisje in het centrum uit 1890. Na veel verbouwen is het lange tijd ons droomhuisje.
Nu hebben we een zoon van 1,5 en ons droomhuisje is maar 50m2. We groeien er een beetje uit.
Man vindt dat het nog kan en is tevreden met de ruimte die we hebben. Hij denkt dat het zeker haalbaar is om hier te wonen tot zoon 5 jaar is.
Bij mij komen de muren (en al onze spullen) geregeld op me af. Ik krijg het huis niet meer netjes en er is bijvoorbeeld geen ruimte voor een eettafel of een normale speelhoek voor zoon.
Vorige week hebben we een huis bezichtigd in een veel nieuwere buitenwijk.
Dit huis is erg mooi met een prachtige tuin en veel ruimte. We hebben een bod uitgebracht en moeten voor maandag een eindbod doen.
Nu slaat de twijfel toe. We gaan uit ons leuke oude buurtje weg en komen terecht in een nieuwbouwwijk.
We kunnen niet meer zomaar even de stad inlopen.
Wanneer we een huis in onze huidige buurt willen kopen dat groter is, zal dit een enorme hypotheek betekenen. Dan kunnen we het of niet krijgen of zitten we aan onze max op 2 salarissen.
We kunnen natuurlijk ook wachten en sparen. Maar het bezichtigd huis was echt erg mooi maar heeft niet de charme van een oud huis.
Tuurlijk kunnen jullie geen keuze maken. Maar wat zouden jullie doen
?
zondag 28 juni 2020 18:06
Wij zijn onlangs ook verhuisd van een klein huisje in het centrum naar groot huis aan de rand van het dorp. Is zeker voor zoon (4 jaar) fijn om op het pleintje te spelen met andere kinderen en een slaapkamer waar hij echt kan spelen. Oude slaapkamer had alleen een bed en kast, was super klein. Het is een echt grote mensen huis, maar dat zijn we nu ook, hoe gek het ook klinkt ![😁]()
zondag 28 juni 2020 18:16
Hoewel ik het met de strekking van het bericht wel eens ben dat dit dooddoeners zijn en van weinig inlevingsvermogen getuigt is het natuurlijk niet zo dat in de randstad alleen maar mensen (hoeven te) werken met interessante banen die niet zomaar even ergens anders gedaan kunnen worden.nausicaa schreef: ↑28-06-2020 16:42Inderdaad, ik vind dit altijd zo’n dooddoener. Mijn baan is in de randstad, en is er niet een die ik elders ook zo even kan vinden. Gezien de 4 dagen die ik er doorbreng, vind ik het best fijn dat ik het er naar mijn zin heb, én het verdient ook nog niet onaardig. Mijn netwerk aan vrienden en familie wonen hier in de buurt. Dus zowel sociaal als praktisch (oppas) is het niet handig om ineens 100km verderop te gaan wonen. En dagelijks 3 uur in de auto is ook niet heel praktisch met een klein kind.
En dan accepteer je dus dat je relatief veel betaalt voor een kleiner huis. Maar dan maar even roepen dat alles onder de 130m2 echt te klein is met een gezin, getuigt van vrij weinig inlevingsvermogen.
Ik denk dat dit namelijk wel een probleem is want het zorgt er ook voor dat vuilnismannen, schoonmakers, basisschoolleerkrachten en veel mensen in de zorg etc. (en ander werk dat je ook 200 km kunt doen) geen huis meer kunnen kopen en er aan deze mensen misschien juist in de randstad een tekort ontstaat. Een probleem dat dus naar mijn idee twee kanten op werkt.
zondag 28 juni 2020 18:41
Oh, ik wilde niet beweren dat het geen probleem is hoor! Je hebt helemaal gelijk, dat het voor modale inkomens echt moeilijk wordt, en daar heb je er nogal veel van nodig om een omgeving leefbaar te houden.NYC schreef: ↑28-06-2020 18:16Hoewel ik het met de strekking van het bericht wel eens ben dat dit dooddoeners zijn en van weinig inlevingsvermogen getuigt is het natuurlijk niet zo dat in de randstad alleen maar mensen (hoeven te) werken met interessante banen die niet zomaar even ergens anders gedaan kunnen worden.
Ik denk dat dit namelijk wel een probleem is want het zorgt er ook voor dat vuilnismannen, schoonmakers, basisschoolleerkrachten en veel mensen in de zorg etc. (en ander werk dat je ook 200 km kunt doen) geen huis meer kunnen kopen en er aan deze mensen misschien juist in de randstad een tekort ontstaat. Een probleem dat dus naar mijn idee twee kanten op werkt.
Ik bedoelde alleen dat ‘je bent gek als je niet ‘gewoon’ ergens anders gaat wonen’ echt nergens op slaat. En dat geldt net zo goed voor mensen met zogenaamde normale banen (niet dat die van mij zo bijzonder is hoor, er zijn er alleen niet zo veel van). Die hebben ook een lokale gebondenheid, sociaal en praktisch netwerk etc.
zondag 28 juni 2020 18:44
Ik kan me werkelijk niets voorstellen bij een droomhuis waar niet eens een eettafel in past. Hoe gaat dat dan als er straks vriendjes komen eten, spelen en slapen?
Nou ja, het is duidelijk, ik zou vandaag nog tekenen voor een ruimer huis. Maar ja, ik vind iets als karakteristieke elementen of een specifieke stijl dan ook totaal onbelangrijk. Succes met je keuze.
Nou ja, het is duidelijk, ik zou vandaag nog tekenen voor een ruimer huis. Maar ja, ik vind iets als karakteristieke elementen of een specifieke stijl dan ook totaal onbelangrijk. Succes met je keuze.
zondag 28 juni 2020 18:50
*** Alleen de OP gelezen***
Ik vraag mij af waarom zo'n extreme keus? Ik had ook zo'n leuk klein arbeidershuisje in het centrum en ik heb de mijne verkocht (om andere redenen, ik heb geen kinderen). Ik snap best dat 50m2 erg klein is. In mijn eentje was dat meer dan prima maar met 3 personen, nee.
Maar... er zit nog een hele wereld tussen charmant klein droomhuisje en nieuwbouwwijk he? Ik zou dood nog niet gevonden willen worden in een typische nieuwbouwwijk. Zelf heb ik nieuwbouw (nou ja, in ieder geval uit deze eeuw) gevonden in het centrum. Ik heb nu een stuk meer ruimte, en alle gemakken (en ongemakken) van in het centrum wonen maar zonder in zo'n zielloze nieuwbouwwijk te wonen. Dit was overigens niet duurder dan een nieuwbouwappartement in een buitenwijk.
Ik vraag mij af waarom zo'n extreme keus? Ik had ook zo'n leuk klein arbeidershuisje in het centrum en ik heb de mijne verkocht (om andere redenen, ik heb geen kinderen). Ik snap best dat 50m2 erg klein is. In mijn eentje was dat meer dan prima maar met 3 personen, nee.
Maar... er zit nog een hele wereld tussen charmant klein droomhuisje en nieuwbouwwijk he? Ik zou dood nog niet gevonden willen worden in een typische nieuwbouwwijk. Zelf heb ik nieuwbouw (nou ja, in ieder geval uit deze eeuw) gevonden in het centrum. Ik heb nu een stuk meer ruimte, en alle gemakken (en ongemakken) van in het centrum wonen maar zonder in zo'n zielloze nieuwbouwwijk te wonen. Dit was overigens niet duurder dan een nieuwbouwappartement in een buitenwijk.
zondag 28 juni 2020 19:09
Daar ben ik het wel mee eens. Maar ik denk wel dat -tenminste een deel van- het probleem opgelost zou kunnen worden als er juist wel wat meer spreiding zou zijn. Interessante werkgevers verspreid over het hele land zodat niet alles op 1 plek geconcentreerd zit en ook betaalbare gezinswoningen voor alle inkomensgroepen in de randstad.nausicaa schreef: ↑28-06-2020 18:41Oh, ik wilde niet beweren dat het geen probleem is hoor! Je hebt helemaal gelijk, dat het voor modale inkomens echt moeilijk wordt, en daar heb je er nogal veel van nodig om een omgeving leefbaar te houden.
Ik bedoelde alleen dat ‘je bent gek als je niet ‘gewoon’ ergens anders gaat wonen’ echt nergens op slaat. En dat geldt net zo goed voor mensen met zogenaamde normale banen (niet dat die van mij zo bijzonder is hoor, er zijn er alleen niet zo veel van). Die hebben ook een lokale gebondenheid, sociaal en praktisch netwerk etc.
zondag 28 juni 2020 20:21
dat is wel heel ruim bemeten. de meeste eengezinswoningen zijn 100 tot 130 m2. 135 - 150 m2 is wel heel ruim
Maar 50 vind ik wel heel erg krap. het kleinste huis wat ik heb gehad was 62 m2 en zelfs dat vond ik echt niet geschikt om met een kind te wonen.
Ik denk dat je de ruimte van de nieuwbouw heel fijn gaat vinden op termijn. en 5 minuten van het centrum is natuurlijk niks. En als je kind straks buiten wil spelen waar gaat hij dat dan doen? lijkt me niet veilig in de stad. en wonen er wel kinderen in de buurt of heeft hij dan meer aan de buitenwijk. ik zou de nieuwbouw ook als tijdelijke halte zien. gemiddeld wonen mensen 7 a 8 jaar in hun woning. dus je hebt nog tijd genoeg om je droomhuis te vinden
Don't cry, buy a bag and move on.
zondag 28 juni 2020 22:32
Ik woonde middenin het centrum e ging samenwonen in een buurt verder. Geen centje pijn gehad met wennen, had een leuk huis, leuke buren, buurt bleek leuk en kon nog steeds zo binnen een half uur in de stad zijn.
Nieuwbouw woning nog een paar buurten verder en weer een verbetering.
Ben alsnog snel de stad in (ov en verbindingen veranderd in mijn voordeel), de kinderen hebben de ruimte en kunnen zelf naar buiten, ook weer fijne buren en het huis is fantastisch.
Helemaal nu met corona tel ik mijn zegeningen, we kunnen lekker thuiswerken, alles heeft zijn plek, geen bergen spulletjes meer waarvan ik niet meer weet waar ik het moet laten, en inderdaad snel een net opgeruimd huis.
Dus ik zeg doen. Ik heb mijn oude huis geen seconde gemist.
Nieuwbouw woning nog een paar buurten verder en weer een verbetering.
Ben alsnog snel de stad in (ov en verbindingen veranderd in mijn voordeel), de kinderen hebben de ruimte en kunnen zelf naar buiten, ook weer fijne buren en het huis is fantastisch.
Helemaal nu met corona tel ik mijn zegeningen, we kunnen lekker thuiswerken, alles heeft zijn plek, geen bergen spulletjes meer waarvan ik niet meer weet waar ik het moet laten, en inderdaad snel een net opgeruimd huis.
Dus ik zeg doen. Ik heb mijn oude huis geen seconde gemist.
maandag 29 juni 2020 02:30
Ik zou nooit naar een nieuwbouw gaan, omdat ik daar geen goed gevoel bij heb en de charmes van wonen voor mij verdwijnen. Maar ook ook omdat ik dan 24/7 tussen de trampoline springende irritante kut kinderen zit, met bijbehorende nog kuttere ouders en de ramen niet open kunnen vanwege de moderne luchtreinigers/ isolatie etc.
..
maandag 29 juni 2020 02:46
Qua wonen altijd op je gevoel afgaan en niets anders!
Ik woon zelf met huispuber in een kleine bovenwoning.
Wij werden gek van de gehorigheid met alle buren thuis. Wij worden gek van slechts één verdieping en dat je nergens iets kwijt kunt.
B.v. een doos met spullen die ooit nog eens ergens heen moet en even bij jou gedumpt wordt. Je begrijpt wat ik bedoel.
Maar: het is wél ons huis met een énorme leukheidsfactor. In het centrum en toch rustig. Bijna niemand gaat hier weg, ondanks de nadelen. Inmiddels hebben we afgesproken dat het héél wat moet zijn willen we verkassen.
En dat is niet het eerste het beste huis met een grote tuin enz, waar we toch geen tijd voor hebben en vooral geen gevoel bij.
Bedenk dat de muren ook op je afkomen door de recente lockdown. Iedereen krijgt het nu op zijn heupen.
Er zijn echt heel goede oplossingen voor kleine huizen.
Zo heeft puber inmiddels een heel nieuwe kamer met bureau, kast, huisdier, enz. Zonder hoogslaper. Ik dacht nooit dat het zou lukken, maar na veel passen en meten vonden we dé oplossing. Superleuk geworden met hogere kajuitkasten, enz. We hebben tevens een woonkamer met aparte eethoek, mijn werkplek én een eetbar/extra werkruimte in de keuken mét genoeg kastruimte. Mijn slaapkamer is klein, maar ik slaap er toch alleen maar. En heb door efficiënt inrichten genoeg ruimte voor mijn kleding, enz. Wat draag je nu helemaal werkelijk? En wat heb je nu écht nodig en wat niet?
Je moet wel over elke centimeter nadenken en kunt je geen marge veroorloven. Maar als het lukt, zit je wel op een plek waar je je senang voelt.
Al mijn vrienden hebben grotere huizen. Maar etentjes enz. zijn altijd hier(!)
Ook logisch, want als we geen zin hebben om te koken, lopen wij zo de stad in naar allerlei leuke tentjes. Als het eten hier is (ik kook graag) zeurt niemand dat de tafel te klein is. Wij schuiven gewoon een stoel bij. Kennelijk is het hier gezelliger dan in grote, karakterloze doorzonhallen. Wij krijgen ook veel complimenten. Nieuwe klasgenootjes zijn altijd blij verrast dat wij maar 'het halve huis hebben' (oude stadswoningen verdeeld in twee appartementen) maar willen na bezoek 'ook zo'n kamer.'
Wij kunnen alles kwijt wat wij nodig hebben. Kwestie van blijven 'ontspullen' en een strikt deurbeleid. Heel verhelderend.
Scheelt dat wij aan een parkje wonen waar we heerlijk kunnen zitten, picknicken, enz. Zonder dat ik zelf met de heggenschaar aan de bak moet! In die zin missen we een tuin dus niet. Integendeel.
Ik zou graag één extra kamer willen. Als werkplek of logeerkamer. Maar die hebben wij niet. Is dat erg? Nee. Hoe vaak komt er eigenlijk iemand logeren? Die kan ook bij mijn zus terecht, die vaak in het buitenland is. Opgelost. Elk huis heeft voor- en nadelen. Prettig wonen bestaat er gewoon uit of je voor- nog tegen de nadelen opwegen en het gevoel bij de woning. Is dat OK, denk dan tien keer na of je je droomplek opgeeft.
Ik zou nog maar eens nadenken, want je klinkt erg twijfelachtig.
Ik woon zelf met huispuber in een kleine bovenwoning.
Wij werden gek van de gehorigheid met alle buren thuis. Wij worden gek van slechts één verdieping en dat je nergens iets kwijt kunt.
B.v. een doos met spullen die ooit nog eens ergens heen moet en even bij jou gedumpt wordt. Je begrijpt wat ik bedoel.
Maar: het is wél ons huis met een énorme leukheidsfactor. In het centrum en toch rustig. Bijna niemand gaat hier weg, ondanks de nadelen. Inmiddels hebben we afgesproken dat het héél wat moet zijn willen we verkassen.
En dat is niet het eerste het beste huis met een grote tuin enz, waar we toch geen tijd voor hebben en vooral geen gevoel bij.
Bedenk dat de muren ook op je afkomen door de recente lockdown. Iedereen krijgt het nu op zijn heupen.
Er zijn echt heel goede oplossingen voor kleine huizen.
Zo heeft puber inmiddels een heel nieuwe kamer met bureau, kast, huisdier, enz. Zonder hoogslaper. Ik dacht nooit dat het zou lukken, maar na veel passen en meten vonden we dé oplossing. Superleuk geworden met hogere kajuitkasten, enz. We hebben tevens een woonkamer met aparte eethoek, mijn werkplek én een eetbar/extra werkruimte in de keuken mét genoeg kastruimte. Mijn slaapkamer is klein, maar ik slaap er toch alleen maar. En heb door efficiënt inrichten genoeg ruimte voor mijn kleding, enz. Wat draag je nu helemaal werkelijk? En wat heb je nu écht nodig en wat niet?
Je moet wel over elke centimeter nadenken en kunt je geen marge veroorloven. Maar als het lukt, zit je wel op een plek waar je je senang voelt.
Al mijn vrienden hebben grotere huizen. Maar etentjes enz. zijn altijd hier(!)
Ook logisch, want als we geen zin hebben om te koken, lopen wij zo de stad in naar allerlei leuke tentjes. Als het eten hier is (ik kook graag) zeurt niemand dat de tafel te klein is. Wij schuiven gewoon een stoel bij. Kennelijk is het hier gezelliger dan in grote, karakterloze doorzonhallen. Wij krijgen ook veel complimenten. Nieuwe klasgenootjes zijn altijd blij verrast dat wij maar 'het halve huis hebben' (oude stadswoningen verdeeld in twee appartementen) maar willen na bezoek 'ook zo'n kamer.'
Wij kunnen alles kwijt wat wij nodig hebben. Kwestie van blijven 'ontspullen' en een strikt deurbeleid. Heel verhelderend.
Scheelt dat wij aan een parkje wonen waar we heerlijk kunnen zitten, picknicken, enz. Zonder dat ik zelf met de heggenschaar aan de bak moet! In die zin missen we een tuin dus niet. Integendeel.
Ik zou graag één extra kamer willen. Als werkplek of logeerkamer. Maar die hebben wij niet. Is dat erg? Nee. Hoe vaak komt er eigenlijk iemand logeren? Die kan ook bij mijn zus terecht, die vaak in het buitenland is. Opgelost. Elk huis heeft voor- en nadelen. Prettig wonen bestaat er gewoon uit of je voor- nog tegen de nadelen opwegen en het gevoel bij de woning. Is dat OK, denk dan tien keer na of je je droomplek opgeeft.
Ik zou nog maar eens nadenken, want je klinkt erg twijfelachtig.
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
maandag 29 juni 2020 03:42
maandag 29 juni 2020 06:20
Wat is dat toch, dat neerkijken op de Vinex? Kinderen en ouders in het centrum zijn oké en in de Vinex zijn het ineens kutkinderen en kutouders? En oh ja, ook in de Vinex kunnen de ramen prima open.Volhouder666 schreef: ↑29-06-2020 02:30Ik zou nooit naar een nieuwbouw gaan, omdat ik daar geen goed gevoel bij heb en de charmes van wonen voor mij verdwijnen. Maar ook ook omdat ik dan 24/7 tussen de trampoline springende irritante kut kinderen zit, met bijbehorende nog kuttere ouders en de ramen niet open kunnen vanwege de moderne luchtreinigers/ isolatie etc.
maandag 29 juni 2020 06:29
Het advies hierboven zou ik volgen! 50 m2 is erg klein voor 3 personen (wij woonden met z’n 3en op 80 m2 in een stad). Wij wonen nu buiten de stad en beginnen na 6 maanden te wennen. We merken dat nu onze dochter 2 jaar is een tuin soms wel erg handig kan zijn (wonen in een appartement met park naast ons).Rosanna1985 schreef: ↑29-06-2020 03:4250 m² is wel heel erg klein natuurlijk. Dat gaat wel heel moeilijk worden met 3 personen.
Denk je dat je ooit een huis kan vinden zoals wat je nu op oog hebt maar dan op een betere locatie én binnen budget? In dat geval verder zoeken. Indien niet: doen!
maandag 29 juni 2020 07:02
Over dat 50m2- er is nu een hele trend gaande met tiny houses en ontspullen. Ikzelf vind het ook klein, maar wij woonden hiervoor met 4 op 90 m2 en ik vond dat qua ruimte te doen.
Omdat we ook zo op de wip zaten en ik erg van spullen hou hebben we het een beetje opgegeven om daar echt iets van te maken maar het is mogelijk om op een klein oppervlak met meet mensen te leven.
W hadden buren die dat deden en dat was erg goed te doen, maar het houdt en bepaalde discipline in en afscheid nemen van heel veel spullen.
Of een externe opslag of garage huren.
Verder zou je ook kunnen denken aan een volkstuin of strandhuisje of een plek op de camping.
Heel veel mensen leven van maart tot oktober in hun volkstuin of deels.
Omdat we ook zo op de wip zaten en ik erg van spullen hou hebben we het een beetje opgegeven om daar echt iets van te maken maar het is mogelijk om op een klein oppervlak met meet mensen te leven.
W hadden buren die dat deden en dat was erg goed te doen, maar het houdt en bepaalde discipline in en afscheid nemen van heel veel spullen.
Of een externe opslag of garage huren.
Verder zou je ook kunnen denken aan een volkstuin of strandhuisje of een plek op de camping.
Heel veel mensen leven van maart tot oktober in hun volkstuin of deels.
maandag 29 juni 2020 07:53
TO kan niet eens een eettafel kwijt..Argentovivo schreef: ↑29-06-2020 02:46.. We hebben tevens een woonkamer met aparte eethoek, mijn werkplek én een eetbar/extra werkruimte in de keuken mét genoeg kastruimte. Mijn slaapkamer is klein, maar ik slaap er toch alleen maar. En heb door efficiënt inrichten genoeg ruimte voor mijn kleding, enz. Wat draag je nu helemaal werkelijk? En wat heb je nu écht nodig en wat niet?
Je moet wel over elke centimeter nadenken en kunt je geen marge veroorloven. Maar als het lukt, zit je wel op een plek waar je je senang voelt.
Al mijn vrienden hebben grotere huizen. Maar etentjes enz. zijn altijd hier(!)
Ook logisch, want als we geen zin hebben om te koken, lopen wij zo de stad in naar allerlei leuke tentjes. Als het eten hier is (ik kook graag) zeurt niemand dat de tafel te klein is. Wij schuiven gewoon een stoel bij. ..
..
Ik zou nog maar eens nadenken, want je klinkt erg twijfelachtig.
maandag 29 juni 2020 07:57
Nou, inderdaad... waarom zou je in vredesnaam zo moeilijk doen als er nog geen drie kilometer verderop een heerlijk ruim huis binnen budget te koop staat? O ja, omdat het ‘geen karakteristieke details’ heeft. Nou, doe mij dan maar ruimte voor een eettafel.
maandag 29 juni 2020 07:58
Het ontbreken van ruimte voor een speelhoek en eettafel zou voor mij dealbreker zijn. Hoe doe je dat dan is je kind ouder is? Hoe ga je het doen met knutselen, kleien etcetera.
Ik geloof altijd erg in fases: voor een bepaalde levensfase is een bepaald huis geschikt. Wat ideaal was als stel zonder kinderen is ineens minder ideaal als er een kind bij komt.
Een huis, waar je met plezier gewoond hebt, verlaten is altijd lastig. Bij mij was het wel zo, dat dat gevoel meteen over was, zodra ik daadwerkelijk verhuisd was. Recent wist ik gewoon zeker dat ik ons oude huis en buurt enorm zou gaan missen (want altijd zo fijn gewoond, kinderen opgegroeid enzovoorts). In de praktijk heb ik zowel buurt als huis geen seconde gemist, gewoon omdat de voordelen van ons nieuwe huis en wijk zwaarder wogen.
En kinderen blijven niet je hele leven thuis wonen natuurlijk. Zodra ze volwassen zijn kun je gewoon terug naar een oud huis in het centrum.
Succes met de keuze!
Ik geloof altijd erg in fases: voor een bepaalde levensfase is een bepaald huis geschikt. Wat ideaal was als stel zonder kinderen is ineens minder ideaal als er een kind bij komt.
Een huis, waar je met plezier gewoond hebt, verlaten is altijd lastig. Bij mij was het wel zo, dat dat gevoel meteen over was, zodra ik daadwerkelijk verhuisd was. Recent wist ik gewoon zeker dat ik ons oude huis en buurt enorm zou gaan missen (want altijd zo fijn gewoond, kinderen opgegroeid enzovoorts). In de praktijk heb ik zowel buurt als huis geen seconde gemist, gewoon omdat de voordelen van ons nieuwe huis en wijk zwaarder wogen.
En kinderen blijven niet je hele leven thuis wonen natuurlijk. Zodra ze volwassen zijn kun je gewoon terug naar een oud huis in het centrum.
Succes met de keuze!
maandag 29 juni 2020 08:02
Ik zou even wachten en zoeken naar iets anders. Voor een twijfelgeval zou ik mijn droomhuisje niet inruilen.
Wij zijn ook een keer met een kind uit een prachtig huis uit 1920 gegaan naar een kinderrijke buurt even verderop en ik heb het huis altijd heel erg gemist. Voelde me echt niet thuis in het nieuwe huis. Gelukkig wisten we dat het maar tijdelijk was en dat we na een jaar of 3 iets duurders gingen kopen, anders was ik er echt niet happy geweest. Voor mijn dochter was de buurt wel perfect, maar dat was ook het enige. Je wilt er zelf ook gelukkig zijn, niet alleen je kind.
Wij zijn ook een keer met een kind uit een prachtig huis uit 1920 gegaan naar een kinderrijke buurt even verderop en ik heb het huis altijd heel erg gemist. Voelde me echt niet thuis in het nieuwe huis. Gelukkig wisten we dat het maar tijdelijk was en dat we na een jaar of 3 iets duurders gingen kopen, anders was ik er echt niet happy geweest. Voor mijn dochter was de buurt wel perfect, maar dat was ook het enige. Je wilt er zelf ook gelukkig zijn, niet alleen je kind.
maandag 29 juni 2020 09:25
Ook weer dat afgeven op normale eengezinswoningenArgentovivo schreef: ↑29-06-2020 02:46Qua wonen altijd op je gevoel afgaan en niets anders!
Ik woon zelf met huispuber in een kleine bovenwoning.
Wij werden gek van de gehorigheid met alle buren thuis. Wij worden gek van slechts één verdieping en dat je nergens iets kwijt kunt.
B.v. een doos met spullen die ooit nog eens ergens heen moet en even bij jou gedumpt wordt. Je begrijpt wat ik bedoel.
Maar: het is wél ons huis met een énorme leukheidsfactor. In het centrum en toch rustig. Bijna niemand gaat hier weg, ondanks de nadelen. Inmiddels hebben we afgesproken dat het héél wat moet zijn willen we verkassen.
En dat is niet het eerste het beste huis met een grote tuin enz, waar we toch geen tijd voor hebben en vooral geen gevoel bij.
Bedenk dat de muren ook op je afkomen door de recente lockdown. Iedereen krijgt het nu op zijn heupen.
Er zijn echt heel goede oplossingen voor kleine huizen.
Zo heeft puber inmiddels een heel nieuwe kamer met bureau, kast, huisdier, enz. Zonder hoogslaper. Ik dacht nooit dat het zou lukken, maar na veel passen en meten vonden we dé oplossing. Superleuk geworden met hogere kajuitkasten, enz. We hebben tevens een woonkamer met aparte eethoek, mijn werkplek én een eetbar/extra werkruimte in de keuken mét genoeg kastruimte. Mijn slaapkamer is klein, maar ik slaap er toch alleen maar. En heb door efficiënt inrichten genoeg ruimte voor mijn kleding, enz. Wat draag je nu helemaal werkelijk? En wat heb je nu écht nodig en wat niet?
Je moet wel over elke centimeter nadenken en kunt je geen marge veroorloven. Maar als het lukt, zit je wel op een plek waar je je senang voelt.
Al mijn vrienden hebben grotere huizen. Maar etentjes enz. zijn altijd hier(!)
Ook logisch, want als we geen zin hebben om te koken, lopen wij zo de stad in naar allerlei leuke tentjes. Als het eten hier is (ik kook graag) zeurt niemand dat de tafel te klein is. Wij schuiven gewoon een stoel bij. Kennelijk is het hier gezelliger dan in grote, karakterloze doorzonhallen. Wij krijgen ook veel complimenten. Nieuwe klasgenootjes zijn altijd blij verrast dat wij maar 'het halve huis hebben' (oude stadswoningen verdeeld in twee appartementen) maar willen na bezoek 'ook zo'n kamer.'
Wij kunnen alles kwijt wat wij nodig hebben. Kwestie van blijven 'ontspullen' en een strikt deurbeleid. Heel verhelderend.
Scheelt dat wij aan een parkje wonen waar we heerlijk kunnen zitten, picknicken, enz. Zonder dat ik zelf met de heggenschaar aan de bak moet! In die zin missen we een tuin dus niet. Integendeel.
Ik zou graag één extra kamer willen. Als werkplek of logeerkamer. Maar die hebben wij niet. Is dat erg? Nee. Hoe vaak komt er eigenlijk iemand logeren? Die kan ook bij mijn zus terecht, die vaak in het buitenland is. Opgelost. Elk huis heeft voor- en nadelen. Prettig wonen bestaat er gewoon uit of je voor- nog tegen de nadelen opwegen en het gevoel bij de woning. Is dat OK, denk dan tien keer na of je je droomplek opgeeft.
Ik zou nog maar eens nadenken, want je klinkt erg twijfelachtig.
je krijgt dan wel complimenten, maar is dat gemeend? Waarschijnlijk wil echt niemand met je ruilen hoor
Zelf tevreden zijn met je huisje betekend niet dat je anderen moet afkraken he?
maandag 29 juni 2020 09:54
Ja, heel bijzonder. Ik snap best dat iemand van een huis met ouderwetse details houdt, ik woon zelf ook al 14 jaar in jaren 20 en 30 woningen met alles er op en er aan. Maar omdat genoeg ruimte en een buiten nu belangrijker worden, ga ik verhuizen naar een ontzettende doorsnee jaren 60 woning. Die overigens momenteel ook nog alle karakteristieke jaren 60 elementen heeft. Gek genoeg vinden we dat dan weer geen ‘karakter’, terwijl een jaren 30 huis in 1990 net zo oud was als dit nu is. Ik ga het dan ook volledig strippen, en naar mijn eigen zin maken. Dat is dan dus zonder glas in lood schuifdeuren. Maar ik geloof dat ik die dan weer niet nodig heb om gelukkig te zijn.
Hoe gezellig een huis is, heeft meestal echt heel weinig te maken met hoe doorzon de woonkamer is (overigens waren mijn beide oude huizen doorzon, alleen heette dat toen nog niet zo). Maar met inrichting, en vooral de bewoners. En wat gezellig is voor een etentje, betekent nog niet dat iedereen daar ook zou willen wonen.
Het is echt dikke vette onzin dat een nieuwer huis meteen ongezellig en karakterloos is. TO geeft aan dat de muren op haar af komen. Iemand had het over werkboeken, eethoeken etc. TO heeft niet eens een eettafel omdat dat niet past. Tot zover het super gezellig tafelen. Mensen die roepen ‘wij wonen ook klein/in een appartement etc hoeven niet echt op 50m2 te zitten, en de ene 50m2 is de andere niet. Of het echt te klein is hangt ook af van hoeveel bergruimte er nog is die niet meetelt in de meters, hoe handig de indeling, en bijvoorbeeld hoe hoog het is. Als je ook nog eens kamers met een schuin dak hebt (heel karakteristiek en gezellig, dat wel) is bijvoorbeeld de hoogte ingaan al niet echt een optie. Ik had in een van mijn huizen een slaapkamer waar een halfhoogslaper zou betekenen dat ik niet meer rechtop in mijn bed zou kunnen zitten.
Ik snap heel goed dat iemand zo aan zijn huis verknocht is, dat hij er maar het beste van wil maken. Maar ik begrijp óók heel goed dat er mensen zijn voor wie ruimte belangrijker is. Die een huis zelf gezellig maken.
Hoe gezellig een huis is, heeft meestal echt heel weinig te maken met hoe doorzon de woonkamer is (overigens waren mijn beide oude huizen doorzon, alleen heette dat toen nog niet zo). Maar met inrichting, en vooral de bewoners. En wat gezellig is voor een etentje, betekent nog niet dat iedereen daar ook zou willen wonen.
Het is echt dikke vette onzin dat een nieuwer huis meteen ongezellig en karakterloos is. TO geeft aan dat de muren op haar af komen. Iemand had het over werkboeken, eethoeken etc. TO heeft niet eens een eettafel omdat dat niet past. Tot zover het super gezellig tafelen. Mensen die roepen ‘wij wonen ook klein/in een appartement etc hoeven niet echt op 50m2 te zitten, en de ene 50m2 is de andere niet. Of het echt te klein is hangt ook af van hoeveel bergruimte er nog is die niet meetelt in de meters, hoe handig de indeling, en bijvoorbeeld hoe hoog het is. Als je ook nog eens kamers met een schuin dak hebt (heel karakteristiek en gezellig, dat wel) is bijvoorbeeld de hoogte ingaan al niet echt een optie. Ik had in een van mijn huizen een slaapkamer waar een halfhoogslaper zou betekenen dat ik niet meer rechtop in mijn bed zou kunnen zitten.
Ik snap heel goed dat iemand zo aan zijn huis verknocht is, dat hij er maar het beste van wil maken. Maar ik begrijp óók heel goed dat er mensen zijn voor wie ruimte belangrijker is. Die een huis zelf gezellig maken.
maandag 29 juni 2020 10:10
Ik word intens gelukkig van functioneel. Dus ik woon in een nieuwbouwhuis en heb dat naar mijn zin ingericht en geniet dagelijks van de voordelen van dit huis en de voorzieningen in deze wijk.
Ik vind het voor een etentje ook best leuk om naar een ander huis te verkassen, aangezien ik dan niet degene ben die de boel moet voorbereiden en nazorgen. Hoe dat huis eruit ziet en waar het staat is me worst, het gaat me om de mensen. Maar als dat huis piepklein is of allerlei jaren dertig ongemakken heeft ben ik daarna extra blij met mijn eigen functionele nieuwbouwwoning. Ik kan hier in de nieuwbouwwijk trouwens ook 7 dagen per week kiezen voor een scala aan internationale keukens.
Gelukkig ziet lang niet iedereen een karakteristiek oud huis als het best haalbare in het leven. Dan werd het voor iedereen onbetaalbaar en onbereikbaar.
Ik vind het voor een etentje ook best leuk om naar een ander huis te verkassen, aangezien ik dan niet degene ben die de boel moet voorbereiden en nazorgen. Hoe dat huis eruit ziet en waar het staat is me worst, het gaat me om de mensen. Maar als dat huis piepklein is of allerlei jaren dertig ongemakken heeft ben ik daarna extra blij met mijn eigen functionele nieuwbouwwoning. Ik kan hier in de nieuwbouwwijk trouwens ook 7 dagen per week kiezen voor een scala aan internationale keukens.
Gelukkig ziet lang niet iedereen een karakteristiek oud huis als het best haalbare in het leven. Dan werd het voor iedereen onbetaalbaar en onbereikbaar.
maandag 29 juni 2020 10:24
Ik herken je twijfels helemaal. Wij hebben het niet gedaan, aangemodderd met 2 kinderen en bijbehorende spullen naar boven sjouwen. Ook met het idee dat het allemaal maar fases zijn... Het verschil was wel dat ons huis 80m2 was/is, maar niet zo handig ingedeeld, waardoor je m2 niet zo effectief zijn. Hoe dan ook, nu zijn de kinderen op een leeftijd dat ze op kamers zouden kunnen (helemaal niet te doen hier, trouwens, qua prijzen) en is de uitdaging echt heel groot om het nog vol te houden met twee van die grote stinkende puberlijven die hun kamertjes uitroken. Voor ons tweetjes zou het perfect zijn, maar achteraf heb ik dan wel heel veel jaren in een huis gewoond wat niet bij onze situatie paste en waarbij ik maar heb zitten dubben en ook al jarenlang de nadelen heb geslikt van het niet maken van een keuze. Kortom, de onrust van het wel/niet weg moeten tzt vond ik niet zo fijn.
Ik kan me voorstellen dat 50m2 helemaal niet te doen is, zeker wanneer je weet dat het over een paar jaar alsnog zover is dat je moet, zou ik de rust dat je voorlopig goed zit wel wat waard vinden. Verhuizen dus. En aangezien je op de fiets binnen een paar minuten alsnog in het centrum zit, is het ook niet een heel heftige keuze naar mijn idee. Ik denk dat je met een paar karakteristieke vintage meubelstukken best een hoop sfeer kunt krijgen... reden om de woonbladen lekker door te gaan spitten...
Ik kan me voorstellen dat 50m2 helemaal niet te doen is, zeker wanneer je weet dat het over een paar jaar alsnog zover is dat je moet, zou ik de rust dat je voorlopig goed zit wel wat waard vinden. Verhuizen dus. En aangezien je op de fiets binnen een paar minuten alsnog in het centrum zit, is het ook niet een heel heftige keuze naar mijn idee. Ik denk dat je met een paar karakteristieke vintage meubelstukken best een hoop sfeer kunt krijgen... reden om de woonbladen lekker door te gaan spitten...
