Wie woont er ook alleen? En bevalt het?

23-07-2019 03:14 175 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik woon al bijna mijn hele leven alleen. Ik woon in een appartement. En hoe het me bevalt?
Heerlijk!!! Ik heb ook bewust geen kinderen.

Hierdoor hoef ik alleen maar rekening te houden met mezelf. En ik heb daardoor ook geleerd dat mijn beste gezelschap ikzelf ben. Niemand anders kan mij gelukkig maken, alleen ikzelf en geluk zit ook in jezelf vind ik.

Als ik gezelschap zoek dan bel ik wel iemand op en als ik graag mensen om me heen wil dan ga ik wel de drukke stad in. Dan waan ik me echt even in de drukte. Niets is dan zo heerlijk dat ik dan weet dat het tijdelijk is en dat ik weer naar mijn huisje kan waar het lekker stil en rustig is.

Ik heb weinig vrienden, maar wel vrienden waar ik van op aankan.

Ik heb ook weinig tot geen afspraken in het weekend. Dan slaap ik lekker de hele dag of ik kijk TV of series. Heerlijk alleen.
Er zijn mensen die vinden dat ze geen weekend hebben gehad als ze niet veel afspraken hebben staan in hun agenda. Dat vind ik zo vermoeiend.

Ik ben een tevreden mens!
Yep, hier nog één. Dit jaar woon ik m'n halve leven alleen en ik vind het heerlijk. Of nou ja, samen met de katten dan. M'n werk is genoeg voor de dagelijkse sociale contacten en ik heb een paar vrienden waar ik op kan bouwen. Het fijnste weekend is een weekend thuis en dat geldt ook voor vakanties.
Ik woon sinds 2 jaar ook alleen en ik vind het ook heerlijk. Zelf alles kunnen beslissen, met niemand rekening hoeven houden buiten de kat om. Ik geniet er elke dag van.
Ik heb al jaren geen relatie meer en vind dat eigenlijk ook wel prettig. Ik vermaak me goed alleen. Ooit ga ik wel weer daten hoor, maar voor nu is het goed zo.
Kat en ik zijn happy samen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ook alleen, met mn dieren dan.
Zou niet anders willen, wil geen mensen in mn huis.
Internagelaktisch
Alle reacties Link kopieren
Ik woon ook alleen, ik heb wel ooit samen gewoond zo'n 9 jaar. Maar nu woon ik al vanaf mijn 25e alleen. Ik had vroeger huisdieren nu niet meer, helaas allergische. Ik heb ook niet veel vrienden maar diegene die ik heb is mijn beste vriend en dat al 24 jaar! Verder wel een relatie, hij wil samenwonen ik wil dat niet! Ook bewust geen kinderen wil ik ook echt niet! Ik kan ook prima mijzelf vermaken en hoef geen rekening te houden met iemand anders. Vooral de ochtend is mijn happy moment geen geblabla van iemand anders, geen bezette wc en ik doe wat ik wil. Als ik in de avond thuis ben, dan ik kijk naar wat ik wil, lig en hang zoals ik wil en ik ga lekker alleen een groot bed in :sheep: En ik wil ook nooit samenwonen ook! En dat kan ik nu al zeggen :fortune: :) De vrijheid die ik nu heb, wil ik gewoon niet opgeven. Alle exen wilden samenwonen etc... ik heb altijd de boot afgehouden. En als het te dichtbij kom ben ik ook nog van het hard weg willen rennen :whut: ;-D
''Geen woorden maar daden''
Ik woon ook alleen en ben daar enorm blij mee. Toen ik nog dacht een relatie te willen (20 jaar geleden ofzo) toen wist ik al dat latten het hoogst haalbare zou zijn. Mijn huis is mijn plekje. Daar bepaal ik wie er wanneer welkom is. Lijkt me vreselijk een huis te moeten delen en andermans visite te moeten tolereren. En ik slaap bovendien ook veel liever alleen.
Alle reacties Link kopieren
Ik woon nu al weer 6 jaar alleen. 1x getrouwd geweest en 1 x samenwonen en ben tot de conclusie gekomen dat ik geen relatiemateriaal ben. En ik vermaak me prima alleen. Oja ik heb 2 lieve banjers van katten :cat:
Alle reacties Link kopieren
Yup, op wat huisgenoten na nooit meer samen met iemand gewoond. Een relatie hoeft ook niet zo. Heb het nu al veel te druk met mijn leven. En dan komt werk er ook nog eens bij. Het enige wat ik zou willen is een kat want ben een echt kattenmens/ dierenliefhebber, maar helaas de ruimte niet voor nu. Dan is mijn leven compleet 😂
Hier nog eentje, ik woon al 19 jaar alleen in mijn 2-kamer flat met tuin en vind het heerlijk. Geen relatie ook meer sinds twee jaar geleden en dat vind ik ook echt een verademing. Ook geen kinderen hier, nooit een kinderwens gehad ook.

Qua sociale leven is het bij mij een mix. Ik word erg blij van leuke activiteiten ondernemen in het weekend of op stap gaan met vrienden, maar ben net zo blij als ik het hele weekend lekker alleen thuis kan rondhangen, beetje you-tube of series bingewatchen, of schrijven of wat dan ook.

Op het werk heb ik ook een aantal leuke collega's waarmee ik gezellig kan kletsen en elke dag buiten ga lopen in de lunch.
Op reis ga ik ook meestal alleen maar heb dan altijd afspraak, en op mijn vaste bestemming ook veel vrienden.

Mijn leven zou ik een dikke 9 geven momenteel en dat is echt pas sinds mijn relatie voorbij is.
Als ik weer een relatie zou krijgen zou ik ook alleen willen latten. Ik vind dat heerlijk. Lekker doen wat je wil en elkaar af en toe zien, zodat het nog leuk blijft om bij elkaar te zijn. Ik vond samenwonen heel snel oersaai worden.
Hier komen er ook geen kids, ik moet er niet aan denken dat ik met mijn bloedchagrijnige kop ook nog eens kinderen de deur uit zou moeten werken in de vroege ochtend. Vreselijk.
En als je dan thuis komt ben je ook nooit vrij want de kinderen zijn er altijd. Nee ik bedank vriendelijk. Ik vind het ook geweldig om in mijn grote bed te stappen s'avonds. Ik slaap ook liever alleen, toen ik nog met mijn ex was deed ik vaak geen oog dicht omdat hij lag te snurken of draaien. Je slaapt toch altijd minder met iemand naast je en ik ben al een lastige slaper.
Leuk topic, zeker omdat het zo normaal is om samen te wonen als je in de dertig bent... ;-)
Ik woon alweer een jaar of vijf alleen met mijn 2 poezekindjes.
Bewust ook kinderloos, ik heb nooit een huisje boompje beestje wens gehad.
Ik heb voor die 5 jaar 10 jaar samengewoond, nog een paar jaar in het huis waar we samen woonden in mijn eentje gewoond (in een vinexwijk vol met gezinnen en roddelende buren), maar 3 jaar terug 2 x verhuist en nu woon ik alweer jaren alleen in een hele fijne buurt in mijn eigen huisje en dat vind ik meestal heerlijk. (Heel soms niet hoor, dan lijkt het me met iemand ook wel weer gezellig)
Alle ruimte voor mijzelf en geen gezeur aan mijn hoofd als ik moe thuis kom na een drukke dag, ik vind het erg fijn.

Madrid: mee eens, ik slaap ook fijner in mijn eentje en heb een groot bed alleen voor mezelf, kan ik lekker in het midden liggen...
Alle reacties Link kopieren
Present! 14 jaar alleen (en geen relatie) en het bevalt prima. Behalve toen ik laatst mijn kat in heb moeten laten slapen, toen was alleen even echt alleen. Niemand om even bij uit te huilen of even van me af te praten. Thuis dan.... Maar dat zijn wel de uitzonderingen. Want verder vind ik het heerlijk. Lekker alleen in huis rommelen, beetje serie kijken, boek lezen. Mocht ik toch weer een relatie krijgen, zal het latten worden. Weet niet of ik mijn ruimte en leven nog permanent kan delen met iemand, behalve met de kat(ten).
I'm not crazy. My reality is just different than yours.
Ja, al heel lang. Zou ook niet willen samenwonen. Mijn huis is mijn plek, die wil ik met niemand delen.
Alle reacties Link kopieren
Ik woon op mezelf en het bevalt prima - zoek vaak genoeg de gezelligheid op maar kan me ook prima alleen vermaken. Ben ook als enig kind opgegroeid overigens.

Over een paar jaar wil ik kopen en hoewel ik denk ik wel met iemand samen zou willen wonen als ik de juiste persoon vind, wil ik anderzijds graag een huis dat helemaal van mezelf is, dat ik zelf afbetaal zonder hulp van iemand.

Heb geen kinderwens en denk dat ik gelukkiger ben zonder.
Hello, can you hear me?
Ik woon sinds oktober alleen en ik vind het echt heerlijk. Ik heb wel een relatie though maar we wonen niet samen. Ik hou er echt van om gewoon je eigen ding te doen, koelkast zelf indelen, zelf bepalen wanneer je schoonmaakt of eten kookt. Ben ook heel blij met mijn appartement.

Ik heb trouwens ook niet echt vriendinnen meer maar dat mis ik ook niet. En huisdieren heb ik ook nog niet, misschien dat ik ooit 2 katten neem.
Ik heb 18 jaar alleen gewoond. Ik heb dat altijd heel fijn gevonden. Dat drama van “oh dan kom je altijd thuis in een leeg huis” heb ik nooit zo ervaren, ik vond het juist heerlijk. Ik vond het af en toe wel lastig dat je als alleenstaande altijd zelf het initiatief moet nemen om van de bank af te komen. Ik heb wel periodes gehad dat ik vrijwel niets ondernam. Ook prima, maar het leven trekt dan wel heel eentonig aan je voorbij.
Alle reacties Link kopieren
Ik woon ook alleen, en vind dat prima maar zou wel een relatie willen. Samen wonen, ik zou niet weten of ik dat kan...
Ik woon nu ook een paar jaar alleen na lang te hebben samengewoond, en ik vind het ook heerlijk. Ik ben blij met m'n appartementje. Geen gezeur meer aan m'n hoofd en lekker m'n eigen gang kunnen gaan. Ik heb die ruimte voor mezelf ook nodig om op te kunnen laden. De behoefte aan weer een relatie heb ik nog niet maar als dat komt zal het een latrelatie worden. Knappe vrouw die mij nog aan het samenwonen krijgt!
Hier nog eentje.
Na jaren te hebben samengewoond, alleen gaan wonen met mijn zoon, die heeft mijn energie gevroten en toen hij de deur uitging besloot ik om nooit meer mijn huisje te delen, behalve met een huisdier. Had een hond, die hield me in beweging en buiten en in alle eerlijkheid mis ik dat wel een beetje, maar heb nu een kater en die is te gezellig, dus daar hou ik het op.
De vrijheid om te doen en te laten is heerlijk. Lekker vogelen in mijn huisje, alles op de plek die ik wil. Mijn favoriete plekje op de bank en in bed, de afstandsbediening is aan mij, ook als dat ding uitstaat, wat ook weleens fijn is.
Geen vragen die alleen maar gesteld worden om aandacht, geen gesnurk, geen gedraai en geen gevecht om een stukje dekbed als het vriest.
Ik wil niets anders meer en mocht ik ooit verliefd worden, dan word het ook latten, zeker nu, op deze leeftijd, waar veel mannen op zoek zijn naar een goed verzorgd thuis als oudedagvoorziening.
Alle reacties Link kopieren
Ik woon ook alleen sinds ik op mezelf woon, nu 2 jaar. Ik vind het zo fijn! Doen wat ik wil, wanneer ik wil, hoe ik het wil. Als ik wil ontbijten met Ben en Jerry's maakt er niemand een rare opmerking en als ik om 4 uur 's nachts wil slapen loopt er niemand te zeuren. Ik heb 2 konijnen, niemand die zegt dat ik er geen mag of die zeurt als ze weer eens rommel maken. Ik ben heel erg van het mijn eigen gang gaan en doen waar ik zin in heb. Ook als dat een hele dag in pyjama binnen rommelen is.

Ik kan ook héél slecht tegen snurkers/snuivers/herriemakers naast me in bed dus mijn joekel bed voor mij alleen en stilte om me heen is ook heel fijn.

Ik ben nu wel aan het daten, en mij lijkt ooit samenwonen een logische vervolgstap maar tot die tijd woon ik echt hartstikke prima alleen.
kindrebel schreef:
23-07-2019 08:46
Ik heb 18 jaar alleen gewoond. Ik heb dat altijd heel fijn gevonden. Dat drama van “oh dan kom je altijd thuis in een leeg huis” heb ik nooit zo ervaren, ik vond het juist heerlijk. Ik vond het af en toe wel lastig dat je als alleenstaande altijd zelf het initiatief moet nemen om van de bank af te komen. Ik heb wel periodes gehad dat ik vrijwel niets ondernam. Ook prima, maar het leven trekt dan wel heel eentonig aan je voorbij.
Ik vind dat ook wel lekker eerlijk gezegd.
Als ik een drukke dag gehad heb en moe ben dan heb ik echt geen zin in gemekker aan mijn hoofd dus ik vind dat soort momenten juist lekker alleen.
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend grappig dat jullie bijna allemaal katten hebben. :lol:
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Alle reacties Link kopieren
Ik woon ook alleen, nu zo'n 5.5 jaar. Eerst in een huis, nu in een appartement. Het appartement bevalt me beter, het geeft me een veiliger gevoel in mijn eentje.

Verder bevalt het me goed, ik heb vrienden, maar kan ook goed alleen zijn. Ga ook regelmatig alleen naar de kroeg of alleen op vakantie. Nu ik een tijdje geen werk had, merkte ik wel dat mijn sociale contacten wel erg weinig waren op sommige dagen. Dan zag ik hooguit de kassajuffrouw van de supermarkt en was het enige wat ik op een dag zei, goedemiddag, dank je wel etc.

Toen er laatst een muis door mijn huis liep was ik toch echt minder happy, ben nogal panisch voor die beesten en dan is het toch wel fijn om niet alleen te zijn. Tevens als mijn lampen vervangen moeten worden, ik kom er met mijn lengte voor geen goud bij. Maar de oplossing voor deze problemen is een hele lange vriend (niet als relatie dus) en die komt regelmatig langs om te helpen.
Seriously?
Alle reacties Link kopieren
Ook hier alleenwonend mét kat! Ik heb ruim 20 jaar samengewoond en nu sinds 4 jaar alleen. Ik zeg ook heel stellig dat ik nooit meer ga samenwonen. Ik heb een leuk sociaal leven, sinds kort een nieuwe relatie en gelukkig wil hij ook geen huisje, boompje, beestje samen. Vind het heerlijk om de vrijheid te hebben in mijn eigen huis.
In de ogen van een kat behoort alles aan een kat toe.
Alle reacties Link kopieren
Ik woon nu 4 jaar alleen in een appartement en vind het heerlijk! Ik zou echt nooit kunnen samenwonen. Ik kan niet iemand zolang om me heen hebben, hou heel erg van rust en stilte en vind het fijn om mijn eigen smaak interieur te hebben en mijn eigen spullen om me heen.
Ik heb nu een jaar een vriend die ook niet wil samenwonen en ook geen kinderen wil, heel fijn. Wel wil hij graag de weekenden samen slapen, wat ik ook snap, maar ik doe dan geen oog dicht. Ik slaap vaak al slecht en hij snurkt heel hard en is heel onrustig in zijn slaap, waardoor ik de hele nacht wakker lig. Ik moet er niet aan denken om elke nacht naast hem te slapen... Dit klinkt heel lullig haha maar zo is het niet bedoeld. Wel merk ik dat mensen in mijn omgeving bepaalde verwachtingen van ons hebben. Mijn schoonouders vragen bijv vaak wanneer we nou eens gaan samenwonen en zeggen dat mensen er nou eenmaal voor gemaakt zijn om kinderen te krijgen. Dat vind ik heel vervelend. Dat hun een ideaalplaatje hebben betekent niet dat wij dat zelfde plaatje ook hebben. Hebben jullie daar ook last van?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven