Zoon wil naar begrafenis van iemand die hij niet kent

25-09-2017 17:53 53 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,

Zoon studeert geneeskunde. Nu is er een onderzoeker overleden die veel heeft betekend voor de tak van de geneeskunde waar mijn zoon zich op richt. Zijn eerste reactie was: ik wil naar de uitvaart, want het onderzoek van de man was baanbrekend.
De onderzoeker was erg oud en mijn zoon heeft hem nooit ontmoet, maar toch wil hij gaan. Ik zei tegen hem dat hij beter niet kon gaan omdat hij geen persoonlijke uitnodiging heeft gekregen en dan is het ongepast lijkt mij.
Zijn docent zegt dat hij welkom is bij de uitvaart want de man was altijd begaan met studenten. Bekenden van mijn zoon hebben de man dus wel gekend.

Zelf vind ik het twijfelachtig. Is dit wel gepast?
Het lijkt mij dat hij zich ongemakkelijk kan gaan voelen bij al die mensen die de overledene wel kenden.

Wilde jullie even peilen hierover.
Hij moet natuurlijk zelf weten wat hij doet maar ik wil hem natuurlijk behoeden voor evt vervelende situaties.
Het zou zelf niet in mij opkomen naar een begrafenis te gaan van iemand die ik nog nooit gezien heb.
Tornacense schreef:
25-09-2017 17:56
Is er ook ander universitair volk en is de doodsbrief rondgegaan
Is dit iets Belgisch? Nog nooit van gehoord. Klinkt raar...

On topic: tuurlijk moet hij gaan als hij dat wil.
Is al eens eerder besproken op een topic hier; er zijn tot mijn verbazing echt mensen die denken dat je niet naar iemands begrafenis mag gaan als je niet persoonlijk een uitnodiging hebt gehad. Maar dat is echt niet waar. Je kan er altijd bij zijn, tenzij het een besloten gelegenheid is.
En zoals de eerste reactie hier al was: afhankelijk van hoe goed je iemand kende, zoek je een plekje. Kende je iemand niet of nauwelijks (ben je er bijv. bij om een nabestaande te steunen of zoals zoon, als eerbetoon), dan zoek je een plekje achterin.
Alle reacties Link kopieren
masala schreef:
25-09-2017 18:07
Waarom ga vraag jij je dit soort dingen af voor je volwassen zoon? Als hij zegt dat het gebruikelijk en gepast is vertrouw je daar niet op, maar als wij het zeggen wel?


Eens. Ik vind het echt heel vreemd om zo te bemoeien en niet gewoon op zoon te vertrouwen en hem zijn eigen inschatting te laten maken. Hij is toch geen kleuter meer?
Alle reacties Link kopieren
Dit
sneeuwwitje86 schreef:
25-09-2017 18:07
Mijn vader is overleden en de opkomst op zijn begrafenis vond ik echt overweldigend. Ik herinner me juist nog dat ik het heel prettig vond om zoveel mensen te zien op de begrafenis waar hij iets voor betekend heeft en was er echt niet mee bezig of ik die mensen allemaal kende of niet.

Dus ik zou zeggen: check even of het besloten is of niet, en als dat niet zo is: gewoon gaan.
Alle reacties Link kopieren
EvyBlissy schreef:
25-09-2017 18:23
Nou dit dus. En je zoon is vermoedelijk 20 plus, dus waar maak je je nog druk om?


Eens. Hij is geen kind meer.
Alle reacties Link kopieren
Ik neem aan dat hij de nabestaanden te kennen wil geven dat deze man ondanks dat hij hem niet persoonlijk kende veel voor hem heeft betekend. Mooi juist. Waarom ben je daar zo op tegen?
Dit is iig iets waar zijn moeder zich niet meer mee hoeft te bemoeien.

Bij de topictitel dacht ik dat je zoon 12 zou zijn.
Ik zou hem laten gaan. Wel instrueren qua kleding en dat het minder gepast is om bij koffietafel aan te schuiven.
Lala1979 schreef:
25-09-2017 18:59
Ik zou hem laten gaan. Wel instrueren qua kleding en dat het minder gepast is om bij koffietafel aan te schuiven.
Ik denk dat to haar volwassen zoon dat ook wel weet.
Alle reacties Link kopieren
Lala1979 schreef:
25-09-2017 18:59
Ik zou hem laten gaan. Wel instrueren qua kleding en dat het minder gepast is om bij koffietafel aan te schuiven.
Ik zou je uitlachen als volwassen zoon zijnde als ik "mocht" gaan van mama.
When they go low, we go high. (M.Obama)
Ik vind dit wel kunnen en als ik familie was van die man zou ik het niet erg vinden.

Wat ik erger vond is toen een schoolgenootje overleed een paar klasgenootjes naar haar begrafenis gingen omdat ze daar vrij voor kregen. Schoolgenootje was beste vriendin met een vriendinnetje van mij waardoor ik ook wel eens met haar heb staan kletsen maar vond het raar om naar die begrafenis te gaan omdat ik haar niet goed kende. Vond het zo erg dat er dus mensen naar haar begrafenis gingen alleen maar omdat ze dan niet naar school hoefden.
Lala1979 schreef:
25-09-2017 18:59
Ik zou hem laten gaan. Wel instrueren qua kleding en dat het minder gepast is om bij koffietafel aan te schuiven.
Uit eerdere topics heb ik begrepen dat hoe begrafenissen verlopen nogal streekgebonden is.
De begrafenissen die ik tot nu toe heb meegemaakt hadden geen aparte koffietafel voor familie/mensen die dichtbij stonden.
Gewoon koffie erna, met cake of een broodje, maar dan voor iedereen.
Dus in dat geval kan zoon prima daaraan mee doen.
Zwartvlekje schreef:
25-09-2017 18:02
Als het echt een bekende wetenschapper was is de kans groot dat er een hoop mensen op de begrafenis zullen zijn die hem en de familie niet of nauwelijks hebben gekend.

Mijn opa is ook wetenschapper geweest en heeft in zijn jonge jaren een faculteit aan een universiteit opgestart. Er zijn ook nog zaken aan die universiteit naar hem vernoemd. Op zijn begrafenis was er ook een grote delegatie van zijn universiteit ook al was hij daar al bijna 30 jaar weg. Ik denk dat mijn opa de toenmalig decaan al amper gekend heeft en zeker de studenten die er waren niet. Bij ons was de begrafenis ook openbaar en zeker mijn oma heeft het heel bijzonder gevonden dat er zoveel mensen waren, er waren zelfs mensen die buiten moesten blijven staan en de kerk niet in konden.

Als het een openbare begrafenis betreft zal je zoon niet de enige zijn.
Een oom van mij is burgemeester geweest in een middelgrote stad en hoewel hij al jaren gepensioneerd was zijn er ook heel veel mensen/onbekenden op de begrafenis geweest en ook mijn tante/zijn weduwe vond dit heel fijn. Ik zou gewoon gaan als ik je zoon was, je ziet daar aangekomen wel of het een select gezelschap is of een grotere groep, eventueel kun je altijd nog stilletjes vertrekken.
Ik weet niet beter dan dat de koffietafel alleen voor een besloten groep is en dus niet voor iedereen. Bij de begrafenissen waar ik geweest ben was de koffietafel alleen voor familie en vrienden. Niet dat er een selectie gemaakt werd van jij wel en jij niet maar er werd altijd na de dienst gezegd dat er voor vrienden/familie of naasten nog een koffietafel was en dan was het aan de mensen zelf om te bepalen of ze daar onder vielen ja of nee.

Zou wat zijn joh dat je voor 400 man koffie, thee en cake/broodjes of wat dan ook moet hebben.
closednote schreef:
25-09-2017 19:14
Ik weet niet beter dan dat de koffietafel alleen voor een besloten groep is en dus niet voor iedereen. Bij de begrafenissen waar ik geweest ben was de koffietafel alleen voor familie en vrienden. Niet dat er een selectie gemaakt werd van jij wel en jij niet maar er werd altijd na de dienst gezegd dat er voor vrienden/familie of naasten nog een koffietafel was en dan was het aan de mensen zelf om te bepalen of ze daar onder vielen ja of nee.

Zou wat zijn joh dat je voor 400 man koffie, thee en cake/broodjes of wat dan ook moet hebben.
Ik heb dat nog nooit meegemaakt. Bij mij in de omgeving was er geen speciale koffietafel voor familie en vrienden en mocht gewoon iedereen aanschuiven en koffie en cake pakken.
closednote schreef:
25-09-2017 19:14
Ik weet niet beter dan dat de koffietafel alleen voor een besloten groep is en dus niet voor iedereen. Bij de begrafenissen waar ik geweest ben was de koffietafel alleen voor familie en vrienden. Niet dat er een selectie gemaakt werd van jij wel en jij niet maar er werd altijd na de dienst gezegd dat er voor vrienden/familie of naasten nog een koffietafel was en dan was het aan de mensen zelf om te bepalen of ze daar onder vielen ja of nee.

Zou wat zijn joh dat je voor 400 man koffie, thee en cake/broodjes of wat dan ook moet hebben.
Hier gaan er kaartjes mee bij de doodsbrieven.

Kennissen krijgen een brief, familie en goede vrienden krijgen een brief met een klein kaartje.
Al wie het dus ergens gewoon leest of hoort heeft geen kaartje en is dus ook niet uitgenodigd voor de koffie.

Niet dat er echt "kaartjescontrole" aan de deur bij de koffietafel is, maar dan weet iedereen wel een beetje waar ie staat en wel of niet gewenst is.
Als de begrafenis besloten zou zijn, wordt niet bekend gemaakt waar en wanneer.
Dan zóu hij dus ook niet kunnen gaan.

Niet iedere begrafenis eindigt met een koffietafel.
Als dit wel het geval is zou ik als ik hem was daar niet naar toe gaan.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou gewoon gaan als ik je zoon was. Bij mijn ouders waren er heel veel mensen die ik niet (her)kende maar juist het feit dat het er zovéél waren gaf me echt een warm gevoel.

Zelf ben ik ook een paar keer bij een begrafenis geweest van iemand die ik niet kende maar dan was dat een ouder van een vriend/vriendin, dus kwam ik om mijn vriend/vriendin te laten weten dat ze niet alleen zijn.

De begrafenissen die ik tot nu toe heb meegemaakt daar was na afloop iedereen uitgenodigd voor de koffietafel en werd er echt niet gekeken hoe goed je de overledene kent. Maar ik kan me ook voorstellen dat dat streekgebonden is.

ik zou zeggen, mama, niet mee bemoeien en het je zoon lekker zelf laten weten.
Daarom zetten mensen rouwadvertenties in de krant: iedereen die wil mag afscheid komen nemen.
FiIee schreef:
25-09-2017 19:17
Ik heb dat nog nooit meegemaakt. Bij mij in de omgeving was er geen speciale koffietafel voor familie en vrienden en mocht gewoon iedereen aanschuiven en koffie en cake pakken.
Een koffietafel is geen koffie met cake, maar eerder een maaltijd.
regenworm schreef:
25-09-2017 19:54
Een koffietafel is geen koffie met cake, maar eerder een maaltijd.
Ook broodjes zijn dan voor iedereen beschikbaar.

's avonds gaat vaak de familie alleen ergens anders uiteten.
Ik snap dat je je afvraagt of het gepast is. Persoonlijk vind ik het meer dan raar om naar een begrafenis te (willen) gaan van iemand die je niet persoonlijk gekend hebt. Tenzij je specifiek wordt uitgenodigd of met een vriend(in) of je partner meegaat, om hem of haar tot steun te zijn.

Ik heb een oma die het liefst zoveel mogelijk begrafenissen afgaat. Ze wilde zelfs onuitgenodigd naar een besloten begrafenis gaan van iemand waar ze nog nooit een woord mee gewisseld had. Puur om erbij te kunnen zijn. Ze was woedend toen mijn zus en ik duidelijk maakten dat ze er absoluut niet welkom was (wij hadden dat uiteraard niet zelf verzonnen, de familie wilde het echt besloten houden omdat het om zelfdoding ging, haar komst zou dus hoogst ongepast en ongewenst zijn). Een begrafenis die niet besloten is, kun je volgens mij wel onuitgenodigd bijwonen.

Je zoon moet het uiteraard zelf weten. Hij merkt het vanzelf wel, toch? In dit geval vind ik de wens om de uitvaart bij te wonen trouwens niet heel bizar ofzo (al zou ik het zelf nooit doen). Omdat de overledene een belangrijke onderzoeker was, die kennelijk begaan was met studenten: misschien zou hij het wel heel leuk gevonden hebben als er studenten/bewonderaars aanwezig zijn bij zijn begrafenis.
Alle reacties Link kopieren
Wow, wat een reacties! Dank jullie wel voor het delen van jullie mening.

Ik realiseer me en maak op uit jullie reacties dat ik te beschermend ben voor mijn zoon.
Hij is 20 en kan inderdaad prima zelf bepalen wat hij wil. Sinds z'n 18de probeer ik me zo min mogelijk te bemoeien met zijn zaken maar het sluipt er toch in.
Uiteraard zeg ik hem nooit wat hij wel en niet mag. Het is meer dat ik telkens de noodzaak voel hem te adviseren.

Leuk om te zien dat zoveel mensen positief reageren op de keuze van mijn zoon aanwezig te willen zijn bij de uitvaart.
Ik had er zelf op die manier nog niet over nagedacht. Maar het is inderdaad wel stoer van hem dat hij zo betrokken is bij zijn studie en bij het onderzoek van deze man. Dat zal ik mijn zoon zeker ook meegeven. :)
Dat hij netjes gekleed moet gaan hoef ik hem niet te zeggen, hij is buitenshuis nooit slonzig.
Alle reacties Link kopieren
masala schreef:
25-09-2017 18:07
Waarom ga vraag jij je dit soort dingen af voor je volwassen zoon? Als hij zegt dat het gebruikelijk en gepast is vertrouw je daar niet op, maar als wij het zeggen wel?
Alle reacties Link kopieren
Fijn Iris. Ik denk dat je een zoon hebt waar je trots op mag zijn! :)
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
Je zoon heeft het keurig aangepakt. Hij wil naar de uitvaart en heeft bij docenten geïnformeerd of de uitvaart openbaar of in besloten kring is. Uitvaart is niet in besloten kring, dus is hij welkom. Verder vind ik zijn motivatie om te gaan ook mooi; toch fijn voor de familie van de overledene dat er studenten zijn, voor wie hun familielid puur op basis van zijn wetenschappelijk onderzoek zoveel betekent. Dat vind ik iets totaal anders dan uit sensatiezucht bij een uitvaart zijn; dat keur ik wel af.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven