Vriend woont in ´t buitenland

14-02-2012 20:14 27 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi!

Eens kijken of ik hier wat meiden kan vinden die in ´t zelfde schuitje zitten! Een jaar geleden heb ik de liefde van m´n leven leren kennen. Een romantisch verhaal waar ik jullie niet mee zal vervelen. Wat wel van belang is, is dat ik in Nederland woon en hij in Spanje. Oorspronkelijk is hij niet Europees maar Latijns-Amerikaans. Hij woont sinds een jaar of 7 in Europa. We reizen veel heen en weer en ik ben zelfs nu voor een langere tijd in Spanje om bij hem te kunnen zijn. Het gaat super goed en na een jaar leer je elkaar toch wel aardig kennen. Zo ook elkaars verschillen in normale dagelijkse dingen. Ik ben benieuwd of er meiden zijn die ongeveer in dezelfde situatie zitten. Ik wil graag ervaringen uitwisselen. Over het communiceren in een andere taal. Over cultuurverschillen en hoe jullie daar mee omgaan. Of over kleine verschillen zoals sociale contacten en eten. Ben benieuwd!
Alle reacties Link kopieren
ja, ervaring en het is uit (weet niet of je die ervaringen bedoelde). Uiteindelijk is Latijns amerika - NL best een afstand en waren wij daar niet tegen bestand. Wel een geweldig leuke tijd met hem gehad en ik kijk nog steeds met heel veel plezier terug, dus ik hoop dat jullie het samen (in Spanje, handig!) redden.
Alle reacties Link kopieren
Ja ervaring en we gaan volgend jaar trouwen! Vier jaar lang heen en weer gereisd en drie jaar geleden zijn kant op verhuisd en nu dan de volgende grote stap. Cultuurverschillen, onwijze persoonlijkheidsverschillen, but we're still standing :o) Communiceren doen we nog steeds in het engels want dat is de enige taal die we beiden spreken. Hoe ga ik ermee om? Ik weet het niet, het gaat gewoon. Ben je bereid naar Spanje te verhuizen of hij naar NL?
Alle reacties Link kopieren
Een soortgelijk verhaal, maar dan met een Nederlander die in het buitenland woonde. Anderhalf jaar heen en weer gereisd, uiteindelijk verhuisd, baan gevonden en leuke vrienden gemaakt. Wel even wennen hoor, vooral het feit dat je helemaal opnieuw moeten beginnen, was best spannend. Maar, in tegenstelling tot de vorige reactie, met een goed einde - acht jaar verder, getrouwd en twee kids...
Alle reacties Link kopieren
Ik woon al 12 jaar in Zuid Amerika en ben al meer dan 10 jaar gelukkig getrouwd met mijn Latino.

Je moet voor je eigen geluk kiezen, je leeft maar 1 keer en als jij denkt dat je gelukkig kan worden in het buitenland moet je ervoor gaan.
Alle reacties Link kopieren
Wat goed om te lezen dat het bij veel mensen goed gaat. Hij wil graag naar Nederland komen zodra hij kan (europees paspoort e.d.) Ja je moet wel wat voor elkaar over hebben. Dingen laten en dingen juist wel doen. Dat is iets wat ik soms lastig vind. Om dingen te accepteren die voor mij normaal heel anders gaan. In hoeverre pas je je daar in aan. In Nederland leven we bijvoorbeeld wat meer op ons eigen eilandje met een selecte vriendenkring en de zuid amerikanen willen volgens mij altijd onder de mensen zijn! Zelfs een praatje met iemand als je op de bus aan 't wachten bent! Ach ja, het is gewoon een middenweg vinden. Das de beste weg lijkt me!
Alle reacties Link kopieren
Meerdere ervaringen zelfs :-D



Heb 1,5 jaar een relatie gehad met een Zuid Afrikaan en nu sinds een jaar met een Amerikaan, maar we wonen inmiddels wel samen in Italië.



Taalverschillen kunnen soms lastig zijn. Vooral als je gevoelens wil uitleggen. Ik merkte dat ik me soms niet goed kon uitdrukken en dan maar het woord pakte wat het dichtste in de buurt kwam, maar toch is het dan net niet wat je wilde zeggen.



Met zijn Zuid Afrikaanse vriend communiceerde ik vaak Engels, eerst praatte ik gewoon Nederlands en hij Zuid Afrikaans want die talen lijken op elkaar, maar het gaf zo vaak problemen en onduidelijkheid dat we op Engels zijn overgestapt.



Voorbeeld: hij schreef me in smsjes: "Ek is lief vir jou" En dan dacht ik, nou dat is fijn dat je vindt dat jij lief voor mij bent. Maar ik vroeg me af, waarom zegt hij nooit dat ie van me houdt? Dus ik smste hem, "ik hou van jou". Maar wat blijkt? In het Zuid Afrikaans betekent "ek is lief vir jou" dat je van iemand houdt. Als je zegt "ik hou van jou" betekent dat dat je iemand graag mag. Je kan het ook zeggen van het aardige buurmeisje of de aardige baas.



Inmiddels woon ik bij mijn Amerikaanse vriend en dat gaat heel goed. Cultuurverschillen zijn er nauwelijks, behalve dan met eten. Hij is een culinaire barbaar. Ik maak spaghetti en hij pakt er tortillachips met salsa bij :-)



Oh ja, feestdagen. Die doen mij niet zo veel, maar zijn voor hem heel belangrijk. Ik vind dat prima, al benauwt het me soms dat ik die verplichtingen heb, ik ben bijvoorbeeld gewend met Kerst lekker mijn eigen ding te doen. Geen verplichte bezoekjes. Hoewel, afgelopen Kerst zijn we naar zijn familie in Amerika gegaan en ik zag enorm op tegen de verplichtingen, maar uiteindelijk was het een superleuke Kerst en zou ik ervoor tekenen als het ieder jaar zo gezellig kon zijn. Ik stel me dus waarschijnlijk gewoon aan :-)



Joh, zo'n relatie is gewoon een geweldige ervaring op zich. Gewoon lekker genieten!
Geen ervaring met lange afstand, maar wel met culturele verschillen binnen een relatie. Zelf woon ik in Italie met mijn Italiaanse vriend. Alhoewel hij zelf nooit zou zeggen dat hij Italiaans is, want hij komt van Sicilie.



Het sleutelwoord is praten, praten en nog eens praten. En heel veel geduld van beide kanten. Hij omdat ik zeker gevoelsdingen nogal eens horkerig zeg (dan kom ik net niet op het juiste woord) En ik omdat het toch best wel wennen is in een ander land en andere cultuur. Uiteraard geldt het cultuurverschil voor beiden en is het altijd wat meer zoeken naar een goed evenwicht.



Maar het kan dus wel goed gaan!
Alle reacties Link kopieren
Hier ook een positieve ervaring!



Twaalf jaar op en neer gereisd (en periodes wel samen gewoond) tussen Nederland en Frankrijk en uiteindelijk getrouwd



Dat reizen was een tijd lang spannend en leuk en als je elkaar niet vaak ziet (de laatste jaren wel elke 1-2 weken) is de korte tijd samen altijd een feestje. Maar goed op een gegeven moment is vastigheid en elke dag samen zijn ook heel leuk en toen dus de knoop doorgehakt.



Er zijn inderdaad cultuur verschillen en ook weleens communicatie problemen maar op een gegeven moment weet je wel hoe daar mee om te gaan (geduld, praten en het is ook geven en nemen).



Niet altijd makkelijk maar het "verschillend zijn" is ook een enorme verrijking en ervaring.



Het kan dus zeker goed gaan! Geniet er van, zeker nu je samen in Spanje bent.
Alle reacties Link kopieren
Wow 4 en 12 jaar op en neer gereist, wow! Ik hoop dat het na volgend jaar zomer niet meer hoeft! Maar dat reizen heeft zeker ook z´n charmes. Je leert een ander land en andere cultuur kennen en niet doordat een Nederlandse gids jou iets vertelt! Ben er inderdaad blij mee dat ik 3 maanden vrij kon krijgen van mijn baas om langer bij hem te zijn. Normaal als we elkaar zien, voelt het de eerste week als vakantie. Maar het is goed om te weten hoe het ´normale´ leven samen is.



Die miscommunicaties herken ik wel. Hele simpele dingen kunnen gewoon misgaan doordat je elkaar net niet helemaal begrijpt! Of dat je inderdaad niet op het goede woord komt. Mijn vriend is Engels nog aan het leren en ik ben hier om Spaans te leren. In het begin spraken we alleen maar met handen en voeten. En met Google translate (geloof me, dat wil je niet, haha). Beetje bij beetje gaat ´t steeds makkelijker allemaal!



Feestdagen ervaren we beide ook wel verschillend. Bij hem is kerstavond bijvoorbeeld de belangrijkste avond. Bij mij eerste kerstdag. Hier eten we veel. Maar daar is het bereiden van het eten ook weer heel belangrijk! Volgend jaar als het goed is de feestdagen in Venezuela! Super benieuwd! Ik vond het eerst lastig om steeds onder de mensen te zijn met hem. Maar nu ik meer van de taal begrijp, voel ik me al minder ´alleen´. Hard m´n best doen op Spaanse les. In fact: ik moet nú naar Spaanse les ;)
Alle reacties Link kopieren
Hier ook, 8 jaar samen, nu 4 jaar in nl, ik heb 3 jaar daar gewoond en 1 jaar op en neer gereisd. Makkelijk was het niet altijd, moeilijkste tijd was eigenlijk hier in nederland.

Wil ook niet negatief doen, maar veel relaties lopen wel stuk (sowieso lopen veel relaties stuk, maar als je daar lange afstand en cultuurverschillen bij optelt, loopt het nog vaker stuk dan normaal). Maar hier lees je dat het wel kan
Alle reacties Link kopieren
bepaalde dingen kun je niet in beide talen zeggen.

Vooral spreekwoorden en dat kun je dan niet uitleggen.

Zeker bij emotionele talen is dat niet over te brengen naar het NL. Maar goed, dat is ook een stukje verschil in cultuur.



En je mag ons best je romantische verhaal vertellen ±'
Alle reacties Link kopieren
11 maanden LDR, waarvan 3 maanden in hetzelfde land, maar alsnog op grote afstand. Na 11 maanden gaan samenwonen in NL, na 2,5 jaar getrouwd. We praten engels met elkaar, maar met NL en Duitse woorden indien nodig. We begrijpen elkaar meestal goed, cultuurverschillen ervaar ik niet anders dan met NL mannen. Elkaars talen leren spreken is een aanrader, dat doen wij ook en helpt om de cultuur beter te begrijpen.
Alle reacties Link kopieren
Zo is ´t voor ieder een weer een andere ervaring. Maar eigenlijk komt het er bij iedereen op neer dat het communiceren met elkaar, geven en nemen, geduld en vooral genieten, het aller belangrijkste is!



En hebben sommige van jullie vrienden ook het latijnse (of andere) ´temperament´? Dat is ook zo´n gegeven die wij in Nederland niet echt hebben!
Alle reacties Link kopieren
Hier ook een positieve ervaring! Vorig jaar in Pakistan mijn Amerikaanse vriend ontmoet. Vanwege einde contract vertrok hij drie weken nadat we elkaar hadden leren kennen weer naar de States. Ik ben hem na zes weken op gaan zoeken. Na iets meer dan drie maanden zijn we samen naar Ethiopie vertrokken waar we bijna vier maanden hebben samen gewoond, wat zeer goed bevallen is. Sinds begin Januari zijn we weer van elkaar gescheiden omdat hij een baan in Zuid-Soedan heeft .



Ondanks de afstand, tijdsverschil (negen uur at a certain point), gebrek aan internet, gebrek aan mobiele telefonie, en andere obstakels die we in de loop der tijd allemaal tegen gekomen zijn (gelukkig niet altijd allemaal tegelijkertijd) gaat het nog steeds erg goed. We praten regelmatig over de toekomst en daarin zijn we samen. He’s the one en hij denkt dat gelukkig ook over mij



Mid-maart begint zijn R&R en zien elkaar weer. Ik kan niet wachten!
Accept what you can't change, change what you can't accept
.
Alle reacties Link kopieren
Mijn verhaal met mn italiaanse vriend:

- 1 jaar heen-en-weer gereist (iedere maand zagen we elkaar een weekend)

- 4 jaar samenwonend in Rome (tot een maand geleden)



Huidige status: even in een grijze zone, mede doordat hij niet weet wat te doen met z'n leven (depressief) en we communiceerde niet goed meer, wat bij ons niet cultuur/taal gebonden was.



Nooit problemen/ruzies gehad wat betreft taal/cultuur/tradities.
Alle reacties Link kopieren
dubbel
Alle reacties Link kopieren
En ook hier positieve ervaringen, alleen is mijn vriend nederlander, maar woonde in spanje met zijn ouders en ik in nl.



Huidige situatie:

Ondertussen 6 jaar bij elkaar, wonen in spanje, 28 weken zwanger en volgende maand gaan we nog even snel tussendoor trouwen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook een vriend in het buitenland!

En wij zijn dolgelukkig! Hij is zelf Duits en woont daar ook. Maar binnenkort komt hij in Nederland voor een aantal jaar. Ik mis hem vaak heel erg, maar het is het allemaal waard. Liever een afstandsrelatie, dan helemaal geen relatie met hem.
Alle reacties Link kopieren
Wat we allemaal niet overhebben voor onze liefdes Als het je maar gelukkig maakt! Das het belangrijkste!
Ik heb nu 6 maanden een Britse vriend, en ben heel benieuwd hoe het de komende tijd gaat lopen!



Nu is het nog makkelijk qua reizen, de langste periode zonder elkaar was tot nu toe 7 weken. Echter, de langste periode samen was ook maar 5,5 dag: dat moet dus nog even veranderen! In mei gaan we samen op vakantie, spannend!
Alle reacties Link kopieren
Bij mij is het omgekeerd.. Ik ben in DL en mijn vriendin in NL. Heel ingewikkeld verhaal, (niet onze relatie)maar inmiddels zijn we bijna 6 jaar samen. Jammer genoeg nooit samengewoond(we werken ernaar) Heel geduldig, 2 de kerst met haar ouders en oud op nieuw altijd bij mijn familie. En zelfs als ik er niet ben wegens uitzending, gaat zij er heen. We zien elkaar zo vaak als mogelijk. Langste samen was in California(1 maand) meestal doen we het van de (long)weekends. Het langste zonder elkaar, was 1 jaar. Toen was ik voor 15 maanden uitgezonden naar Irak. Maar d.m.v. brieven/kaarten emails, telefoontjes en tijdens mijn laatste uitzending gebruikten we Whatsapp, is alles net als de oude. Over een paar uur rijd ik weer naar NL. Moet binnen 5 uur lukken, maar soms ook wel 8 uren. Maar het is het allemaal waard om haar te zien. Succes TS.
Alle reacties Link kopieren
Hey! Ik zit in hetzelfde schuitje, vriend woont in Oostenrijk en ik in NL. Langzamerhand begint het wel lastig te worden. Duurt nu een jaar en wil graag vooruit. Hij wil/kan niet naar NL komen, dus ik zou degene moeten zijn die gaat verhuizen.. weet alleen niet of ik dit wil/kan/durf. Iemand ervaringen of tips?
Alle reacties Link kopieren
Ervaring en het is aan, hij is gisteren na 3 maanden teruggegaan naar Californië. Het was ook de eerste keer dat we elkaar zagen, nu zien we elkaar in december weer...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven