Machtsvertoon in relatie. Relatietherapie?

25-03-2014 07:28 162 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb sinds 12 jaar een relatie. We hebben samen een dochter van 3. Altijd al hadden we communicatieproblemen maar na een ruzie leek hij altijd iets bij te draaien en meer zn best te doen om beter te communiceren. Ik dacht altijd dat het

aan onze communicatie lag, en dat ik teveel verwachtte.

Maar nu ik me er meer in verdiept heb, lijkt het alsof ik eindelijk weet wat het is. Mijn vraag is alleen: kan iemand die graag zijn macht wil vertonen in een relatie, daadwerkelijk veranderen of kan ik beter weggaan.



Ik zal het toelichten. Mijn vriend is als kind mishandeld. Geestelijk en

lichamelijk. Zijn vader is zeer dominant en een grote 'machtsfiguur' in het gezin.

Ikzelf heb een gelukkige jeugd gehad. Nooit was er ruzie (valt ook wat over te zeggen natuurlijk). Misschien heeft het nooit zien van confrontaties bij mn ouders ervoor gezorgd dat ik nu overgevoelig reageer?



Nu ervaar ik al van meet af aan in onze relatie steeds weer dat er over elke beslissing (die ik wil nemen) vreselijk gewikt en gewogen moet worden. Meestal is hij het er bij voorbaat al niet mee eens. Of de discussie wordt zo groot dat ik het niet eens meer waard vind om mijn wens door te zetten. Dit laatste is nu echt al jaren aan

de hand. Daarom leef ik in een huis, voornamelijk ingericht naar zijn smaak.

De tuin idem. Over allerlei kleine dingen (bijv. Een matje in de badkamer) wordt geen beslissing genomen. Ik merk nu dat ik geestelijk uitgeput ben van al dat wikken, wegen en niet serieus genomen worden. En dat weinig meer voor hem lijk voelen. Hij zegt dat ik van een mug een olifant maak en vindt dat ik preek.

Ook als ik na een ruzie even alleen wil zijn, blijft hij op de deur bonken en zegt dat hij erin wil. Hij heeft me ook eens 90 keer (!!) gebeld toen ik weg was gegaan van huis om bij een vriendin bij te komen van en te praten over een ruzie.



Ik ben bang dat mijn dochter schade zal onder inden als ik wegga. Maar ook als ik blijf. Maar op deze manier zal ik niet gelukkig zijn. Zal

relathietherapie een uitweg kunnen bieden? Ook hier wil hij al jaren niet aan maar nu heeft hij gezegd,okee. Niet overtuigend maar ik wil t wel aanpakken.



Wat moet ik doen?

Iemand tips?



Lizzious
Alle reacties Link kopieren
Is er liefde in deze relatie?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
Alle reacties Link kopieren
Waarom neem jij geen beslissingen??
Waarom leg je niet gewoon een matje in de badkamer neer als jij dat nodig vindt? Wat ik hiermee wil zeggen: volgens mij gééf jij hem macht door gelegenheid te bieden om al over de kleinste dingen moeilijk te doen.
Alle reacties Link kopieren
Dank voor jullie reacties.



Ik heb dat soort (kleine) beslissingen genomen. Te stom voor woorden: een deurmat voor de deur, binnen. Wilde hij niet, dus dan ligt ie buiten. Leg ik m weer binnen, hij weer buiten. Als het onderwerp vervolgens aangesneden wordt, volgt er een grote discussie. Zo groot, dat het niet eens meer over de mat lijkt te gaan. Maar over een plaatsbepaling. Ik word daar zo moe van dat ik het niet waard vind om de stemming te verpesten voor zulke (ogenschijnlijk) kleine dingen.



Er is nog liefde. Dat weet ik omdat ik hier zo ongelofelijk verdrietig over ben. En hij ook, dat zie ik. Volgens mij ziet hij het grote geheel alleen niet zo...
Alle reacties Link kopieren
Gewoon een matje kopen en in de badkamer leggen! Kijk hem recht in de ogen aan en zeg dat je om zulke onbenulligheden geen discussies aangaat! Deze relatie is gif, ik zou heel hard wegrennen!
Alle reacties Link kopieren
quote:lizzious schreef op 25 maart 2014 @ 07:54:

Dank voor jullie reacties.



Ik heb dat soort (kleine) beslissingen genomen. Te stom voor woorden: een deurmat voor de deur, binnen. Wilde hij niet, dus dan ligt ie buiten. Leg ik m weer binnen, hij weer buiten. Als het onderwerp vervolgens aangesneden wordt, volgt er een grote discussie. Zo groot, dat het niet eens meer over de mat lijkt te gaan. Maar over een plaatsbepaling. Ik word daar zo moe van dat ik het niet waard vind om de stemming te verpesten voor zulke (ogenschijnlijk) kleine dingen.



Er is nog liefde. Dat weet ik omdat ik hier zo ongelofelijk verdrietig over ben. En hij ook, dat zie ik. Volgens mij ziet hij het grote geheel alleen niet zo...Dit is geen liefde.. Jij denkt dat het liefde is.. In een goede relatie komen dit soort dingen niet voor.. Mensen in een goede relatie helpen elkaar, geven elkaar een duw in de goede richting en zorgen voor elkaar!
Alle reacties Link kopieren
Hij pakt de ruimte die jij hem geeft.



Met je eigen gedrag beinvloed je het gedrag van een ander.



In jouw geval: wil je dat jouw vriend minder allesbepalend is, dan moet je zelf meer bepalend gedrag vertonen.



http://nl.wikipedia.org/wiki/Roos_van_Leary
Alle reacties Link kopieren
Wat gebeurt er als je, bij het uitblijven van een beslissing, eigenhandig de knoop doorhakt en dat badmatje toch koopt en het gewoon neerlegt?



Ik herken vooral jouw kant, die van de harmonieuze jeugd en geen weg weten met een conflict wegens gebrek aan ervaring. Mijn partner is echter opgegroeid in Passief-Agressief City. Zijn familie heeft het uitgevonden.

Ik heb ook jarenlang geaaid en gekroeld en vouwen weggestreken nog voor er ook maar een meningsverschil zou kunnen ontstaan. Overal de dialoog over zoeken want door dialoog voorkom je immers ruzie, toch? Nja, soort van.



En dan groeit de relatie scheef. Flink scheef. Zo scheef zelfs dat ik heel goed wist wat mijn wederhelft wilde en geen idee had wat ik wilde.

Kocht ik op een mooie dag in een opwelling dat badmatje dat IK prachtig vond. Waarvan ik wist dat hij het niets vond. Toch neergelegd, onderwijl in mezelf herhalend "ik woon hier óók, ik woon hier óók". En hij vond het inderdaad niks. Maar ik liet geen ruimte voor discussie of conflict. Ik had het gezien, mooi gevonden, gekocht en neergelegd. Mijn reactie op zijn afkeuring:"jammer joh. Ik vind het prachtig. " en dat was dat. De hemel viel niet op mijn kop en de hut ontplofte niet.



Natuurlijk bleef het niet zo soepel lopen, maar het bleek een gewoonte waar we allebei in vastgeroest zaten en die hij niet zag en al helemaal niet wilde veranderen. Waarom ook, hij kreeg immers zijn zin.
Alle reacties Link kopieren
Je dochter loopt sowieso schade op momenteel. Want ook haar vader is dominant, controlerend en jouw gevoelens en wensen worden niet serieus genomen.



Realiseer je je dat?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
Alle reacties Link kopieren
ik realiseer me dat mn dochter nu ooo schade oploopt. De vraag is nu, een soort van kiezen uit twee kwaden, welke stap moet ik nemen?



dank voor alle reacties. werkt verhelderend.

Mijn vriend helpt me ook op allerlei vlakken hoor. het is niet alleen maar kommer en kwel. Alleen de steeds weer terugkerende plaatsbepalingen worden me nu te veel.

Chartreuse: hoe gaat het nu in jullie relatie?
Alle reacties Link kopieren
quote:lizzious schreef op 25 maart 2014 @ 07:54:

Dank voor jullie reacties.



Ik heb dat soort (kleine) beslissingen genomen. Te stom voor woorden: een deurmat voor de deur, binnen. Wilde hij niet, dus dan ligt ie buiten. Leg ik m weer binnen, hij weer buiten. Als het onderwerp vervolgens aangesneden wordt, volgt er een grote discussie. Zo groot, dat het niet eens meer over de mat lijkt te gaan. Maar over een plaatsbepaling. Ik word daar zo moe van dat ik het niet waard vind om de stemming te verpesten voor zulke (ogenschijnlijk) kleine dingen.



Er is nog liefde. Dat weet ik omdat ik hier zo ongelofelijk verdrietig over ben. En hij ook, dat zie ik. Volgens mij ziet hij het grote geheel alleen niet zo...

Het is denk ik geen volwassen liefde.



Gezien de achtergrond van je vriend zou ik eerder denken dat hij erg geholpen is met therapie. Schematherapie. Hij reageert namelijk niet op jou, maar op zijn verleden. En jij reageert zelf waarschijnlijk dan ook weer vanuit jouw verleden (dingen niet uitpraten(?)) en weet er geen raad mee.



http://www.bol.com/nl/p/leven-in-je-leven/666840730/



http://www.schematherapie.nl/client
Alle reacties Link kopieren
Je hebt geen deurmat nodig.

Je bent er zelf al een.



Wat is dat toch met vrouwen die in zo'n kutrelatie blijven?



Heb je geen zelfrespect?



O, en bij elkaar blijven voor je dochter? Goed idee! Top! Zo leert zij meteen dat het oké is op zo'n manier te worden behandeld.
Trouwe onderdaan van Zijne Majesteiten Kater I en II
Je dochter krijgt hier meer van mee dan je denkt, zeker als ze wat ouder wordt.



Ik zou eens een tijdje wat meer op je strepen gaan staan. Ga die strijd maar wel aan en kijk wat er gebeurd. Niet iedere keer weer knikken en buigen. En als het dan nog niet verbetert kun je altijd nog weg gaan.



Het is nu niet direct blijven of weggaan. Weggaan kan altijd nog. Ga eerst weer zelf leven en eigen beslissingen nemen. Het is ook jouw huis.



Kijk eerst eens wat jij zelf kunt veranderen (zijn gedrag kun je niet veranderen, wel hoe jij ermee omgaat).



Het op de deur bonken en jou 90 keer bellen geeft voor mij aan dat hij weinig respect voor jou heeft.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het goed dat mensen extra hun best doen om hun relatie te redden als er kinderen zijn, maar in dit geval vind ik dat niet opgaan, en vind ik dat je een heel legitieme reden hebt om te stoppen. Heel rot voor hem dat hij zo'n nare jeugd heeft gehad, maar daar hoef jij niet de rest van je leven de glasscherven van op te vegen. Ik zou persoonlijk van die therapie ook niet zoveel verwachten.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Bellatrix vandetta, ondanks je cynisme kan ik wel om je opmerking lachen.

Het is natuurlijk veel breder dan hoe het omschreven wordt.

Zoiets begint met verliefdheid en dan zijn die signalen niet aan de orde. Dan groei je samen ergens in.

Maar wat zelfrespect betreft, daar heb je natuurlijk een punt.

Ik kan moeilijk in het kort omschrijven wie hij is, ik heb het nu alleen over het machtsvertoon, wat natuurlijk wel een groot onderdeel is van onze relatie en hoe die is scheefgegroeid.



Ik bekijk het toch liever wat optimistischer; we zijn hier nu, ik reageer in dit forum omdat ik wel wat helderheid kan gebruiken. Ik wil niet blijven hangen in het verleden en waarom ik niet eerder grote stappen gemaakt heb. Daar heb ik helemaal niks aan.

Naast zijn aangeleerde gedrag qua machtsvertoon is hij: een lieve, zorgzame vader, heeft humor, we delen zelfde interesses.

Dus in 1 keer je relatie stoppen is niet makkelijk. Zeker niet met kind. Daar komt mijn grote schuldgevoel (naar mn kind) nu bij.



Ik maak vandaag nog een afspraak voor relatietherapie.



Hij heeft een paar keer een therapeut gezien, maar dat was na een brief schrijven na 4 x klaar. En hij deelde lang niet alles met mij. Hoeft ook niet, maar nu vind ik dat ik recht heb op transparantie en wat 'soul searching'. Van zijn kant.



Ik zie dit als laatste redmiddel.
Alle reacties Link kopieren
dat je met deze man een kind kreeg is dom, dat je je kind aan hem blijft bloot stellen is op geen enkele manier goed te keuren
Alle reacties Link kopieren
Ik ben niet cynisch.

Ik ben bloedserieus.



Maar het goedlullen is alweer begonnen.

Veel geluk met je huistiran.



Jammer voor je dochter.
Trouwe onderdaan van Zijne Majesteiten Kater I en II
Alle reacties Link kopieren
quote:lizzious schreef op 25 maart 2014 @ 08:44:





, maar nu vind ik dat ik recht heb op transparantie en wat 'soul searching'. Van zijn kant.



Ik zie dit als laatste redmiddel.



Zo werkt het niet met relatietherapie.

Hij moet aan "soul searching""gaan doen en jij die vanaf de zijkant toekijkt. Jullie zullen beiden moeten kijken naar wat jullie aandeel is in de relatie en wat je beiden kan veranderen om het te laten werken.
Alle reacties Link kopieren
Die deurmatdiscussies zijn wel symbolisch hè...



Er is liefde omdat je hier verdrietig over bent? Omdat je hem (dit, je huwelijk, je gezinnetje, een vader voor je kind, het "plaatje") niet kwijt wilt? Dat staat niet gelijk aan liefde.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
quote:lizzious schreef op 25 maart 2014 @ 08:44:

Bellatrix vandetta, ondanks je cynisme kan ik wel om je opmerking lachen.

Het is natuurlijk veel breder dan hoe het omschreven wordt.

Zoiets begint met verliefdheid en dan zijn die signalen niet aan de orde. Dan groei je samen ergens in.

Maar wat zelfrespect betreft, daar heb je natuurlijk een punt.

Ik kan moeilijk in het kort omschrijven wie hij is, ik heb het nu alleen over het machtsvertoon, wat natuurlijk wel een groot onderdeel is van onze relatie en hoe die is scheefgegroeid.



Ik bekijk het toch liever wat optimistischer; we zijn hier nu, ik reageer in dit forum omdat ik wel wat helderheid kan gebruiken. Ik wil niet blijven hangen in het verleden en waarom ik niet eerder grote stappen gemaakt heb. Daar heb ik helemaal niks aan.

Naast zijn aangeleerde gedrag qua machtsvertoon is hij: een lieve, zorgzame vader, heeft humor, we delen zelfde interesses.

Dus in 1 keer je relatie stoppen is niet makkelijk. Zeker niet met kind. Daar komt mijn grote schuldgevoel (naar mn kind) nu bij.



Ik maak vandaag nog een afspraak voor relatietherapie.



Hij heeft een paar keer een therapeut gezien, maar dat was na een brief schrijven na 4 x klaar. En hij deelde lang niet alles met mij. Hoeft ook niet, maar nu vind ik dat ik recht heb op transparantie en wat 'soul searching'. Van zijn kant.



Ik zie dit als laatste redmiddel.Tja, hij wil eigenlijk niet in therapie? En jij vindt dat je er recht op hebt dat híj aan soul searching gaat doen? Dat lijkt me geen basis voor succesvolle therapie. Je kan dan beter in therapie gaan en leren hoe je voortaan beter met komende deurmat- en andere voorvallen kan omgaan.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Hadden jouw ouders wel respect voor elkaar?
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Hij moet eerst aan zichzelf (willen) gaan werken.
Alle reacties Link kopieren
Wat bedoel je met plaatsbepaling? Waar de deurmat komt te liggen of dat jij steeds door hem naar beneden wordt getrapt?
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
goedlullen? aan de zijlijn staan toekijken terwijl hij bezig is met soul searching? Er worden wel veel zaken ingevuld ineens. uiteraard moet je er samen aan werken.

Ik zal de inhoudelijke reacties als leidraad houden.

dank daarvoor.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven