Machtsvertoon in relatie. Relatietherapie?

25-03-2014 07:28 162 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb sinds 12 jaar een relatie. We hebben samen een dochter van 3. Altijd al hadden we communicatieproblemen maar na een ruzie leek hij altijd iets bij te draaien en meer zn best te doen om beter te communiceren. Ik dacht altijd dat het

aan onze communicatie lag, en dat ik teveel verwachtte.

Maar nu ik me er meer in verdiept heb, lijkt het alsof ik eindelijk weet wat het is. Mijn vraag is alleen: kan iemand die graag zijn macht wil vertonen in een relatie, daadwerkelijk veranderen of kan ik beter weggaan.



Ik zal het toelichten. Mijn vriend is als kind mishandeld. Geestelijk en

lichamelijk. Zijn vader is zeer dominant en een grote 'machtsfiguur' in het gezin.

Ikzelf heb een gelukkige jeugd gehad. Nooit was er ruzie (valt ook wat over te zeggen natuurlijk). Misschien heeft het nooit zien van confrontaties bij mn ouders ervoor gezorgd dat ik nu overgevoelig reageer?



Nu ervaar ik al van meet af aan in onze relatie steeds weer dat er over elke beslissing (die ik wil nemen) vreselijk gewikt en gewogen moet worden. Meestal is hij het er bij voorbaat al niet mee eens. Of de discussie wordt zo groot dat ik het niet eens meer waard vind om mijn wens door te zetten. Dit laatste is nu echt al jaren aan

de hand. Daarom leef ik in een huis, voornamelijk ingericht naar zijn smaak.

De tuin idem. Over allerlei kleine dingen (bijv. Een matje in de badkamer) wordt geen beslissing genomen. Ik merk nu dat ik geestelijk uitgeput ben van al dat wikken, wegen en niet serieus genomen worden. En dat weinig meer voor hem lijk voelen. Hij zegt dat ik van een mug een olifant maak en vindt dat ik preek.

Ook als ik na een ruzie even alleen wil zijn, blijft hij op de deur bonken en zegt dat hij erin wil. Hij heeft me ook eens 90 keer (!!) gebeld toen ik weg was gegaan van huis om bij een vriendin bij te komen van en te praten over een ruzie.



Ik ben bang dat mijn dochter schade zal onder inden als ik wegga. Maar ook als ik blijf. Maar op deze manier zal ik niet gelukkig zijn. Zal

relathietherapie een uitweg kunnen bieden? Ook hier wil hij al jaren niet aan maar nu heeft hij gezegd,okee. Niet overtuigend maar ik wil t wel aanpakken.



Wat moet ik doen?

Iemand tips?



Lizzious
Alle reacties Link kopieren
quote:dubiootje schreef op 26 maart 2014 @ 13:44:

[...]

Om tot de kern te komen, moet jij jezelf durven blootgeven. Dat durf je niet, je begint meteen om je heen te slaan hier, verplaatst de aandacht naar anderen met doorzichtige afleidingsmanoeuvres.



Zo kom je er niet hoor.



Je intentie zit misschien wel goed, maar denk je nu dat je haar door haar af te schilderen als iemand die niet naar zichzelf durft te kijken en maar wat rond zich heen zit te slaan, wel helpt?



Ergens kleineer je haar zo, en uiteindelijk behandel je haar gewoon op dezelfde manier als haar man: als iemand die moet luisteren naar de mening van een ander en met de mening van die ander akkoord moet gaan, want anders wordt ze verbaal met de grond gelijk gemaakt.



TO, neem je tijd, je bent waarschijnlijk moe en afgemat door al het gehakketak in je relatie en daardoor wordt het ook moeilijker voor je om beslissingen te nemen. Probeer eerst je krachten te herstellen, eventueel via individuele therapie en door beetje bij beetje je grenzen terug op te bouwen, en neem dan pas een gefundeerde beslissing. Het boek van Robin Norwood 'Als hij maar gelukkig is', zou je kunnen helpen. Zij raadt trouwens ook aan om pas een beslissing te nemen wanneer je zelf terug beter in je vel zit (tenzij je in een gevaarlijke situatie zit natuurlijk).



Nog veel sterkte toegewenst.
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel Seringetje. Voor de titel van het boek en vooral voor je empathie. Is een groot goed.
Alle reacties Link kopieren
quote:seringetje schreef op 27 maart 2014 @ 19:33:

[...]





Je intentie zit misschien wel goed, maar denk je nu dat je haar door haar af te schilderen als iemand die niet naar zichzelf durft te kijken en maar wat rond zich heen zit te slaan, wel helpt?



Ergens kleineer je haar zo, en uiteindelijk behandel je haar gewoon op dezelfde manier als haar man: als iemand die moet luisteren naar de mening van een ander en met de mening van die ander akkoord moet gaan, want anders wordt ze verbaal met de grond gelijk gemaakt.





Welnee. Wel lief van je dat je het voor TO opneemt nadat ze ongenuanceerd ging lopen katten op de reageerders hier. TO is er duidelijk blij mee. Wat logisch is, want TO heeft een hekel aan confrontaties en communiceert dus het liefst op een harmonieuze manier. En natuurlijk is het fijn om medeleven te krijgen, maar alleen medeleven gaat iemand niet helpen uit een ongelijkwaardige relatie te komen. Ik roep overigens niet dat ze op moet stappen. De eerste stap is eerlijk zijn tegen jezelf. Toegeven dat je relatie klote is, dat je man zich als een klootzak gedraagt, dat je je leven zo niet leuk vindt. Je oogkleppen afzetten en durven kijken naar hoe je relatie en je leven nu écht zijn.



Het instinctieve in de verdediging schieten is heel begrijpelijk. Dat is wat veilig voelt en gek genoeg kan zo'n relatie, hoe schadelijk ook, toch veilig voelen. Het alternatief kan namelijk heel bedreigend lijken. Het is dus een natuurlijke reactie om die oogkleppen weer op te zetten. Zeggen dat het oké is om de ongewenste (want confronterende) reacties naast zich neer te leggen, helpt haar alleen maar om in diezelfde situatie te blijven zitten.



Je krachten opbouwen klinkt heel mooi, maar een dergelijke relatie put je volledig uit. Doorgaan met business as usual maakt haar uiteindelijk kapot. De enige manier om eruit te komen (met of zonder relatie), is in actie te komen. Dat betekent ook: de confrontatie aangaan. Met je man maar vooral met jezelf. Eerst naar jezelf kijken dus, erkennen hoe je leven is, in wat voor positie je jezelf hebt laten komen. Dan pas kun je verandering teweegbrengen.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
seringetje, kritiek hebben op iemands handelen is niet meteen iemand met de grond gelijk maken hoor.



lizzious negeert toch ook heel veel oprechte vragen en opmerkingen?



Is dat constateren gelijk iemand met de grond gelijk maken?

Ik snap best dat TO daar juist niet goed tegen kan, tegen een verschil in mening, maar dat is toch niet meteen iets om bang voor te zijn?



Er is niemand hier die TO dwingt het met haar (of hem) eens te zijn. Wij hebben geen controle over haar spreekwoordelijke badmatje. Wel staan hier misschien dingen waar ze het niet mee eens is, nou ja, big deal. Juist beseffen dat de wereld niet vergaat als je het eens oneens met een ander bent lijkt me gezond, ipv maar net te doen alsof al die anderen maar gek zijn.



Want zeg nou zelf, wat heeft struisvogelgedrag tot nu toe opgeleverd?
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
Alle reacties Link kopieren
Trouwens, al zouden 'we' het willen dan kunnen we nog niet iemand dwingen om het met ons eens te zijn. TO heeft veel meer macht over zchzelf dan ze misschien denkt hoor. Je verwart 'niet eens zijn' met vijandigheid. En dat is volgens mij nergens voor nodig.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
Hey Lizzious,



Ik vind de reacties ook wel wat overdreven, dus ik begrijp je heel goed.

Kun je wat meer voorbeelden noemen van dingen die jij scheef vind zitten in je relatie? Nu gaat het steeds over een jullie huis en een badmat. Ik herken het (denk ik) wel een beetje maar het is me nog niet helemaal duidelijk waar het scheef zit.
Alle reacties Link kopieren
quote:seringetje schreef op 27 maart 2014 @ 19:33:

[...]





Je intentie zit misschien wel goed, maar denk je nu dat je haar door haar af te schilderen als iemand die niet naar zichzelf durft te kijken en maar wat rond zich heen zit te slaan, wel helpt?



Ergens kleineer je haar zo, en uiteindelijk behandel je haar gewoon op dezelfde manier als haar man: als iemand die moet luisteren naar de mening van een ander en met de mening van die ander akkoord moet gaan, want anders wordt ze verbaal met de grond gelijk gemaakt.



TO, neem je tijd, je bent waarschijnlijk moe en afgemat door al het gehakketak in je relatie en daardoor wordt het ook moeilijker voor je om beslissingen te nemen. Probeer eerst je krachten te herstellen, eventueel via individuele therapie en door beetje bij beetje je grenzen terug op te bouwen, en neem dan pas een gefundeerde beslissing. Het boek van Robin Norwood 'Als hij maar gelukkig is', zou je kunnen helpen. Zij raadt trouwens ook aan om pas een beslissing te nemen wanneer je zelf terug beter in je vel zit (tenzij je in een gevaarlijke situatie zit natuurlijk).



Nog veel sterkte toegewenst.Wat een mooie post, seringetje. Helemaal eens met "Ergens kleineer je haar zo, en uiteindelijk behandel je haar gewoon op dezelfde manier als haar man: als iemand die moet luisteren naar de mening van een ander en met de mening van die ander akkoord moet gaan, want anders wordt ze verbaal met de grond gelijk gemaakt."



Heb het zelden zo kernachtig gelezen, maar zo werkt het inderdaad. Die "doen wat ik zeg" anders zwaait er iets (wordt ik afgewezen) is 1 van de dingen die je kunt overwinnen TO door gewoon te blijven herhalen in jezelf hoe iets voor jou is. Je hoeft anderen nergens van te overtuigen. En je komt er ook heus wel :)! Op JOUW manier, waar niks mis mee is.



Anderen, wij hier of je man, mogen zich niet met je acties en gevoelens bemoeien op een manier die daar afbreuk aan doet: als jij zegt hoe je je voelt en wat JIJ wilt doen aan de situatie staat dat NIET basaal ter discussie. Bouw daar een veilige zone omheen: daar mag niemand aan komen. Open adviezen kunnen je misschien wel verder helpen, maar kijk altijd hoe je je erbij voelt. Of het je echt aanspreekt of niet.

Hoe dan ook: sterkte, en JE KOMT ER WEL uit hoor en gaat doen wat voor jou het beste voelt!! Weet ik zeker !
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
Alle reacties Link kopieren
Ontzettend bedankt voor de positieve feedback, Misia.

Wat ik probeer duidelijk te maken is dat je feedback, kritiek, op een bepaalde manier kunt verpakken. Hoe je iets uitspreekt of opschrijft, is heel belangrijk, want daar ligt een gevoel aan ten grondslag. Het gaat er dus niet om dat ik niet bij mezelf naar binnen wil kijken of geen kritiek kan ontvangen; ik vind dat mensen dat best aardig kunnen zeggen.

Ik heb zelf ook een post niet aardig verwoord, mijn excuses daarvoor naar de mensen die zich daardoor aangesproken voelden.



En nu inhoudelijk:

@deKenau:

We hebben allebei ontzettend veel te leren. Zie nu de patronen veel duidelijker. Patronen die ik zelf ook opgebouwd heb, simpelweg door steeds maar weer mijn eigen ruimte weg te geven. Ik herken daarin veel van hoe mijn ouders dat deden. Een badmat, koffiepot, wat dan ook, staat symbolisch voor het steeds meer innemen van ruimte/ macht, en daar is hier thuis onbewust een spel van gemaakt. Waar het scheef gegroeid is, is dus dat ik zelf mijn grenzen niet goed heb aangegeven, steeds maar weer. En daar tegenover mijn vriend, die van huis uit geleerd heeft dat macht innemen, op elk terrein, een overlevingstechniek is. Die scheefgroei maakt klein en doodmoe.



Hoe het ook loopt, er zit nu beweging is. Of we nu bij elkaar blijven of niet, van die beweging gaan we allebei leren en dat is positief voor onze dochter.

Nogmaals; prognoses kan en wil ik niet maken; dat levert alleen maar negatieve gevoelens op en daar kom ik niet mee vooruit.





Peace
Alle reacties Link kopieren
Ik ga me maar gewoon niet aangesproken voelen, want ik ben altijd heel aardig geweest Ik zou het dus waarderen als je ook op mijn laatste postings zou willen reageren, Lizzious. Volgens mij zie je de zaken aardig helder, uitgaande van je laatste posting. Heb je behalve relatietherapie nog andere stappen voor ogen? Ziet je man dit ook als een probleem of ziet hij het vooral als "jouw probleem"?
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Tja, zoveel mensen, zoveel manieren van communicatie. Ik vind het belachelijk dat kritische opmerkingen van medeforummers gelijk worden gesteld aan machtsvertoon in een relatie. Dan maak je wat mij betreft van to een slachtoffer. Het niet eens zijn met iemand, of iemand wijzen op inconsistent gedrag is toch niet meteen kleineren?



'Wij' hier hebben geen relatie of gedeeld huishouden met to. Dus op die manier gaat de vlieger al niet op.



Echt hoor, als een kritische opmerking gelijk is aan 'met de gering gelijk maken' mag je wel eens vragen stellen bij hoe je andermans communicatie op jezelf betrekt.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
Alle reacties Link kopieren
Dubiootje; mijn vriend ziet het in dit stadium nog als mijn probleem, helaas. Hoe dan ook gaan we naar die therapeut. Dat moet gewoon.

Eerst therapie, volgende week ga ik ene weekend met mn beste vriendin weg. Die ruimte heb ik nu nodig

Veel praten met vriendinnen op dit moment die me objectieve raad geven.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik deed, was vooral praten met mensen van wie ik wist dat ze ook kritisch waren. Vriendinnen hebben soms toch de neiging uit loyaliteit mee te gaan in je verhaal ("wat een klootzak!"), terwijl het ook goed is als je zelf een spiegel voorgehouden krijgt. Ik heb een aantal wijze vriendinnen die dat goed kunnen



Als hij dit als jouw probleem ziet, waarom ga je dan niet (eerst) in individuele therapie? Dat lijkt me dan zinvoller. Als zijn enige motivatie is "dat jij het wil", gaat relatietherapie toch niets opleveren. Hij moet zelf een reden hebben om te gaan. Je kan zelf ook al veel bewerkstelligen: door jouw gedrag te veranderen, zal hij automatisch meeveranderen. Dat kan confrontaties en problemen opleveren (waarschijnlijk, want hij ziet zijn macht en ruimte afkalven naar gelang jij die neemt). Op dat moment krijgt hij óók een probleem. En dat kan het moment zijn om in relatietherapie te gaan. Dan heeft hij er ook wat bij te winnen en niet alleen maar wat bij te verliezen.
Ga in therapie!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven