Relaties
alle pijlers
35 en nog nooit een relatie gehad.
zaterdag 26 mei 2007 17:29
Ik ben 35 en ik heb nog nooit een relatie gehad. Ik ben weleens verliefd geweest maar heb nooit echt een vriend gehad. Mannen zagen mij meer als een soort maatje waar je mee kon lachen of met wie ze moesten omgaan om zo tot mijn altijd mooiere vriendinnen te komen. Daarbij komt dat ik mezelf heel lang niet de moeite waard heb gevonden maar daar wordt al aan gewerkt. Ik probeer van mezelf te houden en zeg tegen mezelf dat ik goed ben zoals ik ben en soms lukt dat ook wel maar er zijn van die momenten zoals gisteren, ik liep te wandelen en voelde me goed en ineens kwam ik een vriendin tegen met haar kind en ik voelde me zoooo mislukt. waarom kan iedereen iemand vinden ook al is het niet voor altijd maar ik zou ook zo graag het samengevoel eens willen hebben. Ik schrijf dit omdat ik dit nog nooit heb verteld, ik kom ook over als een spontaan gezellig iemand,en niemand weet hoe ik me echt voel want ik schaam me zo en de laatste tijd krijg ik steeds meer het gevoel dat ik mislukt ben.
Ik weet ook wel dat jullie me niet kunnen helpen maar ik wou het zo graag eens van me afschrijven.
Ik weet ook wel dat jullie me niet kunnen helpen maar ik wou het zo graag eens van me afschrijven.
zaterdag 26 mei 2007 17:46
Hallo Cajean,
Je staat hierin écht niet alleen!*;
Ik ben zelf 30, maar herken eigenlijk alles aan je verhaal.
Ook ik heb nog nooit een echte relatie gehad, wel met jongens gezoend, en ook wat aangerommeld wat uiteindelijk zo'n 2 maanden duurde.
Maar that's it.
Ook ik heb me lange tijd minderwaardig gevoeld over mezelf, het gevoel te hebben niet goed en niet mooi genoeg te zijn. Wat uiteindelijk werd versterkt door het feit dat mannen niet in je zijn geinteresseerd op amoreuze vlak.
(Althans, mannen hebben dat nooit laten merken)
In mijn vriendenkring ben ik de enige single, de rest is getrouwd heeft kinderen, woont samen, prille liefdes etc etc.
En bij mij is het nog nooit zover gekomen, zelfs de prille liefde heb ik nog nooit mogen ervaren.
Ik heb al vaak mijn hoofd gebroken of de ' waarom ' vraag, maar ik kan mezelf geen antwoord geven, dus jou ook niet.
Want ik weet dat ik een leuke meid ben, dat ik veel te bieden heb, sociaal, met humor, en toch heb ik geen relatie.
Misschien komt het door het feit dat ik mezelf niet altijd even mooi vindt, er mag wel een kilo of 10 af, maar ik kan me niet voorstellen dat het alleen maar daar aan ligt.
Aan mijn uitstraling ligt het ook niet, ik ben ook geen muurbloempje, je kan makkelijk contact met mij maken, sta open in het leven.
En toch, iedereen om me heen krijgt maar relaties en ik niet.
En hoe kan je zoiets nu verklaren?
Zelf begin ik er echt zat van te worden, omdat ik nu meer een meer behoefte krijg aan geborgenheid, liefde, die arm om me heen, de warmte, die gesprekspartner, die vertrouweling.
Maar tegelijkertijd, en dat beangstigd me wel eens, ik ben altijd al alleen geweest, en daar ben ik goed in, misschien wel te goed.En ik heb een leuk leven alleen, maar een leuk leven samen zou ook erg fijn zijn.
Soms voelt het alsof ik 'mislukt' ben.
Waarom een ander wel en waarom ik niet?
Kortom, ik wil je laten weten dat je echt niet alleen staat en ook al heb ik geen antwoorden voor je. Misschien kunnen we elkaar wel wat tot steun zijn!
Je staat hierin écht niet alleen!*;
Ik ben zelf 30, maar herken eigenlijk alles aan je verhaal.
Ook ik heb nog nooit een echte relatie gehad, wel met jongens gezoend, en ook wat aangerommeld wat uiteindelijk zo'n 2 maanden duurde.
Maar that's it.
Ook ik heb me lange tijd minderwaardig gevoeld over mezelf, het gevoel te hebben niet goed en niet mooi genoeg te zijn. Wat uiteindelijk werd versterkt door het feit dat mannen niet in je zijn geinteresseerd op amoreuze vlak.
(Althans, mannen hebben dat nooit laten merken)
In mijn vriendenkring ben ik de enige single, de rest is getrouwd heeft kinderen, woont samen, prille liefdes etc etc.
En bij mij is het nog nooit zover gekomen, zelfs de prille liefde heb ik nog nooit mogen ervaren.
Ik heb al vaak mijn hoofd gebroken of de ' waarom ' vraag, maar ik kan mezelf geen antwoord geven, dus jou ook niet.
Want ik weet dat ik een leuke meid ben, dat ik veel te bieden heb, sociaal, met humor, en toch heb ik geen relatie.
Misschien komt het door het feit dat ik mezelf niet altijd even mooi vindt, er mag wel een kilo of 10 af, maar ik kan me niet voorstellen dat het alleen maar daar aan ligt.
Aan mijn uitstraling ligt het ook niet, ik ben ook geen muurbloempje, je kan makkelijk contact met mij maken, sta open in het leven.
En toch, iedereen om me heen krijgt maar relaties en ik niet.
En hoe kan je zoiets nu verklaren?
Zelf begin ik er echt zat van te worden, omdat ik nu meer een meer behoefte krijg aan geborgenheid, liefde, die arm om me heen, de warmte, die gesprekspartner, die vertrouweling.
Maar tegelijkertijd, en dat beangstigd me wel eens, ik ben altijd al alleen geweest, en daar ben ik goed in, misschien wel te goed.En ik heb een leuk leven alleen, maar een leuk leven samen zou ook erg fijn zijn.
Soms voelt het alsof ik 'mislukt' ben.
Waarom een ander wel en waarom ik niet?
Kortom, ik wil je laten weten dat je echt niet alleen staat en ook al heb ik geen antwoorden voor je. Misschien kunnen we elkaar wel wat tot steun zijn!
zaterdag 26 mei 2007 17:49
Hallo,
Misschien een onnodige opmerking maar je kunt pas ECHT van iemand houden als je eerst van je zelf kunt houden. En dan bedoel ik geestelijk en lichaamlijk. Als je dat kunt en toepast dan straal je dat ook uit naar je omgeving en komen de boys als vliegen op de stroop op je af. De ''inhoud'' is veel belangrijker dan de ''verpakkig''!
xxx GGijs
zaterdag 26 mei 2007 17:53
Nou zeg, jij verwoordt nog beter wat ik bedoel dan ikzelf!!
Wat ontzettend fijn dat ik nu een mede...ehh......heel- erg- single heb gevonden!
Wat jij schrijft zou ook over mij kunnen gaan Ik ben blij dat er toch iemand is die het kent. Ik was al zo bang voor allerlei belerende reacties.
Wat jij ook zegt, ik kan het prima vinden in mijn eentje, maar ik ben ook geen muurbloempje. Goh, jouw reactie doet me erg goed...
DANK JE *;
Wat ontzettend fijn dat ik nu een mede...ehh......heel- erg- single heb gevonden!
Wat jij schrijft zou ook over mij kunnen gaan Ik ben blij dat er toch iemand is die het kent. Ik was al zo bang voor allerlei belerende reacties.
Wat jij ook zegt, ik kan het prima vinden in mijn eentje, maar ik ben ook geen muurbloempje. Goh, jouw reactie doet me erg goed...
DANK JE *;
zaterdag 26 mei 2007 18:10
Hallo Cajean,Je voelt je mislukt maar dat heeft helemaal niets uit te staan met het feit dat je nog nooit een relatie hebt gehad. Straks heb je een relatie en dan voel je je mislukt omdat... nou vul maar in.Ik heb heel wat relaties gehad, ben al een aantal jaren gelukkig getrouwd alles leuk, mooi en aardig maar ik voel mij wel mislukt. Altijd gaat alles beter bij andere mensen maar mijn mislukt gevoel heeft gewoon met mijn gevoel van eigenwaarde te maken dat dus niet goed is. Ik denk dus dat jij daar eerst aan moet gaan werken, makkelijk is dat niet maar je zou eventueel professionele hulp in kunnen schakelen, soms zijn een paar gesprekken al genoeg. Bij mij is het nogal hardnekkig maar ik heb in ieder geval wel al het inzicht dat het niets van doen heeft met levensomstandigheden.Succes verder en hopelijk ga je in de toekomst jezelf meer waarderen.
zaterdag 26 mei 2007 18:18
Hoi. Ik ben bijna 40 en heb ook nog nooit een relatie gehad. Ik heb wel vrienden en vriendinnen maar deze wonen samen of zijn getrouwd. Ik ben niet echt op zoek naar iemand, vermaak me wel alleen en ik denk dat ik ook te kritisch ben geworden. Maar heel af en toe vraag ik me toch wel af hoe het zou zijn om een vriend te hebben, een beetje intimiteit, een keer een arm om je heen....
zaterdag 26 mei 2007 18:19
Hoi bengbeng, ja, daar zit wel iets van waarheid in, in wat je zegt. Maar het wordt steeds moeilijker want mensen verwwachten gewoon dat je op deze leeftijd al een relatie hebt of hebt gehad en als je dan ontkent komt er altijd zo'n enorme reactie. Dan ga je echt wel aan jezelf twijfelen. Mensen vinden het echt raar en dat sterkt je weer in het feit dát het ook niet normaal is.
Heb jij professionele hulp gezocht? En waar?
Heb jij professionele hulp gezocht? En waar?
zaterdag 26 mei 2007 18:24
Lieve Cajean,
Jeetje, ik krijg gewoon een brok in mijn keel van wat je schrijft,,,, Tuurlijk wil iedereen iemand om samen mee te zijn en van te houden. Jij kan zeker weten ook iemand vinden waar je dat me kunt delen!
Voor de een komt het op zijn 15e al en bij de ander duurt het 40 jaar.
Ik ben ervan overtuigd dat jij die persoon ook zult vinden.
Wees sterk, zorg dat je van jezelf houdt en jezelf de moeite waard vindt, dan komt die ene persoon vanzelf om de hoek.
Sterkte en knuffel!
Jeetje, ik krijg gewoon een brok in mijn keel van wat je schrijft,,,, Tuurlijk wil iedereen iemand om samen mee te zijn en van te houden. Jij kan zeker weten ook iemand vinden waar je dat me kunt delen!
Voor de een komt het op zijn 15e al en bij de ander duurt het 40 jaar.
Ik ben ervan overtuigd dat jij die persoon ook zult vinden.
Wees sterk, zorg dat je van jezelf houdt en jezelf de moeite waard vindt, dan komt die ene persoon vanzelf om de hoek.
Sterkte en knuffel!
zaterdag 26 mei 2007 18:38
Cajean..graag gedaan.
Weet hoe fijn het is om te weten dat je hier niet alleen in staat.
En ik geloof ook wel dat er nog meer mensen zijn die hetzelfde hebben, maar het is nu eenmaal niet iets wat je zo even eruit gooit.
Hoe je het ook bekijkt, mensen vinden het toch vreemd dat als je op een bepaalde leeftijd nog nooit een relatie hebt gehad.
Tuurlijk zullen ze zeggen 'ach meid..dat geeft niks, komt vanzelf etc'.
Want hoe vaak lees of hoor je niet dat als een man (bijvb) nog geen relatie heeft gehad, die bagage nog niet heeft, hij toch als apart word betiteld?
En iemand zei hier dat als je pas echt van jezelf houdt dat dan de rest vanzelf komt.
Ik ben nu op zo'n punt in mijn leven dat ik wel durf te zeggen dat ik echt van mezelf houdt, al een paar jaar gelukkig.
Want ik heb het leuk alleen, verzorg mezelf goed qua uiterlijk, kleding,voeding etc (als je niet van jezelf houdt dan laat je dat toch wat makkelijker gaan).
En toch blijf ik van mening dat het dat niet (alleen maar) is.
Van jezelf houden en dan de liefde vinden/tegenkomen?
Ik ken mensen die helemaal niet van zichzelf houden en toch van de ene in de andere relatie stappen.
Heb zelf wel eens gedacht dat ik misschien te zelfstandig ben, te onafhankelijk, niet dat ik dat echt uitstraal.
Maar ik kan het allemaal wel in mijn uppie doen en doe dat ook.
Het is alleen maar gissen naar iets waar ik geen antwoord op heb.
Weet hoe fijn het is om te weten dat je hier niet alleen in staat.
En ik geloof ook wel dat er nog meer mensen zijn die hetzelfde hebben, maar het is nu eenmaal niet iets wat je zo even eruit gooit.
Hoe je het ook bekijkt, mensen vinden het toch vreemd dat als je op een bepaalde leeftijd nog nooit een relatie hebt gehad.
Tuurlijk zullen ze zeggen 'ach meid..dat geeft niks, komt vanzelf etc'.
Want hoe vaak lees of hoor je niet dat als een man (bijvb) nog geen relatie heeft gehad, die bagage nog niet heeft, hij toch als apart word betiteld?
En iemand zei hier dat als je pas echt van jezelf houdt dat dan de rest vanzelf komt.
Ik ben nu op zo'n punt in mijn leven dat ik wel durf te zeggen dat ik echt van mezelf houdt, al een paar jaar gelukkig.
Want ik heb het leuk alleen, verzorg mezelf goed qua uiterlijk, kleding,voeding etc (als je niet van jezelf houdt dan laat je dat toch wat makkelijker gaan).
En toch blijf ik van mening dat het dat niet (alleen maar) is.
Van jezelf houden en dan de liefde vinden/tegenkomen?
Ik ken mensen die helemaal niet van zichzelf houden en toch van de ene in de andere relatie stappen.
Heb zelf wel eens gedacht dat ik misschien te zelfstandig ben, te onafhankelijk, niet dat ik dat echt uitstraal.
Maar ik kan het allemaal wel in mijn uppie doen en doe dat ook.
Het is alleen maar gissen naar iets waar ik geen antwoord op heb.
zaterdag 26 mei 2007 18:42
Hallo Cajean,
Ik weet niet hoe het voelt om nog nooit een relatie gehad te hebben dus ik ga ook niet doen alsof ik me kan voorstellen hoe dat voelt. Maar ook ik heb altijd een gevoel gehad minder te zijn dan anderen, gebrek aan zelfvertrouwen etc en iedereen in mijn vriendenkring is gesettled met of zonder kids dus wat dat betreft overvalt me vaak ook het gevoel van waarom ik niet. Ik heb dan wel relaties gehad maar te vaak belazerd, vaak verliefd geweest met de overtuiging dat het wederzijds was, bleek 9 van de 10 keer niet het geval te zijn of door omstandigheden niet mogelijk om bij iemand te zijn, kortom op mijn 34e kan ik op geen enkele relatie terugkijken waarbij de andere partij er ook 100% voor ging. Ik ben momenteel op het punt beland dat ik zoiets heb van als het komt dan leuk, zo niet dan helaas maar leef m'n leven.
Kortom het gevoel van " mislukt" zijn moet je proberen los te koppelen van nooit een relatie gehad hebben. Begrijp uit je verhaal dat je al iets onderneemt om aan jezelf te werken, dat is alvast een hele grote stap vooruit en het zal echt wel z'n vruchten afwerpen op welk gebied dan ook en realiseer je dat je niet de enige bent (dat verzacht vaak het leed)
Sterkte!
Ik weet niet hoe het voelt om nog nooit een relatie gehad te hebben dus ik ga ook niet doen alsof ik me kan voorstellen hoe dat voelt. Maar ook ik heb altijd een gevoel gehad minder te zijn dan anderen, gebrek aan zelfvertrouwen etc en iedereen in mijn vriendenkring is gesettled met of zonder kids dus wat dat betreft overvalt me vaak ook het gevoel van waarom ik niet. Ik heb dan wel relaties gehad maar te vaak belazerd, vaak verliefd geweest met de overtuiging dat het wederzijds was, bleek 9 van de 10 keer niet het geval te zijn of door omstandigheden niet mogelijk om bij iemand te zijn, kortom op mijn 34e kan ik op geen enkele relatie terugkijken waarbij de andere partij er ook 100% voor ging. Ik ben momenteel op het punt beland dat ik zoiets heb van als het komt dan leuk, zo niet dan helaas maar leef m'n leven.
Kortom het gevoel van " mislukt" zijn moet je proberen los te koppelen van nooit een relatie gehad hebben. Begrijp uit je verhaal dat je al iets onderneemt om aan jezelf te werken, dat is alvast een hele grote stap vooruit en het zal echt wel z'n vruchten afwerpen op welk gebied dan ook en realiseer je dat je niet de enige bent (dat verzacht vaak het leed)
Sterkte!
zaterdag 26 mei 2007 18:50
zaterdag 26 mei 2007 19:11
Hoi Cajean Ik wil nog even teugkomen op dat jij je mislukt voelt omdat je nog nooit een relatie hebt gehad. Voel jij je daarom echt mislukt of wordt dat gevoel je door anderen aangepraat? Ik zie er volgens anderen leuk uit, ben sociaal, aardig etc. Daarom wordt het raar gevonden dat ik nog nooit een vriend heb gehad. Ikzelf voel me daardoor niet mislukt, maar ik heb wel het idee dat anderen me als mislukt zien: ze heeft alles maar geen vent, dus er zal wel iets met haar zijn. En ze zeggen het niet rechtstreeks, maar ik weet dat sommigen daaraan de conclusie verbinden dat ik dan wel lesbisch zal zijn.....
zaterdag 26 mei 2007 19:30
Hoi marjan NH. De reden dat ik nog nooit een relatie heb gehad? Toen ik een jaar of 15 was, de leeftijd dat je een beetje naar jongens begint te kijken had ik behoorlijk overgewicht, scheve tanden en een bril met jampotglazen. Kortom: er keek geen jongen naar mij. Ben toen ik ongeveer 20 was daar van alles aan gaan doen en ben, zoals ze dat zeggen nu leuk om te zien. Ik ben me toen ook pas echt gaan interesseren voor jongens. Maar tegen die tijd waren mijn vriendinnen al allemaal aan de man. En vraag me niet hoe het kan, maar de mannen die ik nu leuk vind zijn getrouwd (niet zo gek natuurlijk op die leeftijd) of homo. Met kieskeurig bedoel ik dat ik niet iemand wil die mij "erbij" heeft, wil geen affaire met een getrouwde vent.En ik denk dat ik ook wel bang ben om gekwetst te worden, me moeilijk durf te geven, en ja dan schiet het natuurlijk allemaal niet erg op.
zaterdag 26 mei 2007 21:03
Het klopt wat je zegt. Homo's en getrouwde mannen zijn lekker veilig....Ik schaam me niet voor mezelf, ben zelfs wel trots op mezelf als ik me nu vergelijk met foto's van 20 jaar geleden. Maar ik durf het niet te vertellen dat ik met m'n bijna 40 jaar nog maagd ben, nog nooit een vriend heb gehad en zelfs nog nooit heb gezoend. Dat zeg ik hier op het forum wel, maar zelfs met m'n vrienden praat ik hier niet over. Ik doe meestal een beetje vaag over m'n "verleden", die ik dus niet heb. Je wordt dan gewoon als zielig beschouwd en dat wil ik niet want dat ben ik ook absoluut niet!
zaterdag 26 mei 2007 21:58
Lieve Marjan en Fiba, ik heb net even jullie berichten gelezen (was even off-line) en mijn ogen werden steeds groter! Ik voel het precies zo! En ik dacht echt dat ik een uitstervend ras was, ik durfde dit ook nauwelijks onder mijn nick te posten want stel dat iemand mij herkende. Want ja, Fibo, ik ben ook nog maagd en er is maar 1 vriendin die dat weet. Ik doe verder ook altijd wat vaag over mijn verleden. En de keren dat ik heb gezoend zijn op 1 hand te tellen.
En Marjan, wat jij schreef over je zelfbeeld klopt ook bij mij; ben ik wel leuk genoeg, veel te bang afgewezen te worden, en nu, nu ik ouder ben ben ik enorm onzeker omdat ik zo weinig ervaring heb. Ik vind het eng. Ben bang dat men daarop afknapt. Want waaróm heb ik zo weinig ervaring?Natuurlijk is dat niet zo zullen veel mensen zeggen maar zo voelt het wel. De schaamte, de onervarenheid.
Goh wat heerlijk om hier eens over te 'praten'!
En Marjan, wat jij schreef over je zelfbeeld klopt ook bij mij; ben ik wel leuk genoeg, veel te bang afgewezen te worden, en nu, nu ik ouder ben ben ik enorm onzeker omdat ik zo weinig ervaring heb. Ik vind het eng. Ben bang dat men daarop afknapt. Want waaróm heb ik zo weinig ervaring?Natuurlijk is dat niet zo zullen veel mensen zeggen maar zo voelt het wel. De schaamte, de onervarenheid.
Goh wat heerlijk om hier eens over te 'praten'!
