Voor wie nog nooit een relatie heeft gehad

25-05-2017 21:27 3014 berichten
Wanneer je om je heen kijkt, op straat en op televisie, lijkt iedereen de romantische liefde te kunnen vinden. Dit gaat echter niet voor iedereen op. Soms blijft zelfs een knuffel een droom.
Het is niet altijd makkelijk om altijd maar met romantiek geconfronteerd te worden, als dit voor jou een onbereikbaar doel lijkt.
Praat hier mee over het verdriet, de eenzaamheid, maar vooral over wat jij doet om deze situatie te doorbreken. Hoe oefen je sociale situaties, wissel tips met elkaar uit. Steun elkaar, maar bevestig elkaar liever niet in hoe oneerlijk het is. Wees constructief, en denk nooit dat het te laat is.
Alle reacties Link kopieren
Mooie OP Dina, kan er hier verder gepraat worden.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt je gevoelens erover mooi verwoord, heel herkenbaar ook al is het voor mij lang geleden. Het is wel goed dat je benadrukt dat het nooit te laat is want het geduld en je inspanningen kunnen behoorlijk op de proef worden gesteld. Het zou jammer zijn het geloof erin op te geven en de liefde mis te lopen.
Alle reacties Link kopieren
Alleen al vanwege de OP wil ik dit topic volgen :)
Alle reacties Link kopieren
Mooi topic en heel treffend verwoord, Dina80.

Zelf heb ik eigenlijk maar 1x een relatie gehad en dit is al bijna twintig jaar geleden.
Wil me echter geen ongewenst single voelen
Ergens geloof ik er nog steeds wel in dat ik een relatie weer kan krijgen, maar hier wil ik niet teveel de nadruk op leggen.
Alle reacties Link kopieren
Goede actie Dina! Werd toch ook wel tijd voor een nieuw fris topic.
Je beseft pas hoe fijn het is om te ademen als je neus verstopt zit.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees ook weer mee, al heb ik wel een relatie. Een aantal van jullie posten over zaken die zeer herkenbaar zijn voor mij :)
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren
Zeer mooie OP,
Voor mij is het 7 jaar geleden dat ik een relatie heb gehad. Doordat dit mij zo onzeker heeft gemaakt durf ik de muur die ik om mij heen heb gebouwd niet af te breken. Ik heb wel een paar keer gedate maar die mannen zagen mij meer als lust object. Toen was ik er klaar mee. Ik had zoiets van als het zo moet dan maar niet. Diep in mijn hart hoop ik toch dat er ergens een soulmate loopt die de muur kan afbreken.
Alle reacties Link kopieren
Ik doe ook mee.
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
Voor de meesten hier is al gebleken dat Internet nog geen mogelijkheid bood iemand te vinden. Het is ook alleen een alternatief voor ontbrekende gelegenheid. Daarmee vraag ik mij af: Moet je er mee doorgaan omdat je er geleidelijk beter in wordt, eerst aan jezelf werken en Internet voorlopig vergeten of is het niet voor iedereen een geschikte optie?
Alle reacties Link kopieren
Mooi topic, ik ga even een beetje meelezen :) Hier ook eeuwig single en over het algemeen daar zeer tevreden mee - maar zo af en toe komt er toch zo'n vlaag van eenzaamheid. Ben in behandeling voor een hechtingsstoornis.

Ben benieuwd naar jullie verhalen en ervaringen!
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
Alle reacties Link kopieren
Ik herken mij in de OP. Voor mij een gevoelig onderwerp. Ik ben 36 jaar, heb een fijn huis, een leuke baan, een fijne groep vrienden, zie er best leuk uit, heb het eigenlijk best goed voor elkaar. Maar...

Ik heb nog nooit een serieuze relatie gehad, nog nooit iemand aan mijn familie of vrienden voorgesteld, nog nooit samen met een man op vakantie geweest, nog nooit samengewoond, nog nooit met een ander plannen voor de toekomst gemaakt, nog nooit 24 uur met een geliefde doorgebracht, nog nooit samen op de bank voor de tv gehangen, nog nooit gekookt en samen opgegeten, nog nooit hand in hand op straat gelopen, nog nooit 's avonds de vraag gekregen hoe mijn dag was, nog nooit samen een belangrijke beslissing genomen, nog nooit met iemand naar een feestje/bruiloft/begrafenis gegaan, nog nooit gehoord 'ik hou van jou.'

Ik heb heel lang geloofd dat mijn tijd nog wel zou komen. Daarna kwam het verdriet dat de liefde voor mij niet is weggelegd. En nu langzaamaan de acceptatie, of misschien heb ik het opgegeven.

Ik moet er rekening mee houden dat dit het is, dat mijn leven anders loopt dan dat van de meeste mensen. Dat ik het niet mee ga maken. Misschien is het goed dat ik niet echt weet wat ik mis. Ik kan alleen maar indenken hoe het is om samen met iemand te zijn. Ik heb er een beeld van, ik zie hoe de mensen om mij heen met een partner hun leven leven, ik zie het beeld dat de media schetst en weet denk ik wat wel en niet realistisch is. Ik verheerlijk het hebben van een relatie ook niet, ben soms zelfs blij dat ik niet hoef te dealen met alle mindere kanten van het samenzijn.

En toch voel ik me mislukt, alsof ik niet uit het leven haal wat erin zit. En dat er iets mis met mij is. Ik vind het soms ook zwaar, overal alleen voor staan. Ook mis ik geborgenheid, intimiteit, aanraking.

Ik hoop niet dat dit overkomt als zielig, alsof ik vol zelfmedelijden zit, maar ondertussen geen actie onderneem. Ik heb een sociaal leven, ga wekelijks de stad in, date regelmatig. Ik denk dat ik een goede balans heb tussen niet wanhopig op zoek zijn en niet thuis af zitten wachten. Tussen best gelukkig zijn met mezelf en me kwetsbaar op durven stellen en mijn eenzame gevoelens bespreekbaar maken.

En dus leef ik met de dag. Probeer te kijken naar wat ik wel heb en regelmatig stil te staan bij gevoelens van geluk of juist verdriet. Ik kan ze misschien niet met iemand delen, maar ze kan wel voor mezelf benoemen en op die manier mijn leven zin geven. dat lukt de ene dag beter dan de andere.
Alle reacties Link kopieren
Wat mooi verwoord Belle! Inderdaad niet zielig, maar soms wel gewoon balen.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
Alle reacties Link kopieren
belle_epoque: Ik vind je bericht allesbehalve zielig, gewoon heel eerlijk en openhartig. Maar buiten dat lees ik vooral een heel groot vraagteken. Ik kan me dit heel goed voorstellen maar wil je op het hart drukken dat je niet mislukt bent!
Alle reacties Link kopieren
Belle; ook namens mij erg mooi verwoord en ik vind je allesbehalve zielig overkomen
Alle reacties Link kopieren
Voor een klein aantal heren:
Voila, er zijn echt ook meerdere vrouwen die in hetzelfde schuitje zitten. Dit probleem is echt niet voorbehouden aan alleen mannen. En voor vrouwen is het echt niet per definitie makkelijker om een relatie en/of seks te scoren.
Hebben we dat alvast uit de weg.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Ik zit niet meer in dezelfde situatie maar geef wel bij deze iedereen een kmufel
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat badmeester wel muurtjes kan afbreken als hij iedereen een knuffel geeft.
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie wel. Ik ben ook niet zielig, maar wel soms verdrietig. Net als ieder mens, haha.

@ooitverlegen, het klopt wel wat je zegt, een vraagteken. Meerdere zelfs. Maar ik probeer hier minder mee bezig te zijn, omdat er geloof ik geen antwoorden zijn en ik niet bepaald gelukkig word van constant nadenken over het waarom.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar, en lees graag mee. Vraag me soms af of we misschien te onafhankelijk zijn geworden, waardoor het niet gemakkelijk is ruimte te maken en iemand een kans te geven? Heb het zelf erg druk met werk, eigen bedrijf waarin ik veel (onregelmatige) uren maak. Lijkt me erg lastig een relatie aan te gaan nu, verwacht dat het meer stress gaat opleveren (verwacht verwijten als: je werkt te veel, je moet tijd maken voor iemand etc) dan dat het wat extra oplevert. dus houd ik misschien mannen bewust op afstand. Of zo..
ooitverlegen schreef:
25-05-2017 23:44
Ik denk dat badmeester wel muurtjes kan afbreken als hij iedereen een knuffel geeft.
Ik snap je opmerking niet, of ligt dat aan mij?
Alle reacties Link kopieren
belle_epoque schreef:
25-05-2017 23:47
Dank jullie wel. Ik ben ook niet zielig, maar wel soms verdrietig. Net als ieder mens, haha.

@ooitverlegen, het klopt wel wat je zegt, een vraagteken. Meerdere zelfs. Maar ik probeer hier minder mee bezig te zijn, omdat er geloof ik geen antwoorden zijn en ik niet bepaald gelukkig word van constant nadenken over het waarom.
Dat herken ik nog! Die vraagtekens heb ik over een periode van 8 jaar gehad en hulp voor gezocht omdat ik ongelukkig werd van het nadenken erover. Met een big bang ervaring ben ik uit het moeilijkste probleem ooit geknald. Dit is ondertussen 20 jaar geleden en ik ben nu een paar jaar bezig om overal antwoorden te vinden op deze vraagtekens. Dat is een interessante puzzel die ik nu rustig kan maken maar waar wel steeds nieuwe stukjes bijkomen. Vooral ook nieuwe mensen die ik leer kennen! Ik zal er verderop nog wel op terugkomen.
Alle reacties Link kopieren
ik zou graag meelezen en misschien schrijven omdat mijn vriend "zo iemand" was. Klinkt wat oneerbiedig maar weet het even niet anders te omschrijven. Ik ben ontzettend blij met hem maar soms merk ik dat stappen bij hem wat langer duren. En dat het enorm wennen voor hem is nog allemaal. Ik praat er wel met hem over soms maar hij vindt dat ook ongemakkelijk. misschien kan ik hem zo wat beter begrijpen en ook begrijpen waarom hij nooit eerder die stap zette. Hij was trouwens 35 jaar toen we wat kregen samen.

als ik hier niet op mijn plaats ben qua schrijven zeg het gerust dan ga ik in de meeleesstand. Wat ik wel wil benadrukken is dat het voor mij geen issue is ik viel gewoon op hem en iemand met relatieverleden heeft ook zijn onzekerheden. Wat ik wel jammer vond is dat sommige mensen om me heen dachten dat "er dan wel wat mis met hem moest zijn" Dat vond ik zo kortzichtig he.

mooi topic en aan allen wens ik heel veel geluk toe en steun hier en hopelijk ook wat gezelschap en genegenheid in de toekomst. die eenzaamheid kende ik als langdurig vrijgezel wel een beetje.
Alle reacties Link kopieren
badmeester schreef:
25-05-2017 23:57
Ik snap je opmerking niet, of ligt dat aan mij?
Nee, aan mij. Ik doelde erop dat er dus wel goede mannen zijn die een muurtje zoals van Tulpje25 wel af kunnen breken.
Hoi, ik lees even mee. Ben 20, bijna 21 en al m'n hele leven single. Ik weet 't, ben nog jong, maar vriendinnen gaan samenwonen, sommigen zijn al vijf jaar samen met hun vriend, en dan denk ik 'HELP'.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven