Relaties
alle pijlers
Voor wie nog nooit een relatie heeft gehad
donderdag 25 mei 2017 21:27
Wanneer je om je heen kijkt, op straat en op televisie, lijkt iedereen de romantische liefde te kunnen vinden. Dit gaat echter niet voor iedereen op. Soms blijft zelfs een knuffel een droom.
Het is niet altijd makkelijk om altijd maar met romantiek geconfronteerd te worden, als dit voor jou een onbereikbaar doel lijkt.
Praat hier mee over het verdriet, de eenzaamheid, maar vooral over wat jij doet om deze situatie te doorbreken. Hoe oefen je sociale situaties, wissel tips met elkaar uit. Steun elkaar, maar bevestig elkaar liever niet in hoe oneerlijk het is. Wees constructief, en denk nooit dat het te laat is.
Het is niet altijd makkelijk om altijd maar met romantiek geconfronteerd te worden, als dit voor jou een onbereikbaar doel lijkt.
Praat hier mee over het verdriet, de eenzaamheid, maar vooral over wat jij doet om deze situatie te doorbreken. Hoe oefen je sociale situaties, wissel tips met elkaar uit. Steun elkaar, maar bevestig elkaar liever niet in hoe oneerlijk het is. Wees constructief, en denk nooit dat het te laat is.
vrijdag 26 mei 2017 12:10
Laat ons stellen dat die muur ontstaan is in de hele vroege jaartjes.
Zoals bijvoorbeeld in de peuter-/kleuterklas...
Dan kan ik het gezegde wel begrijpen...
vrijdag 26 mei 2017 12:13
Dat klopt waarschijnlijk, maar ik kan mezelf niet anders herinneren dan met muren om me heen.
Was als kind (ook als baby/peuter) dodelijk verlegen op het mensenschuwe af. En heb mezelf jarenlang het stomste kind van de wereld gevonden.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
vrijdag 26 mei 2017 12:19
Mijn 'muur' was er in ieder geval vanaf de puberteit, misschien iets vroeger. En heel eerlijk: er zitten wat gaten in, maar helemaal verdwenen is die muur nooit. Wat ik meestal omschrijf als (de hang naar) onafhankelijkheid is feitelijk het laatste stukje muur, wat ik heel graag gewoon wil laten staan. Het heeft ook een functie
Uit mijn single periode (wellicht herkenbaar):
*Gevangen*
Gewapend met woorden
En een afstandelijke blik
Houd ik anderen op afstand
Verberg ik de ware ik
Want wie mij niet kent
Kent ook mijn gevoelens niet
Wie geen kans krijgt mij te kennen
Doet mij ook geen verdriet
Toch zou ik bij iemand willen horen
En in mij groeit dat verlangen
Maar ik kan niemand mijn vertrouwen geven
De angst houdt mij gevangen.
Uit mijn single periode (wellicht herkenbaar):
*Gevangen*
Gewapend met woorden
En een afstandelijke blik
Houd ik anderen op afstand
Verberg ik de ware ik
Want wie mij niet kent
Kent ook mijn gevoelens niet
Wie geen kans krijgt mij te kennen
Doet mij ook geen verdriet
Toch zou ik bij iemand willen horen
En in mij groeit dat verlangen
Maar ik kan niemand mijn vertrouwen geven
De angst houdt mij gevangen.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
vrijdag 26 mei 2017 12:29
vrijdag 26 mei 2017 12:44
Wellicht. Feit blijft dat je geen garanties krijgt en dat het dus eng blijft.ooitverlegen schreef: ↑26-05-2017 09:59Het is ook niet niks om in het snelle proces van daten de benodigde zekerheid te voelen om die sprong te gaan wagen. Zou het beter gaan in een langzamer proces met iemand die je vaker ziet en geen druk "oplegt"? Of wanneer de man het voortouw neemt in zichzelf kwetsbaar opstellen?
vrijdag 26 mei 2017 12:59
Fijn dat je je depressies grotendeels onder controle hebt. Houd er wel rekening mee dat je mogelijk gevoelig blijft voor depressies in de toekomst.LaFolie schreef: ↑26-05-2017 11:27Ik ben voor beiden nog in therapie. De depressies zijn grotendeels onder controle (goddank, mocht dat niet het geval zijn zou ik sowieso nóóit een relatie aangaan) maar het traject voor de hechtingsstoornis begint net en zit erg diep. Heb jij een soortgelijk traject doorlopen?
Mag ik vragen wat bij jou de hechtingsproblematiek inhoudt? Hecht je je moeilijk aan mensen of heb je juist moeite met onthechten?
Voor mij persoonlijk geldt dat laatste. Hechten aan mensen is voor mij niet zo'n probleem. Afscheid nemen daarentegen vind ik verschrikkelijk. Niet alleen van mensen, maar ook van spullen en dergelijke. Zo werk ik bijvoorbeeld al tien jaar voor dezelfde werkgever en heb ik mijn laatste auto negen jaar lang gehad. Het is dat ie echt niet meer kon, anders had ik er nu nog steeds in gereden.
Ik ben mede daarvoor nu in therapie, maar helpen doet het nog niet echt. Heb het gevoel dat mijn psycholoog mij niet echt serieus neemt. Ze denkt dat het allemaal vanzelf wel goed komt, omdat ik rationeel nog prima functioneer. Misschien dat ze gelijk heeft, maar zo voelt het vooralsnog niet.
vrijdag 26 mei 2017 13:08
Hier 25 jaar jong en even zoveel jaar single, en dat gaat me prima af moet ik zeggen.
Vrienden lijken het vooral erger/aparter te vinden, getuige de huidige hoeveelheid aansporingen en koppelpogingen als we in de kroeg belanden .
Was tot een aantal jaar geleden een tank van ruim 150 kilo en daarom keek ik niet eens naar vrouwen, aangezien dat "toch niets zou worden".
Nu 60 kilo lichter, behoorlijk topfit, word ik wel eens aangesproken door vrouwen. Compleet nieuwe situatie en nog steeds enorm wennen om hiermee om te gaan.
We gaanzien waar het schip strand .
Vrienden lijken het vooral erger/aparter te vinden, getuige de huidige hoeveelheid aansporingen en koppelpogingen als we in de kroeg belanden .
Was tot een aantal jaar geleden een tank van ruim 150 kilo en daarom keek ik niet eens naar vrouwen, aangezien dat "toch niets zou worden".
Nu 60 kilo lichter, behoorlijk topfit, word ik wel eens aangesproken door vrouwen. Compleet nieuwe situatie en nog steeds enorm wennen om hiermee om te gaan.
We gaanzien waar het schip strand .
vrijdag 26 mei 2017 14:52
Da's lief, maar uiteraard ben ik ook niet de knuffeligste.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
vrijdag 26 mei 2017 15:00
@tonkje: Verlegenheid heeft zeker een aangeboren component maar die is natuurlijk sterk verschillend. Overigens heb ik ook begrepen dat er in ieder geval vanaf de geboorte een hechtingsprobleem kan ontstaan bijvoorbeeld door een lange tijd in de couveuse. Mogelijk zelfs al voor de geboorte maar ik heb daarover alleen de klok horen luiden en misschien is couveuse gebruik nu ook wel heel anders dan vroeger.
vrijdag 26 mei 2017 15:06
In de couveuse heb ik niet gelegen, maar ik vermoed wel dat ik een flinke hechtingsstoornis heb. Maar dat zou eigenlijk officieel vastgesteld moeten worden en daar heb ik helemaal geen zin in.ooitverlegen schreef: ↑26-05-2017 15:00@tonkje: Verlegenheid heeft zeker een aangeboren component maar die is natuurlijk sterk verschillend. Overigens heb ik ook begrepen dat er in ieder geval vanaf de geboorte een hechtingsprobleem kan ontstaan bijvoorbeeld door een lange tijd in de couveuse. Mogelijk zelfs al voor de geboorte maar ik heb daarover alleen de klok horen luiden en misschien is couveuse gebruik nu ook wel heel anders dan vroeger.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
vrijdag 26 mei 2017 15:11
Meer informatie over prematuurtjes en hechtingsproblematiek:ooitverlegen schreef: ↑26-05-2017 15:00@tonkje: Verlegenheid heeft zeker een aangeboren component maar die is natuurlijk sterk verschillend. Overigens heb ik ook begrepen dat er in ieder geval vanaf de geboorte een hechtingsprobleem kan ontstaan bijvoorbeeld door een lange tijd in de couveuse. Mogelijk zelfs al voor de geboorte maar ik heb daarover alleen de klok horen luiden en misschien is couveuse gebruik nu ook wel heel anders dan vroeger.
https://www.kindengezin.be/img/groeiboekjeNEW.pdf
Opvoeding heeft er ook veel mee te maken...
Geef/krijg je als ouder veel knuffels en sta je daarvoor open, dan krijgt/geef het kind warmte.
Is dat niet het geval, dan wordt het wel heel kil en wordt dat ook naar het latere leven geprojecteerd.
Om maar één mogelijke aanleiding te noemen.
vrijdag 26 mei 2017 15:12
Een flinke nog wel. Maar ik neem aan dat je vermoeden niet uit de lucht komt vallen. Ik kan je eerdere posts nu wel plaatsen en het is zeer de vraag wat je met een test uitslag kunt/ moet. Katten hebben is trouwens zeker leuk, dat mis ik wel toen je erover begon.
ooitverlegen wijzigde dit bericht op 26-05-2017 15:24
1.32% gewijzigd
vrijdag 26 mei 2017 15:20
Duidelijke link, dankje!JonasV91 schreef: ↑26-05-2017 15:11Meer informatie over prematuurtjes en hechtingsproblematiek:
https://www.kindengezin.be/img/groeiboekjeNEW.pdf
Opvoeding heeft er ook veel mee te maken...
Geef/krijg je als ouder veel knuffels en sta je daarvoor open, dan krijgt/geef het kind warmte.
Is dat niet het geval, dan wordt het wel heel kil en wordt dat ook naar het latere leven geprojecteerd.
Om maar één mogelijke aanleiding te noemen.
Ja, en het gedrag van een onveilig gehechte moeder kan ook weer doorgegeven worden op haar kind.
Een andere link: http://www.nji.nl/Hechting-en-hechtings ... cofactoren
vrijdag 26 mei 2017 15:39
Nu vraag ik me af in hoeverre het mogelijk is om de effecten van een ontstane hechtingsproblematiek te neutraliseren...ooitverlegen schreef: ↑26-05-2017 15:20Duidelijke link, dankje!
Ja, en het gedrag van een onveilig gehechte moeder kan ook weer doorgegeven worden op haar kind.
Een andere link: http://www.nji.nl/Hechting-en-hechtings ... cofactoren
Lukt dat tussen 2 potentiële partners met een hechtingsproblematiek? Of is zo'n situatie gedoemd om te mislukken?
Beter één iemand zonder en één iemand met hechtingsproblematiek zodat de eerste de tweede kan corrigeren?
Therapieën?
Dit is wel, ondanks een link met velen onder ons, misschien wel te uitgebreid om in dit topic na te gaan
vrijdag 26 mei 2017 15:48
Ik ben ergens eens een link tegengekomen met "werkende" combinaties en onmogelijke combinaties maar waar?JonasV91 schreef: ↑26-05-2017 15:39Nu vraag ik me af in hoeverre het mogelijk is om de effecten van een ontstane hechtingsproblematiek te neutraliseren...
Lukt dat tussen 2 potentiële partners met een hechtingsproblematiek? Of is zo'n situatie gedoemd om te mislukken?
Beter één iemand zonder en één iemand met hechtingsproblematiek zodat de eerste de tweede kan corrigeren?
Therapieën?
Dit is wel, ondanks een link met velen onder ons, misschien wel te uitgebreid om in dit topic na te gaan
Wel kom ik een single coach site tegen met uitgebreide info over hechting en relatievorming.
vrijdag 26 mei 2017 15:54
Deels herkenbaar. In de zin dat ik soms denk: een liefdesrelatie zou wel eens leuk zijn. Maar aan de andere kant ook: geen zin in gedoe. Ik ben bijna 32. Nog nooit een serieuze relatie gehad. De vriendjes die ik kort heb gehad en mijn toenmalige scharrel, daar voelde ik weinig voor. Maar omdat iedereen die ik kende van en rond mijn leeftijd een relatie had dacht ik dat het zo hoorde. Ze versierden mij. Ik hoor vaker dat liefde moet groeien en je het een kans moet geven. Maar hoe langer ik ze kende hoe minder ik voor ze voelde. In het begin waren ze aardig, maar kwam er al snel achter dat het betweterig types waren. Laten merken dat ze mij de mindere vonden. Ik ben van mezelf al onzeker en dat kan ik er niet bij hebben. Die scharrel had dat minder, maar daar had ik amper gezamenlijke interesses mee. Hij is de enige die een keer is blijven logeren. Ik vond het een bar ongemakkelijk weekend waarin ik me erg beklemd voelde. Het steeds rekening met iemand moeten houden op zich al. Maar die ook nog een totaal ander dagritme heeft. We pakten de middenweg, maar toch voelde het als inleveren. Toen hij de volgende ochtend vertrok dacht ik: Dit nooit meer! Ik ben ook met hem gestopt omdat de seks problemen gaf. Terwijl hij me nooit ergens toe dwong of moeilijk deed. Dat vind ik wel jammer. Nu weet ik nog niet wat goede seks is. Maar ik moet blijkbaar echt van iemand houden om dat te kunnen. Maar zo'n man ben ik nooit tegengekomen. Kan ik wel van iemand houden? Ik vraag me het oprecht af. Het is voor mij lastig om een relatie te kunnen krijgen. Ik weet nooit goed of ik echt wel wil. Omdat ik me zo gauw gevangen voel in gezelschap van mensen. Een puur uur, dagdeel of hooguit een hele dag vind ik genoeg. Dan wil ik weer alleen zijn. Kinderen wil ik mede om die reden ook niet. Ik heb ASS, wat het niet makkelijker maakt. En nog een hoop andere dingen die niet of nauwelijks te begrijpen zijn voor anderen. Je moet wel wat te bieden hebben en dat heb ik niet. Misschien ben ik er gewoon niet voor gemaakt. En eerlijk gezegd heb ik ook geen zin in schoonfamiliebezoekjes. Dan ben ik weer blij dat ik single ben.
Natuurlijk zijn er ook veel slechte relaties. Maar op sommige momenten komt het besef weer even dat ik toch anders ben. Bijvoorbeeld als ik bekenden van vroeger of hun ouders tegenkom met hun (klein)kinderen. Of als ik een Kerstkaart krijg en er staat ineens een andere naam bij (partner, lover). Ik sta er nog altijd alleen op.
Ik denk toch dat een partner vinden een kwestie van pech of geluk is. Ik lees en hoor over mensen die depressief waren als single en toch de ware vonden. En ook mensen die heel positief in het leven staan en die persoon maar niet tegenkomen.
Natuurlijk zijn er ook veel slechte relaties. Maar op sommige momenten komt het besef weer even dat ik toch anders ben. Bijvoorbeeld als ik bekenden van vroeger of hun ouders tegenkom met hun (klein)kinderen. Of als ik een Kerstkaart krijg en er staat ineens een andere naam bij (partner, lover). Ik sta er nog altijd alleen op.
Ik denk toch dat een partner vinden een kwestie van pech of geluk is. Ik lees en hoor over mensen die depressief waren als single en toch de ware vonden. En ook mensen die heel positief in het leven staan en die persoon maar niet tegenkomen.
vrijdag 26 mei 2017 16:30
@hondenmens: Iedereen heeft iets te bieden maar iemand vinden die daarop aansluit is een ander probleem. Die twee mannen waren dat dus niet. Ik denk dat het vinden van een partner met name voor wat betreft de gelegenheid geluk is. Op het moment dat twee mogelijke partners in elkaars omgeving zijn komt het m.i. vooral op sociale eigenschappen aan. En zoals flirten voor de een zo goed als vanzelf gaat heeft iemand anders dat nooit geleerd of heeft zijn eigen manier.
vrijdag 26 mei 2017 18:03
Nah ja, ik noemde het flink omdat ik nog nooit een relatie heb gehad en zelfs vriendschappen vind ik moeilijk, terwijl veel van wat ik lees over volwassenen met hechtingsproblemen gaat over de problemen met relaties. Dan denk ik "Relaties?! Dat is 10 stappen te ver!" Vandaar flink.ooitverlegen schreef: ↑26-05-2017 15:12Een flinke nog wel. Maar ik neem aan dat je vermoeden niet uit de lucht komt vallen. Ik kan je eerdere posts nu wel plaatsen en het is zeer de vraag wat je met een test uitslag kunt/ moet. Katten hebben is trouwens zeker leuk, dat mis ik wel toen je erover begon.
Maar voor hetzelfde geld is er iets heel anders aan de hand hoor. Ik herken erg veel van mezelf in het afwijzend-vermijdende type, maar dat hoeft niks te betekenen natuurlijk. In de omschrijving van je sterrenbeeld herken je ook altijd wel wat.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
vrijdag 26 mei 2017 18:08
Aha! Dan snap ik het!ooitverlegen schreef: ↑26-05-2017 15:00Overigens heb ik ook begrepen dat er in ieder geval vanaf de geboorte een hechtingsprobleem kan ontstaan bijvoorbeeld door een lange tijd in de couveuse. Mogelijk zelfs al voor de geboorte maar ik heb daarover alleen de klok horen luiden en misschien is couveuse gebruik nu ook wel heel anders dan vroeger.
Ik ben 2 maanden te vroeg geboren en mijn eerste levensjaar voornamelijk in ziekenhuizen gelegen, als ik de verhalen van mijn ouders mag geloven.
Overigens ben ik erg gehecht aan mijn nu nog levende moeder.
Zo kun je overal wel een excuus in vinden.
When in doubt, the auditor is always right!
vrijdag 26 mei 2017 18:15
Het kan een oorzaak zijn van hechtingsproblemen, maar heel vaak ook niet.Auditor schreef: ↑26-05-2017 18:08Aha! Dan snap ik het!
Ik ben 2 maanden te vroeg geboren en mijn eerste levensjaar voornamelijk in ziekenhuizen gelegen, als ik de verhalen van mijn ouders mag geloven.
Overigens ben ik erg gehecht aan mijn nu nog levende moeder.
Zo kun je overal wel een excuus in vinden.
Het zal ook aan het karakter van de baby liggen en andere factoren.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.