Relaties
alle pijlers
Ex van vriend heeft zelfmoord gepleegd.
zondag 23 juli 2017 15:30
Afgelopen 9 maanden waren al een achtbaan aan gebeurtenissen en emoties. Maar de afgelopen week was echt onwerkelijk.
Heb het gevoel van dit kan niet werkelijk zijn, dit soort dingen gebeuren alleen in soap-series.
Mijn vriend heeft 3 schatten van kinderen met zijn ex. Een meisje van net 4 en een tweeling van net 3 beide jongens. De dochter noemen we voor het gemak A en de zoons B&C.
Vorige maand was nog een maand van vreugde. Eerst A jarig, vervolgens werd hun (half)broertje 5 weken te vroeg geboren.
En wat waren ze alle 3 trots op hun broertje.
Einde van de maand waren B &C jarig.
De school zei ook wat zijn ze trots en blij dat hun broertje er eindelijk is.
Vorige week maandag is onverwachts hun moeder dood in huis aangetroffen nadat ze zelf moord gepleegd had. Hun oma heeft haar dochter gevonden.
Vrijdags is de begrafenis geweest.
Zo woon je nog met zen 2en en bereid je je voor om met zen 3en te zijn, ben je plotseling zonder voortekenen met zen 6en.
Waarvan 3 kinderen die maar niet begrijpen wat er gebeurd is.
De oudste snapt dat haar moeder een sterretje is, "net als Jop" zegt ze dan. Jop was hun kat die vorig jaar is overleden. Maar dan zegt ze er achteraan dat mama nu wel heeeel lang een sterretje is en wel gewoon weer mama mag worden. Mijn vriend kan dan ook bijna elke avond uitleggen dat mama echt niet terug komt, met als gevolg verdrietige kinderen.
Kinderen gaan nu ook naar een kinderpsycholoog.
B leg je het uit en dan zegt hij ja Rn gaat verder spelen. C is heel hangerig en wil de hele dag aan mij vast geplakt zitten. A is heel bang dat de baby ook een sterretje word en zit vol met vragen.
Is mama een grote ster? Waarom kunnen we mama nu niet zien ?
-vraagt ze overdag- Waarom ligt mama in de grond want ze is toch een ster?
Mijn vriend is hele dagen in zijn eigen bedrijf aan het werk, daarnaast regelt hij alles kwa het huis waar zijn ex in woonde omdat het huis op papier van hem is.
Bij haar is zijn afscheidsbrieven gevonden. Er was ook 1 voor mijn vriend. Kwam er eigenlijk op neer dat ze aan de scheiding en het feit dat hij verder is gegaan met haar leven zo kapot is gegaan dat dit de beste oplossing voor haar was.
Hij heeft het hier moeilijk mee.
Zijn ex-schoonouders zeiden dat hij er niet te zwaar aan moet tillen, er zijn nog 3 mensen geweest waaronder haar ouders die een brief kregen waarin zij eigenlijk de schuld van haar dood krijgen.
We wonen tijdelijk in mijn appartement, hebben een huis dat in aanbouw is waar ook nog veel voor uitgezocht moet worden.
Kortom de blauwe volk waar we op zaten heeft opeens een hele dikke zwarte rand gekregen.
Ik vind het zo moeilijk.
Ik ben super blij omdat ik moeder geworden ben. Maar voor mijn gevoel kan ik nu gewoon niet blij zijn. Mijn vriend die dus ook vader geworden is gaat nu op automatische piloot verder. Hij huilt s'nacht in bed als zijn kinderen eindelijk slapen nadat hij hun getroost heeft.
Heb het gevoel van dit kan niet werkelijk zijn, dit soort dingen gebeuren alleen in soap-series.
Mijn vriend heeft 3 schatten van kinderen met zijn ex. Een meisje van net 4 en een tweeling van net 3 beide jongens. De dochter noemen we voor het gemak A en de zoons B&C.
Vorige maand was nog een maand van vreugde. Eerst A jarig, vervolgens werd hun (half)broertje 5 weken te vroeg geboren.
En wat waren ze alle 3 trots op hun broertje.
Einde van de maand waren B &C jarig.
De school zei ook wat zijn ze trots en blij dat hun broertje er eindelijk is.
Vorige week maandag is onverwachts hun moeder dood in huis aangetroffen nadat ze zelf moord gepleegd had. Hun oma heeft haar dochter gevonden.
Vrijdags is de begrafenis geweest.
Zo woon je nog met zen 2en en bereid je je voor om met zen 3en te zijn, ben je plotseling zonder voortekenen met zen 6en.
Waarvan 3 kinderen die maar niet begrijpen wat er gebeurd is.
De oudste snapt dat haar moeder een sterretje is, "net als Jop" zegt ze dan. Jop was hun kat die vorig jaar is overleden. Maar dan zegt ze er achteraan dat mama nu wel heeeel lang een sterretje is en wel gewoon weer mama mag worden. Mijn vriend kan dan ook bijna elke avond uitleggen dat mama echt niet terug komt, met als gevolg verdrietige kinderen.
Kinderen gaan nu ook naar een kinderpsycholoog.
B leg je het uit en dan zegt hij ja Rn gaat verder spelen. C is heel hangerig en wil de hele dag aan mij vast geplakt zitten. A is heel bang dat de baby ook een sterretje word en zit vol met vragen.
Is mama een grote ster? Waarom kunnen we mama nu niet zien ?
-vraagt ze overdag- Waarom ligt mama in de grond want ze is toch een ster?
Mijn vriend is hele dagen in zijn eigen bedrijf aan het werk, daarnaast regelt hij alles kwa het huis waar zijn ex in woonde omdat het huis op papier van hem is.
Bij haar is zijn afscheidsbrieven gevonden. Er was ook 1 voor mijn vriend. Kwam er eigenlijk op neer dat ze aan de scheiding en het feit dat hij verder is gegaan met haar leven zo kapot is gegaan dat dit de beste oplossing voor haar was.
Hij heeft het hier moeilijk mee.
Zijn ex-schoonouders zeiden dat hij er niet te zwaar aan moet tillen, er zijn nog 3 mensen geweest waaronder haar ouders die een brief kregen waarin zij eigenlijk de schuld van haar dood krijgen.
We wonen tijdelijk in mijn appartement, hebben een huis dat in aanbouw is waar ook nog veel voor uitgezocht moet worden.
Kortom de blauwe volk waar we op zaten heeft opeens een hele dikke zwarte rand gekregen.
Ik vind het zo moeilijk.
Ik ben super blij omdat ik moeder geworden ben. Maar voor mijn gevoel kan ik nu gewoon niet blij zijn. Mijn vriend die dus ook vader geworden is gaat nu op automatische piloot verder. Hij huilt s'nacht in bed als zijn kinderen eindelijk slapen nadat hij hun getroost heeft.
zondag 23 juli 2017 15:35
Jeetje, wat ongelofelijk heftig voor jullie allemaal. Kan me goed voorstellen dat dit een enorme zwarte rand om jullie geluk geeft.
Raad geven kan ik helaas niet, maar ik wil je heel veel sterkte wensen en goed dat jullie direct actie hebben ondernomen qua psycholoog en dergelijke. Misschien is het ook goed voor jouw vriend om met iemand te gaan praten hierover? Overigens vind ik het echt bizar dat zijn ex hem op deze manier nog een soort van schop na geeft om hem met zo'n schuldgevoel op te zadelen.
Raad geven kan ik helaas niet, maar ik wil je heel veel sterkte wensen en goed dat jullie direct actie hebben ondernomen qua psycholoog en dergelijke. Misschien is het ook goed voor jouw vriend om met iemand te gaan praten hierover? Overigens vind ik het echt bizar dat zijn ex hem op deze manier nog een soort van schop na geeft om hem met zo'n schuldgevoel op te zadelen.
zondag 23 juli 2017 15:36
Pfoe wat heftig nouzuri.
Hou vol en ga door, er zijn nu vier kleine kinderen afhankelijk van jou en hem. Zij hebben jou en hem alle vier hard nodig, ik snap dat het zwaar is en ook dat het met momenten veel te veel is. Tracht daar niet teveel aandacht aan te besteden want jullie zitten nu in een rollercoaster en er gaat weer rust komen maar dat is pas al iedereen zijn/haar plek hervonden heeft.
Kunnen jullie samen wel goed praten over hoe jullie je voelen?
Hou vol en ga door, er zijn nu vier kleine kinderen afhankelijk van jou en hem. Zij hebben jou en hem alle vier hard nodig, ik snap dat het zwaar is en ook dat het met momenten veel te veel is. Tracht daar niet teveel aandacht aan te besteden want jullie zitten nu in een rollercoaster en er gaat weer rust komen maar dat is pas al iedereen zijn/haar plek hervonden heeft.
Kunnen jullie samen wel goed praten over hoe jullie je voelen?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 23 juli 2017 15:37
Pfoe wat heftig! Ik vind het best heftig dat ze dit ook in de brief beschrijft dat ze het moeilijk vond dat hij door is gegaan na de scheiding. Zo zadel je wel iemand op met een schuldgevoel! Ook heel zielig voor de kindjes. Ze mogen blij zijn dat jij ze goed opvangt en dat jij ze mee kan troosten als zijn ze nog zo klein.
Ik wens je heel veel sterkte toe en een dikke knuffel!
Ik wens je heel veel sterkte toe en een dikke knuffel!
zondag 23 juli 2017 15:38
Nouzuri,
Wat een heftig verhaal! Ik snap heel goed dat je ergens even jouw hart wil luchten. Je bent nog zoekende in je rol als moeder van jullie eigen zoontje (nog gefelicteerd daarvoor), en ineens ben je 'moeder' van vier kinderen.
De vragen van de oudste, en het niet-begrijpen van het begrip 'dood', past helemaal bij haar leeftijd. Kleuters denken dat dood omkeerbaar is (kijk naar sprookjes als Sneeuwwitje) en daar valt onze volwassen visie niet aan uit te leggen.
Heel goed dat jullie een kinderpsycholoog hebben ingeschakeld. Overlijden van een ouder is al héél zwaar als ze door ziekte of een ongeluk wegvallen, maar in dit geval 'kiest' hun moeder ervoor om weg te gaan. Dit is natuurlijk heel kort door de bocht, dat begrijp ik zelf ook, maar vanuit de kinderen gezien is dat wel zo. Een professional zal hier hopelijk veel steun kunnen geven.
Deze taak kunnen jullie niet alleen dragen. En daarnaast moeten jullie ook tijd en ruimte hebben om dit zelf een plekje te kunnen geven.
Heel veel sterkte aan jou en je vriend. Ik gun je de kracht om hiermee te dealen, maar geniet ook toch van dat kleine blauwe wolkje dat achter de donkere wolken hangt.
Wat een heftig verhaal! Ik snap heel goed dat je ergens even jouw hart wil luchten. Je bent nog zoekende in je rol als moeder van jullie eigen zoontje (nog gefelicteerd daarvoor), en ineens ben je 'moeder' van vier kinderen.
De vragen van de oudste, en het niet-begrijpen van het begrip 'dood', past helemaal bij haar leeftijd. Kleuters denken dat dood omkeerbaar is (kijk naar sprookjes als Sneeuwwitje) en daar valt onze volwassen visie niet aan uit te leggen.
Heel goed dat jullie een kinderpsycholoog hebben ingeschakeld. Overlijden van een ouder is al héél zwaar als ze door ziekte of een ongeluk wegvallen, maar in dit geval 'kiest' hun moeder ervoor om weg te gaan. Dit is natuurlijk heel kort door de bocht, dat begrijp ik zelf ook, maar vanuit de kinderen gezien is dat wel zo. Een professional zal hier hopelijk veel steun kunnen geven.
Deze taak kunnen jullie niet alleen dragen. En daarnaast moeten jullie ook tijd en ruimte hebben om dit zelf een plekje te kunnen geven.
Heel veel sterkte aan jou en je vriend. Ik gun je de kracht om hiermee te dealen, maar geniet ook toch van dat kleine blauwe wolkje dat achter de donkere wolken hangt.
zondag 23 juli 2017 15:38
Heel veel sterkte en een knuffel.
En misschien heb je hier nog iets aan:
http://www.in-de-wolken.nl/rouwinfo/kin ... orkinderen
En misschien heb je hier nog iets aan:
http://www.in-de-wolken.nl/rouwinfo/kin ... orkinderen
zondag 23 juli 2017 15:41
Heftig verhaal. voor jou de kinderen en jouw vriend.
Natuurlijk ben je nu niet blij, ondanks dat je dat graag wil zijn. Het is allemaal nog zo vers, geef het tijd. Wil niet te snel, neem het verdriet zoals het komt. Accepteer ook dat een ieder hier anders mee omgaat. Geef elkaar de ruimte om te rouwen. Een ieder doet dat anders en rouwen komt ook in fases.
Maar voor nu, het is allemaal nog zo kort geleden, verwacht niet teveel.
voor jou de kinderen en jouw vriend.Natuurlijk ben je nu niet blij, ondanks dat je dat graag wil zijn. Het is allemaal nog zo vers, geef het tijd. Wil niet te snel, neem het verdriet zoals het komt. Accepteer ook dat een ieder hier anders mee omgaat. Geef elkaar de ruimte om te rouwen. Een ieder doet dat anders en rouwen komt ook in fases.
Maar voor nu, het is allemaal nog zo kort geleden, verwacht niet teveel.
zondag 23 juli 2017 16:14
Tjonge wat een verhaal! Dit is denk ik iets dat je aldoende moet verwerken. Het zal ook niet meevallen met die kinderen. Kennelijk waren ze voor ex niet belangrijk genoeg om door te gaan. Ik hoop niet dat ze dit ooit gaan denken.
En je zult die kinderen moeten zien op te vangen. Dat zal niet meevallen. Ik wens je veel sterkte en je man ook. Het moet voor hem nog moeilijker zijn want hij zit nu met een schuldgevoel en dat krijg je toch niet uit zijn hoofd.
En je zult die kinderen moeten zien op te vangen. Dat zal niet meevallen. Ik wens je veel sterkte en je man ook. Het moet voor hem nog moeilijker zijn want hij zit nu met een schuldgevoel en dat krijg je toch niet uit zijn hoofd.
zondag 23 juli 2017 16:34
Heel erg veel sterkte! Je zit zelf waarschijnlijk ook nog propvol hormonen, dat zal het nog een graadje moeilijker maken dan het al is.
Probeer elkaar ruimte te geven en steun elkaar in het verwerken van het verdriet. Het belangrijkste zal zijn om troost en een luisterend oor te bieden en niet te oordelen.
De enige die schuld aan de ontstane situatie heeft, is degene die het besluit heeft genomen uit het leven te stappen en 3 jonge kinderen achter te laten. Ze had ook kunnen kiezen voor het bezoeken van psycholoog/psychiater of enig andere hulpverlening om haar eigen zaken te verwerken. Maar goed, dat omkeren kan helaas niet meer.
Ik wens jullie heel erg veel sterkte en wijsheid en geef de kinderen heel veel liefde en knuffels en geef dit ook aan je partner.
Geef het tijd voor jullie allemaal om dit te verwerken.
Probeer elkaar ruimte te geven en steun elkaar in het verwerken van het verdriet. Het belangrijkste zal zijn om troost en een luisterend oor te bieden en niet te oordelen.
De enige die schuld aan de ontstane situatie heeft, is degene die het besluit heeft genomen uit het leven te stappen en 3 jonge kinderen achter te laten. Ze had ook kunnen kiezen voor het bezoeken van psycholoog/psychiater of enig andere hulpverlening om haar eigen zaken te verwerken. Maar goed, dat omkeren kan helaas niet meer.
Ik wens jullie heel erg veel sterkte en wijsheid en geef de kinderen heel veel liefde en knuffels en geef dit ook aan je partner.
Geef het tijd voor jullie allemaal om dit te verwerken.
zondag 23 juli 2017 16:39
Jeetje... wat heftig zeg. In een klap de volle zorg voor zoveel kinderen in huis. Dat is best behoorlijk pittig. Wat zielig voor de kinderen die hun moeder verloren hebben. En ik kan me voorstellen dat jij in een pittige positie zit ineens, met al het verdriet om je heen.
Heel naar dat ze eigenlijk een soort schuldgevoel nalaat. Mensen die zelfmoord plegen zien het allemaal niet meer helder en hebben allerlei stuggles in hun hoofd, ik hoop dat jouw vriend en de anderen die ze 'de schuld geeft' kan relativeren en niet te streng zijn voor zichzelf en zich te schuldig gaan voelen. Dat moeten ze echt proberen los te laten.
Ik wens jullie veel kracht en geluk toe voor de toekomst. En dat jullie gelukkig worden met dit nieuwe gezin.
Heel naar dat ze eigenlijk een soort schuldgevoel nalaat. Mensen die zelfmoord plegen zien het allemaal niet meer helder en hebben allerlei stuggles in hun hoofd, ik hoop dat jouw vriend en de anderen die ze 'de schuld geeft' kan relativeren en niet te streng zijn voor zichzelf en zich te schuldig gaan voelen. Dat moeten ze echt proberen los te laten.
Ik wens jullie veel kracht en geluk toe voor de toekomst. En dat jullie gelukkig worden met dit nieuwe gezin.
zondag 23 juli 2017 16:41
Bedankt voor de reacties iedereen.
Het is inderdaad doorbijten.
We hebben meteen de kinderpsycholoog ingeschakeld omdat we niet wouden wachten tot ze vastliepen.
Huisarts had gebeld en bood aan dat we iets konden krijgen wat stevig ouderschap heet. Dit gaan we ook doen.
Met mijn vriend kan ik goed praten. Lastige is dat er beide in andere fase zitten. Ik ging van geen kinderen naar 4 kinderen.
Daarnaast heb je natuurlijk ook nog de 'overige' zorgen.
Tijdens mijn zwangerschap ben ik in de ziektewet geraakt, waarna ik ontslagen ben.
Mijn vriend betaald de huur van het appartement, zijn ex betaald hem dus nu niet meer een deel van de hypotheek van zijn oude huis en er is een nieuw huis in aanbouw waar al ons spaargeld in gaat zitten op een noodbuffer na.
Ondanks dat hij een eigen bedrijf heeft met personeel kan hij niet te veel vrij nemen. Omdat alles wel gewoon betaald moet worden, we zullen met de extra kosten van de kinderen en het oude huis zo'n €1.000 extra vaste lasten krijgen.
Het is inderdaad doorbijten.
We hebben meteen de kinderpsycholoog ingeschakeld omdat we niet wouden wachten tot ze vastliepen.
Huisarts had gebeld en bood aan dat we iets konden krijgen wat stevig ouderschap heet. Dit gaan we ook doen.
Met mijn vriend kan ik goed praten. Lastige is dat er beide in andere fase zitten. Ik ging van geen kinderen naar 4 kinderen.
Daarnaast heb je natuurlijk ook nog de 'overige' zorgen.
Tijdens mijn zwangerschap ben ik in de ziektewet geraakt, waarna ik ontslagen ben.
Mijn vriend betaald de huur van het appartement, zijn ex betaald hem dus nu niet meer een deel van de hypotheek van zijn oude huis en er is een nieuw huis in aanbouw waar al ons spaargeld in gaat zitten op een noodbuffer na.
Ondanks dat hij een eigen bedrijf heeft met personeel kan hij niet te veel vrij nemen. Omdat alles wel gewoon betaald moet worden, we zullen met de extra kosten van de kinderen en het oude huis zo'n €1.000 extra vaste lasten krijgen.
zondag 23 juli 2017 16:50
Arme kinderen! 
En wat zwaar voor jou (en je man) om dit in je kraamtijd op je bordje te krijgen. Heb je genoeg mensen waar je bij terecht kan en waar je mee kan praten? En die je man en jou kunnen helpen met de praktische zaken?
Hopelijk hebben jij en je man steun aan elkaar. Ik wens de kinderen, jou en je man alle kracht, geluk en liefde toe. Veel sterkte in deze moeilijke maar ook mooie tijd. Want de geboorte van jullie zoontje is en blijft iets prachtigs, waar je blij om mag zijn. Hoe dubbel dat ook zal voelen. Nogmaals sterkte!
En wat zwaar voor jou (en je man) om dit in je kraamtijd op je bordje te krijgen. Heb je genoeg mensen waar je bij terecht kan en waar je mee kan praten? En die je man en jou kunnen helpen met de praktische zaken?
Hopelijk hebben jij en je man steun aan elkaar. Ik wens de kinderen, jou en je man alle kracht, geluk en liefde toe. Veel sterkte in deze moeilijke maar ook mooie tijd. Want de geboorte van jullie zoontje is en blijft iets prachtigs, waar je blij om mag zijn. Hoe dubbel dat ook zal voelen. Nogmaals sterkte!
zondag 23 juli 2017 16:50
zondag 23 juli 2017 16:55
Wat vreselijk moeilijk en ook erg zwaar voor jou, een kleine baby en daarbij de zorg voor de andere kindjes en al het verdriet. Heftig hoor. Hopelijk hebben jullie een lief en sterk netwerk om jullie heen om ook jou en je vriend te ontlasten en wat taken kunnen overnemen bijvoorbeeld in huis. Veel sterkte gewenst
