Relaties
alle pijlers
Kunnen autisten wel rekening houden met partner/gezin?
zaterdag 29 juli 2017 19:36
Dit is naar aanleiding van een ander topic waar iemand zeer stellig redeneerde dat er met autisten niet samen te leven valt omdat ze te moeilijk zijn. Mijn eigen bevindingen zijn overigens ook niet positief. Mijn vader had asperger. En het is me opgevallen dat dit erger werd naarmate hij ouder werd.
VOor mijn moeder was het nog het moeilijkste. In een huwelijk met hem stond zij zo goed als er alleen voor. Het heeft echt schade bij haar aangericht in de vorm van een te hoge bloeddruk en een paar tia's.
Ik kon ook lang niet altijd met hem opschieten, maar in andere opzichten was hij weer begripvol en een echte vader voor mij.
Mijn pa was geen huwelijksmateriaal. Absoluut niet.
Maar ik ben nieuwsgierig naar andere, tegenovergestelde ervaringen. Zijn die hier?
VOor mijn moeder was het nog het moeilijkste. In een huwelijk met hem stond zij zo goed als er alleen voor. Het heeft echt schade bij haar aangericht in de vorm van een te hoge bloeddruk en een paar tia's.
Ik kon ook lang niet altijd met hem opschieten, maar in andere opzichten was hij weer begripvol en een echte vader voor mij.
Mijn pa was geen huwelijksmateriaal. Absoluut niet.
Maar ik ben nieuwsgierig naar andere, tegenovergestelde ervaringen. Zijn die hier?
zaterdag 29 juli 2017 19:42
weet ik. Ik heb gemerkt dat er tussen mensen met asperger heel veel verschillen zijn, en dat ze niet allemaal zijn zoals mijn pa.
Maar toch hoor ik nooit eens verhalen van vrouwen die met iemand met asperger of Pddnos leven, en daar gelukkig mee zijn. Daarom vraag ik me dit af.
zaterdag 29 juli 2017 19:49
Het kwam wel door zijn gedrag. Ik kan het niet uitleggen, je zou het nooit begrijpen. Niemand heeft het ooit begrepen buiten mijn moeder, mijn zus en ik. De enige die het wel gezien had, is mijn ex.gizzmo-returns schreef: ↑29-07-2017 19:44Maar geef je nou je vader de schuld van de tia van je moeder? Dat vind ik wel erg.
zaterdag 29 juli 2017 19:50
Ik ken iemand die getrouwd is met een man die PDDNOS of Asperger heeft (precies weet ik het niet helemaal)
Ze zijn ongeveer 10 jaar getrouwd (denk ik) en ze hebben twee kinderen. Voor zover ik weet gaat het wel goed in het huwelijk, alleen gaat de vrouw wel naar veel feestjes alleen. Maar de man is heel lief en ook zorgzaam naar de kinderen toe.
Meer weet ik er ook niet van. Ik weet wel dat de ene persoon met Asperger de andere niet is en er natuurlijk meer dingen meespelen zoals karakter ect.
Ze zijn ongeveer 10 jaar getrouwd (denk ik) en ze hebben twee kinderen. Voor zover ik weet gaat het wel goed in het huwelijk, alleen gaat de vrouw wel naar veel feestjes alleen. Maar de man is heel lief en ook zorgzaam naar de kinderen toe.
Meer weet ik er ook niet van. Ik weet wel dat de ene persoon met Asperger de andere niet is en er natuurlijk meer dingen meespelen zoals karakter ect.
zaterdag 29 juli 2017 20:03
Mijn man is met een autist (ik dus,vrouw ) getrouwd.
En natuurlijk gaat t niet altijd even lekker, en heb ik niet altijd zin in massale feesten/familie bijeenkomsten. Maar we accepteren elkaars zwakkere punten en proberen elkaar aan te vullen. Ik ben in ieder geval heel gelukkig met hem.
Owja, mijn vent is geen autist, heeft geen sticker van wat dan ook. Het is gewoon een doorsnee vent zoals er zoveel zijn in Nederland.
Bewerkt om 21.10
En natuurlijk gaat t niet altijd even lekker, en heb ik niet altijd zin in massale feesten/familie bijeenkomsten. Maar we accepteren elkaars zwakkere punten en proberen elkaar aan te vullen. Ik ben in ieder geval heel gelukkig met hem.
Owja, mijn vent is geen autist, heeft geen sticker van wat dan ook. Het is gewoon een doorsnee vent zoals er zoveel zijn in Nederland.
Bewerkt om 21.10
anoniem_313379 wijzigde dit bericht op 29-07-2017 21:10
Reden: Als TO zo reageert, stikt ze dr maar lekker in.
Reden: Als TO zo reageert, stikt ze dr maar lekker in.
2.86% gewijzigd
zaterdag 29 juli 2017 20:04
Ik ken een fiks aantal vrouwen met autisme die gewoon gelukkig getrouwd zijn. Kan liggen aan het feit dat het vrouwen met autisme zijn, maar zou niet weten waarom het per definitie niet kan. Autisme uit zich op zoveel verschillende manieren dat er genoeg mannen met autisme ook zullen zijn waar prima mee samen te leven valt. Ik denk echter wel dat het dan begint met het accepteren van autisme, dit niet als excuus gebruiken en open staan voor feedback en daar ook iets mee doen. Elk huwelijk is hard werken en misschien is dat met iemand met autisme soms net iets harder maar dat wil niet zeggen dat het kansloos is.
zaterdag 29 juli 2017 20:08
Hij joeg haar bloeddruk omhoog door te zuigen. Ik ga niet in details, heb ik geen zin in. Maar mijn pa kon zuigen. Ik weet niet of hij het bewust deed of niet. Daar zal ik nooit achter komen. Ik heb nooit echt geweten wat er in hem omging. Soms leek het opzet bij hem, want als je hem wees op zijn gedrag en vertelde wat het met je deed, kon hij heel smalend, of achteloos reagerenFlower2017 schreef: ↑29-07-2017 19:59Dit ja.
Waarom geven jullie je vader de schuld van de tia van je moeder?
.
Bij vrouwen uit bijvoorbeeld asperger toch anders dan bij mannen. En bij vrouwen wordt het veel moeilijker ook gediagnosticeerd. En mogelijk omdat vrouwen van nature toch meer empathie hebben. Een hormoon dat empathie min of meer "onderdrukt" is testosteron, en daar hebben vrouwen minder van dan mannen. Vandaar. In de maatschappij legt men dat uit als "verzorgend". "vrouwen zijn verzorgender", zeggen ze dan.MrsLady schreef: ↑29-07-2017 20:04Ik ken een fiks aantal vrouwen met autisme die gewoon gelukkig getrouwd zijn. Kan liggen aan het feit dat het vrouwen met autisme zijn, maar zou niet weten waarom het per definitie niet kan. Autisme uit zich op zoveel verschillende manieren dat er genoeg mannen met autisme ook zullen zijn waar prima mee samen te leven valt. Ik denk echter wel dat het dan begint met het accepteren van autisme, dit niet als excuus gebruiken en open staan voor feedback en daar ook iets mee doen. Elk huwelijk is hard werken en misschien is dat met iemand met autisme soms net iets harder maar dat wil niet zeggen dat het kansloos is.
zaterdag 29 juli 2017 20:14
Wat is dat toch met al die topics waarin mensen met een psychisch probleem op één hoop worden geveegd?! Natuurlijk zijn er autisten die rekening kunnen houden met hun gezin. Net zo goed als dat er neurotypsiche mensen zijn die dat niet kunnen. Niet alles is op te hangen aan een aandoening. Al vinden sommige mensen dat maar wat makkelijk. Zowel degene met de aandoening als degene die er slachtoffervan is
zaterdag 29 juli 2017 20:21
zaterdag 29 juli 2017 20:22
Is dat lastiger ja? Ik weet niet of je dat kunt stellen.
zaterdag 29 juli 2017 20:24
Wat wil je nu? Concluderen dat ze bestaan? Ik snap niet wat je hiermee wilt.
zaterdag 29 juli 2017 20:26
De mijne heeft asperger en ik vind het helemaal niet lastig. Dat hele onderscheid bestaat trouwens niet meer he, in de nieuwe DSM. Maar ik vind het nog steeds niet lastig. Natuurlijk heeft ie trekjes maar daar word ik inmiddels echt niet meer anders van.
Mijn man is gewoon een HL autist met het hart op de goeie plek en daar valt vast beter mee te leven dan met een diagnoseloze klootzak, denk ik dan maar. En hij is ook best voor rede vatbaar, dat scheelt ook.
Mijn man is gewoon een HL autist met het hart op de goeie plek en daar valt vast beter mee te leven dan met een diagnoseloze klootzak, denk ik dan maar. En hij is ook best voor rede vatbaar, dat scheelt ook.
anoniem_268181 wijzigde dit bericht op 29-07-2017 20:28
29.15% gewijzigd
zaterdag 29 juli 2017 20:26
Positieve ervaringen worden nou eenmaal veel minder vaak gedeeld. Maar mijn vader is autistisch en een geweldige man en papa. Mijn moeder klaagt wel eens dat hij haar altijd alle beslissingen laat nemen en niet makkelijk met haar praat. Maar het is een doodgoeie man.
zaterdag 29 juli 2017 20:30
Die krijg je nu toch.
zaterdag 29 juli 2017 20:33
Klopt. In de laatste DSM valt het gewoon onder autisme, alhoewel Asperger toch naar mijn mening anders ligt. En vindt dat dat ook best een 'onderscheiding ' mag hebben.Lady_Voldemort schreef: ↑29-07-2017 20:26De mijne heeft asperger en ik vind het helemaal niet lastig. Dat hele onderscheid bestaat trouwens niet meer he, in de nieuwe DSM. Maar ik vind het nog steeds niet lastig. Natuurlijk heeft ie trekjes maar daar word ik inmiddels echt niet meer anders van.
Mijn man is gewoon een HL autist met het hart op de goeie plek en daar valt vast beter mee te leven dan met een diagnoseloze klootzak, denk ik dan maar. En hij is ook best voor rede vatbaar, dat scheelt ook.
zaterdag 29 juli 2017 20:37
En als ik iets typ over een ervaring uit eerste hand concludeer jij dat ze 'dus' bestaan, terwijl ik het allemaal uit mijn duim kan hebben gezogen.
Bijzonder.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 29 juli 2017 20:37
Op dit forum wordt borderline ook als scheldwoord gebruikt.
Elke man die gaat scheiden, noemt zijn ex een borderliner.
En als je gloednieuwe vriendje een nare ex heeft, geef je diegene toch gewoon een stoornis.
Uit eigen ervaring dan: ik ken lieve autisten.
