Relaties
alle pijlers
Omgaan met drankprobleem man
zaterdag 7 oktober 2017 01:05
Nieuw account aangemaakt ivm herkenbaarheid.
Mijn bloed kookt momenteel. Uurtje geleden thuis gekomen van een vriendinnen avondje. In de veronderstelling dat mijn man thuis was bij onze zoon van tien. Niets bleek minder waar. Zoonlief was nog wakker en vader bleek nergens te bekennen. Hij bleek in de kroeg te zitten, wat wel vaker gebeurt. Maar nu ik hoor dat mijn zoon alleen thuis gelaten wordt, zonder avondeten, dat maakt me verdrietig en boos.
Hoe lang moet ik dit normaal vinden?
We zijn al 20 jaar samen en hebben genoeg leuke en gelukkige momenten samen. Maar dat drinken en liegen erover of verzwijgen, ik kan er niet aan wennen.
Mijn zoon vraagt vaak 'ben je dronken?' als zijn vader thuiskomt. Ook als er vrienden bij zijn. Ik schaam me rot. Wat moeten anderen wel niet denken? Dus maak ik er maar grapjes over. Maar diep van binnen huil ik.
Niemand weet ervan, ik schaam me ervoor. Zelfs mijn vriendinnen niet. Ik heb lang geleden geprobeerd zijn drankgebruik te beperken, maar dat zorgde alleen voor meer strubbelingen. Dus heb ik het maar geaccepteerd. Dacht ik. Tot er weer zo'n geintje als vanavond gebeurt. Het maakt me zo verdrietig.
Sorry voor mijn warrige verhaal.
Mijn bloed kookt momenteel. Uurtje geleden thuis gekomen van een vriendinnen avondje. In de veronderstelling dat mijn man thuis was bij onze zoon van tien. Niets bleek minder waar. Zoonlief was nog wakker en vader bleek nergens te bekennen. Hij bleek in de kroeg te zitten, wat wel vaker gebeurt. Maar nu ik hoor dat mijn zoon alleen thuis gelaten wordt, zonder avondeten, dat maakt me verdrietig en boos.
Hoe lang moet ik dit normaal vinden?
We zijn al 20 jaar samen en hebben genoeg leuke en gelukkige momenten samen. Maar dat drinken en liegen erover of verzwijgen, ik kan er niet aan wennen.
Mijn zoon vraagt vaak 'ben je dronken?' als zijn vader thuiskomt. Ook als er vrienden bij zijn. Ik schaam me rot. Wat moeten anderen wel niet denken? Dus maak ik er maar grapjes over. Maar diep van binnen huil ik.
Niemand weet ervan, ik schaam me ervoor. Zelfs mijn vriendinnen niet. Ik heb lang geleden geprobeerd zijn drankgebruik te beperken, maar dat zorgde alleen voor meer strubbelingen. Dus heb ik het maar geaccepteerd. Dacht ik. Tot er weer zo'n geintje als vanavond gebeurt. Het maakt me zo verdrietig.
Sorry voor mijn warrige verhaal.
zaterdag 7 oktober 2017 01:53
Nou nou.......wat een reacties gelijk weer. Geef TO even lucht om de situatie in kaart te brengen, zonder gelijk op haar in te hakken.
Knackebrod: dit komt niet van de ene dag op de andere.
Vertel eerst eens even: wat heeft hij nog meer geflikt? Want dat je zoon(tje) al aan hem vraagt of hij dronken is, zegt genoeg. Drinkt hij dagelijks, hoe verlopen zijn dronken buien, waaom vraagt je kind of hij dronken is?
En verder: hoe functioneert jouw man? Werkt hij? Hoe gaat dat?
En jij? Ben je (financieel) afhankelijk van hem?
Wat gebeurt er als je het dit keer niet pikt?
Knackebrod: dit komt niet van de ene dag op de andere.
Vertel eerst eens even: wat heeft hij nog meer geflikt? Want dat je zoon(tje) al aan hem vraagt of hij dronken is, zegt genoeg. Drinkt hij dagelijks, hoe verlopen zijn dronken buien, waaom vraagt je kind of hij dronken is?
En verder: hoe functioneert jouw man? Werkt hij? Hoe gaat dat?
En jij? Ben je (financieel) afhankelijk van hem?
Wat gebeurt er als je het dit keer niet pikt?
zaterdag 7 oktober 2017 02:13
Mijn zoon vond het niet erg, zo zei hij zelf. Papa had beloofd slechts een uurtje weg te blijven en hij had tussendoor wel gebeld.redandwhite schreef: ↑07-10-2017 01:34Wat verdrietig voor je zoon. Zo achtergelaten worden door zijn eigen vader.
Als zoiets hier zou gebeuren was dat gelijk de laatste keer. Je eigen kind van 10 laten zitten om naar de kroeg te gaan? Nee!
Is je man al weer thuis of niet?
M'n man is nog niet thuis nee.
zaterdag 7 oktober 2017 02:14
zaterdag 7 oktober 2017 02:14
Enige reden waarom je hem niet aan zijn oor slepend uit de kroeg bent gaan halen?Knäckebröd schreef: ↑07-10-2017 02:13Mijn zoon vond het niet erg, zo zei hij zelf. Papa had beloofd slechts een uurtje weg te blijven en hij had tussendoor wel gebeld.
M'n man is nog niet thuis nee.
Je laat geen kind van 10 uren alleen achter.
Zonder eten.
Met een uur weg voor een boodschap zou ik weinig moeite hebben op deze leeftijd.
Een hele avond zuipen in de kroeg wel.
zaterdag 7 oktober 2017 02:26
Een aantal jaar geleden was ik in dat stadium. Hij heeft het me toen behoorlijk moeilijk gemaakt en mijn familie er ongevraagd bij betrokken.Hillegonda1 schreef: ↑07-10-2017 01:53Nou nou.......wat een reacties gelijk weer. Geef TO even lucht om de situatie in kaart te brengen, zonder gelijk op haar in te hakken.
Knackebrod: dit komt niet van de ene dag op de andere.
Vertel eerst eens even: wat heeft hij nog meer geflikt? Want dat je zoon(tje) al aan hem vraagt of hij dronken is, zegt genoeg. Drinkt hij dagelijks, hoe verlopen zijn dronken buien, waaom vraagt je kind of hij dronken is?
Hij heeft verschillende incidenten gehad, onder invloed. Waarvan één levensbedreigend. Dat heeft kind erg doen schrikken. Man heeft beloofd minder te drinken. Als hij drinkt vergeet hij ons, heeft geen besef van tijd en kan geen maat houden. Soms is hij niet thuis als ik uit m'n werk thuiskom, terwijl hij zou koken. Ik weet dan al hoe laat het is.
En verder: hoe functioneert jouw man? Werkt hij? Hoe gaat dat?
hij heeft een eigen bedrijf, bepaalt zelf zijn uren. Drinkt vaak tijdens werk en komt dan thuis met een slok op.
En jij? Ben je (financieel) afhankelijk van hem?
nee, niet echt, ik heb een baan met redelijk salaris
Wat gebeurt er als je het dit keer niet pikt?
Afspraken waren niet te maken, hij was niet voor rede vatbaar. Nu heb ik er nog enigzins zicht op, ik moet er niet aan denken wat er gebeurt als hij alleen een huishouden moet voeren, met zoon over de vloer icm drank.
zaterdag 7 oktober 2017 02:29
Waarom heb jij jezelf wijs gemaakt dat je dit normaal moet vinden? Het is niet normaal en dat hoef je ook zeker niet te vinden. Sterker nog: je mag het hartgrondig afkeuren.Hoe lang moet ik dit normaal vinden?
Je zou jezelf die laatste vraag in mijn ogen ook beter kunnen stellen: "Waarom keur ik dit niet hartgrondig af?"
"Hoe lang wil ik mijn kind blootstellen aan een dronken vader?"
"Wanneer ben ik mijn eigenwaarde en mijn zelfrespect verloren?"
"Hoe kom ik erbij dat in deze situatie blijven zitten beter is dan er zo hard mogelijk uit vandaan te rennen?"
"Welke schade heeft mijn kind al opgelopen en hoe voorkom ik dat mijn kind nog meer schade oploopt door zijn onveilige thuissituatie?"
Mijn advies: neem een vriendin in vertrouwen, of beter nog: neem ze allemaal in vertrouwen. Ik snap dat je je schaamt dat je in deze situatie blijft zitten, maar blijkbaar lukt het je niet om er zelf uit te vertrekken. Schakel dus hulptroepen in die je kunnen steunen en die je een spiegel voor kunnen houden, zodat je niet blijft hangen in de verknipte denkbeelden die je nu blijkbaar hebt. Schaamte is nergens voor nodig. Wat nodig is, is dat je inziet dat deze situatie op zeer korte termijn moet veranderen. En als je man niet aan die verandering bij wil dragen, dan maar zonder je man. Maar dit is in ieder geval geen normaal gedrag. Je man is geen verantwoordelijke vader en je kind loopt hier onherroepelijk schade van op.
Neem ook je huisarts in vertrouwen, schakel misschien een hulpverlener in, maar vooral: begin met open te zijn naar je omgeving en luister naar hun spiegels en hun adviezen. Want het feit dat je jezelf afvraagt hoe lang je dit nog normaal moet vinden, geeft voor mij aan dat jij zo diep in zijn verknipte wereld zit, dat je daar niet zomaar zelfstandig uit komt. Daarvoor heb je al teveel rare denkkronkels in je hoofd gemaakt in een poging om precies dat te doen: een situatie normaal te gaan vinden die allesbehalve normaal is.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
zaterdag 7 oktober 2017 02:29
Je man is geen vader nu. Hij is er überhaupt niet.Knäckebröd schreef: ↑07-10-2017 02:28Omdat we al zo lang samen zijn en ik dit niet zomaar weg wil gooien. En ik mijn zoon een vader gun.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
zaterdag 7 oktober 2017 02:30
Knäckebröd schreef: ↑07-10-2017 02:13Mijn zoon vond het niet erg, zo zei hij zelf. Papa had beloofd slechts een uurtje weg te blijven en hij had tussendoor wel gebeld.
M'n man is nog niet thuis nee.
Je zoon zal wel wijzer zijn dan toe te geven dat hij het wel erg vindt. Hij weet wat hij aan zijn vader heeft (niets) en hij weet ook in hoeverre zijn moeder in staat is om de situatie te veranderen. Zijn beklag doen levert hem niets op, dus de loyaliteit wint.
Serieus: hoe kun je nou oprecht denken dat je tienjarige zoon, die consequent aan zijn vader vraagt of hij dronken is, het níet erg vindt om alleen gelaten te worden zodat zijn vader kan drinken. Het níet erg vindt dat hij in alle eenzaamheid zonder verzorging, zonder avondeten, thuisgelaten te worden. Hij heeft zijn vader gebeld (zegt hij, klopt dit?), maar dat heeft hem niets opgeleverd. En daarna heeft hij dus niet eens de moeite genomen om jou te bellen.
Verwaarlozing is een reden om Veilig Thuis in te schakelen. Daar ben je je van bewust? Ik ken geen enkel kind dat het niet erg vindt om verwaarloosd te worden. Verwaarlozing is een vorm van mishandeling. Bij een klap staan ze ook niet te juichen, of denk jij van wel? Dit is niet anders.
anoniem_346366 wijzigde dit bericht op 07-10-2017 02:34
42.82% gewijzigd
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
zaterdag 7 oktober 2017 02:32
We hebben een vaste aansluiting. Zoon heeft mij niet gebeld, omdat hij ervan overtuigd was dat zijn vader elk moment thuis kon komen, de arme schat.Tornacense schreef: ↑07-10-2017 02:23Is het overigens een optie om zoon op dagen / avonden dat hij alleen met zijn vader is een simpele telefoon te geven?
Type Nokia 3310 zonder internet.
Loopt het dan mis of zit hij weer alleen kan hij jou tenminste bereiken.
zaterdag 7 oktober 2017 02:33
Wat doe je overigens als je zoon toch es op school vertelt over het gedrag van zijn vader en zij bellen Veilig Thuis?
Of ouders van vriendjes die VT bellen?
Omdat niet iedereen het nu éénmaal normaal vindt om op te groeien met een verslaafde vader.
En wat doe je als je kind het gedrag op zijn 15de (of desnoods op zijn 18de) gewoon overneemt?
Hij ziet al jaren niet anders.
Of ouders van vriendjes die VT bellen?
Omdat niet iedereen het nu éénmaal normaal vindt om op te groeien met een verslaafde vader.
En wat doe je als je kind het gedrag op zijn 15de (of desnoods op zijn 18de) gewoon overneemt?
Hij ziet al jaren niet anders.
